Een stem in Jeruzalem telt extra Monddoekjes kunnen nog niet worden opgeruimd PZC Aandacht voor Azië stort Soedanezen in nieuwe vergetelheid Strijd in getroffen provincie Atjeh gaat onverminderd door Palestijnse kiezers laten Israël weten dat ze bestaan 10 januari 1955 maandag 10januari 2005 door Ad Bloemendaal Achmed Tamimi geeft het op. Het hoofdpostkantoor in de Jeruzalemse Salah Edinstraat is het vierde waar hij probeert j zijn stem uit te brengen voor de Palestijnse presidentsverkie zing, en opnieuw heeft hij te ho ren gekregen dat zijn naam niet geregistreerd staat. De vijftigjarige onderwijzer uit Beit Hanina, net binnen de door Israël getrokken gemeente grens, kan nu alleen nog buiten de stad stemmen. Maar hij heeft geen tijd meer. ..Jammer. Ik had graag op j Aboe-Mazen gestemd. Dat is voor ons de beste man", zegt hij. j Nu kan hij weinig anders doen dan voor de vierde keer een klacht indienen bij de Europese verkiezingswaarnemers die bij de ingang van de Jeruzalemse postkantoren de zaak in de ga- ten houden. Hij heeft immers 1 een officiële oproep waarin staat dat hij in Jeruzalem kan stemmen. Het is niet de eerste klacht die de waarnemers ontvangen. „De verwarring is enorm", zegt Mar tin Holter, die toezicht houdt i namens een Noorse humanitai re organisatie. Hij zegt dat ge ruchten de ronde doen dat verte- genwoordigers van de Israëli- sche veiligheidsdienst in en rond de postkantoren actief zijn. Ze zouden bij wijze van in timidatie foto's maken van Pa- lestijnen die hun stem uitbren gen. Zelf gezien heeft hij het niet en het verhaal lijkt onwaar schijnlijk. 1 Spandoek I De pers heeft geen toegang tot I het postkantoor, maar een blik I door het raam toont een vrijwel verlaten hal, met zich vervelen- 1 de ambtenaren. Zelfs de Israëli sche rechtse actievoerders, die hadden gedreigd massaal in de rij te gaan staan om het stem- 1 men door Palestij nen te vertra- 1 gen, laten het afweten. Een groepje van tien betogers, dooi de politie naar een zijstraat ge dirigeerd, staat zwijgend achter een spandoek met de tekst 'Stie kem verdelen ze Jeruzalem'. Minder dan zesduizend Pales- tijnen mogen in Oost-Jeruzalem hun stem uitbrengen. De overi ge 120.000 kiesgerechtigden moeten naar stembureaus bui ten de stad, en de meesten heb ben weinig zin in die reis. Israël ontkent dat het zich met de re gistratie van kiezers in Oost-Jeruzalem heeft bemoeid en schuift de schuld voor de ver warring op het Palestijnse Be stuur. Brievenbus Net als in 1996 kan in Oost-Jeruzalem alleen worden gestemd in vijf postkantoren. Kiezers moeten daar hun inge vulde stembiljet in een envelop pe doen en die in een gewone brievenbus deponeren, zodat Is raël kan volhouden dat in het omstreden stadsdeel geen echte stembussen staan opgesteld. Zo leeg als het is in het hoofd postkantoor, zo vol staat het buiten met pers en nieuwsgieri gen. Iedere Palestijn die het kan toor verlaat met een in moeilijk afwasbare inkt gedoopte duim - het bewijs dat hij heeft gestemd - wordt uitgebreid onder vraagd. De 24-jarige kok Mohammed Ata ('sorry, zo heet ik echt' - het is ook de naam van één van de kapers van 11 september 2001), zegt te hopen dat Israël Aboe-Mazen (Machmoud Ab bas) een eerlijke kans zal geven. „Hij heeft vanaf het begin sa mengewerkt met Jasser Arafat en ik weet zeker dat hij er alles aan zal doen om orde op zaken te stellen in Palestina. Ik hoop dat hij dezelfde weg zal bewan delen als Arafat en ons vrede zal brengen." Net als elders in de Palestijnse gebieden twijfelt men er in Oost-Jeruzalem niet aan dat Ab bas de verkiezing met over macht gaat winnen. Hij is im mers cle officiële kandidaat van Fatah, cle grootste nationalisti sche beweging. Maar voor som migen vertegenwoordigt Fatah te zeer de gevestigde orde. „Het is niet goed dat één groep alle door Opheera McDoom Hashim Khalil Osman zit in zijn met plastic opge kalefaterde hut. Hij is een van de honderdduizenden Soedanezen die de conflicten in het zuiden en westen of de extreme armoede in het oos ten van het land ontvlucht ten. Osman hoopt dat er hulp op komst is om de misère in de sloppenwijken van Khartoem te verlichten. Maar dag in dag uit wordt hij teleurge steld. De opvangkampen in de hoofdstad van een van de armste landen ter wereld wor den zelden bezocht door hulp organisaties. Vooral nu alle aandacht van de wereld uit gaat naar de gevolgen van de zeebeving, lijkt Soedan vol strekt vergeten. Osman kwam naar de Soeda- nese hoofdstad om een baan te vinden, maar had geen suc ces. Vanwege de hoge werk loosheid, de torenhoge huren en de discriminatie tegen niet-Arabisehe stammen, werd hij gedwongen het cen trum van de stad te verlaten en zijn heil te zoeken in vluch telingenkamp Mayo. Zijn leven werd nog zwaar der toen zijn woning op een ochtend door bulldozers ver nietigd werd. „Niemand wil de naar ons luisteren en we konden nergens heen." Alle inwoners van het kamp ko men met dezelfde verhalen over overheidsdienaren die hun huizen vernielen. De re gering van Soedan zegt dat de krotten geen bouwvergun ning hebben en onveilig zijn. Het plan is om alle krotten te slopen en er goede woningen te bouwen. Minister van Binnenlandse Zaken Abdel Rahim Moham med Hoessein zegt dat er geen woningen vernietigd zul len worden als er geen alter natief voorhanden is, maai de vluchtelingen waren niet van te voren gewaarschuwd en leven nog steeds in de ruï nes die overbleven. Volgens een recent rapport van de VN is dit ook bij de andere kam pen aan de rand van Khar toem het geval. In Sareha en Sahileen wer den alle 4.500 huizen met de grond gelijk gemaakt, en geen van de bewoners - de meesten afkomstig uit het zui den - kreeg een stukje land aangeboden. Door dit beleid zijn ondertussen 250.000 men sen dakloos geraakt. En be halve een paar roestige water pompen is er geen enkel te ken dat vluchtelingenorgani saties cle mensen te hulp schieten. Het conflict in Dar- foer, in het westen van Soe dan dat begin 2003 ontbrand de, bracht daarentegen een enorme stroom aan hulpac ties op gang. Hulp Sommige organisaties, waar onder de EU, weigeren hulp te verlenen aan het noorden, totdat de vredesovereen komst is ondertekend en de meer dan twintig jaar duren de burgeroorlog in het zuiden daadwerkelijk beëindigd is. Veel Soedanezen die het zui den ontvluchtten, gaan naar het noorden van het land in plaats van het over de grens te zoeken, waar ze officieel als vluchteling geregistreerd zouden worden en wél hulp zouden ontvangen. In Khar toem zijn ze een vergeten groep, benadrukt Younis Da- woud Moussa die werkt voor een door de overheid gesubsi dieerd project dat in de be hoeften van de kampen moet voorzien. „De meeste hulpor ganisaties zitten in Darfoer en een enkele in het zuiden vanwege de vredesovereen komst In Khartoem gebeurt niets." Nu al keren velen terug naar het zuiden, waar in de meeste gebieden een wapenstilstand geldt. Hoesam Bashir van de Soedanese Organisatie voor Mensenrechten wijst op de ga veren, omdat grote gebieden nog vol mijnen liggen. Ex perts zeggen dat het nog ja ren kan duren voordat de landbouwgrond weer veilig is, omdat beide partijen wei geren te zeggen waar de land mijnen precies liggen. GPD Een Palestijn brengt zijn stem uit in Oost-Jeruzalem. macht in handen heeft. De Fa- tah-leiders hebben te veel fou ten gemaakt", zegt Issa Tarik (65), een gepensioneerd inge nieur. „Ze zijn alleen goed voor zichzelf, niet voor het volk. Aboe-Mazen is misschien de beste kandidaat voor Israël, maar mijn stem gaat naar Moe- stafa Barghouti. Ik wil verande ring." Barghouti, onafhankelij ke kandidaat van links, staat op afstand tweede in de peilingen. Veel stemmers willen door te stemmen in Oost-Jeruzalem Is raël laten zien dat het stadsdeel Palestijns is. „We bestaan nog steeds, en dat moet Israël weten", zegt Adli Izhiman (52), eigenaar van thee salon El Dorado. Maar zijn over buurman Omar Shalabi (34), die een fotowinkel drijft, be hoort tot de meerderheid die niet stemt. „Dit is niet serieus. De wereld en een deel van de Palestijnen spelen een spelletje met ons. k ben twintig jaar actief geweest in Fatah, maar ik heb er niets foto Pavel Wolberg/EPA aan gehad. De verkiezing kan geen verandering opleveren want de Amerikanen steunen Is raël door dik en dun. Wat Sharon ook doet, de wereld staat achter hem. Aboe-Mazen, Barghouti of Harnas, het maakt allemaal niets uit. Alleen God kan ons helpen. Dus waarom zou ik stemmen?" GPD Een inwoner van Banda Atjeh zoekt tussen het puin naar familieleden en bruikbare eigendommen. Als door een wonder zijn de mos keeën in het noorden van gods vruchtige Atjeh in noord-Suma- tera groteyideels gespaard voor het vernietigende geweld van het water. Atjeh, het zwaarst ge troffen door de tsunami van tweede kerstdag, bergt nog steeds lijken en ruimt puin. door Theo Haerkens In de Ulele, een middenklasse wijk aan het strand van Ban da Atjeh, de hoofdstad van de gelijknamige Indonesische pro vincie, graaft Kiki met blote handen in het puin. Verbeten slaat de tengere man de restan ten van zijn huis met een blok hout in kleinere brokken, die hij samen met zijn zwager Gusti verwijdert. „Dit is mijn huis", zegt Kiki, zijn tranen verbijtend. Een stuk muur ligt op het geplette spiraal van een blauw bed met goud kleurige knoppen. Samen met zijn zwager en een paar anderen doorzoekt hij cle puinhoop die nergens hoger is dan een meter. Kiki en Gusti verloren elk twee kinderen tussen de negen jaar en drie maanden oud. Zij zijn niet teruggevonden, evenmin als hun echtgenotes en de andere le den van de familie die in de wijk bij elkaar woonden. „We hadden 1154 familieleden, nu zijn het er nog 284", rekent Kiki voor. Gusti gaat stug voort met het werk, maar als hij even op kijkt, is het net alsof hij zijn ver nietigde wereld voor het eerst ziet. „Allah", kreunt hij en barst in snikken uit, de handen ten hemel geheven. De muur van water, hoger dan de kokospalmen, vernielde in vijftien minuten wat mensen handen in tientallen jaren op bouwden. Weinig bleek bestand tegen de ziedende zee, die nu on der de felle tropenzon weer zo onschuldig kabbelt. Alleen een schooltje, enkele uit beton opge trokken grote huizen en een vier tal moskeeën in de buurt staan nog overeind, al missen ze mu ren en delen daarvan. Ook de dominante Baturrach- man moskee, die de Nederlan ders in 1879 als zoenoffer voor de weerbarstige bevolking bouwden, is alweer in gebruik. Zij het dat voor de rituele was sing voor het vrijdaggebed een oliedrum moet worden ge bruikt. Tussen de brokken puin, meest al kleiner dan een vierkante me ter, bevinden zich de sporen van eerder leven: een radio, een af- druiprekje, een lepel, een kinder schoentje. Maar verder is er niets meer. Zelfs geen katten of kippen. „Dit is nog goed", meent één van de jongens die met Gusti en Kiki door het puin zoeken: een bloem van blauw glas heeft de tsunami doorstaan. Elders zoeken ook anderen fami lieleden, vrienden, huisraad of bruikbaar materiaal. Razi Yous- suf duwt zijn met modder bedek te bromfiets door de straat. Op het zadel balanceert een net zo smerige televisie. Twee jongens met monddoekjes houden hem in balans. Youssuf verloor negen familiele den tijdens de ramp en zit nu in een vluchtelingenkamp. Hij heeft niets meer en hoopt dat de spullen nog iets waard blijken. Overal scharrelen mensen door het puin en de rommel. Vrijwilli gers, ook uit andere delen van van onze redactie buitenland Al jaren klinkt de roep om onafhankelijkheid in Atjeh, de door de tsunami zwaar getroffen meest noor delijke provincie van Indone sië. De bevolking is teleurge steld in de regering in Ja karta die keer op keer belof ten niet nakomt. Gematigde Atjeh'ers streven naar onafhankelijkheid via een referendum en overleg. Maar het geduld van de extre mistische moslimorganisatie GAM (Beweging voor Vrij Atjeh) is al enige tijd op; zij strijdt op harde wijze voor 'merdeka' (vrijheid). Ondanks de natuurramp gaat de strijd tussen de rebellen van het GAM en de soldaten van het Indonesische leger ge woon door. Aanvankelijk beweerden bei de partijen tijdelijk de wa pens te zullen neerleggen om slachtoffers te helpen. Maar een woordvoerder van Defensie in Jakarta bevestig de vorige week dat tweeder de van de 40.000 militairen in Atjeh voor de hulpverle ning is ingezet; de rest houdt zich bezig met operaties te gen de rebellen. De balsturige provincie vroeg in 1999 - in navolging van Oost-Timor - een referen dum aan om te stemmen over onafhankelijkheid. De Indo nesische regering en de GAM begonnen daarop met onder handelingen, die drie jaar la ter tot een vredesakkoord leidden. Tegenwerking Maar vervolgens begonnen beide partijen elkaar van al lerlei tegenwerking te be schuldigingen en de Indonesi sche regering staakte verdere onderhandelingen. In 2003 laaide het conflict weer op en begon een troepen macht van 50.000 militairen aan een grootscheeps offen sief in Atjeh. De GAM voert al bijna dertig jaar een verbeten guerrilla tegen het Indonesische leger. Dat strookt met de traditie waarin verzetsstrijders rond de eeuwwisseling tientallen jaren de Nederlandse over heersers bevochten en niet lang na de Indonesische onaf hankelijkheid de wapens op pakten tegen president Soe- karno en daarna tegen diens opvolger Soeharto. Twee kanten Dreiging en geweld komen van twee kanten. In de jaren negentig hield het Indone sische leger beestachtig hun om separatistische tendensen de kop in te drukken, maar het tegendeel lijkt bereikt Volgens mensenrechtenorga nisaties zijn toen meer dan tweeduizend mensen omge bracht, niet zelden nadat ze waren gemarteld. De eerste democratisch geko zen president van Indonesië. Abdurrahman Wahid, heeft de Atjeh'ers - die overigens! massaal de stembus meden- ook al tegen zich in het har-i nas gejaagd. Hij zou zich persoonlijk be-l zighouden met de netelige kwestie die het voortbestaan van de republiek raakt. Akj Atjeh onafhankelijk wordl, valt het land uiteen, zo wordt in de hoofdstad Jakarta ge vreesd. Het pronkstuk van Atjeh, de Baiturrahman-moskee die prominent en fonkelend wil in het hart van de provincie-i hoofdstad Banda Atjeh staat,l werd door de Nederlanders j als zoenoffer gebouwd tij dens de Atjeh-oorlog (1873-j 1884) in 1883. De moskee is nu een van de weinige gebouwen in Atjel die - zij het gehavend - na de vloedgolf van de tweede kerstdag nog overeind s GPD CULTUURFONDS - De ge meenteraad van! Vlissingen heeft besloten om binnenkort een Cultuurfonds en een Cultu rele Raad aan te stellen. WEDEROPBOUW - De weder opbouw van Sint-Philipsland is zo goed als voltooid. Er zijn reeds 59 verwoeste huizen ver vangen, zestien krotwoningen staan in de wacht. De Anna Ja- cobapolder kreeg er twaalf wo ningen en drie boerderijen bij. De volgende stap is de bouw van een gemeentehuis. Het ge meentebes tuur huist nu in een houten gebouw, een geschenk van adoptiegemeente Delden. HANDGRANAAT - Door,) ontplofte handgranaat in een bioscoop in Ancona, Italië,j werden twee mensen gedooi en raakten er veertig gewond. VOETBALREL - De voetbal wedstrijd tussen Feyenoorda NEC hep uit op een rel. Het pa bliek rende het veld op, omds ze een beslissing.' van fl scheidsrechter onterecht vor-i De politie greep in. De woede de suporters gingen vervolge naar de kleedkamers en gen een ruit in. Spelers va NEC gooiden in reactie daais kopjes door het raam naar 4 joelende menigte. «SgsSHi foto Phil Nijhuis/GPD Indonesië, en soldaten zoeken naar lijken. De militairen zijn nog steeds zwaar bewapend. De afscheidingsbeweging GAM is immers actief in dit gebied. „Wij bewaken de gereedschap pen", glimlacht een jonge sol daat, die in de schaduw van een boom toezicht houdt. Het waait en de geur van de dood, die gro te delen van de stad de afgelo pen week in zijn greep had, is verwaaid. Maar degenen die de lijken bergen, kunnen hun gas masker-s en monddoekjes nog niet opruimen. Geroutineerd en zonder enig ceremonieel dragen jonge soldaten 'pakketten' sa mengebonden landbouwplastic, gele lijkzakken of stukken vloer kleed naar de kant van de weg. Bordje Een vrachtwagen komt later in de middag langs om ze in te la den. Aan een boom is een bordje gespijkerd dat de vondst op dit perceel land meldt: één dode man, twee vrouwen (zwanger), twee peuters, drie wat oudere jongens en nog eens twee man nen en een vrouw: 'Alstublieft meenemen'. GPD Hoofdredactie: A. L. Oosthoek D. Bosscher (adjunct) A. L. Kroon (adjunct) Centrale redactie: Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel: (0113)315500 Fax: (0113)315669 E-mail: redactie@pzc.nl Lezersredacteur: A. J. Snel Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel: (0113)315660 Fax: (0113)315669 E-mail: lezersredacteur@pzc.nl Middelburg: Buitenruststraat18 Postbus 8070 4330 EB Middelburg Tel: (0118)493000 Fax:(0118)493009 E-mail: redwalch@pzc.nl Goes: Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel. (0113)315670 Fax, (0113)315669 E-mail: redgoes@pzc.nl Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45 Postbus 145 4530 AC Terneuzen Tel. (0115)645769 Fax, (0115)645742 E-mail: redtern@pzc.nl Hulst: Baudeloo 16 Postbus 62 4560 AB Hulst Tel: (0114)372776 Fax: (0114)372771 E-mail: redhulst@pzc.nl Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel: (0111)454651 Fax:(0111)454657 E-mail: redzzee@pzc.nl Opening kantoren: Maandag t/m vrijdag van 8.00 tot 17.00 uur Zierikzee en Hulst: 8.30 tot 17.00 uur Internetredactie: Postbus 31 4460 AA Goes E-mail: web@pzc.nl Bezorgklachten: 0800-0231231 op maandag t/m vrijdag gedurende de openingstijden; zaterdags tot 12.00 uur. Abonnementen: 0800-0231231 autom. afschrijving acceptgiro per maand: 19,95 n.v.t per kwartaal: 58,00 60,25 per jaar: €222.50 226,50 Voor toezending per post geldt een toeslag. E-mail: lezersservice@pzc.nl Beëindiging van abonnementen uitsluitend schriftelijk. 1 maand voor M einde van de betaalperiode. PZC, t.a.v. lezersservice. Postbus 314460 AA Goes Losse nummers per stuk: maandag t/m vrijdag: 1,25 zaterdag: 1,75 Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW Bankrelaties: ABN AMRO 47.70.65.597 Postbank 35.93.00 Advertenties: Alle advertentie-orders worden uitgevW overeenkomstig de Algemene Voorwaarden van Wegener NV en volg?5 de Regelen voor het Advertentieweten Overlijdensadvertenties: maandag t/m vrijdag: tijdens kantooruren zondag: van 16,00 tot 18.00 uur Tel. (0113) 315555 Fax. (0113)315549 Personeelsadvertenties: Tel: (0113)315540 Fax: (0113)315549 Rubrieksadvertenties (kleintjes): Tel. (0113)315550 Fax. (0113)315549 Voor gewone advertenties: Noord- en Midden-Zeeland Tel. (0113)315520 Fax. (0113)315529 Zeeuws-Vlaanderen Tel: (0114)372770 Fax:(0114)372771 Business to Business/Onroerendg«- Tel: (076)5312277 Fax: (076)5312274 Internet: v Ai.pzc.nl/adverteren at Wegener-concern. Det®*' d dat wordt gebruikt voo'Cj Auteursrechten voorbehouden Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen (abonnemomen)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante dienstop WF ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij:"/' 'ce, Postbus 314460 AA Goes. Behoo rt tot W G G G N G R

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2005 | | pagina 4