PZC
Japanse animatie heeft een imagoprobleem
PHANTOM
OPER
201 De profielschets van Joke Hermsen
211 Kees Torn, een rare kwibus
22 i De Jantjes in Middelburg
Om
Redactie bijlagen: 0113-315680
www.pzc.nl
i E-mail:redactie@pzc.nl
Postbus 31,4460 AA Goes
Advertentie-exploitatie:
Noord-en Midden-Zeeland: 0113-315520;
Zeeuws-Vlaanderen: 0114-372770;
Nationaal: 020-4562500.
woensdag 5 januari 2005
Hoofdrolspelers Emmy Rossum en Gerard Butler
foto GPD
Gaston Leroux was in zijn
tijd een succesvol auteur.
Des te opmerkelijker dat Le
fantöme de Vopera bij het ver
schijnen in 1911 niet veel deed.
Pas toen Hollywoodproducen-
ten het verhaal over de jonge
zangeres Christine Daaé en haar
mismaakte bewonderaar (het
spook) op het spoor kwamen,
verwierf Leroux wereldroem.
De Fransman kon dat succes
nog net meemaken. De eerste
verfilming - met de legendari
sche Lon Chaney in de titelrol -
kwam in 1925 uit; Leroux over
leed twee jaar later.
Talrijke bewerkingen zijn er
sindsdien gemaakt van het ver
haal over het spook van de Pa-
rijse opera. Musicalcomponist
Andrew Lloyd Webber - bekend
van kaskrakers als 'Jesus Christ
superstar' en 'Evita' - kwam het
boek op het spoor toen hij zocht
naar een onderwerp voor een ro
mantische musical. The phan
tom of the opera beleefde in ok
tober 1986 de première in Lon
den en is sindsdien de hele we
reld over gegaan. Meer dan tach
tig miljoen mensen hebben de
theatershow inmiddels gezien.
In de Britse hoofdstad draait de
musical na achttien jaar nog
steeds voor uitverkochte zalen.
Het einde lijkt niet in zicht.
Plannen om de musical te verfil
men, waren er al snel. Na de
Broadwaypremière in 1988
kwam Lloycl Webber in contact
met regisseur Joel Schumacher,
onder meer bekend van de suc
cesvolle vampierfilm 'The Lost
Boys'. Plij voelde er wel wat
ilar
eertien j aar is er over
gesproken: de verfil
ming van de musical
The phantom of the opera.
Componist Andrew Lloyd
Webber en regisseur Joel
Schumacher vonden de tijd
nu rijp voor een lekker potje
melodrama.
De musical The phantom of the opera begint nu als film aan een nieuw leven, (inzet) Emmy Rossum tijdens de galapremière van The phantom of the opera.
voor. Maar in die tijd was er
nauwelijks belangstelling voor
musicalfilms. En toen dat genre
opnieuw in de belangstelling
kwam, hadden beide heren het
te druk met andere projecten.
Totdat Lloyd Webber rond kerst
mis 2002 Schumacher belde om
er nog eens over te praten. Met
als resultaat dat de film er nu is.
Basis blijft het verhaal dat Llo
yd Webber in zijn musical volgt.
Maar film biedt meer mogelijk
heden. Zo kon een aantal rollen
verder uitgediept worden en
komt het verhaal over de her
komst van het spook duidelijker
naar voren. Hoe gedegen de mu
sical ook in elkaar zit, de thea
terversie mist dat aspect. The
phantom of the opera schreef
Lloyd Webber voor zijn toenma
lige vrouw Sarah Brightman.
De jonge zangeres, tot die tijd
bekend van een paar vrolijke
Componist Andrew Lloyd Webber
foto Reuters
niemendalletjes, legde er de ba
sis mee voor haar internatienale
carrière. Acteur Michael Craw
ford zette met zijn emotionele
vertolking van het spook de
toon voor alle versies die later
waar ook ter wereld op de plan
ken kwamen.
De filmversie betekent ongetwij
feld de definitieve doorbraak
van de 17-jarige Emmy Rossum.
Zij speelt en zingt de rol van
Christine op een indringende
manier. Rossum staat al sinds
haar zevende op het toneel en
zong eerder in het kinderkoor
van de Metropolitan Opera. Ze
was onlangs nog te zien in een
van de hoofdrollen in de ram
penfilm 'The Day After Tomor
row'. De casting van de twee an
dere hoofdrollen in The phan
tom of the opera was een lange
réis. Eerst zou Michael Craw
ford de rol gaan doen. Later
kwam Antonio Banderas in
beeld. Uiteindelijk is het Gerard
Butler (onder meer 'Dracula
2000') geworden, een acteur uit
Glasgow die op 12-jarige leef
tijd debuteerde in de musical
'Oliver' maar daarna vooral car
rière maakte bij het reguliere to
neel. Was het spook in de thea
terversie echt een verminkte
man, in de film is dat manke
ment wat subtieler uitgevoerd.
Achter het masker gaat een
knappe man schuil en dat ver
sterkt de aantrekkingskracht
tussen hem en Christine. Dat
komt het drama in het filmver
haal ten goede, want het maakt
dat die andere minnaar van
Christine - Raoul (Patrick
Wilson) - daar heel wat meer te
genover moet zetten. De Raoul
in de film is daardoor.meteen
een sterker karakter dan die in
de musical. Het geeft Wilson,
maar ook Butler, alle gelegen
heid om zich van zijn beste kant
te laten zien. Maar er is meer.
The phantom of the opera is
vooral een film van overdaad.
Een overdaad aan oogstrelende
decors en kostuums. Die aanpak
is schatplichtig aan Wat wijlen
Maria Björnson voor de theater
voorstelling bedacht. Haar gede
tailleerde ontwerpen gaven de
show een ongekende aantrek
kingskracht. Op de set in de Lon-
dense Pinewood Studio's is onge
geneerd verder geborduurd op
die sfeer van duisternis en gran
deur'. Kosten noch moeite zijn
daarbij gespaard.
Regisseur Schumacher geeft de
film voldoende vaart. Op sommi
ge scènes na dan. Daarin wer
ken de liedjes van Lloyd Web
ber - heel opmerkelijk - juist
contraproductief. Korte dialo
gen hadden op die momenten
waarschijnlijk meer overtuigd.
Maar zodra de glorieuze kroon
luchter (met 20.000 stukjes
Svarovski kristal!) neerstort,
vlucht het drama naar een hoog
tepunt in de diepe-krochten van
de Parijse opera. Muziek en
beeld vinden elkaar dan weer
helemaal en ondersteunen per
fect de strijd tussen horror en
romantiek, Liefhebbers van me
lodrama komen daar weer volop
aamhun trekken.
Martin Hermens
The phantom of the opera gaat deze
week in Nederlandse première, te
zien in Hulst, Rotterdam en Antwer
pen
Grote ogen, ingewikkelde verhaallijnen
en onverstaanbaar gekwetter. De Ja
getekende film met de verzamelnaam
is wereldwijd populair met een
waar miljarden euro's in omgaan,
naar kan in Nederland slechts rekenen op
kleine groep trouwe fans. Waarom slaat
fenomeen hier niet aan?
^nime - spreek uit A-ni-mee - heeft een be1
abberd imago bij de Nederlandse bevol-
De Japanse animatiefilm in zijn vele
'erschijningsvormen staat te boek als ge
welddadig en seksueel getint. Niels Viveen,
van de Stichting Promotie Japan-
Popcultuur (J-Pop), is al sinds 1997 bezig
,m zijn lievelingsfilms in een fraaier dag-
De Japanse
animatiefilm
wint aan populariteit:
licht te plaatsen. Hij geeft distributiemaat
schappij Polygram en de media de Schuld
van de stigma's die aan de films kleven. Po-
lygram begon meer dan tien jaar geleden
animefilms te verspreiden onder de naam
Manga. „Dat was voor het grootste gedeelte
smeerlapperij en dat is het beeld dat in de
media is blijven hangen. Daar komen we
maar niet vanaf", zegt Viveen.
Anime heeft wel degelijk gewelddadige en
seksueel getinte aftakkingen, maar die zijn
slechts een klein gedeelte van het totale aan
bod. Bekende series als Pokémon en
Yu-Gi-Oh zijn populaire vormen van anime
voor de kleintjes, maar er bestaan ook series
die vergelijkbaar zijn met de verwikkelin
gen in soapseries. Ze beslaan een giganti
sche markt, vergelijkbaar met Hollywood,
en de films zijn sinds kort ook in de Verenig
de Staten en grote delen van Europa zeer po
pulair. DGM Distributies uit Spijkenisse,
een van de grootste verkopers van anime in
Nederland, zet de laatste jaren wel steeds
meer films af, maar ziet in ons land niets te
rug van de wereldwijde populariteit. Plet be
drijf dat jaarlijks zo'n 10.000 films ver
koopt, gaat ervan uit dat de anime pas echt
aan zal slaan bij oudere kijkers als een van
de series wordt aangekocht door een Neder
landse omroep.
Televisie
De zenders staan echter niet te trappelen
om anime in hun programmering op te ne
men. Terwijl in Frankrijk en de Verenigde
Staten er al zenders zijn die het vierentwin
tig uur per dag en zeven dagen per week uit
zenden en MTV Italië er ook mee is begon
nen, is er maar weinig te vinden op de buis
in Nederland. „Men denkt dat tekenfilms
voor volwassenen niet aanslaan", zegt Den
nis Rijbroek, hoofdredacteur van 'Aniway',
het grootste tijdschrift op het gebied van
anime.
Door het slechte imago en de minieme zend
tijd is anime nog steeds de liefhebberij van
een select groepje mensen. Zij slaan hun
voorraad in bij game-winkels.
De Gameshop in Den Haag, die eigenlijk is
gespecialiseerd in computerspelletjes, heeft
de verkoop van animefilms en series de laat
ste tijd wel sterk zien groeien. „Ik denk dat
zo'n dertig procent van onze klanten dit
soort films koopt", zegt R. Khelifi, werkne
mer van de Gameshop. Khelifi vindt het
moeilijk om te beschrijven hoe de typische
anime-fan er uitziet, maar komt uiteinde
lijk uit op 'freak'.
„Het zijn mensen die erg begaan zijn met
hun hobby en daar ook graag over in discus
sie gaan." Zelfs als anime in Nederland van
het slechte imago af komt, betwijfelt Viveen
van J-Pop of zijn grote liefde in korte tijd
een succes zal worden. Ondanks de groeien
de belangstelling denkt hij niet dat het de
komende jaren zal aanslaan bij het grote pu
bliek. „Er komt wel meer interesse, maar de
angst voor de Japanse taal zal een struikel
blok zijn."
Rowald Pruyn
