Iet past zwarte jurkje zich aan De kok werpt zijn gasten een stukje ei toe Een pak maakt een man sexy Cocktailjurk van Lagerfeld voor H&M. foto's GPD Een echte dame kan gewoonweg niet zonder. Zeker niet tijdens de feestda gen. Een zwart jurkje is namelijk altijd goed. Er bestaat zelfs een term voor: little black dress. De winkels hangen elk jaar weer vol met die zwarte jurkjes. dactie bijlagen: 0113-315680 SXctie@pzc.nl lus 31.4460 AA Goes ,-rtpntie-exploitatie. ZTen Midden-Zeeland: 0113-315520; «Vlaanderen: 0114-372770; jorraal: 020-4562500. terdag 11 december 2004 De 'kleine zwarte' van Mexx. Vraag Cara Schiffelers in welke outfit zij de feestda gen doorkomt en het antwoord is luid en duidelijk. „Zwart jurk je, zeker weten." Volgens de chef mode van maandblad Elle komt elke vrouw er op haar best in naar voren. Coco Chanel ontwierp de eerste 'petit robe noir' in 1926. Mainstream werd het zwarte jurkje pas in de jaren vijftig. Denk aan de onweerstaanbare Audrey Hepburn en haar little black dress in Breakfast at Tiffa ny's. Toen daarop ook nog mo de-icoon Jackie Kennedy in een mouwloos zwart jurkje ver scheen, wist elke vrouw dat ze niet veel meer nodig had dan dat. Sindsdien bedenken ontwerpers elk seizoen wel een variant op de klassieker. Grote modeke tens hebben de zwarte jurk stan daard in hun feestcollecties. Little hoeft het zwarte jurkje overigens al lang niet meer te zijn. Kort, lang, strak, klok kend, zonder mouw, mèt mouw. Voor elke maat, stijl en leeftijd is er in de feestmaand wel een passend modelletje te vinden. Saai? „Absoluut niet", zegt El- le's Schiffelers. „Want de black dress verschijnt steeds weer in allerlei nieuwe vormen, Karl La gerfeld maakte voor H&M bij voorbeeld een goed cocktailjurk je dat luxe uitstraalt. Deze winter zie je ook veel zwar te jurkjes bezaaid met paillet ten, kraaltjes en Swarovski kris tallen." Het zwartje jurkje neigt nu sterk naar de jaren twintig en dertig, signaleert Christine Boland van modevakblad Texti- lia. „Er zijn rechte modellen met een deelnaad op heuphoog te a la charleston.Daarnaast zie je in de jaren vijftig sfeer het zwarte jurkje heel letterlijk a la Audrey Hepburn, met pumps en handschoenen." Er zijn mensen die vinden dat je met de little black dress niet moet sollen, dat er eigenlijk maar één echt zwart jurkje is: dat van Audrey Hepburn en Jackie Kennedy. Michael Mer- kelbach van Stylesuite: „Hét zwarte jurkje is eenvoudig en mouwloos met een diep decolle té. Altijd gemaakt van mooi ma teriaal, afgewerkt met kant en satijn." Kledingadviseuse Wilma Ver hoeven tekent aan: „Iedereen dénkt wel dat een zwarte jurk afkleedt en altijd goed staat, maar dat is niet zo. Zeker met een mouwloos zwart jurkje leg je heel veel accent op je armen, benen en gezicht. Prima voor jonge, mooie meisjes, maar min der gemakkelijk als je niet meer zo goed in shape bent. Dan is zo'n zwart jurkje net als sla: je moet er heel wat aan toevoegen om het lekker te maken." Het zwarte jurkje staat of valt juist met accessoires, meent Ver hoeven. „Het is aan jezelf om er karakter aan te geven." GPD Slank gesneden kostuums van Oger. foto's GPD X-mas, you tree.' En voor oud en nieuw: 'Looking for a good start?' en 'Any Wishes?'. Volgens Hans Ubbink heel goed draag baar onder de kerstoutfit. „De teksten vormen een goede ge- spreksopener en de T-shirts zijn vooral bedoeld voor het moment waarop het jasje uitgaat." KLEDINGCODES: Casual: Alles mag. Smart Casual: Alles mag, maar wel een beetje netjes. Neigt naar 'tenue de ville'. Tenue de ville: Informele stads kledij, een mooie combinatie voor de mannen (met colbertje!) en voor de vrouwen is een mooi broekpak ook geschikt, geen spijkerbroek. Black Tie: De heren in smoking en de dames in een korte of lan ge avondjurk. White Tie: Een rokkostuum of gala-uniform voor de mannen en een lange avondjurk met lan ge handschoenen voor de vrou wen. Een pak maakt een man sexy", aldus modeontwer per Hans Ubbink„Het accentu eert de sterke punten van een mannenlichaam." Sander Lusink, directeur marke ting en communicatie van dé be roemde Nederlandse pakkenwin- kel Oger: „Een pak straalt auto riteit uit en dient eigenlijk een zakelijk doel. Het is een zakelijk uniform waarmee de drager be trouwbaarheid en respect wil uitstralen. Wij houden wel een beetje van frivoliteit in het pak, maar daar moet je soms mee uit kijken. Bij Oger kun je als beginnende 'pakkendrager' terecht voor een zogeiT$$fpd 'instappak' van het eigen merk Dressed for Success dat 498 tot 750 euro kost en se- mi-handgemaakt is. Maar je kunt er ook een pak aanschaf fen dat helemaal op het lijf van de drager gesneden is door een van de beste kleermakers uit Na pels. Ubbink vindt echter dat je jezelf met een pak best wel een beetje mag 'verbijzonderen'. „Kies bijvoorbeeld voor de feest dagen een pak waar je normaal niet in loopt. Trek niet iets tijd loos aan, maar iets waarin de mensen jou op dat moment her kennen. Je kunt een kledingvoor schrift als 'black tie' ook naar je hand zetten zodat het bij jouw 'persoonlijkheid past." Beide heren zijn het er roerend over eens dat een kostuum eigen lijk te formeel is voor de feestda gen. Een combinatie, oftewel een jasje en een broek, is dan be ter. „Ga je kerst of oud en nieuw bij iemand thuis vieren, draag dan een leuk shirt en een jeans. Ga je naar een restaurant dan kun je een jasje en een mooie pantalon dragen. Voor een groot galadiner haal je pas je kostuum of smoking uit de kast", aldus Lusink. Een smo king draag je overigens alleen maar als er op de uitnodiging 'black tie' staat". Grappig zijn de T-shirts die Hans Ubbink voor de komende feestdagen heeft ontworpen. Eenvoudige longsleeve shirts met voor kerst de teksten: 'Let's light X-mas fires', of 'Me Combinatie van Hans Ubbink. T-shirt met tekst van Ubbink. |Pegenover het Markiezenhof in Bergen tr °l ^00m vinckn we Japans restaurant %ako. Exotisch en een tikje verwarrend, o-n na mijn bezoek vraag ik me nog 'Was af hoe het er nu precies in elkaar wkt. Raadpleging van de website achteraf 0rengt geen opheldering. bent overgeleverd aan de kok die op een laat in een mum van tijd gerechten be- °P een manier die meer weg heeft van - fen ^an V£m kookkunst. De bakplaat "spektakel er omheen heet Teppan Ya- a elk Japans restaurant doen die Tep- pan Yaki-koks hetzelfde, ze schenken wat 2 -fP de glanzende plaat en dan volgen ^ingrediënten in een vaststaande volgor- 'Vis, schaal- en schelpdieren, bami met ei J groenten. Het Wbehuli |i vrees ik het meest, de kok maakt er p van twee spatels een omeletje ^DatQmeletje rolt hij vaardig op en dan t Hij dat met veel geklikklak van zijn spatels in hapklare brokken. Vervolgens werpt hij zijn gasten, die rond de teppan ya- ki-plaat aan een soort eetbar zitten, één voor één een stukje omelet toe. Je wordt ge acht de mond open te sperren en het stuk ei tussen de tanden te vangen. Dat gaat vrij wel nooit goed, maar gelukkig zijn de gas ten gehuld in een kleurige badjas die op een kimono moet lijken, zodat de kleding ge spaard blijft. Het hele tafereel doet denken aan een dolfijnenshow, alleen weten die dol fijnen perfect te vangen. Aan de dichtstbijzijnde bakplaat zit een echtpaar met een jochie van een jaar of ne gen. Vaste gasten realiseer ik me, want ik hoor moeder zeggen dat zij deze kok als eni ge nog niet hebben gehad; er lopen deze avond, snel geteld, zes koks rond, allen voor zien van een heupgordel met vlijmscherp mes, lange vleesvork en de obligate spatels. De jongen weet één van de drie toegewor pen stukjes ei feilloos in de mond op te van gen. Vader en moeder passen voor de eer. Dus dat kan. Zelf ontkom ik doordat ik aan een tafeltje apart zit, daar zijn er maar een paar van. Negenennegentig procent van de bezoekers komt in groepjes, na het werk, na het winkelen of gewoon in familieverband. De zeer vriendelijke serveerster die mij AAN TAFEL Rien van Reems naar dit veilige plekje heeft geloodst, legt uit dat de kok een bon heeft gekregen waar op hij ziet welk menu hij voor het gezel schap moet klaarmaken. Ik heb gekozen voor het Goka-na Menyu en dat betekent dat ik na een voorgerecht van tempura, drie gerechten van de teppan yaki krijg, ik draai mee met het Bergse echtpaar met kind. Op vrijdag, zaterdag en zondag is het goed koopste menu het vegetarische van vijf gan gen voor 23,80 en het duurste 59,- maar daar zit dan ook kreeft in en het opent met sashimi, maar je kunt het alleen bestellen voor minimaal 2 personen. Mijn menu telt zes gangen en zit met 40,50 in de midden moot. Van dinsdag tot en met donderdag ben je met de midweekmenu's goedkoper uit: drie gangen menu's van 17,- tot 22,50. Er staan ook a la carte gerechten op de kaart, met de vermelding: 'uitsluitend op iedere zondag en niet op feestdagen'. Een aparte kaart is er voor sushi en sashimi, kleine hap jes van respectievelijk speciale sushirijst met van alles en nog wat en rauwe vis met een sausje, al naar gelang de hoeveelheid en samenstelling in prijs variërend van 8,75 tot 49,50. Veel animo lijkt er niet voor te zijn, het restaurant opent om 14.00 uur maar de teppan yaki komt pas om 17.00 uur tot leven en mijn serveerster adviseert om 17.00 uur als openingstijd te noteren. Meer verwarring wanneer ik naar de Japan se naam van een gerecht vraag, ze weet het niet zegt ze, want ze spreekt geen Japans: ,,Ik ben Chinese." De kok is wel Japans. Steeds wanneer hij iets op tafel zet, buigt hij en roept hij iets onverstaanbaars. De tempura is overigens heerlijk, groenten in een beslagje en een verrukkelijk rood- baarsje in zijn geheel, allemaal knapperig gefrituurd met een dipsaus. Dan komen gro te garnalen en Sint Jacobsschelpen van de teppan yaki. De garnalen zijn perfect, maar de coquilles zijn droog. Vervolgens, weer van de plaat, tongfilets, zalm en gebakken groenten. Atlantische tong, heb ik zo het idee, van de zalm is de huid apart krokant gebakken en dat is lekker. Dan komt een pauzegerecht: het kleinste bolletje citroenijs dat ik ooit heb gezien, ge volgd door weer een teppan yaki gerecht, ge flambeerde ossenhaas en bami. De kok steelt weer de show wanneer hij het vlees flambeert, de ossenhaas smaakt overigens fantastisch lekker. Het nagerecht heet Fuji Yama, het bestaat uit een coupe met ijs en vruchten en het ge heel drijft in een borrelende vloeistof. Jong en oud om me heen eet met stokjes, ik met bestek, ik moet weer eens gaan trainen. Maar een Nederlander in kimono is geen ge zicht, doet sterk aan de sauna denken. Japans Restaurant Miyako Moeregrebstraat 8 4611JC Bergen op Zoom Maandag gesloten Keuken open vanaf 17.00 uur Creditcards: Visa, Eurocard, Amex, Diners Club Vegetarisch: speciaal menu Kinderen: kindermenuutjes Rolstoel: geen problemen Roken: rookvrij tevoren regelen

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2004 | | pagina 47