ree
Een extra
toren was
toch iets té
opzichtig
Behabeugels gaan door de trommelgaatjes
WOON
zaterdag 11 december 2004
TEGELS'S ANITA!
SC HO UWE N N ATUU R5TEEN
»HOT TUBS •INFRAROOD CABIN ES*
WfcStkapeHe-Goes
Het echtpaar Smet bij de toegangspoort met torentje.
(Smet: „Dus geen verzonken
bak") niet minder dan zeven
slaapkamers, twee badkamers
en drie toiletten. Het meest bij
zondere van de woning is toch
wel het exterieur. De hoeve is
helemaal opgemetseld van ba-
roksteen in het zogenaamde
Noors- of kettingverband. Deze
bijzondere manier van metselen
is ook toegepast in het interieur
van de Heikantse kerk, weet
Smet.
Op verschillende plaatsen aan
de buitenkant van de hoeve prij
ken vier lagen met zogenaamde
uitstekende tanden; bakstenen
die haaks zijn gemetseld, waar
door een sierrand ontstaat. Deze
vorm van siermetselwerk komt
vaak voor, maar vier lagen is
wel uitzonderlijk veel. Boven al
le ramen zijn bogen gemetseld.
De plinten, hoeken, raamdor-
pels en lateien zijn van Bourgon
dische witsteen evenals de enor
me schouw in de woonkamer en
de 'kruisjes' in de gevel.
Die kruisjes zitten op de plaats
waar in de oorspronkelijke
bouwstijl van eeuwen geleden
gaten in de muur zaten. Deze ga
ten verschaften roofvogels toe
gang tot de hoeve om ongedierte
zoals muizen te vangen. „Dat
leek ons nou niet zo nodig", zegt
Smets echtgenote. Alle ramen in
de woning zijn zogenaamd
glas-in-lood en als de familie
toch roofvogels wil zien, dan lie
ver via het raam naar buiten.
De hoeve lijkt nog imposanter
dan ze is door de 'kasteelmuur'
die het woongedeelte verbindt
met de dubbele garage aan de
andere kant van het perceel. Nis
sen met metselwerk in een vis
graatmotief doorbreken het
Noors kettingverband. Temid
den van de kasteelmuur is een
toegangspoort gemaakt en daar
boven een echt kasteeltorentje
met een klok in de nok, zoals
het hoort. In het torentje be
waart Smet zijn verzameling
oude kerkstoelen uit Heikant en
Sint Jansteen.
Schuurtje
Ook het schuurtje is in dezelfde
stijl opgetrokken als de hoeve.
Dat schuurtje heeft Smet heel
wat hoofdbrekens gekost. Tij
dens een storm in 1993 stortte
het schuurtje, toen nog in aan
bouw, helemaal in. Het dak was
De kasteelhoeve van het echtpaar Smet in Heikant.
foto's Peter Nicolai
misschien nog wel het meest ar
beidsintensieve werk tijdens de
bouw. Het immense dak is hele
maal belegd met Spaanse lei
steen, drie weken lang zat Smet
op het dak en dat ging hem niet
in de kouwe kleren zitten. „Op
dat dak zag ik echt een beest
kruipen", legt Smet uit in zijn
beste Heikants. „Ik zag het in
het begin niet zitten, maar uit
eindelijk is het allemaal gelukt
en het resultaat mag er zijn."
Op de nok van de schoorsteen
prijkt een piek van bladgoud.
Smet: „Ja, koper kon natuurlijk
ook wel, maar goud blinkt veel
meer en slaat bovendien niet
groen uit na verloop van tijd.
Het kost wat, maar dan heb je
ook wat."
Tijdens de bouw van de hoeve
was het terrein erg kaal. Nu
staat de kasteelhoeve temidden
van een oase van groen. Hoge bo
men, hagen en een groot gras
veld voor de deur. Het plein
voor de garage en de wandelpa
den zijn aangelegd met kinder
koppen. Wie zich afvraagt waar
om er tegenwoordig nergens
meer kinderkoppen te verkrij
gen zijn, heeft hier zijn ant
woord: Ze liggen allemaal bij
Smet. Vele duizenden heeft hij
er gebruikt. Zijn vrouw: „We
konden toch geen pekbaan aan
leggen? Het moet allemaal wel
een beetje bij de sfeer en de stijl
passen."
Ook zoon Frank is ontzettend
trots op wat nu ook nog zijn
huis is. Hij heeft een fotoboek
bijgehouden van de bouw en
heeft in zijn collage ook foto's
van de hoeve in hartje zomer en
midden winter. Het kiekje van
de hoeve onder een dikke
sneeuwlaag heeft nog het meest
weg van een kerstkaart.
Hoewel Smet dagelijks huizen
bouwt, heeft hij van opdrachtge
vers nog nooit de vraag gehad of
hij ook voor hen een hoeve in de
Maaslandse renaissance-stijl
wil bouwen. „Smaken verschil
len. Ik vind het niet erg, want zo
blijft mijn woning tenminste
uniek."
Oma
Dat is niet helemaal waar.
Rechts naast de hoeve prijkt nu
een verbouwde woning waarvan
de gevel in precies dezelfde stijl
is opgetrokken. Smet: „Daar
woont oma! Ik had zo'n plezier
in de bouw van mijn eigen huis
dat ik dacht 'dat kan er ook nog
makkelijk bij'. Het huisje hoort
dus eigenlijk bij de hoeve, maar
toch ook weer niet."
In Heikant werd heel wat gespe
culeerd toen de bouw van de
hoeve in volle gang was.
Smet: „Men wist niet wat men
ervan moest denken. Ik hoorde
later dat veel mensen dachten
dat ik een schuur aan het bou
wen was. Een schuur! Hoe ko
men ze er bij
Sheila van Doorsselaer
Familie-uitjes waar dan
ook liepen steevast uit
op een bezichtiging van elk
in de buurt gelegen kasteel.
Aannemer Jo Smet uit Hei
kant was op zoek naar inspi
ratie voor een nieuw te bou
wen woning voor zijn eigen
gezin waarin hij al zijn vak
manschap kon tentoonsprei
den. Het werd een kasteel
hoeve in de stijl van de
Maaslandse renaissance,
een huis waar hij zes jaar
aan bouwde en wat het
meest opzienbarende huis
van Heikant werd.
Dit wil ik, verzuchtte Jo
Smet toen hij begin jaren
tachtig in Limburg, in de omge
ving van Roermond, een prachti
ge kasteelhoeve zag. Hij viel als
een blok voor de Maaslandse re
naissancestijl en sloeg meteen
aan het tekenen.
De plaats waar zijn kasteelhoe
ve zou moeten verrijzen, stond
al vast. De familie was eigenaar
van een groot braakliggend per
ceel aan de Vylainlaan in Hei
kant, met achterop het terrein
een oude vlasfabriek. Die fa
briek kon mooi plaatsmaken
voor de opslagloodsen van
Smets aannemingsbedrijf.
In 1986 begon de bouw van de
hoeve. Smet had zonder proble
men een bouwvergunning gekre
gen voor zijn bijzondere ont
werp.
„Ik heb écht de tijd mee gehad.
Destijds deed een gemeente niet
zo moeilijk als het nieuwbouw
betrof. Ik heb van Hulst dan ook
alle medewerking gehad die ik
maar kon wensen." De welstand
echter, deed op één puntje moei
lijk; een toren bij de voordeur
moest hij schrappen. „Dat von
den ze toch iets te opzichtig."
Zes jaar lang bouwde Smet aan
zijn huis. Overdag bouwde hij
die van anderen - het werk ging
natuurlijk gewoon door - 's
avonds, in de weekeinden en tij
dens vakanties was hij aan zijn
eigen huis bezig. Met liefde.
„Overdag werkte ik en 's avonds
of tijdens vrije dagen was ik met
mijn hobby bezig. Zo zag ik dat
echt."
Terp
De Maaslandse renaissance is
een robuuste, bewerkelijke
maar toch romantische stijl, met
veel oog voor detail. De kasteel
hoeves uit deze stijlperiode zijn
groot en de hoeve van de familie
Smet toont dan ook imposant.
Het effect wordt nog versterkt
omdat de kasteelhoeve op een
terp is gebouwd, een eigenhan
dig opgeworpen glooiing van
1,60 meter. Hierdoor lijkt de
hoeve nog groter.
De woning telt, naast een grote
woonkamer en leefkeuken en
een zelf opgemetselde kelder
n Serie woonberoepen
t beroep
'd van wonen
centraal. De meest
heenlopende personen
komen aan bod: van
■mdoor en architect tot
ambtenaar
glazenwasser. Vandaaq
Kmt9°ed-servicemonteur
foto Ruben Oreel
Naam: Boudewijn Vis
Woonplaats: Vlissingen
Beroep: Witgoed-servicemonteur
Belangrijkste gereedschap: gereedschaps
koffer
Hij kan rustig voor zijn wasmachine gaan zit
ten en eens kijken hoe het ding werkt. Hij
heeft het allernieuwste model en ziet het als een
soort 'proefkonijn'. Boudewijn Vis heeft zijn hart
verpand aan wasmachines. Het repareren ervan is
voor hem een uitdaging. Of het nu een wat ouder
model is met mechanische bedieningsknop of de
nieuwste met alle elektronische snufjes, voor hem
herbergen ze weinig geheimen. Als er een pro
bleem is, bijt de Vlissinger zich er als een terriër
in vast. Tot hij de oplossing gevonden heeft. Hoe
lang dat ook duurt. „Hij is eigenlijk verslaafd",
zegt zijn baas (in Vlissingen bekend als de man
die alles kan) Guus Jansen.
Vis volgde een opleiding elektronica aan de MTS.
Bij toeval kwam hij aan zijn huidige baan bij
Techno Jansen in Vlissingen. Op zoek naar een
paar bijzondere lampen verzeilde hij tien jaar ge
leden in de winkel aan de Scheldestraat. Wat hij
daar zag beviel hem en hij bood vrijblijvend zijn
diensten aan. Van een baantje alleen voor de zater
dag kwam hij in zijn huidige baan als servicemon
teur terecht. Vis repareert ook televisies en ande
re huishoudelijke apparaten. Maar wasmachines
hebben zijn voorkeur. „Een wasmachine is eigen
lijk onmisbaar in een huishouden. Als die stuk is,
ervaren veel mensen dat als een groot probleem.
Wasgoed is ook een stukje intimiteit, dat breng je
niet zomaar bij een ander. Het geeft dan ook veel
voldoening als je een kapotte machine weer aan
het draaien krijgt. Ik vind het een boeiend appa
raat en ik wil ook altijd precies weten hoe dat
ding werkt."
De Vlissinger kan aan de machine ongeveer de
leeftijd aflezen. Tot een jaar of tien geleden had
den ze allemaal een mechanische programma-
knop. Die bestuurde alles. Daarna kwam er een
combinatie van die knop met elektronica en nu
zijn de nieuwe machines allemaal uitgerust met
veidijnde elektronica. Je kunt alles aflezen op een
display, tegenwoordig zelfs in tekst en niet met al
lerlei codes. Je kunt precies zien wat de machine
doet, spoelen, centrifugeren..."
„Dat kan wel eens verwarrend werken. Zo werd
ik eens gebeld door een mevrouw die de tekst 'was
loshalen' had gelezen. Ze had de trommel ge
opend en de was 'losgehaald', maar ze begreep
niet wat het probleem was. Ik heb toen maar uitge
legd dat zij dat niet hoefde te doen, maar dat de
machine aangaf waar die mee bezig was."
Standaardreparaties komt Vis niet veel tegen.
Waar hij wel nogal eens tegenaan loopt zijn 'ver
dwaalde' behabeugels en de flippo's. „Die beugels
gaan door de gaatjes van de trommel. Soms kun je
er makkelijk bij, maar af en toen moet je echt van
alles openmaken. Flippo's zijn ook niet echt leuk.
Omdat die dingen als klepjes kunnen werken, slui
ten ze soms de boel af. Als ze dan weer omklap
pen loopt alles weer goed. Dan krijg je van die va
ge klachten als 'hij doet het soms wel en soms
niet'. Die onduidelijke klachten zijn het moei
lijkst. Meestal kom je als je een klant de juiste vra
gen stelt, al snel tot de oplossing. Je moet dus heel
goed kunnen luisteren."
De moderne wasmachine is volgens Vis gebruiks
vriendelijker dan oudere modellen. „Ze zijn een
voudig in te stellen. Je kunt ook aflezen wat er
mis is als hij het niet doet. Dan staat er bijvoor
beeld 'Kraan dicht?' Maar je moet als monteur
wel goed op de hoogte zijn van elektronica. Ik heb
ook vaak een laptopje bij me om dingen op te zoe
ken. We hebben in de zaak een database met pro
blemen en de oplossing daarvan."
„Ik geloof niet dat de nieuwe modellen kwetsbaar
der zijn door al die elektronica. Ze zijn wel gevoe
liger. Zo zal een machine niet centrifugeren als
het wasgoed niet goed verdeeld is. Soms heb je
een dekbedhoes die helemaal vol zit met ander
wasgoed. Dan doet de machine het niet omdat de
balans niet in orde is. Je moet dan de was er even
opnieuw instoppen. Maar ook dat geeft 'ie aan."
Vis treft de machines soms op de raarste plaatsen
aan: „Ik heb er wel eens een buiten gevonden, ge
woon onder een afdakje. Ja, dat is dus niet echt
goed. Maar in een trapkast, op zolder of ergens he
lemaal ingebouwd kom je ze ook tegen. En pro
beer dan maar eens om aan zo'n machine te wer
ken."
Annemarie Zevenbergen
