Het gewicht van het woord PZC re @ctie Top 5 oriëntatiebron Top 5 maandbereik het alfabet van Zeeland vrijdag 3 december 2004 Lezersredacteur A. J. Snel is bereikbaar per post op het adres van de Centrale Redactie van de PZC, Stationspark 28, Postbus 31, 4460 AA Goes. Telefonisch: 0113 - 315660. E-mail:Lezersredacteur®pzc.nl Het forum waarop lezers zich kunnen uiten over actuele zaken is bereikbaar via internet: www.pzc.nl. Aangezien wij op de redactie van de PZC ook niet van steen zijn, kunnen we soms kleuren van trots als ons complimenten bereiken. We proberen naar bui ten toe dan bescheiden te lijken, maar in ons gemoed welt een lied op. Gezond Dankbaar namen we dus dezer dagen kennis van een frisse en fruitige brief van Jeroen de Feij- ter uit Terneuzen. Die was zeer ingenomen met een wervend ar tikel over de appel, afgelopen maandag in de PZC gepubli ceerd. „Ik ben van mening dat door het plaatsen van dergelijke artikelen het bewust kiezen voor fruit om de gezondheid te bevorderen enorm toeneemt en dat het mensen daadwerkelijk aanzet tot een gezondere levens stijl", liet De Feijter weten. En vanuit welke kwaliteit deed hij dat? „Als trouwe PZC-lezer en geboren groenten- en fruithan delaar en liefhebber." Verneemt u het eens uit objectieve bron. Nederig Dan ontvingen we terechtwij zing van Bram Ossewaarde uit Oost-Souburg. De PZC meldde onlangs dat de voetballer Redon- do tegen zijn zin naar Milan 'ver- huiste' en dat zijn collega Van Hoogdalem ooit een vergrote 'mild' had. Milte kopsuggestie: 'Sportredac tie diep vernederd'. door A.J. Snel Als de samenleving turbulente tijden doormaakt, vindt dat ook zijn weer slag in de brieven die de redactie van de ze krant aangeboden krijgt voor de ru briek Lezers Schrijven. De toonzetting wordt grimmiger, er wordt geschreven in hardere termen dan men in kalmer dagen bezigt. Soms zijn de onderwerpen voorspel baar. Als het nieuws rond de Pales tijns-Israëlische kwestie oplaait, wor den de reacties altijd feller, net als wan neer er reden is discussie te voeren over de positie van vreemdelingen in Neder land. De emoties krijgen de overhand op de rede en schrijvers uiten zich op een manier die ze zelf bij nadere afwe ging soms betreuren. Als lezersredacteur beoordeel ik na mens de hoofdredacteur de ingezonden brieven die lezers ons, vaak in grote aan tallen, doen toekomen. Er zijn wat een voudige criteria: de maximale lengte, een brief moet betrekking hebben op een artikel dat in de PZC is gepubli ceerd, een brief moet met naam en adres ondertekend zijn. Dat zijn over zichtelijke regels. Ingewikkelder is het enkele andere maatstaven te hanteren: een brief mag niet ontaarden in een scheldpartij, mag geen reclamebood schap behelzen en geen politieke wer ving tot oogmerk hebben. Bij het beoor delen daarvan speelt altijd een subjec tief element mee: wat de een schelden vindt, ervaart de ander als niet meer dan een plaagstoot; wie een pleidooi houdt voor het nuttigen van tarwe brood speelt, wellicht ongewild, de bak kers in de kaart en haast alles is poli tiek, waarbij, naar het woord van de theoloog Kuitert, kan worden aangete kend dat de politiek alles is. Afweging Het is aangenaam dat ik bij de beslissin gen die ik neem over meer beschik dan mijn eigen inzichten. Binnen de hoofdre dactie en de redactie van deze krant vindt doorlopend een uitwisseling van standpunten plaats. Zo is sprake van een brede afweging. Die overigens tot uitkomsten kan leiden die niet door ie dere lezer gedeeld worden. Onlangs schreef ik in de marge van de ze rubriek dat het aantal brieven toe neemt waarin te makkelijk gebruik ge maakt wordt van vergaande kwalifica ties als nazistisch, fascistisch of racis Brieven van lezers moeten, voor publicatie, aan bepaalde maatstaven voldoen. tisch. Dat heeft te maken met hoger op lopende gemoederen en op zichzelf is er niets tegen dat daarvan iets doorklinkt in de brieven die de PZC publiceert. Maar als ondoordacht grote woorden worden gebruikt, raken die sleets. De betekenis vervluchtigt. De krant dient ook op dit stuk van zaken alert te zijn. En niet alleen omdat termen kunnen af vlakken. Wie meent dat elke uitglijder of overtreding van de norm de sticker 'nazistisch' of 'fascistich' opgeplakt mag krijgen, doet geen recht aan de slachtoffers die ten prooi zijn gevallen aan deze afschuwwekkende waanideolo- gieën. Bij het gebruik van de taal be staat er zoiets als proportionaliteit: ge bezigde termen dienen zich te verhou den tot werkelijke bedoelingen. Nadat opmerkingen in deze geest wa ren verschenen, vroeg een lezer uit Vlis- singen waar die brieven met die kwalifi caties dan wel mochten zijn. „Kom maar op met al die beladen brieven," schreef hij strijdlustig. Ik zal niet op zijn uitnodiging ingaan. Wat er met die brieven gebeurt? Vaak is een telefonisch of schriftelijk contact met de auteurs voldoende om tot over eenstemming te komen en wordt een brief in licht gewijzigde vorm geplaatst. Staat de auteur (m/v) op publicatie in onveranderde vorm, dan verdwijnt het schrijven in de papiermand. „Censuur", hoor ik die lezer uit Vlissingen roepen. Nee hoor, de redactie heeft de eigen ver antwoordelijkheden te nemen en doet dat ook. Daarbij gelden niet alleen tevoren vast te leggen criteria. Formuleringen kun nen een verschillende uitwerking heb ben, afhankelijk van de plaats, de tijd en de omstandigheden waarop en waar in zijn worden gebruikt. Zoals het af strijken van een lucifer op een bepaald moment en een bepaalde plek levensge- foto Dirk-Jan Gjeltema vaarlijk kan zijn terwijl in andere om standigheden zonder risico een fakkel kan worden ontstoken. Column Een voorbeeld: Onlangs schreef de co lumnist Meindert Inderwisch in een stuk onder de titel Badwater dat het hem tijdens de nabloei van een liefde wel overkomt dat hij verwordt tot een 'laffe lui'. Een briefschrijfster van Schouwen reageerde daarop en gebruik te dezelfde kwalificatie; waarmee ze er kende dat Inderwisch verstand heeft van Inderwisch. Zou die mevrouw wille keurig welke andere persoon voor 'laffe lui' hebben uitgemaakt, dan was de om schrijving in haar brief beledigend ge weest en zijn gesneuveld. Er zijn tijden en omstandigheden die no pen tot terughoudendheid en andere die noden tot vrijmoedigheid en losheid. Zo simpel ligt het. En zo ingewikkeld. De misthoorns op de Westerschelde zijn met stomheid geslagen,B nautofoons, die volgens zwartkijkers klaaglijk loeiden en naargt voelsrijke lieden lang ervoeren, een rustgevend geluid over water-, en wallekant stuurden, zijn wegbezuinigd door Rijkswaterstaat, Daar hebben ze kennelijk geen notie gehad van de initiatieven on Zeeland in 2008 culturele hoofdstad van Europa te laten worden, Anders hadden ze de hoorns, die tot het mooiste van het Zeeuwst culturele erfgoed behoren, wel voor een paar centen laten door- loeien. Vanaf de digitale zeepkist van de PZC (www.pzc.nl) werd weer meningen gegeven. Over het verdwijnen van de misthoorns: over de plannen om Zeeland op het Europese schild te verheffen,! Weemoed Thijs toonde zich een man die weet wat weemoed is. Hij uitte zijt| gevoelens zó: „Alles gaat weg... Veerboten, misthoorns, binnenkcJ de loodsboten in de haven van Vlissingen; blijft er nog iets overvJ het typische Zeelandgevoel?" Jeroen Dellebeke uit Vlissingen wilde de moed nog niet opgeven;! „Misschien is het een idee die hoorns in werking te laten op eenaü; tal markante plaatsen langs de Westerschelde, met name bij desi- den en dorpen (Vlissingen/Breskens/Terneuzen). Het geluid geeft een vertrouwd en veilig gevoel. Het hoort bij Vlissingen. Kom op; meente Vlissingen, jullie hebben ons al het autoveer laten afneme waardoor onze stad in een isolement is geraakt. Laat Vlissingene beetje in haar waarde als nautische stad." Frits van Alphen uit de Scheldestad wilde actie: „Als het zo wek kost volgens Rijkswaterstaat, kan dan niemand eens de buidel ta» ken om het geluid (voor altijd) terug te brengen. Ik vind het echt hartstikke erg dat mijn dochtertje nu niet opgroeit met het ver- trouwde geluid van haar stad. Kunnen we niet een actie beginn tegen die versukkeling, zoals altijd en altijd gebeurt in dat weg dommelende Vlissingen?" J. Roose gaf uiting aan haar verdriet: „Als klein meisje dacht ik't het horen van de misthoorns al hoe spannend het zou zijn om op zo'n groot schip naar het andere eind van de wereld te varen. Ik li er mooie herinneringen aan. Heel erg jammer. Ik ben er echt be droefd om." Streven De culturele aspiraties rond Zeeland leverden diverse visies op. J. de Kraker vond: „Wat een onzin. Zeeland is een provincie, geei stad. Dit idee maakt echt geen enkele kans. Ik ben een trotse Zee. maar Zeeland is in vergelijking met Barcelona, Brugge en Berlijn natuurlijk niet waardig culturele hoofdstad te worden. Schande; het idee zelfs gesuggereerd wordt. Zonde van de moeite, zonde va krantenpapier. Nicolaas Alderding zag het heel anders: „Hoe is! mogelijk dat een goed initiatief als dit, om Zeeland en het Zeeuw erfgoed in beeld te brengen, een slechte reactie krijgt. Wat een In perkte gedachte. De bijzondere schoonheid en geschiedenis vanc Zeeuwse steden is zeer gelijkwaardig aan andere grote steden inl ropa." Reactie van Maja: „Zeeland is geen stad. Laten we onze pretentie eens overboord gooien en ons geld en onze energie in zaken gaans ken, waar de samenleving echt wat aan heeft. 'Zeeland, de meests ciale provincie van Nederland'. Daar moeten we naar streven," Citaat: Aforisme: kortste bewering die aan het langste eind wil trekken. Karei Jonckheere j -A-.": Voor wie een kandidaat zoekt voor een vacature, geldt hetzelfde als voor wie een leuke baan zoekt: je vindt elkaar in de trefzekere combinatie van PZC en JobTrack.nl. Dat beweren wij niet alleen, dat toont het Nationaal Onderzoek Arbeidsmarkt 2004 (N0A) ook aan. Want hieruit blijkt dat werkzoekenden de regionale dagbladen, waaronder PZC, het meest gebruiken als oriëntatiebron bij het zoeken naar een nieuwe baan. Daarnaast wijst dit onderzoek JobTrack.nl, het landelijke vacaturenetwerk van Wegener op internet, aan als de best bekeken vacaturesite. Kortom, de twee beste media voor de personeelsmarkt zijn de media die PZC al tijden met elkaar combineert! Dus wie werk zoekt, leest PZC en surft naar JobTrack.nl. En wie vacatures snel wil invullen, belt (0113) 315 540. (alle media gemeten onder de totale beroepsbevolking in de regio) PZC71% Alle vacaturesites bij elkaar 47% Vrienden/kennissen 43% Huis-aan-huisbladen 43% Uitzendbureau's 37% (vacaturesites gemeten onder de totale beroepsbevolking) JobTrack.nl14,8% Werk.nl 10,7% Monsterboard.nl 9,9% Nationale Vacaturebank 9,8% Stepstone.nl 6,2% PZC

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2004 | | pagina 22