Conferentie voor mijn vrije wereld
PZC
Politieactie Amsterdam lijkt
gericht op Israëlische maffia
PZC
Geen warm welkom
voor Bush in Canada
Hoogbejaarde leeft
op de reservetank
Wapen der armen maakt nog steeds duizenden slachtoffers
30 november 1954
dinsdag 30 november 2004
In de Keniaanse hoofdstad Nai
robi vindt deze week een con
ferentie plaats om landmijnen
de wereld uit te krijgen. Hoewel
het aantal siiel slinkt, vallen
nog ieder jaar duizenden
slachtoffers, met name in Afrika
en Azië. Voor die regio moet
meer geld beschikbaar komen zo
dat de mijnen opgeruimd kun
nen worden, is het doel van Nai
robi.
door Frans van den Houdt
Half blind en op één been
brengt de 32-jarige José
Brinco zijn tijd door als bede
laar in de straten van de Angole
se hoofdstad Luanda. Toen hij
tien jaar geleden samen met
zijn vrouw op hun maisakkertje
aan het werk was, stapte hij op
een mijn. Zijn vrouw die hem te
hulp wilde schieten stapte op
een andere en was op slag dood.
José bleef zwaar verminkt ach
ter.
Het zijn twee van de vele Afrika
nen die nog dagelijks slachtof
fer worden van de meest dode
lijke overblijfselen van burger
oorlogen: anti-personeelsmij
nen. In Afrika ligt, naast Cam
bodja, Irak. Afghanistan en
Bosnië, nog altijd het grootste
aantal mijnen ter wereld. Met
name in Angola, Burundi,
Eritrea, Ethiopië, Mozambique
and Soedan vallen jaarlijks tien
duizenden doden en gewonden.
Allemaal landen die zelf geen
geld hebben om de mijnen te rui
men en de verminkte slachtof
fers adequate medische hulp te
bieden.
Het is daarom dat de conferen
tie over landmijnen met opzet
m een Afrikaans land, Kenia,
wordt gehouden. De nadruk ligt
op het genereren van voldoende
geld om landen te helpen bij het
opsporen en opruimen van mij
nen en het verlenen van hulp
aan slachtoffers. Beloftes hier
over werden in 1997 gedaan
door 123 landen (inmiddels zijn
het er 144, de VS, Rusland en
China zijn daar nog altijd niet
bij), die toen in het Canadese Ot
tawa de Conventie voor het Ver
bod op Anti-personeelsmijnen
tekenden.
Er werd bepaald de mijnen niet
langer te produceren, in voor
raad te houden, te gebruiken of
er in te handelen. Twee jaar la
ter werd het verdrag van
kracht. Afgesproken werd toen
om na vijf jaar te bekijken wat
er van alle afspraken terecht ge
komen is.
„Het verdrag is absoluut een
succes waar het gaat om het op
ruimen van mijnen", stelt
Jeroen van den Boogaard van
het Internationaal Rode Kruis.
„Maar we zijn er nog lang niet.
Veel landen zijn hun mooie be
loften niet nagekomen. De eer
ste twee jaar na ondertekening
hebben ze de nodige fondsen be
schikbaar gesteld, daarna is er
de klad ingekomen. Landen die
wel veel mijnen maar geen geld
hebben, kunnen daarom hun
deadline niet halen."
Volgens een onlangs gepubli
ceerd rapport van de Internatio
nale Campagne voor een Ver
bod op Landmijnen (ICBL), heb
ben 65 landen de afgelopen vijf
jaar hun voorraden mijnen ver
nietigd, totaal zo'n 37 miljoen
stuks. Tegelijkertijd wordt ge
constateerd dat 42 landen, met
name China, Rusland en de Ver
enigde Staten nog zeker 180 mil
joen mijnen hebben. Bovendien,
stelt het rapport, 'duidelijke be
wijzen te hebben dat Georgië,
Birma, Nepal en Rusland de
laatste jaren nog steeds mijnen
hebben gebruikt'.
Verminkt
Hoewel ook de aantallen slacht
offers van landmijnen zijn afge
nomen, met 3,2 procent tussen
2002 en 2003, worden wereld
wijd nog steeds veel mensen
gedood en verminkt omdat ze
op een mijn stappen. Officieel
gaat het om ruim achtduizend
slachtoffers, maar ICBL schat
dat jaarlijks 20.000 gevallen
niet gerapporteerd worden. In
totaal leven zeker 400.000 men
sen met gedeeltelijk of geheel
door mijnen weggeblazen lede
maten.
Veelal arme mensen in arme lan
den, zonder goede medische
President George Bush van
de VS gaat naar Canada. Het
is zijn eerste staatsbezoek aan
de noorderbuur. Het tekent
de koele relatie tussen de gro
te en kleine broer.
door Ans Bouwmans
Het Canadese parlements
lid Carolyn Parrish trap
te in het satirische tv-pro-
gramma 'Dit uur heeft 22 mi
nuten' met haar gelaarsde
voet op een Bush-pop. Ze is
door premier Paul Martin
vanwege haar 'respectloze ge
drag' uit de liberale partij ge
zet, maar haar optreden
oogstte ook bijval in Canada.
Afgeven op George Bush is er
een populaire sport. De Ame
rikaanse president kan reke
nen op demonstraties tijdens
zijn tweedaagse bezoek aan
de noorderbuur deze week.
Bush brengt vandaag een be
zoek aan de Canadese hoofd
stad Ottawa, morgen is hij in
Halifax. De Amerikaanse pre
sident is eerder in Canada ge
weest voor internationale
topontmoetingen, maar dit is
zijn eerste officiële staatsbe
zoek aan het land dat de be
langrijkste handelspartner
van de VS is. Een aanbod om
het Canadese parlement toe
te spreken, heeft Bush afgesla
gen. Hij had geen zin in een
herhaling van 1987, toen Ro
nald Reagan tijdens zijn rede
werd onderbroken door kriti
sche parlementariërs.
Luidruchtig
De relatie tussen de VS en Ca
nada is moeizaam. Er is onbe
hagen over 'te grote' invloed
van de machtige grote broer.
Amerikanen zijn luidruchtig
en te nadrukkelijk aanwezig,
meent Sue Dacey (47) uit Ot
tawa. Aan de ene kant is er
een enorme economische ver
wevenheid tussen de twee bu
ren terwijl er aan de andere
kant grote sociale en culture
le verschillen bestaan.
Canadezen betalen meer be
lastingen dan Amerikanen en
zijn derhalve minder rijk,
maar krijgen daarvoor onder
meer een stelsel van gezond
heidszorg en universitair on
derwijs terug dat uit publieke
middelen is gefinancierd. En
dat willen ze zo houden,
meent Ed Nevraumont (28),
een Canadese student aan de
Universiteit van Pennsyl
vania. Hij ziet nog een groot
verschil: „Amerikanen praten
meer over individuele rechten
en vrijheid. Wij doen het." Ca
nada is liberaler dan de VS
wat betreft cannabisgebruik
en homohuwelijk, en inmid
dels een gedroomde emigratie
bestemming voor ongelukki
ge Amerikaanse Democraten
en Bush-haters.
De afgelopen jaren is de rela
tie tussen de twee landen
sterk verslechterd. In novem
ber 2002 zei de woordvoerder
van toenmalig premier Jean
Chrétien dat George Bush een
idioot was, iets waarmee de
helft van de Canadezen het
eens bleek te zijn. Het nu on
afhankelijke parlementslid
Parrish haalde vorig jaar de
kranten omdat ze 'die verdom
de Amerikanen, ik haat die
schoften' had gemompeld.
Vriespunt
Dat de relatie tot onder het
vriespunt is gedaald, is vooral
te wijten aan de politieke ver
schillen, meent schrijver La
wrence Martin. Volgens Mar
tin neemt het ongenoegen van
Canadezen altijd toe als de
Republikeinen in de VS aan
de macht zijn, omdat Canade
zen weinig op hebben met de
krijgshaftige, eigengereide
neigingen in die partij.
Irak is een belangrijke reden
voor de verwijdering tussen
de VS en Canada. Canada
wees de invasie in Irak af, en
dat viel slecht bij Bush. Dat
hij in mei 2003 een bezoek af
zegde, werd dan ook gezien
als een uiting van zijn onvre
de. Canada is op zijn beurt
ongelukkig over het gebrek
aan Amerikaanse steun voor
internationale afspraken zo
als het Kyoto-milieuverdrag,
en heeft enkele handelsge
schillen met de VS.
Zowel Bush als Martin hopen
de relatie te verbeteren. Voor
Martin was dat een verkie
zingsbelofte. Bush zei na zijn
herverkiezing zijn best te zul
len doen om de onderkoelde
relaties met bondgenoten op
te warmen. Hij heeft beloofd
iets te doen aan de ban op Ca
nadese runderen die werd in
gevoerd na de ontdekking
van bse in Canada. GPD
voorzieningen. Het Rode Kruis
zal er in Nairobi vooral op ha
meren die categorie te hulp te
komen. „Het wrange is", zegt
Van den Boogaard, „dat juist ar
me landen in een oorlog snel ge
bruik maken van mijnen. Ze
zijn kinderlijk eenvoudig te ma
ken, érg goedkoop en richten
veel schade bij je tegenstander
aan. Een sigarendoosje met wat
springstof waaruit een takje
steekt is al genoeg. Mijnen he
ten niet voor niks het wapen
van de armen."
Landbouwgrond
Maar hoe makkelijk ze gelegd
zijn, hoe moeilijk zijn ze vervol
gens op te ruimen. Gevolg is
niet alleen dat vooral boeren
worden gedood of gewond ra
ken, maar ook dat kostbare
landbouwgrond niet meer ge
bruikt kan worden. „Door het
'wapen van de armen' te gebrui
ken, worden arme landen dus
nog armer. Een vicieuze cirkel,
die alleen westerse donoren kun
nen doorbreken", aldus Van
den Boogaard.
Na de totale uitbanning van
landmijnen hoopt de Rode
Kruis-deskundige dat het vol
gende wapenverdrag over clus-
terbommen zal gaan. „In Irak
stikt het van de mijnen, maar
ligt ook heel veel niet ontplofte
munitie uit clusterbommen. Het
projectiel kan eruit zien als een
tennisbal. En wat doen kinde
ren daarmee. Die schoppen erte
gen. Met alle gevolgen van
dien." GPD
door Bart Middelburg
Verhalen doen er al lang de
ronde, al sinds begin jaren
negentig, en meestal komen ze
hier op neer: de verloedering
van het Damrak in hartje Am
sterdam is voor een belangrijk
deel terug te voeren op louche,
buitenlandse 'investeerders' die
er alleen maar op uit zijn zwart
geld wit te wassen, mogelijk
drugsgeld.
Ze bieden waanzinnige bedra
gen voor onroerend goed en ho
tels, betalen zwart, en krijgen
er bij elke nieuwe aankoop
weer een 'witwasmachine' bij,
of zoals een ingewijde het wei
eens heeft geformuleerd: „Wie
controleert hoeveel gasten ze
hebben en wat die betalen?" Op
en rond het Damrak, en ook in
opsporingskringen, wordt in
dat verband al jaren onomwon
den gesproken van de 'Israëli
sche maffia'.
De Nationale Recherche, de Fis
cale Inlichtingen- en Op
sporingsdienst (Fiod) en de So
ciale Inlichtingen- en Opspo
ringsdienst (Siod) kwamen
gisteren met een legertje van
250 mensen in actie tegen de
witwascultuur die het Damrak
al jaren beheerst, Bij een reeks
hotels, souvenirwinkeltjes en
minder definieerbare bedrijfjes
werden invallen gedaan, en
werd de administratie - voor
zover aanwezig - in beslag geno
men voor nader onderzoek.
Directe aanleiding voor de in
vallen waren signalen van de
uitkeringsinstantie UWV dat er
op grote schaal wordt gefrau
deerd.
Witwassen
De verdenking van de Nationa
le Recherche en de Fiod luidt:
deelname aan een criminele or
ganisatie, met als oogmerk be
lastingontduiking en het wit
wassen van crimineel geld.
In de eerste plaats waren de in
vallen gericht op een besloten
vennootschap, die in handen is,
van drie Israëlische broers. On
der die houdstermaatschappij
hangen onder meer Manofa, de
Markies, USA Pizza Slice, hotel
Center, hotel Damrak en De Ko-
renaer.
Daarnaast richt het onderzoek
zich ook op de activiteiten van
een eveneens uit Israël afkomsti
Diverse hotels en restaurants aan het Damrak worden onderzocht tijdens een politieactie zondag in
Amsterdam. foto Juan Vrijdag/ANP
ge man, Hij staat al lange tijd
bekend als een zakenman die
het ene na het andere pand op
koopt op het Damrak. Hij zou
er al tegen de tien hebben, en
daarnaast bestiert hij ook hore
cazaken als de Keizerhof BV op
49 (waar op papier ook hotel
Damrak zit), en Jofre BV op
50-51, waar op papier ook De
Korenaer BV. Zoals gezegd: de
belangen en de activiteiten van
de drie broers en de Israëlische
zakenman vloeien in -elkaar
over.
Opmerkelijk is daarnaast dat
de activiteiten van de Israëli
sche zakenman zijn onder
gebracht in BV's die op hun
beurt weer eigendom zijn van
maatschappijtjes die in Luxem
burg gevestigd zijn, met namen
als Sipur SA en Tamir SA. Hij
zou ook feitelijk eigenaar zijn
van Effe Liatten bv, dat eige
naar is van het Delta Hotel op
42. De vraag hoe het komt dat
zich zoveel Israëlische 'zakenlie
den' op het Damrak hebben ge
vestigd, houdt opsporingsdien
sten en ook het gemeentelijk ap
paraat.al lang bezig. Suggesties
in die richting worden door de
vrouw van de Israëlische zaken
man, afgedaan als mogelijk anti
semitisme. „Wat wij doen is: ko
pen, hypotheek afsluiten, inves
teren in de verbetering van het
pand en verhuren. Dat is alles",
vertelde zij een paar jaar gele
den, Zij en haar man runden
oorspronkelijk een shoarma
zaak in Leiden. In 1992 trokken
ze naar Amsterdam. „Wij zijn
keurige mensen. Men kan over
ons referenties vragen tot in de
hoogste kringen."
Massaal
Bij de massale actie zondagoch
tend werden invallen gedaan
bij onder meer hotel Manofa
(Hiamrak 46-48), hotel Markies
(Damrak 47), restaurant USA
Pizza Slice (Damrak 23), hotel
Center (Damrak 58), hotel Dam
rak (Damrak 49) en hotel De Ko
renaer (Damrak 50-51). Op som
mige van die adressen zijn meer
dere besloten vennootschappen
gevestigd voor de exploitatie
van hotels en andere horecaza
ken; op het adres van hotel
Damrak op 49, zitten bijvoor
beeld Hotel Damrak bv, maar
ook Keizerhof bv. In de loop
der jaren heeft zich in het mid
delste gedeelte van het Damrak
een kluwen aan bedrijven en
BV's gevormd.
Een pot nat
Afgaande op de invallen zijn
twee Israëlische families doel
wit in het witwasonderzoek. Op
papier gaat het daarbij om twee
ogenschijnlijk gescheiden opere
rende 'horecafamilies', maar de
Nationale Recherche benadrukt
dat het hier om één onderzoek
gaat: de belangen en activitei
ten van beide families zijn in de
loop der tijd blijkbaar zo met el
kaar verweven geraakt, dat het
voor justitie inmiddels als 'een
pot nat' wordt beschouwd.
GPD
door Margit Spaak
Mensen die 93 jaar wor
den, hebben een ver
domd goede basisuitrusting
meegekregen, zegt verpleeg
huisarts, filosoof en auteur
Bert Keizer (57) uit Amster
dam. „Hun chassis, om het zo
te zeggen, was uitstekend in
orde. Maar als je zo oud
wordt, ben je eigenlijk een
biologisch wonder. Dan leef
je al heel lang op de reserve
tank en ook die raakt een
keer leeg."
Keizer heeft in zijn loopbaan
honderden voornamelijk
oude mensen zien sterven.
Hij schreef daar ook diverse
boeken over. Hij is, zegt hij,
niet verbaasd dat dat de hoog
bejaarde prins Bernhard aan
een vorm van kanker met uit
zaaiingen lijdt. „Het is een
heel belangrijke doodsoor
zaak voor oude mensen. Er
sterven veel meer bejaarden
aan dan we weten, omdat in
veel gevallen geen obductie
plaatsheeft na het overlij
den." Keizer wijst er op dat
kanker bij oude mensen vaak
veel milder verloopt dan bij
jonge mensen. „Borstkanker
bij een 80-jarige vrouw is een
saaie ziekte, terwijl het bitter
genoeg voor een 30-jarige
vaak dodelijk is." Om die re
den is er volgens hem ook
niets te zeggen over het ver
loop van de ziekte bij hoogbe
jaarden, al denkt hij niet dat
de piins nog j ai-en in leven
zal zijn.
„Oude mensen zitten wankel
in elkaar. Ze lijden aan wat
wij artsen noemen multiple
complexe pathologie. Dat wil
zeggen dat allerlei systemen
haperingen veidonen door slij
tage. Meestal is er onder an
dere sprake van venninderde
longfunctie, slechte nieren en
vooral aderveikalking, met
als gevolg circulatieproble
men. Als er dan een onder-
deel uitvalt door bijvoor
beeld uitgezaaide kanker, is
de kans groot dat het hele sys
teem stil komt te staan met
de dood als gevolg." De bros ld
gezondheid van heel oud;
mensen is volgens de ver. EI
pleeghuisarts ook de reden ip
dat kanker niet meer wor
behandeld. „Deze mensa
hebben geen weei'baarheii he
meer, dus zouden ze cheino
therapie, bestraling of
operatie waarschijnlijk niet re.
oveideven. Ik adviseer mijf
hoogbejaarde patiënten a
hun familie in zulke gevallen lel
uitdrukkelijk om niet meer te
beginnen aan behandelingen rch
Het is veel beter om een zo sn
hoog mogelijke kwaliteit van op
sterven na te streven.
„Verpleeghuisartsen zijn
men met huisartsen de enige
artsengroep die zich speci
fiek bezighoudt met goed
doodgaan. Dat in tegen sh
stelling tot ziekenhuisspecia ice
listen, die daar niets van moe st<
ten hebben. Ziekenhuis ot
ai'tsen willen diagnoses stel de
len en als je geluk hebt,
een thei'apie. Maar om zorg !e:
bekommeren ze zich niet. In P
Nederlandse ziekenhuizen h"
wordt beroerd gestorven. Dat a
moet je op 93-jarige leeftijd
toch niet meer willen."
Somber
Prins Bernhard lijdt volgens h
diverse medici aan zogenoem- w
de 'pleuritis careinomatosas ir
Keizer acht dat een sombere h
diagnose. „Wat je dan
doen staat, is het creëren van ue
rust en ruimte voor de
tiënt en zijn familie. Zoig
thuis voor goede begeleiding
door de huisarts, een geriater
of een veipleeghuisaiis, Ie- )r;
mand in elk geval die bijko?
mende klachten als benauwd- ld
heid, infecties en doorliggen at
kan aanpakken en die niet
bang is om morfinebeleid té te
stai-ten als de tijd daar
Want iemand die ouder
dan 90 jaar heeft er meestal alt
vrede mee dat hij doodgaat, Ih
maar de meesten zijn
bang voor het hek dat ze over A
moeten klauteren op weg
naar de dood. En daar kan ig
een goede behandelaar veel:
aan do en." ANP
VERJAARDAG - Premier Sir
Winston Churchill viei't van
daag zijn tachtigste verjaar
dag. Vorsten, presidenten en
premiers uit de hele wereld
hebben hem felicitatietele
grammen gestuurd. Met bestel
wagens vol komen de geschen
ken bij Downingstreet 10 aan.
ONDERZOEK - In Dublin is
gisteren het officiële onder
zoek begonnen naar de ramp
met de Lockheed Superconstel-
lation 'Triton' van de KLM.
Het toestel stortte op zondag 5
september neer bij de vliegha-
ven Shannon. Van de 56 inzit
tenden kwamen er 28 om het
leven. Drie zaken worden
derzocht: oorzaak van het need IN!
storten, oorzaak van de aanwé iie
zigheid van benzinedampen!
de passagiersruimten waan nd
door velen stikten, en de ver
traging van de reddingspogin in
gen.
RUNDER TBC - De bestnj
ding van runder tbc op Walde fflj
ren is bijna voltooid. Dat heelt n
directeur G. Wagenaar medegei a
deeld tijdens de vei-gaderin II
van de Kring Walcheren d
Provinciale Gezondheids) !e
dienst voor Dieren. Het percent er
tage van de dieren dat reageen W
de, bedroeg 0,3 procent.
Hoofdredactie:
A. L Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax: (0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Lezersredacteur: A. J. Snel
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315660
Fax: (0113)315669
E-mail: lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax:(0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax: (0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (0111)454651
Fax:(0111)454657
E-mail' redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30 tot 17.00 uur
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
autom. afschrijving acceptgiro
per maand: 19,95 n.v.t
per kwartaal: 58,00 60,25
per jaar: €222.50 226,50
Voor toezending per post geldt een
toeslag.
E-mail: lezersservice@pzc,nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voorhf
einde van de betaalperiode.
PZC, t a v lezersservice.
Postbus 31, 4460 AA Goes
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1,25
zaterdag 1,75
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70,65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uitgevoerd
overeenkomstig de Algemene
Voorwaarden van Wegener NV en volgens
de Regelen voor het Advertentiewezen,
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag;
tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0113) 315555
Fax, (0113)315549
Personeelsadvertenties:
Tel: (0113)315540
Fax:(0113)315549
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel. (0113)315550
Fax. (0113)315549
Voor gewone advertenties:
Noord-en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax:(0114)372771
Business to Business/Onroerend goed
Tel: (076)5312277
Fax:(076)5312274
Internet: v
Ai.pzc.nl/adverteren
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeol van hel Wegener-concern De door
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor onrt
(abonnementen)admimstratieen om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten en pro-
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselectea'
de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij PZC.k'
:e, Postbus 314460 AA Goes.
Behoort tot WGGGNGR
