Een nieuw soort Middeleeuwen
k wil een meesterschilder worden
'LVj
v\\eAV"
ELICHT
E-mail
>je«
cunst
ik Mol wint
i' rinses Christina
jazz Concours
Jongen gewond bij aanrijding
Ter Reede krijgt duofiets
Verkeersdrempels wekken ergernis
lezers schrijven
Respect
Waterschap
KNVB
Verdieping
UINS)UCiy OU IIUVCIIIUCI iUUt
loor Emile Calon
Minstens eenmaal in de week be
zocht Inge van Leeuwen, tijdens
haar vakantie in een aantal Andeslan-
i, een internetcafé om haar post te
ezen. Elke keer als de Middelburgse
iaar mailbox opende, zat die vol met
lerichten van vrienden en familiele-
en. Van flauwekul-berichtjes tot lan-
e epistels waarin verteld werd hoe
het ging in Middelburg en de rest van
die wereld. Veel van die mailtjes gooi-
e Inge, na het lezen, weg door de ver-
ijder-X aan te klikken. Die zijn dus
verloren voor haar en het nageslacht.
n tegenstelling tot brieven worden
lailberichten snel weggegooid. Voor
jjstorici kan dat een probleem opleve-
en, zegt Albert Meijer van het
jeeuws Archief. Hij voorziet dat in de
ibije toekomst het voor onderzoe-
cers veel moeilijker wordt om een
leeld te schetsen van het dagelijks le
ven omdat veel interessante informa-
ie, die nu in e-mails wordt doorge
stuurd, niet wordt bewaard. De kleine
lersoonlijke krenten, die een histori-
che studie boeiend maken, zijn zoek.
tedacteur Fred Spek van uitgeverij
De Geus in Breda voorziet ook dat het
letterkundig Museum steeds meer
moeite zal moeten doen om interessan-
e notities te vinden omdat de corres-
londentie tussen bijvoorbeeld uitge
ver en schrijver voornamelijk via de
'lektronische snelweg verloopt. Spek
zelf bewaart maar een beperkt deel
van die mails. En na verloop van tijd,
ils een project is afgerond, verwijdert
lij in de regel alles van zijn harde
chijf„Wij zijn immers geen archief
dienst."
gen boek met daarin de verzamelde
nails van een hedendaagse auteur aan
:ijn uitgever is straks zo goed als on-
lenkbaar, vermoedt Spek. Hij beseft
lat dat een gemis is omdat dan niet de
Na verloop van tijd wordt de mailbox met daarin allerlei berichten geleegd zodat veel interessant materiaal, zoals liefdesmailtjes en dagelijkse mededelingen, voor
goed verloren gaat. foto Mechteld Jansen
wordingsgeschiedenis van een boek is
te volgen zoals dat nu wel is te volgen
in de verzamelde brieven van Willem
Frederik Hermans aan zijn uitgever
Geert van Oirschot. Alleen als de au
teur zelf alles op cd zet, is er volgens
hem nog iets terug te vinden. Hij, in ie
der geval, bewaart nauwelijks iets. En
zijn collega-redacteuren bewaren
evenmin veel op hun harde schijf.
Zelfs als berichten bewaard worden
op cd of op een andere informatiedra
ger, is het de vraag of het straks nog
leesbaar is. Bij het Zeeuws Archief
moet volgens Albert Meijer alle opge
slagen digitale informatie om de vijf
jaar worden overgezet omdatrhet risi
co bestaat dat anders die gegevens ver
loren gaan.
Bij het Zeeuws Archief wordt alle in
formatie van de gemeenten Middel
burg, Veere en de Zeeuwse rijksdiens
ten bewaard. Die taak is wettelijk op
gedragen aan het Archief. Het gaat
dus ook om elektronische berichten
die zijn verstuurd of ontvangen. Het
merendeel daarvan wordt echter ge
print omdat er niet vertrouwd wordt
op de duurzaamheid van de digitale in
formatiedragers.
In het familiearchief van het Zeeuws
Archief bevindt zich nog geen digitale
informatie. Meijer voorziet dat in de
toekomst zulke informatie wel wordt
aangeleverd. Hij vreest echter voor de
vele leemtes omdat het gros van de
mails nooit wordt bewaard. „Als het
om het bewaren van informatie gaat,
leven we sinds het computertijdperk
in een nieuw soort duistere Middeleeu
wen." Er verdwijnt niet alleen heel
veel persoonlijk informatie door de
X-knop aan te klikken. Ook bij het
overstappen op een nieuwe pc wordt
nauwelijks informatie uit het oude
Outlook-programma overgezet naar
het nieuwe systeem. En dankzij het
veelvuldig crashen van Windowssyste-
men is er inmiddels ook een schat aan
gegevens voorgoed verloren gegaan,
vervolgt hij.
E. de Roo van de afdeling Informatie
verzorging en Documentatie heeft on
langs zo'n achthonderd e-mailtjes ge
wist. Hij ziet ook regelmatig berichten
van de automatiseringsafdeling waar
in aangeraden wordt de mailbox toch
regelmatig te schonen. Daarbij gaat
volgens hem ook allerlei interessante
informatie verloren, zoals de corres
pondentie tussen verschillende ambte
naren over bijvoorbeeld het ontwikke
len van nieuw beleid.
De wordingsgeschiedenis en allerlei in
teressante weetjes verdwijnen daar
door voorgoed achter de X-knop.
Door de vooruitgang in de automatise
ring is zoiets niet meer terug te halen.
hilip Akkerman maakt al twintig jaar zelfportretten
ar Ernst Jan Rozendaal
ISSINGEN - De Haagse kun-
naar Philip Akkerman (1957)
c «kt al meer dan twintig jaar
sluitend zelfportretten. „Ik
het bestaan als geheel schil-
o en met mijn hoofd als vehi-
Zijn werk is op het ogen-
9, t te zien in kunstcentrum de-
lem3 in Vlissingen en de Re
et ution 10" Gallery in Middel-
Vlissingen toont Akkerman
portretten die hij de afgelo-
twee jaar heeft gemaakt,
heeft ze opgehangen in kop-
tjes. Steeds betreft het por
ten die hij direct na elkaar
tft geschilderd. In de galerie
RECHT - De twintigjarige
olmpettist Rik Mol heeft zon-
p [avond het tweede Prinses
r( istina Jazz Concours gewon-
woont in Schiedam, maar
nt oorspronkelijk uit 's-Heer
ïndskerke. Het Prinses Chris-
Concours is voor leerlingen
nl) muziekscholen en conserva-
A iumstudenten. Mol won in
m laatste categorie. Hij stu-
ai rt aan het conservatorium in
it terdam.
van William Verstraeten in Mid
delburg zijn negenentwintig
zelfportretten te bewonderen
die Akkermans heeft vervaar
digd in de periode van 1973 tot
en met 2004. Daarbij zitten dus
jeugdtekeningen en zelfportret
ten uit de tijd dat hij zich nog
niet exclusief op dat onderwerp
had gestort. Vanwege de chrono
logische volgorde heet deze ex
positie A painter's progress.
Eigenlijk weet Akkerman niet
waarom hij uitsluitend zelfpor
tretten schildert. „Ik kan wel
een antwoord verzinnen", rea
geert hij. „Ik heb eigenlijk niet
het idee dat ik zelfportretten
schilder, maar meer het bestaan
in zijn algemeen. Ik ben degene
die dat bestaan waarneemt. Van
af het eerste moment dat ik mijn
ogen opende, heb ik mij afge
vraagd waar ik nu toch terecht
was gekomen. Die bestaans-
vraag. die iedereen bezighoudt,
daarover gaat mijn werk."
Een schilder die het zelfportret
als onderwerp kiest, kan eerde
re voorbeelden daarvan in de
kunstgeschiedenis niet negeren.
Dat blijkt ook uit het werk van
Akkerman. Toch gaat dat niet
bewust, geeft hij aan. „Ik leer
natuurlijk ontzettend veel van
oude schilderijen, maar ik citeer
niet uit de kunstgeschiedenis. Ik
denk nooit: 'Nu ga ik eens een
zelfportret a la Diirer maken.'
Dat neemt niet weg dat mensen
in mijn werk best invloeden kun
nen zien van Dürer, Van Gogh
of Otto Dix.
Dat Akkerman zich tot één on-
Philip Akkerman: „Ik heb eigenlijk niet het idee dat ik zelfportret
ten schilder, maar meer het bestaan in zijn algemeen."
foto's Mechteld Jansen
derwerp beperkt, is omdat hij
het zichzelf gemakkelijker wil
maken. Daarom legt hij zich bin
nen dat onderwerp ook nog be
perkingen op. Zoals de stand
van het hoofd. Om dezelfde re
den heeft hij het laatste jaar
vooral portretten in verschillen
de tinten grijs geschilderd. „Bin
nen de beperkingen die ik me
zelf opleg, probeer ik zoveel mo
gelijk aan mijn eigen intuïtie
toe te geven. Door alleen in grijs
te werken, leg ik de lat niet ho
ger voor mezelf, maar lager. Het
is een absoluut gegeven dat het
moeilijker is om met tien kleu
ren te schilderen dan met alleen
zwart en wit. De techniek van
een goed portret is al moeilijk
genoeg. Als ik niet over het on
derwerp hoef na te denken of
over de kleuren die ik wil gebrui
ken, maak ik het mijzelf dus ge
makkelijker. De bedoeling is na
tuurlijk wel dat dat het werk
ten goede komt."
Tobberig
„Waar ik van droom is dat ik
mijn schilderijen kan maken
met het gemak waarmee Bach
zijn cantates schreef of Haydn
zijn symfonieën. In biografieën
lees je wel eens hoe zij in een
ochtend een prachtige compo
sitie schreven, in tegenstelling
tot Beethoven. Aan diens werk
kun je horen hoe hij moest zwoe
gen. Bach en Haydn hadden het
muziekstuk dat ze wilden schrij
ven compleet in hun hoofd, ze
moesten het alleen nog op pa
pier zetten. Daar wil ik ook
naartoe. Ik heb een aantal por
tretten die tobberig en zoekerig
zijn ontstaan. Die zijn me even
lief als de andere zelfportretten.
Maar waar ik naar streef is de
routine om die portretten bijna
VLISSINGEN - Een 16-jarige jongen is gisterochtend
licht gewond geraakt toen hij met een brommer tegen een
auto aanreed. Het ongeluk gebeurde op de Ceresstraat in
Vlissingen. Vermoedelijk hield de jongen niet voldoende
rechts. Hij liep schaafwonden aan zijn benen op.
VLISSINGEN - Verpleeghuis Ter Reede in Vlissingen
krijgt van uitvaartverzorger Monuta geld voor een duo-
fiets. Elk jaar stelt Monuta geld beschikbaar voor een pro
ject dat iets extra's toevoegt aan de kwaliteit van leven.
Deze keer is gekozen voor het verpleeghuis waar 97 de
menterende ouderen wonen. Voor de grote groep die nog
kan en wil fietsen, is de duofiets of side-by-side fiets een
handig cadeau. Het is een brede driewieler met twee zit
tingen naast elkaar. De fiets is stabieler dan een tandem.
Een ander voordeel is dat de berijders makkelijker met el
kaar kunnen praten. Verder is gebleken dat dementeren
de ouderen tijdens het fietsen meer op de omgeving reage
ren en dat zo een aanzet wordt gegeven tot het ophalen
van herinneringen. De cheque van Monuta wordt van
daag overhandigd.
GOES - Steeds meer weggebruikers ergeren zich aan ver-
keersdi'empels. Ze vinden dat de overheid is doorgescho
ten bij het toepassen van dit middel om de snelheid van
het verkeer te verlagen. Dat blijkt uit landelijk onder
zoek, uitgevoerd in opdracht van de ANWB. Voor het on
derzoek is de mening van 2600 personen gevraagd. Vier
jaar geleden oordeelde bij een soortgelijk onderzoek nog
33 procent van de deelnemers positief over verkeersdrem
pels. Dat percentage is nu gedaald tot 28 procent.
De ANWB vindt dat wegbeheerders drempels alleen moe
ten toepassen op plaatsen waar ze als logisch worden er
varen, zoals in woonwijken en bij oversteekplaatsen en ge
vaarlijke kruisingen. Een andere aanbeveling is dat ze
minder steil moeten worden uitgevoerd. De ondervraagde
weggebruikers menen dat vier op de tien verkeersdrem
pels te sterk hellend zijn, waardoor er forser voor moet
worden afgeremd dan logischerwijze wordt verwacht. De
resultaten van het onderzoek worden voorgelegd aan een
panel van deskundigen. Het is de bedoeling dat dit leidt
tot aanbevelingen voor verbetering.
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op de in de PZC ver
schenen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactie
tijd beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat
de redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De
redactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
automatisch op het doek te zet
ten."
„Mijn droom heeft techniek no
dig om verwezenlijkt te worden.
Die techniek is de laatste eeu
wen uit de kunst verdwenen. In
die zin kun je mijn manier van
schilderen ouderwets noemen.
Aan de andere kant ben ik een
mens van deze tijd. Ik heb in
een vliegtuig gezeten en Rem
brandt niet. Het is dus niet mo
gelijk om niet van je tijd te zijn.
Tijdens mijn opleiding bij de
Ateliers 63 werd mijn manier
van schilderen wel als reactio
nair gezien. Inmiddels wordt
daar anders over gedacht. Ge
volg is wel dat ik in vijf jaar aca
demie niets heb geleerd. Ik heb
mijzelf van analfabeet moeten
ontwikkelen tot redelijk be
kwaam kunstenaar. Tot onge
veer tweehonderd jaar geleden
waren alle schilders meesters.
Dat staat mij ook voor ogen, een
meesterschilder te worden in de
klassieke betekenis van dat
woord. Je denkt toch met dat
voor de Nachtwacht van Rem
brandt iemand heeft staan pose
ren? Hij wist in zijn hoofd wat
hij wilde schilderen en hij kon
het zonder problemen op het
doek zetten."
Exposities Philip AkkermanSchil
derijen 2003-2004, t!m 6 februari
in deWillem3 in Vlissingen, open
do t/m zo van 12-17 uur (gesloten
van 24 dec t/m 5 jan) en A pain
ter's progress, t!m 9 jan in Revolu
tion 1053 Gallery in Middelburg,
open di t/m za van 13-17.30 uur en
de eerste zondag van de maand
van 13-17 uur.
In uw krant van donderdag 25
november 2004 staat een foto,
met artikel over het polsbandje
voor respect, met onze premier
als ondersteuning. Daarover het
volgende: na alle heisa in Neder
land na de moord op Van Gogh,
schijnt er van alle mis te zijn in
Nederland. De normen en waar
den en nu weer respect worden
aan de lopende band gehoord.
Daar is niet nieuws aan, want
het behoort zo te zijn! Als dat
de laatste jaren niet het geval is,
heeft natuurlijk ook zijn rede
nen. Na 11 september 2002 is er
veel veranderd in de wereld en
er is veel onrust ontstaan. Een
onrechtvaardige oorlog in Irak,
een kabinet dat schaaft en
snoeit wat in jaren verworven
is, dan hoeft men niet lang te
zoeken waar al die onvrede in
de wereld en in ons eigen land
vandaan komt. En dat er ook op
financieel gebied veel is ingele
verd, en nog staat ingeleverd te
worden, dat is volgens mij de re
den dat er onrust heerst in ons
land. En iedereen weet: bij on
vrede is snel een voedingsbodem
gelegd voor onrust en onverschil
ligheid. En daar zou het kabinet
nu eens wat aan moeten doen.
Woorden in de mond nemen is
geheel wat anders dan daden.
Daar heeft ook het kabinet een
voorbeeld te zijn voor de bur
gers. Om te beginnen de zwakke
ren in onze samenleving niet on
der te laten gaan ten gunste van
de rijkeren.
J. Hoogstrate
Karei Doormanstraat 14
Goes
Een glashelder artikel met als
kop 'Bestuur schap wil meer sa
laris' in de PZC (27-11). Vraag:
wie zou dat niet graag willen?
Bij deze vraag denk je aan alle
mannen en vrouwen die op alles
moeten bezuinigen om hun vas
te lasten te betalen. Onder aan
voering van de dijkgraaf en zijn
gezworenen wordt vastgesteld
hoeveel euro's er nodig zijn en
worden de tarieven vastgesteld.
Door de WOZ-melkkoe maxi
maal uit te melken is dat nog
steeds gelukt. Wanneer een ge
meenteraad vraagt de tarieven-
stijging te beperken, reageert
het waterschap verontwaar
digd. Het waterschap is niet ge
wend aan kritiek en beweert
nog steeds kostenbewust te wer
ken. Dit wordt nu steeds meer
betwijfeld. Een kolossaal preten
tieus kantoorpand betrekken, di
rect daarna met terugwerkende
kracht loonsverhoging claimen
en dan de tarieven verhogen is
een brug te ver. Terecht wordt
de klemmende vraag gesteld:
wie controleert de dijkgraaf en
zijn gezworenen? De algemene
vergadering? Laten we het ho
pen. Het gegoochel met tarieven
is doorzichtig, het gaat om de
netto bedragen. De vergadering
die toezicht moet houden karak
ter, wijsheid en sterkte toege
wenst. Het waterschap Zeeuwse
Eilanden zal de tering naar de
nering moeten zetten. Het zal
pijn doen.
I. Dekker
Den Omloop 24
's Heer-Hendrikskinderen
Naar aanleiding van de uitspra
ken van districtsbestuurder de
heer Wim Jagt in de PZC van
vrijdag 26 november het volgen
de: KNVB betekent toch Konink
lijke Nederlandse Voetbalbond?
Onze suggestie is: laat dat
woord 'koninklijk' vervallen en
noem die club gewoon Neder
landse Voetbalbond. Het gedrag
van deze club is het tegenoverge
stelde van koninklijk. Alleen re
gels tellen blijkbaar. Foei.
Fam. Van den Ameele
Schorpioen 40
Oostburg
Zonder vrije meningsuiting, zon
der discussie, maar met taboes
is er geen democratische besluit
vorming. Wanneer deze demo
cratische basis voor belangrijke
besluiten ontbreekt, is er geen le
gitimiteit. Wat is de relatie van
deze stelling met de derde ver
dieping van de Westerschelde?
Bij de Westerschelde mag er
dan wel gesproken kunnen wor
den van het optuigen van een
enorm circus aan openheid en in
spraak, echter: het betreft ver
meende openheid en inspraak.
Bijna stelselmatig hebben poli
tieke bestuurders het inspraak
proces belachelijk gemaakt
door vooruitlopend op de uit
komsten van onderzoek en in
spraak zich al positief over een
volgende verdieping uit te laten.
Wat is een besluitvormingspro
ces, weliswaar met inspraak,
waard als die inspraak louter
voor de vorm is? Het democra
tisch gehalte hiervan kan mijns
inziens als verwaarloosbaar wor
den aangemerkt. En daar komt
nu de heldhaftige opstelling bij
van gedeputeerde Kramer (PZC
25-11). De essentie van zijn op
stelling: we moeten ons geld
niet inzetten op een scenario
van niet verder verdiepen. Valt
dit te rijmen met de recente, una
nieme, uitspraak van Provincia
le Staten om een krachtig sig
naal aan Den Haag af te geven
dat Zeeland tegen verdere ver
dieping is? Is Kramer zo naïef te
denken dat zijn woorden niet
verder dragen dan de grenzen
van de provincie? Zeeland heeft
argumenten om tegen verdere
verdieping te zijn. Nu zo gemak
kelijk aan die argumenten voor
bijgaan heeft iets angsthazerigs
of wijst op opportunisme. Het
ware moediger geweest vroegtij
dig te erkennen dat inspraak in
deze een farce is. Daarmee had
veel tijd en gemeenschapsgeld
bespaard kunnen worden.
A.J. van de Sande
Keiweg 29
Koudekerke
