\an drugs komen is geen probleem
Morrens is vooral een tekenaar
lordigheid blijkt
pecisie in werk
an Paul Knoflach
Zeeland heeft meeste
brandweerlieden per
100.000 inwoners
13
Kandidaten voor ziekenhuis
Geld voor Rode Kruis en KNRM
Scheldemond toch naar finale
Werkstraf wegens bedreiging
lunst
jven voor
*n podium
[jkrock 2005
bij nader inzien
Boete voor
bedreigen
barkeeper
dinsdag 23 november 2004
innr Emile Calon
De cliënten van het Zeeuws Consul
tatiebureau voor Alcohol en
Drugs worden in toenemende mate ge
nen als veelplegers en mensen die
vooral voor overlast zorgen. Ze wor
den gezien als schadelijke mensen in
j plaats van medeburgers die hulp no
dig hebben bij problemen die ze zelf
niet meer kunnen oplossen, aldus
«beidend directeur Jan van den
Broek.
Hij vindt dat zeer zorgelijk. Die veran
derende houding heeft volgens hem al
les te maken met de dubbele moraal
die in Nederland heerst: „Je moet ze
helpen en je moet ze opsluiten.
üog een paar dagen en dan stopt hij
2lsdirecteur van het ZCAD. Van den
t is zowat het ZCAD. Een hele ge-
:eratie Zeeuwen kent hem als dé voor-
san van het bureau.
!3,5 jaar geleden kwam hij als peda-
ïj het bureau. Kort daarop, juli
i'. werd hij directeur. Al die tijd
Verslaafd
teert hij moeten opboksen tegen voor
verdelen over verslaving. Met name
cnigsverslaving. Maar ook alcoholver-
j. Het probleem van die versla-
vingsvorm wordt nog steeds nauwe
lijks erkend. Ook niet door professio
nals zoals huisartsen. Uit onderzoek
weet hij dat gemiddeld zo'n 150 pa
tenten van een huisarts verslaafd moe
ien zijn aan alcohol. Desondanks ver
wijst de gemiddelde huisarts maar één
tot twee mensen per jaar door nar het
ZCAD, Bij de andere patiënten wordt
Eetprobleem niet herkend, vreest Van
ien Broek. Die kampen echter wel
aet problemen, aan hun maag of slok
darm bijvoorbeeld, maar krijgen niet
de adequate behandeling die ze verdie
nen.
Met grote stelligheid zegt hij dat ne-
«en procent van de Zeeuwen een alco
holprobleem heeft. „Al die mensen
Volgens scheidend directeur Jan van den Broek van het Zeeuws Consultatiebureau voor Alcohol en Drugs heeft negen
procent van de Zeeuwen een alcoholprobleem. foto Ruben Oreel
hebben hulp nodig." Dat ze niet om
hulp vragen, en dat slechts een enke
ling wordt doorverwezen, heeft vol
gens hem alles te maken met de maat
schappelijke tolerantie van alcohol.
„Terwijl alcohol, als gekeken wordt
naar het lichamelijk effect, schadelij
ker is dan drugs. Alcohol tast de her
sens aan terwijl drugs, zuivere drugs,
dat niet doen."
De drugsverslaafde wordt volgens
hem steeds meer gezien als de pestlij
der uit vroegere eeuwen. Als iemand
die je moet isoleren omdat hij zorgt
voor besmettingsgevaar. Hij wijst er
op dat het merendeel van de drugsver
slaafden een gewoon leven leidt. „Zes
tig procent van die verslaafden redt
zicht prima. Zestig procent werkt ge
woon of kan gewoon rondkomen van
een uitkering zonder te vervallen in-
crimineel gedrag." De verslaafde'kan
dus gewoon de buurvrouw zijn die zo
leuk met de kinderen speelt, aldus de
directeur. De overlast wordt veroor
zaakt door tien procent van de ver
slaafden. Die gaan uit stelen en roven
om geld bij elkaar te krijgen om de
dealer te kunnen betalen. De resteren
de dertig procent leeft volgens Van
den Broek 'op het randje'. Die mensen
kunnen hun verslaving net betalen
maar moeten wel vaak op alles bezui
nigen om rond te komen.
Relaties
De gemiddelde druggebruiker begint
volgens hem op z'n zeventiende. Rond
z'n dertigste loopt het gebruik echt uit
de hand en is het ook zeer moeilijk te
rug te keren. Hij, want meestal gaat
het om een man, heeft alles gemist:
scholing, huisvesting, relaties.
Het_is, aldus de scheidend directeur,
-zeer moeilijk voor zo'n iemand om
clean te worden. „Waarom zou hij?"
Want stoppen met drugs is als een
tocht door de woestijn, schetst hij het
vooruitzicht van een gebruiker. Hij
laat zijn bekende wereld achter zich
en gaat een heel ongewisse en moeiza
me toekomst tegemoet. Daar is heel
wat wilskracht voor nodig.
Van den Broek is een man van cijfers.
Tijdens het gesprek strooit hij met ge
tallen en percentages. Hij is geen cij-
ferfetisjist maar iemand die vindt dat
beleid bepaald moet worden aan de
hand van concrete gegevens en cijfers.
De jaarverslagen van het ZCAD zijn
dan ook gevuld met taart- en staafdia
grammen zodat in een oogopslag is te
zien wie die cliënten zijn en welke re
sultaten er worden geboekt. Deze dui
ding is nog steeds vrij uniek in het
land van de consultatiebureau's.
Cijfers zijn echter niet zaligmakend,
zo weet hij maar al te goed. Als dat
wel zo was zou de subsidiëring van bij
voorbeeld het ZCAD wel fors worden
opgeschroefd en allerlei projecten ter
beteugeling van verslaving meer geld
krijgen. Want elke euro die in het
ZCAD wordt gepompt levert winst op
als gekeken wordt naar alle maat
schappelijke kosten van verslaving.
„De ratio wint hij bij beleidsbeslissin
gen niet van het gevoel", geeft de di
recteur als verklaring. Daar komt ook
nog eens bij dat het ZCAD geld krijgt
van allerlei overheidsinstellingen. „Er
spelen dus altijd verschillende belan
gen een rol bij subsidiëring." Aan de
hand van zijn cijfers ziet hij dat het
bureau in staat is om zestig procent
van de cliënten op een dusdanige ma
nier te helpen dat ze zonder al te grote
problemen verder kunnen leven. Het
duurt echter wel heel lang er verslaaf
den bij het ZCAD aankloppen voor
hulp. „Gemiddeld pas zeven jaar na
het begin van de problemen."
Van den Broek merkt op dat het over
al in Zeeland mogelijk is om alle soor
ten drugs te komen. Hij doelt dan zo
wel op soft- als harddrugs. Ook in een
regio als Oost-Zeeuws-Vlaanderen,
waar de overheid probeert verkoop
punten voor softdrugs te weren. „De
aanvoer van middelen is zo ontzettend
groot."
Het is volgens hem ook geen enkel pro
bleem om op bijvoorbeeld Schou-
wen-Duiveland aan heroïne van pri
ma kwaliteit te komen. „De aanwezig
heid van roesmiddelen is alom." Zo al
om dat bijvoorbeeld de vondst van
ruim vier ton cocaïne - met een straat
waarde van zo'n 200 miljoen euro -
aan boord van de Panamese zeesleper
Otton, vorig jaar augustus in Vlissin-
gen, geen enkel effect had op de straat-
prijs van cocaïne.
Hij vervolgt dat het beleid van de ge
meente Hulst, een absoluut nee tegen
koffieshops, niet geleid heeft tot min
der Oost-Zeeuws-Vlaamse cliënten
voor het ZCAD. „Als mensen willen,
komen ze aan drugs." Dat geldt ook
voor jongeren. „Tachtig procent van
hen experimenteert met drugs." Dat is
volgens hem nu eenmaal jongeren ei
gen. Die willen de mogelijkheden in
het leven verkennen. Een koffieshop
verbod is voor hen geen enkele reden
om te besluiten geen softdrugs te ge
bruiken.
Ter gelegenheid van het afscheid van Van
den Broek wordt donderdag 25 november in
Theater De Mythe in Goes een symposium
gehouden over de Zeeuwse verslavingszorg.
Die bijeenkomst begint om 10.00 uur Na de
afsluiting om 16.30 uur is er een afscheidsre
ceptie.
GOES - Headhuntersbureau voor de zorgsector Claus
Schmitt heeft gisteren een aantal kandidaten voor het di
recteurschap van de stichting Oosterscheldeziekenhuizen
aangedragen.
De komende maand spreekt de Raad van Toezicht de kan
didaten. Een benoeming kan met anderhalve maand.be
kend zijn.
Dat zegt interimdirecteur A. van Alphen. Hij is tot ko
mend voorjaar waarnemend voorzitter van de raad van
bestuur voor de ziekenhuizen in Goes en Zierikzee, in af
wachting van de opvolging van oud-directeur S. Schuite
voerder, die begin dit jaar op non-actief werd gesteld.
BRESKENS - De Koninklijke Nederlandse Redding Maat
schappij (KNRM) in Breskens en het Rode Kruis West
Zeeuws-Vlaanderen hebben afgelopen weekeinde een che
que van vijfduizend euro gekregen van de Rotaryclub
Oostburg.
Het geld wordt door het Rode Kruis gebruikt voor de aan
schaf van twee automatische externe defibrilators. De
KNRM wendt het bedrag aan om de tweede reddingsboot
Forel, die momenteel bovenop het ponton staat, sneller in
het water te kunnen krijgen. Daarvoor moet een voorzie
ning worden gebouwd.
VLISSINGEN - Stedelijke Scholengemeenschap Schejde-
mond in Vlissingen heeft zich alsnog geplaatst voor de fi
nale van het Nederlands kampioenschap debatteren.
Tijdens de voorronde in Tilburg eindigde de school vorige
week vrijdag aanvankelijk als dertiende, terwijl de eerste
twaalf doorgingen.
De organisatie bleek echter een fout gemaakt te hebben,
waardoor Scheldemond alsnog beslag legde op de twaalf
de plaats en daarmee op een plek in de finale. Die eind
strijd wordt op zaterdag 11 december in Leiden gehóu
den.
Behalve Scheldemond is ook scholengemeenschap Neha-
lennia uit Middelburg daar vertegenwoordigd. Die legde
in de voorronde beslag op de tweede plaats.
In een eerdere voorronde plaatste de locatie Pieter Zee
man van scholengroep Pontes in Zierikzee zich al voor de
eindstrijd.
MIDDELBURG - De Middelburgse politierechter I. Woi-
tring heeft gisteren een 38-jarige man uit Terneuzen voor
bedreigingen in de relatiesfeer conform de eis veertig uur
werkstraf opgelegd.
De man heeft een knipperlichtrelatie met een vrouw. Het
slachtoffer werd 17 maart van dit jaar in Terneuzen be
dreigd. De verdachte stond met een gebalde vuist voor
haar, terwijl hij met de andere hand tegen haar borst
drukte.
De Terneuzenaar had de vrouw dreigend toegevoegd.dat
hij, als hij erachter zou komen dat zij hem ontrouw :was
geweest, hij eerst die vriend en dan haar zou vermoorden
Hij ging vervolgens op 24 mei in de fout door een hem-be
kende man met de dood te bedreigen.
De geweldsdelicten werden gerelateerd aan zijn alcohol
gebruik.
y Ernst Jan Rozendaal
DDELBURG - Wie de schil-
rijen van Paul Knoflach
[ervlakkig bekijkt, zou kun-
idenken dat het collages zijn
'over elkaar geplakte en ge
melijk verknipte kleurvellen.
spins slordige collages
fs. Maar de slordigheid is
it precisie en het plakwerk re-
iMvan geconcentreerd schil-
van Knoflach is te zien in
Middelburgse galerie Depot,
i'-oont daar twaalf ongetitel-
aci-ylschilderij en (nee, niet
'want op het toilet hangt er
nog één). De meeste zijn
'kant, een aantal is rechthoe-
waarbij de breedte groter is
de hoogte. De rechthoeken
Np hun beurt in geometri-
Nakken verdeeld. Opnieuw
(t het vierkant te overheer-
•maar in werkelijkheid is op
schilderijen geen precieze
athoek te vinden. Lijnen lo
lt scheef, hoeken vallen weg
andere kleurvlakken en
l*d altijd zitten er kieren
naast elkaar gelegen figu-
"ncentratie
1 alleen al waagt om concen-
Knoflach trekt de toe
ter zijn schilderijen in.
meer van te weten te ko-
- is het noodzakelijk er met
Ns bovenop te gaan staan.
om te controleren wat
f-j-ANT) - De organisatie van
Festival Dijkrock vraagt be-
pde rock of bluesbands
Paan te melden voor een
PNium.
r^n wedstrijd tussen acht
g5 $e strijden om een be-
r optreden op Dijkrock
lNVen kan tot februari
Pper post naar Peer Somers,
Butijnweg 59, 4411 BV
and of mailen naar:
net.nl.
Knoflach nu precies heeft ge
daan. Heeft hij gekleurde vellen
papier over elkaar geplakt? Nee.
Elk vlak blijkt te zijn geschil
derd. Onderliggende verflagen
blijven zichtbaar. Daardoor heb
ben de schilderijen diepte en
ontstaan contrasten tussen ver
schillende kleurvlakken. De ene
keer heeft de schilder de verf
dekkend aangebracht, de an
dere keer bewust niet. Het liefst
combineert hij verschillende
schildertechnieken op één doek,
zodat een gevarieerd geheel
ontstaat. Ook aan de randen
van de kleurvlakken is veel te
zien. De ene keer zijn ze mes
scherp, de andere keer rafelig.
Soms onstaat bijna reliëf, om
dat het kleurvlak uit een aantal
lagen verf bestaat en het lijkt
alsof daarnaast een gleuf is ge
kerfd.
Dynamisch
Door deze manier van werken
krijgen de statische onderwer
pen van Knoflachs schilderijen
- abstracte composities van mo
nochrome kleurvlakken - een dy
namische uitwerking. Het gaat
te ver om van beweging te spre
ken, ritmiek is een toepasselij
ker aanduiding.
Hoe abstract schilderijen ook
zijn, kijkers zullen altijd probe
ren er iets figuurlijks in te zien.
Bij het werk van Knoflach is dat
heel goed mogelijk. Hij heeft
een voorkeur voor de kleuren
groen, geel en blauw. Zijn ab
stracte taferelen hebben daar
door een landschappelijk karak
ter. En als ze te plat zijn om een
echt landschap te suggereren
dan doen ze op zijn minst aan
landkaarten denken.
Behalve schilderijen van Paul
Knoflach zijn in Depot ook
sculpturen te zien van Willem
Pastoor. Met zijn sieraden is hij
permanent in de galerie ver
tegenwoordigd. Het ontwerp
van de beelden in edelstaal die
hij daar nu aan heeft toe
gevoegd, ligt in het verlengde
van zijn juwelen. De beelden
doen denken aan enorme libel
len: een staafvormig lijfje, twee
voelsprieten en grote, transpa
rante vleugels.
Expositie: t/m 27 december in gale
rie Depot in Middelburg, open zo
en ma van 14-17 uur en op af
spraak (0118-644528)
Peter Morrens: „Dat ik geen stijl heb is zo langzamerhand mijn stijl geworden."
foto Willem Mieras
door Ernst Jan Rozendaal
GOES - De Belgische kunste
naar Peter Morrens acht zich
niet gebonden aan één medium.
Voor elk werk kiest hij de vorm
die hem het beste uitkomt: film,
tekst, fotografie, installatie
kunst. „Toch ben ik in essentie
een tekenaar."
Morrens exposeert op het ogen
blik in Galerie Van den Berge in
Goes, samen met kunstenares
Marie-José Hoeboer. die zich
vooral toelegt op het maken van
sieraden. De expositie van Mor
rens heet 'Uwen hof'. Dat is een
titel waarover veel te zeggen
valt. Het woord hof verwijst
naar de tegenstelling tussen na
tuur en cultuur, die in het werk
van Morrens altijd een grote rol
speelt. „Een hof is een aangeleg
de tuin, dat betekent een geredi
geerd stuk natuur. Het woord
uwen geeft aan dat ik de samen
hang tussen de werken die ik
hier laat zien in de schoenen
schuif van de toeschouwer. Het
werk wordt voleindigd in de
blik van de toeschouwer. Wie
ben ik om te vertellen hoe de
mensen hier naar moeten kij
ken? Ik neem de verantwoorde
lijkheid niet tot op het einde. Be
wust neem ik wat afstand."
Alle werken van Morrens zijn ge
baseerd op de 'waarnemingste-
keningen' die hij vrijwel dage
lijks maakt. „Die maak ik al van
af mijn eerste dagen op de kunst
academie, begin jaren negentig.
Ik schroomde toen die naar bui
ten te brengen, vandaar dat de
nadruk lag op performances en
collagewerk. Door de jaren heen
ben ik allerlei stijlen en media
blijven hanteren. Dat ik geen
stijl heb is zo langzamerhand
mijn stijl geworden."
In de loop van de tijd hebben te
keningen ook hun weg gevon
den naar Morrens' exposities.
De schroom ze te tonen en de af
stand die hij graag neemt,
vloeien samen in de beslissing
ze toe te schrijven aan Herman
Smit, een naam waarop hij ooit
tijdens een tekenvakantie is ge
stuit. Ook voor zijn teksten han
teert hij een soort pseudoniem:
Point Blank Press.
In Galerie Van den Berge laat
hij een totaalconcept zien waai--
van alle onderdelen samenhan
gen. Midden in de ruimte is een
wand geplaatst met daarop een
grote foto van een landschap in
Griekenland. De desolaatheid
ervan, de hekwerken en wat
puin suggereren dat het Pales
tijns gebied zou kunnen zijn,
maar dat is niet het geval. Tegen
over de wand is een tafel ge-
plaats met instrumenten - zoals
een microfoon - die aangeven
dat hier een forum zou kunnen
plaatsvinden, waarop de foto
kan worden verduidelijkt of
over het werk kan worden gedis
cussieerd. Op de wanden rond
om zijn foto's, tekeningen en tek
sten opgehangen. Doordat ze
een relatie met elkaar aangaan -
bepaalde teksten kunnen bij
voorbeeld worden opgevat als
commentaar op het ernaast ge
plaatste beeld - is een web van
betekenissen ontstaan. „Mijn
werk stapelt zich op in mijn ate
lier", verklaart Morrens. „Bij el
ke expositie maak ik een keuze
aan de hand van een thema dat
ik in gedachten heb. Tot dusver
liet ik mijn teksten los zien van
de andere beelden. Dit is eigen
lijk de eerste tentoonstelling
waarop ik een samenhang
creëer door alle genres door el
kaar te laten zien."
Cruciaal in het werk van Mor
rens is de waarneming van de
werkelijkheid. Hij is ervan door
drongen dat een reproductie
van de werkelijkheid altijd te
kortschiet. „Mijn werk begint
met een ongelofelijke verwonde
ring over wat ons omringt. Ik
heb een aantal talenten om dat
weer te geven, maar ik voel me
als een slechte knutselaar die
een radio uit elkaar haalt en
weer in elkaar zet. Alle onderde
len zijn aanwezig, het oogt als
een geheel maar het klopt niet."
Tegelijk met het werk van Mor
rens zijn ook sieraden te zien
van Hoeboer. De aanduiding sie
raden moet mensen niet op het
verkeerde been zetten. De objec
ten die Hoeboer maakt kunnen
inderdaad als sieraden worden
gedragen, maar het zijn ook
kunstwerken. Ze is ooit begon
nen als schilder, maar merkte
dat ze haar verhaal kwijt kon
als sieradenmaker. „Schilderen
is eigenlijk een mannenberoep",
zei ze ooit in de PZC. „Het ma
ken van sieraden beschouw ik
als een vrouwelijke bezigheid."
Expositie: Peter Morrens en Ma
rie-José Hoeboer, t/m 24 dec in Ga
lerie Van den Berge in Goes, open
do t/m za van 12-17 uur.
door Jeffrey Kutterink
GOES - Zeeland zit van alle pro
vincies het ruimst in de brand
weerlieden. Op de honderddui
zend inwoners zijn er 327 in
dienst. In 1964 waren dat er nog
550 (-41 procent).
Dat blijkt uit cijfers van het Cen
traal Bureau voor de Statistiek
(CBS). Bijna eenvijfde van de
brandweerlieden is als werkne
mer in dienst bij de gemeente.
Dat was veertig jaar geleden
wel anders. Toen was dat
slechts een op de veertien. Het
totaal aantal brandweexiieden
is in die tijd ook nauwelijks ver
anderd. Dit jaar werken circa
27.000 mensen beroepsmatig of
vrijwillig bij de gemeentelijke
brandweer. Dat zijn er duizend
meer dan in 1964.
Wel groeide het aantal inwo
ners; van twaalf miljoen in 1964
naar ruim zestien miljoen nu.
En dat terwijl het bx-andweer-
koi-ps nauwelijks is meege
groeid. Dat betekent dat er per
100.000 inwoners dus minder
brandweerlieden paraat zijn. In
1964 waren dat er nog 213 en
dat zijn er nu 166.
Hoewel in alle provincies het
aantal brandweerlieden per hon
derdduizend inwoners in veer
tig jaar tijd is afgenomen, is de
daling het gi-ootst in Zeeland en
Fiïesland. Doordat er niet zo
veel mensen wonen, zijn het ech
ter toch de provincies die rela
tief het ruimst in hun brand
weerlieden zitten. Op elke hon
derdduizend inwoners telt Zee
land nu 327 brandweerlieden
(dat was in 1964 nog 550). In
Friesland ligt dat aantal op 195
(was veertig jaar geleden nog
331). Flevoland zit verhoudings
gewijs het krapst in het brand
weerpersoneel; 128 per hondei'd-
duizend inwoners.
In de vier decennia is de samen-
De Zeeuwse burgemeesters moeten
niet in opdracht van de veiligheids
dienst AIVD rapporteren over de gang
van zaken in hun gemeente, zoals de
PZC gisteren meldde. Ze doen dat op
verzoek van het Ministerie van Binnen
landse Zaken. Al die gegevens komen
terecht bij het Nationaal Coördinatiecen
trum.
stelling van korpsen name in de
vier grote steden veranderd.
Daar bestaat de brandweer te
genwoordig grotendeels uit bé-
roepski-achten. In Amstei-dam,
Rotterdam, Den Haag éh
Utrecht is ruim acht van de tien
brandweeiiieden vast in dienst,
terwijl dat vier decennia gele
den nog iets meer dan de helft
was. De Zeeuwse brandweer
telt nu 1241 personeelsleden,
waarvan 68 beroepskrachten en
1173 vrijwilligers. Er zijn xjieér
vrouwen bij de brandweer gaan
werken. In 2004 wex'ken er 1225.
van wie 201 beroepsmatig. In
1989 telde het CBS nog zo'n hon
derd vrouwen bij de brandweer
en toen waren dertien van hen
vast in dienst. Het aantal brénd-
weeiiieden met een middelbare
of hogere i'ang is met de helft
toegenomen. Inmiddels bevindt
een kwart van de bx-andweerlië-
den zich in deze x-angen.
MIDDELBURG - De bedreiging
van een barkeeper berustte vol
gens een 58-jarige man uit Brus
sel op een vergissing.
„Ik wilde die jongen versieren.
Ik nam hem in beschenning te
gen twee lastige klanten", vertel
de de Belg gisteren in Middel-
burg.
Politiei'echter I. Woltring kon
uit de verklaringen van het
slachtoffer niet anders opmaken
dan dat er sprake was geweest
van een bedreiging. „Hij legde
zijn hand op de mijne en pro
beerde avances te maken. Hij
pakte een mes en zei dat zijn
vriend op me wachtte. Ik voelde
me bedreigd", aldus de lezing
van het slachtoffer.
Het incident vond 13 juli dit
jaar in Breskens plaats.
De politierechter verooi'deelfle
de verdachte tot een boete van
250 euro.
De man gaf toe een agi'essieye
dronk te hebben. „Maar de be
dreiging bexmst op een misver
stand."
De man is in België eerder ver
oordeeld voor een exmstig ge
weldsdelict.
