Maretakken in
het Geuldal
PZC
WH
Reis in 5 clicks
Jaloezie
American Hotel wil oude glorie terug
zaterdag 20 november 2004
Door GERARD CHEL
Lemiers. Wahlwiller, Ca-
merig en Cottessen.
Heerlijke namen waar
bij je je al snel in een
vreemd en ver buitenland
waant. Niets is minder waar, al
zal voor menig Hollander deze
heuvelachtige uithoek altijd blij
ven voelen als iets van 'over de
grens'. Dat maakt het voor ons,
van boven de rivieren, natuur
lijk zo aantrekkelijk. Even een
weekeindje weg in eigen land
en toch alle dagen steeds maar
weer denken dat je je paspoort
bent vergeten.
Nu is dat in Zuid-Limburg niet
zo moeilijk, want te voet, per
fiets, op het paard, met de auto,
of in een heteluchtballon als het
moet, zijn de toch al vervaagde
grenzen snel overgestoken.
Voordat je er erg in hebt, zit je
in België, de Voerstreek, Duits
land. We zullen er dit weekein
de, soms per toeval, diverse ma
len geraken.
Maar daar is het ons niet om te
doen. Nee, wij willen een paar
fikse wandelingen op onze cond
uitestaat kunnen bijschrijven.
Met na afloop uiteraard een
warm bad en een stevig maal.
En ziedaar, na enig zoeken op in
ternet biedt het NH Zuid Lim
burg Hotel in Epen een arrange
ment dat ons aanspreekt: wan
delen, sauna en lekker eten.
Het hotel kent, zo blijkt bij aan
komst, weliswaar alle stereo
type ingrediënten van een ke
tenhotel, maar biedt door haar
ligging bovenop de 210 meter
hoge heuvel aan de rand van het
Onderste Bosch een sprookjes
achtig vergezicht, tot ver in Bel
gië.
We worden wakker en zien zo
waar de zon, die de glooiende
landerijen in een diffuus licht
zet. Terwijl de rest van Holland
onder een grijs vergiet ligt en
nat wordt, gaat hier in de Lim
burgse heuvelen de jas uit en
overwegen we zelfs even zonne
crème mee te nemen. Het is dus
toch waar: in het zuiden van het
land een paar graden warmer.
We houden ons netjes aan de
routebeschrijving van het hotel,
al kopen we bij de lokale VW
wel enig ander kaartmateriaal
ter nadere oriëntatie.
Stokoude boomgaard
'In het spoor van Eli Heimans' is
de 8,5 km lange wandeling ge
doopt en zal ons de komende
uren over heuvelen, in een wa
termolen, tussen meidoornheg
gen, langs vakwerkhuisjes, over
weides met grazende Schotse
Hooglanders en door gaarden
met hoogstamfruitbomen lei
den.
Hoogstamfruitbomen? Nabij
het gehucht Camerig, met enke
le fraaie vakwerkhuisjes en een
ietwat groot uitgevallen boerde
rijcamping, ligt de Bellet, een
stokoude boomgaard met forse
bomen. De kronen hebben de
vorm van hun vruchten, de bre
dere dragen appels, aan de hoge
re hangen peren. Vrijwilligers
rapen het fruit waarvan het le
venselixer 'Eau de Vie de Lim-
Heuvelland,
Mergelland, Krijtland.
Verschillende namen
voor het land dat zich
Zuid-Limburg noemt.
Met als klaterend
middelpunt de Geul,
die snel en slingerend
stromend een
magnifieke wereld
heeft gecreëerd.
Voorbeeldige vallei
voor een
weekend-lekker-weg-
in-eigen-land.
Het driedaagse arran-
gement 'Genieten
van de herfst in V AH
Zuid-Limburg' MêÊÊÊ
€129,50 omvat onder meer
maaltijden, wandel- en fiets
tochten en een bezoek aan de
Carolus Thermen in Aken. Meer
informatie: NH Zuid Limburg Ho
tel, Julianastraat 23a, 6285 AH
Epen, tel. 043-455 18 18,
www.nh-hotels.com
Zie ook
www.carolus-
thermen.de
Bij VW's in de di
verse dorpen zijn
auto-, wandel-, rui
ter-, ATB- en fiets
routes verkrijgbaar
alsmede informatie
ve folders van on
der meer Staats
bosbeheer, Na
tuurmonumenten
en Het Limburgs
Landschap
Op diverse plaat
sen worden de ko
mende maanden
begeleide wandeltochten gehou
den. Informatie daarover bij de
lokale VW's,
zie onder meer
www.wvzuidlimburq.nl.
Steeds denk je
je paspoort te
zijn vergeten
bourg' wordt geperst.
Onderwijzer Heimans, een van
de oprichters van Natuurmonu
menten, deed ooit in het Geul
dal bodemonderzoek en vond er
fossielen. We dalen af naar de
groeve die naar hem is ver
noemd en ook wel wordt gezien
als het oudste stukje Neerlands
bovengrondse bodem, met een
leeftijd van zo'n 270 miljoen
jaar. Zelfs voor ons leken zijn de
verschillende lagen leisteen dui
delijk zichtbaar. Erboven ligt
het seismologisch station van
het KNMI. dat gewetensvol het
beven van de aarde registreert.
Slechts een enkele maal voert
de wandelroute ons over het as
falt, meestentijds zetten we ge
lukkig onze stappen op onver
harde kerlcepaden door het land
of op door regen uitgeholde kie
zelpaden. Draaihekjes voorko
men dat het vee de wei verlaat.
De hond moet aan de lijn, uiter
aard. Wij verbazen ons telkens
weer over het magnifieke uit
zicht. Heuvels, dorpen en kerk
torens ver aan de einder teke
nen zich verrassend scherp af.
Hoge populieren begeleiden
ietsje verderop de meanderende
Geul, die doorgaat voor 's lands
snelst stromend riviertje. De
Geul vindt haar bron nabij Lich-
tenbusch, tegen de Bel
gisch-Duitse grens en maakt der
halve een behoorlijke omweg
om bij Bunde in de Maas te
vloeien.
Op sommige plekken zien we
hoe de stroming ongenadig de
oevers slijt. De buitenbochten
steil en grillig en voortdurend af
brokkelend, de binnenbochten
glooiend en aanslibbend. Nu de
bladeren van de bomen zijn ge
waaid is goed te zien hoe de ma
retak zich aan de takken heeft
vastgekleefd. De bezemachtige
plant, een halfparasiet, vormt
zich tot een grote bol en vanuit
de verte lijken het grote, verla
ten vogelnesten.
't Zinkviooltje heet de lokale
fietsverhuurder. De Geul voert
vanuit België zink en lood aan
waardoor in het dal kenmerken
de planten zijn ontstaan zoals
de zinkboerenkers en dus ook
het zinkviooltje. Niet dat we ze
zien, maar het is altijd nuttig te
weten. Over het bruggetje naar
watermolen de Volmolen. We
hebben geluk want de schoepen
laten zich door de Geul rond
draaien zodat achter de muren
de molensteen de graankorrels
fijnmaalt.
Vakwerkhuizen
Vlakbij ligt buurtschap Cottes
sen dat terecht wordt omschre
ven als een van de mooiste stuk
jes landschap die ons land rijk
is. Bossen, weides, houtwallen,
heggen en beekjes omsluiten
dit reservaat, dat bovendien
wordt opgesierd door een fraaie
vakwerkboerderij. Zo'n ander
typisch Zuid-Limburgs accent.
Opgetrokken uit leem, mest-,
stro, wilgen- en eikenhout. Nu
wit gekalkt, maar oorspronke
lijk beige van kleur. Eigenlijk
een soort skeletbouw, die vak
werkhuisjes, en zo zouden ze
ook ooit bedoeld zijn lezen we
ergens: om snel een woninkje te
kunnen bouwen.
Het pittige jubileumbiertje van
de Gerardushoeve is de opmaat
voor een activiteit van geheel an
dere garnituur: het saunaland
schap van de Carolus Thermen
in Aken, onderdeel van het door
ons gekozen arrangement.
'Het is hier net zo stil als in een
Raststatte langs de Autobahn',
moppert een bezoekster op de
website van Carolus, die wij een
paar dagen eerder thuis hadden
geraadpleegd. Om ons ervan,
ter voorkoming van pijnlijke
misverstanden, te vergewissen
dat het stoomgedeelte zwem-
broekvrij is. Bij de entree krij
gen wij een chip om de pols die
toegang geeft tot de baden en
waarmee we alle extra's kun
nen betalen - het echte afreke
nen geschiedt na afloop.
Inderdaad, rustig is anders deze
zaterdagmiddag maar het stoort
niet en we kunnen alle sauna's,
stoombaden en aarde- en steen-
grotten nemen die we willen.
Een deel van de zwem- en damp-
wereld speelt zich in een om
muurde buitenwereld af en
merkwaardigerwijs blijkt zelfs
hier buiten in ons blote niksie
de ijskoude douche veel minder
koud dan binnen thuis een lauw
warme straal. Om te voorko
men dat alle relaxstoelen perma
nent bezet zijn, wordt aan de
'Liebe Gaste' met succes ge
vraagd geen handdoeken ter re
servering op de ligstoelen te dra
peren. Een beleid dat niet lukt
in de rustruimte met open
haard. Mede-saunagangers le
zen er complete romannetjes
uit. Dat duurt ons, na 3,5 uur
zweten, te lang.
Wanneer we later het bonnetje
controleren, ontdekken we dat
de chip van Carolus een eigen
ritme kent. We blijken de sauna
zowaar een kwartier eerder te
zijn binnengeslipperd dan de
parkeergarage. En de chip be
gint al te tellen als je bij de re
ceptie staat en tikt lekker door
als je eerst even in het winkeltje
handdoeken huurt. Hoezo 'Lie
be Gaste'?
De volgende dag veteren we, ge
heel verschoond, opnieuw de
wandelschoenen vast om het an
dere deel van Epen te verken
nen. Na afloop waarvan wij,
veel te laat natuurlijk, voor het
eerst dit weekeinde de vork zet
ten in een stuk verse vlaai.
Gratis openbaar vervoer
in en rond Düsseldorf
Vijftien hotels in Düsseldorf, alsmede enkele
accommodaties in Bonn, Bochum, Essen, Wim
pertal en Gelsenkirchen, bieden sinds kort
overnachtingen aan inclusief gratis openbaar
vervoer in en om de stad. De hotelkaartgeldt
tijdens het gehele verblijf tevens als kaartje
voor het openbaar vervoer in de regio
Rhein-Ruhr, net over de grens met Nederland.;
De deelnemende hotels staan vermeld op
www.hotelkombiticket.de. Meer informatie via
Rheinbahn Düsseldorf, tel. 0049-211-58201
Meer stations bieden
OV-huurfiets aan
Voor steeds meer treinreizigers is het een uit.
komst, de OV-fiets. Na de treinrit spring je op
een blauwe huurfiets die klaarstaat in de fiet
senstalling of speciale kluis van het station
voor het vervolg van de reis. Het gebruik kost
per 20 uur slechts €2,75. De fiets kan ookweei
richting het station worden gebruikt. Nieuwe
huurders kunnen via www.OV-fiets.nl ppn
I OV-fietspas aanvragen, of hun bestaande
NS-jaar- of voordeelurenkaart geschikt maker
i voor OV-fietsgebruik. De OV-huurfietsen staan
j inmiddels op bijna zeventig treinstations.
Wij verbazen
ons telkens
weer over het
magnifieke
uitzicht.
Foto's GPD
Grootste jeugdherberg
in Kopenhagen
In het centrum van Kopehagen opent in mei
volgend jaar de grootste jeugdherberg van Eu
ropa. Het wordt een jongeren- en familieonda
komen nabij Tivoli en in de buurt van het vooi
malige hoerenbuurt Vesterbro, dat zich in rap
tempo ontwikkelt tot een van de hipste wijkei
van de Deense hoofdstad. Danhotel, zoals de
herberg gaat heten, wordt ondergebracht in
een voormalig kantoorpand. Er komenn bijna
700 bedden. Slapen kan al vanaf €16 in een
achtpersoons kamer, een twee persoons karna
kost vanaf €67.
Stappen en shoppen
in Eindhoven
W U
Hoewel de vijfde stad van Nederland, straalt
Eindhoven niet bepaald de gezelligheid uit dn
noodt tot een weekeindje Lichtstad. Met de
nieuwe'shoppingpocket' moet dat iets verande
ren. De plaatselijke VW heeft een boelqe '24
uur Eindhoven' uitgegeven met adressen van
hippe winkels, designattracties, leuke horeca
gelegenheden en tips voor een avondje uit. Hel
boekje is verkrijgbaar bij regionale VW's,
boekhandels en ANWB-kantoren.
Velen van ons gaan al jaren skiën en zijn gaan
deweg steeds veeleisender geworden. De ski»
beden moeten zo groot mogelijk zijn of een hj
zondere ervaring bieden. Behoor je tot de laat
ste categorie skiërs, denk dan eens verder dan
de geijkte gebieden. In de Himalaya ski je
langs tempels, eet je geen pasta maar curry en
moet je niet gek opkijken als je wordt inge
haald door een Tibetaanse monnik. In
Nieuw-Zeeland en Australië kan je skiën en
zonnen op dezelfde dag. In Chili en Argentinië
word je met Zuid-Amerikaanse warmte ont
haald met uitzicht op zee en de mooiste zons
ondergangen. En in Japan is het de normaalste
zaak van de wereld onderaan de piste je kleren
uit te trekken om in een warme bron te sprin
gen.
ïapan: www.skijapanquide.com; Chili en Argen
tinië: www.andesweb.com: Nieuw-Zeeland:
www.snow.co.nz: Australië: www.ski.comju
en Himalaya: www.himachal.com.
De meneer die voor mij bij de in-
checkbalie stond, zat in het
vliegtuig aan de andere kant
van het gangpad. Hij was een
jaar of veertig en had, watje noemt, een
frisse uitstraling. Sommige mannen heb
ben dat van nature, die zien er onder al
le omstandigheden uit alsof ze net ge
wassen zijn.
Het bleken grijpt om zich heen, tegen
woordig zie je steeds meer mensen met
onwaarschijnlijk witte tanden, één glim
lach en je bent sneeuwblind. Dat gold
voor hem niet maar ik vroeg me wel af
of hij iets aan zijn oogwit had laten
doen. Het was zo helder dat ik er moede
loos van werd. Al zou ik tien jaar louter
bronwater drinken en alleen onbespo
ten fruit en groente eten, dan nog zou
mijn oogopslag niet zo stralend zijn.
Waar ik echter de meeste afgunst bij
voelde was zijn bagage. Of beter, het ge
brek eraan. Bij het inchecken was me al
opgevallen dat hij geen koffer op de
band zette. Hij had alleen een rugzakje
bij zich, dat hij moeiteloos in de bagage
container boven zijn stoel frommelde.
Hoe doen mensen dat toch? Zelf worstel
ik altijd met de keuzes die je moet ma-
Door DIRK MULDER
ken. Een schone onderbroek voor iedere
dag en een paar voor de reserve. Hetzelf
de met de sokken. Een dikke trui, want
het kan kil zijn 's avonds, een dunne trui
voor tussenin temperaturen, en een sta
peltje verse T-shirts voor als het erg
warm is. Een zwembroek, een sport-
broek, een korte broek, een gewone lan
ge broek en een lange broek voor als je
een keer netjes uit eten gaat. Een wind
jack, loopschoenen voor de lange af
stand, stadswandelschoenen en sanda
len. Boeken voor bij het zwembad. Een
dikke toilettas met zonnebrand, scheer
schuim, mesjes, shampoo, deodorant.
tandpasta, aspirines, vinger- en teenna
gelknippers, etcetera. Een oplader voor
de mobiele telefoon, een oplader voor de
batterijen van de digitale camera en een
oplader voor de elektrische tandenbor
stel. Plus een opvouwbare paraplu voor
een onverwacht zomerbuitje. En dat is
toch echt het minimumpakket.
Bij de meneer aan de andere kant van
het pad paste zijn hele reis in één rugzak
je. Was hij zo fris van zichzelf dat hij
zich slechts wekelijks hoefde te verscho
nen? Deed hij iedere avond fluitend een
handwasje? Of had hij een geheel ver
zorgd verblijf in een nudistenkolonie ge
boekt? Ik durfde het niet te vragen.
Toen we landden stond de thermometer
een stuk hoger dan thuis. Het was warm
en druk in de bagagehal. Terwijl wij bij
een stilstaande lopende band te dik ge
kleed op onze koffers stonden te wach
ten, fladderde mijn gangpadbuurman
onbezorgd langs de douane. Hij keek
om, ving mijn blik en stak groetend zijn
hand naar me op. Een steek van jaloezie
ging door mijn hart. Tegen de tijd dat ik
eindelijk mijn koffer vol zekerheden te
pakken had, zat hij al lang en breed op
een terrasje.
Het American Hotel in oude luis
ter herstellen, dat is het doel
waarnaar general manager Rob
Spiekerman streeft. En dat de
Britse eigenaar. Intercontinen
tal, het Amsterdamse hotel in
de verkoop heeft gezet, doet
daar niet aan af.
'Wat mij betreft.' verklaart Spie
kerman, 'wordt het Hotel Ameri
can Amsterdam.' Een Amster
damse icoon, 'samen met insti
tuten als De Oesterbar en
Keyzer.' Want, zo zegt hij: 'Ik
ben een echte Amsterdammer.'
Als kind kwam hij wel eens in
het hotel. Wat hem toen het
meest imponeerde? 'De grote,
rode banken. Die wil ik dol
graag terug.' Het liefst weer in
het midden van het grand ca
fé/restaurant Américain, waar
nu het ronde buffet de statige
zaal hinderlijk in tweeën
breekt.
'De champignon', noemt Spie
kerman dat buffet. De terugke
rende banken moeten dan wel
een stukje hoger zijn dan vroe
ger, zodat de zitters een blik
naar buiten kunnen werpen.
Eventueel door het open raam.
De nieuwe general manager Rob Spiekerman laat stapsgewijs oude
tijden herleven in het befaamde American Hotel. Foto MARCO VAN HAL
'Het is ons gelukt de ramen, die
1600 kilo wegen, weer een stuk
je open te krijgen.' Begin janua
ri arriveerde hij in het Ameri
can Hotel. En wat hij zag beviel
hem allerminst. 'De koningin
was van de muur verdwenen.
Dat kan een ander misschien
niet belangrijk vinden, maar
dat portret hoort daar.' Ze hangt
er weer. Net zoals de Tiffanylam-
pen aan de plafonds. 'Die waren
al bij Sotheby's aangeboden.'
Op sommige tafels zijn kleine,
stoften lampjes teruggekeerd.
'Misschien een beetje tuttig,
maar ze zijn origineel. Terugge
vonden op zolder', aldus opera
tional manager Marjoke Wub-
ben. 'Dit hotel is er een vol hoek
jes en gaten, waar je allerlei ont
dekkingen kunt doen.'
Spiekerman: 'We hebben ook
oude kaarten teruggevonden,
met teksten van gasten als: Ze
hebben hier al warm en koud
stromend water.' De gevonden
ansichten zijn inmiddels her
drukt. Zoals ook het oude Anieri
can-logo weer op de menuk&n
prijkt. 'Dat logo wordt overal
weer ingevoerd.' En die menu
kaart zelf? Spiekerman: 'Die u
weer van klassieke allure. Maar
er hoort ook gewoon een kroker
op en een uitsmijter. Toen i|
hier kwam stond er geen gek»
op de kaart. Dat heb ikmeies
laten veranderen.'
'De afgelopen jaren heeft h®
karaktermoord plaatsgevon
den', zegt hij. 'Men heeft gep®
beerd alles moderner te make".
trendy. Maar dat hoort niet oij
het American Hotel.' Dus ge®
dj's, harde muziek of i#
loungeplekken meer. Nee, a5
het aan Spiekerman ligt- "er
stelt het hotel zich weer als W
sterdamse ontmoetingsplaaB-
waar men afspreekt, flih.
krantje leest, het glas hefted
neert. 'We veranderen rt3?-*
voor stapje. Anders
vervreet
je de mensen van je.' D'e
pak werpt, gelooft hij. al
ten af. 'Simon Vinkenoog zie"
hier weer regelmatig. 4
morgen zat Katja Schuur®
er.' CORRIEV0B*
