Natuurbescherming in mineur KC im van de Wege geeft Zeeuws ndschap impressionistisch weer Oude tangomeester Alfredo Marcucci nog niet uitgeteld Studiefonds voor Roosevelt Academy nog niet compleet Manipulatie en kleurenspel in Raadhuis 0ede over tijdelijke regeling voor ganzenopvang 17 hivincie stelt ens aan aantal rgboerderijen Symposium over Zeeuwse wegverbindingen unst donderdag 18 november 2004 PDELBURG - De natuurbe- jning is erg ongelukkig met pjtlijke regeling voor gan- «ang. Met name het geven jischotvergunningen stuit ide borst. OELBÜRG - De provincie iadffil tot 2007 maximaal zorgboerderijen subsidië- Éihet project Vitaal Platte re limiet wordt ingevoerd er in de provincie meer doerderijkandidaten blij- Kzijn dan het stimulerings- «ivoor nieuwe gebruiksmo- iheden van boerderijen dra- 'QJ. a! programma moeten im- cok bijdragen voor andere zorginvullingen voor voor- te boerenbedrijven moge- l^-en, vinden GS. ■rderijen zijn voormalig Eoedrijven waar mensen, co grond van handicap of ié geen baan kunnen aan tel. een dagbesteding vill end zal bij wijze van experi- ünaximaal tien initiatieven zorgboerderijen steunen 15,000 euro. Die overheids- a uit de eigen regio is een narde voor zorgboeren om unerking te komen voor idie van de Europese Unie. Eximale bijdrage in de op- skosten is eveneens id euro. promcie stelt wel eigen :en aan kandi- korgboeren. Zij moeten sa- nrken met een erkende istelling of zelf erkend zijn org volgens de regeling van ie Wet Bijzondere testen te geven. Boven- moeten zij al serieuze kan tel hebben die van hun icerderij gebruik willen ma- Dit bleek gisteren tijdens een vergadering van de Provinciale Commissie voor de Groene Ruimte (PCGR) in Middelburg. De gang van zaken rond de op vang van overwinterende gan zen verdient bepaald geen schoonheidsprijs, merkte Q. Smeele (Natuurmonumen ten) op. Hij zei dat de provincie heeft ge kozen tussen ganzen en geld. Het besluit om als provincie geen geld beschikbaar te stellen voor uit te keren schadevergoe dingen, riep bij hem gemengde gevoelens op. Smeele achtte het zeer waarschijnlijk dat de na tuurbescherming het besluit tot verlening van schietontheffin- gen bij de rechter zal aanvech ten. „Ik vraag me af of er steek houdende argumenten zijn voor het afschotbesluit." Bedoeling is dat de provincie aan de Faunabeheereenheid Zee land vergunning geeft voor het afschieten van kol- en grauwe ganzen. Die geldt niet voor ge bieden die worden aangemerkt als bufferzone (de door de pro vincie beoogde opvanggebieden voor ganzen). Smeele beklem toonde dat de bufferzones ook écht rustgebieden moeten zijn, waarvoor duidelijke afspraken over jacht op regulier wild (zo als hazen en konijnen) nodig zijn. Hij pleitte voor een totaal jachtverbod in de bufferzones na 15 december. F. Kuijpers (Zuidelijke Land- en Tuinbouw Organisatie) was content over de opstelling van de provincie. Hij drong aan op een praktische aanpak van de afschotvergun- ning. „Geen discussie over de vraag of een gans dalend of stij gend is.'" De ZLTO'er vroeg om goed onderzoek (tellingen) naar de ganzen in de bufferzones, met inschakeling van de natuur bescherming (tegen een vergoe ding). Gedeputeerde M. Kramer (PvdA, natuur en water) erken de dat sprake is van een 'romme lige wijze' waarop de ganzenpro- blematiek wordt behandeld. Hij herinnerde eraan dat de provin cie vér gevorderd was met de aanwijzing van opvanggebieden voor overwinterende ganzen en smienten (ongeveer 12.000 hecta re, voornamelijk in en rond na tuurgebieden). Minister Veer man van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) heeft het in werking treden van deze gebieden opgeschort tot volgend jaar. De provincie begint in ja nuari opnieuw met de aanwij zingsprocedure, liet Kramer we ten. Op zich was hij met het uit stel niet ongelukkig, omdat er meer tijd is om de aanwijzing goed op poten te zetten (onder meer de invulling van ganzenbe- heerpakketten waarvoor boeren een vergoeding krijgen). De ge deputeerde gaf toe dat de kans bestaat dat het afschotbesluit door de rechter wordt vernie tigd. Is dit het geval, dan mag er niet op ganzen geschoten wor den en draait de minister van LNV op voor alle schade. Nu is LNV alleen aan de bak voor schadevergoeding in de buffer- gebieden waar niet gejaagd mag worden op ganzen. De gang van zaken rond de opvang van overwinterende ganzen verdient volgens Q. Smeele van Natuurmonumenten bepaald geen schoonheidsprijs. foto Dirk-Jan Gjeltema door Rolf Bosboom [MIDDELBURG - De vorming van een studiefonds voor studen ten van de Roosevelt Academy verloopt wat minder voorspoe dig dan gehoopt. Vooral bedrij ven hebben veel tijd nodig om te beslissen of zij een bijdrage leve- Met het oog op het honderdjarig bestaan van Rotary, volgend jaar, hebben de drie Walcherse Rotaryclubs het plan opgevat fi nanciële hulp te bieden aan bui tenlandse studenten van de Roosevelt Academy. Het gaat om jongeren die de kosten van de opleiding niet volledig zelf kunnen betalen, bijvoorbeeld doordat ze in eigen land geen of weinig studiefinanciering ont vangen. De clubs willen voorko men dat de studiekosten een te hoge drempel vormen. De Stichting Vrienden van The Roosevelt Academy benadert be drijven en particulieren met het verzoek bij te dragen aan het studiefonds. De gelden worden vervolgens overgedragen aan Stichting The Roosevelt Schol arship die beurzen beschikbaar stelt aan studenten die worden geselecteerd op talent en motiva tie. Het streven is 200.000 euro bij een te krijgen. Het gaat dan om honderd bedrijven of instellin gen die drie jaar lang 500 euro schenken en honderd particulie ren die vijf jaar lang 100 euro af dragen. De eerste beurs werd eind augustus, bij de officiële opening van de Roosevelt Aca demy, symbolisch overhandigd aan decaan H. Adriaansens. De Stichting Vrienden van The Roosevelt Academy had ge hoopt het fonds inmiddels com pleet te hebben. „Het gaat echter niet zo hard als we hadden gehoopt", zegt R. Sij- derius van het stichtingsbe stuur. Zij schat in dat ongeveer de helft van het streefbedrag is toegezegd. „We zijn vooral te optimistisch geweest als het gaat om bedrij ven. Die hebben veel tijd nodig voordat het verzoek besproken is in het managementteam. Nu begint daar wel wat versnelling in te komen." Daarnaast probe ren Rotary-leden via vrienden en kennissen nog meer particu liere schenkers te Werven. Sijderius gaat ervan uit dat het fonds volledig wordt gevuld. „De bereidheid om bij te dragen is er zeker, maar het kost ge woon tijd voordat het rond is, ze ker bij grote bedrijven." De stichting heeft nog even de tijd. „Voor het lopende studie jaar is alles geregeld. Het gaat nu om volgend jaar, dus we zit ten zeker niet in tijdnood." GOES - „Met de komst van de Weslerscheldetunnel zijn we vooruit gehold, maar net zo hard staan we weer stil als het gaat om de aanleg van een snel le verbinding van en naar de tun nel", zegt commercieel direc teur J. Wassink van Rabobank Beveland. Als Zeeland achterblijft met het verbeteren van wegverbindin gen, dan zullen de grote bedrij ven de provincie op den duur verlaten, vreest Wassink. Om aandacht voor de kwestie te wa gen houdt de Rabobank maan dagavond 29 november een openbaar symposium in Theater De Mythe te Goes. Deskundige sprekers, onder wie de secretaris-generaal van het ministerie van Verkeer en Water staat, G. van Maanen, geven hun mening over de kansen en bedreigingen voor Zeeland inza ke vervoers-, transport- en be reikbaarheidsvraagstukken. On dernemers en bestuurders voe ren een forumdiscussie. Direc teur dr. R. J. van Renterghem van de Kamer van Koophandel voor Zeeland treedt op als voor zitter. Het symposium begint om 19.30 uur. gvan Zuid-Beveland is een favoriete plek van schilder Wim van de Wege. „Ik hou van schilderen vanwege de rust, dat vind ik het ¥«aan de Zak van Beveland." foto Willem Mieras Marianne van de Polder 5- Wie Zeeland maar een lukklei vindt, gaat na het van de schilderijen van ,an Wege uit Goes an- *aar de provincie kijken. fljn gevoelswereld als in cite gebruiken, geeft hij öflwse landschappen een jtffflensie. Zijn schilde- 1in tot en met 30 decern- -bezichtigen in 't Kerkje ~^diek aan de Hellewoud- "bnEllewoutsdijk. [Wege vindt het heerlijk z'jb tekenspullen op j^ken. De Zak van '^veland is bij hem favo- fj vertelt: „Meestal maak j- Wn schets op locatie. 'ft naar huis en probeer M uitwerken het gevoel J net landschap had, er- $p,n. Schilderen doe ik Fi probeer iets bijna Monistisch weer te geven. Jjuk moet het af. Als ik dschap maak, probeer ik laaide sfeer in te bren- J® ene kant zit er vaak in, aan de andere kunm nen mijn schilderijen wel iets beklemmends hebben. Het weer van nu, met die wol kenluchten, dat vind ik schitte rend. Ik hou van schilderen van wege de rust, dat vind ik het heerlijke aan de Zak van Zuid-Beveland. Je krijgt er dat verstilde gevoel van honderd jaar geleden. En je wordt op de een of andere manier één met het landschap. Het geeft een be paald vrijheidsgevoel." Van de Wege is van kinds af aan al geïnteresseerd in het ont plooien van zijn creativiteit. Hij koos in eerste instantie voor het conservatorium, dat hij met suc ces afrondde. Daarna volgde een akte Nederlands en een stu die beeldende vorming in Rotter dam. ,,Ik vind zoveel dingen leuk, het is wel eens moeilijk om daar balans in te krijgen", ver telt hij. Inmiddels is hij al jaren werk zaam als leraar muziek en beel dende vorming, en dat doet hij met groot plezier. Van de Wege: „Natuurlijk is het wel eens moeilijk om kinderen geïnteresseerd te krijgen in kunst, maar ik probeer toch din gen te doen, opdrachten te ver zinnen waardoor ze met andere ogen gaan kijken naar gewone dingen. Ik vind kunst belang rijk, omdat het een stuk meer waarde geeft aan het leven. Ie dereen heeft het maar druk, druk, druk. Mensen genieten te weinig, vind ik. En er zijn juist zoveel mooie dingen! Door mijn schilderijen probeer ik die bood schap door te geven. Het licht in mijn schilderijen staat voor hoop. Daarmee wil ik laten zien dat er meer is dan het leven op zich." De schilderijen van Van de Wege in het kerkje zijn te zien op 20 en 27 november, en op 11 en 30 decem ber, van 13.30 tot 16.00 uur. Meer info via Stichting 't Kerkje van El- lesdiek, tel. 0113-548257/351317. door Ali Pankow BURGH-HAAMSTEDE Boeiend kleurenspel is het meest opvallende element dat Gretha Olijslager en Geert Weg gen gemeen hebben. Bij wat na dere beschouwingen van hun werk blijken voor beiden ook magische krachten en schoon heid van de natuur een belang rijke inspiratiebron te zijn. Olijslager en Weggen exposeren hun schilderijen en digitale foto werken tot eind van dit jaar in galerie Het Oude Raadhuis in Burgh-Haamstede. Deze expositie is overigens het enige raakvlak tussen deze kun stenaars. Galeriehoudster Willie Kort zag in hun werk een goede mogelijkheid voor combinatie tot een boeiende tentoonstel- ling. Geert Weggen legde zich aan vankelijk toe op agogisch werk, maar draaide de knop in zijn le ven drastisch om toen hij daarin niet de gezochte voldoening vond. Zelf omschrijft hij het als 'oude tekens uit de belevingswe reld van zijn jeugd' die hem heb ben aangezet tot het maken van magisch realistisch getinte af drukken. Weggen fotografeert en bewerkt vervolgens het resultaat daar van met digitale apparatuur. Met het gebruik van prominente kleuren weet hij specifieke sfe ren op te roepen. De fotowerken bieden impressies van weidse vlakten, jungles en woestijnen onder zinderende zon. Weggens voorliefde voor roofvogels is overduidelijk. Verder weet hij met digitale manipulatie van gi- Kracht en schoonheid van de natuur komen tot uiting in het werk van Geert Weggen en Gretha Olijsla ger. foto Marijke Folkertsma raffen en dromedarissen verras sende taferelen te creëren. Met felle kleurcontrasten brengt hij verder de oerkrachten van de na tuur tot uiting. Gretha Olijslager brengt vooral een ode aan de kracht van de schepping. Religie speelt een be langrijke rol in haar leven. Zij schildert met olieverf op linnen. Het is een bewuste keus haar schilderijen niet van een titel te voorzien. „Mensen moeten ruim te krijgen er een eigen interpre tatie aan te geven", vindt Olijsla ger. Ook zij visualiseert oer krachten door middel van over wegend abstracte vormen in fel le kleuren die vloeiend in elkaar overgaan. De schilderijen wek ken beelden op van lichtflitsen en donderslagen, maar ook van kolkende golven en van het be staan van een opperwezen dat dit soort processen in gang zet. Met zachtere tinten geel, groen, bruin en oranje lijkt Olijslager de natuur in rust te visualise ren. Als de donder en de storm zijn geluwd, toont haar wereld weer een ander gezicht. Ook dan blijft er beweging in de af beelding door de wijze van com positie. Fotowerken van Weggen en de schilderijen van Olijslager, tot en met. 31 december in galerie Het Oude Raadhuis in Burgh- Haamstede, van donderdag tot en met zaterdag van 13.00 tot 17.00 uur. door Marius Roeting GOES - De Argentijnse bando- neonist Alfredo Marcucci heeft een bewogen leven achter de rug dat zich beweegt tussen ui tersten. Van gevierd supertalent tot anoniem fabrieksarbeider en een ongekende 'comeback'. Hij kende rijkdom, maar moest evengoed rondkomen van een schamel minimumloontje. Mar cucci werd onlangs vijfenzeven tig. Voor en met hem werd op 6 oktober een speciaal concert ge geven in het Utrechtse Vreden- burg. Vrijdagavond staat de ai mabele muzikant met zijn Sexte- to Veritango gewoon weer in het Dorpshuis in Dreischor. Alfredo Marcucci woont al ja ren in Attenhove. Daar in Vlaan deren begon ook de wederop standing van een begaafd muzi kant, die door de grillen van de populaire muziek bijna uitgeran geerd was. Alfredo leerde het be spelen van de bandoneon, een door Duitse immigranten geïm porteerde kingsize concertina, van zijn oom, de legendarische orkestleider Carlos Marcucci. Op zijn veertiende is hij al pro fessional. Hij speelt in formaties van Raul Kaplan, Carlos di Sar- li, Julio de Caro en Eduardo Bi anco. De tango is zijn terrein. Eind ja ren vijftig neemt de belangstel ling voor die muziekstijl echter aanzienlijk af en Marcucci speelt om den brode in diverse jazzensembles. Los Paraguayos In 1961 sluit hij zich aan bij de dan wereldberoemde folklo- regroep Los Paraguayos, waar mee hij vijftien lang jaar heel de wereld doorkruist. Gesloopt door het vele reizen en op zoek naar een ankerpunt beëindigt hij zijn artiestenbestaan om zich in Antwerpen te vestigen. De wereldberoemde, gelouterde trekzakspeler wordt werknemer in een fabriek voor kunststof lampen. Marcucci wordt acht jaar later 'herontdekt' door het Argentijns-Vlaamse duo Juan Masondo en Dirk van Esbroeck die hem opnemen in de groep Tango al Sur. Het is de start van een tweede carrière. Later, na zijn pensionering, richt hij zelf de groepen Orquestra Tipica en het sexteto Veritango op. Indirect is Alfredo Marcucci me deverantwoordelijk voor de tan- gogekte die in Nederland ont stond na de vertolking van Adios Nonino door Carel Kraayenhof op de bruiloft van Maxima en Willem Alexander. Kraayenhof was rond 1984 een van de weinige bandoneon be spelers in Nederland. Hij be zocht met regelmaat de concer ten van Marcucci. Het bleek het startpunt voor een briefwisse ling en Marcucci stuurde hem muziek toe. Daaronder Adios Nonino, dat verfijnd werd tij dens een volgens Kraayenhof 'zeer inspirerende en stimule- rende'-workshop die hij bij de grootmeester volgde. Deze noemt nu Kraayenhofs Sexteto Canyengue en Juan José Mosali- ni de belangrijkste vertegen woordigers van de huidige tan gogeneratie. Dat de oude grootmeester ech ter nog lang niet uitgeteld is, zal vrijdagavond in Dreischor te ho ren zijn. Dan concerteert hij met zijn Sexteto, naast Marcuc ci bestaande uit Gerlinde Goos- sens (piano), Dominique Martin (cello), Patrick Vankeirsbilck (dwarsfluit/ bandoneon), Thier ry Marinell (viool) en Michel van der Meiren (contrabas). Alfredo Marcucci Veritango: vrijdag 20.00 uur in het Dorpshuis in Dreischor.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2004 | | pagina 47