Natuurbescherming in mineur
ZC
Vim van de Wege geeft Zeeuws
andschap impressionistisch weer
Oude tangomeester Alfredo Marcucci nog niet uitgeteld
Studiefonds voor
Roosevelt Academy
nog niet compleet
Manipulatie en kleurenspel in Raadhuis
nvrede over tijdelijke regeling voor ganzenopvang
17
Symposium over
Zeeuwse
wegverbindingen
donderdag 18 november 2004
(flimisAntonisse
tóillBG - Dc natuurbc-
iraung is erg onge|u kkIK met
idelijkt regeling voor gan-
«nng.Met name het geven
ifsrhotvergunningen stuit
lit borst.
rovincie stelt
tns aan aantal
fgboerderijen
IDELBURG - De provincie
ftmi wil tot 2007 maximaal
zorgboerderijen subsidië-
jithel project Vitaal Platte-
IDe limiet wordt ingevoerd
Sii er in de provincie meer
.boerderijkandidaten blij
de zijn dan het stimulerings-
jKivoor nieuwe gebruiksmo-
iheden van boerderijen dra-
Un.
óat programma moeten im-
sook bijdragen voor andere
zorginvullingen voor voor-
je boerenbedrijven moge-
biijven, vinden GS.
^boerderijen zijn voormalig
renbednjven waar mensen,
cp grond van handicap of
Ie geen baan kunnen aan-
icen" een dagbesteding vin-
sndzal bij wijze van experi-
Imaximaal tien initiatieven
zorgboerderijen steunen
15.000 euro. Die overheids-
d uit de eigen regio is een
waarde voor zorgboeren om
unmerking te komen voor
suüe van de Europese Unie.
maximale bijdrage in de op-
tingskosten is eveneens
leuro,
provincie stelt wel eigen
ileitseisen aan kandi-
1-zorgboeren, Zij moeten sa-
iweiken met een erkende
instelling of zelf erkend zijn
zorg volgens de regeling van
Algemene Wet Bijzondere
tekosten te geven. Boven-
moeten zij al serieuze kan
nen hebben die van hun
boerderij gebruik willen ma-
Dit bleek gisteren tijdens een
vergadering van de Provinciale
Commissie voor de Groene
Ruimte (PCGR) in Middelburg.
De gang van zaken rond de op
vang van overwinterende gan
zen verdient bepaald geen
schoonheidsprijs, merkte
Q. Smeele (Natuurmonumen
ten) op.
Hij zei dat de provincie heeft ge
kozen tussen ganzen en geld.
Het besluit om als provincie
geen geld beschikbaar te stellen
voor uit te keren schadevergoe
dingen, riep bij hem gemengde
gevoelens op. Smeele achtte het
zeer waarschijnlijk dat de na
tuurbescherming het besluit tot
verlening van schietontheffin-
gen bij de rechter zal aanvech
ten. „Ik vraag me af of er steek
houdende argumenten zijn voor
het afschotbesluit."
Bedoeling is dat de provincie
aan de Faunabeheereenheid Zee
land vergunning geeft voor het
afschieten van kol- en grauwe
ganzen. Die geldt niet voor ge
bieden die worden aangemerkt
als bufferzone (de door de pro
vincie beoogde opvanggebieden
voor ganzen). Smeele beklem
toonde dat de bufferzones ook
écht rustgebieden moeten zijn,
waarvoor duidelijke afspraken
over jacht op regulier wild (zo
als hazen en konijnen) nodig
zijn. Hij pleitte voor een totaal
jachtverbod in de bufferzones
na 15 december. F. Kuijpers
(Zuidelijke Land- en Tuinbouw
Organisatie) was content over
de opstelling van de provincie.
Hij drong aan op een praktische
aanpak van de afschotvergun
ning. „Geen discussie over de
vraag of een gans dalend of stij
gend is." De ZLTO'er vroeg om
goed onderzoek (tellingen) naar
de ganzen in de bufferzones,
met inschakeling van de natuur
bescherming (tegen een vergoe
ding). Gedeputeerde M. Kramer
(PvdA, natuur en water) erken
de dat sprake is van een 'romme
lige wijze' waarop de ganzenpro-
blematiek wordt behandeld. Hij
herinnerde eraan dat de provin
cie vér gevorderd was met de
aanwijzing van opvanggebieden
voor overwinterende ganzen en
smienten (ongeveer 12.000 hecta
re, voornamelijk in en rond na
tuurgebieden). Minister Veer
man van Landbouw, Natuur en
Voedselkwaliteit (LNV) heeft
het in werking treden van deze
gebieden opgeschort tot volgend
jaar. De provincie begint in ja
nuari opnieuw met de aanwij
zingsprocedure, liet Kramer we
ten. Op zich was hij met het uit
stel niet ongelukkig, omdat er
meer tijd is om de aanwijzing
goed op poten te zetten (onder
meer de invulling van ganzenbe-
heerpakketten waarvoor boeren
een vergoeding krijgen). De ge
deputeerde gaf toe dat de kans
bestaat dat het afschotbesluit
door de rechter wordt vernie
tigd. Is dit het geval, dan mag er
niet op ganzen geschoten wor
den en draait de minister van
LNV op voor alle schade. Nu is
LNV alleen aan de bak voor
schadevergoeding in de buffer-
gebieden waar niet gejaagd mag
worden op ganzen.
De gang van zaken rond de opvang van overwinterende ganzen verdient volgens Q. Smeele van Natuurmonumenten bepaald geen schoonheidsprijs. foto Dirk-Jan Gjeltema
door Rolf Bosboom
MIDDELBURG - De vorming
van een studiefonds voor studen
ten van de Roosevelt Academy
verloopt wat minder voorspoe
dig dan gehoopt. Vooral bedrij
ven hebben veel tijd nodig om te
beslissen of zij een bijdrage leve
ren.
Met het oog op het honderdjarig
bestaan van Rotary, volgend
jaar, hebben de drie Walcherse
Rotarvclubs het plan opgevat fi
nanciële hulp te bieden aan bui
tenlandse studenten van de
Roosevelt Academy. Het gaat
om jongeren die de kosten van
de opleiding niet volledig zelf
kunnen betalen, bijvoorbeeld
doordat ze in eigen land geen of
weinig studiefinanciering ont
vangen. De clubs willen voorko
men dat de studiekosten een te
hoge drempel vormen.
De Stichting Vrienden van The
Roosevelt Academy benadert be
drijven en particulieren met het
verzoek bij te dragen aan het
studiefonds. De gelden worden
vervolgens overgedragen aan
Stichting The Roosevelt Schol
arship die beurzen beschikbaar
stelt aan studenten die worden
geselecteerd op talent en motiva
tie.
Het streven is 200.000 euro bij
een te krijgen. Het gaat dan om
honderd bedrijven of instellin
gen die drie jaar lang 500 euro
schenken en honderd particulie
ren die vijf jaar lang 100 euro af
dragen. De eerste beurs werd
eind augustus, bij de officiële
opening van de Roosevelt Aca
demy, symbolisch overhandigd
aan decaan H. Adriaansens.
De Stichting Vrienden van The
Roosevelt Academy had ge
hoopt het fonds inmiddels com
pleet te hebben.
„Het gaat echter niet zo hard als
we hadden gehoopt", zegt R. Sij-
derius van het stichtingsbe
stuur. Zij schat in dat ongeveer
de helft van het streefbedrag is
toegezegd.
„We zijn vooral te optimistisch
geweest als het gaat om bedrij
ven. Die hebben veel tijd nodig
voordat het verzoek besproken
is in het managementteam. Nu
begint daar wel wat versnelling
in te komen." Daarnaast probe
ren Rotary-leden via vrienden
en kennissen nog meer particu
liere schenkers te wei-ven.
Sijderius gaat ervan uit dat het
fonds volledig wordt gevuld.
„De bereidheid om bij te dragen
is er zeker, maar het kost ge
woon tijd voordat het rond is, ze
ker bij grote bedrijven."
De stichting heeft nog even de
tijd. „Voor het lopende studie
jaar is alles geregeld. Het gaat
nu om volgend jaar, dus we zit
ten zeker niet in tijdnood."
GOES - „Met de komst van de
Westerscheldetunnel zijn we
vooruit gehold, maar net zo
hard staan we weer stil als het
gaat om de aanleg van een snel
le verbinding van en naar de tun
nel", zegt commercieel direc
teur J. Wassink van Rabobank
Beveland.
Als Zeeland achterblijft met het
verbeteren van wegverbindin
gen, dan zullen de grote bedrij
ven de provincie op den duur
verlaten, vreest Wassink. Om
aandacht voor de kwestie te vra
gen houdt de Rabobank maan
dagavond 29 november een
openbaar symposium in Theater
De Mythe te Goes.
Deskundige sprekers, onder wie
de secretaris-generaal van het
ministerie van Verkeer en Water
staat, G. van Maanen, geven
hun mening over de kansen en
bedreigingen voor Zeeland inza
ke vervoers-, transport- en be
reikbaarheidsvraagstukken. On
dernemers en bestuurders voe
ren een forumdiscussie. Direc
teur dr. R. J. van Renterghem
van de Kamer van Koophandel
voor Zeeland treedt op als voor
zitter. Het symposium begint
om 19.30 uur.
,Ik hou van schilderen vanwege de rust, dat vind ik het
foto Willem Mieras
van Zuid-Beveland is een favoriete plek van schilder Wim van de Wege.
rcjtieaan de Zak van Beveland."
[Mgriannevan de Polder
- Wie Zeeland maar een
Suk klei vindt, gaat na het
de schilderijen van
'van de Wege uit Goes an-
naar dc provincie kijken,
zijn gevoelswereld als in-
®f"t te gebruiken, geeft hij
1 wuwse landschappen een
dimensie. Zijn schilde-
Z1ln tot en met 30 decem-
lyWgw 'n 't Kerkje
«diekaan de Hellewoud-
1u Ellewoutsdijk.
Wege vindt het heerlijk
®et zijn tekenspullen op
trekken. De Zak van
jveland is bij hem favo-
vertelt: „Meestal maak
een schets op locatie,
feu naar kuis en probeer
tikwerken het gevoel
1 "'landschap had, er-
vIaT V' bilden-en doe ik
L Probeer iets bijna
monistisch weer te geven.
rak moet het af. Als ik
,Jfmaak> probeer ik
in te bren-
Man de
■&heid
1 kunn<
ene kant zit er vaak
mt aan de andere
'en mijn schilderijen
wel iets beklemmends hebben.
Het weer van nu, met die wol
kenluchten, dat vind ik schitte
rend. Ik hou van schilderen van
wege de rust, dat vind ik het
heerlijke aan de Zak van
Zuid-Beveland. Je krijgt er dat
verstilde gevoel van honderd
jaar geleden. En je wordt op de
een of andere manier één met
het landschap. Het geeft een be
paald vrijheidsgevoel."
Van de Wege is van kinds af aan
al geïnteresseerd in het ont
plooien van zijn creativiteit. Hij
koos in eerste instantie voor het
conservatorium, dat hij met suc
ces afrondde. Daarna volgde
een akte Nederlands en een stu
die beeldende vorming in Rotter
dam. „Ik vind zoveel dingen
leuk, het is wel eens moeilijk om
daar balans in te krijgen", ver
telt bij.
Inmiddels is hij al jaren werk
zaam als leraar muziek en beel
dende vorming, en dat doet hij
met groot plezier.
Van de Wege: „Natuurlijk is het
wel eens moeilijk om kinderen
geïnteresseerd te krijgen in
kunst, maar ik probeer toch din
gen te doen, opdrachten te ver
zinnen waardoor ze met andere
ogen gaan kijken naar gewone
dingen. Ik vind kunst belang
rijk, omdat het een stuk meer
waarde geeft aan het leven. Ie
dereen heeft het maar druk,
druk, druk. Mensen genieten te
weinig, vind ik. En er zijn juist
zoveel mooie dingen! Door mijn
schilderijen probeer ik die bood
schap door te geven. Het licht in
mijn schilderijen staat voor
hoop. Daarmee wil ik laten zien
dat er meer is dan het leven op
zich."
De schilderijen van Van de Wege
in het kerkje zijn te zien op 20 en
27 november, en op 11 en 30 decem
ber, van 13.30 tol 16.00 uur. Meer
info via Stichting 't Kerkje van El-
lesdiek, tel. 0113-548257/351317.
door Ali Pankow
BURGH-HAAMSTEDE
Boeiend kleurenspel is het
meest opvallende element dat
Gretha Olijslager en Geert Weg
gen gemeen hebben. Bij wat na
dere beschouwingen van hun
werk blijken voor beiden ook
magische krachten en schoon
heid van de natuur een belang
rijke inspiratiebron te zijn.
Olijslager en Weggen exposeren
hun schilderijen en digitale foto
werken tot eind van dit jaar in
galerie Het Oude Raadhuis in
Burgh-Haamstede.
Deze expositie is overigens het
enige raakvlak tussen deze kun
stenaars. Galeriehoudster Willie
Kort zag in hun werk een goede
mogelijkheid voor combinatie
tot een boeiende tentoonstel-
ling.
Geert Weggen legde zich aan
vankelijk toe op agogisch werk,
maar draaide de knop in zijn le
ven drastisch om toen hij daarin
niet de gezochte voldoening
vond. Zelf omschrijft hij het als
'oude tekens uit de belevingswe
reld van zijn jeugd' die hem heb
ben aangezet tot het maken van
magisch realistisch getinte af
drukken.
Weggen fotografeert en bewerkt
vervolgens het resultaat daar
van met digitale apparatuur.
Met het gebruik van prominente
kleuren weet hij specifieke sfe
ren op te roepen. De fotowerken
bieden impressies van weidse
vlakten, jungles en woestijnen
onder zinderende zon. Weggens
voorliefde voor roofvogels is
overduidelijk. Verder weet hij
met digitale manipulatie van gi-
m, Jft
Kracht en schoonheid van de natuur komen tot uiting in het werk van Geert Weggen en Gretha Olijsla
ger. foto Marijke Folkertsma
raffen en dromedarissen verras
sende taferelen te creëren. Met
felle kleurcontrasten brengt hij
verder de oerkrachten van de na
tuur tot uiting.
Gretha Olijslager brengt vooral
een ode aan de kracht van de
schepping. Religie speelt een be
langrijke rol in haar leven. Zij
schildert met olieverf op linnen.
Het is een bewuste keus haar
schilderijen niet van een titel te
voorzien. „Mensen moeten ruim
te krijgen er een eigen interpre
tatie aan te geven", vindt Olijsla
ger. Ook zij visualiseert oer
krachten door middel van over
wegend abstracte vormen in fel
le kleuren die vloeiend in elkaar
overgaan. De schilderijen wek
ken beelden op van lichtflitsen
en donderslagen, maar ook van
kolkende golven en van het be
staan van een opperwezen dat
dit soort processen in gang zet.
Met zachtere tinten geel, groen,
bruin en oranje lijkt Olijslager
de natuur in rust te visualise
ren. Als de donder en de storm
zijn geluwd, toont haar wereld
weer een ander gezicht Ook
dan blijft er beweging in de af
beelding door de wijze van com
positie.
Fotowerken van Weggen en de
schilderijen van Olijslager, tot
en met 31 december in galerie
Het Oude Raadhuis in Burgh-
Haamstede, van donderdag tot
en met zaterdag van 13.00 tot
17.00 uur.
door Marius Roeting
GOES - De Argentijnse bando-
neonist Alfredo Marcucci heeft
een bewogen leven achter de
rug dat zich beweegt tussen ui
tersten. Van gevierd supertalent
tol anoniem fabrieksarbeider en
een ongekende 'comeback'.
Hij kende rijkdom, maar moest
evengoed rondkomen van een
schamel minimumloontje. Mar
cucci werd onlangs vijfenzeven
tig. Voor en met hem werd op 6
oktober een speciaal concert ge
geven in het Utrechtse Vreden-
burg. Vrijdagavond staat de ai
mabele muzikant met zijn Sexte-
to Veritango gewoon weer in het
Dorpshuis in Dreischor.
Alfredo Marcucci woont al ja
ren in Attenhove. Daar in Vlaan
deren begon ook de wederop
standing van een begaafd muzi
kant, die door de grillen van de
populaire muziek bijna uitgeran
geerd was. Alfredo leerde het be
spelen van de bandoneon, een
door Duitse immigranten geïm
porteerde kingsize concertina,
van zijn oom, de legendarische
orkestleider Carlos Marcucci.
Op zijn veertiende is hij al pro
fessional. Hij speelt in formaties
van Raul Kaplan, Carlos di Sar-
li, Julio de Caro en Eduardo Bi
anco.
De tango is zijn terrein. Eind ja
ren vijftig neemt de belangstel
ling voor die muziekstijl echter
aanzienlijk af en Marcucci
speelt om den brode in diverse
jazzensembles.
Los Paraguayos
In 1961 sluit hij zich aan bij de
dan wereldberoemde folklo-
regroep Los Paraguayos, waar
mee hij vijftien lang jaar heel de
wereld doorkruist. Gesloopt
door het vele reizen en op zoek
naar een ankerpunt beëindigt
hij zijn artiestenbestaan om
zich in Antwerpen te vestigen.
De wereldberoemde, gelouterde
trekzakspeler wordt werknemer
in een fabriek voor kunststof
lampen. Marcucci wordt acht
jaar later 'herontdekt' door het
Argentijns-Vlaamse duo Juan
Masondo en Dirk van Esbroeck
die hem opnemen in de groep
Tango al Sur. Het is de start van
een tweede carrière. Later, na
zijn pensionering, richt hij zelf
de groepen Orquestra Tipica en
het sexteto Veritango op.
Indirect is Alfredo Marcucci me
deverantwoordelijk voor de tan-
gogekte die in Nederland ont
stond na de vertolking van
Adios Nonino door Carel
Kraayenhof op de bruiloft van
Maxima en Willem Alexander.
Kraayenhof was rond 1984 een
van de weinige bandoneon be
spelers in Nederland. Hij be
zocht met. regelmaat de concer
ten van Marcucci. Het bleek het
startpunt voor een briefwisse
ling en Marcucci stuurde hem
muziek toe. Daaronder Adios
Nonino, dat verfijnd werd tij
dens een volgens Kraayenhof
'zeer inspirerende en stimule
rende-workshop die hij bij de
grootmeester volgde, Deze
noemt nu Kraayenhofs Sexteto
Canyengue en Juan José Mosali-
ni de belangrijkste vertegen
woordigers van de huidige tan
gogeneratie.
Dat de oude grootmeester ech
ter nog lang niet uitgeteld is, zal
vrijdagavond in Dreischor te ho
ren zijn. Dan concerteert hij
met zijn Sexteto, naast Marcuc
ci bestaande uit Gerlinde Goos-
sens (piano), Dominique Martin
(cello), Patrick Vankeirsbilck
(dwarsfluit/ bandoneon), Thier
ry Marinell (viool) en Michel
van der Meiren (contrabas).
Alfredo Marcucci Veritangoj
vrijdag 20.00 uur in het Dorpshuis j
in Dreischor.