Het moet weer echte
feestmuziek worden
Een eerbetoon
aan alle vrouwen
In Amerikaanse kerk klinkt steeds vaker hiphop
25
Shaggy,
leukste act van
Night of the Proms
Aat Veldhoen
en zijn muze
Relirappers
woensdag 10 november 2004
e vijftiende Night
of the Proms wordt
weer een waar spek
takel. Tussen een Bolero
Shuffle en de La Gazza La-
dra van Rossini door laten dit
keer Joe Cocker, Van Dik
Hout, Cindy Lauper en pan-
fluitist Damian van zich ho
ren. En wanneer 'Mr. Boom-
bastic' Shaggy op de bühne
verschijnt is de opwinding he
lemaal compleet.
Waarom hij meedoet aan de
Night of the Proms? De
New Yorkse Jamaicaan Shaggy
hangt in de pauze van de show
in het Antwerpse Sportpaleis on
deruitgezakt op de bank. Hij
lacht hartelijk, krijgt kuiltjes in
zijn wangen. „Zal ik eens eerlijk
zijn? Mijn smoezen waren dit
keer helemaal op." De als Orvil-
le Richard Burell geboren zan
ger vertelt vaker te zijn ge
vraagd mee te doen aan de
Night of the Proms - een reeks
concerten die in België, Neder
land en Duitsland plaats heeft
en waarbij popartiesten worden
begeleid door het symfonieor
kest II Novecento en het koor Fi
ne Fleur. „Ik heb in het verleden
al een aantal keer nee gezegd,
want ik zag het nooit zo zitten
eigenlijk."
Dus verzon Shaggy de ene na de
andere smoes. Druk. Geen tijd.
Andere verplichtingen, vakan
tie.Maar aangezien de wereld al
een tijdje niets meer van Shaggy
heeft vernomen, moet hij dit
keer bij de uitnodiging hebben
gedacht dat de reeks concerten
in de drie landen misschien wel
de ideale manier zou zijn om
weer terug te keren in de schijn
werpers. „Nee, dat is absoluut
niet de reden waarom ik aan de
Proms meedoe", verzekert hij.
„Ik vond gewoon dat ik het toch
maar eens moest proberen. Je
kunt niet altijd nee blijven zeg
gen als mensen je blijven vra
gen."
Charme
„De eerste keer dat ik met het
orkest en het koor op het po
dium stond, dacht ik: Oh, dit
wordt écht niks."
Shaggy had vooral moeite met
de tonen van het orkest. Iets
waar Joe Cocker - die al voor de
derde keer deelneemt aan de
Night of the Proms - in eerste in
stantie ook last van bleek te heb
ben. Miste Cocker vooral de
drums, Shaggy had nogal moei
te met het ontbreken van een
elektronische beat. Uiteindelijk
drong bij beide artiesten door
dat het juist met de charme van
de Proms te maken had: de ver
smelting van klassiek en pop in
combinatie met een indrukwek
kende lichtshow. „Ik ben er ook
aan gewend geraakt", geeft
Shaggy toe. „Ik heb het nu ook
echt naar mijn zin. Samen met
zo'n orkest zingen is toch wel
machtig. Het geeft mij in elk ge
val enorm veel energie. En voor
al als je ook ziet wat voor een ge
weldig effect het heeft op het pu
bliek."
Dat hij het naar zijn zin heeft, is
duidelijk te zien wanneer 'Mis
ter Boombastic' tweemaal tij
dens het Proms-concert met z'n
rappartner op het podium ver
schijnt. Shaggy bespeelt het pu
bliek als een podiumbeest. Hij
laat de vrouwen in de zaal
schreeuwen van opwinding wan
neer hij zijn kruis vastgrijpt en
sensuele bewegingen maakt.
'Mr. Lover Lover' heeft het pu-
Shaggy: „Ik vond dat ik het maar eens moest proberen."
bliek, en dan vooral het vrouwe
lijk deel, volledig in zijn macht.
De chaos is compleet wanneer
hij met heupbewegingen het
trapje afdaalt in de richting van
het publiek.
Is hij in werkelijkheid ook zo'n
vreselijke vrouwen versierder?
Shagyy mompelt 'mwaw'. Gek
op de dames is hij wel, geeft hij
met glimmende oogjes toe. Maar
dat het allemaal onderdeel is
van zijn act kan hij niet ontken
nen. Zijn opkomst tijdens de
Proms begint hij dan ook met
het vrolijke en dansbare Hey
Sexy Lady en in de Shaggy-med
ley volgen natuurlijk Oh Caroli
na, Boombastic en It Wasn't Me
Shaggy weet het publiek bin
nen enkele seconden mee te krij
gen en richt, tot ongenoegen van
II Novecento en Fine Fleur zo
vertelt een van de koorleden in
de pauze, graag een woordje
richting de vrouwen. „Hij houdt
zich bijna nooit aan het aan het
draaiboek", verzucht het koor
lid, maar ze lacht bij haar woor
den. Dat maakt hem, geeft ze
toe, misschien ook juist wel tot
de leukste act van de avond.
Het publiek vindt in elk geval
duidelijk van wel, van het
wordt helemaal wild van de rit
mische Jamaicaan. „Gelukkig
wel", zegt Shaggy. „Want er is
niets ergers dan mensen die op
de tribunes blijven zitten."
Herkauwen
Of hij het niet zat is om zijn hits
uit de jai'en negentig telkens
weer te herkauwen? Nee, dat
had hij in eerste instantie ook
gedacht, maar eigenlijk vindt
hij het wel weer lekker om ze te
zingen. „Verrassend vind ik het
ook hoe snel ze weer door het pu
bliek worden opgepikt", zegt
hij. „Iedereen kent de teksten
nog."
Wel vindt hij het zelf weer no
dig tijd worden voor iets
nieuws. Zijn laatste album, Luc
ky Day, verscheen in 2002 en
toen werd het stil rond Shaggy.
„Ik ben druk bezig met een nieu
we album dat hopelijk begin
2005 uitkomt", vertelt hij. Wat
dat betreft komt zijn deelname
aan de Proms hem dan dus toch
wel goed uit. „Ik denk dat ik de
plaat Close drop ga noemen.
Het is de bedoeling dat de num
mers nog steeds als Shaggy klin
ken, energiek en dansbaar,
maar ik wil het wel anders aan
pakken dit keer."
Shaggy legt uit dat hij meer een
duidelijke crossover wil maken
tussen pop en dancehall, de mo
derne reggae van zijn geboor
te-eiland Jamaica. „Het moet
muziek worden die zowel in Ja
maica aanslaat als in Amerika
en Europa. Dat vind ik eigenlijk
wel een enorme uitdaging. Be
langrijk daarbij is dat het in elk
geval weer echte feestmuziek
wordt." Een rustiger moment
bij de Night of the Proms is te
vinden bij Joe Cocker die zijn
koosnaam King of the Covers
weer eer aandoet: N'oubliez Jam
ais, One, Leave Your Hat On en
Unchain My Heart. Net als Shag
gy geniet Cocker volop van de
Proms, want ook al is het zijn
derde keer, 'vervelen gaat het
hem nooit'. „Ik vind het wel lek
ker zo", vertelt hij kort na zijn
opkomst. „Ik hoef niet meer zo
nodig overal op te treden, maar
hier kan ik nog echt van genie
ten." En ook voor Mr. Cocker is
het een manier om zijn laatste
coveralbum Heart Soul te pro
moten. Al ontkent hij dat na
tuurlijk in alle toonaarden.
Sandra Put
Ahoy: Vijftiende Night of The Proms
met Joe Cocker, Shaggy, Damian,
Van Dik Hout en Cyndi Lauper. Van
woensdag 17 tot en met dinsdag 30
november. Aanvang: 20.00 uur, op
17,18 en 19 november om 20.30 uur.
Een steekproef onder vrou
wen met de vraag wie een
naaktportret van zichzelf ca
deau zou willen krijgen, zal
vooral negatieve reacties opleve
ren. De meeste vrouwen vinden
nu eenmaal dat er iets mankeert
aan hun lichaam en permitteren
alleen hun partner dat 'onvol
maakte' in ogenschouw te ne
men. Sinds jaar en dag luidt de
boodschap van Aat Veldhoen:
Vrouwen, wees niet onzeker, jul
lie blijven tot op hoge leeftijd
mooi! Op de expositie De kun
stenaar en zijn muze in Het Rem-
brandthuis verbeeldt Veldhoen
dat credo ter gelegenheid van
zijn zeventigste verjaardag met
ongebluste passie.
Het hele uitgaanscircuit van Am
sterdam was er een jaar of acht
geleden vertederd getuige van:
Aat Veldhoen had weer een nieu
we liefde gevonden, dit keer in
de gedaante van generatiege
noot Hedy d'Ancona, oud-minis
ter van cultuur en Euro-parle
mentariër voor de PvdA. Op de
expositie hangt ook Hedy naakt
te getuigen van het eerbetoon
dat Veldhoen in zijn oeuvre aan
de vrouwen aller landen en aller
standen geeft. Dit prachtige olie
verf is exemplarisch voor de tijd
loze schoonheid van alle vrou
wen van haar leeftijd en dient
met spoed als poster in de wacht
kamers van plastisch chirurgen
te worden verspreid.
„Ik vind vrouwen het mooiste
wat er op deze aardkloot be
staat", vertelde Veldhoen twin
tig jaar geleden in een interview
met Playboy. „En de mooiste
schilders vind ik schilders die
mooi vrouwen konden schilde
ren. Rubens, Renoir, Picasso,
schilders die ook een eigen type
vrouw hebben geschapen. Dat is
ook mijn ideaal."
Een herkenbaar 'nieuw' type
vrouw met stilistische kenmer
ken die haar onderscheiden van
die van andere kunstenaars,
heeft Veldhoen blijkens dit over
zicht van tientallen jaren niet ge
maakt. Hij is geen vernieuwer
zoals de Erik Desmazières die in
Het Rembrandthuis tegelijker
tijd zijn verbluffend originele
grafisch universum presenteert,
maar een traditioneel ambachte
lijke werkend kunstenaar die
laat zien wat hij ziet.
Maar Veldhoens figuratie biedt
altijd méér dan louter esthetisch
en/of sensueel vermaak. Alleen
al de aangrijpende tekening van
zijn in 1997 overleden moeder
op deze expositie maakt duide
lijk wat hij wil uitdrukken met
zijn kunst.
Jong of oud, ruimhartig met li
chamelijke schoonheid bedeeld
of niet: als Veldhoen aan het
werk gaat maakt dat hem niet
uit, de weergave van het inner
lijk van zijn modellen komt op
de eerste plaats. Van de voorgan
gers van D'Ancona zijn op deze
expositie ook Lotje en Kabul
naakt aanwezig, meestal in de
zwangere staat waarvan Veld
hoen de schoonheid ook bij an
dere vrouwen tot in de kern wist
te treffen.
De kunstenaar maakte boven
dien van de naakte rug van een
bejaarde verzetsstrijdster een
onvergetelijk toonbeeld van
moed. En typeerde even mooi
het lieve karakter van de oude
mevrouw Vlek. Met alleen een
hoofddoekje om poseerde ze
naakt op een stoel met de armen
over elkaar.
De kunstenaar kreeg half augus
tus een herseninfarct dat zijn
rechterarm verlamde en zijn
spraakvermogen aantastte. Al
in het revalidatiecentrum ging
hij weer tekenen, gewoon probe
ren of het met zijn linkerhand
ook ging. Op de expositie han
gen twee voorbeelden, een van
zijn verlamde rechterhand en
een van een medepatiënt-in-rol-
stoel die bezoek krijgt. De lijn-
voering is een beetje bibberig
maar even kernachtig als vóór
zijn infarct: prachtig, de kunste
naar lijkt ook met links zó weer
aan de slag te kunnen met de
verbeelding van de muzes in
zijn leven.
Frangoise Ledeboer
De expositie 'Aat Veldhoen - de kun
stenaar en zijn muze' in Museum Het
Rembrandthuis (Jodenbreestraat 4,
Amsterdam) duurt tot en met 12 de
cember Tegelijkertijd bij Uitgeverij
Uniepers verschenen: 'Aatje Veld
hoen - De Muze'. Prijs: 24,90
Natasja door Aat Veldhoen.
|)eligie en hiphop lijken niet samen te
*vgaan. Maar in de arme binnensteden
i Ja '<7eril?a sPree^l God in rap. Timothy
1 dicht nu gospel in plaats van 'gang-
^othy Jones (27) windt er geen doekjes
Hi] verkocht drugs. Hij hing rond met
u Hli heeft in de gevangenis geze-
t^Was8een heilig boontje. Hij weet
djsti over"leven op straat. Nu verkon-
Jr üneS W001'd in kerken en op jon-
f25eenkomsten in de taal die de zwar-
uit de binnensteden verstaat: hij
jjkent een deugdzame vrouw. Dat is wat
lanon u k°u van je. En niemand is be-
j^Werdan jij. Behalve God." Timothy
deVp 'S 660 krapper, een van de vele in
jli reiugde Staten. Christelijke rap wordt
met 7en 0v®rschadu\vd door de gangsta rap
blinp'u °^8S aan a' het materiële ('bling
erisl v. i leven te bieden heeft. Maar
bèhinVi subcultuur rondom christelij-
KL °P 0ntstaan. In verschillende kerk-
de hulp van
i middelgro-
„Ik wilde breken met dat seks-
foto GPD
te industriestad in Michigan waar Jones
woont, lopen vijftien a twintig verschillen
de christelijke rappers rond. In metropool
New York is gospelrap te horen in minstens
150 kerken of geloofsgemeenschappen.
Er zijn impresario's voor relirappers, cd's
met gospelrap en speciale internetpagina's
voor liefhebbers van goddelijke hiphop. De
rauwe gospelrap Jesus walks van Kanye
West was afgelopen zomer een hit in de VS.
Zanger R. Kelly omarmde de Heer in U Sa
ved Me. Relirap is in opkomst, maar op
groot commercieel succes kon christelijke
hip hop tot nu toe niet rekenen.
„Er is een hoop echt christelijke rap be
schikbaar", zegt Jones. Zelf heeft hij ook
muziek opgenomen onder zijn artiesten
naam BliSs. Dat is een acroniem voor 'Gelo
vige in de liefde van de Heiland die ons redt
van onze zonden'.
Drie van zijn nummers zijn op het internet
(www.gospelevations.net) te vinden, waar
onder zijn succesvolste nummer Deugd
zaam uit 2002. Het is een loflied op de
vrouw, gebaseerd op hoofdstuk 31 uit het
Boek der Spreuken, maar dan in de taal
van deze tijd en met een strakke beat.
Timothy Jones komt uit een religieus, kin
derrijk gezin. Zijn moeder is diep gelovig.
Zijn stiefvader een dominee. Hij zong in het
kerkkoor. Las bijbelteksten. Ging twee
keer in de week naar de kerk. „Mijn moe
der is een alleenstaande vrouw nu. Nadat
mijn stiefvader vertrok, werd ze toegeeflij
ker. Wij werden losbandig."
Gevangenis
Op zijn zeventiende kwam Jones in de ge
vangenis terecht, ten onrechte veroordeeld
voor diefstal, zegt hij. Na zijn vrijlating be
gon hij met 'verkeerde vrienden' rond te
hangen. Drugs verkopen, drinken, vrou
wen, roken, uitgaan. Dat was zijn leven.
Hij werd weer opgepakt - nu voor drugshan
del - en met een dosis geluk ontliep hij ge
vangenisstraf. „De Heer redde me." Het
bracht hem niet op het rechte pad. „Ik wil
de geld."
Pas twee jaar later, op 1 februari 1998,
zwoer hij zijn oude leven af. „Ik hoorde
mijn twee naaste vrienden plannen smeden
om me te vermoorden. Zo wilde ik niet ster
ven. Ik had het geloof nooit in de steek gela
ten, maar toen heb ik de bijbel herontdekt.
Ik heb Jezus Christus als mijn persoonlijke
Heiland geaccepteerd." Hij gooide zijn le
ven helemaal om. Hij koos het gezelschap
van andere mannen, met wie hij samen bad.
Keek naar christelijke tv, ging naar de
kerk. „Ik had wel vrouwelijke vrienden,
maar ik wilde breken met dat seksgedoe.
De jonge man die al sinds zijn veertiende
rapteksten schreef - 'poëzie op het ritme
van muziek' - putte voortaan inspiratie uit
zijn leven én de bijbel. „Als je verandert,
dan ben je een levend bewijs dat het anders
kan. Ze zien je worstelen. En uiteindelijk
zien ze je opgroeien van jongen tot een man
van God."
Jones houdt niet van zoete teksten, zegt hij.
„Ik zie een hoop van dat gedoe - drugs, ge
weld, kindmoeders - van dichtbij. Jongeren
zijn zo gemakkelijk te beïnvloeden. Ze zien
dat en denken dat het normaal is. Ik vind
het belangrijk om mensen aan te moedigen
Het leven hoeft niet gevuld te zijn met vui
ligheid. Jezus kan je redden van de drugs.
Hij heeft het bij mij gedaan." Alhoewel het
niet altijd even makkelijk is, zegt Jones.
„Sommige dingen kosten echt moeite."
Jones woont bij zijn moeder in de 'projects
(huisvestingsprojecten voor de armen) en
probeert de eindjes aan elkaar te knopen.
„Ik kom niet om van de honger. Ik ver
trouw erop dat God voor me zorgt", zegt
hij BliSs is nog geen beroemdheid, behalve
in Flint. Daar heeft hij de krant gehaald
met de jongerenbijeenkomsten die hij orga
niseert in kerken. De laatste trok zo'n twee
honderd bezoekers. Begin december gaat
zijn vierde 'jongeren rally tournee' van
start. „Misschien ga ik daarna proberen in
de hele staat rally's houden. Ik ga waar
heen God me voert met deze muziek. Rap is
iets dat in me zit. Het is een gave. Het is er
gewoon."
Ans Bouwmans
