Je moet toeslaan zodra je kunt
Zwalkende engerds
belagen een bar
PZC
Als je denkt aan
wie je lief vindt
GEBOEKT
Nijntje naar
Madurodam
zaterdag 30 oktober 2004
illustraties Goeie Dewanckel, uit het Mooie meisje
Hét symbool van de liefde -
het valentijnshart - vind je
als alledaags snoepgoed, in de
schors van bomen gekerfd, op
muren getekend, in een tafel
blad gesneden en natuurlijk in
tal van prentenboeken.
Met 'Ik wed dat dat niet lukt'
daagt een meisje in Het hart van
Torn van Carl Norac haar broer
tje uit een hart te tekenen. Zo
iets is makkelijk zat voor wie
een beroep kan doen op de te
kenkunst van een gelauwerde
illustrator, maar ook zonder
Carl Cneut zou het Tom gelukt
zijn, want: „Ik doe het met mijn
ogen dicht. Ik denk aan wie ik
lief vind, en dan gaat het van
zelf. In één, twee, drie."
Tom kan aan niemand - te druk,
geen interesse - zijn hart kwijt.
Dan rukt de wind het hem uit
de handen. Op paginagrote vier
kante prenten zien we het stuk
papier door de lucht dwarrelen
tot het in de bek van een hond
eindigt. Pesterig neemt het
beest de benen, een overvolle
bus in naar het park waar het in
de hoge hoed van een gooche
laar verdwijnt. Maar eind goed
al goed, want Tom mag dan zijn
hart verspeeld hebben, hij heeft
wel een vriendje gevonden.
Het hart van Tom is een alleraar
digst verhaal bij prenten die
met al die wonderlijk aangekle
de personages voor veel kijkple-
zier zorgen. En meesterlijk is de
suggestie van ruimte en bewe
ging. Elke illustratie lijkt een
uitsnede uit de werkelijkheid,
maar als je met aandacht kijkt
ontdek je hoe eenvoudig en tege
lijkertijd verbazingwekkend ge
raffineerd het 'kunstje' van Carl
Cneut is. Nergens valt zelfs
maar een vage lijn te zien die
van de egaal gekleurde achter
gronden een kamer maakt of
een straat. Fraai voorbeeld van
hoeveel vaart hij in een tafereel
kan stoppen is de illustratie met
Tom in de linkerbovenhoek op
een holletje achter de hond aan
die rechtsonder van de nage
noeg lege pagina loopt.
Dat de hedendaagse Vlaamse
prentenboekkunst van een ja-
loersmakend niveau is, bleek on
langs weer eens toen de voorzit
ter van de Penseeljury bij de uit
reiking van de Griffels en Pense
len opmerkte dat 'het goed (zou)
zijn voor het niveau van de kin
derboekillustratie als (Neder
landse) uitgeverijen iets zouden
overnemen van de waaghalzerig
heid die je in Vlaanderen aan
kunt treffen'. Het zal wel ver
beelding geweest zijn, maar het
leek of de aanwezige Vlamingen
bij die lof met stoel en al even
los van de grond kwamen.
Net als Carl Cneut behoort Goe
ie Dewanckel tot de gezichtsbe
palende prentenboekkunste
naars uit Vlaanderen. Met Pie-
ter van Oudheusden maakte ze
twee jaar na het opmerkelijke
'Ik verveel me nooit' nu het
Mooie meisje. Het is het verhaal
over een jonge vrouw 'mooi als
de eerste bloemen in het voor
jaar, als zonlicht op het water,
als een open plek in het bos'.
Maar haar schoonheid is ook
haar noodlot. Geen man haalt
het in zijn hoofd verliefd op
haar te worden. Totdat een dom
oor een kansje waagt: 'Hij nam
een dag vrij, kamde zijn haar en
trok de stoute schoenen aan. In
bloemrijke, gloedvolle bewoor
dingen verklaarde hij het mooie
meisje zijn liefde. Ze lachte hem
vierkant uit. „Jij, jij hebt geen
hart", zei de jongen bitter.'
Dat is het moment waarop het
meisje zich ervan bewust wordt
dat ware schoonheid van binnen
zit. Wanhopig en vol spijt over
het blauwtje dat ze de jonge
brugwachter liet lopen gaat ze
op zoek naar iemand die een
hart voor haar kan maken.
Hoe het verhaal als een sprookje
eindigt? Met de belofte van het
meisje aan de jonge brugwach
ter dat ze hem graag wil terug
zien.
Waarna ze op de bank voor het
huisje van de oude vrouw, op
wie ze zo gesteld is geraakt, luis
tert naar de geluiden om haar
heen en dan in de stilte van de
avond voor het eerst van haar
leven een geluid hoort dat niet
van buiten komt: 'Het zat er
gens binnen in haar.'
Alles in dit boek draagt bij tot
de dramatiek van het verhaal:
het formaat van 25,8 x 34 cm,
het vlammende rood in de mees
te illustraties en de afstandelij
ke kleuren in enkele andere, de
forse penseelstreken, het onge
naakbare zwart hier en daar, de
opzichtige contourlijnen, het ge
durfde afsnijden, de witte tekst
pagina's met het verhaal in een
karaktervolle letter... kijken is
in dit boek een belevenis.
Jan Smeekens
Carl Norac en Carl Cneut: Het
hart van Tom - De Eenhoorn,
€13,95.
Pieter van Oudheusden en Goe
ie Dewanckel: het Mooie meisje
- De Eenhoorn; €14,95.
Eén minuut en dertig se
conden. Toen ging voor
de Belgische bokser Tom
Wuyts het licht uit. Geen
stroomstoring, maar een
rechtse directe, gevolgd
door een linkse hoek vol op
de milt lieten het lampje
voor de jeugdige Tom even
doven. Acht tellen rust, de
handdoek in de ring en het
was over en uit voor de bok
ser uit het Belgische Licht-
aart. De Zeeuwse bokser
Danny Roelofs (18) maakte
ook in z'n zesde partij al in
de eerste ronde korte met
ten met z'n directe tegen
stander.
Na bijna twee jaar boksen
wordt het Danny's handels
merk: toeslaan zodra je kunt.
„Niet te lang 'snuffelen' aan je
tegenstander, dat schiet niet
op", lacht Danny. „Gelijk laten
zien wie je bent en zorgen voor
die ene onverwachte stoot."
De bokser uit Meliskerke kreeg
de eerste bokslessen van Lam
bert Busby. „Hij legde sterk het
accent op het voetenwerk. Dat
is de basis van de bokssport. Die
Cubaanse stijl van boksen ligt
me prima: snel en beweeglijk
'dansen' door de ring en je tegen
stander van alle kanten besto
ken. Kijk, ik ben ruim twee me
ter lang, 91 kilo zwaar, dus niet
echt een lichtgewicht. Momen
teel kom ik uit in de C-klasse
zwaargewicht en dan krijg je
echt zware jongens voor je neus.
Neem nou Thomas Lenkkeit,
een Duitse bokser van 103 kilo.
Bokste ik in september tegen in
Duitsland. Zo'n klein vierkant
propje, je weet wel, zo'n hout
hakkerstype. Taai manneke,
maar met m'n lange reach kon
ik hem redelijk goed met m'n
rechtse directe bestoken. Ik ben
namelijk linkshandig. Dat is
voor je tegenstander knap las
tig, want ze draaien naar je
stoothand toe."
Bokser Ali Ibrahim kan het bea
men. Tijdens een boksgala in
Den Haag ging hij als een blok
neer toen de rechtsvoorstaande
Danny vol een linkse hoek op
z'n kaak gaf. Z'n trainer gooide
de handdoek en Ali kon door de
zijdeur af en in de kleedkamer
tanden gaan tellen.
Eén keer per week traint Danny
in Breda bij z'n boksclub de Bre
dase Ring. „Een paar uur voluit
er tegenaan. Touwtjespringen
schijnboksen, het 'stof uit de
Danny Roelofs (1) deelt een rechtse directe uit aan zijn trainer.
bokszak slaan' en sparren. Pure
krachttraining of iets dergelijk
doe ik niet echt. Alles draait om
je basisconditie en je techniek.
Advies van m'n trainer Lambert
Busby is dan ook: verzorg je
voorhand en maak series, een
linkse directe op het hoofd en
een bodypunch op de milt. Van
af de eerste minuut er flink in-
knallen en je tegenstander impo-
Die opvatting blijkt zeer succes
vol. Z'n oren en neus zijn - tot
genoegen van vriendin Femke -
nog in originele staat. Veel rake
klappen heeft hij nog niet moe
ten incasseren.
Met handen als bankschroeven
en stoten als mokerslagen
smeedt de Zeeuwse metaalbe
werker de ene na de andere zege
als een ketting aan elkaar. Dan
ny: „Ik wil graag promoveren
naar de B-klasse. Nog twee
winstpartijen en dan is dat doel
bereikt."
Of hij ooit als profbokser de
ring zal instappen is nog maar
de vraag. „Weet je, als ik als
goeie amateur mee kan komen
in het bokswereldje, dan ben ik
al heel tevreden", aldus Danny.
'Dangerous Danny' wordt hij
door bokskenners nu al ge
noemd. „Maar pas op hé, die bij
foto Mechteld Jansen
naam moet ik nog helemaal
waarmaken hoor", klinkt het be
scheiden. „Natuurlijk, ik droom
ook m'n dromen. Sjanghai 2008?
Zou ik best bij willen zijn. Be
langrijkste is, dat m'n trainer
vertrouwen in me heeft en ik
denk, dat ik karakter en inzet
genoeg heb om geen eendags
vlieg te worden. Daar ga ik
voor."
Hans Segboer
illustratie van omslag Resident Evil: Outbreak
Het computerspel Resident
Evil: Outbreak is de nieuw
ste opvolger van het originele
Resident Evil, dat destijds de
grondlegger was voor het
horror/overleving-computer-
spel.
Kunnen Japanse en Amerikaan
se spelers in Outbreak via inter
net lekker samen griezelen, in
Europa ontbreekt de net
werk-optie en moet je het alleen
tegen een horde gemuteerde
zombies opnemen. Een enorme
domper voor Resident
Evil-fans, maar dat betekent
niet dat er van Resident Evil:
Outbreak niets overblijft.
Voor wie onbekend is met Resi
dent Evil even een korte uitleg.
De Umbrella Corporation expe
rimenteert met een nieuw biolo
gisch wapen dat mensen veran
dert in moorddadige zombies.
Tijdens de proeven gaat er nog
al eens wat mis en in de eerdere
delen werden de zombies vervol
gens tegengehouden door agen
ten van het speciale S.T.A.R.S.
(Special Tactics And Rescue
Squad) -politieteam.
Outbreak wijkt hiervan af door
de speler te laten kiezen tussen
acht verschillende overleven
den, onder wie een agent, maar
ook een serveerster en loodgie
ter. Elk spelfiguur heeft zijn ei
gen sterktes en zwaktes en daar
zul je gebruik van moeten ma
ken om te kunnen overleven. Je
begint samen met de zeven ande
re karakters in een bar, die in
eens belaagd wordt door hordes
zwalkende engerds. Hoe het ver
der gaat is aan de speler. De
zombies zitten je constant op de
hielen, dus veel tijd is er niet.
Fans die zaten te wachten op de
online-versie van Resident Evil
zijn waarschijnlijk niet blij met
deze opzet, maar Outbreak is
een mooie kennismaking met de
serie.
Jasper Wigleven
Resident Evil: Outbreak voor
Playstation 2 - Capcom, prijs:
67,9.
Zie ook:
www.residenteviloutbreak.co.uk
Nijntje komt naar Maduro
dam. Van donderdag 24 fe
bruari tot en met dinsdag 31
mei 2005 is in Madurodam een
expositie te zien over Nijntje, de
bekendste creatie van schrijver
en illustrator Dick Bruna. Aan
leiding voor de expositie is de
vijftigste verjaardag van Nijn
tje.
Nijntje geniet al een halve eeuw
bekendheid over de hele wereld,
van Europa tot in Japan. Bijna
85 miljoen exemplaren van Nijn
tje en Bruna's andere kinderboe
ken zijn sinds de jaren '50 over
de hele wereld verkocht en de
boekjes zijn in ruim veertig ta
len vertaald.
De expositie in Madurodam ver
telt het verhaal van Nijntje door
de jaren heen aan de hand van
vele boeken, tekeningen en ande
re materialen, maar is ook voor
al interactief: kinderen kunnen
zelf Bruna-figuren tekenen en
ermee spelen.
