Robin gaat knallen
Rapper Mike Skinner
lijkt de Britse Eminem
Veel ruimte voor blazers
Aanstekelijke jaren tachtig
The Prodigy in de vuurlinie
Earle wil rechtvaardigheid
Haags festival gaat niet door
zaterdag 28 augustus 2004
Robin Zijlstra, de 'Idol'
die niet het idool van
2004 mocht worden, zet al
les op alles om het op eigen
kracht te maken in de mu
ziekwereld én als presenta
tor. Een platenmaatschap
pij en Z@ppelin hebben be
langstelling voor de jonge
Amersfoortse zanger.
Verlost van alle 'Idols'-regel-
tjes is Robin Zijlstra (24) -
de man die in de tweede fina
le-uitzending tot ieders verba
zing het veld moest ruimen -
zelfverzekerder dan ooit. „Ik ga
knallen", weet hij zeker. Op ei
gen kracht. „Ik weet wie ik ben
en wat bij me past."
De Amersfoortse zanger pro
beert nu een begeleidingsband
te vormen, waarmee hij wil
gaan repeteren. „Ik ga zelf de lei
ding nemen, want ik weet welke
richting ik uit wil: poprock."
Zijn voorbeelden zijn Robbie
Williams en Bon Jovi. „Dat
soort muziek wil ik brengen,
met mijn eigen sausje er over
heen. Volwassen nummers,
waarin mensen van alle leeftij
den zich kunnen vinden. Ik heb
eind vorige week een gesprek ge
had met een onafhankelijke pla
tenmaatschappij en in principe
willen ze graag met me aan de
slag. Ze gaan een aantal num
mers van me beluisteren. Het is
voor beide kanten nog even af
wachten. Ik schrijf ook samen
met Dennis Tetro een nieuw
nummer."
Tetro, afkomstig uit Rijswijk, is
ook de zangbegeleider van Eric
Bouwman (21), de Voorburger
die eveneens de finale van
'Idols' heeft gehaald.
Screentest
„Ik ben ook geprikkeld geraakt
om te gaan presenteren. De kin
derzender Z@ppelin heeft inte
resse in mij getoond." Robin
heeft ook een keer meegedaan
aan een screentest voor 'zo'n
call tv-programma'. „Als ik
word uitgenodigd ga ik altijd,
want je kunt iemand tegenko
men aan wie je iets hebt. Maar
zo'n programma is niets voor
mij en ik hoef er ook niet be
kend door te worden, want dat
ben ik al. Toch werd juist ik uit
gekozen. Ik heb het niet gedaan.
Ik doe liever een jongerenpro
gramma voor pubers, dat lijkt
me super cool. BNN vind ik bij
voorbeeld een hele gave om
roep." Ook het medium radio
trekt. Hij zou samen met Eric,
die in het nieuwe seizoen in 'On
derweg naar morgen' speelt, een
radioprogramma willen doen.
„We moeten alleen nog een zen
der vinden", zegt Robin breed
lachend.
In zijn kleine, doch zeer gezelli
ge huiskamer in een oud pand
aan de rand van het centrum
van Amersfoort, duikt Robin in
zijn herinneringen. „Ik ben met
muziek begonnen toen ik 16
Robin Zijlstra: „Poprock, die richting wil ik uit.'
'jaar was. Ik schreef een nummer
nadat het was uitgegaan met
mijn vriendinnetje. Ik zong het,
onder begeleiding van mijn
broer en een vriend, op een dans
school. Iedereen was stil. Een
mannetje had het gehoord en
kwam naar me toe. Zo ben ik in
het jongensgroepje Velvet te
rechtgekomen. Ik heb er veel ge
leerd, vooral dat zo'n boyband
niet is wat ik wil. Vreselijk.
Daar heb ik geen enkele binding
meer mee."
„Toen ik 'Idols' voor de eerste
keer zag, dacht ik cool. Daarna
heb ik op de site het contract ge
lezen dat ze met je afsluiten.
Dat vond ik waardeloos. Ik heb
het wel gevolgd, maar het leek
me vreselijk zelf mee te doen.
Toen 'Idols 2' er aankwam, luk
te het niet helemaal met de
band. En ik wilde koste wat het
kost de muzikale wereld binnen
stappen. Elke keer dat ik met
mijn kop op tv zou verschijnen
zou iemand van een platenmaat
schappij me kunnen zien. Dus
heb ik me deze keer wel opgege
ven."
„En ik bleef er maar inzitten. Ik
had nooit covers gezongen,
maar daar moest dat juist. In de
voorronden ging dat wel en tij
dens de workshop ook. Op de
maandag voor de eerste fina
le-uitzending belde ik naar de
organisatie om wat te vragen.
Ze dachten dat ik het nummer
zou opgeven dat ik wilde zin
gen, maar ik had de brief waar
in stond dat ik dat moest doen
niet ontvangen. Ik kreeg een uur
de tijd. Ik wilde Robbie Willi
ams. Dat kon niet, dat deed Eric
al. Toen heb ik 'Angel of Har
lem' van U2 gedaan.
foto GPD
Achteraf besef ik dat ik de hoge
tonen in dat nummer nooit had
künnen halen."
„Ik baal er nog van hoe het in
die eerste show is gegaan. Nu
vind ik het heel jammer dat ik
niet verder ben gekomen en dus
niet heb kunnen laten horen dat
ik goed kan zingen. Aan de ande
re kant heeft het me veel sympa
thie opgeleverd. Overal ben ik
welkom in disco's, kroegen en
op festivals. Ze zeggen allemaal
dat ze me top vinden, terwijl
sommige collega's zijn uitge
joeld. Dan doe je het toch niet
slecht."
Dat allemaal bij elkaar heeft bij
Robin Zijlstra het vertrouwen
in zijn eigen kunnen versterkt,
zodanig dat hij is gestopt met de
lerarenopleiding (omgangskun
de).
Jacques Geluk
Als je alleen naar de naam
kijkt, plaats je The Streets
al snel in hetzelfde muzikale
hokje als The Strokes, The Whi
te Stripes en The Hives. Maar
niets is minder waar. Ten eerste
is The Streets geen rock 'n
roll-band, maar één persoon:
Mike Skinner, ook wel de Britse
Eminem genoemd.
Eigenlijk klopt die vergelijking
alleen omdat hij ook blank is en
hiphop maakt. Want een echte
rapper is hij niet, eerder een
nonchalante verhaaltjesvertel
ler.
Wanneer je bekend bent, gaan
mensen je vergelijken met ande-
ren. Dat gebeurt ook met Skin
ner. Hij wordt ook wel de 'Bri
tish Eminem' genoemd, vooral
omdat men hem ziet als één van
de weinige snel opkomende
blanke rappers. „Toen ik in
Amerika was, kreeg ik vaak vra
gen over het feit dat ik als blan
ke hiphop maak. Ik vind het ge
weldig dat ze mij met Eminem
vergelijken. Hij is echt een goe
de rapper. "Hoewel hij vaak als
rapper wordt omschreven, is hij
niet de typische rapper die we
kennen uit Amerika. Hij praat
niet over 'homies' en 'bitches',
maar over 'birds' en 'geezers'.
En Mike verruilt het 'yo' zonder
probleem voor 'oi'.
Voor hem geen zware sieraden,
veel te dure auto's en blote vrou
wen. Zijn teksten gaan niet
over 'lekkere wijven' en veel te
dure Bentley's. Maar over verve
ling, de gevolgen van heroïne en
uit de hand gelopen ruzies in de
plaatselijke kebabzaak.
Zo adviseert hij in de huidige
single Dry your eyes, een vriend
die net gedumpt is, niet langer
stil te blijven staan, maar door
te gaan.
Want 'er zwemmen genoeg vis
sen in de zee'.
Marloes Orij
De single 'Dry Your Eyes' is af
komstig van het album 'A
Grand Don't Come For Free'
dat nu in de winkels ligt.
inr
Bemie's Lounge uit Amster
dam is evenals bandjes als
Salt en De Jongens Driest begon
nen op straat, maar langzamer
hand uitgegroeid tot podiumact.
Niet dat daarmee het uitbundi
ge karakter verloren ging, waar
mee het septet de afgelopen ja
ren vooral in Zuid-Europa en
Brazilië een enorme festivalhit
was. De muziek is nog steeds
een energieke potpourri van
jazz, latin, soul, Balkan en Afri
kaanse muziek, waarin de ver
schillende achtergronden van
de afzonderlijke bandleden
hoorbaar zijn. Zo is het nummer
'Balkatraz' met zijn lyrische,
Oost-Europese saxofoonlijnen
duidelijk afkomstig van Janfie
van Strien (Jammah Tammah,
Amsterdam Klezmerband). En
jazzgitarist Mark Tuinstra heeft
bijvoorbeeld een zwak voor Cu
baanse muziek, getuige zijn
nummers 'Mambonin' en 'Son
Morales', met mooi, licht gruizig
spel a la Manuel Galban. Wat
dit alles bindt is een vol, vet en
feestelijk geluid met veel ruimte
voor blazers.
Illand Pietersma
Bemie's Lounge: Burning The
Lounge (www.berniesloun-
ge.com). Speelduur: 57.20 min.
Als de Britse pers weer eens
een band de hemel in
schrijft, berg je dan maar. In ne
gen van de tien gevallen blijft
het bij één aardige cd en is de hy
pe binnen een jaar voorbij. Ho
pelijk vergaat het Dogs Die In
Hot Cars anders. De Schotse
band - net als Franz Ferdinand
afkomstig uit Glasgow - heeft
met Please Describe Yourself
weliswaar geen vernieuwend,
maar wel een zéér aanstekelijk,
boeiend en evenwichtig album
gemaakt.
Alsof we nog midden in de jaren
tachtig zitten, zo klinkt deze
kruising van Talking Heads,
Dexy's Midnight Runners, Joe
Jackson Band, XTC en Mad
ness. Niet voor niets zaten de ve
teranen Clive Langer en Alan
Winstanley achter de knoppen.
Die mannen kennen we nog van
'Night Boat To Cairo', 'One Step
Beyond' en 'Come On Eileen',
om maar een paar klassiekers te
noemen. Twintig jaar geleden
zou Dogs Die In Hot Cars met
dit album vol catchy popsongs
de wereld hebben veroverd. An
no 2004 wordt dat lastiger,
maar is het zeker niet onmoge
lijk.
Martin Groenewold
Dogs Die In Hot Cars: Please De
scribe Yourself (V2). Speelduur:
35.31 min.
De grootmeester van de elek
tronische punk is terug.
Producer Liam Howlett - een ei
gentijdse versie van zijn held
Johnny Rotten - bracht met zijn
verpletterende hardcore-ra-
ve-act in de jaren negentig
breakbeat techno naar het grote
(rock)publiek.
Zeven jaar na de doorbraak-
plaat 'The Fat Of The Land' was
de Engelsman duidelijk geïnspi
reerd met de laptop in zijn slaap
kamer. Deze vijfde cd is geva
rieerd en ouderwets euforisch
opgefokt. Dit is een Prodigy die
weet hoe harde en hectische
elektronische bigbeats verpakt
moeten worden in compacte en
aanstekelijke popsongs. Het
kunstje is bekend, maar Always
Outnumbered, Never Outgun
ned plaatst The Prodigy wel
weer in de vuurlinie zonder een
sneue parodie van zichzelf te
zijn. De snerende en maniakale
vocalen zijn er, maar de gastbij-
dragen van actrice
Juliet Lewis, Liam Gallagher en
rappers Twista en Kool Keith
domineren. Prima comeback.
Peter van der Heide
The Prodigy: Always Outnumbe
red, Never Outgunned -
XL/PIAS. Speelduur: 58.14
Steve Earle wilde The Revolu
tion Starts... Now per se af
hebben voor de Amerikaanse
presidentsverkiezingen. De man
die zich op het ijzersterke al
bum 'Jerusalem in 2002' al durf
de te verplaatsen in een Ameri
kaanse Taliban-strijder vecht
onvermoeibaar voor rechtvaar
digheid.
Hij bezingt de gewone Ameri
kaanse, Iraakse of Afghaanse
man die in de oorlog van de ho
ge heren belandt, richt een wel
gemeende f you tot de FCC,
CIA en FBI. Niet alleen de rege
ring is verantwoordelijk: de re
volutie begint in je achtertuin.
Earle brengt wereldpolitiek te
rug tot de gewone mens. Ook
muzikaal: de traditionele coun
try broeit en schuurt. Het gaat
niet alleen over politiek. Earle
plaatst het politieke drama mid
denin de vreugde en worstelin
gen van het leven. The Revolu
tion Starts... Now is traditione
ler en dus minder baanbrekend
dan 'Jerusalem', maar nummers
als 'Rich Man's War', 'The Grin
go's Tale' en het - onvermijdelij
ke - duet met Emmylou Harris
'Comin' Around' zijn ontroeren
de hoogtepunten die Earle tot
een van de beste songschrijvers
van het moment maken.
Maaike Borst
Steve Earle: The Revolution
Starts... Now (Artemis/Ryko).
Speelduur: 39.26 min.
Het Haagse Zuiderpark Fes
tival dat vandaag zou
plaatsvinden, is afgelast. Xan-
der de Buisonjé, ex-Idol Maud
en Rob de Nijs stonden op pro
gramma. Van de 2700 beschikba
re kaarten zijn er slechts 300 ver
kocht. De organisatie heeft geen
verklaring voor het lage aantal
verkochte kaarten, en wil later
dit jaar het festival alsnog hou
den, met dezelfde artiesten.
