Soul wax zoekt humor
Rapper bekent zijn misdaad
Kinderen strijden
om kampioenschap
Levend Standbeeld
Duo werkt
aan film
W7
Tribute to Johnny Paycheck
Triggerfinger is pure kracht
Laverman zingt Slauerhoff
zaterdag 21 augustus 2004
Het ging vanzelf want de dui
vel zat in me Ik wou het niet
doen maar het ging per onge
luk.
Ook rapt hij over spijt en zijn
naderende lot.
Met tranen in mijn ogen Ik
ben bang Ik heb mijn leven ver
neukt want ik weet dat ik
hang.
Awa lijkt met zijn rap inspira
tie te hebben geput uit de tek
sten van rappers als Biggie, Tu
pac en Eminem.
Met name Eminem laat in zijn
raps zelden na dat hij zijn
ex-vriendin in mootjes zal hak
ken, wat er nog niet van is geko
men. Tupac schreef raps over
de moorden die zijn gang zou
hebben gepleegd.
Awa vormde samen met vrien
den de rapgang The Lords. De
overige leden hebben de jongen
inmiddels de rug toegekeerd.
Toch had hij een omvangrijke
groep om zich heen verzameld,
waarmee hij in het centrum van
Leeuwarden rondhing en ruzie
zocht op de schoolpleinen.
Sinds vorig jaar had hij weinig
anders te doen. Met zijn ouders,
broer en zus zou hij verhuizen
naar Almere. De buurt waar hij
woonde slaakte een zucht van
opluchting.
Maar Awa keerde in zijn eentje
terug naar Leeuwarden, want
in die vreemde polderstad bleek
zijn reputatie weinig zeggend.
Op school zat hij allang niet
meer.
Hij bracht zijn tijd door met
met meisjes die hij af en toe
overlaadde met cadeaus. Later
vroeg hij daar dan geld voor te
rug, een gewoonte die volgens
oud-vrienden steeds meer ging
lijken op afpersing.
Inmiddels zijn er op internet
ook raps te vinden met steunbe
tuigingen van vrienden ('De dui
vel zat in je; had God je toen
maar vast') en scherpe staaltjes
dissen: „Hou op met je verha
len. Ik heb nog nooit een Koerd
zo diep zien dalen." GPD
Kinderen tussen 8 en 16 jaar
kunnen volgende week za
terdag in Arnhem meedoen aan
het Nederlands Kampioenschap
Living Statues. Het is voor het
eerst dat de jeugd een eigen kam
pioenschap in het razend popu
laire standbeeld-spelen krijgt.
Het Nederlands Kampioen
schap Living Statues is al jaren
lang het hoogtepunt van het
Arnhemse Rijnfestijn. Aan de
wedstrijd doen tientallen stand
beelden mee. Een aantal deelne
mers trekt als professioneel
standbeeld door heel Europa om
op allerlei plaatsen aan wedstrij
den mee te doen. Arnhem ver
wacht dit jaar ruim zestig deel
nemers. De wedstrijd voor vol
wassenen heeft volgende week
zondag plaats.
De organisatie heeft voor het
eerst een aparte jeugdwedstrijd
georganiseerd, omdat deze cate
gorie deelnemers zich snel uit
breidt, aldus een woordvoerster.
Maar de kinderacts kregen te
midden van de voorstellingen
van professionele volwassen
deelnemers niet voldoende aan
dacht. De zaterdagmiddag is
daarom nu helemaal gereser
veerd voor de jeugd.
Arnhem vernacht ruim zestig
deelnemers aan het NK Living
Statues. Veel professionele deel
nemers laten in Arnhem voor
het eerst hun nieuwe act voor
het komende seizoen zien. Daar
hebben zij veelal maanden aan
gewerkt, zegt de woordvoerster.
Het kampioenschap trekt elk
jaar ongeveer 200.000 belang
stellenden naar de stad. ANP
Regisseur Ben Sombogaart
werkt aan een film, samen
met kinderboekenschrijver
Sjoerd Kuyper. De titel van het
project luidt Jimmy weet het be
ter. De producent is Bumy Bos.
Het scenario wordt geschreven
door Sjoerd Kuyper en is niet op
één van zijn boeken gebaseerd.
Kuyper en regisseur Sombo
gaart werken voor de tweede
keer samen. Eerder maakten zij
de bekroonde productie Het zak
mes. Daarna regisseerde Sombo
gaart onder meer De Tweeling.
De nieuwe film verhaalt over
het jongetje Jimmy, die tijdelijk
door zijn ouders uit logeren
wordt gestuurd, omdat zijn moe
der hoogzwanger is. Hij denkt
echter dat zijn ouders hem af
danken en probeert deze actie
samen met zijn speelgoedkroko
dil aan te vechten.
De opnames moeten begin 2006
plaatsvinden. ANP
Jarenlang hebben de fans
moeten wachten op het
nieuwe album van de inter
nationaal succesvolle Gent
se rockgroep Soulwax, dat
maandag in de winkels ligt.
Morgen (zondag) staat de
band rond de broers David
en Stephane Dewaele op
het Lowlands Festival.
Voorlopig het enige concert
in ons land.
Het nieuwe album van Soul
wax heet Any Minute now.
Zes jaar na het verschijnen van
het internationaal verrassend
goed ontvangen Much against
everyone's Advice.
Op Soulwax heeft altijd het art-
rock-dekseltje gepast. Stevig in
de jaren zeventig gewortelde
rockliedjes in weldoordachte,
uitbundige arrangementen, ge
combineerd met een sterke po
diumpresentatie en een overtui
gend imago. In 2001 gaf de
groep rond de broers David en
Stephan Dewaele - zoons van
een Belgische radiodiskjockey -
in het Japanse Osaka het voorlo
pig laatste Soul wax-concert, in
het kader van de uitgebreide
Much against...-tournee.
Bij veel rockgroepen staat op
zo'n moment een nieuwe plaat
alweer in de steigers. Met David
en Stephan, beiden fanatieke
platen verzamelaars, liep het an
ders. Ze hadden al eerder samen
gedeejayd op feestjes, maar nu
werd het menens. Eerst als The
Flying Dewaele Brothers en la
ter als The Fuckin' Dewaele
Brothers speelden ze in op de
tijdgeest door als party-voorgan
gers te balanceren op de grens
van camp en goede smaak. Met
hun kennis van de popmuziek
populariseerden ze het al langer
bestaande bootleg-ambacht:
twee platen zo precies over el
kaar heen draaien dat er iets ver
rassend nieuws ontstaat. Ze
maakten in 2002 onder de naam
Too many DJ's een cd vol boot
leg-mixen waarvan wereldwijd
meer dan driehonderdduizend
exemplaren verkocht werden.
Veel meer, dan van de eerste
twee Soulwax-cd's.
Any Minute now is opgenomen
in Londen met producer Flood,
en thuis in Gent. Geen plaat die
muzikaal onontgonnen gebie
den verkent of artistieke aard
verschuivingen zal veroorzaken.
Wel een gevarieerd en goed ge
maakt rockalbum met een hand
vol sterke liedjes. En een plaat
die een grootse, bijna orkestrale
indruk achter laat.
„Terwijl de productie bij dit al
bum in feite kleinschaliger is ge
weest," zegt David Dewaele.
„Op onze vorige plaat werkten
we vaak met twintig micro
foons, nu met drie of vier. Maar
we hebben veel meer tijd in de
arrangementen gestoken. Van
ieder nummer hadden we uitein
delijk minstens vier totaal ver
schillende versies."
Bezetting
In de studio speelde David vrij
wel alle gitaar- en toetsenpar-
tijen, terwijl Stephane de tek
sten schreef en zong. Tijdens de
concerten worden de broers bij
gestaan door drummer Steven
Slingeneyer, die al in Soulwax
speelde, bassist Stefaan van Leu
ven en een toetsenman.
In die bezetting kunnen alle
songs van het nieuwe album ge
speeld worden. Sommige mis
schien in een andere versie, zo
als NY Excuse dat op de cd ge
zongen wordt door LCD-vocalis-
te Nancy Whang en klinkt als
een eenentwintigste-eeuwse va
riant op Tom Tom Clubs Wordy
Rappinghood. Een typische no-
velty-song zou je kunnen zeg
gen. David Dewaele heeft geen
moeite met die uitdrukking.
„Dat novelty-gehalte is ook wat
ons zo aansprak in de plaatver
sie. Dat misten we in de rest van
de songs op Any Minute now.
Het vormt zo een beetje een te
genwicht voor al die zwaar geor
kestreerde stukken. We hebben
weer een heel volle plaat ge
maakt. Het brengt wat humor in
het album, wat ook belangrijk
is. Vergis je daar niet in, zelfs in
de songs van bloedserieuze ar
tiesten als The Smiths, Radio-
head of Beatles zit nog humor."
Waar plaatsen ze hun dj-activi-
teiten artistiek gesproken nu
ten opzichte van Soulwax? Da
vid aarzelt geen moment. „Het
verschil is dat het dj-en toch een
afgeleide blijft: Plaatjes van an
deren draaien, meer is het in fei
te niet. Soulwax is wat dat be
treft iets heel anders. Daar zit
mijn hart en mijn ziel in."
Peter Bruyn
Met de hausse aan dEUS-
achtige, experimentele
popbandjes uit België zou je
bijna denken dat daar alleen
kunstminnende muzikanten
rondlopen met een jongensach
tig stemgeluid en een voorliefde
voor Zappa en Beefheart. Trig
gerfinger verstoort het beeld.
De drie mannen hebben een
rockplaat gemaakt die niets aan
de fantasie overlaat. Zware gi-
taar-riffs, dikke galm over de
stem, een productie die in het
stadion niet zou misstaan. Klas
sieke rock in Black Sab-
bath-stijl met de zwaarmoedige
invloed van de grunge uit de ja
ren negentig. De Belgische luch
tigheid ontbreekt volledig, waar
door Triggerfinger misschien
iets te weinig eigenheid heeft,
maar de overtuiging groot is.
Geen trucjes en maniertjes,
maar pure kracht. Het is stoner-
rock die niet uitblinkt in origina
liteit, wél in gedrevenheid. Ho
pelijk is het een trigger om weer
wat meer pit in die Belgische
creativiteit te brengen. De band
is in september te zien op ver
schillende Nederlandse podia.
Maaike Borst
Triggerfinger 'Triggerfinger'
(Greenlfant/Bang!) Speelduur:
48.55 min.
Tussen Robbie Williams,
André Hazes en Coldplay
verscheen deze week plotseling
de cd Sielesalt van Nynke Laver
man in de staart van de Album
Top 100. Een prestatie, want
Sielesalt is op het eerste gehoor
een plaat voor een klein pu
bliek.
De 24-jarige Nynke Laverman
vertaalde hiervoor een aantal ge
dichten van Jan Jacob Slauer
hoff (1898-1936) in haar moeder
taal: het Fries. Het resultaat is
fascinerend. De kaal gearran
geerde composities van Custo-
dio Castelo lijken de voortreffe
lijk zingende Laverman op het
lijf geschreven. En dan te beden
ken dat ze tijdens haar oplei
ding aan de Kleinkunstacade
mie nooit fado heeft gezongen,
omdat ze vond dat ze als 'echte
Hollander' niets aan het genre
had toe te voegen.
Gelukkig was er Cristina Bran-
co, die voor haar cd Canta Slau
erhoff Nederlandse teksten in
het Portugees vertaalde. Dat
bracht Nynke op een idee: de
Friese fado was geboren.
Sielesalt is met nadruk ook inte
ressant voor niet-Friezen: het
cd-boekje bevat tevens de Ne
derlandse teksten.
Martin Groenewold
Nynke Laverman Sielesalt
(Fama/ Pink). Speelduur: 31.20
Soulwax, met David Dewaele rechts op de foto. foto GPD
Sinds afgelopen week circu
leert op internet een omstre
den rapnummer: Hoe kan dit?
Het is de zwanenzang van de
Iraaks-Koerdische jongen die
vorige week in Leeuwarden zijn
ex-vriendin uit jaloezie in
brand stak. In het rapnummer
bekent hij zijn misdaad, betuigt
spijt en beseft hij dat hij erbij
is.
Awa schreef het nummer toen
hij onderdook bij een vriendin
in Stiens, vorige week dinsdag.
Op de beat van D-12's hitnum
mer How Come, bekent hij:
/Ik heb het gedaan en ik heb er
spijt van Ik pakte terpentine
en ik kreeg het zwart voor me
Vorig jaar overleed Donald
Lytle, beter bekend als Joh
nny Paycheck. De 64 jaar die de
ze outlaw op de wereld door
bracht, leefde hij het leven waar
over hij zong. Drugs, drank,
schietpartijen en gevangenissen,
Paycheck wist waarover hij het
had. Met Take This Job And Sho
ve It, geschreven door die ande
re boef David Allan Coe, scoor
de hij in 1978 zijn grootste hit.
Het fijne label Sugar Hill komt
nu met een door Robbie Fulks
geproduceerd eerbetoon aan de
ze cultheld. Het is Paycheck
waardig. Artiesten als Mavis
Staples, Hank Williams III, Bob
by Bare, Buck Owens, Neko Ca
se, George Jones en Jeff Tweedy
bieden een fraaie dwarsdoorsne
de - van honky-tonk tot country
soul - van het nagelaten werk.
Paycheck was, net als zijn voor
malige drinkbroeder Quincy Jo
nes, een meester in het mixen
van tragedie en komedie. Alleen
jammer dat een hilarisch prijs-
nummer als (Pardon Me) I've
Got Someone To Kill ontbreekt.
Peter van der Heide
A tribute to Johnny Paycheck
Touch My Heart (Sugar Hill
Munich). Speelduur: 56.40 uur.
