Regels voor achternamen betwist
Consument zal gevolgen hoge
olieprijs in portemonnee voelen
PZC
PZC
Olie vormt zegen en
vloek in Venezuela
Kabinet zweert bij
de vrije economie
Nederlandse afspraken zouden strijdig zijn met VN-vrouwenverdrag
- <$m mmxpvzv -
13 augustus 1954
vrijdag 13 augustus 2004
door Leontien Bos
Sinds 1998 is het mogelijk om
kinderen van gehuwde
ouders de achternaam van de
moeder te geven. De nieuwgebo
rene krijgt echter automatisch
vaders achternaam als de
ouders het vooraf niet eens wor
den. Dat is niet in overeenstem
ming met het recht op gelijke be
handeling van man en vrouw,
vindt Margriet Braam, student
rechten aan de Universiteit
Utrecht. Zij onderzoekt momen
teel welke juridische mogelijk
heden er zijn om de spelregels
gelijk te maken voor de keuze
van vaders of moeders achter-
In 2001 constateerde de
VN-commissie voor gelijke be
handeling van vrouwen (Cedaw)
dat het Nederlandse naamrecht
voor kinderen van gehuwde
ouders niet in overeenstemming
is met het internationale ver
drag voor gelijke behandeling
•van mannen en vrouwen: het
VN-vrouwenverdrag. Als de
ouders besluiten hun kind moe
ders naam te geven moeten ze
vooraf een akte van naamskeuze
laten opmaken bij de burgerlij
ke stand. Of moeder moet met
haar echtgenoot binnen drie da
gen na de bevalling aanwezig
zijn bij de burgerlijke stand
voor aangifte van de naam van
haar kind.
Hoe dan ook, vaders instem
ming is bij de keuze voor moe
ders achternaam altijd vereist.
Als het kind echter vaders ach
ternaam krijgt, door keuze óf au
tomatisch (als de ouders vooraf
geen beslissing hebben genomen
of het niet eens konden worden)
is moeders goedkeuring niet no-
dig.
Evaluatie
Mede naar aanleiding van het
advies van de VN-commissie Ce
daw om deze regels te herzien,
liet het ministerie van Justitie
in 2002 een evaluatie van het Ne
derlandse naamrecht uitvoeren.
Op basis van steekproefonder-
zoek onder de Nederlandse be
volking concludeerde de evalua
tiecommissie dat het nieuwe
naamrecht wel degelijk aan de
oorspronkelijke doelstelling vol
doet: gelijke behandeling van
mannen en vrouwen, een grote
re keuzevrijheid voor ouders, de
beleefde eenheid van het gezin
en een doelmatige overheidsad
ministratie. Dit was voor de
overheid voldoende om te beslui
ten tot handhaving van de huidi
ge regels.
„Toch klopt het niet," zegt Mar
griet Braam, student rechten
aan de Universiteit Utrecht.
„Deze conclusies zijn getrokken
op basis van steekproeven, maar
niet op basis van een juridische
analyse. Het naamrecht blijft in
strijd met het VN-vrouwenver
drag."
Margriet Braam onderzoekt nu
verschillende mogelijkheden om
deze regels voor getrouwde man
nen en vrouwen gelijk te maken.
Zij voert haar onderzoek uit in
opdracht van het Clara Wich-
man Instituut, het kenniscen
trum voor Vrouw en Recht.
Conservatief
Braam legt uit dat er in de Twee
de Kamer vóór 1998 veel gespro
ken is over de wijze waarop het
toen geldende naamrecht voor
gehuwde stellen - altijd vaders
achternaam - zou moeten wor
den aangepast. De voorstellen
gingen alle kanten op, van altijd
moeders achternaam tot dubbe
le achternamen, tot het loten om
de achternaam. Uiteindelijk is
gekozen voor het conservatief
ste voorstel: moeders achter
naam is mogelijk, maar slechts
onder strikte voorwaarden. Als
ouders geen keuze maken, krijgt
het kind volgens traditie vaders
achternaam.
„Ik snap dat niet," zegt Braam.
„Heeft het met registratie te ma
ken of met stambomen? Is het
omdat we dat gewend zijn?"
Sinds Napoleon kennen we na
melijk het patriarchale stelsel
voor naamgeving, wat betekent
dat kinderen altijd de achter
naam van hun vader krijgen.
De mogelijkheid voor een dubbe
le achternaam lijkt de onder
zoekster een goede oplossing.
Het biedt de kersverse ouders
door Frans Lindenkamp
Ze kan zich nog steeds
voor haar hoofd slaan. In
1998 hielp ze de links-radica
le president Hugo Chavez in
het zadel met haar protest
stem. „Net zoals zovelen in
mijn omgeving", zegt indus-
triedeskundige Ledy Fernan
dez. „Het volk was veertig
jaar corruptie en vriendjespo
litiek spuugzat. Maar met
Chavez haalden we de geest
uit de fles."
Fernandez (45) bekleedde
twintig jaar adviserende func
ties bij ministeries en kent
het werkklimaat bij de over
heid als geen ander. „Bij supe
rieuren in het gevlei komen,
daar draait alles om. Welke
capaciteiten iemand heeft,
telt nauwelijks." Toen ze
merkte dat er onder Chavez
niets wezenlijk veranderde,
gaf Fernandez de brui aan
haar ambtelijke carrière. Nu
adviseert ze als consultant be
drijven, overwegend in de
olie-industrie.
Fernandez: „Het is onder Cha
vez het oude liedje, alleen de
melodie is anders. Net als zijn
voorgangers stationeerde hij
zijn mensen op de strategi
sche posten. De corruptie is
nog erger geworden."
„Een land bouw je op met ba
nen scheppen in de particulie
re sector. Niet met geld uitde
len aan de armen." Fernan
dez noemt de olieschatten
voor Venezuela zowel een ze
gen als een vloek. De over-
vloed aan geld leidde tot een
mentaliteit van potverteren.
Venezolanen laten het geld
makkelijk rollen. Onderne
mers deinzen er niet voor te
rug om 's avonds met hun pri-
vé-jet naar Curagao te vlie
gen om er te dineren.
De oliedollars worden prak
tisch niet in de economie te
rug gepompt. De spaarzame
fabrieken in Venezuela zijn
hallen waar onderdelen uit
het buitenland in elkaar wor
den gezet tot eindproducten.
Door de olie is de landbouw
sector niet ontwikkeld. Het
land is voor de voedselvoorzie
ning grotendeels aangewezen
op import.
Fernandez legt de schuld
voor dit alles bij de politieke
partijen. Na de terugkeer
naar de democratie in 1958
ontstond een tweestromen
land. De sociaal-democrati
sche AD en de christen-demo
cratische Copei wisselden de
macht af, tot Chavez medio ja
ren negentig inhaakte op de
opgekropte onvrede en beide
partijen bij de verkiezingen
van 1998 vrijwel van de kaart
veegde. Volgens Fernandez
namen nepotisme, corruptie,
koehandel, vriendendiensten
en handjeklap een grote
vlucht na de nationalisering
van de olie-industrie in 1974.
Met het vertrek van de buiten
landse maatschappijen en de
oprichting van de staatsolie
reus PDVSA verveelvoudigde
het aantal 'wespen rond de ho
ningpot'. De krottenwijken in
Caracas groeiden als kool. Ve
le armen trokken van het plat
teland naar het centrum van
de macht om - daar waar de
oliedollars verdeeld worden -
een graantje mee te pikken.
Het beheer van de honingpot
kwam in handen van AD en
Copei. Deze fungeerden als
motor van de groei. Er ont
stond een staatsgeleide econo
mie, beheerd door een groot,
duur en inefficiënt ambtena
renapparaat. Fernandez: „AD
en Copei maakten van de
staat de grootste werk- en op
drachtgever. Corruptie werd
een nationale plaag. Vak
bondsbazen verkochten ar-
beidsrust aan regeringen voor
geld, gunsten en privileges.
Kansen
Toch hebben volgens Fernan
dez kansarmen in Venezuela
relatief meer kans om op de
sociale ladder te stijgen dan
elders in Latijns Amerika.
Dat komt vooral door de toe
gankelijkheid van het publie
ke onderwijsstelsel. „Afslan
king en depolitisering van de
overheidssector zijn essen
tieel. De staat moet zich al
leen inlaten met kerntaken.
De PDVSA dient zijn autono
mie terug te krijgen die Cha
vez heeft afgepakt en we moe
ten minder leunen op de
olie-export. Ook moeten we
onze landbouw te ontwikke
len." Daar heeft Venezuela
volgens haar nog hoogstens
vijftig jaar voor. Dan zijn de
olievelden uitgeput. GPD
namelijk de meeste keuzevrij
heid en het past daarmee het
best bij de huidige tijdgeest.
Vrijheid staat immers hoog in
het vaandel van onze samenle
ving.
Margriet Braam: „Je kunt op tra
ditionele wijze de achternaam
van de vader geven of juist die
van de moeder. Als de ouders er
niet uit komen, kan de wet de
mogelijkheid voor een dubbele
achternaam bieden," vertelt
Braam.
Ook in andere landen is een dub
bele achternaam al mogelijk.
„In Spanje bijvoorbeeld krijgen
kinderen de eerste achternaam
van hun vader en de eerste ach
ternaam van hun moeder.
Overigens wel in die verplichte
volgorde, maar dat zou je in Ne
derland achterwege kunnen la
ten."
„Een andere mogelijkheid is
moeder de naamsaangifte bij
het kraambed te laten doen.
Dan verander je niks aan de hui
dige regels, die daarmee onge
lijk voor getrouwde mannen en
vrouwen blijven, maar het
maakt het wel een stuk makke
lijker om moeders naam mee te
geven. Dat zou bijvoorbeeld per
e-mail kunnen. De ambtenaar
van de burgerlijke stand zou
ook naar het kraambed kunnen
komen." Braam ziet zelf het
meest in het vergroten van de
wettelijke keuzevrijheid: de dub
bele achternaam dus.
Stelling
Begin september zal de studente
op het departement van Justitie
haar conclusies en aanbevelin
gen aanbieden. „Ik hoop dat het
ministerie alsnog wil proberen
de huidige regels aan te pas
sen", zegt ze. „Het zal wel lastig
worden, want alle opties zijn al
een keer de revue gepasseerd en
het is tot nog toe niet gelukt
over praktische bezwaren heen
te stappen."
Om haar analyse compleet te
kunnen maken vraagt Braam ie
dereen te reageren op de stelling
'Als gehuwde ouders het niet
eens kunnen worden over de
naam van hun kind, bepaalt de
wet dat het kind de naam van
de vader krijgt'. Dat kan via de
website www.law.uu.nl/wwr.
Deze reacties zullen in septem
ber eveneens worden aangebo
den aan het ministerie van Justi
tie. GPD
Het wereldwijd opleven van de
economie wordt gehinderd door
problemen in de olieproductie.
De olieproducerende landen
draaien overuren en tot over
maat van ramp is er een tekort
aan tankers om de brandstof
over de wereld te verschepen.
Dat de prijzen op korte termijn
naar beneden gaan is een illusie.
door Cyril Widdershoven
De laatste weken breekt de
olieprijs in Londen en New
York het ene na het andere re
cord. Verwacht wordt dat de
grens van 50 dollar per vat bin
nenkort wordt doorbroken. De
rol van Opec, het internationale
oliekartel onder leiding van Sa-
oedi-Arabië, staat hierdoor ter
discussie. Washington, Londen
en Brussel eisen dat Opec zijn
productie opvoert. Dat is in
2004 al meerdere malen ge
beurd, maar aan de prijsstijgin
gen komt geen.eind.
De oorzaak van de oliecrisis is
moeilijk aan te duiden. Analis
ten leggen verbanden met de
starre productiestrategie van de
Opec, de crisis in Irak, de
groeiende vraag naar olie in Chi
na en de onverwachte sterke
vraag in het Westen.
Olieleverancier Opec wordt
door de meeste analisten aange
wezen als hoofdschuldige. De
positie van de organisatie is ech
ter niet alleen ondermijnd door
eigen fouten maar tevens door
machtspolitiek van grootmach
ten als China, VS en de EU.
Overuren
Volgens Opec-president Purno-
mo Yusgiantoro hebben de lid
staten nog ruim een miljoen va
ten extra productiecapaciteit.
Die kan de komende weken wor
den ingezet om de prijs te druk
ken. Dit optimisme wordt ech
ter door andere Opec-leden te
gengesproken. De Venezolaanse
minister van Energiezaken
Rafael Ramirez meent dat Opec
al op volle capaciteit produ
ceert. Er is volgens Ramirez, die
door Indonesië, Algerije en Li
bië wordt gesteund, geen moge
lijkheid snel extra olie te produ
ceren.
De huidige olieproductie - 82
miljoen vaten per dag - is zo
hoog dat producenten overuren
draaien. Nigeria, Venezuela, Li
Benzine kost in Californië momenteel ruim 2 dollar per gallon (Noord-Amerikaanse gallon is 3,7853
liter). Eind 2001 kostte de brandstof in deze Amerikaanse staat de helft. foto Armando Arorizo/EPA
bië en Indonesië zijn al blij dat
ze de huidige productie kunnen
volhouden. Venezuela verwacht
de komende weken minder olie
te productie wegens politieke
spanningen rondom het referen
dum. Nigeria kampt met stakin
gen en andere onrust in het ge
bied waar de olie wordt gewon-
nen. De hoop dat Irak een rol
van betekenis kan spelen is ver
vlogen. Aanslagen op pijpleidin
gen hebben de petroleumsector
onderuit gehaald. Irak expor
teert nu minder dan 1,8 miljoen
vaten per dag, terwijl gedacht
werd dat het op dit moment een
kleine 3 miljoen vaten per ha
len. Dit zal de komende tijd niet
veranderen. Westerse oliemaat
schappijen willen onder deze
omstandigheden ook niet in
Irak investeren.
De rol van Saoedi-Arabië, de
voormalige spil in het olieweb,
lijkt te zijn uitgespeeld. Het Sa-
oedische koningshuis heeft zijn
hand overspeeld door de wereld
te laten geloven dat het in tijden
van crisis de oliekraan verder
kon opendraaien om aan alle
vraag te voldoen. Politieke mani
pulatie, desinvestering en mis
management hebben de olie-in
dustrie in het land echter flink
ondermijnd. Alleen al om de hui
dige productie vol te houden
zijn miljardeninvesteringen no
dig. Multinationals zijn echter
niet zo happig om aan de strikte
financiële eisen van de Saoedi-
sche leiders te voldoen. Produc
tieverhoging is uitgesloten zo
lang onduidelijkheid bestaat
hoeveel olie het woestijnland
nog heeft. De vrees groeit dat de
reserves van Saoedi-Arabië gru
welijk zijn overdreven.
Tankers
De Opec verliest zijn sleutelposi
tie op de oliemarkt en Westerse
staten hebben hier hun steentje
aan bijgedragen. Washington en
de EU hebben de laatste 15 jaar
vooral nieuwe investeringen ge
stimuleerd in de buurt van de
Kaspische Zee, West-Afrika en
Latijns Amerika, die niet bij de
Opec zijn aangesloten. De poli
tieke situatie in het Midden-Oos
ten was hiervoor de voornaam
ste reden. Nieuwe groei van de
Opec-productie wordt niet ver
wacht voor 2006. Tot die tijd
moet aan de extra vraag worden
voldaan door nieuwe velden in
Angola, Egypte, Brazilië, Sao
Tomé en Principe of Mauritanië.
Dat gaat gepaard met extra kos
ten die in de prijs worden door
berekend.
China, de EU, de VS en zelfs In
dia komen niet alleen in de pro
blemen doordat de productie
stagneert, maar ondervinden
ook hinder van een tekort aan
olietankers. Meer dan negentig
procent van alle ruwe olie
wordt per schip vervoerd. Rede
rijen hebben al gewaarschuwd
dat nieuwe schepen pas vanaf
2006 in de vaart kunnen worden
genomen. Nieuwe verstoringen
van de markt, zullen leiden tot
een ongekende stijging van de
olieprijs. Prijzen van boven de
55 dollar per vat moeten dan
niet worden uitgesloten.
Economische groei, stagnerende
olieproductie en speculatie zor
gen ervoor dat de prijzen voorlo
pig hoog blijven. De wereld
krijgt op korte termijn niet te
maken met een nieuwe oliecri
sis, maar de consument zal de
consequenties van het hoge ver
bruik wel in zijn portemonnee
voelen. Het wordt tijd voor
meer structureel onderzoek
naar alternatieven voor olie als
energiebron. Er komt een tijd
dat de oliereserves in de wereld
opraken. Een gewaarschuwd
mens telt voor twee. GPD
door Henny Zetteler
Willem de Lange zweert
bij vrijwilligheid als het
gaat om de hamvraag over de
40-urige werkweek. Vrije
keuze is voor hem het kern
punt. „Mensen moeten in hun
werk kunnen kiezen."
In een tijd waarin in Europa
de geesten rijp worden ge
maakt voor langer werken,
kijkt prof. dr. Willem de Lan
ge (53) naar de enorme gevol
gen van ongebreidelde econo
mische groei voor mens en mi
lieu. „Dit kabinet kiest on
voorwaardelijk voor economi
sche groei, zegt minister
Brinkhorst, maar kun je dat
aan individuen opleggen? Er
zijn andere keuzes",' stelt hij
vast.
De Lange is als senior-onder
zoeker sinds dertien jaar ver
bonden aan het IVA, het Insti
tuut voor beleidsonderzoek
en advies van de Universiteit
van Tilburg. Hij promoveerde
in 1989 op onderzoek naar ar
beidstijd en arbeidstijdpatro
nen die onder meer voortvloei
den uit het in november 1982
gesloten historische 'Akkoord
van Wassenaar', de basis van
het latere poldermodel. Bon
den waren toen bereid tot
loonmatiging en de arbeids
duurverkorting (adv) deed
zijn intrede.
„Onmiskenbaar is er net als
toen nu ook sprake van loon
matiging als je de 40-urige
werkweek zou invoeren zon
der evenredige loonsverho
ging. Maar destijds was er
sprake van vrijwilligheid.
Het heet niet voor niets het
Akkoord van Wassenaar. Dit
maal proberen de werkgevers
de 40-urige werkweek af te
dwingen. We zijn misschien
doorgeschoten in die collectie
ve adv. We moeten meer in
spelen op individuele keu
zes." De Lange pleit daarom
voor het loslaten van de norm
werkweek, maar wel tot een
bepaalde limiet. „Zeg tot 45
uur. Dat moet een individuele
keus zijn. Mensen kiezen er
zelf voor meer uren
gaan werken, anderen mir.j
der. Dat zal een deel vandi
problemen oplossen. Je be.
dert meteen een grotere
trokkenheid van de werfe.'
mers bij hun bedrijf, want dit
werknemer krijgt er wat o
terug." Wat je volgens Willen
de Lange niet oplost zijn
problemen van de relatief he.
ge lonen. „Maar dat is toch os-
oplosbaar.
„Het is bovendien de vraagt,; üj
arbeidsduurverlenging van i
procent ook tot 5 procent Ito;,
tenbesparingen leidt,
dat zet geen zoden aan
dijk als je ziet dat in somr
lagelonenlanden de loonl
ten een. fractie bedragen
de loonkosten hier. Als
drijf en als land moeten
kijken waarin we sterk zi;t
Innovatief bezig zijn, dicht te
gen de markt aanschikkenl
snel kunnen inspelen opni&
we trends." De Lange
leert een 'mei
koers' van het kabinet
gebied van het onderwijs.'„So
lidariteit verdwijnt uit desa.
menleving. We zijn nog noot
zo welvarend geweest,
het kabinet investeert
minder in zorg en onderwijs.'
De econoom stelt vast
kabinet af wil van het polder,
model en op ramkoers lij
met twee stokpa;
vrijemarkteconomie en 1
nigen door de overheid,
is geen visie. Tenzij je onvoor
waardelijk economische gro;i
een visie noemt. De vraagza
moeten zijn waar willen m ju
als samenleving naar toe."
Welzijn
Evèn een academische exerd-
tie als alternatief voor de keu
ze van Brinkhorst. Wat zou
den de gevolgen zijn
onvoorwaardelijk kiezen voor
het welzijn van mensen? Ea ie
antwoord heeft Willem di il
Lange zelf niet meteen voor- oi
handen. „Maar ik weet
dat de achterliggende jan '1
van grote welvaart indivi-
duen niet gelukkiger
gemaakt." GPD
ANTI-DRANK - De Hofplein-
kerk in Middelburg was giste
ren verzamelplaats voor de
51e jaarvergadering van de Ge
reformeerde Vereniging voor
Drankbestrijding. Uit het hele
land kwamen leden naar Mid
delburg. Verschillende spre
kers kwamen aan het woord.
Zij probeerden vooral onder
scheid te maken tussen het ex
cessieve drinken en het 'echte'
alcoholisme.
HERDENKING - Wit-rood, de
Poolse kleuren, domineren de
ze dagen het straatbeeld van
Axel, waar de bevrijding van
tien jaar .geleden wordt her
dacht. Op de eerste dag, diebt
gon met een sobere dodenhe
denking, heerste vooral
moed.
KONING - De Noorse koÉ
Haakon is gisteren a;
men in Nederland. Hij breu^
vandaag een bezoek aan
land.
VAKANTIE - Ongeveer t
kinderen uit de Watersnood^ v
bieden zijn gisteren vanuitvet
schillende Nederlandse plaat
sen teruggekeerd van een n
kantie. Dankzij de goede
van Pro Juventute hebben d
kinderen een leuke tijd gehad
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationpark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax:(0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax: (0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax:(0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111)454647
Fax:(0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30 tot 17.00 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur
Abonnementen:
0800-0231231
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag)
per maand: 19,45
per kwartaal: 56,60
per jaar: €217.00
Voor toezending per post geld! etf
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maandw
het einde van de betaalperiode
PZC, t.a.v. lezersserVice,
Postbus 314460 AA Goes
Losse nummers per stuk;
maandag t/m vrijdag: 1,20
zaterdag: 1,70
Alle bedragen zijn inclusief 6%BW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden
uitgevoerd overeenkomstig de
Algemene Voorwaarden van
Wegener NV en volgens de Regelt'
voor het Advertentiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0113) 315555
Fax. (0113)315549
Personeelsadvertenties:
Tel: (0113)315540
Fax:(0113)315549
Rubrieksadvertenties (kleintje»
Tel. (0113)315550
Fax. (0113)315549
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax: (0114)372771
Internet: www.pzc.nl/adverterei
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern.Oe®'
aan ons verstrekte gegevens hebben wi| opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voc«
(abonnementen)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig gese
de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij: °'1
te. Postbus 314460 AA Goes.
Behoort tot WGGGNGR
