PZC Vreemdgaan is spannend spel In een soap spelen kan ook leerzaam zijn Sarah Duncan 23 Handboek voor de perfecte ontvoering j Arjan Duine (31) - geboren in Goes, opge- j groeid in Dodewaard - is een acteur in hart en nieren, maar voor zijn zestiende had hij nog nooit een theater betreden. Acteur wor den was niet bij hem opgekomen. Hij is nog nooit als bezoeker naar een musical ge weest in het theater, omdat zijn eerste inte resse daar niet naar uitgaat. Toch heeft hij net een half jaar lang met enorm veel ple zier overal in het land gespeeld en gezon gen in de succesvolle musical 'De scheeps jongens van Bontekoe'. „Mijn eerste musi cal, mijn eerste vrije productie. Vlak voor de auditie heb ik snel het boek van Johan Fabricius gelezen. Een geweldige voorstel- woensdag 4 augustus 2004 proza }aia Lyn: De bezoeker. Elin is op een boerderij - voor zwaar getraumati kinderen. Ze wordt moe van een dochtertje. Ze cor met een terdoodver- en gaat bij hem op be- Alles in haar leven lijkt en vastomlijnd, maar slotseling blijken alle rollen - slachtoffer, moeder, dader, Icind, mamma, monster - inwis selbaar te zijn. Gaia Lyn (1965) is geboren in Enschede. Ze is moeder van twee kinderen en in de jeugdpsy Het verhaal in haar de is dan ook groten aart haar eigen leven ont Uitgeverij Vassallucci, - i„ €14,95. De dame, de keuken prinses en de courtisane. Pilar, journaliste in Chicago, keert te rug naar haar geboorteland Ve nezuela voor de begrafenis van haai' grootmoeder. Bij de dienst duikt een onbekende man op, die Pilar en haar moeder niet kennen. Als Pilar nieuwsgierig begint te lezen in de dagboeken van haar grootmoeder, stuit ze op meerdere geheimen uit het verleden en ook op het geheime liefdesleven van haar grootmoe der. Maar de dagboeken bevat ten ook geheime schoonheidsri tuelen, etiquette en verrukkelij ke recepten, die mannen kunnen verleiden. Tegen de sociale con venties in besluit Pilar uiteinde lijk haar hart te volgen. Schrijf ster Marisol is model, bankier, buikdanseres en kok geweest. Ze werd geboren in Venezuela, maar werkt momenteel in Den ver. Vertaling Nicoline Huising. Uitgeverij Vassallucci, 271 pag., €15,95. Danielle Steel: Beschermengel. 'Hij was lang, breedgeschou derd en atletisch, en had grote tanden en een volmaakte glim lach. Hij zag eruit zoals iedere jongeman er in zijn laatste jaar van de middelbare school graag zou willen uitzien, maar bijna niemand kon aan hem tippen.' Johnny Petterson is de ster van zowel de atletiekploeg als het American football-team op zijn school en de trots van zijn fami lie. Maar als hij na het einde jaarsfeest in de auto stapt, ver ongelukt hij. Zijn familie is on troostbaar, totdat de geest van Johnny opduikt aan de zijde van iedereen die hij liefhad. Het is alsof hij hen helpt om hun ver driet te verwerken.Vertaling Karst Dalmijn. Uitgeverij Sij- thoff, 176 pag., €12,50. Anchee Min: Keizerin Orchidee. In 1852 wordt de dan zeventien jarige vrouwe Yehonala verko zen tot één van de officiële vrou wen van de Chinese keizer. Dit tot woede van 's keizers eerste vrouw Nuharoo. En als blijkt dat Yehonala, bijgenaamd keize rin Orchidee, wel zwanger raakt en Nuharoo niet, wordt haar na de geboorte haar kind ontno men en door Nuharoo opgevoed. Maar het echte gevaar schuilt in de eerste minister, Shu Shun, die geheime plannen heeft voor een coup. Hij wil als regent van de kroonprins de keizer opvol gen. Orchidee en Nuharoo leg gen hun vete bij in hun gezamen- j lijke strijd om dit plan te verhin deren. Alle personages in dit boek zijn gebaseerd op mensen die echt hebben bestaan. Over eerdere boeken van Anchee Min schreef de pers onder meer: 'be toverend', 'hartveroverend' en 'meeslepend'. Vertaling Thera Idema. Uitgeverij Contact. 351 pag.. €19.90. Sarah Duncan: „Ik wilde schrijven over mensen in langdurende relaties en hoe mensen daarbinnen veranderen." foto Roland de Bruin/GPD e Engelse schrijf ster en oud-actrice Sarah Duncan heeft zich in haar eerste ro man gestort op het fenomeen vreemdgaan. Vermakelijke kost, maar dat niet alleen. Overspel voor beginners gaat vooral over moeizame rela ties en hoe mensen totaal kun nen veranderen. Vreemdgaan is zo oud als de mensheid zelf, zegt men. Waar mensen zijn, wordt over spel gepleegd. Exacte cijfers zijn er niet, maar op basis van allerlei onderzoeken wordt als richtlijn aangehouden dat één op de vijf mannen en één op de tien vrouwen wel eens een bui tenechtelijke verhouding heeft. Gelet op die cijfers, is het niet zo verwonderlijk dat auteurs van boeken, films en tv-series het onderwerp dankbaar omhel zen. Immers, wat zou een soap zijn zonder overspel? Vreemd gaan behoort tot het spannende spel van intermenselijke rela ties. Er zijn geboren schuinsmar cheerders. er zijn ook mannelij ke singles die alleen een verhou ding met een getrouwde vrouw willen. Er zijn ook vrouwen met een partner, die zich laten verlei den tot éép enkele spannende af faire. Dat de vrouw iets begint met een ander, is gevaarlijker voor de eigen relatie dan dat de man het doet. Ook dat is weer gebaseerd op diezelfde onderzoe ken. Boeken vol kun je erover schrij ven. En dat is precies waar de Britse schrijfster Sarah Duncan aan begonnen is. Na diverse non-fictieboeken over zaken als werken bij theater, film en tele visie, heeft de oud-actrice nu haar eerste roman gepubliceerd: Overspel voor beginnerseen vermakelijk boek over verve ling, affaires, vriend(inn)en, fa milie, leugens en verantwoorde lijkheid nemen. Hoofdpersoon Isabel keert na jaren met haar man Neil en twee kinderen terug naar Enge land. Neil gaat meteen aan het werk, Isabel maakt kennis met wat moeders van school en meldt zich aan bij de oudercom missie. Om de verveling te ver drijven neemt ze tegen de zin van Neil een baantje bij de vrij gezel Patrick, die een bedrijf aan huis heeft. Er volgt een hef tige affaire vol seks en span ning, maar ook veel misère als haar man in het bijzijn van vrienden foto's onder ogen krijgt van Isabels buitenechtelij ke bedscènes. Smakelijke kost voor soap-lief hebbers, maar dat alleen zou Duncans boek geen recht doen. „Natuurlijk gaat het over vreemdgaan, affaires, seks", zegt Sarah Duncan. „Maar bo venal is het een boek over rela ties." Sarah Duncan studeerde kunst- geschiedenis, maar besloot actri ce te worden. Ze stond op het to neel in West End en beleefde een aantal jaren geleden kort stondige roem dankzij een rolle tje in de populaire BBC-serie Only fools and Horses, die ge middeld zo'n twintig miljoen kij kers trekt. „Ik wilde niet be roemd worden. Schrijven leek me leuker", zegt de in Bath woonachtige Duncan tijdens een kort bezoek aan Amster dam. Ze publiceerde boeken als 'hoe word je acteur' en boeken over drama-opleidingen. Na zes 'trainingsboeken' ('Het schrij ven ervan is saai') wilde ze zich toeleggen op een roman. Thema: overspel. „Dat was niet speciaal waar ik over wilde schrijven", legt ze uit. „Wel over mensen in langdurende relaties en hoe men sen daarbinnen veranderen. En nee, het boek is niet gestoeld op mijn eigen ervaringen, zoals veel mensen denken." Overspel voor beginners gaat over een intelligente vrouw, die zich laat verleiden tot een affai re. Duncan: „Je bent de ster in je eigen leven op het moment dat je een verhouding hebt. Je bent, zeg maar, interessant voor jezelf. Mensen veranderen. Er ontstaan problemen als de één verandert en de ander daar niet in mee gaat. Zoals Neil in mijn boek." „Iedereen kent wel een Isabel of Neil in zijn omgeving, of is het zelf. Het is allemaal erg herken baar", vervolgt de schrijfster, getrouwd en moeder van twee tieners. „Ook de relaties met de overige personen in het boek. Zo'n stadje als Milbridge is ge baseerd op de plekken waar ik zelf heb gewoond. Je bent be vriend met allerlei mensen, al leen omdat de kinderen elkaar kennen. Je kunt heel intiem met die mensen worden, maar als je gaat verhuizen dan zie je ze ook nooit meer. Ook die relaties ko men aan bod. Overspel voor be ginners laat zien dat vreemd gaan erg veel schade kan toe brengen aan de mensen om je heen. Of het een waarschuwing is? Ik begrijp waarom mensen het doen, maar misschien is het beter om je af te vragen of je je leven op een andere manier kunt veranderen. De meesten gaan vreemd omdat ze niet ge lukkig zijn. Isabel ook." Duncans roman, eind mei ver schenen in Engeland, staat er nu al op de bestsellerlijst. „Men sen die ervaring hebben en mijn boek hebben gelezen, zeggen: 't is echt zo. Het gebeurt overal om je heen. De vraag is of het al tijd het einde van je relatie moet betekenen. Dat hangt er vanaf hoever ze nog tot elkaar kunnen komen. Soms is een huwelijk al bijna over, zonder dat de part ners zich dat realiseren." Haar tweede roman is in de maak. Nu met het thema: heb je een man nodig? Duncan: „Cultureel ge zien verwachten we dat ieder een gaat trouwen en kinderen neemt. We zoeken aUemaal naar Mr. Perfect, maar misschien moet je wel een compromis slui ten." Evelien Baks Sarah DuncanOverspel voor begin- Er is in Amsterdam een uitge verij die naast serieuze wer ken ook voetbalboekjes drukt. Aan die nevenactiviteit is te dan ken dat medewerkers van de uit geverij nooit een parkeerbon krijgen. Want parkeerwachters zijn nu eenmaal dol op voetbal boekjes. Het is een - wellicht op waar heid gebaseerd - grapje en één van de vele terzijdes in Kidnap, de tweede thriller die Rinus Fer- dinandusse en Tomas Ross sa men schreven. Vorig jaar publi ceerden ze de vuistdikke 'Man nen van de maandagochtend', waarmee ze een Gouden Strop-nominatie binnenhaalden ondanks de kritiek op de dikte van het boek en het oeverloze ge ouwehoer en oubolligheden in het verhaal. Het duo heeft zich de kritiek op in ieder geval één punt aange trokken, want Kidnap telt de helft minder pagina's. Qua aan tal terzijdes heeft het boek ech ter niets ingeleverd, terwijl dat best met een onsje minder had gekund. Zo doet een verwijzing naar Bernhards vermeende 'stadhoudersbrief', een persoon lijke fascinatie van Ross, hele maal niet ter zake. In Kidnap komen de ooit ge brouilleerde criminelen Pieter Maritz en Loetje Manusama, die nog steeds droomt van een Vrije Republiek in de Gordel van Smaragd, weer samen om de per fecte ontvoering te beramen. Zij nemen zich voor niet de blun^ ders te begaan die de kidnap pers van Freddy Heineken en Gerrit Jan Heijn maakten. De ontvoering van industrieel Max Kroonen, voor wie in ruil voor zijn vrijlating 35 miljoen euro wordt geëist, verloopt in eerste instantie dan ook voorspoedig: de zakenman wordt op spectacu laire wijze door zijn kidnappers op de Keizersgracht 'op trans port gezet'. En van de dwaalspo ren die de criminelen vervolgens uitzetten, kunnen aspirant-Fer- di E.'s en Cor van H.'s in spe nog een hoop leren. Maar het kan natuurlijk niet bij een geslaagde kidnap blijven. Plots duiken allerlei figuren op die het verhaal alle kanten op sturen, zoals een Canadese toe- riste, een gepensioneerde enter tainer, een rijpere oudere op- lichtster, een sportschoolhou der, een 14-jarig meisje, een ge slepen rechercheur en - grapje - de slimme juriste Mabel van Lis sen. Het is die veelheid aan'per sonages die het avontuur tame lijk ondoorzichtig maken. Niet temin weet het duo Ross/Ferdinandusse er een uiter mate bevredigende finale uit te slepen. Een open doekje voor het open einde! Wat stoort zijn de vele foutjes die in het boek zijn geslopen. Na men zijn verkeerd gespeld ('Toos van der Volk'), de Canade se toeriste is eerst 26 en dan weer 35 en ga zo maar door. En dan zijn er nog die vele zinnen die tenenkrommend lelijk uit de tekstverwerker zijn gekomen. Een betere redactie van dit boek was op zijn plaats geweest. Kid nap verdient in ieder geval geenszins het stempel 'literaire thriller'. Al was het alleen maar omdat Tomas Ross ook zo'n he kel aan dit etiket heeft. Peter Kuijt Rinus Ferdinandusse en Tomas Ross: Kidnap - Uitgeverij Cargo, 259 pag., €.18,95 Arjan Duine: „Het is heerlijk allerlei verschillende dingen te doen." foto Ronald Kersten/GPD Arjan Duine speelde afgelopen seizoen in de musical 'Scheepsjongens van I Bontekoe'. Nu bereidt hij zich voor op een kleinschaliger productie, een bewerking van de roman Hokwerda's kind van Oek de Jong. Iling. Zo leuk om te doen, met zo'n fantas tische groep collega's. Ook het reizen was ontzettend leuk. Hiervoor heb ik vooral in kleinere zalen gespeeld, dus dit was echt een schril contrast. Het is zo heerlijk aller lei verschillende dingen te doen." I De jonge acteur verheugt zich al op zijn vol gende project - de bewerking van Hokwer da's kind - waarvoor volgende maand de re petities beginnen. „Het is een stuk van Pro ductiehuis Brabant. We staan met z'n vie ren op het toneel. Het verhaal gaat over een j jonge wouw die niet zo'n goede jeugd heeft gehad en een relatie heeft met twee man nen. Een foute, die ook goede kanten heeft, en een goede, die ook slecht kan zijn. Ik ben de foute man. We geven jammer genoeg maar vijftien voorstellingen. De première is 20 oktober in 's-Hertogenbosch, waar we de dag ervoor een try-out doen." Hoewel Duine zich inmiddels gediplomeerd acteur mag noemen, heeft dat nooit voor de hand gelegen. Hij komt niet uit een toneelfa milie. Tot zijn zestiende, wanneer hij zich aanmeldt bij de plaatselijke amateurtoneel vereniging in Dodewaard, is hij zelfs nog nooit in een theater geweest. „Ik was zo groen als gras", zegt Duine. „Ik kwam er te recht omdat ik op de kinderen paste van een man die daar speelde, maar in die tijd kende ik het bestaan van toneelscholen en castingbureaus niet eens." Hij gaat vanaf dat moment wel naar het theater. „De eer ste keer, ik was 16 of 17, was in de Agnie- tenhof in Tiel. Tussen mijn 18de en 21ste ging ik overal naartoe, soms vier, vijf keer per week, ik vond alles geweldig. In de loop der jaren ga je beseffen wat je echt aan spreekt." Zelf speelt hij eerst twee keer per jaar in kluchten, die het dorpse niveau niet ontstij gen. Later pakken de leden van de toneelve reniging die niet alleen voor de gezelligheid komen, het serieuzer aan en wordt zelfs een stuk van Brecht gespeeld. En wordt deelge nomen aan een eenakterfestival. Duine groeit mee, maar maakt eerst de mbo-oplei- ding cultuur- en milieutechniek af. „Op mijn 21ste heb ik auditie gedaan bij de to neelschool in Arnhem. Omdat ik in Velp op school zat en dat lekker dichtbij was. Ik kende de verschillen tussen de scholen niet. Ik dacht auditie te doen en meteen te begin nen, maar ik: werd niet aangenomen en lag er in de eerste ronde al uit. Dat was een domper." Een jaar later - hij heeft dan een workshop camera-acteren en bij de Stichting Theater school Nijmegen een theatercursus gedaan - auditeert hij in Amsterdam, Utrecht en Maastricht. De eerste auditie verknalt hij ('achteraf een opluchting, omdat ik Amster dam niet echt zag zitten'), de tweede valt te gen, maar Maastricht - waar hij van 1995-1999 studeert - voelt meteen goed. Duine loopt stage bij het Haagse gezel schap De Appel. Hij woont dan al met zijn vriendin Bregtje in Den Haag. Arjan: „Ik speelde in 1998 Ross en Donalbain in een bewerking van Shakespeares 'Macbeth'. In Maastricht speelde ik veel, maar dit was het echte werk. Het is heel anders om in een gezelschap te spelen. Ik kwam terecht in een heel hechte groep, die me heel hartelijk verwelkomde. Ik voelde me nog steeds groen, maar het was geweldig en spannend met al die kanonnen om me heen. Ik vond er snel mijn plaats. Het was een redelijke rol die ik in de voorstelling had. Ik was de hele avond bezig. Als ik zelf niet op moest, hielp ik anderen of ik trok soldatenkleren aan." Met De Appel gaat hij op tournee met 'De knecht van twee meesters' van Goldoni, waarmee hij ook in Carré staat. Voor het zelfde gezelschap speelt hij onder meer in 'Salomé' van Oscar Wilde en later - bij Het Vervolg - de rol van Harry in 'De gelukkige huisvrouw' van Leon van der Sanden, naai de roman van Heieen van Royen. In vijf jaar tijd bouwt hij zodoende een aardige cv op. Duine heeft ook enkele gastrollen op tv op zijn naam staan. In 1997 is hij te zien in de soap 'Onderweg naar morgen'. „Ik ben als student in twee afleveringen te zien ge weest." Later speelt hij gastrollen in 'Rozen geur wodka lime', 'Ernstige delicten', 'In de praktijk', de telefilm 'De terugkeer van Elmer' en in de honderdste aflevering van 'Baantjer'. „Daarin was ik verdachte én clown. We hebben die bewuste aflevering in Circus Renz gedraaid." Duine zou graag langere tv-rollen willen spelen. „Om meer te kunnen leren. Ik heb nog niet zo veel gedaan voor de camera. Be halve die gastrollen ben ik in een paai- recla meboodschappen te zien geweest. Als ik word gebeld voor een rol. ben ik vaak net met wat anders bezig en dan kan ik niet. Mijn geschiedenis ligt in het theater, maar het liefst wil ik veel verschillende dingen doen. Heel klein vind ik leuk, maar het mag ook heel groot en heel commercieel zijn. In een soap spelen kan ook leerzaam zijn. Toen ik net op de toneelschool zat was dat nog een beetje taboe. De studenten zijn am bitieus. idealistisch en dan hoort een keuze voor soap er niet bij. Het idee heerste dat de meeste acteurs zomaar van de straat wor den geplukt en dat zij er straks voor zorgen dat wij zonder werk zitten. Tegenwoordig worden zelfs de kleinste rollen vaak door acteurs gespeeld, je ziet zelfs grote acteurs in soaps en in reclames verschijnen." Arjan Duine wil alles proberen, hij houdt van afwisseling. Voorlopig kan hij alle rol len spelen, want ook zijn uiterlijk heeft hij mee. „Ik kan er als ik me scheer heel jong uitzien", zegt hij, waardoor hij zowel een wat oudere scholier als een brave huisvader kan spelen. En wat dat laatste betreft heeft de vader van Lukas (2) en Joris (3 maan den) inmiddels voldoende praktijkervaring opgedaan. Jacques Geluk

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2004 | | pagina 23