Buiten loopt Erik binnen PZC Kapitein, zullen we op ontdekking gaan? Welkom in hotel De Woelige Baren Ex-Idols zingen filmtracks zaterdag 17 juli 2004 illustraties uit Het grote prentenboekendoeboek Als je met je ouders op va kantie moet maar zij niet naar een camping willen, ga je natuurlijk het liefst naar een kindvriendelijk hotel. Eentje met ook een schommel in de tuin. Ja toch? 'Welkom in hotel De Woelige Ba ren op Wadsoog! Voor een va kantie die u nooit zult vergeten.' Die wervende zinnetjes en nog wat foto's in een brochure heb ben de ouders van Eva op het idee gebracht kamperen eens een jaartje over te slaan. Met de baby's erbij is een hotel een stuk gerieflijker. Bovendien kan oma nu ook een keertje mee. In de bus naar het hotel ziet Eva opnieuw de twee jongens die ook op de boot naar Wadsoog za ten. De ene met 'een hanenkam, een hoge, alsof iemand van bin nenuit zijn hoofd een rij spij kers naar buiten had getim merd'. De andere met sluik zwart haar dat in piekjes over zijn voorhoofd hangt en rond zijn oren opkrult. Terwijl haar ouders even later in de hal van De Woelige Baren een beetje met elkaar ruziën over niks, gaat Eva op verkenning uit. In de eetzaal vindt ze 'de Sluike' op de grond met de hotelkat 'op zijn rug, als een wollig vloer kleed met pootjes op de hoeken: „Hoe heet hij?", zei ze. Wat een raar dun stemmetje. Nog eens proberen. „Hoe heet hij?", baste ze.' Of het tussen Eva en Jozef wat wordt? Voor het antwoord op die vraag moet je het verhaal 'Vuurtoren' van Judith Eiselin lezen. Het is het eerste verhaal in Vakantie op Wadsoog, een bundel met achttien verhalen uit één hotel. In het tweede, 'Max' van Martha Heesen, tref je Eva nog een keer. Ze komt daar de trap afgeroffeld, precies op het moment dat een vader en zijn zoon (zij zaten ook in de bus) aan de balie van De Woeli ge Baren staan om in te checken. De vader heeft zijn arm gebroken en logeert een weekje met zijn zoon in het ho tel als goedmakertje voor een zeilvakantie die niet doorging. Hij is een nogal suffige zeur: „Je zult het wel niks vinden, deze vakantie. Misschien vind je dat hotel vreselijk of hou je helemaal niet van het eten daar of zijn er geen leuke kinderen of mis je mama en Sabeth en de poes en ben je kwaad dat we nu niet- kunnen gaan zeilen en heb je de pest in vanweg het beroerde weer en..." En dan die overbodi ge waarschuwing als zijn zoon een poosje later alleen Paar bui ten wil: „Maar voorzichtig zijn, hè? In de bewoonde wereld blij ven. Gauw terugkomen. En abso luut niet in zee gaan." Je vindt het misschien heel flauw dat je nu niet leest hoe Siem een paar dagen later zijn vader versteld doet staan en te gelijkertijd mevrouw Parelhoen, 'die tang achter de balie' de doodschrik op het lijf jaagt. Nou, dat moet dan maar zo zijn. Het is een te grappig verhaal om hier de afloop te verklappen Niet mee eens? Vind je dat het geen kwaad kan meer te weten? Vooruit dan: alle verhalen in Va kantie op Wadsoog spelen zich af op Wadsoog, een eilandje waar je zo omheen fietst, en waar duinen zijn en andere kin deren en zon en zee en tijd voor spelletjes. O ja... en (bijna) alle badgasten - en er zitten rare vo gels bij - logeren in hotel De Woelige Baren, dat niks 'te oud te stoffig te niks aan' is. Bijzon der is nog dat alle verhalen sa men ook nog een verhaal vertel- len. Vakantie op Wadsoog is trou wens een boek waar je lang na deze zomervakantie nog veel ple zier aan kunt beleven. Het zet je op het spoor van schrijvers van wie je misschien wel meer wilt lezen. Omdat ze met hun bijdra ge aan dit lekker dikke vakantie boek je nieuwsgierigheid ge wekt hebben. Onder de zestien auteurs van de achttien verha len vind je naast Guus Kuijer, Hans Hagen, Karlijn Stoffels, Edward van de Vendel ook iets minder bekenden als Kaat Vran- cken, Veronica Hazelhoff en Els Beerten plus nog enkele schrij vers van wie nog maar kort gele den pas het eerste boek ver scheen. Het grote prentenboekendoe boek is een kniptekenpuzzel- plakkijkleesdenk- en doeboek met beroemde prentenboekfigu ren. Monkie, Dokter de Soto. Max en de Maximonsters, Woes te Willem, Rintje, Babar en nog anderen bezorgen kinderen van 2 tot 6 jaar vermaak in de auto, in de tent of gewoon lekker thuis. Alleen aLhet tum-up boek (of harlequinade) met in drieën verknipte pagina's is goed voor veel speelplezier. Jan Smeekens Els Beerten, Bibi Dumon Tak, Judith Eiselin e.a.: Vakantie op Wadsoog - Querido, €12,50. Het boek verscheen in twee uitvoe ringen: met een omslag voor meisjes en één voor jongens. Lemniscaat: Het grote prenten boekendoeboek, €7,50. Deze rubriek verschijnt weer op 4 september. Kugzakken, wandelstok ken, zonnekleppen en uiteraard een paar stevige wandelschoenen. De paden op, de lanen in en als het kan met flinke pas. Ruim 47.000 wandelaars staan dinsdagmorgen vroeg aan de start van de 35ste Vier daagse van Nijmegen. Vier dagen lang trekt het wandellegioen - onder het motto 'meet friends, have fun' - zingend en hossend, dansend of strompelend over de Gelderse dreven en paden. Erik Lobbezoo (8) uit West-Souburg zal daar niet bij zijn. De reden is eigen lijk simpel: de minimumleeftijd is 12 jaar. De afstanden - 20 en meer kilometer per dag - vor men geen obstakel. In tegendeel. „Ik loop al jaren mee in allerlei wandeltochten. Twintig kilome ter per dag is voor mij geen en kel probleem." De Souburgse wandelfreak - lid van de Vlissingse wandelclub Willen Is Kunnen - heeft al heel wat wandelkilometers in de be nen. Na zes jaar staat de teller volgens zijn wandelboekje al op ruim 4000 kilometer. „Dit jaar heb ik al meer dan 900 kilome ter gelopen en daar komen er nog heel wat bij." Het liefst loopt Erik in België. Schoten, Boom, Brasschaat, Me- relbeke en Knokke. „Je wandelt daar echt door de natuur: dwars door de weilanden en over bos paden. Geen geraas van auto's, alleen het gefluit van vogels en het ruisen van de bomen. Heer lijk rustig. Onderweg fotogra feer ik dan mooie plekjes of bij zondere vogels." De Pinkstertocht in Ossen- drecht, de Ooievaarstocht in Groot Ammers; het wandelboek je doet nauwgezet verslag van zijn wandelprestaties. Heel bij zonder waren ook de nachtwan deltochten. Lopen in het don ker. „Niet eng, behalve toen het ging onweren, dat vond ik minder ge slaagd", aldus Erik. In het wandelpeloton neemt hij een bijzonder plekje in. Als gro te tempomaker loopt hij ver voor de groep uit. In België noe men ze hem de 'trekker'. Wande len in de voorhoede heeft zo z'n voordelen. Sportiviteit en zakelijkheid gaan bij Erik namelijk hand in hand. „De bermen liggen bezaaid met bierflesjes", vertelt hij geestdrif tig. „Ongelooflijk wat de men sen weggooien. Voor de lol raapte m'n vader eens een paar flesjes op, om die later in te leveren in de winkel. Begon als een geintje, maar iede re loper, die een flesje vindt geeft dat nu aan mij. Na een wandeltocht hadden we wel eens zeventig flesjes bij elkaar. M'n pa heeft het bijgehouden: in zes jaar hebben we meer dan 6000 flesjes verzameld. Het statiegeld - ruim 900 euro - staat op een apart boekje. Leuk toch? Bovendien is het ook nog goed voor het milieu." Kilometers en statiegeld; elke stap kan een flesje opleveren en Wandelaar Erik Lobbezoo - 'Twintig kilometer per dag is geen probleem' - verzamelt onderweg lege bierflesjes. foto Mechteld Jansen het banksaldo opkrikken. Erik loopt buiten lekker binnen! Maar voorop staat uiteraard de sportieve prestatie. De jaarlijkse Avondvierdaagse is voor hem een fluitje van een cent. Z'n wandelhart gaat pas echt een paar tikken sneller slaan bij grote evenementen zo als de Vierdaagse van Vilt, eind augustus. Twintig kilometer per dag met in de rugzak een rolle tje toiletpapier. Voor het geval dat... Hans Segboer Deze rubriek verschijnt weer op 4 september. Het computerspel De slag om de Pirate Raider is net uit. Het is een leuk spel, dat ui teraard beschikt over zwetsende papegaaien, woeste zeerovers met ooglapjes, wapperende doodskopvlaggen, knallende ka nonnen en fraaie schatten. Je gaat met je piratenboot de zee op om schatten te verzame len, andere piraten de grond in te boren en vijandige forten te veroveren. Begin met één schip, een enkele matroos en een klein kanonnetje en probeer een hele vloot samen te stellen met zwaar geschut, grote zeilen en zware bepantsering. Als je alle opdrachten hebt volbracht, word je piratenkoning en krijg je de leiding over de legendari sche Pirate Raider: het snelste, sterkste en zwaarst bewapende schip op de oceaan. Na elke op dracht die klaar is, keer je terug in je thuishaven - Buccaneer Bay - om daar met de buit je schip steeds wat beter uit te rus ten. Met een extra zeiltje hier, een kanonnetje daar en een dra kerig boegbeeld voorop kun je er dan weer tegenaan. Dit is ver- De slag om de Pirate Raider. gelijkbaar met diverse racespel letjes waar je je raceauto na el ke gewonnen race verder kunt uitbouwen en opvoeren. Het logboek van Pirate Raider houdt keurig bij wat je huidige opdracht is en ook hoeveel goud en bemanningsleden je op dat moment hebt. Je ziet cijfers over elke actie en je krijgt een idee van hoeveel je van het hele spel al afgerond hebt. In het logboek zie je ook welke piratenoorkon- des je al verdiend hebt: De Zee foto GPD koning, De Fortenkoning en De Plunderkoning. Allemaal uit te printen uiteraard. De navigatie van het spel is een voudig, alleen blijft het scherm af en toe wel erg lang zwart voordat een nieuw spelniveau is geladen. Ook de telkens terugke rende gevleugelde kreten van je bemanning - 'Kapitein, zullen we op ontdekking gaan en kij ken wat we kunnen vinden?' kun je op een gegeven moment wel missen. Een keer extra drukken op de enterknop of spatiebalk helpt je hier wat sneller doorheen. Wat erg wennen blijft, is het manoeu vreren van het schip met de pijl toetsen, waardoor je ook na ver loop van tijd toch net de verkeer de kant op blijft varen. Het lijkt wel op het besturen van een echt schip, daar heb je ook een vaarbewijs voor nodig. Jan van den Oord De slag om de Pirate Raider: Fis her Price, leeftijd 4 tot en met 7 jaar, €19,95. Minimum-systeem eisen: Windows 98, Pentium II 226 Mhz, 16 bit kleuren of vanaf Macintosh 9.2.1, PowerMac G3, 300 Mhz. Verder minimaal 64 MB RAM, 42 speed cdromspe- ler, 16 bit kleuren, 800 x 600 re solutie. Zie ook: www.fisher-price.com/nl en www.transposia.com. Ex-Idols doen het goed in films. Verliezend finalist van de eerste serie, Jim, zingt de titelsong van Snowfever. De nummer twee van dit jaar, Maud, mag het nummer van Flo- ris zingen. Jim speelt ook een rol in Snowfever. Deze film gaat over drie meisjes die strijden om de liefde van een manipulerende snowboardleraar. Daan Schuur- mans, Egbert Jan Weeber en Hanna Verboom spelen de hoofdrollen. De film is vanaf 14 oktober in de bioscoop te zien. Floris is gebaseerd op het mid deleeuwse verhaal van de gelijk namige televisieserie uit 1968. Michiel Huisman speelt de hoofdrol. Andere rollen worden vertolkt door Antonie Kamer ling, Daan Schuurmans en Vic tor Löw. Floris wordt in decem ber in de bioscoop verwacht.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2004 | | pagina 42