Buiten
loopt Erik
binnen
PZC
Kapitein, zullen we op ontdekking gaan?
Welkom in hotel
De Woelige Baren
Ex-Idols
zingen
filmtracks
zaterdag 17 juli 2004
illustraties uit Het grote prentenboekendoeboek
Als je met je ouders op va
kantie moet maar zij niet
naar een camping willen, ga je
natuurlijk het liefst naar een
kindvriendelijk hotel. Eentje
met ook een schommel in de
tuin. Ja toch?
'Welkom in hotel De Woelige Ba
ren op Wadsoog! Voor een va
kantie die u nooit zult vergeten.'
Die wervende zinnetjes en nog
wat foto's in een brochure heb
ben de ouders van Eva op het
idee gebracht kamperen eens
een jaartje over te slaan. Met de
baby's erbij is een hotel een stuk
gerieflijker. Bovendien kan oma
nu ook een keertje mee.
In de bus naar het hotel ziet Eva
opnieuw de twee jongens die
ook op de boot naar Wadsoog za
ten. De ene met 'een hanenkam,
een hoge, alsof iemand van bin
nenuit zijn hoofd een rij spij
kers naar buiten had getim
merd'. De andere met sluik
zwart haar dat in piekjes over
zijn voorhoofd hangt en rond
zijn oren opkrult. Terwijl haar
ouders even later in de hal van
De Woelige Baren een beetje
met elkaar ruziën over niks,
gaat Eva op verkenning uit. In
de eetzaal vindt ze 'de Sluike'
op de grond met de hotelkat 'op
zijn rug, als een wollig vloer
kleed met pootjes op de hoeken:
„Hoe heet hij?", zei ze. Wat een
raar dun stemmetje. Nog eens
proberen. „Hoe heet hij?", baste
ze.'
Of het tussen Eva en Jozef wat
wordt? Voor het antwoord op
die vraag moet je het verhaal
'Vuurtoren' van Judith Eiselin
lezen. Het is het eerste verhaal
in Vakantie op Wadsoog, een
bundel met achttien verhalen
uit één hotel. In het tweede,
'Max' van Martha Heesen, tref
je Eva nog een keer. Ze komt
daar de trap afgeroffeld, precies
op het moment dat een vader en
zijn zoon (zij zaten ook in de
bus) aan de balie van De Woeli
ge Baren staan om in te
checken. De vader heeft zijn
arm gebroken en logeert een
weekje met zijn zoon in het ho
tel als goedmakertje voor een
zeilvakantie die niet doorging.
Hij is een nogal suffige zeur: „Je
zult het wel niks vinden, deze
vakantie.
Misschien vind je dat hotel
vreselijk of hou je helemaal
niet van het eten daar of zijn er
geen leuke kinderen of mis
je mama en Sabeth en de poes
en ben je kwaad dat we nu niet-
kunnen gaan zeilen en heb je de
pest in vanweg het beroerde
weer en..." En dan die overbodi
ge waarschuwing als zijn zoon
een poosje later alleen Paar bui
ten wil: „Maar voorzichtig zijn,
hè? In de bewoonde wereld blij
ven. Gauw terugkomen. En abso
luut niet in zee gaan."
Je vindt het misschien heel
flauw dat je nu niet leest hoe
Siem een paar dagen later zijn
vader versteld doet staan en te
gelijkertijd mevrouw Parelhoen,
'die tang achter de balie' de
doodschrik op het lijf jaagt.
Nou, dat moet dan maar zo zijn.
Het is een te grappig verhaal om
hier de afloop te verklappen
Niet mee eens? Vind je dat het
geen kwaad kan meer te weten?
Vooruit dan: alle verhalen in Va
kantie op Wadsoog spelen zich
af op Wadsoog, een eilandje
waar je zo omheen fietst, en
waar duinen zijn en andere kin
deren en zon en zee en tijd voor
spelletjes. O ja... en (bijna) alle
badgasten - en er zitten rare vo
gels bij - logeren in hotel De
Woelige Baren, dat niks 'te oud
te stoffig te niks aan' is. Bijzon
der is nog dat alle verhalen sa
men ook nog een verhaal vertel-
len.
Vakantie op Wadsoog is trou
wens een boek waar je lang na
deze zomervakantie nog veel ple
zier aan kunt beleven. Het zet je
op het spoor van schrijvers van
wie je misschien wel meer wilt
lezen. Omdat ze met hun bijdra
ge aan dit lekker dikke vakantie
boek je nieuwsgierigheid ge
wekt hebben. Onder de zestien
auteurs van de achttien verha
len vind je naast Guus Kuijer,
Hans Hagen, Karlijn Stoffels,
Edward van de Vendel ook iets
minder bekenden als Kaat Vran-
cken, Veronica Hazelhoff en Els
Beerten plus nog enkele schrij
vers van wie nog maar kort gele
den pas het eerste boek ver
scheen.
Het grote prentenboekendoe
boek is een kniptekenpuzzel-
plakkijkleesdenk- en doeboek
met beroemde prentenboekfigu
ren. Monkie, Dokter de Soto.
Max en de Maximonsters, Woes
te Willem, Rintje, Babar en nog
anderen bezorgen kinderen van
2 tot 6 jaar vermaak in de auto,
in de tent of gewoon lekker
thuis. Alleen aLhet tum-up
boek (of harlequinade) met in
drieën verknipte pagina's is
goed voor veel speelplezier.
Jan Smeekens
Els Beerten, Bibi Dumon Tak,
Judith Eiselin e.a.: Vakantie op
Wadsoog - Querido, €12,50. Het
boek verscheen in twee uitvoe
ringen: met een omslag voor
meisjes en één voor jongens.
Lemniscaat: Het grote prenten
boekendoeboek, €7,50.
Deze rubriek verschijnt weer op
4 september.
Kugzakken, wandelstok
ken, zonnekleppen en
uiteraard een paar stevige
wandelschoenen. De paden
op, de lanen in en als het
kan met flinke pas. Ruim
47.000 wandelaars staan
dinsdagmorgen vroeg aan
de start van de 35ste Vier
daagse van Nijmegen.
Vier dagen lang trekt het
wandellegioen - onder het
motto 'meet friends, have fun' -
zingend en hossend, dansend of
strompelend over de Gelderse
dreven en paden. Erik Lobbezoo
(8) uit West-Souburg zal daar
niet bij zijn. De reden is eigen
lijk simpel: de minimumleeftijd
is 12 jaar. De afstanden - 20 en
meer kilometer per dag - vor
men geen obstakel. In tegendeel.
„Ik loop al jaren mee in allerlei
wandeltochten. Twintig kilome
ter per dag is voor mij geen en
kel probleem."
De Souburgse wandelfreak - lid
van de Vlissingse wandelclub
Willen Is Kunnen - heeft al heel
wat wandelkilometers in de be
nen. Na zes jaar staat de teller
volgens zijn wandelboekje al op
ruim 4000 kilometer. „Dit jaar
heb ik al meer dan 900 kilome
ter gelopen en daar komen er
nog heel wat bij."
Het liefst loopt Erik in België.
Schoten, Boom, Brasschaat, Me-
relbeke en Knokke. „Je wandelt
daar echt door de natuur: dwars
door de weilanden en over bos
paden. Geen geraas van auto's,
alleen het gefluit van vogels en
het ruisen van de bomen. Heer
lijk rustig. Onderweg fotogra
feer ik dan mooie plekjes of bij
zondere vogels."
De Pinkstertocht in Ossen-
drecht, de Ooievaarstocht in
Groot Ammers; het wandelboek
je doet nauwgezet verslag van
zijn wandelprestaties. Heel bij
zonder waren ook de nachtwan
deltochten. Lopen in het don
ker.
„Niet eng, behalve toen het ging
onweren, dat vond ik minder ge
slaagd", aldus Erik.
In het wandelpeloton neemt hij
een bijzonder plekje in. Als gro
te tempomaker loopt hij ver
voor de groep uit. In België noe
men ze hem de 'trekker'. Wande
len in de voorhoede heeft zo z'n
voordelen.
Sportiviteit en zakelijkheid
gaan bij Erik namelijk hand in
hand.
„De bermen liggen bezaaid met
bierflesjes", vertelt hij geestdrif
tig. „Ongelooflijk wat de men
sen weggooien.
Voor de lol raapte m'n vader
eens een paar flesjes op, om die
later in te leveren in de winkel.
Begon als een geintje, maar iede
re loper, die een flesje vindt
geeft dat nu aan mij. Na een
wandeltocht hadden we wel
eens zeventig flesjes bij elkaar.
M'n pa heeft het bijgehouden: in
zes jaar hebben we meer dan
6000 flesjes verzameld. Het
statiegeld - ruim 900 euro -
staat op een apart boekje. Leuk
toch? Bovendien is het ook nog
goed voor het milieu."
Kilometers en statiegeld; elke
stap kan een flesje opleveren en
Wandelaar Erik Lobbezoo - 'Twintig kilometer per dag is geen probleem' - verzamelt onderweg lege
bierflesjes. foto Mechteld Jansen
het banksaldo opkrikken. Erik
loopt buiten lekker binnen!
Maar voorop staat uiteraard de
sportieve prestatie.
De jaarlijkse Avondvierdaagse
is voor hem een fluitje van een
cent. Z'n wandelhart gaat pas
echt een paar tikken sneller
slaan bij grote evenementen zo
als de Vierdaagse van Vilt, eind
augustus. Twintig kilometer per
dag met in de rugzak een rolle
tje toiletpapier. Voor het geval
dat...
Hans Segboer
Deze rubriek verschijnt weer op
4 september.
Het computerspel De slag
om de Pirate Raider is net
uit. Het is een leuk spel, dat ui
teraard beschikt over zwetsende
papegaaien, woeste zeerovers
met ooglapjes, wapperende
doodskopvlaggen, knallende ka
nonnen en fraaie schatten.
Je gaat met je piratenboot de
zee op om schatten te verzame
len, andere piraten de grond in
te boren en vijandige forten te
veroveren. Begin met één schip,
een enkele matroos en een klein
kanonnetje en probeer een hele
vloot samen te stellen met
zwaar geschut, grote zeilen en
zware bepantsering. Als je alle
opdrachten hebt volbracht,
word je piratenkoning en krijg
je de leiding over de legendari
sche Pirate Raider: het snelste,
sterkste en zwaarst bewapende
schip op de oceaan. Na elke op
dracht die klaar is, keer je terug
in je thuishaven - Buccaneer
Bay - om daar met de buit je
schip steeds wat beter uit te rus
ten. Met een extra zeiltje hier,
een kanonnetje daar en een dra
kerig boegbeeld voorop kun je
er dan weer tegenaan. Dit is ver-
De slag om de Pirate Raider.
gelijkbaar met diverse racespel
letjes waar je je raceauto na el
ke gewonnen race verder kunt
uitbouwen en opvoeren.
Het logboek van Pirate Raider
houdt keurig bij wat je huidige
opdracht is en ook hoeveel goud
en bemanningsleden je op dat
moment hebt. Je ziet cijfers over
elke actie en je krijgt een idee
van hoeveel je van het hele spel
al afgerond hebt. In het logboek
zie je ook welke piratenoorkon-
des je al verdiend hebt: De Zee
foto GPD
koning, De Fortenkoning en De
Plunderkoning. Allemaal uit te
printen uiteraard.
De navigatie van het spel is een
voudig, alleen blijft het scherm
af en toe wel erg lang zwart
voordat een nieuw spelniveau is
geladen. Ook de telkens terugke
rende gevleugelde kreten van je
bemanning - 'Kapitein, zullen
we op ontdekking gaan en kij
ken wat we kunnen vinden?'
kun je op een gegeven moment
wel missen.
Een keer extra drukken op de
enterknop of spatiebalk helpt je
hier wat sneller doorheen. Wat
erg wennen blijft, is het manoeu
vreren van het schip met de pijl
toetsen, waardoor je ook na ver
loop van tijd toch net de verkeer
de kant op blijft varen. Het lijkt
wel op het besturen van een
echt schip, daar heb je ook een
vaarbewijs voor nodig.
Jan van den Oord
De slag om de Pirate Raider: Fis
her Price, leeftijd 4 tot en met 7
jaar, €19,95. Minimum-systeem
eisen: Windows 98, Pentium II
226 Mhz, 16 bit kleuren of vanaf
Macintosh 9.2.1, PowerMac G3,
300 Mhz. Verder minimaal 64
MB RAM, 42 speed cdromspe-
ler, 16 bit kleuren, 800 x 600 re
solutie. Zie ook:
www.fisher-price.com/nl en
www.transposia.com.
Ex-Idols doen het goed in
films. Verliezend finalist
van de eerste serie, Jim, zingt de
titelsong van Snowfever. De
nummer twee van dit jaar,
Maud, mag het nummer van Flo-
ris zingen. Jim speelt ook een
rol in Snowfever. Deze film gaat
over drie meisjes die strijden om
de liefde van een manipulerende
snowboardleraar. Daan Schuur-
mans, Egbert Jan Weeber en
Hanna Verboom spelen de
hoofdrollen. De film is vanaf 14
oktober in de bioscoop te zien.
Floris is gebaseerd op het mid
deleeuwse verhaal van de gelijk
namige televisieserie uit 1968.
Michiel Huisman speelt de
hoofdrol. Andere rollen worden
vertolkt door Antonie Kamer
ling, Daan Schuurmans en Vic
tor Löw. Floris wordt in decem
ber in de bioscoop verwacht.