Veteraan is wandelende tijdbom PZC Wie in Holland wil gaan wonen moet flink in de buidel tasten PZC Geweldsdelicten met ex-militairen Priester strijdt tegen prostitutie Asielbeleid kabinet is veel te streng Ex-militairen kampen vaak met psychische problemen E te gast 15 juli 1954 donderdag 15 juli 2004 Van de ex-militairen kampt er één op de vijf met psychische problemen. De problemen uiten zich vaak pas jaren later. Soms gaat het gruwelijk mis, zoals bij de recente viervoudige moord in Kerkrade. „Ineens breekt er iets los. Dat kan zich tegen jezelf richten, maar ook tegen een an der. door Mayke Calis en Remko Tanis Op de weg van Libanon naar Israël stuitte militair Peter Beuken op een 'roadblock'. Beu ken stapte uit de jeep en kreeg prompt een Kalasjnikov tegen zijn hoofd gezet. Een paar tel len later ging die af. Een schot in de lucht, maar Beuken dacht dat hij er was geweest. Van angst deed hij het in zijn broek. Niemand vroeg hem bij terug keer in het kamp wat hij precies had meegemaakt en hoe hij dat ervaren had. Ook zelf besefte hij destijds in 1979 niet wat het voorval met hem deed. „Mi] mankeerde niks, vond ik. Mijn armen en benen zaten er immers nog aan." Acht jaar en vele be zoeken aan artsen later, kwam hij erachter waarom hij niet meer achterin een auto durf de te zitten en waarom hij steeds zo moe, lusteloos en de pressief was. Hij bleek te lijden aan 'post traumatisch stress-syndroom'. Een psychi sche aandoening veroorzaakt door een niet verwerkte gruwe lijke ervaring. Zoals Beuken zijn er velen. Uit onderzoek van het Veteranenin- stituut blijkt dat eenvijfde van de militairen psychische schade oploopt bij het werk, die zich pas op latere leeftijd openbaart. Vijf procent komt er zelf niet uit en moet professionele hulp zoeken. In totaal heeft Nederland onge veer 150.000 veteranen. Oud-mi litairen die aan een posttrauma tische stress-stoornis lijden heb ben vaak nachtmerries, herbele- en overzicht van incidenten waarbij veteranen betrok ken waren Juni 2004: Een 40-jarige voor malige militair schiet de bejaar de ouders neer van zijn voorma lige commandant in Libanon. De 86-jarige man sterft. Vol gens justitie had de man psychi sche problemen overgehouden aan de VN-missie. Februari 2004: Bosnië-veteraan Pascal F. wordt veroordeeld tot levenslang wegens moord op de 25- jarige Utrechtse studente Nadia van de Ven in 2002 en op Anton Bussing in Ede in 1995. F. doodde beide slachtoffers met een Uzi-pistoolmiltrailleur. Hij weigerde mee te werken aan een justitieel psychisch onder zoek. ven vaak situaties in het oor logsgebied en raken vaak ver slaafd aan drank en/of drugs. Soms durven ze zich niet meer in mensenmenigtes te bewegen, worden argwanend tegenover vrienden en familie en staan continu 'op scherp'. „Een onverwachte, vriendschap pelijke klap op de schouder kan iets teweegbrengen waardoor ze agressief reageren", zegt Jo- landa Vermeulen, maatschappe lijk werkster bij het Veteranen- instituut. De hulpverlening aan vetera nen is passief, zegt Vermeulen. De oud-militair moet zelf om hulp vragen. Dat wordt vaak ge zien als een enorme stap. „Voor al voor bepaalde hanige en macho mannen. In hun ogen hebben mannen geen proble men en militairen al helemaal niet." Ervaring Ook is de nazorg aan veteranen te veel versnipperd, stelt voor malig Inspecteur-generaal der Krijgsmacht C. de Veer in zijn advies over het veteranenbe leid, dat hij gisteren aan staats secretaris Van der Knaap aan bood. Defensie moet wat hem betreft meer grip krijgen op de geestelijke nazorg van vetera nen. Oud-militair Ab van het Veen, die in 1994 in Bosnië was, ver telt hoe die nazorg nu gaat. „Toen wij terugkwamen kregen we verplicht een gesprek met een psychologe van 130 kilo. Zij ging ons vertellen hoe wij ons voelden. Terwijl zij totaal geen militaire ervaring had." Van het Veen zegt dat hij, als hij be hoefte heeft te praten over zijn ervaringen, zelf zijn kameraden van destijds belt. Hij heeft, zegt hij, mensen zien doodbloeden, is beschoten en heeft in een mijnenveld ge staan. Het is vaak wennen voor militairen die na een carrière in de krijgsmacht terugkeren in de burgermaatschappij, zegt Ver meulen, Ineens raken ze het le ven kwijt, dat ze vanaf hun acht tiende hebben opgebouwd. Hun makkers, de structuur, alles valt weg. Dat zorgt ervoor dat nieuwe veteranen nogal eens kampen met aanpassingsmoei lijkheden. Machteloos „Een veteraan waagt zich in eens af waarom zijn vrouw zich druk maakt om de kleur van de gordijnen. Hij denkt: In Bosnië hebben ze niet eens te eten." Oud-militair Peter Beuken voel de zich vaak machteloos. „Vete ranen zijn wandelende tijdbom men", zegt hij. „Ineens breekt er iets los. Dat kan zich tegen je zelf richten, maar ook tegen een ander." GPD Oktober 2003: Ex-marinier Paul S. schiet, in gevechtstenue, zijn ex-vriendin, haar ouders en haar broer dood in Kerkrade. S. 'draaide door' toen hij merkte dat zijn ex de sloten op hun oude huis had vervangen. Maart 2003: Een 37-jarige be roepsmilitair die in Bosnië heeft gediend, wordt aangehou den als één van vijf verdachten van de moord op de 51-jarige Ger Douven uit Schinveld. Januari 1998: Een Brabantse au tohandelaar die met zijn eigen wapen een inbreker doodschiet blijkt ex-militair. Na een eerde re inbraak postte hij 's nachts in een caravan op het terrein van zijn bedrijf. Toen hij de in brekers betrapte, schoot hij meerdere keren. Een inbreker kwam om het leven. GPD Een op de vijf militairen kampt met psychische problemen bij terugkomst van missies. foto Roland de bruin/GPD De prostitutiemaffia heeft een nieuw werkterrein ontdekt. Meteen over de grens bij Per- pignan aan de Spaanse kant van dp Pyreneeën, is de hetnel 's avonds rood verlicht door de neonreclames van de seks industrie. Tot nu toe ongehin derd. Maar zes priesters uit de grensregio pikken het niet langer en trekken ten strijde. door Henk van den Boom De rolluiken in de werkka mer van kapelaan Fer- ran Jarabo zijn hermetisch ge sloten. „Dat is niet zozeer om de maffiosi buiten te slui ten", glimlacht de 37-jarige priester, „maar gewoon tegen de zon." De stilte in de sche merige pastorie en de rust van het dorp Agullana zijn in fel contrast met de verdorven wereld daarbuiten. De nationale route N-2, die bij La Jonquera Spanje bin nenkomt en de kleine boeren dorpen in tweeën splitst, is de levensader geworden van een explosief groeiende seks industrie. Binnen een straal van nog geen twintig kilome ter schreeuwen meer dan twintig seksclubs met neon letters hun koopwaar uit over het mooie landschap. „Dat zijn alleen nog maar de legale tenten", zegt de dorps priester. „Wat er zich alle maal achter de gesloten deu ren in de half verlaten boerde rijen afspeelt, weten we niet." Het meest trieste zijn volgens de kapelaan de meis jes die het langs de weg doen, onbeschermd of in opdracht van pooiers. De meesten ko men uit Oost Europa, Afrika en Zuid-Amerika. Kapelaan Ferran noemt het een misdaad tegen de mense lijkheid. Samen met vijf colle ga's uit de regio roepen ze in een felle aanklacht de autori teiten en gezagsdragers op om in actie te komen tegen de ongebreidelde groei van de sekshuizen. „We willen niet dat onze dorpen uitgroei® tot de hoerentent van Euro. pa. Het is een taak van d, overheid om daar tegen op^ treden." De druppel die de emme deed overlopen was de op«. ning onlangs van Madams Club, pal aan de weg, eenfe. lometer of tien over de gros „Een slechter binnenkom?, in Spanje is niet denkbaar' oordeelt Ferran. De nieuv- club was voorheen een eg. zaam kuuroord waar veel g. zinnen kwamen. Nu werka er ruim honderd prostituees, Vanaf vijf uur 's midd staat de afgeschermde keerplaats vol auto's, vooral uit Frankrijk. Want net als de sigaretten en de drank i; ook seks aan de Spaans kant van de grens goedkoper Kapelaan Ferran is blij ver- rast met de reacties die hij et zijn collega's hebben gekre gen op hun noodkreet. De Spaanse media hebben he, probleem opgepakt en uitge breid onder de aandacht ge- bracht. Ook de lokale en re gionale autoriteiten hebbes positief gereageerd. Koopwaar De priesters zijn blij c niet worden vereenzelvigd met de katholieke kerk die te gen elke vorm van seks als ge not is. „Daar gaat het ons niet om. Wij vonden het onze plicht om aandacht te vragen voor het probleem van de meisjes en onze eigen gemeen schap die zwaar onder druk staat. Wat moeten ouders teger. hun kinderen zeggen als die vragen wat die meisjes k I de weg doen? Ze zitten meest al op een stoel met een b in de berm. Dan kun je moei lijk zeggen dat ze op de bi zitten te wachten. We willen niet dat onze kinderen op groeien in een maatschappij waarin het normaal lijkt dat vrouwen worden uitgebuitea als koopwaar worden aange boden." GPD door Lasse Gerrits en Roelant Noppe Het vreemdelingenbeleid, speerpunt van dit kabi net, is gericht op het afrem men van de instroom. De ei sen aan de immigrant zijn flink opgeschroefd. Zo denkt men de immigratie in te dam men en blijven alleen dege nen over die écht willen in burgeren: modelimmigran ten. Dit beleid is het resultaat van de emoties die het onder werp oproept. Alles, van de aanslag op de Twin Towers tot het verval van Rotterdam se achterstandswijken, lijkt in één trechter gepropt te - zijn met dit anti-vreemdelin- genbeleid als resultaat. Volgens sommigen is er reden om tevreden te zijn. Immers, de instroom van immigran ten loopt steeds verder terug en de integratie wordt voort varend aangepakt. Toch bui telen politici over elkaar heen in hun haast te melden dat het nog strenger moet. Juist vanwege dit optimisme is het moeilijk dit sprookje te verstoren. Er zitten wel dege lijk negatieve kanten aan de ze politiek. De Immigratie en Naturalisatiedienst staat bo venaan het klachtenlijstje van de Nationale Ombuds man. Maar de structureel fou te keuzen in het beleid zijn belangrijker. Het beleid lijkt te zijn gefor muleerd naar een stereotiep beeld van de vreemdeling. De ze is ongeletterd, straatarm en uitgehuwelijkt door fami lie. Realiteit is echter dat 'dé vreemdeling' niet bèstaat. Er wordt nog steeds uitgehuwe lijkt, maar door een kleine groep. Andere vreemdelingen wordt dezelfde maat geno men als de spreekwoordelij ke geitenhoedster. Zij zijn de dupe van beleid dat geen re kening houdt met deze ver schillen. We slaan de plank flink mis door zo ook talent tegen te houden. Nederland zou juist gebaat zijn bij de instroom van bij voorbeeld talentvolle studen ten bedrijfskunde uit China en bij Indiase computerex perts om de economie weer op gang te brengen, Maar hen wordt geen kans gegund. De immigratieprocedure is een bureaucratisch monster. Ambtenaren weten vaak niet hoe de totale procedure ver loopt. De aanvrager wordt in korte tijd twee keer onder worpen aan een identieke doorlichtingsprocedure. Tij delijke gasten, zoals buiten landse studenten, krijgen hun vergunning vaak pas als ze het land al weer hebben verlaten. Of ze kunnen de steeds hogere leges niet beta len. Dit noopt tot noodspron gen om toch buitenlands top talent aan te trekken. De Erasmus Universiteit Rotter dam gaat daarom deze leges al zelf betalen. Ook de taalbarrière houdt ge talenteerde vreemdelingen te gen. Maar dan nét even an ders dan politici, ambtenaren en opiniemakers vaak den ken. Het is voor geen enkele buitenlander met internatio nale aspiraties zoals weten schappers en managers han dig om een taal te leren die praktisch nergens anders wordt gesproken. Er is daar om terecht weinig animo voor de verplichte zeshon derd uur taalles die Neder land voorschrijft. Kunt u zich voorstellen dat een Ja panse manager in Tokio een cursus wil volgen over Sinter klaas en pindakaas? Globalisering Wetgeving en voorstellen hou den geen rekening met hoog opgeleide immigranten. Ne derland wordt minder aan trekkelijk voor hen in een tijd dat hun kwaliteiten juist zeer waardevol zijn. Neder land moet accepteren dat de wereld groter is en dat globa lisering van economie en ken nis een feit zijn. Dit is geen oproep de grenzen geheel open te gooien. Het is wel een oproep om toe te ge ven dat. het huidige beleid te streng is en ten onrechte geen onderscheid maakt. GPD Lasse Gerrits M.Sc. en drs Roe lant Noppe zijn als promovendi verbonden aan de opleiding Be stuurskunde van de Erasmus Universiteit Rotterdam. Zij schreven dit artikel op persoon lijke titel. door Remco Reiding Geen tulpenvelden, maar een zanderige vlakte achter een slagboom. Geen rijtjeswonin gen, maar kastelen van huizen in aanbouw. Dit is dus het be faamde Holland. Holland maakt deel uit van Residentie Benelux, een elitair nieuwbouw- dorp in wording, even buiten Moskou. Over twee jaar moet het zijn uitgegroeid tot een woonparadijs voor Moskovie- ten, die de drukte en uitlaatgas sen van de Russische hoofdstad willen ontvluchten. Om in Residentie Benelux te mo gen wonen, moet je wel over heel wat roebels beschikken. Het duurste perceel kost omge rekend ruim drie miljoen euro, maar voor dat bedrag woon je dan ook in Luxemburg. De goedkoopste elitewoningen, in Holland, gaan van de hand voor ongeveer 600.000 euro. Dat zijn weliswaar grote, vrijstaande panden met twee etages, een ga rage (of twee) en een flinke tuin, maar met 172 huizen wordt Holland ook het dichtst bevolkt. Voorlopig is Residentie Benelux nog een bouwput. Sinds een jaar wordt hard gewerkt aan de bouw van ongeveer 250 huizen. Als alles klaar is, ligt Holland ingeklemd tussen Amsterdam en Luxemburg, veruit het groot ste land van de volledig omhein de Residentie. De zanderige we gen tussen de kolossale huizen moeten over twee jaar vervan gen zijn door brede lanen, met aan weerszijden tulpen in de ga zons, zodat het dorp nog enige gelijkenis met Holland ver toont. België komt aan de ande re kant van een beekje, dat op de maquette een rivier is gewor den. Dergelijke cottagedorpen, zoals Russen ze noemen, schieten rond Moskou als paddestoelen uit de grond. Sinds 2000 zijn er ongeveer 450 gebouwd. Dat komt neer op tienduizenden hui zen. „De vraag is heel erg groot", bevestigt Oleg Stoepen- kov, deskundige op het gebied van villadorpen. „Alle voorspel lingen geven aan dat er de ko mende vier jaar nog eens hon derd van zulke dorpen per jaar bij komen." De cottages verdrijven op de HeSSËfëz&R! Het dorp Holland maakt deel uit van Residentie Benelux, een elitair nieuwbouwdorp in wording even buiten Moskou. markt zelfs de datsja, het tradi tionele buitenverblijf voor de Rus. „Er is minder vraag naar gewone datsja's. Die worden beetje bij beetje verlaten", zegt Stoepenkov. Kitsch Stoepenkov, een vlotte dertiger, herinnert zich dat de eerste cottages verschenen in het be gin van de jaren negentig, toen zich na de val van het commu nisme ook de eerste privatise ring van staatseigendommen voordeed. „Allerlei huizen wer den chaotisch door elkaar heen gebouwd. Ze waren meestal heel groot en heel duur en ze le ken vaak op kastelen." Zulke vreselijke kitsch wordt tegen woordig nauwelijks meer ge bouwd. Via zijn website biedt Stoepen kov negentig procent van alle huizen in de omgeving van Mos kou aan. Een zeer lucratieve bu siness geeft hij toe. De prijs van de villa's vormt geen belemme ring, want Moskou kent meer miljonairs dan welke stad ter wereld ook. „De meeste kopers zijn eigenaren van een bedrijf of topmanagers, meestal werk zaam in de olie- en gasindustrie of in de telecommunicatie, en 35 tot 45 jaar oud", zegt Stoe penkov. Ze betalen contant. Residentie Benelux meldt in re clames dat er een nieuwe weg wordt gebouwd die het villa dorp rechtstreeks verbindt met het Witte Huis, de ambtswo ning van de Russische president Vladimir Poetin. „We willen daarmee vooral aangeven dat onze locatie uitstekend is, maar ik kan niet ontkennen dat de po tentiële kopers uit of uit de buurt van het Witte Huis ko men", zegt Sergej Jakovlev, pr-man van Residentie Bene lux, met een veelbetekenende grijns. Tijdens een verkiezing op Stoe- penkovs website in mei sleepte Residentie Benelux de eerste prijs binnen in de categorie eli te. „Residentie Benelux komt dicht bij het ideale villadorp", foto Remco Reiding/GPD meent Stoepenkov. „Op de prijs van dè woningen na dan." Ook de naam is goed gekozen, vindt hij. Het woord Residentie sugge reert een prestigieuze plek en niet ten om-echte, aangezien het buitenhuis van Poetin op een steenworp afstand ligt. Benelux verwijst naar Europese kwaliteit en klinkt als luxe. Slechts één van de vijf delen van Residentie Benelux, met 150 hectare het grootste villa dorp rond Moskou, heeft een naam die uit de toon valt. Het deels gekapte bos is namelijk het Wilde Westen genoemd. Rosse buurt Voor sport en ontspanning in de Residentie moeten de toekom stige bewoners naar Amster dam. Daar bevindt zich een schoonheidssalon, een disco theek, een schouwburg. Ja, zelfs aan een ijsbaan is gedacht. Heeft Amsterdam soms ook een rosse buurt? Nee, zo Hollands is dit Amsterdam natuurlijk niet. GPD DURE SMAAK - Een tweejari ge peuter uit Laren heeft een bankbiljet van honderd gulden opgegeten. Het meisje heeft een voorliefde voor papieren voedsel, eerder al veroberde zij een schutblad van een boek je ziekencoupons. Van het hon derdje kon de moeder slechts een fijngekauwd propje red den. Geprobeerd wordt dit om te ruilen bij de Nederlandsche Bank. DODELIJK ONGEVAL - Een zestigjarige fietser uit Halste ren is om het leven gekomen bij een ongeval op de Thoolse- weg bij Bergen op Zoom. De man wilde voor zijn woning d; weg oversteken en werd gegre-' pen door een auto, bestuurd door een Tholenaar. De fietss was op slag dood. Tragisch bijkomstigheid is dat de ma de enige overlevende was ijj zijn buurt tijdens de rampopl februari. NS-STATION - Het NS-sta- tion in de Zeeuwse hoofdstad is ingrijpend verbouwd. Het in terieur van het 80-jarige ge bouw is gemoderniseerd es oogt een stuk ruimer. Hei per ron is hoger gemaakt, waar door instappen een stuk mak kelijker is geworden. Hoofdredactie: A. L. Oosthoek D. Bosscher (adjunct) A. L. Kroon (adjunct) Centrale redactie: Stationpark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel: (0113)315500 Fax: (0113)315669 E-mail: redactie@pzc.nl Middelburg: Buitenruststraat18 Postbus 8070 4330 EB Middelburg Tel: (0118)493000 Fax: (0118)493009 E-mail: redwalch@pzc.nl Goes: Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel. (0113)315670 Fax. (0113)315669 E-mail: redgoes@pzc.nl Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45 Postbus 145 4530 AC Terneuzen Tel. (0115)645769 Fax. (0115)645742 E-mail: redtern@pzc.nl Hulst: Baudeloo 16 Postbus 62 4560 AB Hulst Tel: (0114)372776 Fax: (0114)372771 E-mail: redhulst@pzc.nl Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel: (0111)454647 Fax: (0111)454657 E-mail: redzzee@pzc.nl Opening kantoren: Maandag t/m vrijdag van 8.00 tot 17.00 uur Zierikzee en Hulst: 8.30 tot 17.00 uur Internet: www.pzc.nl Internetredactie: Postbus 31 4460 AA Goes E-mail: web@pzc.nl Bezorgklachten: 0800-0231231 op maandag t/m vrijdag gedurende de openingstijden; zaterdags tot 12.00 uur. Abonnementen: 0800-0231231 (bij acceptgirobetaling geldt een toeslag) per maand: 19.45 per kwartaal' 56,60 per jaar: €217.00 Voor toezending per postgeldteen toeslag. E-mail: lezersservice@pzc.nl Beëindiging van abonnementen uitsluitend schriftelijk, 1 maand voo: het einde van de betaalperiode. PZC, t.a.v. lezersservice, Postbus 314460 AA Goes Losse nummers per stuk: maandag t/m vrijdag: 1,20 zaterdag: 1,70 Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW Bankrelaties: ABN AMRO 47.70.65.597 Postbank 35.93.00 Advertenties: Alle advertentie-orders worden uitgevoerd overeenkomstig de Algemene Voorwaarden van Wegener NV en volgens de Regelen voor het Advertentiewezen. Overlijdensadvertenties: maandag t/m vrijdag: tijdens kantooruren zondag: van 16.00 tot 18.00 uur Tel. (0113)315555 Fax. (0113)315549 Personeelsadvertenties: Tel: (0113)315540 Fax:(0113)315549 Rubrieksadvertenties (kleïntjesj. Tel. (0113)315550 Fax. (0113)315549 Voor gewone advertenties: Noord- en Midden-Zeeland Tel. (0113)315520 Fax. (0113)315529 Zeeuws-Vlaanderen Tel: (0114)372770 Fax: (0114)372771 Internet: www.pzc.nl/adverteren Auteursrechten voorbehouden Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern. De<»^ aan ons verstrelrte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruiktvoor°^ (abonnementen)administratie en om u te (latenl informeren over voor u relevante diensten ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij 7erssorvice, Postbus 314460 AA Goes. Behoort tot WGGGNGR

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2004 | | pagina 4