PZC Ziekenhuis als geoliede machine Balkenende: EU stelt vitale functie in de waagschaal PZC Bagdad verlangt naar toekomst Stabiliteitspact Opname van patiënten moet korter gaan duren 14 juli 1954 woensdag 14 juli 2004 Het kabinet wil dat zieken huizen meer patiënten hel pen voor hetzelfde geld. Een schrikbeeld voor de pa tiënt? Of juist een zegen Maandag een nieuwe heup en dinsdag kan de patiënt weer op de been zijn. door Sylvia Marmelstein De zieke P. Visee corrigeert een medepatiënt. „Nee Ma rie, éérst opstaan, dan pas je krukken pakken". Visee heeft drie dagen geleden een nieuwe heup gekregen. Samen met drie lotgenoten van wie er twee met een nieuwe knie, verblijft zij in •en speciaal ingerichte kamer n het Haagse Leyenburg zieken huis. 'yjama's en zelfs bedden zijn niet te bekennen. Wel zijn er toelen op wielen die uitgeklapt cunnen worden. En grijphand- ;cs op stokjes om dingen van de loer te pakken. Verder is de boel ingericht als een normale kamer, met planten, bloemen, een rek tijdschriften en een eet tafel. .De vier moeten er samen de lunch en het avondeten nutti gen. ,,'s Avonds kijken we televi sie, een videofilm of naar de •onsondergang", zegt Harry Timmermans. lij wijst naar het raam dat uit richt biedt over de stad en heel "n de verte de zee. „Het is hier ;eweldig, hè", onderbreekt Vi- -ee hem. „Volgend jaar moet mijn andere heup. Dan kom ik eker terug." Bedden vrij Om misverstanden te voorko nen: hier is géén sprake van rij ke Nederlanders die zó goed ïjn verzekerd dat ze na een ope ratie in de watten worden ge legd. Integendeel, er wordt juist tan gewerkt om patiënten zo snel mogelijk het ziekenhuis uit ie krijgen. Daardoor komen du re bedden sneller vrij en kun nen artsen meer mensen op een .lag helpen. Inmiddels werken 27 ziekenhui zen volgens deze methode die 'joint care' heet. Het concept is bedacht door een Amerikaanse orthopeed. Hij ontdekte dat patiënten die een nieuw gewricht krijgen, snel ler genezen als ze in een groep worden behandeld en goed wor den geïnformeerd over wat ze wel en niet kunnen doen. En even belangrijk: artsen en ver plegers moeten deze groep pa tiënten vooral niet benaderen alsof zij ziek zijn. „Want dat motiveert patiënten niet", verzekert Suzanne Cardi- naal van Biomet Nederland, een distributeur in kunstheupen en knieën. Biomet haalde het con cept van 'joint care' zeven jaar geledén naar Nederland om zie kenhuizen te helpen met het wegwerken van de beruchte wachtlijsten. Toentertijd werd nog met enige scepsis naar de methode geke ken. Maar inmiddels hebben meer dan 12.000 patiënten in Ne derland op de joint-care-manier een nieuw gewricht gekregen. Vergrijzing Veel ziekenhuizen realiseren zich dat ze er niet aan ontkomen patiënten sneller te helpen. Niet alleen omdat minister Hooger- vorst van Volksgezondheid dat van hen eist om geld te bespa ren. Maar snellere hulpverlening moet ook voorkomen dat de wachtlijsten verder oplopen. Ter illustratie: tot 2010 verdub belt als gevolg van de vergrij zing het aantal mensen dat een nieuwe heup of knie nodig heeft. Terwijl het aantal ortho pedisch chirurgen dat die opera ties moet uitvoeren juist af neemt. Joint care helpt specialisten in dezelfde tijd meer patiënten te behandelen. In een van tevoren strak geregeld schema onder gaat de groep de behandeling. Zondag is de opname, maandag de operatie. Dinsdag lopen de patiënten alweer zelf, woensdag en donderdag werken ze verder aan hun herstel en vrijdag ver trekken ze. „Het is hard werken", zegt pa tiënt Timmermans. „Maar pijn hebben we niet; die wordt met medicijnen bestreden." Een patiënt in een joint care-zie- kenhuis blijft maximaal zes da gen, terwijl het landelijk gemid delde twaalf dagen is. Ameri kaanse voorbeelden laten zien dat het zelfs nog korter kan, Daar verlaat de patiënt al na één dag het ziekenhuis. Ook in Nederland wordt gewerkt aan een verdere verkorting van de opnameduur. Complicaties Het Haagse Leyenburg draait proef met een schema waarin pa tiënten op maandag worden op genomen om diezelfde dag nog te worden geopereerd. Dat scheelt weer een dag zorg. Gebleken is dat mensen die snel het ziekenhuis verlaten er geen nadelige gevolgen van ondervin den. Ze hebben niet vaker dan andere patiënten infecties of an dere complicaties. Patiënten die meedoen aan joint care zijn mobieler en lopen daar door minder risico op trombose, zo blijkt uit onderzoek. Ook zijn ze meer op hun gemak, omdat ze precies weten wat van hen wordt verwacht. Ze weten eer der wanneer ze hun normale le ven weer kunnen oppakken. In veel ziekenhuizen liggen patiën ten af te wachten wat er met hen zal gebeuren. Wie meedoet aan joint care, moet voor, tij dens en na de behandeling een beroep kunnen doen op een 'coach'. Dat is iemand die de pa tiënt thuis helpt en ondersteunt. Cardinaal: „De coach kan het beste iemand zijn die de patiënt goed kent, een dochter, zoon, vriend of buurvrouw. Deze gaat voor de operatie een paar keer mee naar het ziekenhuis en hoort daar waar hij op moet let ten." Samenwerken Joint care valt of staat met de bereidheid van ziekenhuizen om te veranderen. Ziekenhuisafde lingen móeten in dit tijdbespa Twee patiënten in ziekenhuis Leyenburg. die meedoen aan het joint care project, wachten op verzorging. Het echte woonkamergevoel ont breekt nog enigszins. foto Ramon Mangold/GPD rende model met elkaar samen werken. „Als de chirurg zijn werk heeft gedaan, moet de fy siotherapeut al klaar staan. Er mogen geen wachttijden zijn tus sen de afdelingen in. Anders gaat genezing langzamer", zegt Cardinaal. Niet al het ziekenhuispersoneel is volgens haar even gelukkig met de strakke planning die sa menhangt met joint care. „Som migen vinden dat de lol er zo een beetje vanaf gaat. Maar an deren vinden het juist heel fijn." GPD Dit is de eerste aflevering van een korte serie over efficiënter werken in de zorgsector. Minister Zalm van Financiën heeft jj overwinninkje binnen. Het Europees! van Justitie verklaart de versoepei van het stabiliteitspact door de Europese m ters van Financiën nietig. Eind vorig jaar ging;, meerderheid van hen, zeer tegen de zin van deEj ropese Commissie, akkoord met begrotingstekg ten in Frankrijk en Duitsland die de Europg norm overschrijden. De twee grote landen lie;( zich de wet niet voorschrijven. Zalm maaktet? misbaar. En zelfs toen ook in Nederland detekg ten hoger opliepen dan voorzien, hield hij vasty het uitgangspunt dat monetaire stabiliteit in pa onmogelijk is, als de Europese reuzen naarlj lieven het bootje laten schommelen. Het Hof 09 deelt nu, dat bij het afwijken van het stability pact niet de goede procedure is gevolgd. Verderi de uitspraak loos: de sancties op overtreding q de regels, boetes van 10 en 7,5 miljard voorrespü tievelijk Duitsland en Frankrijk, zullen wan schijnlijk niet worden opgelegd. Het voorspel^ gevolg is dat het pact zal verwateren. Dat is tj Zalm juist niet wil. Zalm blijft op het Europese toneel aandoenlj hardnekkig pleiten voor begrotingsdiscipline. Zj argument is, dat de economie baat heeft bij eeni groot mogelijke stabiliteit van de nog jonge eu Die stabiliteit is afhankelijk van afstemming het begrotingsbeleid van alle lidstaten. Enk moet gezegd: de huidige Nederlandse regera houdt de hand meestal voorbeeldig op de kj zelfs als daarvoor felomstreden politieke keid nodig zijn. De Europese werkelijkheid is ecÖ dat, hoe braaf Nederland ook is en of wij het Eq pese voorzitterschap hebben of niet, geen en land Zalm volgt als binnenlandse problemen si ders dicteren. De politieke noodzaak om met een coalitiepartij tot overeenstemming te komen, of de dreiged ontwrichting van sociale verhoudingen, is gen« om de Europese afspraken te negeren. Zoiets 3 beurde in Duitsland en Frankrijk. Herhaling lij niet te voorkomen. Ook het nieuwste idee, vara! van de Europese begrotingsnorm óp basis vani staatsschuld, zal daaraan weinig kunnen verand ren. Het kan geen kwaad als Zalm in Europa blijft bi meren op begrotingsdiscipline. Maar voor het b heer van de Nederlandse staatsportemonnee do hij er goed aan, te rekenen op voortdurende fina ciële schommelingen. Want het oordeel van hetEi ropees Hof stelt niet gerust. Het klinkt eerder een monetair alarm. door Luke Baker Hoewel hij klein van pos tuur is en zacht spreekt, is de burgemeester van Bag dad, zo'n beetje de gevaarlijk ste stad ter wereld, voor de duvel niet bang. „Ik be schouw dit niet als een ge vaarlijke stad", zegt Alaa al Tamimi vanuit zijn kantoor hoog boven de gebombardeer de gebouwen en drukke stra ten van Bagdad. „Ik ben Ira kees. Ik voel me erg veilig in deze stad." Hij voelt zich zelfs dermate veilig dat hij besloten heeft de duizenden betonblokken te laten verwijderen die door heel de stad opgesteld staan om ervoor te zorgen dat terro risten bepaalde straten niet in kunnen rijden. De blokkades, vier meter hoog en lijkend op de muur die Israël op de westelijke Jordaanoever heeft geplaatst, staan door heel Bagdad, De betonblokken omringen hotels als het Sheraton en het Palestine, waar buitenlandse zakenlieden en journalisten huizen, en overheidsgebou wen en politieke hoofdkwar tieren. Veel hoofdstraten, waaron der de equivalenten van Pica- dilly Circus en Fifth Avenue, zijn tijdelijk afgezet, waar door automobilisten gedwon gen worden omwegen te ma ken in een stad die toch al overvol is. Voor Tamimi is dit teveel van het goede. Sinds de soevereiniteitsover dracht aan het Iraakse rege ring 28 juni jongstleden is de veiligheidssituatie volgens hem verbeterd. „Na de over dracht moet de bevolking weer eens iets van de stad kunnen zien. Bagdad krioelt van de voertuigen en we zijn nu bezig met het verwijderen •van enkele blokkades. Naar mate de veiligheid toeneemt, halen we meer versperringen van de straten. Ik hoop dat wij ze binnen twee maanden allemaal verwijderd hebben. Sommige hotels en ministe ries en ook de internationale zone blijven voorlopig be schermd gebied, maar we zijn van plan de stad lang zaam maar zeker te normali seren," De blokkades om het stadhuis waar Tamimi zetelt zullen deze week verwijderd worden. „Bagdad werd eens de trots van de wereld ge noemd en ik zal er mijn best voor doen te zorgen dat zij die titel terugkrijgt", aldus de burgemeester. Maar de blokkades zijn niet de enige zorg van de 52-jari- ge voormalige banneling. Ta mimi. een civiel ingenieur die vijf jaar in Parijs studeerde en verleden jaar tot burge meester verkozen werd, er gert zich aan het gebrek aan basisvoorzieningen voor de naar schatting zes miljoen burgers van Bagdad. Een kwart van de bevolking zit zonder drinkwater en eender de ontbeert een goede riole ring. De stad is in verval door tientallen jaren verwaarlo zing en door twee oorlogen in twaalf jaar tijd. Tamimi heeft dit jaar een budget van 85 miljoen dollar, een bedrag dat volgens hem jammerlijk tekort schiet. Investeerders Naar zijn mening is er vol gend jaar een miljard nodig. Wanneer de veiligheidssitua tie verbeterd is, hoopt hij dat buitenlandse investeerders te hulp zullen schieten. „Ik heb een hoop land beschikbaar langs de rivier voor investeer ders die er hotels, huizen, winkelcentra en parken kun nen bouwen", zegt hij, zich beroepend op interesse van uit de Golfstaten en Europa. Tamimi denkt dat de stad, die in 762 na Christus ge sticht werd door Kalief Abu Jafar al Mansur, de komende vijf tot tien jaar snel vooruit kan gaan. Wanneer hem ge vraagd wordt of Bagdad het Parijs van het Midden-Oos ten kan worden, reageert hij realistisch maar is hij toch in de verleiding de vergelijking te maken. „Ik heb vijf jaar in Parijs gewoond en ik denk niet dat momenteel enige voorziening in Bagdad de ver gelijking kan doorstaan. Maar Bagdad is het centrum van de wereld, het is veel meer dan het Parijs van het Midden-Oosten." RTR Minister-president Jan Peter Balkenende heeft gisteren in Amsterdam de Sicco Mansholtle- zing gehouden voor de Vereni ging van Europese Journalisten. Een samenvatting. door Jan Peter Balkenende Eind vorig jaar publiceerde het researchcentrum van Goldman Sachs zijn studie 'The Path to 2050'. De onderzoekers zien de zwaartepunten binnen de mondiale economie drastisch verschuiven. Van de grootmach ten - de VS, Japan, Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Konink rijk en Italië - staan er over een aantal decennia nog slechts twee in de top zes: de VS en Ja pan. De Europese landen moe ten hun plaats afstaan aan Chi na, India, Brazilië en Rusland. Nu lijkt 2050 nog ver weg. Maar schijn bedriegt, 2050 is het jaar dat onze kinderen zich voorbe reiden op hun pensioen en onze kleinkinderen gezinnen stich ten. Is dat ver weg? Ik vind van niet. Het ontbreekt niet aan plannen om onze welvaart en solidariteit op langer termijn veilig te stel len. We kennen allemaal de Lis- sabon-strategie. Wel ontbreekt het aan de wil om vastgestelde strategieën ook uit te voeren. Daarmee speelt Europa gevaar lijk spel. De Unie stelt haar ei gen vitale functie - haar specifie ke meerwaarde - in de waag schaal. Juist als het gaat om za ken die alléén in Europees ver band kunnen slagen, moeten we onze ambities waar durven ma ken, hoe moeilijk dat ook is. Flexibeler Hierbij stuiten we op een lastig probleefn. Want een belangrijk deel van de internationale Lissa- bon-agenda moet met binnen lands beleid worden uitgevoerd. In Nederland werken we aan hervorming van de sociale zeker heid en het zorgstelsel om deze weerbaar te maken. We maken de arbeidsmarkt flexibeler. Niet om mensen gemakkei ijker te ont slaan, maar om meer mensen aan werk te helpen. Ik wijs er op dat de EU een werkloosheids percentage heeft van 9,1. De VS, met een flexibeler arbeids- Minister-president Jan Peter Balkenende gisteren samen met de Spaanse premier Zapatero (1). In Am sterdam hield de premier de Sicco Mansholtlezing. Hij maakte zich in zijn toespraak vooral zorgen over de toenemende werkloosheid in de Europese Unie. foto Juan Vrijdag/ANP markt, doet het veel beter met 5,6 procent. Niet voor niets her stelt de Amerikaanse economie zich sneller dan de Europese. Hervormingen komen in Europa - met name in de 'oude' lidsta ten - moeizaam van de grond. Om afspraken hangt een sfeer van vrijblijvendheid die voor 450 miljoen Europese burgers fu nest kan uitpakken. De EU is niet goed in het veranderen van stelsels, structuren en systemen. We hebben nogal eens de nei ging ons aan het bestaande vast te klampen. Maar waar zal dat ons brengen als de stroming steeds sterker wordt? Een sterk, veilig en solidair Europa voor onze kinderen en kleinkinderen en voor onszelf. Daarop moeten we koersen. We moeten durven erkennen en duidelijk maken dat kiezen voor de korte termijn neerkomt op kiezen voor een ver liezersstrategie die groei onder graaft en die de burgers kwets baar achterlaat. Wat kunnen we doen om dit te voorkomen? Ten eerste: stevig de hand houden aan de regels van de Interne Markt en de Muntunié. Zij vor men de basis van onze welvaart. Ten tweede moet de Europese Raad meer aandacht besteden aan economische groei. Ten derde moeten we onder ogen zien dat we een probleem hebben met de rekenschap over de uitvoering van gezamenlijk beleid. We committeren ons, maar hoeven nergens verant woording af te leggen over de uitvoering. We moeten de door zichtigheid van de besluitvor ming en uitvoering verbeteren. Ten vierde ontstaat een nieuwe kans als de nieuwe Europese Commissie aantreedt. Die moet alle kaarten op groei zetten. Commissarissen in de hoek van het financieel-economisch en in dustrieel beleid moeten economi sche aanvaller en aanjager zijn, geen verdediger van gevestigde belangen. Veiligheid Het wezen van de Unie is dat ze grensoverschrijdende proble men aanpakt: dat geldt voor het opheffen van belemmeringen voor duurzame economische groei. Het geldt ook voor veilig heid. Mensen accepteren het niet als misdadigers ontkomen door gebrek aan coördinatie. Concreet gaan we werken aan: wederzijdse erkenning van straf rechtelijke beslissingen en von nissen. Het opheffen van obsta kels voor politiediensten om grensoverschrijdend op te tre den. En een verplichting voor lidstaten om informatie door te geven aan Europol en Eurojust. Ik begrijp heel goed de gevoelig heid hiervan. Lidstaten zijn soms sterk gehecht aan eigen heid van justitie en politie. Neem alleen al het Nederlandse drugsbeleid. We moeten tradi ties niet zomaar op de helling zetten. Maar gevaarlijke gaten in de juridische lappendeken moeten gedicht. Te beginnen bij lacunes die terrorisme en georga niseerde criminaliteit in de kaart spelen. Behalve op het gebied van veilig heid moeten we ook op het ge bied van asiel en migratie onze samenwerking drastisch intensi veren. Het is misschien nog een verge zicht, maar we moeten toe naar een gemeenschappelijke asiel procedure met toelatingscriteria die door alle EU-landen worden onderschreven en toegepast en een gemeenschappelijk terug keerbeleid. GPD CYCLONEN - Cyclonen heb ben de kuststreek van Queens land, Australië, geteisterd. Over het lot van vijftig vissers schepen heerst onzekerheid. Trein- en telefoonverbindin gen zijn uitgevallen, vliegvel den onbruikbaar. VERMANING - Duitse toeris ten moeten zich in het buiten land beter gedragen. Het Duit se parlement stoort zich aan 'in koor aangeheven ongepaste liederen' en 'volslagen dron kenschap'. Niet alleen uitgela ten toeristen maken zich daar schuldig aan. maar ook zaken lieden, stellen de parlementsle den. Vooral jongeren 1 vaak elk gevoel voor tact. El Bondsdagcommissie vreest d het wangedrag van Duitsers Nederland gevolgen kan he ben voor de betrekkingen tu sen beide landen. De minis ries van binnen- en buitenlad se zaken onderzoeken nu tc kan worden opgetreden ti Duitsers die zich in het buitö land misdragen. MEISJESSCHOOL - Het Jas seniuslyceum in Hulst wffi uitgebreid met. een MiddéÉ Meisjesschool. Een dergeliji vijfjarige opleiding werdini streek nog gemist. Hoofdredactie: A. L. Oosthoek D. Bosscher (adjunct) A. L. Kroon (adjunct) Centrale redactie: Stationpark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel: (0113)315500 Fax:(0113)315669 E-mail: redactie@pzc.nl Middelburg: Buitenruststraat18 Postbus 8070 4330 EB Middelburg Tel: (0118)493000 Fax: (0118)493009 E-mail: redwalch@pzc.nl Goes: Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel. (0113)315670 Fax. (0113)315669 E-mail: redgoes@pzc.nl Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45 Postbus 145 4530 AC Terneuzen Tel. (0115)645769 Fax. (0115)645742 E-mail: redtern@pzc.nl Hulst: Baudeloo 16 Postbus 62 4560 AB Hulst Tel: 10114)372776 Fax: (0114)372771 E-mail: redhulst@pzc.nl Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel: (0111)454647 Fax:(0111)454657 E-mail: redzzee@pzc.nl Opening kantoren: Maandag t/m vrijdag van 8.00 tot 17.00 uur Zierikzee en Hulst: 8.30 tot 17.00 uur Internet: www.pzc.nl Internetredactie: Postbus 31 4460 AA Goes E-mail: web@pzc.nl Bezorgklachten: 0800-0231231 op maandag t/m vrijdag gedurende de openingstijden; zaterdags tot 12.00 uur. Abonnementen: 0800-0231231 (bij acceptgirobetaling geldt een toeslag) per maand: 19,45 per kwartaal: 56,60 per jaar: €217.00 Voor toezending per post geldt een toeslag. E-mail: lezersservice@pzc.nl Beëindiging van abonnementen uitsluitend schriftelijk, 1 maandvoo' het einde van de betaalperiode PZC, t.a.v, lezersservice, Postbus 314460 AA Goes Losse nummers per stuk: maandag t/m vrijdag: 1,20 zaterdag: 1,70 Alle bedragen zijn inclusief 6%BW Bankrelaties: ABN AMRO 47.70.65.597 Postbank 35.93.00 Advertenties: Alle advertentie-orders worden uitgevoerd overeenkomstig de Algemene Voorwaarden van Wegener NV en volgens de Regel:" voor het Advertentiewezen. Overlijdensadvertenties: maandag t/m vrijdag: tijdens kantooruren zondag: van 16.00 tot 18.00 uur Tel. (0113) 315555 Fax. (0113)315549 Personeelsadvertenties: Tel: (0113)315540 Fax:(0113)315549 Rubrieksadvertenties (kleintjes Tel. (0113)315550 Fax. (0113)315549 Voor gewone advertenties: Noord- en Midden-Zeeland Tel. (0113)315520 Fax. (0113)315529 Zeeuws-Vlaanderen Tel: (0114)372770 Fax:(0114)372771 Internet: www.pzc.nl/adverterefl Auteursrechten voorbehouden Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat woidt gebruikt (abonnemcnten)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante dienste" ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig 9es4!?ri de derden Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bi| SA i. Postbus 314460 AA Goes. Behoort tot-jr WeGeNeR

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2004 | | pagina 4