Rottier geniet van anoniem bestaan
PZC
Herman Sarneel heeft gemengde gevoelens
Harde wind speelt
schippers parten
Boete voor kopstoot
op voetbalveld
Rottier en Grand Slams, dat ging niet samen
Oud-proftennisster heeft sinds een jaar weer plezier in haar sport
uitslagen
Stuivertje li
wisselen bij p
sterritten
zaterdag 3 juli 2004
door Roeland van Vliet
HOUTEN - Stéphanie Rottier
vergaarde begin jaren negentig
veel punten voor de wereldrang
lijst, maar nooit op de Grand
Slams. Zeventien keer was ze
actief in het enkelspel op één
van de vier grote toernooien,
slechts één keer haalde ze de
tweede ronde.
Rottier was er in januari 1991
voor het eerst bij op de Australi
an Open. Als zestienjarig meis
je uit Zeeuws-Vlaanderen debu
teerde ze tegen Claudine To-
leafoa. Het werd 7-5 6-0 voor
de Nieuw-Zeelandse.
Pas tijdens haar tiende Grand
Slam haalde ze de tweede ron
de. Dat was in 1994 op Roland
Garros. Rottier won haar eerste
partij van de Oekraiense Nata
lia Medvedeva: 6-3 2-6 6-3.
Maar twee dagen later zat Rot
tier alweer thuis. Logisch ook,
ze was Steffi Graf tegengeko
men. Het werd 7-5 6-3 voor de
Duitse alleskunner.
In de zeven daaropvolgende op
tredens op Grand Slams kon
Rottier weer geen potten bre
ken. ..Ik lootte vaak zware te
genstandsters", herinnert ze
zich. Gabriela Sabatini,
Arantxa Sanchex-Vicario, Lori
McNeil en Amy Frazier waren
voor Rottier nooit te kloppen
geweest, maar Sabine Hack,
Manon Bollegraf en Karin
Kschwendt had ze wel wat
meer van repliek kunnen die
nen. „Het was ook niet alleen
de loting", stelt Rottier. „Ik
kon ook niet zo goed omgaan
met de druk die de pers me op
legde. Nadat ik een paar keer
in de eerste ronde was onderuit
gegaan, begonnen de journalis
ten al vooraf vervelende vragen
te stellen. Ze waren altijd zo ne
gatief. Sommige mensen kun
nen goed met de media over
weg, sommigen wat minder."
door Roeland van Vliet
HOUTEN - Dat haar tenniscar
rière door een hardnekkige
schouderblessure al op haar
24e voorbij was, ging Stépha
nie Rottier niet in de koude kle
ren zitten. Ze was gefrustreerd
en vooral erg teleurgesteld. Ze
sloeg nog wel eens een balletje,
maar beleefde daar nauwelijks
plezier aan. Nu, op haar dertig
ste, is de lol weer helemaal te
rug. Dat ze nooit meer aan de
top terugkeert, heeft ze allang
geaccepteerd. Ze zou het ook
niet meer willen, de anonimi
teit bevalt haar prima.
Stéphanie Rottier speelt mo
menteel competitie bij het Am
sterdamse Amstelpark en een
club in Bonn. Daarnaast is ze
tennislerares, Ze geeft in Hou
ten veertien uur in de week les
aan recreanten. Bewust niet
aan talenten. „Nee, dat zou ik
echt niet willen. Ik wil geen pri-
vé-trainster zijn van iemand.
Dan zou ik in de weekends ook
met zo iemand op pad moeten.
Nee, dank je. Het weekend is
voor mijn man Robbert en mijn
hond Noa. Tennis is nog steeds
een mooie sport, maar voor mij
niet meer zo belangrijk als vroe
ger. Ik heb nu een heel ander le
ven. Ik ben in alles ook wat ont-
spannener geworden.
Ontspannen is ook hoe ze over
komt op het terras van het
racketcentrum in Houten. Mo
dieus gekleed en met een zonne
bril in haar haar vertelt ze over
haar carrière, haar afscheid, de
moeilijke jaren daarna en het
teruggevonden plezier in de
sport. „Wat ik zo lekker vind,
is dat ik nu overal weer ano
niem kan zijn. Ik ben weer net
als alle andere mensen. Vroeger
vond ik het al niets om steeds
in het middelpunt van de be
langstelling te staan en het is
heerlijk dat dat nu ook niet
meer hoeft."
Ze vindt het nog wel 'leuk' om
aan een interview mee te wer
ken, maar ze vraagt zich werke
lijk af waar het over moet
gaan. Zo bijzonder is ze nu
toch niet meer?
Dat was ze begin jaren ne
gentig in elk geval wel. De in
Sint Jansteen opgegroeide
Rottier maakte al op haar
zestiende haar debuut op de
Australian Open, haar eerste
Grand Slam. Rottier reisde
daarna de hele wereld over en
maakte ï'euzensprongen op de
wereldranglijst. In september
van het jaar 1992 kwam ze voor
het eerst de tophonderd binnen
en nadat ze in februari 1993 de
halve finales van het toeraooi
van Indian Wells haalde,
stoomde ze zelfs de topvijf tig
binnen. Op 26 april van dat
jaar bereikte Rottier haar hoog
ste positie: plaats dertig. Eén
week stond ze er beter voor dan
alle andere Nederlandse tennis
sters. Ze was toen negentien
jaar, drie maanden en vier da
gen oud.
Rechterschouder
Even snel als Rottier de tennis-
ladder beklommen had, nam ze
de sporten omlaag. Blessures,
met name aan haar rechter
schouder, speelden haar par
ten. Geregeld moest ze een
paar maanden rust nemen om
te herstellen. Punten pakte ze
daardoor nauwelijks en ze dui
kelde op de wereldranglijst.
Half 1997 - ze stond toen rond
de driehonderdste plek - werd
ze aan haar schouder geope
reerd. Daarna volgde een perio
de van revalidatie en een mis
lukte poging tot een comeback.
„Als je er een jaar of anderhalf
jaar uit bent, kom je niet zo
maar terug", weet Rottier nu.
„Voor iemand van buiten de
topvijftig is dat heel lastig.
Kijk, Kim Clijsters krijgt
straks, als ze terugkomt van
haar blessure, genoeg wild
cards. Zij zal wel weer kunnen
aanhaken, maar voor mij was
dat heel moeilijk. Ik heb het
nog wel een halfjaar gepro
beerd."
Rottier nam met een rotgevoel
afscheid van het prof circuit.
„Het was frasterend en in elk
geval teleurstellend dat het zo
moest eindigen. En al zo vroeg.
Als ik nou op op mijn 31e met
een blessure had moeten stop
pen, had ik dat wat makkelij
ker kunnen accepteren. Daar
heb ik nu drie jaar over ge
daan." Miriam Oremans, met
wie. Rottier zo'n vijf jaar de we
reld over trok, beëindigde haar
carrière een jaar geleden, op
haar 31e. „Ja, zo had ik het ook
wel gewild."
Na haar afscheid van het prof
tennis speelde Rottier twee jaar
helemaal niet. Ze kon het fy-
een weer leuk vond. Rottier:
„Ik denk dat het plezier pas af
gelopen jaar weer gekomen is.
Nu pas kan ik zeggen dat het
weer echt lekker draait."
Serveren
Van haar schouder heeft ze al
jaren geen last meer, al kan ze
nog steeds niet hard serveren.
Desondanks draait ze in Neder
land nog moeiteloos mee in de
hoofdklasse. In dienst van Am-
stelpark won ze dit seizoen vijf
van haar zes enkelpartijen.
„Het meppen vanaf de baseline
verleer je niet zomaar", lacht
ze. „Mijn forehand en mijn
backhand zijn nog steeds
goed." En ook in Duitsland
heeft ze tot nu toe al haar en
kels gewonnen. Zelfs met twee
vingers in haar neus, zegt ze.
„Ja, maar je moet niet denken
dat ik daar in de Bundesliga
speel, hoor. Nee, daar doe ik
het rustig aan. Die club uit
Bonn speelt in wat je in Neder
land de derde klasse zou noe
men. Ik zou daar makkelijk ho
gerop kunnen, maar ik ben niet
iemand die bij andere clubs
vraagt of ze nog een plaats over
hebben. Als ze mij zouden vra
gen? Ja, tuurlijk, dan doe ik het
wel."
Hoewel Rottier in de Duitse
competitie - morgen is de laat
ste speeldag - nauwelijks tegen
stand krijgt, wordt haar spel er
wel beter van. „In Nederland
durf ik alleen maar vanaf de
achterlijn te spelen. Ik kom
nauwelijks naar het net. Ik
blijf mijn oude vertrouwde spel
spelen. In Duitsland durf ik
juist veel meer, omdat probeer
sels daar niet meteen afgestraft
worden. Ik probeer daar drops
hots uit en sta vaker aan het
net. Ik denk dat ik Duitsland
mij spel wat allrounder maak
en vertrouwen opdoe voor hier
in Nederland. Nu durf ik pas
bij 40-0 een dropshot te plaat
sen, misschien dat ik over een
poosje dat ook bij 30-30 al
durf."
Maar het moet niet zo zijn dat
Rottier opeens naam gaat ma
ken met verrassend spel. Als
het even kan, moeten haar ac
ties onopgemerkt blijven bij
het grote publiek. Eén inter
view kan nog, maar het moet
niet te gek worden. Anoniem is
beter dan bekend, zo vindt Rot
tier.
door Karei Pleunis
SAS VAN GENT - Je zou ver
wachten dat de man de wan
hoop nabij is. Want wat is er in
Zeeuws-Vlaanderen nog over
van wat ooit was? Van wat, van
wege het complexe karakter,
wellicht betiteld hoort te woor
den als de mooiste sport ter we
reld? Daarvan is in
Zeeuws-Vlaanderen bar weinig
over. De triatlon is er op sterven
na dood.
Herman Sameel, voorzitter van
de triatlonvereniging Oostburg,
telt ze op zijn vingers. IJzen-
dijke, Terneuzen, Schoondijke,
Hoek, Axel, Kloosterzande,
Philippine. In die dorpen wer
den duursportevenementen ge
houden. En nu? Niets meer van
over, alles verdwenen. Alleen in
Sluis staat nog een echte
triatlon op het programma: de
olympische Zwintriatlon, begin
september. Maar daar is de
organisatie niet louter Neder
lands,- maar vooral Belgisch.
Want gestart wordt in het water
van het Nederlandse toeris
tenstadje, maar het lopen en
fietsen is op Belgisch grondge
bied.
Het is de realiteit. Hard, maar
waar. Sarneel, zelf actief
triatleet, wendt zich er ook niet
vanaf. „Het is de werkelijk
heid."
Witte vlek
„We moeten concluderen dat
Zeeuws-Vlaanderen van een
kleurige weer een witte vlek is
geworden. Dat is jammer, maar
het is niet anders. Het is trou
wens niet alleen Zeeuws-Vlaan
deren waar de klad erin zit. Je
ziet overal in Nederland organi
saties afhaken en verdwijnen.
Veelal zijn het dezelfde mensen
die jaarlijks de kar trekken. Als
zij ermee ophouden, zijn er geen
opvolgers en bloedt de zaak
dood."
Het is het trieste lot van de triat
lon, een duursport die overwaai
de uit de Verenigde Staten en in
navolging van Amerika binnen
no-time razend populair werd
in Nederland. Waar een zwem
bad lag, werd veelal snel een
triatlon geboren. Maar zo snel
als het fenomeen volwassen
werd, zo snel verdween het ook
weer. Met als resultaat dat in
Zeeuws-Vlaanderen alleen Sluis
dus nog een dergelijk evene
ment kent. Voor een sterkbezet-
te internationale triatlon moet
de sportliefhebber naar het Bra
bantse Zundert of de grens
over."
Des te opvallender is de leden-
aanwas van de triatlonvereni
ging Oostburg dat dit jaar explo
sief groeide. Veertig leden staan
als contributiebetalend te boek.
Niet eerder waren het er zoveel.
Sarneel is nuchter genoeg om te
zeggen dat het geen toppers zijn
die zijn komen aanwaaien. „Het
zijn veelal Belgen die, omdat ze
deelnemer zijn aan de Zwintriat
lon, aansluiting zoeken bij een
Nederlandse club die hen de mo
gelijkheid biedt te zwemmen.
Dat zijn wij."
Sameel, 55 jaar en leraar, zou
dus blij kunnen zijn, ware het
niet dat hij zióh realiseert dat er
in de nabije toekomst wat moet
veranderen om het etiket geloof
waardigheid nog enigszins over
eind te houden.
„Want het ambitieniveau van de
club ligt erg laag, dat geef ik
onmiddellijk toe", zegt hij. „We
schieten ook hopeloos tekort om
het woord triatlonvereniging
eer aan te doen. We houden ons
door Eugène de Kok
ZIERIKZEE - Waar de schip
pers tijdens de vorige editie elk
zuchtje wind nog verwelkom
den, kregen ze het gisteren in de
eerste race van de 34e Delta-
week zwaar voor hun kiezen.
Een onverwacht harde wind
speelde de schippers parten tij
dens de Aanbrengrace van Brui-
nisse naar Zierikzee.
Windstoten tot kracht zeven
noopten een behoorlijk aantal
schippers tot opgeven. In de
Ronde en Platbodemklasse
(R&P) was Nieuwe Maen van
Ede van der Dussen het enige
schip (van de zes) dat de finish
in Zierikzee bereikte.
Ook in de ORC-klasse hielden
een aantal schippers het al voor
tijdig voor gezien. In de ORC 4,
waarin de kleinste ORC-boten
varen, finishten slechts twee
van de zeven deelnemers. Eén
van de afvallers was Optimaal
waarvan de schipper tijdens de
race onwel werd. Het schip en
de bemanning werd door Vanei-
ges (klasse ORC 2) van schipper
Van der Beek naar Zierikzee ge
loodst. Daar werd de onfortt
lijke schipper opgenomen u:
ziekenhuis waar hij, naar';
bleek, snel herstelde.
In de ORC 1 passeerden vijf;
ten de eindstreep. Bolide
schipper Bol uit Kinderdijk^
het snelst. Eén klasse lage:
reikten zeven schippers Zie
zee. Diamond van Leo van;
pel (Strijen) werd eerster,
Vaneiges, die ondanks de-
dingsactie als tweede fins
In klasse 3 ging Wild at
part II van Carlo Buise roe
eerste prijs aan de haal. I
Omdat de weersvoorspellk
voor vandaag ook op
windstoten wezen, beslotet
organisatoren gisteravond
een wijziging in het program
De ORC-schepen varen hun'
ste kampioenswedstrijd S
landwedstrijd I) niet op/
olympische Windward-p
ward-baan, maar aan des^
kant van de Zeelandbrug,i|
ze één middelgrote ronde va
De wedstrijden voor de
heids- en sportklassen (JÏ
J24, X-79 en Maxfun) zJ
ook ten westen van de Zeek-
brug worden gehouden.
door Aector Dooms
MIDDELBURG - De Middel
burgse politierechter G. van Un-
nik heeft gisteren een 39-jarige
man uit Sint Maartensdijk voor
het uitdelen van een kopstoot
aan een tegenstander op het
sportveld van de voetbalvereni
ging Smerdiek veroordeeld tot
500 euro boete.
De verdachte moet daarnaast
500 euro smartengeld en de kos
ten van de (voorlopige) tandarts
rekening, 142,50 euro, aan het
slachtoffer betalen. Het inci
dent vond 14 februari dit jaar
plaats tijdens het duel Smerdiek
4 en Vrederust 3.
Het 35-jarige slachtoffer, speler
vanVrederust, voelde bij een
Herman Sarneel: „Misschien moeten we wel aansluiting gaan zoeken bij een atletiekvereniging en een fietsclub." foto Pere Nicolai
immers niet bezig met het
coachen van leden op de atle
tiekbaan en op de fiets, het
verstrekken van schema's die
eventueel naar een bepaalde tijd
leiden. Veeleer zijn we een club
die twee keer per week een uur
het zwembad in Oostburg af
huurt om triatleten in de ge
legenheid te stellen baantjes te
trekken. Ja, een veredelde
zwemclub, noem het zo. Het
voordeel van zwemmen bij onze
club is het gegeven dat je met
soortgenoten in het water ligt.
Het is georganiseerd baantjes
trekken. Maar inderdaad, dat
heeft niet zo heeL veel met de
triatlonsport te maken. We zijn,
op zwemgebied, voorwaarden
scheppend bezig. Maar een
zwemclub zou exact hetzelfde
kunnen doen. Anderzijds, de
triatleet is een individualist. Hij
traint vaak alleen en z'n sche
ma's haalt hij uit boekjes. Die
kunnen wij wel verstrekken,
maar die boekjes hebben ze
thuis in de kast staan. Boven
dien beperken de echte toppers
zich niet tot alleen zwemmen bij
onze club. Ronnie Babijn zwemt
bijvoorbeeld ook bij de zwem
club Koewacht."
Eigen weg
Zo zoekt ieder zijn eigen weg.
Trouwens, slechts zes leden van
de club beoefenen actief de triat
lonsport. De rest richt zich op
deelname aan die ene wedstrijd
en kent dan als enige doelstel
ling de finish halen. Pure recre
anten. Waarom zou ik beweren
dat het anders is."
„En wat de toekomst betreft, er
zal gepraat moeten worden. Hoe
moeten we nou verder? Mis
schien moeten we wel aanslui
ting gaan zoeken bij een atletiek
vereniging en een fietsclub. Mo
gelijk kunnen we dan wat con
creter invulling geven aan onze
naam."
spelmoment een trap t
kuit, De Brabander gingdi
verhaal halen bij de dade
speler van Smerdiek. „Ik: 1
hem uitgescholden. Hij dn:
zich om, kwam op me af er 1
me een kopstoot", deed de;
baller uit Halsteren gis;:
zijn verhaal. 1
Officier van Justitie A.
weert sprak van een uitzona
ke situatie. Hij hield er rek- j
mee dat het incident op een:
balveld was gebeurd en ar, 1
gekwalificeerd moet worde-.' I
bijvoorbeeld uitgaansger
Hij eiste 500 euro boete.
Raadsman E. van Waes: A
het vreemd dat na afloop!
van het incident op het f
strijdformulier stond ven
Hij bepleitte vrijspraak, j
Lucky Day.
3-4-7-10-19-37-38-39-43-44-49-52-53-60-
61-66-72-75-76-78.
(onder voorbehoud)
Londen. Wimbledon, 13,5 miljoen
euro.
Mannen, halve finales: Federer
(Zwi/1) - Grosjean (Fra/10) 6-2 6-3 4-3 (af
gebroken wegens regen), Roddick
(VSt/2) - Ancic (Kro) 6-4 4-3 (afgebroken
wegens regen).
Meisjes, halve finale: Bondarenko
(Kro/6) - Krajicek (Ned/1) 7-6 1-6 6-4.
Koewacht, Open Vlastoernooi: VD
7: Schenk/van Waes-Kint/Kint 7-5 6-4,
Neve/van de Zan-
de-Asselman/Leenknecht 7-6 7-5. Van
Bellen/Campfens-Schenk/van Waes 7-5
7-5, Aarssen/Dobbelaar- Meuldijk/-
Schenk 3-6 6-4 6-4, Ambrosini/-
Herman-Buys/de Mey 7-6 6-4, Van
Beest/de Meyer-Kleppe/Sinke 6-4 6-2.
ME 4: Reggie Bun-Bjorn Obrie 6-7 6-0
6-3. ME 5: S. Bogaart-V. Koole 6-0 6-2.
ME 6: Philip de Baets-Bas Dingenouts
6-1 6-2, B.Verscheure-N. Samijn 0-6 6-0
6-4, J. Donze-W. Herrewegh 6-2 1-6 6-2,
B. Verscheure-D. Vlassenrood 2-6 6-3
6-1, B. Voermans-B. Vanassche 6-4 6-2.
ME 7: K. Koutstaal-S. Hoefnagels 3-6
6-1 6-3, M. Valent-K. Vermunt 6-1 6-1, H.
Sinke-P. Plasschaert 6-7 6-0 6-2, J,
Rouw-P. Verbist 7-6 6-2, K. van Dorsse-
laer-N. Vermeirssen 7-6 6-3, M. Val-
ent-N. Samijn 6-2 6-2, R. Mulder-W. Jo-
rissen 6-4 4-6 7-5, E. Martinet-J. Rouw
6-4 6-1, M. Valent-R. Mulder 6-1 6-0. E.
Martïnet-D. de Schepper 6-3 7-6. MD 4:
Blackman/Schut-Cappendijk/de Schep
per 6-4 6-4, Blackman/Schut-Van
Gassen/Sponselee 6-2 7-5. MD 5: Van
den Berg/Bogaart-MichielsenA/antricht
6-2 6-7 7-5, Dutree/Martens-Van
Gassen/Sponselee 6-4 6-4,
Michielsen/Vantrïcht-Dutree/Martens
6-4 6-1, Michielsen/Vantricht-Van
Gassen/Sponselee 6-4 7-5. MD 6: De
Saeger/Seghers-Van der
Heijden/Verscheure 6-1 2-6 6-3,
Navarro/Rouw-Millenaar/Vlassenröod
7-6 6-3, Van Dorsselaer/van der Kloos-
ter-Baets/Dhaene 6-2 6-3,
Sponselee/Sponselee-Statujew/Vlassen
rood 6-3 1-6 6-4, Donze/van Dronge-
len-Van Dorsselaer/Martinet 6-4 6-1,
Van Dorsselaer/van der Kloos-
ter-Navarro/Rouw wo, Donze/van Dron-
gelen-Kleppe/Stam 6-2 6-2. GD 4:
Hollestelle/van Cauteren-Pauwels/van
Gassen 2-6 6-2 6-1, Hollestelle/van Cau-
teren-Wolfert/Martens 7-6 6-2,
Martens/d'Hooghe-Wolfert/Martens 7-5
6-7 6-3. GD 5: Schelfaut/de Bae-
ts-Fraanje/d'Hooghe 6-3 7-5.
Schoondijke. Rabo de Zwaantoer-
nooi: VD 6: Ijzerman/Steijaert-
Alberti/van der Hooft 6-2 6-2,
Ijzerman/Steijaert-Blackman/van Espen
6-4 5-7 6-4, Becu/Dusarduyn-Van
Brug/van Trier 6-4 7-6, Paepe/van der
Schelling-Maas/Tazelaar 4-6 6-3 6-1,
Becu/Dierick-Brenner/Flikweert 3-6 6-1
6-4, VD 7: Buïjsse/van Remortel-Van
Leeuwen/Van Voren 6-4 6-4, De
Feijter/de Letter-Ijsebaert/Pieters wo,
Fijnaut/Moens-Dieleman/Dieleman 6-3
6-2, Van der Hooft/de Visser-De
Schoolmeester/de Vries 6-1 6-3, Van
der Slikke/Smits-Jansen/van Mourik 6-0
6-2, Becu/Broekhoven-Mullaert/de Vis
ser 2-6 6-3 6-2, Fijnaut/Moens-De
Feijter/de Letter 6-3 6-2, Van der
Hooft/de Visser-Van der Slikke/Smits
6-2 6-2, MD 6:
Flikweert/Praas-Arens/Tarant 4-6 6-4
6-0, Vermue/Zeegers- Dieleman/ Diele-
man 6-3 6-2, Ijsebaert/Lauret-
Geelen/Raaymakers 3-6 6-2 6-0,
Flikweert/Praas-Van de Buclk/de Jonge
6-4 7-5, Oosthoek/Verpaalen-
Dierick/Pijcke 6-2 6-2, Goethals/ Rie-
mens-Heede/Vermeulen 6-2 6-2,
Jansen/Jansen-Brenner/Baas 6-3 6-7
7-6, Maenhout/Swartile-Van Limmen/
Pieters 6-3 3-6 6-3, Asselman/Dijkers-
Vermue/Zeegers 6-3 6-3, Koster/Willem-
sen-ljzerman/de Vos 6-0 7-6, G-.
Nelisse-Ijsebaert/Lauret 6-4 6-3,":
hals/Riemens-Jansen/Jansen7#
GD 6: De Witte/Boogaard-Vz k
Schelling/ Vermeulen 6-3 6-7!
Hollander/Goethals-De Witte/Boo
6-1 6-2, Alberti/Lauret-Porte/de
4-6 6-1 7-6, Vinje/Praas-Becu/vs
men 6-2 6-3, Nijsse/Neve-Becu/A
6-4 7-5, Van Espen/Dielemaiv j
duyn/Jansen 6-2 1-6 6-2, VanS
van Overloop-Verpaalen/ Verpaa Jj
6-0, De Paepe/Pieters- Verplanli
len 6-2 2-6 6-3, Brenner/ Bren»
Noord/Oosthoek 6-4 3-6 6-1, Nijst C
ve-Vinje/Praas 6-4 6-4, Brenne:
ner-de Paepe/Pieters 4-6 6-4 6-3
pi
EEDE - Het blijft voon£
stuivertje wisselen boventf,
de Zeeuws-Vlaamse Stern:;,
competitie. Nu heeft Defói
toerist uit Eede de eerste fc.
weer overgenomen van TCr_
De ploeg uit Sluiskil won
waar het dagklassement
dankzij de te verdienen'
punten nam De Wielei
leiding toch weer over.
schil is overigens amperl
punten waardoor de s[
hoog blijft.
Tijdens de dertiende tocal
dit seizoen werd een recoil
tal deelnemers genoteerd -J
taal 318 deelnemers hadcT
fiets tevoorschijn gehad
naar het clublokaal van
lertoerist te komen om da
stempel in hun trimboekjt
ten plaatsen. Het vorige: e
stond op 279 deelnemers.
Daarbij dient wel aange^
te worden dat van de 3115|
sers er 75 individueler^
die niet aan de competitie -
nemen. TC HAS scooré
maal dus het beste met Di
lertoerist als tweede en RÏÏ
ta uit Terneuzen op de
plaats.
Het klassement wordt na:
voerd door De Wielertoen
1043,70 punten op de vo
volgd door TC HAS met 1 |j
punten. Het lijkt er op£;)
nog de enige twee ploeg j
die in aanmerking zullen i (1
voor de eerste plaats. Df
gen die achter dit duo;
staan immers al op meen
punten achterstand.
Graauw is derde met
ten en RTC Delta vit
962,50 punten. Op dei
plaats staat TC Axel mei]
punten.
De veertiende wedstri)
komende woensdag op
gramma. Dan is de
in handen van het
WTC Sportief Malclegem'
Stéphanie Rottier met haar hond Noa.
siek en mentaal niet opbren- draad weer op bij Amstelpark
gen. „De lol was helemaal in Amsterdam en drie jaar gele-
weg." Daarna pikte ze de den begon ze ook met competi
tie spelen in Duitsland, bij een
club in Bonn. Maar dat wil niet
zeggen dat ze de sport ook met-
