Tik van een papieren tijger
De hele
Tour voor slechts €9/
ywdcrsop;
De Tour voor slechts 9,90
re @ctie
Lezersredacteur A. J. Snel is
bereikbaar per post op het
adres van de
Centrale Redactie van de PZC,
Stationspark 28,
Postbus 31,
4460 AA Goes.
Telefonisch: 0113 - 315660.
E-mail:Lezersredacteur®pzc.nl
Het forum waarop lezers zich
kunnen uiten over actuele
zaken is bereikbaar via
internet: wiow.pzc.nl.
Zeveneneenhalf miljoen mensen
zagen dinsdagavond op televisie
hoe Ruud van Nistelrooy Oranje
toch nog naast de Duitse natio
nale ploeg hielp. Op Forum, de
virtuele dorpspomp op de websi
te van de PZC, werd deze week
de vraag gesteld of al dat voet
bal op televisie wel zo wenselijk
is.
Een bezoekster die liever ano
niem wil blijven en haar bijdra
ge daarom ondertekent met 'een
Oranje weduwe', meldde al voor
de aftrap van Nederland-Duits-
land dat ze het beu was. „Gek
word ik er van. Overal proberen
ze je oranje hoedjes te verkopen,
oranje koekjes, oranje vla. La
ten we hopen dat Nederland het
niet ver schopt in het EK.
Straks sta ik weer voor gesloten
winkels of nul service omdat ze
ook in de winkels het voetbal
moeten zien. Achterlijk. Het
land lijkt verdeeld in zinnige
mensen en voetbalidioten."
Puntenrijbewijs
Op het Forum werd deze week
ook een andere actuele kwestie
aan de orde gesteld: de invoe
ring van het puntenrijbewijs.
De vraag luidde: Moet er stren
ger opgetreden worden tegen
overtredingen en misdragingen
in het verkeer of is Nederland al
streng genoeg? Heel bijzonder,
want dat gebeurt op het Forum
toch vrij zelden: de vraag lever
de geen enkele reactie op!
vrijdag 18 juni 2004 |j f
Tijdens het Europees Kampioenschap voetbal in Portugal tuimel
de deskundigen over elkaar heen om de zeepkist te mogen bestijg
gen. Maar zoals iedereen weet, is er in Nederland maar één echte
deskundige, die zijn wijsheden bovendien dermate ingewikkeld;
woordt, dat niemand het waagt zijn kennis van zaken te betwijfc.
len. Vandaag biedt de rubriek Zeepkist daarom bij wijze van ufo»
dering ruimte aan slechts één mening, die van Johan Cruijff,
Het taalgebruik heeft zelfs een eigen benaming gekregen: Cruiigj.
aans. Meestal gaat het om een waarheid als een koe, maar door
Cruijff uitgesproken Als het niet goed gaatdan gaat het niet
goed), klinkt het alsof er heel lang over is nagedacht. Zijn bekend-
ste uitspraak is in alle situaties en op alle tijdstippen toepasbaar
Elk nadeel heb z'n voordeel. Maar wat te denken van deze, voorè
wedstrijd tegen de Tsjechen:
Als je één goal meer maakt dan de ander, dan win je. jiRin
Ervaring. Dat heb je of dat heb je niet. SUW
Toeval is logisch.
Ik ben overal tegen. Tot ik een besluit neem, dan ben ik ervoor
Lijkt me logisch.
De waarheid is nooit precies zoals je denkt .dat hij zou zijn.
Vaak moet er iets gebeuren voordat er iets gebeurt.
Je bent net zoveel waard als de tijd die je op tv komt.
Je moet schieten, anders kun je niet scoren.
Ik maak eigenlijk zelden fouten, want ik heb moeite me te vergis
sen.
Voetbal is simpel. Het is echter moeilijk om simpel te voetballei 'm
ide
Je kunt beter ten onder gaan met je eigen visie dan met de visie te. n
een ander.
BChl'
au
De Italianen kennen niet van jou winnen maar je kunt wel van hm
verliezen; da's logisch.
En op de vraag of een gelovige voetballer een streepje voorheeft
Ik geloof het niet. In Spanje slaan alle 22 spelers een kruisje voor
dat ze het veld opkomen. Als het werkt, zal het dus altijd een gdij
spel worden.
Je gaat het pas zien als je het door hebt.
En tot slot een relativering:
Als ik thuiskom van een televisie-analyse, vraagt mijn vrouw: um
heb je gezegdDan zeg ik: al sla je me dood.
Citaat
Zinloze woordcombinaties lijken wel poëzie, maar zijn
dat uiterst zelden.
Boudewijn Büch
door Dick Bosscher
Een lezer benaderde de hoofdredac
tie vorige week met een opmerkelij
ke klacht. Opmerkelijk, omdat de
klacht betrekking had op een bericht
dat niet in de PZC, maar in een plaatse
lijk huis-aan-huisblad stond. Een van
brandstichting verdachte man was daar
in met naam en toenaam genoemd.
De lezer was het er volstrekt niet mee
eens dat de privacy van de verdachte zo
eenvoudig was geschonden en wilde we
ten wat haar mogelijkheden zijn om dit
aan de kaak te stellen. De eerste gedach
te die dan opkomt is: een klacht indie
nen bij de Raad voor de Journalistiek.
Nu is het nog maar de vraag of de Raad
deze lezer wel ontvankelijk zal verkla
ren, want wat is haar belang in deze
kwestie? Maar stel dat de betreffende
verdachte de klacht zou indienen, dan
lijkt de kans groot dat de redactie van
het huis-aan-huisblad op de vingers
wordt getikt.
Daar zit 'm trouwens de makke: de
Raad is een papieren tijger. Want het
oordeel mag dan nog zo vernietigend
zijn voor het betreffende medium, de
Raad heeft geen enkel dwangmiddel tot
haar beschikking. Ze kan het medium
dat de fout in ging, zelfs niet verplich
ten de uitspraak te publiceren.
Mede daardoor staat het voortbestaan
van de Raad op het spel. Een toene
mend aantal hoofdredacteuren vindt de
raad dermate weinig gezaghebbend, dat
zij haar volstrekt negeert. Schaf maar
af en laat de rechter oordelen over fou
ten in de media, betogen zij. Daar staat
tegenover dat de gang naar de rechter
vaak tijdrovend en duur is. Zullen men
sen die moeite nog wel nemen als zij ei
genlijk alleen uit zijn op een principiële
uitspraak? Het is dan ook de vraag of de
Raad de 45 jaar zal volmaken. Nog in
de loop van dit jaar wordt over de toe
komst van de Raad een uitspraak ver
wacht van het Genootschap van Hoofd
redacteuren.
Voorstanders van de Raad zeggen dat
het helemaal niet draait om macht of
kracht. De Raad is er in hun ogen alleen
om een oordeel uit te spreken en op die
manier bij te dragen aan discussies over
joumalistiek-ethische kwesties. Om dat
te kunnen plaatsen, moeten we terug in
de tijd, naar de oprichting van de Raad.
In de jaren van de wederopbouw na de
Tweede Wereldoorlog groeide onder
Journalistenverenigingen de behoefte
4 weken Tour de France voor 9,90
Noteer mij voor een Tour-proefabonnement voor €9,90 (van 30 juni tot 28 juli)
Ik geef daarbij toestemming eenmalig 9,90 voor automatische incasso van
onderstaand rekeningnummer
Stuur de volledig ingevulde bon in een ongefrankeerde enveloppe naar:
PZC Afdeling Lezersservice, Antwoordnummer 713, 4460 WB Goes.
Bellen kan ook: 0800 O231 231 (gratis)
Neem nu een Tour-proefabonnement en ontvang vier weken
de PZC (30 juni tot 28 juli).
Behalve alle Tourverslagen en een spannend Tourspel ook
nog een complete regionale krant, 6 dagen per week
's-morgens vroeg bij u thuisbezorgd!
/J
Voorletter(s):
m/v
Straat:
nr:
Postcode:
Woonplaats:
Telefoon:
Voor automatische incasso stem ik toe in afschrijving van mijn:
(post)bankrekeningnummer:
handtekening:
Uitgeverij PZC BV gaat zorgvuldig om met persoonsgegevens. In de colofon van PZC vindt u nadere informatie g I
Kunnen klagers over de media straks nog wel bij de Raad voor de Journalistiek terecht? foto Ruben Oreel
om een goede uitoefening van het be
roep veilig te stellen. In 1948 richtte de
Nederlandse Vereniging van Journalis
ten (NVJ) de Raad van Tucht op. Deze
Persraad oordeelde alleen over leden
van de NVJ en kon in geval van onpro
fessioneel gedrag een journalist beris
pen, tijdelijk schorsen of hem het lid
maatschap ontnemen.
Een jaar of tien later ontstond tumult
rondom parlementair redacteur Henri
Faas. Hij omzeilde het embargo dat
over de Troonrede en Miljoenennota
was afgesproken omdat hij de informa
tie al uit andere bronnen had verkregen
en publiceerde het een en ander in de
Volkskrant. De regering was woedend
en sloot de journalist gedurende een
jaar uit van alle overheidsinformatie.
Op dat moment kwam de zwakte van de
Raad van Tucht aan het licht: de rege
ring had de zaak niet bij de Raad aange
kaart omdat die alleen competent was
te oordelen over journalisten die bij de
NVJ waren aangesloten. De NVJ be
sloot daarop de Raad van Tucht om te
bouwen tot een Raad voor de Journalis
tiek die ook klachten tegen niet-georga-
niseerde journalisten in behandeling
mocht nemen. Sindsdien is de Raad een
onafhankelijke instantie die ook op ei
gen initiatief uitspraken kan doen.
De Raad bestaat uit een voorzitter
(J.B. Fleers, raadsheer in de Hoge
Raad), negen journalist-leden en acht
leden die niet journalist zijn. De benoe
mingen gelden voor vier jaar. De raad
onderzoekt vooral of een journalist zorg
vuldig zijn werk heeft gedaan en of een
medium met een publicatie of uitzen
ding 'geen grenzen heeft overschreden
van wat, gelet op de eisen van journalis
tieke verantwoordelijkheid, maatschap
pelijk aanvaardbaar is'. De Raad doet
rond de zestig uitspraken per jaar. Die
worden gepubliceerd op de website van
de Raad en in het vakblad De Journa
list. De PZC is in de 44 jaar dat de Raad
voor de Journalistiek nu bestaat, vijf
keer op haar bordje gekomen. In één ge
val werd de krant op de vingers getikt:
in 1985 had de PZC gemeld dat een Vlis-
singer was overleden na heroïnege
bruik. Familie van de overledene be
klaagde zich er met succes over dat de
doodsoorzaak was vermeld. De Raad
vond dat het vermelden van het heroïne- j
gebruik 'bij een groot deel van het pu
bliek een verband oproept met crimina
liteit. Van een dergelijk bericht zal al
dus voor de overledene en diens nabe
staanden een stigmatiserende werking
uitgaan'.
Tijden veranderen; het is maar zeer de
vraag of de Raad daar negentien jaar la-
ter net zo over zou oordelen.
Raad voor de Journalistiek: Joh. Ver
meerstraat 22 1071 DR Amsterdam. Te
lefoon 020-6735727 www.rvdj.nl