Straks komen we hier
met auto's en meisjes
Niets mooier dan een strak schap
De 9de van Jovink?
Ambitieus debuut
Geweldige nummers
Licht verteerbaar
Laat zien watje in je hebt
zaterdag 5 juni 2004 W13
De boulevard in Vlissingen, vlakbij Michiel de Ruyter: misschien wel de mooiste hangplek van Zeeland.
foto Dirk-Jan Gjeltema
Deze plek gaat van gene
ratie op generatie, ant
woordt Remo (17) op de
vraag hoe lang er hier al ge
hangen wordt. „Ik kom hier
elke dag en meestal staan er
dan al mensen." Het is mis
schien wel de mooiste hang
plek van Zeeland; bovenaan
de boulevard van Vlissin
gen, vlakbij Michiel de Ruy
ter.
Nu is het rustig, maar in de
zomer staat er wel twintig
of dertig man, zegt Ferdi (17).
Ook hij komt hier elke dag, ter
wijl hij in Oost-Souburg woont.
Een hanggroep ontstaat eigen
lijk een beetje vanzelf. „We ken
nen elkaar van school", vertelt
Sean (16). „We staan hier 's mid
dags en 's avonds. Iedereen die
hier komt, neemt vrienden mee
en zo wordt de groep groter."
Het uitzicht is geweldig, maar
het waait er wel hard. De jonge
ren hebben hier kennelijk geen
last van en hangen relaxed in
een T-shirtje. Ferdi: „Als het
echt koud of saai is, gaan we
naar een andere plek. Bij het po
litiebureau of op het school
plein. En anders gaan we schui
len bij Tamara van de friettent
hier, halen we een frikadel of
wat te drinken." De jongeren kij
ken naar Tamara, die net gaat
openen. „We maken réclame
voor jé, nu krijgen' we zéker wel
een gratis ijsje" probeert Remo.
Tamara doet net of ze niets
hoort. Ondertussen komt Boy
(18) aangescheurd op zijn scoo
ter. Eigenlijk bestaat de hang
plek uit twee delen; bij de friet
tent staan de jongens met fiet
sen en scooters, iets verderop
staan de auto's.
„Nu zijn we met de scooter,
straks met de auto", zegt Remo'.
Hangauto's, dat is toch wel een
nieuw fenomeen. Het heeft na
tuurlijk als voordeel dat het lek
ker warm is, en kennelijk krijg
je er een meisje bij. Elke jongen
die nonchalant in zijn auto
hangt, heeft er een meisje bij
hangen.
Zo ver is het nog niet voor onze
hanggroep van deze week. Er
staan wel eens meisjes bij, maar
niet zo vaak. De jongens praten
over scooters, uitgaan en vakan
tie. „En nu over de examens",
vult Remo aan. „Ik ben gelukkig
al klaar, maar de anderen moe
ten nog." Het schiet Ferdi in
eens te binnen dat hij morgen
examen economie heeft. Even
later vertrekken ze allemaal.
Morgen is er weer een hangdag.
Petra de Bil
Met de zomervakantie in
zicht zijn de bijbaantjes
weer populair. Veel jongeren
werken in supermarkten om de
schappen bij te vullen. Ook bij
vakkenvuller Simon begint het
te kriebelen. Hoewel hij het he
le jaar door in de winkel staat,
wil hij de jongens en meiden in
de buurtsuper een hart onder
de riem steken. Daarom schreef
hij het nummer 'V*kkevuiler',
een parodie op de hit 'F**k it'
van Eamon. Maar is dit eerlijk
en serieus bedoeld of is het een
slim bedachte marketïngtruc?
„Vakken vullen is mijn lust en
mijn leven", zegt Simon. „Er is
niets mooier dan een strak ge
spiegeld schap in de winkel. Ik
werk al tien jaar lang zestig uur
per week in de buurtsuper in
een klein dorpje in Noord-Hol
land en vul daar in mijn eentje
alle vakken."
In een ruimte op het hoofdkan
toor van platenmaatschappij So
ny zit Simon de Wit met zijn
werkschort nog voor, wegge
rukt van zijn dagelijks werk in
de supermarkt. Met veel moeite
heeft hij vrij kunnen krijgen om
een dag lang de pers te woord te
staan. Want dat is één van de
consequenties als je een hitnum
mer maakt.
„Vakkenvullers worden enorm
ondergewaardeerd. Maar die
mensen doen nuttig werk, het is
een prachtige baan. Met dit
nummer wil ik het aanzien van
het vak wat verhogen. Het be
gon allemaal op een vakkenvul-
lersfeest, een bedrijfsfeest spe
ciaal voor vakkenvullers. Ik
had al vaker het nummer 'F**k
it' van Eamon op de radio ge
hoord en dat liedje bleef maar
in mijn hoofd zitten.-Toen we
op het feest karaoke gingen
doen, verzon ik ter plekke de
tekst op het nummer van
Eamon. Toevallig was een
vriend van een collega ook op
het feest en die is producer. Hij
vond mijn versie van het num
mer zo mooi dat hij meteen aan
bood om het op te nemen."
En dan blijkt het nummer aan
te slaan en populair te worden.
'V*kkevuller' haalt downloadre
cords op internet en wordt opge
pikt door verschillende radiosta
tions. In de Top 40 staat het
Simon heeft een hit met het nummer 'V*kkevuller'. Maar werkt hij nu echt in een supermarkt of is zijn
verhaal één grote marketingtruc?
nummer deze week op de elfde
plek. „Dat is heel spannend en
ook een beetje eng omdat ik het
allemaal nog nooit heb meege
maakt, maar het is wel waanzin
nig! De reacties van klanten in
de winkel zijn erg leuk. Mensen
vragen om handtekeningen en
laatst wilde Henkjan Smits
zelfs met me op de foto", lacht
Simon.
Hoewel Simons nummer een pa
rodie op dat van Eamon is, ver
schillen de twee versies wel de
gelijk van elkaar. In tegenstel
ling tot 'F**k it', is 'V*kkevul-
ler' erg braaf. „Ik heb expres
geen scheldwoorden gebruikt,
zoals Eamon dat heeft gedaan.
Ik heb gewoon een liedje ge
maakt over mijn liefde voor het
vakkenvullersvak.
Vakken vullen, daar houdt hij
van. Maar dat hoeft volgens
hem niet per se in de plaatselij
ke buurtsuper te gebeuren.
„Het Europees Kampioenschap
voetbal komt er aan en daar
moeten natuurlijk ook vakken
gevuld worden", zegt hij met
een gretige en vooruitziende
blik.
Het lijkt een geweldig verhaal:
een vakkenvuller in hart en nie
ren die 'per ongeluk' een hit
scoort met een zelf geschreven
nummer. Maar toch rammelt er
wat aan het verhaal van de
flink lachende Simon. Zo ziet
het schort dat hij voor de gele
genheid heeft aangetrokken, er
uit alsof hij het uit de verkleed
kist op zolder heeft gehaald.
Ook het naamkaartje op zijn
borst heeft hij net van het kopi
eerapparaat geplukt. Verder
wil hij niet vertellen in welk
dorp of in welke supermarkt hij
werkt, noch over zijn andere
hobby: toneelspelen.
Marketingtruc
Het lijkt duidelijk dat het een
leuk bedachte marketingtruc is.
Vooral omdat het nummer goed
getimed is: de zomervakantie
komt er aan en veel jongeren ne
men een vakantiebaantje als
vakkenvuller. Bovendien slaat
Simon dooi- in zijn verhaal. Zo
vertelt hij onder andere dat hij
thuis, in de weinige vrije tijd
die hij heeft, ook aan het vak
ken vullen is. Hij heeft namelijk
een wandje speciaal ingelicht
om te kunnen 'recht trekken' en
'spiegelen'. Het verhaal wordt
nog onwaarschijnlijker wan
neer hij vertelt dat de originele
vertolker van het nummer,
Eamon, hem in een e-mail heeft
gevraagd om hem te bescher
men tegen zijn lastige ex-vrien
din Frankee, die ook een eigen
versie van de hit 'F**k it' heeft
gemaakt.
Maar Simon houdt vast aan zijn
verhaal. „Het is echt waar, ik
ben bloedserieus", zegt hij met
een grote grijns. „Eamon heeft
een tijd lang op nummer één ge
staan, maar dat gaat mij ook
lukken, let maar op! Straks zijn
we Boris al vergeten", lacht hij.
„Keep de vakken vol!"
En wanneer het niet mocht luk
ken met de zangcarrière van Si
mon, dan heeft hij nog altijd
een mooi vak achter de hand.
„Vakken vullen is erg ver
trouwd voor mij. Alleen wan
neer de single het echt goed
doet, ga ik er over nadenken om
een hele cd te maken. Anders
blijf ik gewoon elke dag lekker
in de supei*markt werken." Ja,
ja-
Marloes Orij
De 23-jarige dj, producer en
labeleigenaar Don Diablo
uit Dalen debuteert ambitieus
met 2Faced. Al jarenlang viert
hij wereldwijd successen van
achter de draaitafel. Hij heeft
zestig platen op zijn naam
staan, van chemical tot hardco
re.
Op zijn eerste artiestenplaat
2Faced klinkt de als Don Schip
per geboren Drent even geva
rieerd en onnavolgbaar als tij
dens zijn draaibeurten. Eclec
tisch, want behalve trance
maakt hij uitstapjes richting
techno en electro. Maar er is
meer. Zo horen we synthesizer•-
pop en zelfs dancehall (met Ge
neral Levy). Don Diablo laat
zich kortom niet eenvoudig in
een hokje di-ukken. Zo zoekt hij
- ook live - wel eens de samen
werking met de rockband
16Down. Hij bedrijft zelfspot en
schroomt niet met humor te age
ren tegen drugsgebruik. De man
heeft nu eenmaal uitgesproken
ideeën en vindt dansmuziek
vaak te kil. De warme emotione
le laag die hij daarom in zijn ei
gen muziek heeft willen aan
brengen, geeft 2Faced een merk
waardige, maar aantrekkelijke
twist.
Peter van der Heide
Don Diablo: 2Faced
(ID&T/Universal), speelduur:
Het heet Gem, komt uit
Utrecht, bestaat slechts
een jaar en is sinds een paar
maanden één van de meest be
sproken Nederlandse bands.
Gem had met het debuut Teil
Me What's New dus nogal wat
waar te maken. Slim dat de
band het grootste kritiekpunt
met de titel al heeft opgevan
gen. Nee, Gem is niet nieuw. Ja,
het lijkt erg op The Strokes en
The Libertines. Te veel eigen
lijk, maar Gem maakt binnen
een jaar wel een plaat die niet
onderdoet voor de voorbeelden.
De populaire sound van The
Strokes zo goed imiteren is een
kunst op zich, maar het zijn de
geweldige nummers die van
Gem echt een bijzondere band
maken. Goeie liedjes schrijven
kun je niet nadoèn. 'Tonight',
'All We Have Is Now' en vooral
de onvermijdelijke hit 'Rise And
Fall' zijn van een klasse die in
Nederland niet vaak te horen is.
Als de band onder alle belang
stelling dit onbedaarlijke
rock-'n-rollgevoel vasthoudt en
een echt eigen geluid weet te vin
den, wordt Gem heel groot.
Maaike Borst
Gem: Tell Me What's New (Ex-
celsior/V2), speelduur: 38.05
Misschien is het omdat je er
niets van verwacht. De
9de van JovinkDat zal wel een
bak herrie zijn met de diepgang
van een stoeptegel. Wel: dat valt
dus alleszins mee. Sterker nog:
dit is gewoon een prima rock-cd
met teksten die weinig aan dui
delijkheid te wensen overlaten.
Superstrak gespeeld, opvallend
goed gezongen (met name in de
koortjes) en uitstekend geprodu
ceerd door Gordon Groothedde.
De vergelijking met Normaal
ligt voor de hand vanwege de in
breng van Gijs Jolink (de zoon
van Bennie) en de keuze voor
het Achterhoekse dialect. Maar
waar Normaal regelmatig in de
hoempamodus schiet, blijft Jo
vink altijd de vierkwartsmaat
trouw. Opvallende nummers
zijn vooral Moar Now Geet 't
Anders, dat door zijn prachtige
slidegitaar aan Lynyrd Skynyrd
doet denken, en de ballade Nix
Te Klagen, waarop we zelfs een
strijkkwartetje ontwaren. Pas
in de bonustrack Holy Riky is
het lachen geblazen. De Frans
Bauer-imitatie in dit nummer is
van een Koot Bie-achtige klas
se: ongenadig goed.
Martin Groenewold
Jovink And The Voederbietels:
De 9de van Jovink (Riky
Records/MBN), speelduur: 40.43
Het klinkt zo gemakkelijk.
De popliedjes van het Brit
se Keane zijn zoet en licht ver
teerbaar. Ze nestelen zich com
fortabel in je hoofd, direct naast
Coldplays Parachutes. Alles op
Hopes And Fears is na een draai
beurt vertrouwd - of eigenlijk al
voor die eerste draaibeurt. De
perfecte popstem van Tom
Chaplin, de melancholische tek
sten over verloren liefde, de mee-
zingmelodieën. Alles is bekend
en toch is het onterecht Keane
af te doen als plagiaatbandje.
Want het is niet gemakkelijk
wat Keane doet. Het is commer
ciële muziek met een grote hang
naar drama, maar wel erg goed
gedaan. Tim Rice-Oxley schrijft
klassieke popsongs die hij met
zijn pianopai'tijen zo warm en
veelzijdig opvult dat het gemis
van een gitaar bijna niet opvalt.
Als geheel heeft Hopes And
Fears dezelfde universele emo
tionele lading die Coldplay we
reldberoemd maakte. En ook
Coldplay had zo zijn duidelijke
voorbeelden.
Maaike Borst
Keane: Hopes And Fears
(Island/Universal), speelduur:
45.09 min.
Studenten kregen vorig jaar
voor het eerst de kans om
hun kunsten te vertonen op het
festival Depai't. Of je nu muziek
maakte, theater, kunst, film of
cabaret: alles kon. Op 3 septem
ber vindt de tweede editie
plaats.
Het is een idee van de Culture
Club. Deze organisatie probeert
met het aparte festival Depart
afstuderend talent een kans te
geven. Niet alleen bij een breed
publiek, maar ook bij toekomsti
ge opdrachtgevers. Vooral in de
ze tijd, waaiin het al moeilijk ge
noeg is om werk te vinden. Voor
het programma van dit jaar,
zijn nog een paar plekken voor
studenten beschikbaar. Zit je op
de Haagse Hogeschool, InHol-
land, de Koninklijke Academie
of het Koninklijke Conseiwato-
rium? Wil je laten zien wat je in
je hebt op muzikaal, theater-,
film- of ander creatief gebied?
Surf dan naar www.culture-
club.nl voor vei'dere infoi*matie.
