Nieuws is niet altijd somber
PZC
20
re @ctie
PwdDsop
vrijdag 28 mei 2004
Lezersredacteur A. J. Snel is
bereikbaar per post op het
adres van de
Centrale Redactie van de PZC,
Stationspark 28,
Postbus 31,
4460 AA Goes.
Telefonisch: 0113 - 315660.
E-maii.Lezersredacteur@pzc.nl
Het forum waarop lezers zich
kunnen uiten over actuele
zaken is bereikbaar via
internet: www.pzc.nl.
Delta blijft onderwerp van ge
sprek en debat. Als bij het nuts
bedrijf de opvatting zou heersen
dat het niet van belang is hóe ze
over je praten als ze maar over
je praten, dan zou iedereen daar
dik tevreden zijn. Maar niet alle
medewerkers van Delta denken
zo.
Geen korting
Vandaar dat van de week in de
rubriek Lezers Schrijven van de
ze krant een getergde reactie
was te lezen van een werknemer
van het bedrijf, die de bewering
dat het personeel van Delta kor
ting krijgt op gas, water en licht
uit de lucht gegrepen is.
De schrijfster van de ingezon
den brief, J.H.M. Buijink uit
Middelburg, ging er bij nader
inzien van uit dat de inlichtin
gen die zij had gekregen, niet
klopten. En ze bood excuses
aan. Daar zal ze niet op hoeven
terugkomen. Er worden inder
daad géén kortingen gegeven
aan personeelsleden, verzekert
een medewerker van de afdeling
communicatie.
Maxima
Dan was er van nogal wat lezers
de vraag waarom in de krant
geen melding werd gemaakt van
de verjaardag van prinses Maxi
ma op 17 mei. Zij werd op die
datum 33 jaar.
Het antwoord: „Wij zijn een
beetje dom geweest."
Ituud Lubbers, die voor de Verenigde Naties de functie bekleedt
van Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen, is in opspraak. Hij
wordt door een aantal vrouwen beschuldigd van opdringerigheid.
Lubbers tracht een laconieke indruk te wekken en stelt dat de affai
re alleen maar verlies van zijn kostbare tijd betekent. Toch zal hij
minder makkelijk wegkomen dan Boris Jeltsin, die in de jaren ne
gentig president van de Sovjet Unie was.
Macht
Jeltsin kneep ooit een vrouw in de billen terwijl de televisiecamera
draaide. Er werd erg om hem gelachen. En er werd overwogen dat
de eerste man van Rusland de stelling dat macht erotiseert per
abuis op zichzelf had betrokken en daar bleef het bij. Lubbers zal,
zelfs als het onderzoek dat naar zijn gedrag wordt ingesteld voor
hem gunstig uitpakt, blijvend schade ondervinden van van de be
schuldigingen. Hij werkt binnen een totaal andere cultuur dan die
van Rusland in de jaren negentig. Op Forum, de digitale zeepkist
van de PZC, bereikbaar via www.pzc.nl, werd deze week een aantal
opvattingen geventileerd over de zaak rond Lubbers.
Cultuur
„Juist de VN is een organisatie waar mensen uit alle landen wer
ken. Medewerkers zouden toch enige ruimte moeten hebben voor
verschillende gewoontes. Misschien dat een Hoge Commissaris uit
een ander land weer juist heel afstandelijk is en minder amicaal
dan Lubbers. In de billen knijpen is voor ons westerlingen wel een
beetje plat en onbeschaafd maar ik stel me voor dat het in andere
landen/culturen een non-probleem is," betoogde een schrijver. „We
lezen toch soms in de krant of zien op televisie dat in de Verenigde
Staten zaken worden aangespannen waarvan we in Nederland vin
den dat het spijkers op laag water zoeken is. Mensen verschillen,
culturen verschillen en ik kan me slecht voorstellen dat Lubbers'
hand op de billen echt seksueel bedoeld was. Eerder een beetje onbe
holpen sociaal gedrag".
Handen thuis
Minder mild is een dame die zeer kort haar zienswijze formuleert:
"Als hij zijn handen niet van een vrouwenkont kan laten, moet hij
er maar voor boeten. Een hoge functie geeft nog geen vrijheid."
Een ander: „Lubbers is zo'n typische womanizer van niks tot ner
gens. Het soort man dat je eerst lastig valt en als je laat blijken dat
je daar niet van gediend bent heel stereotiep reageert. Zo van: 'Je
dacht toch niet dat ik voor jou ook maar een spoor van belangstel
ling zou hebben, meisje'. Voor een vrouw is dat twee keer een verne
dering."
Kletsen
„Kom nou toch, er valt niets te verdedigen. Het feit dat er vijf klach
ten zijn gemeld, wil gewoon zeggen dat iemand zijn handjes niet
thuis kon houden. Zeker in zo'n positie dient een man de gewoontes
van anderen te kennen en gewoon met zijn kletsen van iemand af te
blijven."
„Mannen, ze zullen het nooit leren", luid een verzuchting. „Het ver
velende is dat de domheid van dat soort hufters niet om te lachen is
maar om van te walgen."
Citaat
Een mening wordt uiteindelijk bepaald door gevoelens en
niet door verstand.
Herbert Spencer
door A.J. Snel
Niks dan ellende. Moord en dood
slag. Oorlog en branden. Diefstal,
verkrachting en ongelukken in het ver
keer. Je hoeft de kranten maar op te
slaan of de radio of televisie aan te zet
ten en je wordt overvallen door een die
pe neerslachtigheid. De wereld ziet er
treurig uit. Je zou haast de media nege
ren om een beetje opgewekt te blijven.
Mis. De gedachte dat een gebeurtenis
pas nieuwswaardig is als er treurnis
aan verbonden is, berust op een wijd
verbreid misverstand. Waarom dat
dwaalbegrip zo goed gedijt, is verklaar
baar. De media besteden als regel meer
aandacht aan het uitzonderlijke dan
aan het alledaagse. De consument van
het nieuws zou vreemd opkijken als hij
vrijwel dagelijks geconfronteerd zou
worden met het feit dat opnieuw alle
Zeeuwse automobilisten, fietsers en
voetgangers veilig huis en haard had
den bereikt. De eerste keer dat hij zo
iets zou lezen, zou hij het misschien aar
dig en origineel vinden, maar hij zou al
snel terugverlangen naar de krant die
'gewoon' meldt wat afwijkend is.
Door aan het buitengewone aandacht te
besteden, geven media gehoor aan de
wens van de lezer, luisteraar of kijker
die heel goed begrijpt dat de media
geen compleet beeld geven van de wer
kelijkheid. Wie het nieuws, de analyses
en de commentaren volgt, weet wel dat
er meer is dan daar geschreven staat of
beweerd wordt. Straks gaan we de kin
dertjes voorlezen voor het slapen gaan
en daarna komen de buren nog even ge
zellig op een borrel.
Loze wens
Veel lezers, ook abonnees van deze
krant, vragen nogal eens om een positie
ve benadering van de gebeurtenissen,
maar als ze erover nadenken, gaat het
om een loze wens. Wie zich langdurig
wil bezighouden met de alledaagse saai
heid, kiest voor een deeltje uit de serie
over het bureau van Voskuil, maar de
gemiddelde krantenlezer wil het toch
iets eherverender.
Er zijn wel eens pogingen gedaan een
krant te maken die alleen goed nieuws
bevatte. In 1997 werd in Amsterdam
een groep gevormd van geestdriftige lie
den die zoiets op de markt wilde breng
en. Ze hadden een sponsor om de plan
nen financieel haalbaar te maken. Het
is er niet echt van gekomen. Verder is er
in regionale sferen - Eindhoven- wel
eens één krant uitgebracht met uitslui
tend goed nieuws, maar dat was een aar
digheidje tussendoor.
Het is overigens niet zo simpel alleen
maar goed nieuws te brengen. De moei
lijkheid is dat een bericht dat door de
ene lezer als uiterst gunstig wordt erva
ren, door de ander als rampspoedig
wordt opgevat. Wat te denken van de
verslaglegging van een voetbalwed
strijd tussen Oostkapelle en Rillandia.
Wint Oostkapelle, dan heerst in Rilland
bitterheid; en andersom. De uitslag van
verkiezingen zal evenmin ooit naar zin
en genoegen van iedere lezer zijn. Wint
men ter rechterzijde van het politieke
spectrum dan heerst links droefenis en
vice versa.
Er zijn handenvol voorbeelden te verzin
nen over nieuws dat verschillend valt.
Wat de nnlieubeweging toejuicht wordt
door de schelpdiersector als moordda
dig gevoeld. Op het moment dat de re
creatieondernemer, die zojuist een lang
bevochten vergunning voor uitbreiding
van zijn camping heeft gekregen het
glas heft, knarsetanden lieden die een
stuk natuur teloor zien gaan.
Erkel
Wie het nieuws wil vinden dat door ie
dereen of vrijwel iedereen als goed
wordt ontvangen, moet dus naarstig zoe
ken. En die zal het dan ook wel vinden.
De vrijlating van de in Dagestan ont
voerde Arjan Erkel van Artsen zonder
Grenzen is over de volle breedte van de
maatschappij als vreugdevol, heel goed
nieuws opgevat. In miniatuur gezien:
onlangs stond op de voorpagina van de
ze krant een bericht dat bij het sluizen-
complex van Veere een vlet geruime tijd
buiten gebruik zpu zijn omdat een wa
terhoen haar nest had gebouwd aan een
balk die langszij de boot was gehangen.
De balk, die als grof vuil moest worden
afgevoerd, moest voorlopig maar blij
ven waar die was, zo besloten de twee
kloeke, hoenlievende kantonniers. De
gevederde aanstaande moeder mocht
blijven zitten waar ze zat.
Ook goed voor het humeur was een be
richt over de mogelijkheid die binnen
kort word geboden om in Middelburg,
Goes en Domburg streekproducten en
gerechten te proeven. Behalve dan als
het om vosse soppen gaat, een meng-
spijs van een angstaanjagende samen
stelling. Dat zou pas slecht nieuws zijn
Wie zijn of haar neerslachtige buien wil
verjagen, moet vooral veel lezen in de
bijlage Buitengebied in deze krant.
Daarin wordt gemeld hoe het staat met
het fluitekruid. En daarin wordt be
richt dat de dappere aogepuut nog al
tijd stand houdt. Heel fijn. Voor de
boomkikker en wie het verder maar
zien wil.
Arjan Erkel wordt ingehaald in Westdorpe
foto Camille Schelstraete
