2t
te voet
Als je zou willen, kun je iedere week op pad
PZC
RUDEN RIEMENS
Langs de deur
met een
collectebus
zaterdag 22 mei 2004
FOTOGRAFIE
Geld inzamelen met een ramme
lende collectebus is een oerhol-
lands straatbeeld. Toch staat het col
lecteren onder druk: het is steeds
moeilijker collectanten te vinden en
het imago van het goede doel laat te
wensen over. Langs de deur met het
Astma Fonds. „Ga rond etenstijd en
ga nooit in discussie."
Gooooeeeeedenavond. Heeft u iets over
voor het Astma Fonds? Het is rond
half zeven in Scheveningen. De gevreesde
kille zeemist zorgt met meeuwengekrijs
voor het decor - bij elke openzwaaiende
deur aangevuld met weer een andere voed-
selgeur. Collectante Liliana Verheij (39):
„Om deze tijd is de pakkans het grootst. Nu
zijn de mensen thuis. Overdag zijn ze aan
het werk. Later op de avond collecteren kan
ook niet, zo is mijn ervaring. Kom je na half
negen, dan doet vrijwel niemand meer open.
Dan heb ik het er niet eens over of ik om die
tijd nog met een volle bus over straat wil."
Want vol wordt de bus: met Liliana meekij
ken wat er in de gleuf verdwijnt, hoort na
tuurlijk niet, maar het gemiddelde bedrag
dat de mensen geven is zo'n twee euro.
Slechts een enkeling geeft niets: naar schat
ting een op de tien mensen bezigt de klassie
ke smoes 'ik gireer al', of zegt eerlijk 'daar
heb ik geen belangstelling voor'.
De opbrengst van de collecte is van levens
belang, vertelt Arjan Verschuur (35), collec
temanager van het Astma Fonds op het
hoofdkantoor in Leusden. „Jaarlijks levert
het ongeveer een kwart van onze inkomsten
op. Als wij onze activiteiten goed willen
voortzetten, hebben we dit geld dus hard no
dig. We zijn dolblij met het werk dat de col
lectanten doen. Als iedereen maar één euro
geeft, heb je met zoveel collectanten al een
prachtige opbrengst."
Toch staat dit oerhollandse verschijnsel on
der druk. Het is moeilijk mensen te vinden
om langs de deur te gaan, er zijn plekken
waar collectanten liever niet met geldbus-
sen over straat lopen. Ook is er nog zoiets
als de recente beschadigingen aan het ima
go van het goede doel: ophef over hoge sala
rissen van de directeuren van Plan Neder
land en de Hartstichting bijvoorbeeld, en
publiciteit over misgelopen beleggingen van
"npde doelen.
Het wordt steeds moeilijker collectanten te vinden.
Eerst maar zoeken naar de ziel van de collec
tant. Neem Liliana. Zij begon vier jaar gele
den met collecteren voor het Koningin Wil-
helmina Fonds (KWF) - „al noem ik dat aan
de deur natuurlijk de kankerbestrijding."
Reden was een geval van deze ziekte in haar
directe omgeving. Al snel kwam daar het
Astma Fonds bij. Hoe dat ging is snel uitge
legd.
De organisatie van de collecte voor de kan
kerbestrijding wordt in Scheveningen ge
daan door Riet Toorens (75), die hetzelfde
doet voor het Astma Fonds. Riet collecteert
al 43 jaar, zowel langs de deur als in het win
kelcentrum bij de boulevard. Ze is ook ac
tief voor de Hartstichting. „Onze zoon had
astma. Daarom zag ik in hoe belangrijk het
was dat er goed onderzoek zou worden ge
daan naar de manieren om de ziekte te be
strijden. Voor het fonds ben ik wijkhoofd:
ik regel de verdeling van de straten over vijf
tien collectanten."
Politiestempel
De moderne tijd, met alle onvolkomenheden
die daar bijhoren, heeft ook in het inzamel-
wezen toegeslagen. De nieuwe bussen zijn
niet meer leeg te vissen, zoals het vroeger
nog wel kon, om maar iets te noemen. „Ie
dereen krijgt zo'n moderne bus en een legiti
matie, compleet met politiestempel. Dat
moet tegenwoordig. Anders kan iemand zo
maar een bus nemen, er een sticker van het
Astma Fonds op doen en langs de deur
foto Nico Schouten/GPD
gaan. Bij de politie ligt ook een lijst met de
namen van al onze collectanten."
In Scheveningen loopt een vast clubje.
„Nieuwe mensen vinden is moeilijk. Mensen
zeggen: ik wil niet langs de deur om te bede
len. Vooral jonge mensen kun je hier bijna
niet voor vinden. De mensen moeten besef
fen dat dit niets met bedelen te maken
heeft. Als ik alleen al naar onze zoon kijk:
43 jaar geleden bestond het bekende puf je
met salbutamol helemaal niet. Door al het
onderzoek dat er gedaan is, mede dankzij de
opbrengst van de collecte, is het voor hem
mogelijk een normaal leven te leiden."
Bijkomend probleem: de concurrentie op de
goede-doelenmarkt is betrekkelijk moor
dend. „Er zijn zoveel verschillende collec
tes. We vissen allemaal in dezelfde vijver
van vrijwilligers. Als je zou willen kon je ie
dere week op pad." Dit beeld duikt ook op
in het Leusdense hoofdkantoor. Arjan Ver
schuur en zijn collega Gera te Velthuis, ma
nager marketingcommunicatie, herkennen
maar al te goed wat Riet vertelt. Gera te
Velthuis: „Collectanten zijn bijna altijd
vrouw en de meesten zijn wat ouder, rond
de 55. We moeten altijd weer erg ons best
'doen om mensen te vinden."
Daarvoor is 'persoonlijke benadering' het
beste. „We hebben dit jaar ingezet op de jon
gere moeders. We hebben bijvoorbeeld infor
matie gedaan in de Babybox van Felicitas
en we hebben actief geworven op de Huis
houdbeurs. Je gaat alles inzetten wat je
hebt om mensen te krijgen. Zo verloten we
ook een gesponsord weekendje- weg onder
nieuwe collectanten.
In de kleinere plaatsen gaat het beter dan in
de steden. Gera te Velthuis: „Ik ben zelf on-
langs verhuisd naar een klein dorp en daar
komen veel meer collectes langs dan in de
stad waar ik eerst woonde. In plaatsen tot
75.000 inwoners gaat het goed. In de grote
steden wordt het minder: het kost je veel in
spanning daar mensen.te vinden, uit oog
punt van veiligheid willen de mensen daar
ook niet meer over straat. Dan kun je die
energie beter richten op plaatsen waar de
kans op succes groter is."
Dat zijn dan de problemen rond een collecte
week waar het fonds nog vat op heeft. Dat
geldt niet voor alles. Het openslaan van
kranten door de medewerkers van het fonds
voor en in de belangrijke week is een hache
lijke zaak.
Arjan Verschuur: „Vorig jaar barstte net
toen wij onze collecteweek hadden de kwes
tie in de kranten los over fondsen die fors
verloren hadden op beleggingen in aande
len. Ook het Astma Fonds kreeg veel vragen
over beleggingen. Toen hadden we echt een
probleem: het stond woensdag in de krant,
de rest van de week hebben we aan de tele-
