Irak is graf van mensenrechten
PZC
Vakantiegeld geeft even lucht
PZC
Noren lijden
onder tekort
aan wc-papier
De valse start van
meester Pieter
van Vollenhoven
Hoogleraar doet boekje open over martelingen door Amerikanen
14 mei 1954
vrijdag 14 mei 2004
Vernedering en martelingen
door Amerikaanse militairen
van haakse burgers en gevange
nen zijn geen uitzondering. Het
gebeurt niet alleen in de Abu
Ghraib-gevangenis in Bagdad,
maar in het hele land. En het is
erger dan iedereen denkt. Dat
zegt de m Nederland wonende
Iraakse hoogleraar Hussam Ras-
hid, die kennis heeft uit eigen er
varing.
door Serge Sekhuis
Professor Hussam Rashid (64)
oordeelt hard over de toe
stand in zijn vaderland. Volgens
de hoogleraar architectuur aan
de universiteit van Mosul is Irak
sinds de komst van de Ameri
kaanse troepen een graf van de
mensenrechten. Overal worden
onschuldige burgers opgepakt,
geslagen en vernederd.
De grootste criminelen ontsprin
gen de dans, zodat die het land
in chaos kunnen storten en presi
dent George Bush het excuus ge
ven dat hij in Irak moet blijven,
om een burgeroorlog te voorko
men. Want de Amerikaanse pre
sident wil de macht helemaal
niet overdragen, hij wil de olie-
belangen veiligstellen.
Rashid vluchtte in 1997 uit Irak
naar Nederland. Eind vorig jaar
ging hij terug naar Irak in een
poging zijn oude baan aan de
universiteit in Mosul weer op te
pakken. Dat bleek door plunde
ring onmogelijk. Dus ging Ras
hid met studenten op zoek naar
plaatsen waar een nieuwe uni
versiteit kon ontstaan, fototoe
stel in de hand. Gekeken werd
onder meer op een plek aan de
Tigris bij het hotel Oprawe
waar sinds mei 2003 de Ameri
kanen zitten. v
Om problemen te voorkomen
werd keurig toestemming ge
vraagd om foto's te maken. Het
Amerikaanse antwoord was kei
hard: de vragende studenten
werden opgepakt en in de kel
der van het hotel gevangen ge
zet. Rashid: „Ik benadrukte dat
zij in mijn opdracht foto's maak
ten en vroeg of ik als gevangene
niet hun plaats kon innemen.
Daar wilde de commandant
niets van weten. Vervolgens
moest ik alles over mezelf vertel
len en hoe ik eigenlijk vond wat
de Amerikanen in Irak deden.
Ik zei hem dat ik ze tolereerde,
maar dat ze niet te lang moch
ten blijven. Daarna kon ik gaan,
de studenten kreeg ik niet te
zien."
Rashid deed bij een ander Ame
rikaans kamp in Mosul een twee
de poging de jongens vrij te krij
gen. „Ik moest in een hut wach
ten. Plots werden mijn armen
op mijn rug gedraaid en werd ik
geboeid. Vier uur later had de
commandant tijd voor me, Om
te zeggen dat hij niets kon
doen."
Onschuld
Anderhalve week later vervoeg
de zich een hoge Amerikaanse
officier bij Rashid. „De man be
gon zich te verontschuldigen en
toonde de foto's die mijn studen
ten hadden gemaakt. Er was
geen enkele soldaat op te zien,
geen militaire geheimen. Heel in
de verte zag je het hotel." De of
ficier was overtuigd van hun on
schuld en beloofde dat ze snel
vrij zouden komen, nadat ze
voor hun rechtbank waren ver
schenen.
Op 8 december 2003, na drie we
ken cel, kwamen de twee studen
ten vrij. Rashid herkende ze nau
welijks. „De eerste vijf dagen
zijn ze vastgehouden in de kel
der van het hotel. Elke dag wer
den ze hardhandig verhoord. De
Amerikanen wisten zeker dat ik
ze had gestuurd om spionagefo-
to's te maken. Toen ze dat ble
ven ontkennen, werden ze ge
schopt en geslagen. Tegen hun
hoofd, in hun kruis en op andere
pijnlijke plekken. Ze werden be
werkt met elektrische stokken.
een methode die de Amerikanen
hebben afgekeken van Sad
dam."
Als de verhoorders wilden pau
zeren, moesten de twee hun ar
men uitstrekken en een zak
zand van 40 kilo dragen. „Zodra
die zak te zwaar werd en ze de
armen bogen, kwamen er nieu
we klappen en trappen." Te
eten kregen de twee eens in de
twee dagen. „Het ergst waren
de avonden", vertelt Rashid na
mens de studenten die uit angst
zelf niet naar buiten durven ko
men met hun belevenissen. Dan
kondigden de Amerikanen aan
zich te gaan amuseren met hun
gevangenen. „Het vernede
rendst wat een moslim kan over
komen, is te worden verkracht
door een man. Daar praat je niet
over als je dat is gebeurd of aan
gedaan. Dat weten de Amerika
nen ook. Net zoals je zult ver
zwijgen als je beplast bent of in
je blootje moest staan dansen.
Pure vernedering."
Vanuit het hotel werden de stu
denten per helikopter overge
bracht naar Bagdad. Voordat
die opsteeg, moesten ze een uur
onder de draaiende rotor staan,
tot ze doof werden van het ka
baal. Op het vliegveld van Bag
dad werden ze ondergebracht in
de gevangenis daar, een tenten
kamp. „In elke tent zitten min
stens vijftien gevangenen. De hy
giënische omstandigheden zijn
belabberd, medische zorg is er
niet. Toiletten zijn er veel te wei
nig. Overdag moesten ze wer
ken, zakken met zand vullen.
Veel gevangenen zaten er al
maanden, zonder te weten hoe
lang nog of waar ze precies van
worden verdacht." Martelingen
kwamen echter niet meer voor.
De vraag blijft waarom de Ame
rikanen zich zo gedragen, verne
deringen en martelingen zelfs fo
tograferen en filmen. Rashid:
„Ik vrees uit pure verveling. En
misschien om nieuwe gevange
nen mee te dreigen: als je niet
zegt wat wij willen horen, ge
beurt dit jou ook. Precies zoals
Saddam dat deed."
In Al Raya al Irakia, de krant
van het ministerie voor Mensen
rechten, staat een lijst Irakezen
die de Amerikanen sinds mei
2003 gevangen hebben geno
men: ruim drieduizend.
Hun lot kan Rashid wel raden,
dagelijks hoort hij van familie
en vrienden in Irak verhalen
over vernederingen. Zenuwach
tige militairen arresteren ieder
een die zich 'verdacht' gedraagt.
Talloze moeders zitten in onze
kerheid of hun zoon nog leeft of
ergens wordt vastgehouden. Na
vrijlating zijn er de littekens, zo
als bij zijn vriend, een tandarts,
die aan een onterechte aanhou
ding een gebroken kaak over
hield. GPD
door Ton de Jong
Bij het zoeken naar een
baan kon Pieter van Vol
lenhoven na zijn huwelijk
met prinses Margriet alleen
rekenen op de steun van prins
Bernhard. Tegenwerking
kreeg hij vooral van Beatrix
en Claus, die geen concurren
tie duldden. Een functie in
het buitenland was daarom
uit den boze. Dit blijkt uit de
recent beschikbaar gekomen
dagboeken van oud-premier
Jan de Quay.
De Quay ergerde zich overi
gens fors aan de belang-
rijk-doenerij van Pieter van
Vollenhoven. Het kwam in
mei 1974 tijdens een reis naar
Canada tot een uitbarsting.
„Hij gedraagt zich als een bet
weter en hij wil zich met van
alles bemoeien. Ik voel me ver
plicht om hem dit alles eens
goed te zeggen", tekende De
Quay op in zijn dagboek. Het
was een van de incidenten tij
dens zijn reis met Pieter en
prinses Margriet.
Daags erna veegde de ex-pre
mier zijn 35-jarige pupil de
mantel uit. „Ik zei hem dat ik
zorg had over zijn nieuwe
functie, omdat hij te veel er
bij deed. Toen ik hem vertel
de dat hij soms lange gesprek
ken had met hooggeplaatsten
en dat die het toelieten vanwe
ge zijn positie (man van de
prinses) was het een schot in
de roos dat zeer hard aan
kwam." Het ging met Van Vol
lenhoven in het begin niet
goed, maar de vaderlijke te
rechtwijzing in Canada had
een goede uitwerking, meldt
De Quay in zijn dagboek.
Van Vollenhoven was toen
een paar maanden directeur
van de nieuwe Stichting Pe
riodieke Keuring Motorvoer
tuigen. De autokeuring ver
ruilde hij snel voor een ge
staag groeiende stapel func
ties op het gebied van de vei
ligheid, natuurbeleid, monu
mentenzorg en slachtoffer-
hulp. In een recent interview
bij zijn 65ste verjaardag
klaagde Van Vollenhoven noj
dat hij vanuit zijn schoonfa*
milie weinig steun kreeg b;:
het zoeken naar een zinvoile
tijdsbesteding.
Uit de dagboeken blijkt an
ders. Schoonvader Bernharc
heeft zich het vuur uit zi:;
sloffen gelopen voor de afge
zwaaide luchtmachtofficie
Hij schakelde een select gezel
schap topmensen in met ai
'trekker' zijn vriend Jan dj
Quay, die bij diverse grotej».
drijven commissaris was.
De zwakste
„Ik zegde toe voor Pieter va:
Vollenhoven altijd klaar
staan. Natuurlijk, hij is de
zwakste", tekent De Quay
aan op 16 januari 1971 naee
'zeer goed, openhartig en ver
trouwelijk gesprek' met pr&
Bernhard op Paleis Soestdijt
Naar de internationale bus:-
nessopleiding in het Franse
Fontainebleau wilde Pieter
niet omdat hij in Nederlak
wilde blijven. Het moest eer
baan worden bij wat nu het
Nederlands Centrum voc»
Handelsbevordering heet
met stages bij de Heidemij.de
KLM en Akzo. De stages gin
gen door, maar het duurde
nog twee jaar voordat J. de
Pous, voorzitter van de Sc-
ciaal-Economisch
kwam aanzetten met een nieu
we stichting die de periodieke
autokeuring moest gaan op
zetten.
Minister Westerterp steunde
het plan maar er 'was ti
werking van de heer Blanken
(ANWB) en ook wel van Bea
trix en Claus'. De baan voor
Pieter en later die voor Mar
griet (bij het Rode Kruisl
mocht geen concurrentie zi
voor Beatrix en Claus, die
'hun eigen weg gaan',
dulden geen concurrentie.
Daarom geen buitenland."
GPD
door Windy Kester
Lente in Noorwegen betekent
loononderhandelingen. Elk
jaar loopt er wel wat vast en leg
gen ontevreden arbeiders uit
protest het werk neer. Maar de
ze lente wordt Ola Noorman, de
noordelijke broer van Jan Mo
daal, extra geplaagd door stakin
gen.
Het begon twee weken geleden,
toen de arbeiders in de trans
portsector het werk neerlegden.
In een van de rijkste landen ter
wereld is er voedsel in over
vloed, maar geen vrachtwa
genchauffeur die het van de op
slag naar de winkeliers wil
brengen. Groente, fruit en melk
betrekken de supermarkten
vaak direct van de leveranciers
en zijn dus meestal wel verkrijg
baar. Maar voor de rest bieden
de winkels inmiddels een sovjet-
aanblik: lege schappen met hier
en daar een ongewenst stuk
vlees (walvis en kerstkalkoen)
of vis (koolvis in gebakken ui).
Etenswaren zijn nog wel ergens
anders te halen, zoals bij de
Turk op de hoek, de ambachtelij
ke slager en de Japans-Ameri
kaanse kiosk 7-11. Zij knijpen
inmiddels ook in hun handjes.
Maar met tandpasta, diepvries
pizza en wc-papier wordt het
iets lastiger. Terwijl de waarde
van aandelenpapieren op de
beurs van Oslo afneemt, stijgt
de waarde van wc-papier.
In de kranten is het smullen van
de verhalen over dit kleinood en
de dramatische taferelen die
zich rond de rollen papier afspe
len. Zoals bijvoorbeeld het uitge
breide artikel over een vrouw
die bij de groothandel 96 rollen
wc-papier wist te bemachtigen.
Maar bij het inladen van haar
auto let ze even niet op haar win
kelwagentje, en prompt gaan
twee ouderen er met haar
king-size verpakking van door.
Ook de buurlanden hebben de
entertainmentwaarde van de sta
king ontdekt, Denemarken
stuurt ontwikkelingshulp aan
het broedervolk in het noorden.
Afgelopen week arriveerde in
Oslo een Deense vrachtwagen
met aan boord vijfduizend rol
len wc-papier. Deze waren inge
zameld door luisteraars van een
radioprogz-amma, dat voor de ge
legenheid een marktkraam had
ingericht in de hoofdstraat van
Oslo. De Deense verslaggevers
beschreven live aan hun luiste-
raars hoe dankbare Noren het
uitdeelpunt van de wc-rollen be
stormden.
En het kan toeval zijn, maar
plotseling duiken overal recla
mes op voor hypermoderne
wc's, uitgei-ust met douche en
föhn. 'Vergeet het toiletpapier',
is de slogan. Helaas is sinds gis-
teren niet meer mogelijk over
dit soort absurditeiten te lezen.
De journalisten en opmakei's
van 84 verschillende kranten
zijn ontevreden over hun pen
sioenvoorziening en zouden ook
graag wat meer geld zien voor
hun overwerk. Tot die tijd
wordt er geen letter geschreven
en geen pagina meer ingete
kend.
En uitgerekend in het weekein
de van het Eurovisie-songfesti-
val, de koninklijke bruiloft in
Denemarken en de Noorse fina
le van Idols, besluiten ook de
drukkerijen te gaan staken. Ook
geen week- en roddelbladen te
krijgen dus.
Breken
De vakbonden hebben een ster
ke positie in het sociaal-demo
cratische Scandinavië en 41 pro
cent van de Noren is georgani
seerd. Elk jaar is er wel een aan
tal onderhandelingen dat vast
loopt, met stakingen tot gevolg.
De overheid heeft het recht sta
kingen te breken als deze een ge
vaar voor de volksgezondheid
opleveren. De afgelopen twintig
jaar greep de overheid zo'n twee
honderd keer in bij loonconflic-
ten.
„Ik grijp niet in omdat de ecolo
gische nootjes zijn uitverkocht",
stelt Erna Solberg, minister van
Binnenlandse Zaken, dapper.
Ook het gebrek aan wc-papier
is volgens haar te overzien. „Ser
vetten en keukenrollen voldoen
ook." Pas als er geen luiers en
moedermelkvervangers meer
verkrijgbaar zijn, roept zij het
kabinet rond de tafel.
En bij gebrek aan diepvriespiz
za's, gaan mensen gewoon lek
ker uit eten. Hoewel; vanaf mor
gen leggen ook de georgani
seerde werknemers van de ho
tels en restaurants het werk
neer. GPD
door Koos van Wees
De een koopt er een wasma
chine voor, de ander zet
het op een spaarrekening.
Weer een ander koopt een tic
ket naar de tropen. Maar voor
veel Nederlanders betekent de
heuglijke ontvangst van het
jaarlijkse vakantiegeld - veelal
deze maand toegevoegd aan
het salaris - dat er eindelijk
weer eens schulden kunnen
worden afgelost.
De groep die het vakantiegeld
besteedt aan de leuke dingen
waarvoor het bedoeld is, wordt
kleiner. Het Nibud, het bekend
ste instituut voor voorlichting
over het huishoudbudget, moet
zijn jaarlijkse enquête naar de
besteding van vakantiegeld
nog houden. Maar de makers
van vacaturesite Jobtrack con
cluderen op basis van een ei
gen peiling nu dat het aantal
mensen dat het vakantiegeld
dit jaar gebruikt om leningen
af te lossen, is verdubbeld ten
opzichte van 2003.
Twee van de drie ondervraag
den in de peiling van Jobtrack
gaven aan dat ze het financieel
slechter hebben dan een jaar
geleden.
„Mensen teren in op hun ver
mogen", meent een woordvoer
der van Job track. „Loonstijgin
gen blijven achterwege, maar
prijzen stijgen wel. Mensen le
nen vaker, steken zich in de
schulden. Dan is het logisch
dat je het vakantiegeld ge
bruikt voor de aflossing van
die schulden." De trend is niet
nieuw, leert een blik in de Ni-
bud-archieven. Al enkele jaren
slinkt de groep Nederlanders
die met het vakantiegeld daad
werkelijk de vakantie betaalt.
In 2001 zei nog de helft van al
le mensen het geld te gebrui
ken voor vakantie, vorig jaar
lag dat rond de 40 procent.
Braaf
Wordt de groep die op de klein
tjes moet letten groter, zoals
nu het geval is, dan zie je ook
steeds vaker dat het vakantie
geld wordt overgeboekt naar
de spaarrekening. Dit jaar zal
naar verwachting een op de
drie mensen het geld braaf op
een spaarrekening zetten. Een
klein percentage (acht procent)
besteedt het geld onmiddellijk
aan 'grote aankopen', meestal
dingen voor in of om het huis:
een auto of dure elektrische ap
paraten.
De jongste gegevens van het
CBS - gebaseerd op onderzoek
onder een panel van vijfdui
zend personen - stammen uit
2002. Het CBS concentreert
zich in zijn vraagstelling niet
zozeer op de vraag waaraan
mensen hun vakantiegeld be
steden, maar óf ze wel op va
kantie gaan. Gei' Linden, on
derzoeker bij het CBS: „Het is
moeilijk vast te stellen waar
óm mensen niet op vakantie
gaan. Het is namelijk ook een
beetje hoe je leeft. De een
vindt het belangrijker een ap
peltje voor de dorst te hebben.
Ja, dan kun je dus niet op va
kantie. En als je een nieuwe au
to koopt, ook niet." Maar hoe
wel verse CBS-gegevens ont
breken, heeft ook Linden de in
druk dat de schuldpositie van
veel Nederlanders de laatste ja
ren is verslechterd. „De econo
mische omstandigheden heb
ben hun invloed. Het aantal
mensen met schulden stijgt.
Dat probleem is groter gewor
den."
Armoede
Het wekt geen verbazing dat
mensen met weinig geld het
minst op vakantie gaan. Ge
middeld zegt één op de acht
deelnemers aan het panel geen
geld te hebben voor een week
vakantie per jaar. Bij de laag
ste inkomens is dat één op de
vijf, en bij de groep met schul
den zelfs één op de drie. In die
laatste groep gaf één op de vier
aan ook geen geld te hebben
voor nieuwe meubels, en één
op de twee niet voor nieuwe
kleren. Ai-moede bestaat in Ne
derland.
Het Nibud biedt de mensen die
zich twee keer moeten beden
ken voordat ze hun euro uitge
ven, enkele tips op de eigen
website. Wie arm is, moet slim
zijn, lijkt het motto. Wo-
ningruil met vakantiegangers
elders. Thuisblijven met dagjes
attractiepark. Het delen van
grote vakantiehuizen met meer
dere gezinnen. Zo wordt een va
kantie toch nog bereikbaar
voor mensen met een krappe
beurs.
De groep die volgens gegevens
van het Nibud het vakantie
geld het minst aanwendt voor
de vakantie, zijn de ouderen
van boven de 65. Van de vier
65-plussers blijven er drie
thuis. Zij storten elke meeval
ler in de huishoudpot, stelt het
Nibud.
Arno Heltzel, woordvoerder
van de Unie van Katholieke
Bonden van Ouderen, weet wel
waarom. „De financiële positie
van ouderen verslechtert snel.
Verhoging van de eigen bijdra
ge in de zorg; verlaging van de
huursubsidie en stijging van
de gemeentelijke lasten. Men
sen kunnen niet eens op vakan
tie. Ze staan voor de keuze of
ze hun geld besteden aan fysio
therapie of aan hun telefoon
abonnement. Die mensen zijn
dolblij dat ze hum vakantiegeld
kunnen gebruiken voor het be
talen van rekeningen."
Spanje
Oud of jong, de Nederlander
die zijn vakantiegeld wèl be
steedt aan de financiering van
een buitenlandse vakantie, let
toch ook behoorlijk op de cen
ten. Niet voor niets wisselde
Frankrijk als populairste va
kantieland voor Nederlanders
vorig jaar stuivertje met Span
je, dat niet alleen zuidelijker
ligt, maar ook goedkoper is
dan Frankrijk.
In een tijd waarin noodgedwon
gen op de kleintjes gelet wordt,
loopt de belangstelling voor
verre reizen vanzelf terug. Een
Nibud-woordvoerder: „Over
het algemeen zie je een trend
dat de mensen wat dichter bij
huis blijven dan vorig jaar. Het
aantal verre, spannende vakan
ties neemt af." GPD
De mensen blijven dit jaar wat dichter bij huis.
foto Robin Utrecht/GPD
TERNEUZEN - Terneuzen
heeft positief gereageerd op de
plannen voor verbreding van
het kanaal Terneuzen-Gent en
de bouw van grote zeesluizen.
De stad kan profiteren van het
feit dat grotere' schepen de ha
ven kunnen aandoen. Met de
sluizen komt er ook een vaste
verbinding tussen de oude
stadskom en nieuwe wijken.
KANAAL - Het advies over
een nieuwe Rijn-Scheldever-
binding naast het kanaal door
Zuid-Beveland is niet met in
stemming begroet. De burge
meester van Kruiningen ver
wacht vooral economisch na
deel voor Hansweert. Ook Wc-
meldinge vreest de toekomst
hoewel dit dorp niet volle
afhankelijk is van de sche
.vaart.
SCHEIDING - Het aantal echt
scheidingen in Nederland is {je-
daald van 45 op 10.000 huwelij
ken in 1946-1948 naar 28 o|
10.000 in 1950-1952. In Egyple
stranden de meeste huwelij
ken: 209 op elke 10.000. Als ge-
volg van oorlog en bezetting
scoort ook West-Berlijn vee
hoger dan andere Europe*
landen: 189 van alle 10.000hu
welijken lopen stuk. In Amen-
ka ligt dat getal op 104.
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationpark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax: (0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax: (0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderiaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax:(0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (0111)454647
Fax: (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30 tot 17.00 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag)
per maand: 19,45
per kwartaal: 56,60
per jaar: €217.00
Voor toezending per postgeldteen
toeslag.
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand vw
het einde van de betaalperiode.
PZC, t.a.v. lezersservice.
Postbus 314460 AA Goes
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1,20
zaterdag: 1,70
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTV<
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden
uitgevoerd overeenkomstig de
Algemene Voorwaarden van
Wegener NV en volgens de Regelen
voor het Advertentiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16,00 tot 18.00 uur
Tel. (0113)315555
Fax. (0113)315549
Personeelsadvertenties:
Tel: (0113)315540
Fax:(0113)315549
Rubrieksadvertenties (kleintjes).
Tel. (0113)315550
Fax. (0113)315549
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax:(0114)372771
Internet: www.pzc.nl/adverteren
n voorbehouden rurfayii
Uitgeven) Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener concern Os oov
aan ons verstrekte gegevens hebben wi| opgenomon in een bestand dat wordt gebruikt voor
(abonnementen)admimstratie en om u te (laten) Informeren over voor u relevante dienstenen^ j
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig fleiC'5:'|t
de derden, Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk molden bij w-
Po.stbus 31, 4460 AA Goes.
Behoort tot WeGGNGR
