Kollum riep te vroeg PZC 25 Lageropgeleiden moeten steeds harder knokken voor een baan Moord Marianne Vaatstra tekende het dorp zaterdag 1 mei 2004 De moord op Marianne Vaatstra uit Zwaagwes- teinde deed het hele land sidde ren: een zestienjarig Fries meis je, verkracht, de keel doorge sneden. Wie doet zoiets gruwe lijks? Beschuldigende vingers wezen naar asielcentrum De Poelpleats in Kollum. Dik dui zend demonstranten fulmineer den tegen het asielbeleid, tegen buitenlanders en tegen de poli tieke correctheid die hen zo'n mening ontzegde. Vijf jaar la ter, een terugblik: toen werden ze te schande gemaakt, maar de tijd heeft 'Kollum' inge haald. Citaat uit een nagelaten column van Pim Fortuyn, oktober 1999: 'Een keel doorsnijden, is iets wat een Fries niet doet. In het dorp gingen on middellijk geruchten dat het een bui tenlander moest betreffen, uit een an dere cultuur, en ja, die woonden in het asielzoekerscentrum buiten het dorp. Een redelijke gedachte.' Het was een van de weinige steunbe tuigingen aan het verzet tegen de aan wezigheid van asielzoekers in Kollum. Dat nog wel van een gestudeerde me neer uit de Randstad. Meningvormend Nederland had overwegend een ander oordeel over de dorpse oproer kraaiers. Xenofoob gepeupel, dat was het. De emoties liepen hoog op in Noord oost-Friesland. De moord op de zes tienjarige Marianne Vaatstra - gevon den in een weiland bij Veenklooster - bracht vijftienduizend mensen op de been met witte ballonnen. Friese jon geren vielen bewoners van asielcen trum De Poelpleats op straat lastig. Het centrum kreeg extra bewaking. Al gauw verschenen ingezonden brie ven in de kranten. Waarom de politie de moordenaar niet onder de asielzoe kers zocht? Of hield Justitie de vreem delingen soms de hand boven het hoofd? De angst voor discriminatie won van gerechtigheid, heette het. In dat softe, politieke correcte klimaat durfden die autoriteiten zeker niet op te treden tegen de asielzoekers. Zoveelste bewijs Het omstreden politieonderzoek lever de niets op. Het plan om een nieuw asielcentrum te bouwen bij Kollum was voor velen het zoveelste bewijs Burgemeester Visser van Kollum zoekt dekking tijdens een informatieavond over het asielzoekerscentrum. dat het gezag de asielzoekers verkoos boven zijn eigen volk. Dat volk begon zich te organiseren in actiegroepen en politieke partijtjes: VZ 2000, Jonge ren-Ouderen, Algemeen Belang Kollu- merland, Azc Nee, De Eiermannen, Stichting De Haven en Belangengroep Willem Loréweg. Ze stonden leefbaar heid voor, al was die term nog niet in zwang. Met fanatisme verzamelden zich op 7 oktober 1999 op het Kollumer Maar tensplein ruim duizend demonstran ten. Met een waas van verontwaardi ging over de op 1 mei vermoorde Ma rianne, scandeerden ze eendrachtig: 'Azc, weg ermee!' Een protest tegen het nieuwe asielcentrum, én een roep om te mogen zeggen wat hen goed dunkt. 'Vrije mening is geen disci-imi- natie', luidde de hartekreet op een spandoek. De vader van de vermoorde Marianne Vaatstra kreeg het overvolle plein muisstil. Hij deelde zijn rouw met de aanwezigen, maar ook zijn grieven over de 'blunders van Justitie'. Een noordelijk platform is in aantocht, be loofde Bouke Vaatstra. Om klachten te verzamelen van slachtoffers van asielzoekers. Verdriet werd politiek. Broeinesten Toen kwam Hilly Veenstra, oud-Kollu- mer en inderhaast benoemd tot woord voerster van 'Azc Nee!' „Asielzoekers foto Catrinus van der Veen/GPD centra zijn broeinesten van criminele activiteiten", klonk het, een uitspraak die haar zou komen te staan op een geldstraf wegens belediging op grond van ras. Tezelfdertijd, op een paar passen af stand, hield de gemeente Kollumer- land met asielorganisatie COA in de sporthal een informatieavond over de verhuizing van asielcentrum De Poel pleats naar de Willem Loréweg. Toen demonstranten de sporthal binnen drongen, barstte de bom. Onder hen dat ene hele bekende groepje. Zes jon gens: de eiermannen. Burgemeester Piet Visser was doelwit. Raak. Met ei erstruif op bril en confectiepak dook hij weg onder de tafel. Agenten in bur ger grepen in, een vechtpartij volgde. De informatiebijeenkomst werd in al lerijl gestaakt. De dominee huilde, de eiermannen wachtte een veroordeling wegens openlijke geweldpleging. De beelden van de eiersmijterij gin gen de hele wereld over. Kollum werd het symbool van politieke achterlijk heid, bekrompen en bang. In Engelse tijdschriften dook een nieuw woord op: to kollumise, het toenemen van verzet tegen de komst van asielzoe kers. Time out, gelastte toenmalig premier Wim Kok. De beslissing over het nieu we asielcentrum werd uitgesteld. Dat betekent geen afstel, riepen de be stuurders om het hardst. Want zwich ten voor de omstreden emoties die de moord losmaakte, dat nooit. De Fortuyn die het opnam voor de Kollumers had nog geen serieuze, poli tieke ambities. Alleen in Kollum maakte de leefbaarheidsbeweging - toen alleen in Utrecht en Hilversum succesvol - van asielzoekers een poli tiek strijdpunt. In Kollum versplinter de de beweging. Onvrede bond de aan hangers. Verder bleken de onderlinge meningsverschillen te groot en de pro fessionaliteit te gering. Toch kregen de demonstranten hun zin. Ruim een half jaar na hun actie op het Maartensplein nam de Tweede Kamer een strengere Vreemdelingen wet aan. Het Kollumer PvdA-Tweede Kamer lid Bert Middel stond aan de basis er van. De wet werkt. De instroom van asielzoekers is drastisch afgenomen. Het aantal bewoners van de Poel pleats daalde hierdoor. Uiteindelijk had het COA dat nieuwe centrum in Kollum helemaal niet meer nodig. Met het vertrekbeleid van minister Ri ta Verdonk is Nederland een van de strengste immigratielanden van Euro pa geworden. Burgemeester Visser liet zich een jaar na de eiergooierij ontvallen: „Alles in Kollum gebeurt later dan in de rest van het land." Hij heeft ongelijk gekregen. 'Kollum' liep vooruit. En riep te vroeg. Niels Rigter en Eva Vriend (De moord op Marianne Vaatstra is nog steeds niet opgelost) Piet Visser, burgemeester in ruste. Werd tij dens demonstratie met eieren bekogeld. Kreeg hierna politiebescherming. Woont nog in Kollum. Zei 2,5 jaar geleden bij zijn afscheid: „Die fo to's en die beelden heb ik al zo vaak gezien, ze doen me niets meer. Ik heb er geen minder waardigheidscomplex van gekregen. We moe ten er nu een keer een streep onder zetten. De Kollumers vonden het echt vervelend dat hun dorp zo in de publiciteit kwam. Terwijl het gros van de demonstranten helemaal niet in onze gemeente woonde. Het dorp heeft een stempel gekregen, dat het niet verdient." Heeft nu weinig zin in een terugblik. „Toen wilde ik niemand voor het hoofd stoten en dat wil ik nou nog niet. Ik heb de episode achter me gelaten. Het is een bladzijde die is omgesla gen." Hilly Veenstra, tijdens het oproer woordvoer ster van comité 'AZC Nee!'. „Ik werd voor racist uitgemaakt, terwijl de meeste mensen dachten: 'Die durft te zeggen waar het op staat.' Dat mocht niet, de waar heid zeggen. Of ik te vroeg was met het benoe men van de asielzoekersproblematiek? Ik denk het wel. Het politiek correcte is wel een beetje weg. Ik weet dat mensen tegenwoordig niet worden veroordeeld om uitspraken, waarvoor ze mij wél aanpakten." „Pim Fortuyn noemde mij in een van zijn co lumns een 'charismatische vrouw'. Toen hij werd doodgeschoten, kreeg dat een andere la ding. Natuurlijk heb ik op de LPF gestemd. Ik ben de partij nog steeds trouw. Of de toestand is verbeterd? Alle partijen, van links tot rechts, hebben de ideeën van Fortuyn overge nomen. Een rem op immigratie, voor wie is dat nou nog taboe?" Bert Middel, PvdA-senator uit Kollum, toen Tweede Kamerlid en woordvoerder Vreemde lingenzaken. „Zolang die moord niet is opgelost, wordt het nooit meer normaal in Noordoost-Friesland; zolang is een rustig, zuiver debat over asielbe leid en integratie hier onmogelijk. De scha duw van vijf jaar geleden blijft eroverheen hangen. Dat de moordenaar van Marianne nog niet is gevonden, leeft hier heel erg. Het maalt maar door. Ik word er nog geregeld op aange sproken, laatst nog door een mevrouw voor de kassa in de supermarkt." „Er is allerlei theorievorming. Vooral over dat justitie, politie en het COA onder een hoedje zouden hebben gespeeld. De rechercheurs zou den hierdoor te laat op het asielcentrum heb ben gezocht. Ik weet niet of dat zo is, maar ik weet wel dat het complete verhaal nog nooit is verteld over hoe dat toen allemaal precies is gegaan. Een onafhankelijke commissie moet daar onderzoek naar doen. Anders blijft het zo leven in de hoofden van de mensen." Hoite Spijkstra, oud PvdA-wethouder Kollu- merland en toen actief voor Vluchtelingen werk. Is naar Heerenveen verhuisd. „Het is indertijd een heel emotionele tijd ge weest. Nu is voor ons het boek gesloten, en ik wil er niet meer teveel aan denken. Mijn vrouw en ik kenden veel asielzoekers, waar we positieve ervaringen mee hadden. Die avond was er zoveel onverdraagzaamheid. Het ging helemaal de verkeerde kant op." „Het schoot te ver door: een groep mensen is goed, en.de an deren niet. Er zijn nog altijd veel dingen niet aan het licht gekomen. Het was heel ingrij pend. Wij wilden niet langer in Kollum blijven en zijn verhuisd naar Heerenveen, waar we nu een heel goed leven hebben." Cor Neef, gereformeerd dominee te Kollum. „Die rel, tsja. Je moet het in zijn tijd zien Heel veel zaken vielen ongelukkig samen. De dertigste april, die datum is met asielzoekers verbonden. Dat is een feit. Voor mij heeft het niks met de opkomst van Fortuyn te maken. Dat is een grote onderstroom die nog altijd vloeit. Bovendien wist Fortuyn waarmee hij bezig was. Dat is iets anders dan zomaar wat roepen. Het oproer hier is voorbij, weggeëbd. In het dorp kunnen mensen elkaar weer in de ogen kijken. En nee, het asielbeleid is als ge spreksonderwerp met taboe." Welke toekomst biedt Nederland voor jongens en meisjes zonder 'leer- hoofd'? Arbeidsmarktdeskundigen zien de toekomst voor lageropgeleiden somber in. Wat voor werk mogen jongeren van het vm- bo straks doen? Het eenvoudige fabrieks werk verdwijnt in hoog tempo naar lage lo nen landen in Oost-Europa en Azië In Ne derland groeit het aantal laagopgeleiden terwijl het land juist behoefte heeft aan ho- geropgeleiden. Voor lageropgeleiden ziet de toekomst er daarom somber uit. Het is een grimmige strijd die de komende jaren losbarst onder jongeren. Het gevecht draait maar om één ding: werk. In die straf fe competitie zijn de twee strijdende par tijen al te onderscheiden: het gaat om de ge luksvogels die een hbo-opleiding of univer sitaire studie hebben afgerond en degenen die niet zo'n fraaie schoolgeschiedenis heb ben. Op de ernst van deze problemen hamerde de Raad voor Werk en Inkomen vorige week nog eens flink. Kort gezegd: er komt een overschot aan lageropgeleiden en een tekort aan hogeropgeleiden. Staatssecreta ris Nijs van Onderwijs wil daarom een ver korte hbo-opleiding beginnen om in de be hoefte te voorzien. De kloof is nu al te zien. „Werk voor lage ropgeleiden is er bijna niet in Den Haag. terwijl hier wel veel lageropgeleiden zijn", zegt Maurik Griep, die als regiodirecteur van Randstad Uitzendbureau voor Den Haag en wijde omgeving de ontwikkelingen op de voet volgt. „Je hebt hier wat catering en schoonmaak', maar dat is het." Bedrijven trekken bovendien in groten geta le naar landen met goedkope arbeid om de kosten te drukken. Multinationals als Shell, Unilever en Philips zien in China en Oost-Europese landen gouden bergen. De exportthee van Douwe Egberts komt uit Hongarije, Océ laat de kopieerapparaten en printers voortaan in Oost-Europa en China maken. Een handelsmissie met milieuminis ter Sybilla Dekker trok in februari 33 be drijven naar China. Hoe sterk de lokroep Van China is, blijkt ook uit het verhaal van ondernemer Andries Kout. Als directeur van Weigh Pack, dat verpakkingsmachines fabriceert voor onder meer de automobielindustrie, wordt het bedrijf min of meer gedwongen naar het oosten te kijken. Kout verwacht dat de Chinezen de inpakmachines uiteinde lijk zelf zullen gaan maken. Kout moest wel uitwijken naar China. De lonen zijn in Nederland relatief hoog, dus moeten bedrijven met een product op de proppen komen dat veel waarde kan 'toe voegen'; technisch hoogstaande producten, die niet zo gemakkelijk elders m de lagelo nenlanden zijn te maken. Nu werken de mannen met maximaal lage re school nog wel bij Weigh Pack. „Goeie gasten van Turkse komaf", noemt Andries Kout ze. Mannen die niet zwaar leunen op diploma's, maar op routine en ervaring. „Maar", erkent Kout ruiterlijk, „ik heb steeds meer medewerkers met minimaal mts. Voor de 'bollebozen' ziet het er het zonnigst uit. Met hun mooie diploma op zak kunnen zij aankloppen bij ministeries, internationa le instellingen, verzekeraars en telefoniebe drijven. Afhankelijk van de studie die zij kozen, vinden zij relatief snel een baan en zijn minder vaak werkloos dan lageropgelei den. Keihard •Hoe anders is de toekomst van jongeren zon der die fraaie schoolcarrière. De cijfers zijn keihard. Het Researchcen trum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt pu bliceerde afgelopen najaar een rapport over jongeren en de arbeidsmarkt. In dat rap port voorspellen de onderzoekers dat de ko mende vier jaar 320.000 jongeren de ar beidsmarkt zullen bestormen. Van hen heeft maar liefst tweederde een ongunstig arbeidsmarktperspectief. Uitzendbureaus merken al dat de jobs in de industrie en bij de 'maakbedrijven' niet voor het oprapen liggen. Eenvoudig fa briekswerk is er nauwelijks meer in de ste den. Het gros van de banen waarvoor Rand stad Uitzendbureau in Den Haag en wijde omgeving bemiddelt, zijn administratieve banen op middelbaar niveau. Terwijl de mbo'ers nog wel aan de baan ra ken, zit er in ongeschoold werk geen stralen De arbeidsmarkt biedt steeds minder kansen voor lager opgeleiden de toekomst. „Er worden steeds meer eisen gesteld door werkgevers", zegt Rand stad-directeur Griep. „De thuiszorg is een groeiende markt, maar je moet eigenlijk toch een diploma hebben." Het schrijnende is dat het aantal banen af neemt voor lageropgeleiden terwijl de groep lageropgeleiden niet krimpt. Volgens het CBS had in 2003 veertig procent van al le mannen en vrouwen die kunnen werken maximaal basischool of een opleiding op vmbo-niveau (vroeger mavo en vbo). Sollici teren wordt voor hen een steeds taaiere klus. Weliswaar breken voor alle schoolver laters moeilijke tijden aan maar juist dege nen die geen mbo kunnen halen, dreigen te worden vermorzeld door een tekort aan ba nen. Extra complicerende factor is verdringing: in zware tijden nemen de hogeropgeleiden de banen van de lageropgeleiden in. Werk gevers kiezen tenslotte liever iemand met foto Phil Nijhuis/GPD een mbo-diploma dan met een vmbo-diplo- ma als zij de keus hebben. De kwetsbaarste groep vormen kinderen met ouders die hun wieg in een niet-westers land hadden staan. Voor de Mehmets en Rashida's zijn de kan sen kleiner dan voor de Marlijnen en de Ro zemarijnen. Voor hen is de kans groot dat zij belanden in een rij troosteloze baantjes .zonder perspectief. Dead end jobs noemen ze dat in de Verenigde Staten. Een leven lapg naar het uitzendbureau. Een enorme berg jongeren zal aankloppen bij de sociale dienst. Om het nog een tikje erger te maken, komt het gevaar voor lageropgeleiden van alle kanten: ook uit het oosten. Als de Neder landse grenzen opengaan bij de uitbreiding van de Europese Unie, zal de concurrentie strijd alleen maar feller worden. Het welva rende westen zal zeker extra werkwilligen met een beperkte scholing aanzuigen. „Die mensen zijn minder gebonden aan CAO's," bevestigt onderzoeker Didier Fouarge van de Organisatie voor Strate gisch Arbeidsmarktonderzoek (OSA) het 'vooroordeel. „Dan zie je verdringing ont staan." Hoe groot het belang van het diploma nog steeds is, blijkt ook uit de woorden van Randstad-directeur Griep. „Blijf zo lang l mogelijk op school", luidt zijn advies aan jongeren. „Maak iets af. Dat maakt je kan sen vele malen groter." Belangrijk is de taalvaardigheid, zegt ook 1 Griep. „Leer in elk geval goed Nederlands. Ik sta er telkens versteld van hoe vaak men sen zich bij ons komen inschrijven en hun broer meenemen om te vertalen. Om zich te wapenen tegen alle gevaren, is het belang rijk voor lageropgeleiden dat de taal er goed inzit. Wie zoiets eenvoudigs als de brandinstructies met snapt, is een gevaar voor zichzelf en zijn collega's." Naast al die treurige verhalen zijn er ook wel lichtpuntjes. Zo zit er brood in de sterk vergrijzende Nederlandse bevolking, ook in de Randstad. Al die ouder wordende oude ren hebben zorg nodig, waardoor die branche zal groeien en bloeien. Slimme schooldirecties spelen daar op in door leer lingen al vroeg tijdens hun opleiding in con tact te brengen met hun toekomstige werk gevers. „Je doet ze geen plezier door ze lang op school te houden", is de ervaring van direc teur Kars Veling van het Johan dé Witt Col lege in Den Haag. „Leerlingen die moeite hebben om op hun stoel te blijven zitten, moet je met te lang in de schoolbanken la ten. Daar bewijs je ze geen dienst mee." Ellen den Hollander

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2004 | | pagina 25