Bouwen is zaak van lange adem
PZC
Smithson hecht kapotte wereld
Verfilmingen van
poëzie Achterberg
en Kruit in de maak
12
Corporatie
kunst
Canadakoor
lezers schrijven
Immigratie III
Immigratie IV
Verdieping I
Verdieping II
Tandenborstel I
Tandenborstel II
donderdag 29 april 2004
door Emile Calon
De woningcorporatie als woning
winkel. In de visie van directeur
Hans Franken van de woningbouwver
eniging RWS in Goes is dat de toe
komst. Huren, verhuren, kopen en ver
kopen en natuurlijk ook ontwikkelen.
„De ene keer een huurwoning omzet
ten in een koopwoning. De volgende
keer iets kopen om te verhuren." Als
het zover is, zijn corporaties veel beter
in staat om alert te reageren op ont
wikkelingen in de markt, aldus Fran
ken.
Van alertheid is nu geen sprake. Voor
al niet omdat door allerlei regels en be-
zwaarmogelijkheden bouwprocedures
tegenwoordig vier tot vijf jaar in be
slag nemen. De huizen die nu ge
bouwd worden zijn dik vier jaar gele
den ontworpen. Destijds zag de wo
ningmarkt er heel anders uit, herin
nert Franken zich. Toen was er nog
een overspannen koopmarkt en had
den corporaties moeite om hun wonin-
Door te bouwen voor ouderen hoopt directeur Hans Franken van RWS de doorstroming weer wat op gang te helpen.
foto Camile Schelstraete
gen te verhuren. De politiek wilde des
tijds dan ook dat de woningbouwver
enigingen rap een fiks deel van hun be
zit zouden verkopen. „Gelukkig zijn
we daar erg terughoudend in ge
weest", glimlacht hij.
Het onderzoek dat momenteel Zee-
landbreed wordt uitgevoerd naar de
mogelijk om huizen van senioren te ko
pen, past in het streven om corpora
ties op termijn om te vormen tot woon
winkels. Ook het ontwikkelen van
bouwplannen hoort bij dat streven.
De Regionale Ontwikkelingsmaat
schappij Marsaki, anderhalf jaar gele
den opgezet door RWS, Lescaut (Vlis-
singen) en Castria Wonen (Tholen en
Halsteren) past in dat beeld. Die ont
wikkelaar is volgens Franken nu al
een zeer belangrijke speler op de Mid
den-Zeeuwse woningmarkt. Marsaki
hoopt eind dit jaar zo'n 450 huur- en
koopwoningen in aanbouw te hebben.
Door onzekere politieke en so
ciaal-economische omstandigheden
en vooruitzichten ziet de woning
markt er tegenwoordig geheel anders
uit dan pakweg vijf jaar geleden.
Koopwoningen staan heel wat langer
in de aanbieding op internet. Zeker
als ze te duur geprijsd zijn, kunnen ze
heel lang te koop staan. Sommige van
die woningen worden zelfs uit de ver
koop gehaald omdat de interesse nihil
is. En huurwoningen, zeker goedkope,
die zijn er veel te weinig. De wachtlijs
ten daarvoor worden langer en langer.
Franken ziet op korte termijn geen ma
nier die lijsten in te korten.
Dikke Mercedessen
De grond- en bouwkosten zijn de afge
lopen jaren gigantisch gestegen, waar
door het voor corporaties zeer moei
lijk is om goedkoop te bouwen. De on
rendabele top van nieuwe huurwonin
gen, die bestemd zijn voor de minst
draagkrachtigen, bedraagt zo'n 50.000
euro, rekent de directeur de kosten
van een zorgwoning voor. Dat bete
kent dat er elders een halve ton ver
diend moet worden om zo'n woning te
kunnen bouwen. „En dat valt niet
mee."
Dat kan alleen door een fiks aantal
koopwoningen te bouwen. Die markt
wordt echter deels beheerst door pro
jectontwikkelaars die de winst gebrui
ken voor de aanschaf van dikke Merce
dessen, zoals hij wat smalend zegt.
„Corporaties daarentegen gebruiken
hun winst voor het bouwen van wonin
gen waar vraag naar is, maar die niet
gebouwd worden door de commerciële
partijen." Hij is dan ook blij dat de ge
meente Goes bij het vaststellen van de
grondprijs rekening houdt met de be
langen en positie van zijn corporatie.
Franken stelt dat een integraal stelsel
van maatregelen nodig is om de door
stroming op de huizenmarkt weer te
bevorderen. Hij waarschuwt dat de ef
fecten van zo'n pakket pas over lange
tijd merkbaar zullen zijn. Mensen die
nu op de wachtlijst staan voor een
goedkope woning hebben daar dus
weinig aan. Maar snel iets bouwen,
dat lukt tegenwoordig niet meer, zegt
hij en herhaalt dat bouwen een zaak
van lange adem is.
Gevaarlijk
Een van de zaken die moet gebeuren,
is de discrepantie tussen de kwaliteit
van de woning en de huurprijs ophef
fen, aldus de directeur. Want, zo ver
volgt hij, nogal wat huurders wonen
erg goedkoop als gekeken wordt naar
de kwaliteit van de woningen. Hij
vindt dan ook dat gefaseerd de huur
prijs van een aantal van die woningen
omhoog moet. Tegelijkertijd merkt hij
op dat zo'n verhoging gevaarlijk is
voor de huurders met een minimumin
komen. Die kunnen alleen maar blij
ven als de overheid met hogere huur
subsidies over de brug komt, schetst
hij het probleem.
Zijn corporatie bouwt bijna alleen
nog woningen die in eerste instantie
bedoeld zijn voor ouderen. Dat moet
wel omdat die doelgroep om woningen
zit te springen. Bijkomend voordeel,
aldus Franken, is de doorstroming die
ontstaat zodra een oudere zo'n woning
daadwerkelijk betrekt. Hij ziet dat
door de bouw van één ouderenwoning
•er vier tot vijf gezinnen kunnen verhui
zen. Want door het gebrek aan oude
renwoningen blijven senioren zitten
waar ze zitten en houden ze gezinswo
ningen bezet.
Fusie
Franken neemt eind volgende maand
afscheid als directeur van de Regiona
le Woningbouwvereniging Samenwer
king. Hij werkte bijna 25 jaar bij de
corporatie en toont zich nog wat ver
bitterd als de mislukte fusie met de an
dere Bevelandse corporaties ter spra
ke komt. RWS (actief in de gemeenten
Goes, Kapelle en Noord-Beveland),
WSB (Borsele) en AWR (Reimerswaal)
wilden enkele jaren geleden opgaan in
een krachtige organisatie. Dat misluk
te omdat de ledenvergadering van de
RWS niet akkoord ging met de omzet
ting van de vereniging in een stich
ting. Het vereiste aantal van negentig
procent voorstemmers werd net niet
gehaald. „Met non-argumenten werd
de fusie tegengehouden", zegt hij met
nog steeds hoorbare verontwaardi
ging. Na het mislukken van die fusie
vonden AWR en RWS elkaar wel.
Franken vertelt dat de wonden over
de mislukte fusie nog steeds niet echt
geheeld zijn in de organisatie. Om die
reden zal er voorlopig geen nieuwe fu
siepoging worden ondernomen. Wel
voorspelt hij dat op de de wat langere
termijn, tussen vijf en tien jaar, een sa
mengaan van een aantal Zeeuwse cor
poraties onvermijdelijk is. Als geke
ken wordt naar volkshuisvestingsland
zijn de Zeeuwse woningbouwvereni
gingen immers stuk voor stuk kleine
jongens. Een fusie, zeker met een re
gionale partner, biedt volgens Fran
ken tal van voordelen. „Onder andere
meer expertise en een betere beheer
sing van de kosten." Je kunt je als klei
nere organisatie de luxe van alleen
blijven niet permitteren, zegt hij dan
ook tot slot.
door Ernst Jan Rozendaal
MIDDELBURG - Filmprodu
cent Digna Sinke denkt in sep
tember tijdens de zesde editie
van Film by the Sea ten minste
twee nieuwe films in de serie Ge
dichten uit zee te kunnen presen
teren. Het gaat om een verfil
ming van het gedicht 'Reimers
waal' van Gerrit Achterberg
door Clara van Gooi en een ver
filming van Johanna Kruits
'Stoomgemaal Oosterschelde'
door Jos de Putter.
Om het project te volbrengen, is
een lange adem nodig, zo is Sin
ke gebleken. Toen artistiek di
recteur Leo Hannewijk van
Film by the Sea en Sinke - die is
geboren in Zonnemaire en opge
groeid in Middelburg - twee
jaar geleden begonnen, was het
de bedoeling acht of negen ver
filmde gedichten over de zee als
een complete speelfilm te presen
teren tijdens het eerste lustrum
van het festival in 2003. Het
bleef bij de korte film Zomerzee
van Kees Hin, gebaseerd op een
gedicht van J.C. van Schagen.
Scharrelen
Het vinden van filmmakers was
'geen probleem. Moeilijker was
het om de subsidiëring rond te
krijgen, zodat ze ook daadwerke
lijk aan de slag konden. „We
hebben ons in heel wat bochten
'moeten wringen om het geld bij
elkaar te scharrelen", aldus Sin
ke.
Door bijdragen van het Film
fonds en het Stimuleringsfonds
THOLEN - Het Canadakoor uit
Tholen en Veenendaal en het
Zeeuws Jongerenkoor Matthan-
ja uit Goes treden zaterdaga
vond 1 mei op tijdens het
Zeeuws bevrijdingsconcert in
fle Oude Nederlands Hervormde
Kerk in Tholen.
v
J)e koren zingen geestelijke en
vaderlandse liederen; het optre
den begint om 20.00 uur. Het Ca
nadakoor vertrekt 7 mei rich
ting Canada, waar de leden zin
gen bij een herdenking van de
^Tweede Wereldoorlog bij Lake
Ontario.
Culturele Omroepproducties
kunnen inmiddels weer drie fil
mers aan de slag. Van Gooi gaat
voor haar Achterbergverfilming
van de zomer filmen in Krabben-
dijke. Op een andere locatie -
niet in Zeeland - gaat ze waar
schijnlijk ook onderwateropna
men maken.
Jos de Putter gaat in
Zeeuws-Vlaanderen draaien.
Zijn film krijgt de titel Passan
ten in een landschap. De plan
ning voor de verfilming van het
gedicht 'Veere' van Hans Groe-
newegen is bijgesteld, omdat
filmmaker David Lammers zijn
been heeft gebroken. Mogelijk
dat hij pas in het najaar aan de
Ate de Jong
YAndere verfilmingen waren af
hankelijk van subsidie van de
provincie en het VSB Fonds Zee
land. Onlangs heeft Sinke de toe
zegging gekregen dat die subsi
dies eraan komen. „Ik hou nog
een slag om de arm. want ik heb
het nog niet op schrift."
Dat betekent dat ook de filmers
Erik de'Bruijn en Ate de Jong
aan het werk kunnen. Dat laatst
genoemde meedoet, is bijzon
der, aldus Sinke. „Hij is een he
le grote producent en regisseur
geworden. Dat hij dan zelf weer
met een camera op stap gaat, ge
beurt niet zo vaak. Dat is wel pi
kant. Hij moet er ook tijd voor
vrij kunnen maken. Maar hij wil
erg graag."
++De Jong gaat het gedicht 'Be
treft het Breskens?' van Kees Ou-
wens verbeelden. De Bruijn legt
zich toe op het 'Frühlingslied'
van J.C. van Schagen. Het is nog
niet duidelijk wanneer deze film
makers beginnen. Heel mis
schien lukt het ze op tijd klaar
te zijn voor een première tijdens
Film by the Sea.
Sinke heeft nog twee poëziever-
filmingen op haar verlanglijstje
staan. De Braziliaanse film
maakster Maria Ramos wil van
het gedicht 'Aan de Westerschel-
de' van Hans Warren de film
Niemandsland maken. En Jan
Wouter van Reijen staat op voor
het gedicht 'Domburg' van Theo
Raats. Het doorgaan hangt voor
al af van een subsidieaanvraag
bij het Thuiskopiefonds. In juli
of augustus verwacht Sinke
daarover uitsluitsel.
Humor is een belangrijk onderdeel van Smthson's werk. Met zijn dia's zet hij zijn publiek bewust op het verkeerde been. Hij maakt ook
duidelijk dat hij als kunstenaar met lapmiddelen een samenhangend beeld presenteert van een in wezen gefragmenteerde wereld.
foto Lex de Meester
door Ernst Jan Rozendaal
VLISSINGEN - De Amerikaanse kunste
naar David Smithson (1956) is van oor
sprong beeldhouwer. Vanuit die achter
grond beoefent hij ook andere disciplines,
zoals fotografie. Zijn werk is daardoor al
tijd ruimtelijk. Op het ogenblik exposeert
hij in de twee zalen van kunstcentrum de-
Willem3 in Vlissingen.
In de ene zaal heeft Smithson zes fotower
ken opgehangen. In de andere zaal heeft hij
drie transparante strandhuisjes gebouwd,
waarin diaprojectoren staan die beelden
doen oplichten op de wanden van de huisjes
en de witte wanden van de expositieruimte.
De dia's van Smithson zijn kunststukjes op
zich. Hij snijdt zijn dia's in stukken die hij
vervolgens met een nietmachine aan elkaar
bevestigt. Soms doorklieft hij één foto met
nietjes (zoals 'Perfectly Pastoral'), soms ge
bruikt hij verschillende fragmenten meer
der keren, zodat hij een structuur vol herha
lingen creëert ('The PAN-RAMA Picture')
en meestal combineert hij fragmenten van
verschillende dia's, waardoor hij hele nieu
we werelden schept.
Humor is een belangrijk onderdeel van zijn
werk. Met zijn dia's zet Smithson zijn pu
bliek bewust op het verkeerde been. Daar
blijft het niet bij. Hij maakt ook duidelijk
dat hij als kunstenaar met lapmiddelen een
samenhangend beeld presenteert van een in
wezen gefragmenteerde wereld. De nietjes
doen op de levensgrote afbeeldingen denken
aan hechtingen. Smithson hecht een kapot
te wereld. Maar de nietjes - op de projecties
of afdrukken zijn het flinke, zwarte strepen
geworden - zijn ook verrassende beeldele
menten. Ze brengen diepte in de foto's, om
dat ze er als het ware bovenop liggen. Die
ruimtelijkheid wordt nog versterkt in de fo
to's waarin fragmenten van verschillende
dia's zijn gecombineerd. 'Roomscape III' en
TV' zijn daarvan goede voorbeelden. Het
zijn afbeeldingen waarin binnen en buiten
samenvallen, omdat Smithson bijvoorbeeld
een wolkenlucht of een sterrenhemel tegen
een interieurfoto van een kamer heeft ge
niet. Dat heeft hij zo geraffineerd gedaan,
dat een grasveld bijvoorbeeld overgaat in
de vloerbedekking van een huisje. En een
raam biedt niet alleen uitzicht op een
straat, maar lijkt daar echt toegang toe te
geven.
Het spel dat Smithson in de ene zaal van de-
Willem3 speelt op de grote afdrukken van
zijn dia's, speelt hij een deur verder in drie
dimensies. Naar voorbeeld van de Walcher-
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op de in de PZC ve
schenen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactie
tijd beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat
de redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden De
redactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Overqe-
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
'let op uw saeck'. Die zaak is be
langenbehartiging voor onze ei
gen Nederlandse havens en het
behoud van onze grond,
8. Gaan we een van de grotere
concurrenten van de Rotterdam
se haven feliciteren dan wel fi
nancieren?
se strandhuisjes heeft hij daar drie gebouw
tjes neergezet. Daarin staan meerdere pro
jectoren waarmee ook met nietjes doorboor
de dia's zichtbaar worden gemaakt. De
ruimtelijkheid die die afbeeldingen toch al
hebben, wordt in deze installatie (ironisch
getiteld 'Life is so perfect!') meer dan ver
dubbeld. De afbeeldingen zijn namelijk te
zien op het doek dat fungeert als wand van
de strandhuisjes, maar ze schijnen ook door
op de wanden van de zaal. Dat betekent dat
de bezoeker er letterlijk doorheen kan wan
delen.
Strandhuisjes
Daarbij komt dat Smithson af en toe op zijn
dia's ook strandhuisjes heeft vastgelegd,
wat weer voor een extra laag zorgt: strand
huisje op wand van strandhuisje en vanuit
strandhuisje ook op wand van de expositie
ruimte. De kunstenaar heeft niet alleen via
strandhuisjes een link gelegd met Zeeland.
Op één van de dia's is de toren van de Sint
Jacobskerk te zien. In een andere dia zit een
bison verwerkt. Een duidelijke verwijzing
naar de expositie die op het ogenblik te zien
is in de Watertoren in Oost-Souburg.
Expositie David Smithson, t/m 31 mei in deWil-
lem3 in Vlissingen, open do t/m zo van 12-17
uur.
Na de val van de muur zag men
hoe de industrie in het Oostblok
snel kapot werd geconcurreerd.
Na jaren van tegenstand ver
plaatste Philips zich naar Polen.
Terwijl Wouter Bos juist wil in
noveren in Nederlandse techni
sche industrie en staatssecreta
ris Rutte zegt dat er 150.000 ille
gale woekerslaven werken on
der het minimumloon wil staten
lid Erik Kerckhaert Polen uit
dat dunbevolkte land weer naar
Zeeland sleuren (PZC 24-4). De
ze gênante slavenhandel sluit
aan bij het - terecht - door Paul
Scheffer getorpedeerde multicul-
turalisme. Deze schaamlap voor
het multiklassen of kastenstel
sel wordt ook door Adri Duives-
teijn positivistisch verdedigd
met demografische statistieken.
Allochtonen ambiëren echter de
westerse cultuur met haar secu
larisme. Zij willen zich geen gé-
construeerde ideologie laten op
dringen door salonregenten. Jon
ge allochtonen ontworstelen
zich juist aan deze systematiek
van blockheads. Het druist ook
in tégen het huidige regeringsbe
leid om jongeren uit de mentale
verloedering te halen middels
onderwijs dat door bevorderen
van intellectuele vermogens hen
meer onafhankelijk maakt van
religieuze onwetendheid, in on
der andere morele vragen. Daar
om is de aanpak van Job Cohen
om allochtone jongeren door
imams te laten betuttelen een
farce.
Theo Prinse
Drostlaan 40
Sluiskil
Uit een bericht in de PZC blijkt
dat Statenlid Kerckhaert en Ge
deputeerde Van Waveren plei
ten voor immigratie voor/in Zee
land. Dit pleidooi verontrust
mij zeer want het is onverant
woord! Onverantwoord omdat
Nederland inmiddels (over)vol
is geraakt en dat is niet van 'van
daag of gisteren' maar dateert
reeds sinds de vijftiger jaren
waarin de emigratie door de
overheid werd gestimuleerd
(toen zo'n tien miljoen inwo
ners) en in de troonrede van
1979 door de majesteit overdui
delijk werd gesteld met de zin
'Ons land is vol, ten dele over
vol'. Nu zo'n zestien miljoen in
woners, met name ten gevolge
van een explosieve immigratie
in de afgelopen decennia! Nu
staat Nederland internationaal
aan de top van de bevolkings
dichtheid (465 inwoners per
km2) met alleen Bangladesh
(911) en Taiwan (617) daarbo
ven! Nog ter vergelijking: Dene
marken met ongeveer gelijke op
pervlakte ongeveer vijf miljoen
inwoners; Ierland met twee keer
zo grote oppervlakte vier mil
joen! Een verdere (netto) groei
(geboorten/sterfte, emigratie/
immigratie) is vanwege de conse
quenties en risico's dan ook be
paald onverantwoord. Dit niet
als kreet maar feitelijk en cijfer
matig onderbouwd in de diverse
brochures van De Club van 10
Miljoen en het boek van Paul
Gerbrands 'Mijn land van veel
en vol'. Nu is Zeeland nationaal
gezien relatief nog niet zo vol
maar dat zou alleen maar een
migratie vanuit de Randstad
aanbevelenswaardig kunnen ma
ken ter ontlasting van de over
volheid daar, maar zeker niet
met immigratie waarmee het to
taal van de bevolking alleen
maar stijgt! Trouwens we krij
gen helaas ook nog de conse
quenties van uitbreiding van de
EU!
H. A. Renes
Keeten 21
Hansweert
Het voor de derde keer verdie
pen van de Westerschelde is een
aangelegenheid ten bate van de
haven van Antwerpen.
1. Wat is het belang van de
Zeeuwse bevolking hierbij; be
volking die hier nooit om ge
vraagd heeft. Integendeel!
2. Waarom tonen sommige in
stanties zich zo gewillig als het
om deze zaak gaat?
3. Maakt de Belgische overheid
zich ooit druk over de Nieuwe
Maasvlakte in Rotterdam?
4. Een verdrag uit de 19e eeuw
over vrije doorgang bestaat,
maar niet voor eeuwig en tot el
ke prijs.
5. Weer zullen vele hectares
Zeeuwse grond onttrokken wor
den aan ons bodemarsenaal om
slib te bergen. Welke boer, wel
ke bewoners, welke toerist
vraagt hierom?
6. Waarom graaft België niet
zelf een kanaal Zeebrugge-Ant-
werpen, en valt Zeeland nooit
meer lastig?
7. Nederland en vooral Zeeuwen
Ir. P. Hupkens
Hellebardierstraat i
Vlissingen
Eindelijk een keer goed nieuws
over de verdieping van de Wes
terschelde: 'slim storten' gaat
nu een hoofdrol spelen bij de vol
gende verdieping. Natuur en dy
namiek van de rivier hoeven
dan geen onherstelbare schade
op te lopen. Vogels blij, vissen
blijAlle zeewormen, die nu ver
dwenen zijn, komen terug. Hun
kostje is nu weer gebakken. Hoe
men dat gaat doen? Tot nu toe is
er maar een beetje aangerom
meld, denk ik zo lezend. Het is
heel eenvoudig: eindelijk heeft
men het 'zwarte gat' ontdekt;
daar kan men eindeloos bagger
specie in kwijt. Dat men "dat
toch niet eerder gezien heeft,
dat snap je toch niet! Voor mijn
gevoel zullen die havenbaron
nen ook heel blij zijn met die
ontdekking.
Geachte meneer Kramer, voor
mijn gevoel loopt u toch wel
heel wat meters voor die haven
baronnen uit. Hebt u er wel eens
aan gedacht dat België nog niet
eens zijn dijken op Deltahoogte
heeft? Laat ze dat eerst eens in
orde maken en gezuiverd water
lozen op de Schelde. Als er
straks onverhoopt weer een na
tuurramp als in 1953 plaats
vindt zal het voor de Belgen een
zwarte bladzijde in de geschiede
nis zijn. Zonder natuurlijke rem
mingen in de Schelde zal het wa
ter aan het einde van de rivier
verwoestend toeslaan. Hopelijk
zal dat pas in de volgende gene
raties gebeuren, maar dat dit
ééns gebeurt staat voor mij als
een paal boven water.
J. Koeman
Polderweg 5
Kruiningen
Naar aanleiding van het artikel
In de PZC van donderdag 22
april stond een artikel over
aow-ers die in de nesten zitten
na bezoek van de tandenborstel
brigade. Duizenden euro's wor
den er uitgegeven voor alleen
staanden om ze toch vooral niet
weg te laten kwijnen, en als er
dan na een georganiseerde mid
dag een paar mensen elkaar ont
moet hebben en die komen zo
nu en dan bij elkaar op de thee,
dan is Holland in last. Om nog
maar niet te spreken over diege
nen die nog vaker dan viermaal
in de week samenkomen, of
(foei) die bij elkaar soms slapen.
Ja dat moet zwaar gestraft wor
den: samen ruim 40.000 euro en
als toetje nog 3000 euro boete!
Waar haal je het geld vandaan
als AOW-er? Dit lijkt mij toch
voer voor de ouderenbonden,
doe hier iets tegen. Na jaren van
verdriet en eenzaamheid komen
deze mensen uit een diep dal. Ze
leven nu weer op door de vriend
schap maar nu worden ze door
de SVB teruggesmeten in een
veel diepere put. Wel eens van
medemenselijkheid gehoord?
Moeten niet alle AOW-ers hierte
gen in het geweer komen?
Moeten wij niet allemaal protes
teren? De politie heeft geen tijd
heeft om achter criminelen aan
te gaan, maar wel om zes uur
een paar oude mensen te verho
ren? Hoe durven ze.
B.M. Hoekstra
Doctor Ottestraat 19
Vlissingen
In de PZC van 22 april een af
schuwelijk verhaal over 'tanden
borstelcontrole'. Mensen, die
proberen voor elkaar te zorgen,
omdat de arts alleen-zijn niet
verantwoord vindt, worden ge
straft met een terugvordering
van 21.000 en 20.000 euro plus
tweemaal een boete van 3000 eu
ro. Ik herinner me de uitspraak
van een minister, dat iedere bur
ger verplicht is zijn naaste te hel
pen. Het verbaast me, dat buren
en kennissen zoiets kunnen 'aan
geven', dat sociale rechercheurs
hun werk zö kunnen doen en
dat een rechter op grond van
een afgedwongen verklaring
vonnist. Zijn dat onder normen
en waarden? Voor mij is het on
begrijpelijk, dat zoiets in Neder
land kan.
G. Kwekkebootn
Oostmolenweg lM
Kloetingt
