Het is tijd voor revanche
Op vakantie naar het land van de magie
O
Veel zoetgevooisdheid
Gevoel voor wat leeft
Geen standaard-metal
Ouwe lullen zijn terug
Middeleeuws knokken
zaterdag 24 april 2004 W12
Sam Beam veroorzaakte in
2002 onder de naam Iron
Wine lichte opschudding met
zijn debuut The Creek Drank
The Cradle. 'Hypnotiserende
schoonheid en sprankelende me
lodieën', zo klonk de lofzang. Ik
moet toegeven: zelf hoor ik met
opvolger Our Endless Numbe
red Days voor het eerst van Iron
Wine. Beter laat dan nooit, zo
luidt terecht het cliché. Ik had
deze intieme en wonderlijk lich
te muziek niet willen missen.
Het zijn verstilde en warme,
thuis opgenomen liedjes van een
lang bebaarde huisvader.
Volkomen losstaand van alles
wat hip is. Beam creëert zijn ei
gen liefdevolle wereld waarin
God, natuur en schoonheid heer
sen. Een hoog geitenwollensok
ken-gehalte inderdaad, al te ro
buuste zielen zullen flink moe
ten slikken van zoveel zoetge
vooisdheid. Troostzoekende ge-
voeligen vinden in Iron Wine
een rijke bron aan geduldig en
vol liefde gecomponeerde lied
jes die - hoe oud ook - altijd rele
vant zullen blijven.
Maaike Borst
Iron Wine: Our Endless Num
bered Days (Subpop/Konkur-
rent), speelduur: 44.49 min.
De RMXCRW was genomi
neerd voor een TMF
Award, maar Brainpower ging
met de hoofdprijs aan de haal.
Geen nood, want van de
RMXCRW (spreek uit Remix
Crew) gaan we dit jaar nog veel
horen. Het is de uitlaatklep van
de in Paramaribo geboren
dj's en producers nAffie en
Chuckie.
Die nAffie voorziet graag oude
houseklassiekers van bubbling
beats, terwijl Chuckie nationaal
een toonaangevende urban-dj
is. Ze voelen uitstekend aan wat
er momenteel leeft, getuige de
hitbewerkingen van 'Turn Me
On' (Kevin Lyttle) en 'Fresh'
(Kool The Gang).
Op hun gevarieerde debuut Da
Soundtrack? gaan ze verder en
schotelen een uiterst moderne
en dansvloervullende mix van
R&B, hiphop en dancehall voor.
Daarbij laten ze zich bijstaan
door onder anderen de zangers
I.V.A. en Ebon-E, de rappers
Ambush, Pimp-A-Clawz, Mr.
Probz en Mega D en de soulvolle
zangeres Cinnamon. Het levert
een volwassen verzameling ur
ban op die zijn weerga niet kent
in Nederland.
Peter van der Heide
RMXCRW: Da Soundtrack?
(2Way/Digidance), speelduur:
71.18 min.
Melodische escapades op de
akoestische gitaar. Lome
reggae en ronduit zomerse latin.
Piano, toeters, sitar, percussie,
strijkers, panfluiten. Soulfly
maakt geen standaard-metal.
Nadat voorman Max Cavalera
Sepultura de rug toekeerde, liet
hij zijn zucht naar experiment
in Soulfly de vrije loop. Het vier
de album Prophecy is wat voor
uitstrevendheid en stijlwisselin
gen betreft het voorlopige hoog
tepunt in zijn oeuvre. Hardcore
Sepultura-fans zullen er ge
mengde gevoelens over hebben.
Prophecy begint met zware me-
talriffs en de kenmerkende
grunt van Cavalera en eindigt
met een instrumentaal voortkab
belend niemendalletje ('Soulfly
IV"), een gastoptreden van soul
zangeres Asha Rabouin en een
fanfare-stukje ('Wings'). Ook
binnen de nummers is soms
geen houvast te vinden. 'Mars'
gaat furieus van start, met
zwaar aangezette woede*Van Ca
valera, en verzandt in akoes
tisch getokkel over een plots op
duikende reggae-basis. Cavale
ra houdt van vernieuwing, zo
blijkt ook uit de vrijwel geheel
ververste bezetting van Soulfly.
Gevolg daarvan is een verrassen
de, dappere en vakkundig ge
maakte plaat, maar de eenheid
is volledig zoek.
Maaike Borst
Soulfly: Prophecy (Roadrun-
ner/CNR), speelduur: 55.12 min.
klasse tot 34 kilogram. Tijdens
het afgelopen kampioenschap
van Zuid-Holland pakte hij de
bronzen plak. Voor hem wordt
het de eerste keer dat hij deel
neemt aan het NK judo. „Ik heb
me heel goed voorbereid op dit
kampioenschap. Veel getraind
en flink aan m'n conditie ge
werkt. Ik ga er voor. Gelukkig
heb ik geen last meer van m'n
liesblessure, dus kan ik weer vol
uit gaan."
De beide judoka's nemen - na
zes jaar judotraining - een tas
vol technieken mee naar Den
Bosch. „We begonnen indertijd
met rollen en vallen", zegt Sam.
„Dat is de basis van judo. Daar
na komen de grepen, de technie
ken. Een beenveeg, een heup
worp of een beenhaak. Daarna
ga je de combinaties oefenen:
een heupworp met een
zwaaiend been of een schouder
worp. Wat ik vandaag tijdens
een partij ga doen, weet ik niet.
Hangt af van je tegenstander. Ik
ben heel aanvallend ingesteld.
Tijdens het omkleden ben ik al
met de wedstrijd bezig. Ik ga
voor de eerste plaats, met min
der neem ik geen genoegen. Ver
liezen? Joh, dat betekent on
weer. Dan heb ik flink de pest
in. Dan moeten ze me even een
poosje alleen laten."
Ook Randy is een winner. „Ik
pep mezelf voortdurend op. Je
probeert vandaag zo ver moge
lijk te komen. Verlies je, dan
kun je via de herkansing terug
komen, maar dan wordt de weg
naar de titel wel lang. De kort
ste weg naar de top is simpel al
le partijen winnen."
De judoka's met de bruine band
dromen stilletjes al van de Olym
pische Spelen. „In 2012 zou ik
er bij kunnen zijn", mijmert
Sam. Dan ben ik 20 jaar en dan
zou ik in de klasse tot 73 kilo
gram kunnen meedoen."
Voorlopig telt alleen vandaag.
Een volle Maaspoort, een lekker
sfeertje en als het effe kan de ti
tel. Dan is de missie van de bei
de Vlissingse judoka's al meer
dan geslaagd.
Hans Segboer
Winnen met een ippon. Voor judoka's het ultieme ge
luk. „Als je je tegenstander binnen tien seconden
vloert, dan sta je echt te kicken", glundert Sam van 't West-
ende (12). „Het is de mooiste manier om je tegenstander uit
te schakelen." De judoka van sportinstituut De Korte uit
Hoogvliet komt vandaag op de mat tijdens het Nederlands
judokampioenschap in de Maaspoort in Den Bosch.
Winnen met ippon is leuk, maar voor Sam niet de hoofd
zaak. „Het gaat om de titel en je weet, dat je hoe dan ook
alle partijen moet winnen. Desnoods met een half punt ver
schil."
Vorig jaar eindigde de Vlis
singse judoka op de tweede
plaats. Tijd dus voor revanche.
De kampioen van de Dutch
Open - in februari van dit jaar -
heeft de afgelopen week secuur
op de weegschaal gelet. „Ik kom
uit in de klasse tot 38 kilogram.
Weeg je vandaag teveel, dan
kun je terug naar huis. Dat zou
zuur zijn, dus heb ik het frie
tje-met maar even vergeten. Dat
komt wel na de wedstrijd."
Vriend Randy van de Broek
(11)- eveneens van sportinsti
tuut De Korte - komt uit in de
Sam van 't Westende (1) en Randy van de Broek: „Het gaat vandaag om de titel."
foto Lex de Meester
Het is het land van the Hound of the
Baskervilles, mysterieuze steenfor
maties en bloedstollende sagen over eeu
wig dolende geesten. Het is er ruig, ge
vaarlijk en verlaten. Dartmoor in Enge
land is een natuurgebied ter grootte van
een forse Nederlandse provincie dat met
alle verborgen moerassen en andere ge
varen lijkt te zeggen: blijf hier weg, het
is hier niet pluis. En toch kiest Walter
Siepman uit 's-Gravenpolder juist Dart-
moor als bestemming voor zijn jongeren
reizen.
Wie mee wil, moet snel zijn. Want voor
deze vakantieweek, die bepaald geen
zon, zee en breezer-vakantie genoemd
kan worden, zijn nog maar weinig plaat
sen. Siepman is hoofdredacteur van Reli
gie Mystiek, een blad dat aandacht be
steedt aan geloofsovertuigen in de breed
ste zin van het woord. De keuze van
Siepman voor het mystieke en raadsel
achtige heidegebied ligt ook in de aard
van zijn blad.
Dartmoor is een gebied waar in de pre
historie meer mensen woonden dan nu.
„Het is een land waar de magie nog voel
baar is. Het is een gebied waar de mens
de strijd met de natuur verloren heeft. Je
kunt er uren rondlopen zonder dat je ie
mand tegenkomt. Het is een beetje eng
eigenlijk. Je voelt er een soort aanwezig
heid. De sfeer past bij wicca, bij dromen.
Je kunt er helemaal jezelf zijn. En dat is
ook de enige eis die ik aan de mensen
stel: een week jezelf zijn." En juist van
wege die unieke rust, de ongereptheid
van de natuur en dat vleugje magie kiest
Siepman voor dat op het eerste oog god
verlaten oord.
In 2002 ging Siepman voor het eerst met
een groepje jongeren naar Dartmoor. Hij
zag er allerlei types. Jongeren die willen
praten over reïncarnatie, kunnen daar
over praten. Anderen willen weer naden
ken over wat ze met hun leven willen
doen. En wie geen zin heeft om diepzin
nige of gewoon alledaagse gesprekken te
voeren, die houdt zijn mond en geniet
van de natuur. Siepman: „Het mooie is
dat mensen op vakantie zijn en elkaar
helemaal in hun waarde laten. Er zijn er
die veel hebben gelachen en er zijn er bij
die veel hebben gehuild. Maar allemaal
hebben ze een mooie week gehad." Jon
geren die net van school zijn en in alle
Dartmoor: Grimspound, overblijfselen van een voor-christelijk stadje.
hectiek van het examenjaar maar niet
toekwamen aan die ene belangrijke
vraag 'wat ga ik met de rest van mijn le
ven doen?' krijgen hier de kans en de tijd
om in alle rust te denken en te praten.
De natuur is de voornaamste attractie.
„Als je niet van natuur houdt, zul je je
vervelen", denkt de organisator. Tijdens
de achtdaagse reis wordt er meer gedaan
dan gewandeld over een verlaten hei.
Wie sportief is aangelegd kan er ook
zwemmen of klimmen. Dartmoor biedt
een schat aan cultuur en geschiedenis.
De oude hei herbergt duizenden prehisto
rische overblijfselen en is de plaats van
de levende mysteries en mythen: de go
den uit de oudheid, reuzen, elfjes, Mer-
lijn en Arthur, Keltische helden en hek
sen, de Trojaan Brutus en misschien het
bekendste raadsel: de hond van de Bas
kervilles.
Runen-tekenen
„In principe kan er altijd nog van alles
aangepast worden. Het programma ligt
niet vast." Als alle deelnemers bijvoor
beeld zin hebben in een spoedcursus ru
nen-tekenen lezen zou Siepman dat pro
beren te regelen. Er wordt overnacht in
cottages of in bunkhouses. Bunkhouses
zijn iets groter dan de pittoreske cotta
ges en in plaats van kleinere en luxere
foto Hester van Duinen
kamers als in de cottages hebben de
bunkhouses vaak grotere slaapkamers
voor meerdere personen. De bunkhouses
hebben ook een open haard.
Je kunt natuurlijk ook buiten de nacht
doorbrengen en iets doen dat in Neder
land eigenlijk nergens meer goed kan:
naar de sten-en kijken. Maar de reizigers
kunnen natuurlijk ook altijd kiezen voor
een andere eeuwenoude Engelse tradi
tie: de pub.
Guido van der Heijden
Voor meer informatie over jongerenrei
zen naar Dartmoor in Engeland: www.re-
limyst.nl of 0113-313392.
The Zombies? Was dat niet
een band uit de jaren zes
tig? Wat hebben die ouwe lullen
nog te melden? Het antwoord
luidt: veel. Aanzienlijk meer
zelfs dan de laatste hypes uit En
geland en Denemarken. Op hun
eerste Zombies-plaat sinds 1968
laten Colin Blunstone en Rod Ar
gent horen dat een beetje (le
venservaring soms prachtige
liedjes kan opleveren.
As Far As I Can See... is even me
lodieus als pretentieus. Het
nieuw geschreven orkestrale
werk roept associaties op met
het oude Zombies-repertoire,
maar evengoed met de beste
composities van Ton Scherpen-
zeel (Kayak). Hoewel Blunstone
en Argent al eerder weer samen
werkten - een paar jaar geleden
verscheen hun cd Out Of The
Shadows - is dit veel meer een
'bandalbum' geworden. Het
heeft ermee te maken dat het
duo de afgelopen twee jaar vrij-
THE Z'.MBIES
wel onafgebroken op tournee is
geweest met een groep bevrien
de muzikanten. De strijkersar
rangementen zijn fantastisch,
de zang van Colin Blunstone
sprankelend als altijd. Prachti
ge comeback.
Martin Groenewold
The Zombies: As Far As I Can
See... (BMG/Go Entertainment),
speelduur: 46.21 min.
Pest, plunderaars en bloedige
oorlogen: met Castle Strike
van Data Becker kun je eens
flink tekeer gaan in de Middel
eeuwen. Aan jou de taak een
krachtig imperium te bouwen,
en 'en passant' strijd te leveren
met Franse, Duitse en Engelse
legioenen. Begin dan met een
stevig kasteel te bouwen, liefst
met een paar forse uitkijkto
rens. Bij aanvallen van vijan
delijke troepen kun je wat ko
kende olie van de toren laten
sijpelen, maar kijk ook uit voor
de gigantische katapulten en
stormrammen van de tegenstan
der.
De grafische verzorging van het
spel is opvallend goed. De bos
sen zien er schitterend uit, de
veldslagen ogen realistisch. Ook
de bediening laat niets te wen
sen over dankzij de draai- en
zoombare camera. Af en toe is
er wel sprake van een Babyloni
sche spraakverwarring als zo
veel nationaliteiten zich schreeu
wend in de strijd werpen. In de
gevechten kun je je strijders le
ren paardrijden, of maak ze wa
re experts van de katapult. En
mocht al dit wapengekletter
niets uithalen, dan kun je altijd
nog proberen de pest binnen de
vijandelijke kasteelmuren te
krijgen.
Eric Borsje
Castle Strike van Data Becker.
Systeemeisen: Windows
2000/XP, Windows 98, 700 MB
vrije ruimte op harde schijf. Zie
ook www.databecker.nl.
