Zonder openheid is er geen toekomst
PZC
PZC
Kampen te lang ongemoeid gelaten ?p Balkenende kan
o o boemerang worden
Begrip voor woonwagenbewoners voorbij, overheid blijft angstig om op te treden Aanval Van Aartsen
te gast
16 april 1954
vrijdag 16 april 2004
door Alex Boqers
DEN HAAG - Het beleid ten op
zichte van woonwagenbewoners
kenmerkt zich door tweeslach
tigheid. Aan de ene kant heerst
angst voor geweld van de bewo
ners en om beschuldigd te wor
den van discriminatie, aan de
andere kant is er daaddrang.
„Niets doen is schandelijk."
Burgemeester Leers maken ze
niet gek op het Maastrichtse
woonwagenkamp Vinkenslag.
Wars van angst voor represail
les en de beschuldiging van dis
criminatie treedt hij hard op te
gen vermeende criminaliteit en
het overtreden van allerlei
huis,- tuin en keukenregels.
Leers heeft het maatschappelijk
tij mee voor zijn daadkrachtige
optreden. Het moet maar eens
afgelopen zijn met het ontdui
ken van belastingen, het telen
van wiet, de illegale autohandel,
de huurachterstanden en het ille
gaal aftappen van elektriciteit -
om even de voornaamste proble
men op de kampen te noemen.
..De maatregelen worden onmis
kenbaar harder", zegt Willem
van Genugten, hoogleraar inter
nationaal recht, onder wiens lei
ding in Nijmegen twee onderzoe
ken zijn gedaan naar de Sinti en
Roma in Nederland, twee voor
name groepen van woonwagen
bewoners. „De gewone man en
vrouw zien een groep die niet in
tegreert. Daar is geen begrip
meer voor. Politici haken daar
graag op in. Met hard optreden
win je stemmen."
De daadkrachtige politici ko
men volgens Loek Heinsman
van Integra, een adviesbureau
over woonwagens, hun eigen
wanbeleid tegen. Jarenlang zijn
de kampen op hun beloop gela
ten, vooral omdat de gemeenten
een andere rol kregen. „Gemeen
ten zijn beleidsmakers gewor
den, geen uitvoerders. Het be
heer over de kampen hebben ze
uit handen gegeven aan de wo
ningbouwcorporaties. Maar die
hebben daar geen trek in. Het ge
volg is dat de gemeente nog
steeds verantwoordelijk is,
maar geen mensen meer heeft
om te controleren."
Hoogleraar Van Genugten
denkt dat vaak ook aan lef ont
breekt. Hij verwijst naar crimi
noloog Frank Bovenkerk, die al
eerder constateerde dat de poli
tie en ambtenaren bang zijn dat
ze de kampbewoners niet aan
kunnen. „Ze zijn bang dat ze
met te weinig manschappen een
kamp op gaan en dat ze zaken
losmaken die ze niet kunnen be
heersen. Dus gebeurt er niets.
Maar dat is een schandelijk en
fout signaal. Je staat daarmee
toe dat een deel van de burgers
zich aan andere wetten kan hou
den dan anderen."
Heinsman zou ook wel wat meer
daadkracht willen zien. „De
wijkagent rijdt nog wel eens
langs het kamp en bij de grotere
centra eroverheen, maar uit zijn
auto komt hij liever ook niet.
Het gevolg is dat er niemand
meer komt, dat je getto's
creëert, dat gemeenteraadsleden
vaak niet eens weten waar het
kamp is gevestigd. De dienst
Bouw- en Woningtoezicht moet
gewoon weer de kampen op
gaan. Net zoals de controleurs
van de gasmeter en de deurwaar
der die de huur op moet halen."
Van Genugten en Heisman twij
felen aan de juistheid van de
harde ingrepen van burgemees
ter Leers. „Het is een keerzijde
van het Fortuynisme", stelt Van
Genugten, „Het is veel makkelij
ker om iedereen in dezelfde
hoek te zetten en daar tegen op
te treden dan te onderzoeken
waar het aan schort en waar de
grootste problemen spelen."
„Je moet de problemen beheers
baar maken", vult Heisman aan.
„Op ieder kamp heb je mensen
die willen praten over verbete
ring van de situatie. Ga met hen
in gesprek en heb geduld."
Een minder tweeslachtig beleid
kan de woonwagenbewoners
wellicht ook wat gunstiger stem
men. Vrijwel elke gemeente
heeft als doel om de woonwagen
bewoners in zo normaal mogelij
ke leefomstandigheden te breng
en. Alleen verschilt de wijze
waarop nogal. De ene gemeente
probeert de woonwagenbewo
ners richting het stenen (rij-
tjesjhuis te dirigeren. Andere ge
meenten delen grote kampen op
in kleinere eenheden, geven de
bewoners op de kleintjes meer
vierkante meters en staan het
toe om woonwagens te bouwen
die op huizen lijken.
Nederland telde in 2000 onge
veer 3500 zigeuners en dertigdui
zend woonwagenbewoners, die
zijn verdeeld over 9600 kampen.
Het huidige aantal bewoners is
niet bekend, want het Centraal
Bureau van de Statistiek telt ze
niet meer als afzonderlijke
groep binnen de Nederlandse sa
menleving.
Het bureau Cebeon doet eens in
de vier jaar in opdracht van het
ministerie van volkshuisvesting
onderzoek naar de woonwagen
bewoners.
Enkele conclusies:
- De meeste woonwagenkampen
bestaan uit vier tot negen stand
plaatsen. Gemiddeld wonen er
2,67 personen in een woonwa
gen.
- De woonwagenbevolking is
aanzienlijk jonger dan de totale
bevolking in Nederland. Zeven
tig procent van de bewoners is
onder de veertig.
- Veertien procent van de woon
wagenleerlingen gaat naar het
speciaal basisonderwijs, tegen
over een landelijk gemiddelde
van vijf procent. In het voortge
zet onderwijs volgt maar liefst
een derde speciaal voortgezet on
derwijs, terwijl ook daar het lan
delijk vijf procent is.
- 51 procent van de onderzochte
woonwagenbewoners heeft een
inkomen, landelijk ligt dat op
65 procent. De geregistreerde in
komens van woonwagenbewo
ners zijn fors lager dan die van
de totale bevolking.
Het aandeel ingeschreven werk
zoekenden is onder woonwagen
bewoners ruim drie keer zo
hoog.
- Van de woonwagenbewoners
met inkomen is tien procent zelf
standig ondernemer, tegenover
een algemeen gemiddelde van
zes procent. GPD
door Paul Koopman
DEN HAAG - In één opdracht
is het kabinet-Balkenende al bij
voorbaat geslaagd: het dualisme
is helemaal terug van wegge
weest. Voorbij zijn de tijden
waarin de regeringsfracties zich
opstelden als slippendragers
van kabinet.
Integendeel, de scherpste aan
vallen op het kabinetsbeleid ko
men dezer dagen uit de eigen ge
lederen: de troepen van WD,
CDA en D66.
PvdA-fractieleider Wöltgens
was in zijn tijd wel de meest
sprekende belichaming van een
politieke cultuur waarbij de coa
litiefracties als Pavlov-hondjes
de 'eigen' ministers steunden.
„Ik ben de trouwhartige schild
knaap van Kok", zei de Limbur
ger in 1993 niet zonder zelfspot.
Zijn CD A-collega Brinkman
stelde, zich overigens niet veel
anders op. Maar één keer, in
1992, gromde hij zachtjes. „Het
speelkwartier is voorbij", oreer
de de christen-democraat in ver
kiezingstijd en het land was
even te klein.
Kamerleden van met name de
VVD hebben er geen enkele
moeite mee ministers flink on
der vuur te nemen. De Geus
moest het ontgelden vanwege de
UWV-affaire ('onverteerbaar'),
Van Ardenne inzake het Afri-
ka-beleid ('faalt'), Donner om
dat hij bolletjesslikkers zonder
dagvaarding heenzond ('onac
ceptabel') en Van der Hoeven
vanwege de dure verbouwing
van haar werkkamer ('dom').
Nu kwam deze kritiek steeds
van 'gewone' Kamerleden zoals
Hirsi Ali, Balemans en Griffith.
Het ging een beetje wennen en
bovendien werden aan de dreige
menten zelden consequenties
verbonden. Maar anders wordt
het als de fractieleiders in het ge
weer komen en het doelwit van
de kritiek niet een minister is,
maar de premier. WD-fractie-
leider Van Aartsen schreef deze
week zodoende een nieuw hoofd
stuk, namelijk door het anti-ter-
rorismebeleid van het kabinet
'laks en naïef' te noemen. In hei
vak waar de regering zete!
klonk geknars van tanden. E„
dat was niet verwonderlijk om
dat het terreurbeleid van het ka
binet uiteindelijk over zaken
van leven en dood gaat en de
premier er als hoofd van de 'na
tionale veiligheidsraad' als eei
ste verantwoordelijk voor is,
Het kan haast niet anders, of de
ze aanval op het hart én de repu
tatie van het kabinet zinden
nog lang door. Zolang het re
geerakkoord maar trouwhart!»
wordt uitgevoerd hoeft het kra
ken van kritische noten op zich
geen probleem te vormen Er.
Van Aartsen, Dittrich (D66) es
Verhagen (CDA) maken nog
geen aanstalten om belangnj'
afspraken uit dat akkoord o
deruit te halen. Maar de gesta0.
aanvallen op CDA-bewindslie-
den leggen wél een hypotheek
op de sfeer. Zeker nu Balkenen
de zelf tot doelwit is verkozen,
beginnen de verhoudingen te
verzuren. De verbetenheid en
blikken van de premier spraken
wat dat betreft tijdens het ter-
reurdebat boekdelen.
Naar de ware beweegreden®
van Van Aartsen is het gi
Hij moet zich als WD-leide
nog bewijzen, dat zal een mispe
len. De WD heeft zich voorge
nomen de aan het Fortuynisme
verspeelde aanhang terug te w
nen, en veel van die kiezers'zijn
tegenwoordig bij het CDA te vin
den. Ook hebben de liberalen de
ambitie de grootste partij te w
den en uiteindelijk zélf de pre
mier te kunnen leveren. Maar
die strategie valt of staat bij de
factor tijd. Eerst moet het huidi
ge kabinet zijn doelen kunne
halen, het succes moet vervol
gens kunnen worden geclaim
Met een verzwakte premiere
in een bedorven sfeer komt daar
weinig van terecht. Van Aarts®
moet oppassen dat hij niet in
zijn eigen vingers snijdt. GPD
door Martin van den Heuvel
Europa kan het moeilijk een
ander verwijten. Het had de
dictator Stalin nodig om de vre
selijke tiran Hitier te verslaan.
Het gevolg was na de Tweede
Wereldoorlog een hopeloos ver
deeld werelddeel dat alleen
dankzij de Verenigde Staten het
rode gevaar op afstand kon hou
den. Van de mooie gedachten
over Europese samenwerking
die al vanaf de zestiende eeuw
bestonden, was niets terechtge
komen.
In de eerste jaren na 1945 wa
ren we in West-Europa niet be
zig met grootse ideeën voor de
rest van de wereld, het was 'we
deropbouw' wat de klok sloeg.
Maar we hadden wel van de el
lende geleerd dat ongezond na
tionalisme gevaarlijk en interna
tionale samenwerking noodza
kelijk was. De coöperatie die
ontstond tussen de twee voorma
lige aartsvijanden Frankrijk en
Duitsland was een hoopgevend
wonder.
De druk van het communisti
sche Oostblok leidde in
West-Europa tot de oprichting
van de Europese Economische
Gemeenschap (EEG). West Eu
ropa herrees, groeide en bloeide
en liet al gauw Oost-Europa eco
nomisch en moreel mijlen ver
achter zich.
Waar West-Europa vooruitgang
boekte door een goede samen
werking, stond Oost-Europa
bijna stil door oneerlijke samen
werking. De landen van het
Warschaupact waren vazalsta
ten die de heer in Moskou moes
ten dienen. Polen, het land dat
in de Tweede Wereldoorlog het
meest geleden had - méér dan
de Sovjet-Unie - werd na de oor
log nog flink door zijn nieuwe
Russische vrienden leeg geplun
derd. Voor de andere Oost-Euro-
pese landen was het niet veel be
ter. Alleen het Joegoslavië van
Tito slaagde er in aan Moskous
greep te ontsnappen.
De onvrede van de Oost-Europe-
se volken uitte zich door opstan
den (Hongarije 1956) en vreed
zaam verzet: Tsjechoslowakije
in 1968 en negen jaar later met
Charta 77, Polen met zijn mil
joenen leden tellende vakbewe
ging Solidariteit in 1980-1981.
Het geestelijke faillissement
van het communisme was toen
overduidelijk. Maar het vreed
zaam ineenzakken ervan in Mos
kou in 1991 blijft een wonder.
Het einde had ook na tiendui
zenden doden tot stand kunnen
komen.
Zowel West- als Oost-Europa
wist toen wat het wilde: samen
werking, hereniging, één welva
rend, democratisch Europa.
Vooral de Oost-Europese lan
den stonden te dringen voor het
westerse hek om tot de wereld
van de vrijheid en welvaart te
worden toegelaten. De bezwa
ren kwamen al gauw van wes
terse zijde, het kon allemaal
niet zo snel, de Oost-Europese
partners moesten aan vele voor
waarden voldoen.
Twee kwesties op dit gebied ver
dienen aandacht. De ene is dat
er enorme onderlinge verschil
len waren en zijn tussen de
Oost-Europese staten die per 1
mei tot de EU zullen toetreden.
Oost-Europa was, anders dan
vaak gedacht, geen blok, eerder
een blokkendoos met allemaal
afzonderlijke delen. De verschil
len tussen, bijvoorbeeld, de Po
len, Tsjechen en Roemenen zijn
groot, ze hadden en hebben wei
nig met elkaar. De tweede kwes
tie betreft de achterstand qua
democratische ontwikkeling die
de Oost-Europese volken heb
ben op de West-Europese. Na
tuurlijk kennen alle Oost-Euro
pese landen ontwikkelde men
sen die een goede voorstelling
hebben van het westerse leven.
Maar in doorsnee is dat niet het
geval.
We hebben in Oost-Europa te
maken met volken die een gerin
ge democratische basis hebben.
Hun enthousiasme voor Europa
geldt vooral de economische
kant. Maar daarbij geldt weer
dat veel sociaal zwakkeren de
afschaffing van de communisti
sche planeconomie tot de dag
van vandaag betreuren.
Baantje
Het economische niveau onder
het communisme was laag,
maar de staat zorgde er wel
voor dat iedereen een baantje
had en een (bescheiden) inko
men. De val van het communis
me leidde tot het sluiten van ve
le mijnen en fabrieken die de
westerse concurrentie niet aan
konden. Nu loopt werkloosheid,
een verschijnsel dat het commu
nisme niet kende, op tot ver in
de twintig en soms dertig pro
cent.
Er bestaat dus niet alleen
Oost-Europees enthousiasme
voor toetreding tot Europa, er
bestaan ook alle mogelijke reser
ves. De Polen vinden dat het
Westen wel erg hoge eisen heeft
gesteld, Ze gaan ermee ak
koord, ze moeten wel, maar we
zullen straks nog genoeg met
hen te maken krijgen, want ze
pikken beslist niet alles. Zo is
er een grote groep katholieke
Polen, dagelijks bestookt door
het programma Radio Maryja,
dat uiterst gereserveerd staat te
genover het 'goddeloze' Europa.
De Polen hebben over het alge
meen weinig moeite hun bezwa
ren te uiten, anders dan vaak
hun Tsjechische buren. Tsjecho
slowakije hoorde na de Eerste
Wereldoorlog al tot het positie
ve Europa en kende een goed
werkende democratie. Maar dit
land is in 1938 door het Westen
verraden. Frankrijk en Enge
land stemden toen in met de af
stand van Tsjechoslowaaks
grondgebied aan Duitsland. Ver
volgens werd het land in maart
1939 gedwongen 'Hitiers be
scherming' in te roepen, wat het
einde van de onafhankelijkheid
betekende. De Tsjechen zijn
meestal niet zo recht toe, recht
aan als de Polen, maar ze zullen
hun verhaal over 'het verraad
van 1938' nog vaak genoeg la
ten horen.
In het algemeen geldt dat er in
Oost-Europa minstens evenveel
verschillen tussen de diverse vol
ken bestaan als in West-Euro
pa. Alleen zijn ze in Oost-Euro
pa minder gewend met elkaar
samen te werken. Het waren af
zonderlijke, onderdrukte staat
kundige eenheden. Tussen den
ken en doen zat een enorm ver
schil. Je deed wat de overheid
wilde, maar je dacht er vaak an
ders over. Dat andere kon je
aan je vrienden kwijt, niet aan
je baas.
Wond
Joegoslavië is een goed voor
beeld van hoe dat werkte. Tito
en zijn communistische partij
waren de baas, de verschillen
en geschillen werden ingeslikt.
Maar toen de politieke toren om
viel, kwamen alle onbesproken,
onopgeloste problemen naar
buiten. En nu zit Europa op de
Balkan met een wond die nog
decennia aandacht en verzor
ging nodig heeft.
De Joegoslavië-crisis waar
schuwt ons dat we uiterst voor
zichtig moeten zijn met onze Eu
ropese uitbreiding. Het gaat nu
allemaal te veel over welvaart
en economische vooruitgang.
Natuurlijk worden onze nieuwe
Oost-Europese partners ook on
dergesneeuwd door duizenden
wetten en regels, maar dat ver
hoogt de democratie niet zo
maar. En de democratische ba
sis moet gezond zijn om een ge
zond Europa te bereiken.
Natuurlijk zijn economische
vooruitgang, welvaart en een fat
soenlijk leven daarbij belang
rijk Maar dat alles moet ge
stoeld zijn op een democratische
basis. Zonder die basis zal het
vroeg of laat verkeerd gaan.
Zonder die basis kunnen de men
sen ook geen economische terug
slag verwerken en die zal er on
vermijdelijk wel eens komen.
Economische crises hebben
zelfs in landen met een goed wer
kende democratie voor grote
problemen gezorgd. Wat kan
men dan verwachten van landen
die maar net van de dictatuur
verlost zijn?
Democratie als basis voor de Eu
ropese ontwikkeling betekent
ook eerlijkheid ten opzichte van
het verleden. Je kunt niet zon
der meer fatsoenlijk de toe
komst ingaan na een onfatsoen
lijke periode in je verleden. In
Neurenberg (1946-1948) zijn
Duitse oorlogsmisdadigers ver
oordeeld. Dat was noodzakelijk
om Duitsland weer in het demo
cratische vaarwater te krijgen.
Het huidige Rusland lijkt een an
dere weg in te slaan. In de bolsje
wistische periode zijn 60 mil
joen burgers omgekomen. Maar
Poetin en zijn vrienden veroor
delen alleen de extreme kanten
van het stalinisme, niet het stali
nisme zelf met zijn misdadige
ideologie en misdadig regime.
Portretten van Stalin als 'Leider
aller tijden en volken' worden
weer volop meegedragen.
Oneerlijke kijk
Voor alle Europese landen zou
moeten gelden: zonder openheid
tegenover het verleden geen
open toekomst. Rusland hoort
met deze oneerlijke kijk op zijn
verleden niet bij Europa. Trou
wens, Roemenië heeft met die
verschrikkelijke Ceausescu ook
nog heel wat schoon te poetsen.
En dat vooral om democratische
redenen.
Er dient in Roemenië een proces
plaats te vinden waarin bespro
ken wordt hoe iemand als Ceau
sescu aan de macht kon komen,
wat daarna is fout gegaan en
hoe zoiets in de toekomst voor
komen kan worden. Door zo'n
discussie moeten de mensen aan
het denken worden gezet, om zo
afstand te kunnen nemen van
het verleden.
Maar zo'n discussie kan uiter
aard alleen tot stand komen als
de eigen overheid het belang er
van inziet.
De uitbreiding van de Europese
Unie is een uitdaging en kan, als
het goed verloopt, in ons voor
deel zijn. Maar we moeten er
voor oppassen ons niet alleen te
laten leiden door eigen economi
sche groei en welvaart. De ont
wikkeling en groei van de demo
cratische gezindheid zowel als
van de economie van de nieuwe
lidstaten zijn essentieel voor het
succes van de Europese Unie.
Misschien moet er een West-Eu
ropees Marshall-plan worden
ontwikkeld waaruit met geld en
middelen landen extra kunnen
worden gestimuleerd die al op
de goede weg zijn.
Martin van den Heuvel is specia
list Oost-Europa.
BUNKERS - Voor het oprui
men van bunkers in dijken en
duinen is vier miljoen gulden
nodig. Veel oude verdedigings
werken moeten weg, omdat ze
de waterkering ernstig ver
zwakken. Dat kwam vorig jaar
aan het licht tijdens de Waters
noodramp.
EFTELING - Ontspanning
park De Efteling in Kaatsheu
vel gaat overmorgen weer
open. Het park, dat geëxploi
teerd wordt door de gemeente
Zeist, heeft er een nieuwe at
tractie bij: een waterbron ver
andert van kleur als verliefde
paartjes eikaars hand vasthou
den onder het water. De Efte
ling rekent dit seizoen l
600.000 bezoekers, 200.000
meer dan vorig jaar.
BURGEMEESTER - P.J
Evers wordt per 1 mei be
noemd als burgemeester van
Kattendijke. Evers is nu com
mies en gemeenteontvanger m
Biervliet. De PvdA'er werd ge
boren in Aardenburg.
VRACHTSCHIP - De HoUand-
Amerikalijn laat bij De Schel
de in Vlissingen een vracht
schip van 7200 ton bouwen,
Het schip moet plaats bief
aan twaalf passagiers.
Hoofdredactie:
A L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationpark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax:(0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax: (0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax: (0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (0111)454647
Fax: (0111)454657
E-mail: redzzee@pzt.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30 tot 17.00 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag)
per maand: 19,45
per kwartaal: 56,60
per jaar: €217.00
Voor toezending per post geldt een
toeslag.
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
PZC, t.a.v. lezersservice,
Postbus 314460 AA Goes
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1,20
zaterdag: 1,70
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden
uitgevoerd overeenkomstig de
Algemene Voorwaarden van
Wegener NV en volgens de Regelen
voor het Advertentiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0113) 315555
Fax. (0113)315549
Personeelsadvertenties:
Tel: (0113)315540
Fax:(0113)315549
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel. (0113)315550
Fax. (0113)315549
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax: (0114)372771
Internet: www.pzc.nl/adverteren
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern. De oo
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor
(abonnementen)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten en p
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig 9»se^! I&
de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan
zersservice. Postbus 31, 4460 AA Goes
;r or ooor ons zorgvuims s—■-
it u dit schriftelijk melden bij:
Behoort tot WeGeNeR
