Feest van opstanding en bevrijding Scheepvaart vormt boeiendste schouwspel Nieuw leven en vruchtbare zomer Redactie: 0113-315680 www.pzc.nl Ln8il:redactie@ pzc.nl Postbus 31, 4460 AA Goes Advertentie-exploitatie: Mnnrd-en Midden-Zeeland: 0113-315520; ïpmiws-Vlaanderen: 0114-372770; Nationaal: 020-4562500. zaterdag 10 april 2004 MARUSJA AANGEENBRUG et was een flinke schok voor zijn vol gelingen toen het graf van Jezus zon dagochtend vroeg leeg bleek te zijn. Net de vrijdag daarvoor hadden ze Hem begra ven, na een dramatische kruisi ging op Golgotha. En nu leek zijn lichaam verdwenen. Leek, want korte tijd later stond Jezus voor hen. Hij was opgestaan. En daar draait Pasen in het christelijk ge loof om: de verrijzenis van Chris tus als de zoon van God. De oorsprong van Pasen ligt al veel eerder. Het joodse feest Pe sach is het feest van de bevrij ding van het volk Israël uit Egypte, zoals dat in het Ou de Testament beschreven staat. „Het joodse volk was daar een volk van slaven", ver telt Frans Wijnen, pastoor van de Catharinakerk in het centrum van Eindho ven. „De Egyptenaren on derdrukten hen omdat ze anders te groot en te sterk zouden worden. Mozes leidde de joden uiteinde lijk weg, dwars door de woestijn richting het be loofde land. Die bevrijding vieren ze nog steeds." Precies tijdens dat feest kwamen Christus en zijn discipelen eeu wen later bij elkaar om te eten. Het werd Jezus' Laatste Avondmaal, want nog diezelfde avond werd hij opgepakt. Door zijn radicale levenshouding en zijn opstandig heid tegen het gezag van Rome had men een hekel aan Hem ge kregen. Men wilde Hem koste wat het kost uit de weg rui men. Dankzij Judas, een van Jezus' volgelingen, lukte dat: voor dertig zilverlin gen verraadde hij zijn meester. Na een dubieus verhoor werd Jezus voor de Ro meinse stadhouder Pila- tus gesleept. Die wist ei genlijk geen goede argu menten te verzinnen voor een veroordeling. „Maar Pilatus - bang voor de woede van het volk- liet Hem toch maar gese len en veroordeelde Hem ter dood. Op Golgotha werd Jezus gekruisigd. Een heftige dood, ei genlijk een dood voor slaven en misdadigers." Drie dagen later - de vrijdag van de kruisiging zelf meegeteld - bleek de graftombe leeg. Voor Wijnen is Pasen meer dan het herdenken van iets dat lang geleden is gebeurd. „Pasen draait om de betekenis van het mens zijn. Het laat zien dat het leven niet zomaar afgelopen is." Jezus, die als zoon van God aan het kruis sterft voor de zonden van de mensen en weer opstaat uit de doden - het klinkt wat zwaar, vindt Wijnen, maar dat is wel waar het in het christelijke ge loof op neerkomt. „Je kunt pas je volle zelf zijn als je probeert zo goed mogelijk te leven", zegt de pastoor. Maar nie mand is perfect, dus „daar moet Wat is Pasen eigenlijk? Voor de een betekent het een extra lang weekeinde, voor de ander is het de essentie van het geloof. Daarom deze week twee Paasverhalen. In het bovenste worden de religieuze achtergronden van Pasen belicht. Onder wordt uitgelegd waarom met Pasen ineens een haas rondhupt met eitjes op zijn rug? Lekker, die chocolade-ei tjes, maar waarom eten we ze eigenüjk met Pa sen? Veel paasgebruiken zijn heel oud en hebben zowel een wereldse als een reli gieuze achtergrond, weet Ineke Strouken, directeur van het Ne derlands Centrum voor Volkscul tuur in Utrecht. „Rond de datum van Pasen werd van oudsher een vruchtbaarheidsfeest gevierd, het begin van de lente." In de Ger maanse mythologie is Astara de godin van de lente en symbool van vruchtbaarheid. Wie die naam uitspreekt herkent mis schien de klanken in Ostem, zoals de Duitsers Pasen noemen, of in het Engelse Easter. In de katholieke kerk wordt vanaf carnaval tot Pasen ge vast. Voor veel mensen be tekende de winterperiode vroeger dat ze maar weinig te eten hadden. „Na de winter at men daarom graag rood vlees en vooral i eieren om weer aan te sterken", zegt Strouken. Maar tijdens de vasten mocht dat nu juist niet. Maar natuurlijk bleven de kip pen wel eieren leggen. Ze wer den daarom opgespaard en ver volgens uitgedeeld. „Eieren wa ren een bijzonder cadeau, want ze stonden symbool voor kracht en vruchtbaarheid. Als je eieren had, kookte je die op de zaterdag voor Palmzondag en deelde die, het liefst versierd, uit aan vrien den of aan arme of oude men sen." Voor christenen waren eieren en kuikens ook symbool voor het graf van Christus, zegt Strouken. „Een kuikentje pikt de schaal van het ei open, Christus stond op paasmorgen op uit zijn graf." Het maken van chocolade-eitjes ontstond volgens haar halverwe ge de negentiende eeuw, toen chocolade aan zijn opmars begon onder de rijken. „Rijke mensen hoefden niet aan te sterken na de winter, zij wilden de eieren vooral als snoepjes eten. Een luxe-eitje dus. Na 1900 werd cho cola goedkoper en werden paas eitjes ook populair onder arbei ders, omdat ze calorieën bevat ten. Bovendien werd je van te veel gewone eieren toch misse lijk." Pasen betekende vroeger het be gin van het zomerseizoen. Na maanden binnenshuis bij een warme haard was het tijd voor de paasschoonmaak, vertelt Strouken. „Twee weken vantevo- ren begonnen mensen al. Ze maakten alles schoon en borgen de winterkleren op. De zomer kleren werden gewassen en als ze iets nieuws wilden kopen, de den ze dat nu." Op paaszondag zag je er dan op je paasbest uit. Katholieken moesten ook ieder jaar tenminste een keer biech ten, bij voorkeur voor Pasen, zo dat ze dan ook van binnen hele maal schoon waren. Het paasontbijt -altijd later in de ochtend omdat pas na de kerkdienst op paaszondag gege ten mocht worden - was de eer ste uitgebreide maaltijd na een lange vastenperiode. Tegenwoor dig is dat uitgegroeid tot de paas- brunch die pas aan het eind van de ochtend begint. „De tafel hoort dan eigenlijk versierd te worden met gele bloemen. Er ho ren boterlammetjes op tafel te staan, mooi versierde eieren en lekker vers paasbrood." Over het 'ontstaan' van de paas haas zijn verschillende theo rieën, weet Strouken. „Je had vroeger de paasvogel en de paas haas. Een van de verhalen is dat de paasvogel omgetoverd is tot paashaas omdat hij iets gedaan heeft wat niet mag. Hij mag nog maar een keer per jaar eieren leggen en rondbrengen." Overi gens waren er ook regio's en (vooral protestantse) kerken waar men wel gewoon in de paasvogel bleef geloven. Dat de haas rond Pasen opduikt is niet verwonderlijk, vindt Strouken, want hij staat bekend als een vruchtbaar dier. Katholieke kerken mochten van af Witte Donderdag tot zaterdag middag twaalf uur hun klokken niet luiden. „Voor sommige katholieken gold dat de klokken op dat tijdstip de eieren brach ten." Paastakken als versiering zijn in deze contreien afgeleid van de palmtakken waarmee Jezus in Jeruzalem werd bin nengehaald. Omdat palmen hier zeldzaam zijn, zijn de meeste paastakken van buxus. „Die buxustakjes liet men vroeger wijden in de kerk. Die moesten je beschermen te gen donder en blikseminslag en werden achter het kruisbeeld ge stoken dat boven de voordeur hing. Boeren staken de takken in hun akkers voor de vruchtbaar heid." Vooral in het noorden en noord oosten van Nederland is het ge bruikelijk paasvuren aan te ste ken. Geen kleine fikkies, maar zo groot mogelijke bulten van stro, hout en ander brandbaar materi aal. Met de hoog oplaaiende vlam men viert men van oudsher dat de lente is aangebroken. Het vuur moest vruchtbaar heid brengen voor mens, dier en land en de boze geesten ver jagen. je wel de kans voor krijgen. Ook van God. De dood en de verrijzenis van Christus staan voor die nieuwe kans. Dat wil niet zeggen dat je maar je eigen gang kunt gaan. Ie der mens heeft zijn eigen verant woordelijkheid. Maar God is liefde en zal je nooit laten vallen." Door Rien van Reems Zeeland is rijk aan eetgelegen- heden met riant uitzicht over het water. Eén van die gezegen de uitkijkposten is Paviljoen Westkant in Temeuzen. Gele gen op de Westerscheldedijk, wat overdreven aangeduid met Scheldeboulevard, biedt deze multifunctionele horecazaak een prachtig panorama, hi de entreehal lees ik dat het restaurant links, dat donker °°gt. om 18 uur open gaat. Aangezien het kwart over vijf s middags is ga ik rechts de Captains Room binnen waar gerechtjes van de kleine kaart en koffie worden geserveerd. De grote leestafel met een uit gelezen collectie kranten, tijd schriften en zeeliedenlectuur lokt en ik maak het me gemak kelijk in een kuipstoel van het soort dat ik wel eens in een stuurhut heb gezien. Wiebe lend naar alle kanten, voor over, achterover en opzij. Het fenomeen doet denken aan een gyroscopisch opgehangen kom pas, dat altijd horizontaal blijft, hoe extreem het schip zich ook op de golven mag be wegen. Maar Paviljoen de Westkant ligt solide op het dro ge. Er zet zich nog iemand aan de leestafel, een zeebonk naar vermoeden want hij heeft geen enkele moeite met het bewa ren van zijn evenwicht. Om me heen zie ik meer mannen en vrouwen die ik van een varend verleden verdenk. Ze bezetten de mooiste plekjes aan de ra men, de rug naar de rest ge keerd, gefascineerd naar bui ten starend. De scheepvaart vormt dan ook een boeiend schouwspel: bin nenschepen tot aan hun boord in het water stuiven voorbij, op enkele tientallen meters af stand ingehaald door giganti sche containerschepen die zich richting Antwerpen spoeden. Als de avond valt, tekenen scheepssilhouetten zich scherp af tegen de ondergaande zon. De lampen in de Westkant zijn gedimd, alle aandacht is voor het nautisch tafereel buiten. Eén van de twee zeer jonge ser veersters heeft me inmiddels verzekerd dat ik niet naar het restaurant hoef. maar dat ik ook in de Captains Room van de grote kaart kan eten. Ik neem mijn Grimbergen dubbel van de tap 2,70) mee naar een vastere plek aan een tafel tje bij het raam. waar tot mijn verrassing een amuse wordt ge serveerd: een bolletje rijst met pittige pepersnippers en gar naaltjes. De bedienende jonge dames zullen gedurende het gehele maal geen pogingen doen iets uit te leggen, maar doen hun uiterste best om de gast niet te laten merken dat zij hem aanzien voor een be zoeker van een andere planeet. Intussen bewaakt het uitbater- spaar de uitgezette koers van achter het buffet. Overigens een compliment voor de keu ken. de amuse is amusant en lekker. Dat geldt ook voor het voorge recht, carpaccio van tonijn met coquilles St. Jacques 13,25). De tonijn smaakt prima, de twee gebakken coquilles zijn zeer klein en misschien heeft de keuken er daarom het rode corail aan laten zitten, wat niet iedereen op prijs stelt. Geen slecht gerecht, maar wel aan de prijs, voor wat geboden wordt. De Westkant werkt met combi naties van duurdere en goedko pere ingrediënten, maar rekent af op de duurdere. In de balla de van zeevruchten 13,25) worden gerookte heilbot en visterrine gecombineerd met grote Noorse garnalen en ook in de garnalensalade 14) zijn delicate Zeeuwse garnalen ge mengd met de minder smaak hebbende Noorse. Op de kaart geen kreeft maar wel kreeften soep 7,50), hetgeen een kant en-klaar gerecht doet vermoe den. De scampies in de knoflook he ten met pemod geflambeerd maar zijn met 14,95 pittig ge prijsd en dat geldt ook voor de drie palingbereidingen 22,50) naar verkiezing gebak ken, in 't groen of met een champignonroomsaus. Ook de toumedos, gegrild of gebak ken, met een keus liit klassieke sauzen, lijken me met 24,50 aan de dure kant. Mijn hoofdgerecht, gebakken tongschar, geserveerd met ge welde boter, citroen en peterse lie 19,25) is goed van smaak, maar met de boter is de keu ken zuinig omgesprongen. Tongschar is een lekkere vis, maar oogt in zijn geheel, dus op de graat opgediend, minder. Het restaurant ziet er goed ver zorgd uit, zodat je niet zou op kijken van een gezellige tafel bereiding. maar ik geloof niet dat de meisjes in de bediening al aan het fileren van een visje aan tafel toe zijn. Maar het boeiend scheepspanorama is ook wat waard. Paviljoen Westkant Scheldeboulevard 1 4531 EJTerneuzen Tel. 0115-616000 Fax. 0115-621237 www.westkant.nl Alle dagen open, keuken van 10.00 tot 21.00 uur Creditcards Visa en Mastercard boven €25,00 Kinderen: op verzoek kindermenu Vegetarisch: ja Rolstoel: ja Roken met gescheiden

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2004 | | pagina 53