Oorlog is lastig, vrede soms ook
PZC
Oezbekistan dreigt weer in
geweldsspiraal te geraken
PZC
Haagse lobby voor
Europese banen
blijft onvoldoende
Dochter Soeharto
doet na zes jaar
mond weer open
Sri Lanka naar de stembus terwijl Singalezen en Tamils onderling twisten
31 maart 1954
woensdag 31 maart 2004
Gisteren werd Rajan Sathya-
moorthy, een kandidaat van de
Tamils voor de parlementsver
kiezingen van aanstaande vrij
dag in Sri Lanka, doodgescho
ten. Sathyamoorthy was bekend
om zijn steun aan een groep die
zich vorige maand afsplitste van
de Tamil Tijgers (LTTE), die
strijden voor zelfbestuur in het
noordoosten van Sri Lanka. Sa
thyamoorthy is de tweede Ta-
mil-kandidaat die aan de voora
vond van de verkiezingen is ver
moord. De veiligheidsmaatrege
len zijn in verband hiermee ver
scherpt.
door Harald Doornbos
Een beetje merkwaardig is
het wel. Twintig jaar voer
den ze oorlog tegen elkaar. De
Singalese meerderheid aan de
ene, de Tamil-minderheid aan
de andere kant. Aanslagen,
bloedbaden en offensieven re
sulteerden in de dood van zo'n
zestigduizend mensen.
Het was een klassieke patstel
ling waarbij geen van de par
tijen sterk genoeg was om de
oorlog te winnen en niemand te
zwak om het gevecht te verlie
zen. De Singalezen, die overwe
gend Boeddhistisch zijn, haat
ten de Tamils, die ze bestempel
den als terroristen. Tamils, die
overwegend hindoe zijn, haat
ten op hun beurt de Singalezen
en beschouwden hen als wrede
onderdrukkers.
Toch werd twee jaar geleden vre
de gesloten. Bijna niemand die
kon geloven dat een van 's we
relds langst lopende conflicten
plots voorbij was. En vervolgens
deed zich het merkwaardige feit
voor dat zowel Singalezen als
Tamils binnen de kortste keren
in eigen kring slaags raakten.
De Singalese president heeft
een vreselijke hekel aan de Sin
galese premier. En in Tamil ge
bied is een belangrijke comman
dant in opstand gekomen tegen
de grote leider die de Tamil Tij
gers decennia lang met ijzeren
hand heeft geleid. De parle
mentsverkiezingen die komende
vrijdag op Sri Lanka worden ge
houden, zijn het directe gevolg
van die onderlinge ruzies.
De gang naar de stembus werd
onvermijdelijk toen een vete tus
sen twee Singalese partijen eind
vorig jaar het kookpunt bereik
te. De regering van premier
Wickramasinghe, een Singalees,
won in december 2001, na jaren
van oppositie, de verkiezingen.
Drie maanden later deed de pre
mier iets waar de rivaliserende
partij van president Kumaratun-
ga, ook een Singalees, geduren
de al die tijd niet in was ge
slaagd: het afsluiten van een per
manent staakt-het-vuren tussen
de regeringstroepen en de be
langrijkste verzetsgroep, de Ta
mil Tijgers.
Premier en president mogen dan
van dezelfde etnische afkomst
zijn, ze kunnen eikaars bloed
wel drinken. President Kumara-
tunga, een zeer uitgesproken da
me die een oog verloor tijdens
een aanslag van de Tijgers,
vindt de premier veel te toeschie
telijk ten aanzien van de onaf-
hankelijkheidseisen van de Ta
mils. Premier Wickramasinghe
meent juist dat de 'niet-onder-
handelen-met-terroristen-strate-
gie' van de president ertoe leidt
dat er nooit een einde aan de
oorlog komt. Eind vorig jaar, na
bijna twee jaar van vrede, zag
president Kumaratunga haar
macht dermate slinken dat ze
een constitutionele staatsgreep
pleegde. Ze ontsloeg Wickrama-
singhes regering en stuurde het
parlement naar huis.
Verrader
Aan Tamil-zijde is het ondertus
sen ook gedaan met de eenheid.
De onbetwiste leider van de Ta
mil Tijgers, Prabhakaran (ook
wel de Stalin van de Tamils ge
noemd), vond dat zijn positie
werd ondermijnd door Tij
ger-commandant Muralitharan,
bijgenaamd Karuna, en ver
klaarde hem een verrader die
vermoord diende te worden. De
Traditionele Singalese dansers leiden een processie tijdens een verkiezingsbijeenkomst van Boeddhistische monniken in de hoofdstad Co
lombo. foto David Gray/RTR
opstandige commandant weiger
de echter in te binden en splitste
zich een maand geleden met zes
duizend van de vijftienduizend
Tamil-strijders af.
De nu te houden verkiezingen
gaan tussen de gematigde partij
van ex-premier Wickramasing
he en de radicalere partij van
president Kumaratunga. De pre
sident meent dat de Tamils veel
harder aangepakt moeten wor
den. De premier hoopt juist dat
hij opnieuw de verkiezingen
wint en de dialoog met de Ta
mils kan voortzetten. Naar ver
wachting haalt geen van beide
partijen een grote meerderheid,
waardoor er mogelijk een be
langrijke rol is weggelegd voor
het Nationaal Tamilverbond.
Deze partij is verwant aan de op
standige Tamil-leider Karuna
en doet in tegenstelling tot de
Tamil Tijgers, wel mee aan de
verkiezingen.
Veel mensen zijn bang dat, ook
al verlopen de verkiezingen
vreedzaam, de president vervol
gens opnieuw haar macht zal
misbruiken door ook een nieu
we regering te ontslaan op het
moment dat het vredesproces
met de Tamils wordt hervat.
Een uiterst gevaarlijk situatie,
menen analisten. Want presi
dent Kumaratunga en rebellen
leider Prabhakaran zouden dan
weieens in de verleiding kunnen
komen om opnieuw de wapens
op te pakken en de oorlog te her
vatten.
In tijden van oorlog is het voor
beiden makkelijker macht uit te
oefenen, omdat de achterban
het dan te druk heeft met het ha
ten en uitschakelen van de vij
and. Sinds vrede een feit is in
Sri Lanka, zijn Kumaratunga
en Prabhakaran een groot deel
van hun invloed kwijtgeraakt
en is hun positie minder stabiel
dan daarvoor.
De oorlog mag dan erg zijn ge
weest, vrede is soms veel lasti
ger. GPD
door Erwin Tuil
Het lijkt alsof Nederland
de kunst van het lobbyen
beter onder de knie heeft.
Sinds anderhalf jaar is een
hoge ambtenaar op het minis
terie van Binnenlandse Za
ken bezig met het diploma
tiek inschieten van Nederlan
ders op internationale func
ties.
De benoeming van oud-pre
mier Wim Kok en oud-staats
secretaris Gijs de Vries voor
Europese banen, werd dan
ook door premier Balkenende
gepresenteerd als een presta
tie. Topfuncties, zo werd ge
zegd. En eind vorig jaar was
Jaap de Hoop Scheffer al aan
getreden als secretaris-gene
raal van de Navo. Het lob
byen gaat goed, zo lijkt de
conclusie.
Nederland doet het in elk ge
val serieuzer dan in het verle
den, vindt de Rotterdamse
hoogleraar Rinus van Schen-
delen. Hij schreef een boek
over het lobbyen in Brussel
en hij is er van overtuigd dat
de speciale ambtenaar voor in
ternationale functies zijn
vruchten afwerpt. „Maar wat
zeker scheelt is de komst van
Ben Bot als minister van Bui
tenlandse Zaken. Hij heeft
een eminent netwerk. De pre
mier mag zich gelukkig prij
zen." Door zijn vele jaren in
Brussel kent Bot de spelletjes
om de knikkers als geen an
der.
En precies daaraan schortte
het in het verleden. Neder
land was te druk bezig met de
baantjes en te weinig met het
'spel'. Het resulteerde in een
lange lijst van politici die net
niet benoemd werden:
oud-premier Lubbers en
oud-minister Ruding bij de
Europese Unie, oud-minister
Pronk bij de Verenigde Na
ties, oud-minister Braks bii
de Wereldvoedselorganisatie
Maar de benoemingen van
Kok en De Vries waren niette
danken aan het lobbyen,
meent de hoogleraar. Hij
vindt daarvoor bevestiging
bij PvdA-kamerlid Frans Tim
mermans, oud-diplomaat pn
goed ingevoerd in Brussel.
„Het zijn geen hoofdprijzen
die Kok en De Vries hebben
gekregen. Balkenende heeft
geluk gehad en dat hoort ook
bij het vak. Maar Kok zit er
tijdelijk en De Vries is eigei
lijk tweede keus. Laten v
wel wezen, De Vries zat in fei
te werkeloos thuis. Zijn par
tij, de WD en het kabinet wis
ten niet wat ze met hem aan
moesten."
Timmermans ziet de toe
komst somberder in dan Van
Schendelen. „Nederland
geldt langzamerhand als een
Eurosceptisch land en dat
krijgt zelden topfuncties. Na
tuurlijk is een hoge functie
achter de schermen goed,
maar een topfunctie telt poli
tiek zwaarder." Timmermans
en zijn WD-collega Hans
van Baaien willen Balkenen- I
de daarover vandaag onder
houden. „Hij moet het benoe
mingsbeleid maar eens toe
lichten", meent de WD'er.
„Balkenende wacht, wachten
wacht. Maar ondertussen
heeft Nederland voor de Euro
pese Grondwet nog niets bin
nengehaald." De echte proeve
van effectief lobbyen moet
nog komen, vinden Van
Schendelen en de kamerle
den, namelijk de portefeuille
van de nieuwe Nederlandse
Europees commissaris. Boven
dien moeten er meer talentvol
le ambtenaren in het Europe-
se midden- en hoger kader ko
men. Dat is de kweekvijver
voor topfuncties en het levert -
invloed op achter de scher
men. GPD
door Step Vaessen
Zes jaar lang geeft ze gezwe
gen, de 55-jarige dochter
van oud-president Soeharto, Si-
ti Hardiyanti Rukmana, oftewel
Tutut. De gekwetste vader had
na zijn val in 1998 de kinderen
een spreekverbod opgelegd.
Maar nu Indonesiërs openlijk
zeggen dat ze heimwee hebben
naar het tijdperk Soeharto,
durft Tutut haar mond weer
open te doen.
Ze doet zelfs mee aan de verkie
zingen die volgende maand
plaatsvinden. Tijdens een inter
view in haar woning, in de chi
que buurt Menteng, verdedigt
ze haar 82-jarige vader vol
vuur. „Vraag het maar aan de
mensen zelf, of het een autori
tair regime was. Ze zullen zeg
gen dat ze het toen beter had
den. Nu voelen ze zich niet vei
lig", zegt Tutut met een glim
lach. Dat mensen onder Soehar
to bang waren, onderdrukt en
vermoord werden, is volgens
haar niet waar. „Als mensen de
staatsveiligheid in gevaar breng
en, dan kunnen we dat niet tole
reren. Soms is het nodig om
hard op te treden, maar niet
moorden natuurlijk." Tutut is
voorstandster van de democra
tie 'pancasila', zoals zij het sys
teem onder Soeharto beschrijft.
Via overleg, de zogenoemde
musyawarah, komt het tot een
besluit waar iedereen zich aan
moet houden. „Het kan natuur
lijk niet zo zijn dat als mensen
het met een besluit niet eens
zijn, ze maar gaan demonstre
ren. Democratie is goed, maar
kent in ons land beperkingen.
Een liberale democratie past
niet bij onze cultuur."
Tutut groeide tijdens de laatste
jaren van het 32-jarige Soehar-
to-regime uit tot een van de rijk
ste vrouwen van het land. Via
haar vader kreeg ze aantrekkelij
ke projecten toegespeeld. Het be
kendst is ze vanwege haar tolwe
gen. Nog steeds zeggen mensen
als ze geld moeten betalen bij
het tolhuisje gekscherend: „Als
jeblieft Tutut.'' Maar ze zat ook
in televisiestations, de bankwe
reld en nog vele andere projec
ten. Net als Soeharto werd ze
van grootschalige fraude be
ticht, maar ook bij haar kwam
het nooit tot een rechtszaak.
Tutut wijst alle aantijgingen
over corruptie fel van de hand.
„We hebben nooit een cent ge
stolen van de staat. Als mijn va
der wordt beticht van corruptie
met liefdadigheidsinstellingen,
dan klopt daar niets van. Dat
geld is allemaal naar de ai-men
gegaan." Ook het jaren geleden
in het Amerikaanse tijdschrift
Time gepubliceerde artikel
waarin de familie Soeharto er
van beschuldigd wordt 15 mil
jard dollar te hebben vergaard,
verwijst ze naar het land der fa
belen. „Waar is dat geld dan?
Toen we te horen kregen dat er
geld op rekeningen in Oosten
rijk zou staan, zei papa dat ze
vooral moesten gaan kijken.
Maar de autoriteiten in Oosten
rijk zeiden al dat er niets was."
De rechtszaak tegen Soeharto
werd een aantal jaren geleden
gestaakt omdat de voormalige
alleenheerser te ziek zou zijn.
Vlak na zijn gedwongen aftre
den kreeg hij een beroerte. Maar
elke keer als de oud-generaal in
het openbaar verschijnt, bijvoor
beeld als hij zijn zoon Tommy
bezoekt in de gevangenis, klinkt
de roep om zijn berechting.
Niet praten
Volgens Tutut is een proces on
mogelijk, omdat haar vader nau
welijks kan praten. „Hij kan
nog geen vier woorden achter el
kaar zeggen. Hij probeert het
toch en dan loopt zijn bloed
druk gevaarlijk hoog op. Dus de
doktoren zeggen dat hij zoveel
mogelijk moet zwijgen." Wel
mag hij sinds kort weer televisie
kijken. De spanningen die dit
aanvankelijk veroorzaakten kan
hij volgens zijn oudste dochter
nu weer aan.
Met pijn in het hart heeft Tutut
alle beschuldigingen de afgelo
pen zes jaar over zich heen laten
komen. Iets terugzeggen mocht
niet van pa. „We kregen de op
dracht om onze mond te houden
en geduld te hebben. Vader zei
dat God uiteindelijk de waar
heid wel zou openbaren. En zie,
hij heeft naar ons geluisterd
Ons zwijgen heeft succes gehad
als je kijkt naar hoe mensen nu
op ons reageren." Op de vraag
of Indonesië nu al bereid is om
een lid van de familie Soeharto
als leider te accepteren, zegt ze
met een glimlach: „Vraag dat
maar aan het volk zelf." GPD
door Joost Bosman
Terug van weggeweest: mos
limterreur in Oezbekistan.
Al bijna drie jaar was het rustig
in het Centraal-Aziatische
land. President Islam Karimov
leek met zijn schrikbewind de
moslimextremisten die zich
sinds het uiteenvallen van de
Sovjet-Unie steeds sterker ma
nifesteerden, er aardig onder te
hebben.
Tot zich zondagavond in de his
torische stad Boechara de eer
ste dreun voordeed. Maandag
en gisteren ontploften er op
nieuw bommen in de hoofdstad
Tasjkent. Tot nu toe lieten ne
gentien mensen het leven en vie
len er bijna 30 gewonden.
Begin 1999 zorgden zware explo
sies in het centrum van Tasjkent
eveneens voor tientallen doden.
Toen gaf de regering direct aan
dat het om moslimfundamenta
listen ging, die erop uit waren
het goddeloze regime omver te
werpen en een kalifaat te stich
ten. De aanslagen werden overi
gens nooit opgeëist en cririci
van het bewind beweerden dat
de regering ze zelf had georgani
seerd. Zodoende kon president
Karimov zijn autoritaire beleid
rechtvaardigen onder het mom
van terreurbestrijding. Inmid
dels kent Oezbekistan zo'n 6000
politieke gevangen van wie ve
len worden gemarteld en zelfs
vermoord.
In de jaren na de gebeurtenis in
Tasjkent leek er inderdaad iets
te ontstaan van een door de is
lam geïnspireerde rebellenbewe
ging. Onder de naam Islamiti
sche Beweging van Oezbekistan
(IBOe) kreeg zij met name in de
straatarme Fergana-vallei, die
Oezbekistan deelt met de buur
landen Kirgizstan en Tadzji
kistan, redelijk veel aanhang.
Eind jaren negentig voerden de
rebellen enkele felle aanvallen
uit op dorpen in de vallei en gij
zelden daarbij de inwoners. En
kele tientallen regeringsmilitai
ren kwamen erbij om.
11 september
De jihad-kraaiende opstandelin
gen leken er werkelijk op uit
een oorlog te ontketenen in het
gebied. Maar de aanslagen van
11 september 2001 verhinder
den een grootschalig conflict.
Want toen de Amerikanen Af-
Oezbekistan vrij veel aanhan
gers heeft. De beweging ijvert
voor de oprichting van een kali
faat en wil de sjaria, de islamiti
sche wetgeving, aan de hele mos
limwereld wil opleggen.
HuT claimt echter geweldloos
zijn doelen na te streven, dus
ook deze optie lijkt moeilijk
voorstelbaar. Het meest waar
schijnlijke scenario is volgens
de veiligheidsdenktank Stratfor
dat overgebleven leden van de
voormalige IBOe zich hebben
verenigd in de Islamitische Be
weging van Toerkestan (IBT), en
nu samen optrekken met Al Qae-
da-strijders. Het feit dat het in
Tasjkent en Boechara om zelf
moordaanslagen (de eerste in Oe
zbekistan) gaat, duidt ook op be
trokkenheid van het terreurnet
werk van Osama bin Laden. Uit
eindelijk heeft Oezbekistan als
islamitisch land de zijde van de
Verenigde Staten gekozen in de
strijd tegen de terreur en heeft
het zelfs zijn vliegvelden openge
steld voor Amerikaanse jacht
vliegtuigen. Reden genoeg dus
voor vergeldingsacties van Al
WATERSTOFBOM - De Britse
premier Winston Churchill
voelt er niets voor de Ameri
kaanse overheid te vragen te
stoppen met het nemen van
proeven met waterstofbom
men in de Stille Oceaan. Ook
de Russen nemen dergelijke
proeven, zei Churchill. Wel be
treurt hij het dat bij proeven
van de VS onlangs Japanse vis
sers gewond zijn geraakt.
KERK - De plannen voor res
tauratie van het kerkje in Sint
Anna ter Muiden zijn klaar.
Naar verwachting wordt in
1956 met de opknapbeurt be
gonnen. Het is hard nodig: de
kerk is er inmiddels zo slecht
aan toe dat er paddestoelen uit
de muren groeien.
LOONSTIJGING - Het CBS
meldt dat werknemers in de!
nijverheid, landbouw en trans-;
portbedrijven er in de loonron-i
de van 1 januari gemiddeld 7,3-
procent op vooruit zijn ge-'
gaan.
VOORZITTER - Nederland^
stelt de voormalige minister
van Buitenlandse Zaken E.N.
van Kleffens kandidaat voor
het voorzitterschap van de al
gemene vergadering van de
Verenigde Naties.
Speciale Oezbeekse politietroepen wierpen gisteren overal in de hoofdstad Tasjkent wegversperringen
op. foto Burt Herman/AP
ghanistan binnenvielen, en de
extrimistische Taliban en Al
Qaeda-strijders verdreven, na
men ze en passant ook de trai
ningskampen van de IBOe mee.
En belangrijker: de financiële
banden (als die er waren) met Al
Qaeda werden doorgesneden.
Toen bleek ook hoe willekeurig
het geïslamiseer in Oezbekistan
eigenlijk was geweest. De IBOe
zakte als een plumpudding in el
kaar, puur vanwege het feit dat
de de Centraal-Aziatische sta
ten traditioneel niet vatbaar
zijn voor islamitisch fundamen
talisme. De islam is voor een Oe-
zbek of Kirgiez meer een way of
live dan een zaak waarvoor hij
zichzelf opoffert. Voor een paar
honderd dollar wilden verpau
perde jongeren zich nog wel aan
sluiten bij de rebellen, want ze
hadden niets te verliezen. Maar
met hun geloof had de strijd
niets te maken. Daarom lijkt
een wederopstanding van de
IBOe ook niet waarschijnlijk.
De Oezbeekse regering schoof
de aanslagen van deze week in
de schoenen van de fundamena-
listisch islamitische groepering
Hizb-ut-Tahrir (HuT), die over
al ter wereld actief is en ook in
Bovendien blijkt de grondlegger
van de IBOe, de Oezbeek Tahrir
Joeldasjev, mee te vechten aan
de kant van Al Qaeda-troepen
in het westen van Pakistan. De
nummer tien van Al Qaeda-lei-
ders raakte in Waziristan, het
ongerepte landsdeel waarin de
Pakistaanse regering vrijwel
geen zeggenschap heeft, vorige
week zwaar gewond. Mogelijk
wil hij met spraakmakende aan
slagen tegen de Oezbeekse over
heid (het grootste deel van de
slachtoffers waren politieagen
ten) wraak nemen.
Niet ongevaarlijk
Dat president Karimov wijst op
de HuT als waarschijnlijke da
der van de aanslagen, is volgens
Stratfor niet ongevaarlijk. De
(nog hardere) onderdrukking
van de tot dusverre vreedzame
beweging kan leiden tot radicali
sering van de aanhangers. Daar
door kan Oezbekistan mogelijk
in dezelfde geweldsspiraal te
rechtkomen als in de jaren ne
gentig. De gevechten die zich
gisteren in de buitenwijken van
Tasjkent voordeden (en waarbij
zeker 23 doden vielen), lijken
een slecht voorteken. Karimov
zal op den duur moeten gaan
praten met de oppositie.
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationpark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax: (0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax: (0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax: (0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (0111)454647
Fax: (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30 tot 17.00 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag)
per maand: 19,45
per kwartaal: 56,60
per jaar: €217.00
Voor toezending per post geldt een
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
PZC, t.a.v. lezersservice,
Postbus 314460 AA Goes
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1,20
zaterdag: 1,70
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden
uitgevoerd overeenkomstig de
Algemene Voorwaarden van
Wegener NV en volgens de Regelen
voor het Advertentiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0113) 315555
Fax. (0113)315549
Personeelsadvertenties:
Tel: (0113)315540
Fax:(0113)315549
Rubrieksadvertenties (kleintjes).
Tel. (0113)315550
Fax. (0113)315549
Voor gewone advertenties.
Noord- en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax:(0114)372771
Internet: www.pzc.nl/adverteren
Auteursrechten voorbehouden n»dooro
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van hel Wegener-c°n«rn
aan ons verstrekte gegevens hebben wi| opgenomen in een bestand dat wordt 9eJjrul" en
(abonnementen)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante dieinwe^
dueten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons rorgvuldig g p;(.
de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit
Postbus 314460 AA Goes
lrifteli|k melden bij: KC, Ie
Behoort tot WGGGNGR
