'ZC
Vandaag of morgen zit ons huis erbij
Het is echt zonde wat mensen weggooien
H
Starters op de
woningmarkt
interieur design in vlissingen
A'Tf-nA
WOON
e.0113-315680
.atnl
Sdactie@pzc.nl
^*3) 4460 M Goes
^^Midden-Zeeland. 0113-315520;
."Vlaanderen: 0114-372770;
0204562500.
erdag 27 maart 2004
IH ill B- H--B1 'ITCTMHi
Starters op de woning
markt hebben het
moeilijk. Betaalbare wo
ningen zijn schaars. Ook
in Zeeland staat een rij
tjeshuis al snel voor
165.000 euro te koop,
maar welke starter kan
dat betalen? Tweeverdie
ners maken nog de meeste
kans, anderen gaan nood
gedwongen huren, hoewel
dat ook niet zo simpel
Leon Kriekaard (29) en zijn
vriendin Inge van de Parel
(23) zoeken al driekwart jaar
een betaalbaar huis. Die poging
gaat gepaard met heel wat te
leurstellingen. Het stel woont
nu in een huurwoning in Krui-
ningen, maar heeft het daar na
vier jaar wel gezien. Leon vindt
het tijd voor een eigen huis. „Ik
zie het als een investering, een
koopwoning wordt tenminste
echt van jezelf."
Baas in eigen huis, dat is voor
Leon en Inge één van de belang
rijkste redenen waarom ze op
zoek zijn naar een koophuis.
„De wc is hier twee keer overge
lopen, de eerste keer waren we
net klaar met de hal. We konden
alles er weer uit halen", vertelt
Inge gefrustreerd. „We dachten;
of we knappen dit goed op, of
we gaan er nu uit." Ze kozen
voor het laatste, maar dat gaat
minder makkelijk dan het twee
tal hadgehoopt:
Dagelijks speuren ze internet af,
wekelijks pluizen ze de woon
krant uit en maandelijks gaan
ze een rondje rijden in de hoop
nieuwe huizen te ontdekken.
Tot nu toe vergeefs.
Niet dat Leon en Inge geen geld
hebben. Ze hebben allebei een
baan en hebben best wat over
voor een eigen stekje. Maar het
soort huis dat zij zoeken, daar
zijn meer mensen naar op zoek.
Het tweetal zoekt gewoon een
doorsnee woning. Niet te duur,
niet te groot en niet te luxe.
Kortom, een starterswoning.
Zulke huizen komen regelmatig
Leon Kriekaardt en vriendin Inge van de Parel tijdens hun zoektocht naar een passende woning.
te koop, maar Leon en Inge vis
sen elke keer achter het net.
Kieskeurig zijn ze niet. Het
maakt hen niet zoveel uit waar-
het huis staat. Een voorwaarde
is wel dat de woning aan kant
is, want Leon is niet zo'n
doe-het-zelver. Inge hecht veel
waarde aan de sfeer van de wo
ning. „Het liefst heb ik een ka-
es hebben het moeilijk op de nieuwbouwwoningmarkt, de meeste woningen
tduur. foto Ruben Oreel
v serie woonberoepen
Wekelijks en beroep
Hgebied van ivonen
centraal. De meest
•'-inlopende personen
komen aan bod: van
•■"•foor en architect tot
ambtenaar
fondscommissie of
'^enwasser. Vandaag:
de verkoper van
tweedehands spullen.
foto Ruben Oreel
rakteristiek huis, als ik me er
maar thuis kan voelen."
Leon en Inge hebben al veel hui
zen van binnen gezien en vaak
ijdele hoop gehad. Inge: „Stie
kem zie je het al helemaal voor
je en heb je het huis al ingericht.
Dan is het toch even slikken als
het niet door gaat." Ook Leon
kent dat gevoel. „Dat had ik
vooral bij een huis in Wemeldin-
ge, dat was helemaal perfect."
Het stel heeft het idee dat er al
concurrenten in de race zijn
voordat een huis op internet of
in de krant komt te
staan. Ze hebben zich-
ingeschreven bij enke
le makelaars. Dat kost
weliswaar geld, maar
dat hebben ze er graag
voor over.
Beide hebben er overi
gens nog steeds het
volste vertrouwen in
dat ze op een dag het huis van
hun dromen zullen vinden.
„Vandaag of morgen zit ons
huis erbij'", aldus Inge.
Leon en Inge zijn niet de enigen
die moeite hebben met het vin
den van een geschikt huis. Ze de
len dat probleem met een
groeiende groep mensen die
voor het eerst de woningmarkt
betreedt.
„De starters vormen een gemê
leerd gezelschap", aldus make
laar Cees Kole uit Kapelle. Hij
is voorzitter van de Zeeuwse tak
van de Nederlandse Vereniging
van Makelaars. „Onder starters
vallen afgestudeerde studenten,
gescheiden mensen, alleenstaan
den, mensen die eerder in een
huurhuis woonden en jonge stel
len die een eigen huis zoeken."
Kole legt uit dat die mensen niet
kunnen terugvallen op de over
waarde van een vorige woning
en daarom onderaan de ladder
moeten beginnen.
„Vooral bij jongeren zie je vaak
dat ze nog te veeleisend zijn" al
dus Kole. „Ze komen uit een
luxe thuissituatie en willen dat
ook voor zichzelf, maar dat kan
niet."
Daar is Kole stellig in, ander-
zijds geeft hij toe dat de situa
tie, ook onderaan de ladder, op
dit moment nijpend is. Een van
de belangrijkste oorzaken daar
van is de stagnerende door
stroom in de huizenmarkt.
Wanneer er huizen worden ge
bouwd, komen bestaande wonin
gen vrij. De afgelopen jaren wor
den echter te weinig huizen ge
bouwd waardoor de doorstroom
stagneert.
Nederland kent amper nieuw
bouw van betaalbare woningen.
Kole benadrukt dat de gemeen
ten hier iets aan zou kunnen
doen. Wanneer zij de grondkos-
ten voor starters laag houden,
kunnen ook de woningprijzen
voor dergelijke nieuwbouwhui
zen aan de lage kant blijven.
Daarover gaat het NVM gere
geld in discussie met de gemeen
te, maar afdwingen kunnen zij
zo'n regeling niet.
Een andere oorzaak van de stag
nerende doorstroom is de econo
mische onzekerheid. Huizenbe
zitters blijven langer zitten
waar ze zitten, omdat ze geen ri
sico's durven nemen.
Een nieuwe tendens is dat ko
pers die best wat geld te beste
den hebben, uit voorzorg een
prijsklasse lager zoe
ken. Daardoor is het
lage segment huizen
weer in prijs gestegen
ten opzichte van het
hogere segment. In
Zeeland zijn de huizen
prijzen het afgelopen
jaar overigens sterker
gestegen dan in het de
rest van het land. Kole legt uit
dat Zeeland steeds meer in trek
is bij randstedelingen en dat be
tekent een stijging van de hui
zenprijzen.
„Zeeland was goedkoop, maar
is nu bezig met een inhaalslag.
Hoe dichter bij de kust of hoe
noordelijker in Zeeland, hoe
duurder de huizen. Zeeuws-
Vlaanderen is nog altijd het
goedkoopst", aldus Kole.
Maar wat is vandaag de dag ei
genlijk goedkoop?
Een berekening van het Nibud
leert dat het predikaat starters
woning alleen is voorbehouden
aan woningen met een koopprijs
tot 100.000 euro. Voor de bereke-
foto Willem Mieras
ning is uitgegaan van een star
ter van 25 jaar met een inkomen
van 26.000 euro bruto per jaar.
Naar de criteria van de Nationa
le Hypotheekgarantie levert dit
een maximaal leenbedrag op
van 112.553 euro. Geldverstrek-
kers willen nog wel iets verder
gaan, zo leert de praktijk, maar
bij 124.000 euro houdt het toch
een eind op. Maar wat heb
je tegenwoordig nog voor dat
geld?
„In Zeeland zijn er nog wel hui
zen rond die prijsklasse", zegt
Kole. „Maar dan moet er door
gaans heel wat aan gebeuren."
Niet voor niets sluiten steeds
meer mensen een hypotheek af
op twee inkomens. Volgens Kole
komen twee hoger opgeleide
starters al snel in de prijsklasse
150.000 tot 200.000 euro te
recht. Maar zelfs dan is het aan
bod nog niet ruim te noemen.
Tweeverdieners zitten volgens
Kole trouwens ook niet te wach
ten op een huis dat een groot
scheepse verbouwing moet on
dergaan, hun banen zijn daar
weer te tijdrovend voor.
Huren kan een oplossing beteke
nen, ware het niet dat voor de
huurhuizen lange wachtlijsten
bestaan.
Huren heeft enkele belangrijke
voordelen ten opzichte van ko
pen, aldus directeur E. de Ceus-
ter van Woongoed Middelburg.
„Aan een huurhuis heb je bijna
geen onderhoudskosten en als je
eens uitrekent wat een hypo
theek tegenwoordig kost, dan
kun je met huren wel eens goed
koper uit zijn."
Juist door dat laatste feit ziet
De Ceuster de druk op huurwo
ningen toenemen. Op een huur
huis komen gemiddeld zo'n veer
tig reacties binnen. „We moeten
vaak mensen teleurstellen, dat
is niet anders", aldus De Ceus
ter.
Vanaf januari is een nieuwe re
gel in werking gezet: de langst-
zoekenden hebben de meeste
kans op een huurhuis. Op het
moment kan De Ceuster nog
geen resultaten van de nieuwe
regel noemen. „We willen berei
ken dat woningzoekenden door
deze regel beter kunnen inschat
ten wanneer ze aan de beurt
zijn. De huizenschaarste wordt
met deze regel echter niet opge
lost."
De Ceuster ziet in dat de bouw
van goedkopere huizen op ter
mijn een oplossing kan bieden.
Daarom is Woongoed bezig met
nieuwe projecten.
Anita Janse
Er wordt te weinig gebouwd om tegemoet te komen aan de woonwensen van starters.
foto Ruben Oreel
Naam: Taco Bongers
Woonplaats: Middelburg
Beroep: verkoper tweedehands spullen
Belangrijkste gereedschap: 'Mijn inzicht'
Hij is 'een gelukkig mens'. Taco Bongers (28) zit
aan een tafeltje in zijn winkel vol tweedehands
spullen in Middelburg. „Dat komt grotendeels
door wat ik dagelijks doe. Voor mij geen kantoor
baan, mijn handel is wat ik wil." En zijn 'handel'
loopt goed. Ooit begon hij op 16-jarige leeftijd
met het verkopen van spullen op rommelmarkten,
nu heeft hij al een aantal jaren zijn eigen zaak.
Een opgezette eekhoorn zit op de rand van een
groot houten vat. Het diertje lijkt precies uit te vo
gelen waar hij zijn dennenappel op wil mikken.
Links en rechts staan verder kasten, tafels, stoe
len, een houten wasmeubel met marmer, spiegels,
klokken en een hutkoffer. Een kleine greep uit het
aanbod van Taco. Alles staat schijnbaar achteloos
door elkaar. Taco houdt niet van de in zijn ogen
steriele opstelling in een antiekzaak. „Ik zeg al
tijd duidelijk dat ik geen antiekwinkel heb. Daar
zijn er al te veel van, bovendien wil ik een veel bre
der aanbod bieden. Antiek moet honderd jaar oud
zijn zegt men, maar ik vind dat er in de periode
tussen 1910 en 1960 ook hele interessante dingen
gemaakt zijn. Ik hou zelf erg van de jaren zestig.
Die vrolijke, grappige kleuren en de vormgeving
van die tijd spreken mij erg aan. Maar ik heb ook
een voorkeur voor Jugendstil en Art Deco."
Taco volgde na zijn middelbare school een oplei
ding aan de MEAO. „Ik heb toen stage gelopen op
een kantoor. Ik wist al snel dat ik dat niet wilde.
De handel heeft me altijd getrokken. Toen ik de
kans kreeg hier wat te beginnen, heb ik dat ge
daan." Het pand waar Taco zijn zaak heeft, was
ooit een autohandel annex benzinepomp en later
bood het onderdak aan Re-cars. „Het heeft lang
leeggestaan voor ik er in ging. Ik ben ook nog een
tijd weggeweest, toen hier de vervuilde grond ge
saneerd moest worden." Inmiddels heeft de jonge
detaillist er zijn draai gevonden. Een verfje op de
wanden, verlichting en de 'juiste handel', maken
dat veel mensen de weg naar zijn zaak aan Klein
Vlaanderen weten te vinden. „Ik heb een heel
breed publiek. In feite net zo breed als mijn assor
timent. Van studenten tot handelaars en mensen
die echt iets aparts zoeken. Ik merk af en toe dat
er toch nog een taboe rust op tweedehands. Het
zou vies zijn, gebruikt. Maar dat is natuurlijk on
zin. Je komt de mooiste dingen tegen. Ik vind het
ook triest om te zien wat mensen allemaal aan
mooie dingen weggooien. Soms ga ik naar de stort
om troep weg te gooien. Als ik zie wat daar af en
toe ligt. Echt zonde. Mensen gooien veel te snel
spullen weg. Ik vind dat je dingen een tweede
kans moet geven. Dat is ook een beetje wat ik hier
wil uitdragen. Natuurlijk, de handel komt voor
mij op de eerste plaats, maar ik vind het ook be
langrijk om oude dingen een nieuw leven te ge
ven."
Tweedehands hééft voor Taco een duidelijke char
me. „Alles is gebruikt, heeft een leven achter zich.
Dat kun je zien. Het heeft een bepaalde uitstra
ling. Dat mis ik bij veel nieuwe producten. Die
zijn te steriel. Er zit geen verhaal achter. Je kunt
er ook weinig mee. Een oud meubelstuk is meestal
van massief hout. Dat kun je schilderen of logen.
Noem maar op. Maar zo'n nieuwe kast van MDF
of spaanplaat, tja die ga je niet zo snel schilderen.
Dat heeft voor mij geen uitstraling. Ik hou wel
van ouwe dingen."
Taco reist wat af om spullen op te kop te tikken.
„Ik ga vaak naar België, zo richting de Franse
grens, met mijn bestelbus. En dan is het een kwes
tie van volladen en terug rijden. Je groeit in het
vak. Ik voel nu gelijk of iets goed is of niet. En als
ik al twijfels heb, heeft dat meestal met de vraag
prijs te maken en niet of iets verkoopbaar is."
„Ik hou van aparte dingen. Kijk, deze fauteuil bij
voorbeeld." Hij pakt een grote stoel met licht ge
dessineerde bekleding en goudkleurig geschilder
de ornamenten. „Die was onderdeel van een bank
stel. Ik heb gehoord dat het stel in opdracht is ge
maakt in Egypte. Dat vind ik leuk, als het maar
anders is dan andere. En echt handgemaakt. Mas
sief zachthouten kasten, die vind ik ook prachtig.
Echt vakwerk. Dat zie je niet meer."
Annemarie Zevenbergen
