Is huilen gezond? KH mtM* HHMHIiiHHBBBBaBBilHi Een verguisd maar lekker visje op de duintop r Terug uit de dood ogdactie. 0113-315680 iwv.pzc.nl Sfrtdactie@pzc.nl Posbus 31,4460 AA Goes iHvprientie-exploitatie. Ken Midden Zeeland: 0113-315520; SSs-Vlaanderen 0114-372770; 0204662500 woensdag 17 maart 2004 Keukemarket 10 JAAR ZEKERHEID K*uk*fimark«t loopt voorop in tnvkt A R>|k%w«g A17 afslag 21. Roosendaal Noofd. T 0165 - 510 600 Vanuit Roosendaal: eind Gastelseweg. langs de A17 Huilen is menselijk. Huilen is goed voor je, er komen opgekropte gevoelens door naar buiten en een goede huilbui is goed voor de gezondheid. Is dat zo? Tot nog toe is er geen bewijs gevonden voor de stelling: huilen is ond. Maar ook geen bewijs dat het niet gezond zou zijn. Door ELLEN VAN DER HART In alle tijden en culturen zijn tranen (van emotie) aanwezig. De mens is de enige diersoort die tranen vergiet. Ook al beweerde olifantentrainer George Lewis dat zijn olifant Sadie een keer huilde toen ze straf kreeg. Zee honden, bevers en dolfijnen zou den kunnen huilen maar het is nooit feitelijk bewezen. De elementaire fysiologische processen die een rol spelen zijn bekend: we weten van de klie ren, buizen en zenuwen die er bij betrokken zijn en van de hor monale activiteit die ermee ge paard gaat. Maar huilen is niet alleen een uitdrukking van li chamelijke of geestelijke pijn. Het is een manier van aandacht vragen voor ongemak. Mannen huilen gemiddeld zo'n vijf tot twintig keer per jaar, vrouwen zo'n vijfentwintig tot vijftig keer. Er zijn drie soorten tranen te onderscheiden: de ba sale tranen die bij elke knippe ring van het oog vloeien uit de traanklier. De reflex- of irritatie- traan, vaak ten gevolge van een vuiltje in de ogen. De emotione le traan die uit de grote traan klier komt. Verder weten we niet zoveel over het huilen. Er is geen studie 'traankunde'. „Huilen is in het openbaar aan regels gebonden", vertelt profes sor dr A. Vingerhoets van de Universiteit van Tilburg. „In elke cultuur heeft men andere ge woonten. Alleen de regels voor het huilen in de privé-situatie lij ken nauwelijks te verschillen." In Nederland hebben we niet zo veel regels: „Behalve misschien bij zelfmedelijden en in de werk situatie, dan hoor je Professor A. Vingerhoets Foto Jan Verhoeff niet te huilen. Wel mogen er tra nen vloeien bij verdriet en pijn." Hoewel volwassenen zelden hui len om pijn. Kinderen wel. Ook huilt een kind in vergelijking met een volwassene veel vaker. Terwijl zij toch tegenoverge stelde opvattingen hebben over huilen. Een kind vindt dat je van huilen alleen maar verdrietiger wordt. Door de tranen in te hou den, gaat het sneller over. De 'huilprofessor' is sinds no vember vorig jaar bezig met een onderzoek naar het verschil tus sen de 'emotionele tranen' en de 'uientranen'. Uientranen wor den kunstmatig opgewekt, emo tionele tranen komen op als bij mensen een gevoelige snaar wordt geraakt. Na wat aanloop perikelen, zit hij nu in de twee de ronde van het onderzoek. Vo rige week werden de proefperso nen opnieuw bestudeerd op hun huilgedrag. Conclusies zijn daar nog niet uit te halen. Samen met Ad Bergsma schreef hij het boek 'Huilen is mense lijk, de psychologie van tranen'. Ze schrijven over onder meer de verschillende theorieën, culture le verschillen en de verschillen Illustratie Beeldredactie ED Foto's G PD/ANP tussen vrouwen en mannen. Hij noemt het boek zelf een onder zoeksagenda, veel vragen blijven onbeantwoord. „We kunnen geen antwoord ge ven op de vraag of huilen ge- De oudste geschreven bron waarin van tranen melding is ge maakt, zijn de Kanaanitische kleitabletten uit de veertiende eeuw voor Christus. Het is het verhalend gedicht over de dood van Baal, een aardgod die in verschillende oude cultu ren in het Midden-Oosten werd vereerd. Baal werd weer tot leven gewekt door de tranen van Anath. In de Egyptische mythe stort de godin Isis tranen over haar dode broer Osiris en brengt hem ook uit de dood terug. zond is. Daar moet nog veel meer onderzoek naar gedaan worden", aldus de hoogleraar klinische gezondheidspsycholo gie. „Je moet die stelling in elk geval erg nuanceren. We komen ook niet tot een conclusie. Ik ben meer geneigd om te zeggen dat als mensen niet huilen, als onderdeel van een bredere per soonlijkheidstrek van het niet uiten van emoties, dat wellicht wel ongezond is. Maar of huilen nu zo'n bijzondere plek inneemt in je gezondheid? Je hoort bij voorbeeld nooit de vraag of blo zen gezond is. Waarom niet?" In een onlangs verschenen publica tie komt hij overigens tot de conclusie dat het wel goed is af en toe je emoties te uiten. Ontwikkelingspsychologe dr. Aletta J. Solter stelt dat na hui len een lagere bloeddruk en polsslag te meten is. Fysiolo gisch is aantoonbaar dat huilen de stress in het lichaam vermin dert. Professor Vingerhoets be strijdt dit. „Volgens mij is dit niet bewezen. Er wordt zoveel gezegd en men praat elkaar na. Er is te weinig gedegen onder zoek gedaan voor dergelijke con clusies. Er is absoluut geen be wijs dat huilen gezond is." Bij een gedegen onderzoek moet je de korte, lange en indirecte ef fecten bestuderen, legt de pro fessor uit. „Als iemand gaat hui len, wordt deze getroost waar door hij of zij zich beter voelt. Deze sociale steun is goed voor je gezondheid. Dus als iemand huilen gebruikt om sociale steun te verwerven, zou je kun nen zeggen dat huilen goed is voor de gezondheid. Maar of de act van het huilen zelf gezond is? Dat zou ik wel willen weten. Er zijn misschien ook andere manieren om dezelfde effecten te bereiken." Mensen gaan zich dus beter voe len omdat zij getroost worden bij het huilen. „Het gezond heidseffect van sociale steun is aangetoond. Mensen die sociaal geïsoleerd zijn, die verlegen zijn en weinig sociale vaardigheden hebben over het algemeen meer gezondheidsklachten. Maar de vraag blijft, als mensen niet hui len. zijn ze dan minder ge zond?" Is het misschien een idee dat de minister van Volksgezondheid via spotjes van postbus 51 men sen oproept om elke maand toch minstens vijf keer te huilen voor de gezondheid, legt de pro fessor zijn studenten vaak voor. „Nou, dat lijkt mij volstrekte on zin", is dan zijn volgende op merking. „Ik heb twijfels of hui len bij stresssituaties gezond is", stelt de professor. „Het verwer ven van de sociale steun is wel licht veel belangrijker. De ge zondheid moet gekoppeld wor den aan specifieke gebeurtenis sen. Als je iets ergs meemaakt, dan is het wel goed om te hui len. Maar als je je hele leven in pais en vree doorbrengt, moet je dan ook een paar keer per maand huilen? Zou je dan beter af zijn? Er zijn nog zoveel vra gen. We weten nog te weinig. Er is nog geen antwoord op de vraag of huilen gezond is." Vingerhoets adviseert vooral te blijven huilen als dat je oplucht. „Als je je er lekkerder door voelt, wil dat zeggen dat voor jou huilen op dat moment ge zond is." Het is even geleden dat ik Hotel- Restaurant 't Streefkerkse Huis be zocht en ik weet niet meer precies hoe ik toen die steile duinhelling Mm. Ik probeer het dus in de twee de versnelling. Te laat besef ik dat dat nog te hoog is. Op drie meter de parkeerplaats komt de auto 'ot stilstand, het mikt sterk naar geschroeid rubber. Van patron Ro bert de Jonge hoor ik dat dit meer gasten overkomt. Zelf weet hij met een flinke aanloop wél de top der blanke duinen te bereiken, maar do leveranciers tekenen op de be stelbon aan: 'met kleine bus bezor gen'. He unieke ligging van deze voor malige advocatenvilla in jaren der- Dger stijl valt de bezoeker van Zou- telande direct op. Schrijfster Cri Stellweg die een tafeltje in het res taurant heeft gereserveerd, zegt: „We waren hier een keer om voor vrienden een huis te zoeken toen ik 't Streefkerkse Huis zag. Helaas, ik kreeg te horèn dat het een hotel was. Maar ik logeer hier nu voor de derde keer. Heerlijk." Weggedoken in een duinpan vormt 't Streefkerkse Huis een warm nest. Je hebt er een fantastisch uitzicht over het eiland Walcheren en met maar zes kamers kun je het etablis sement gerust 'intiem' noemen. De kamers hebben geen tv, maar als je goed luistert hoor je wel de zee. De uitbaters vermelden op hun kaart je geen achternaam, het is gewoon. Robert en Evelien en dat bepaalt meteen de sfeer. In deze huiselijke ambiance ontvangt Evelien de gas ten en kookt Robert. Omdat de patron doorgaans alleen achter de kachel staat, koos hij voor een beperkte kaart: vijf voor gerechten, twee soepen, acht hoofdgerechten en vier nagerech ten. Hij wil kwaliteit bieden en dus werkt hij met dagverse producten. Vandaar de waarschuwing op de kaart: 'Het kan voorkomen dat sommige van onze producten niet voorradig zijn. Wij vragen hiervoor uw begrip'. In ieder geval heb ik het volste be grip voor Roberts streven naar be taalbaarheid. De gast kan uit de kaart een voor-, hoofd- en nage recht kiezen voor 27,50. Met een soepje erbij komen vier gangen op 32,50. Apart besteld kost een voorgerecht 9,00, soep 5,00, een hoofdgerecht 16,50 en een nagerecht 6,50. Hoewel hij zegt in z'n eentje 'geen gekke dingen' te kunnen doen, zoekt Robert het ook niet in het ge ijkte, maar probeert hij duidelijk met speelse accenten en aparte in grediënten de gast te verrassen. Dus geen schnitzels, entrecótes en toumedos, maar wel leuke voorge rechten als: terrine van kwartel met gebakken kwartelfiletje. rode bietjes en groene aspergetips (je ziet de kleuren voor je), carpaccio van struisvogel met eendenlever, basilicumpesto en gedroogde to maatjes, bonbon van gerookte zalm met gerookte paling en Hol landse garnaaltjes, carpaccio van gemarineerde zalm met kapperap peltjes en een kleine salade en de vegetarische salade 't Streefkerkse Huis. Mijn keus valt op de carpac cio van struisvogel en dat pakt di rect goed uit. Het donkere, dunge sneden struisvogelvlees heeft een aparte, aangename smaak en com bineert wonderwel met de eenden lever. Wat gemengde salade met een frisse dressing, de pittige basi licumpesto en de tomaatjes maken de start extra geslaagd. In de hoofdgerechten bewijst de keuken dat het succes niet altijd bepaald wordt door dure ingrediën ten. maar dat creativiteit en fanta sie wonderen kunnen doen. Het is moeilijk kiezen uit gerechten als bijvoorbeeld: gebakken lamsfilet met een saus van knoflook en tijm, gebakken kangoeroefilet met een saus van rode wijn en pepertjes, ge bakken kabeljauwfilet met een pe terselie beurre blanc en gegrilde zalmfilet met romige spinaziesaus. Ik kies echter voor een vaak ver guisd maar overheerlijk visje: ge bakken póonfilet met een garna lensaus. De vis is verrukkelijk en rust op een bedje van kort bereide groentetjes: wortel. boontjes, bloemkool- en broccoliroosjes. Daarnaast een schaaltje grove frie ten. Dan serveert Evelien, die aan elk tafeltje even een ontspannen praat je maakt, het nagerecht, gebakken ananas met kaneelparfait en slag room. een simpel maar smakelijk slot. Bij dit alles de succeswijn van de afgelopen zomer. Rosé l'Avenir 3,25 per glas). Hotel-Restaurant 't Streefkerkse Huis Duinweg 48 4374 EG 7.outclande TeL 0118-561521 Fax. 0118-563212 www.streefkerksehuis.nl Gesloten op maandag en dinsdag (tot 1 april) Creditcards: Visa, Mastercard, Amex Rolstoel: moeilijk Kinderen: aparte gerechtjes Vegetarisch: voor- en hoofdgerecht op kaart Roken: niet gescheiden

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2004 | | pagina 21