Kinderziekten gaan er uit
PZC
Regionaal museum kan kwaliteit bieden
Houellebecq zit dichter op
de realiteit dan ons lief is
Deze christen drinkt o zo graag wijn
Forse uitbreiding
van nieuwe natuur
in plan Tureluur
Oud-directeur
Van Meegen van
EPZ overleden
Verzamelbeurs
kunst
V>oeAr
donderdag 11 maart 2004
BORSSELE - De oud-directie
voorzitter van de NV Elektrici-
teits-Productiemaatschappij
Zuid-Nederland, H. van Mee
gen, is onverwachts overleden.
Hij werd 64 jaar oud. Tien jaar
lang was hij nauw betrokken bij
de exploitatie van het energie
complex bij Borssele.
Na een loopbaan bij het gemeen
telijk energiebedrijf van Rotter
dam, kwam van Meegen in 1989
in dienst van EPZ in Eindho
ven. Op dat moment waren on
derhandelingen over de overna
me van de productietak van de
Provinciale Zeeuwse Energie
Maatschappij ver gevorderd.
Die overname was in 1990 een
feit en vanaf dat moment was
Van Meegen ook directeur van
de Zeeuwse stroomproductie.
Het betekende onder meer be
moeienis met de kernenergiecen
trale, altijd een lastig dossier.
Van begin af aan toonde Van
Meegen zich voorstander van
het openhouden van de kerncen
trale en zette hij zich in voor
een kostbare en grondige op
knapbeurt van de centrale, zo
dat die weer vele jaren mee zou
kunnen. Hij stond in moeilijke
tijden altijd nadrukkelijk ach
ter de medewerkers van de kern
centrale.
De oud-directievoorzitter van
EPZ had de leiding in een voor
de energiewereld roerige perio
de, waarbij fusies aan de orde
van de dag waren. Bij zijn ver
vroegde pensionering in septem
ber 2000 had Van Meegen daar
nog steeds mee te maken EPZ
werd onderdeel van de divisie
energie van Essent.
De uitvaartdienst, gevolgd door
de ter aardebestelling, vindt vrij
dag plaats in Eindhoven.
GOES - In Hotel Goes wordt
zondag 28 maart een verzamel
beurs gehouden. Er zijn verschil
lende verzamelobjecten zien,
waaronder aardewerk, reclame,
klein antiek, boeken, munten en
oud speelgoed.
De beurs is open van 10.00 tot
15.00 uur.
door Ben Jansen
Directeur Tin Buis van de NV Wester-
scheldetunnel reageert bits: „On
zin." De onschuldige vraag was of de
Westerscheldetunnel, gezien de storin
gen die zich de afgelopen twaalf maan
den hebben voorgedaan, niet te vroeg is
geopend. Buis: „Er is voor een paar hon
derd miljoen euro geïnvesteerd in elek
trotechnische en mechanische installa
ties in de tunnel. Aan die enorme hoe
veelheid techniek hapert altijd wel iets.
Dat hebben we er morgen niet uitge
haald, volgend jaar niet, over tien jaar
niet en het is niet waarschijnlijk dat ons
dat ooit helemaal lukken."
Veel interessanter is volgens Buis de
vraag of de afgelopen twaalf maan
den de veiligheid in het geding is ge
weest. Ook daarop past een kort ant
woord: „Neen." Hoofd dienstverle
ning Nancy Vinke vult aan: „Geen en
kele storing heeft ons voor verrassin
gen geplaatst. Het was alleen niet al
tijd duidelijk wat er nu precies aan
de hand was. Dat kun je verwachten
wanneer je nieuwe mensen met nieu
we systemen laat werken. In dat
soort gevallen is altijd voor zeker
heid gekozen. Daardoor hebben we
het verkeer vaker dan misschien
noodzakelijk was over één rijstrook
laten rijden en een lagere maximum
snelheid aangehouden."
Niet functionerende camera's en luid
sprekers, haperingen in het bestu
ringssysteem en een niet goed wer
kende communicatie met de hulp
diensten. Het zijn storingen die twee
weken geleden in een anonieme
e-mail onder de aandacht zijn ge
bracht. Buis: „Kinderziekten. Die
gaan er uit. Ik ben ervan overtuigd
dat we er dit jaar met veel minder te
maken zullen krijgen."
In de eerste negen maanden van de
exploitatie van de Westerscheldetun
nel zijn 233 situaties geregistreerd
waarbij een tunnelbuis is afgesloten
of het verkeer te maken kreeg met
een afgekruiste rijstrook en/of een
verlaging van de maximumsnelheid.
De meeste ervan (93) hadden betrek
king op onderhoud of het verhelpen
van onvolkomenheden die bij de
bouw van de tunnel waren overgeble
ven. In 83 gevallen was sprake van
Wachten als gevolg van onderhoud in de Westerscheldetunnel zal dit jaar minder voorkomen door een andere planning van
deze werkzaamheden. foto Dirk-Jan Gjeltema
pech (een lekke band, een lege brand
stoftank en dergelijke), 27 keer
moest worden opgetreden omdat een
auto lading had verloren, 24 keer re
den met lage snelheid landbouwvoer
tuigen door de tunnel en zes keer
deed zich een ongeluk voor. Drie van
die ongelukken gebeurden in de tun
nel (waarvan één met dodelijke af
loop) en drie op de toeleidende we
gen. Buis: „We hebben gemiddeld zes
keer per week met beperkingen voor
het verkeer te maken. Dat komt pre
cies overeen met onze verwachtin
gen" De tunnel was in 2003 99,5 pro
cent van de tijd beschikbaar. Dat is
volgens Buis een resultaat dat tot te
vredenheid stemt.
Veiligheid is een combinatie van tech
niek en procedures. Die laatste zijn
vastgelegd in een veiligheidsbeleids
plan en een rampenbestrijdingsplan.
Beide zijn opgesteld toen nog volop
aan de tunnel werd gewerkt. Vinke:
„We hebben ervaren dat aanpassin
gen noodzakelijk zijn. Zo zijn we uit
gegaan van 21 scenario's voor wat er
mis zou kunnen gaan in de tunnel.
Variërend van een auto met pech tot
een brandende tankauto. Dat zijn er
te veel. We willen terug naar zes sce
nario's." Ook de alarmering van de
hulpdiensten wordt veranderd. Voor
heen bepaalde de tunneloperator op
basis van wat hij via camera's en in
tercom waarnam welke hulpdiensten
moesten worden ingeschakeld. Nu is
afgesproken dat hij zijn waarnemin
gen doorgeeft aan de alarmcentrale
van politie, brandweer en ambulance
dienst. Daar zit personeel dat meer
ervai'ing heeft met de inschakeling
van de hulpdiensten.
De NV Westerscheldetunnel heeft
zich voorgenomen haar klanten min
der lastig te vallen met onderhoud en
aanpassingen. Daarom zal dit soort
werkzaamheden zo veel mogelijk ge
bundeld worden in het onderhoud
dat eens in de twee weken op vrijdag
avond op het programma staat. Kun
nen verbeteringen niet zo lang wach
ten, dan zullen ze bij voorkeur 's
nachts of in het weekeinde worden
uitgevoerd.
door Rinus Antonisse
MIDDELBURG - Het plan Ture
luur langs de zuidkust van
Schouwen-Duiveland krijgt er
190 hectare nieuwe natuur bij.
Het gaat om kwelgevoelige, laag
gelegen landbouwgrond nabij
Zierikzee.
In ruil daarvoor schrapt het da
gelijks provinciebestuur onge
veer 190 hectare goede land
bouwgronden, die in het Natuur
gebiedsplan Zeeland als nieuw
te ontwikkelen natuur zijn aan
gewezen. Daarvan ligt 170 hecta
re in het Schengegebied op
Zuid-Beveland (met name in de
Westerschenge) en 20 hectare in
de Klaas van Steelandpolder op
Tholen.
Het idee voor de 'grondruil' is
vorig jaar aangekaart door de
Zuidelijke Land- en Tuinbouw
Organisatie Zeeland. Het dage
lijks provinciebestuur had er
wel oren naar en vroeg om sug
gesties. Die blijken nu mondjes
maat te zijn gekomen en zich te
beperken tot Schouwen en de
Schenge/Tholen.
Overigens is bij de uitvoering
van het Natuurbeleidsplan
sinds 1991 steeds uitgangspunt
geweest: zo veel mogelijk slech
tere landbouwgrond omzetten
in nieuwe natuur. Het meren
deel van de natuurgebieden ligt
ook op lagere gronden, die voor
de landbouw minder waardevol
zijn.
Meer allure
In de verschillende landinrich
tingsprojecten en bij de uitvoe
ring van waterbeheersplannen
zijn er volgens het dagelijks pro
vinciebestuur ontwikkelingen
opgetreden, die kansen bieden
voor een aanscherping van het
beginsel: slechte grond voor de
natuur, goede voor de boeren.
De uitbreiding van het plan Tu
reluur maakt het mogelijk dit
toch al grote natuurontwikke
lingsgebied nog meer allure te
geven.
In het Schengegebied is opa
me schaal nieuwe natuur
zien, om zowel landschappet
als ecologische redeneajg
de herinrichting wordt het 74
geulencomplex van Wester..
Oosterschenge weer zich'/-,"
en daarmee de contouren b
het voormalige eiland var.ïr.
phaartsdijk
Om te komen tot een groot eafa
gisch begrensd natuurgd*
zijn ook langs de kreek fan
landbouwgronden aangewj
voor omvorming tot nieuwe»
tuur. Aan de zuid- en oostks
van de Westerschenge wi*
daar nu vanaf gezien. Delagj
gronden langs de noordwest*
ke oever houden wel een nat®,
bestemming, zodat de Watt
schenge toch uitgebouwd fa fa
worden. Als te zijner tijd opa
Veerse Meer een hoger wat
peil kan worden ingesteld,,
op de laaggelegen buiter.cli
gronden extra natte natuur h
men, zodat de natuur in hetp.
bied er per saldo niet bekaaidt
af komt.
De kleine Klaas van Steeiac-
polder langs de Oosterschés
bevat goede landbouwgif
maar zou geheel natuurgefe
worden. Op een laag
karreveld onderaan de zeecr
na, wordt dat geheel geschnz
De 20 hectare houdt een la»
bouwfunctie.
(advertentie)
H Hierbij de letter ww de
DVD-spaaractievan*
PZC Iedere dag verse
er een andere letter
amen het woord "acte-/
vormen. Deze actie loopt t/m 12
maart. Alleen originele spaarzejri.'
de krant op originele spaarkaarten
geldig. Spaarkaarten staan op
zaterdag in de krant t/m 6 maart
PZC
door Anita de Jong
Michel, de hoofdpersoon uit
Platform, is veertig, amb
tenaar en vrijgezel. Passies of
interesses heeft hij niet. Eigen
lijk laat alles hem koud - behal
ve de bevrediging van zijn ei
gen lust. Geen.bijster sympa-
thieke figuur om een boek lang
mee op te trekken, zou je zeg
gen. Toch hebben massa's le
zers dat al gedaan: Platform is
een bestseller en auteur Michel
Houellebecq wordt gezien als
de belangrijkste Franse auteur
van deze tijd.
En inderdaad, hoofdfiguur Mi
chel blijkt niet zo'n miserabel
gezelschap als de eerste pagi
na's van het boek doen vermoe
den. Zo heeft hij veel rake obser
vaties en interessante ideeën.
Bijvoorbeeld over de vraag
waarom West-Europeanen mas
saal naar verre oorden vluchten
zodra ze even vrij zijn.
Niet zo gek, meent Michel. Ze
zeggen wel op zoek te zijn naar
'unieke ervaringen' (duiken met
dolfijnen, raften in de rimboe,
telkens weer iets nieuws), maar
wat ze eigenlijk willen is ge
woon seks En waar kun je dat
beter halen dan in Derde-We
reldlanden? Daar kunnen de
mensen zich tenminste nog over-
geven aan het pure genot van
de daad. In tegenstelling tot in
- het westen, waar vleselijke
waiTnte een zeldzaam goed is ge
worden. Oké, de seks in exoti-
sche oorden is meestal betaald,
maar wat is daar mis mee? Er is
vraag en er is aanbod. Dus
waarom die twee niet bij elkaar
brengen via erotische reizen?
Een pleidooi voor georgani
seerd sekstoerisme, dat gaat
ver. Toch weet auteur Michel
Houellebecq (1958) het zo te
brengen dat je aanvankelijk een
heel eind met het idee kunt mee
gaan. En dat zet je achteraf wel
Michel
Houellebecq
Platform
MIDDEN IN DF. WI.IU.I.I)
De Boekenweek, die duurt tot en met volgende week zater
dag, richt de schijnwerper op Frankrijk. Hoeveel weten we
eigenlijk van de hedendaagse Franse literatuurVoor veel
mensen houdt die op bij Simone de BeauvoirAlbert Ca
mus, Jean-Paul Sartre en Frangoise Sagan. In een dagelijk
se serie belicht de PZC de Franse literatuur van nu. Tien
PZC-redacteuren geven hun indruk van een recent vertaal
de Franse roman Vandaag, in de tweede aflevering, Plat
form van Michel Houellebecq.
aan het denken. Houellebecq
(die in 1999 doorbrak met zijn
tweede roman Elementaire
Deeltjesde voorganger van
Platform) is een hit in Frank
rijk, maar wel een zeer omstre
den hit. Hij is uitgemaakt voor
pornograaf (want veel explicie
te seksscènes), reactionair (hip
pies worden genadeloos neerge
sabeld) en racist (hij heeft wei
nig op met politieke correct
heid) Na het verschijnen van
Platform is de auteur bedreigd
door moslims die vonden dat
hij de islam beledigde. Nu richt
Houellebecq zijn pijlen op veel
meer dan alleen de islam, maar
uiteindelijk zijn het wel mos
lims die het leven van de hoofd
persoon kapotmaken.
Even terug naar het verhaal: Mi
chel ontmoet een geliefde, Vale
rie, ook dol op seks en met een
hoge functie in het toerisme.
Als zij noodlijdende bungalow
parken nieuw leven moet inbla
zen, biedt het idee van de nau
welijks verhulde seksreizen uit
komst. Het blijkt een gat in de
markt, maar kan natuurlijk
niet lang goed gaan: in Thai
land volgt een bloedige aanslag
door moslims (ook Valerie komt
om), waarna de hele Westerse
wereld schande spreekt van het
idee.
De scene met de gewelddadige
aanslag heeft veel opschudding
veroorzaakt. Zeker nadat een
soortgelijke aanslag op Bali rea
liteit werd. Toeval of niet? De
hele affaire maakt in ieder ge
val pijnlijk duidelijk dat de
ideeën van zwartkijker Houelle
becq niet zo ver van de werke
lijkheid afstaan als we wellicht
zouden willen geloven.
Michel Houellebecq, Platform, ver
taald door Martin de Haan. Uitge
verij De Arbeiderspers.
Op unow.pzc.nl kan een speciale
boeketiweekpagina worden aange
klikt.
door Ernst Jan Rozendaal
MIDDELBURG - De identiteit
die regionale musea uitdragen
staat - anders dan doorgaans
wordt gedacht - niet op gespan
nen voet met kwaliteit. Regiona
le musea hebben een verhaal te
vertellen en dat kan onder meer
met kwalitatief hoogstaande en
bijzondere voorwerpen.
Regionale musea zijn zelfs in
het voordeel, omdat zij makkelij
ker samenwerken met andere or
ganisaties om hun verhaal op
een vernieuwende en aanspre
kende manier te presenteren
Deze boodschap verkondigde
hoogleraar G. Rooijakkers van
de Universiteit van Amsterdam
gisteren tijdens het goed bezoch
te symposium dat het Zeeuws
Museum in de Burgerzaal van
het Middelburgse stadhuis had
georganiseerd in samenwerking
met de Nederlandse Museumver
eniging
Het onderwerp was de regionali
sering in de museumwereld. Dui
delijk is dat de regio in die sec
tor, net als in vele andere, steeds
belangrijker is geworden. De
vraag is alleen of de regio een ne
gatieve invloed heeft op de kwa
liteit. Het begrip regio gaat im
mers uit van tijd en plaats, ter
wijl de beste kunst universeel
zou zijn, dus juist niet aan tijd
en plaats gebonden.
De eerste spreekster, M.
Halbertsma van de Erasmus
Universiteit in Amsterdam, leek
dat te bevestigen, hoewel ze het
begrip regio nuanceerde. Wat be
doelen we als we het hebben
over regionale musea, vroeg ze
zich af. Behalve een stadswijk
en een landstreek, kan een regio
namelijk ook een werelddeel of
een hemelstreek zijn. Richt een
regionaal museum zich vooral
op bezoek uit de eigen omge
ving? Uitgaande van die stelling
verdient het Rijksmuseum meer
het predikaat regionaal dan het
Gronings Museum. Eigenlijk
zijn alle musea regionaal, be
toogde Halbertsma.
Toch maakte zij een vergelijk
baar onderscheid, namelijk tus
sen een verlicht cultuurbegrip,
waarin kwaliteit centraal staat,
en een romantisch cultuurbe
grip, zeg maar identiteit. Hoe
wel musea zich steeds meer in
de richting van het romantische
cultuurbegrip bewegen, is de in
frastructuur nog steeds afge
stemd om het verlichte cultuur
begrip. Ergo: het kost musea
moeite identiteit - iets wat ken
merkend is voor de regio - te
presenteren.
Na haar betoog leek het debat
even dood te bloeden. „Als we
het eens zijn dat alle musea re
gionale musea zijn, kunnen we
net zo goed naar huis gaan",
merkte J. van Laarhoven van
het Noord-Brabants Museum
op.
Maar toen moest het betoog van
Rooijackers nog komen. Hij
ging uit van het begrip culturele
biografie, waarmee hij het le
vensverhaal bedoelde van bij
voorbeeld een object, een land
schap of een complete regio. Die
biografie bestaat altijd uit meer
dere verhalen. Die verhalen zijn
gekoppeld aan sporen die men
sen nalaten, bijvoorbeeld de mu
seumobjecten. Maar het is niet
de taak van musea alleen om de
culturele biografie vorm te ge
ven, aldus Rooijackers. Behalve
andere culturele partners, moe
ten ze educatieve en commer
ciële partners zoeken. Gezamen
lijk kunnen nieuwe, aantrekke
lijk verteltechnieken worden
ontwikkeld. Rooijackers gaf aan
sprekende voorbeelden. Hij
vond een tegenstelling tuse
identiteit en kwaliteit onzin.
Directeur M. Meijer van deAn-
hemse gemeentemusea viel he:
bij. Volgens hem kunnen den-
gionale musea bij uitstek de~-
seumwereld vernieuwen omiz
zij makkelijker dan pakwegb:
Rijksmuseum samenwerk;
aangaan met niet-musealeoig-
nisaties.
Philip Freriks in De Drukkerij.
foto Lex de Meefr
doorNadia Berkelder
MIDDELBURG - Gare du Hord,
terminus! Het zijn toverwoor
den die toegang geven tot een an
dere wereld. Parijs. Voor een
jongen die opgroeide in de jaren
60 in Nederland een bevrijding.
Philip Freriks reist door het
land met een voorstelling over
de magie van treinen en Parijs.
Gisteren deed hij Middelburg en
Goes aan.
Als jongen speelde hij in een le
kenspel, vertelde Freriks. Hij
had één zin tekst: „Een christen
drinkt geen wijn." Bij de Frenk-
sen thuis werd één keer per jaar
een fles ontkurkt, met Kerstmis.
„Een zoete Spaanse. Geen won
der dat in de rest van het jaar
niemand meer wijn wilde." In
Frankrijk, in de jaren 60, maak
te hij kennis met het mediterra
ne leven. Vin c'est la vie', zeg
gen ze daar.
Gestoken in een bruin uniform
van Wagon Lits, bracht Freriks
gisteren een bloemlezing van
liefdesverklaringen aan het
spoor, aan Parijs en aan de plek
waarin die twee dingen ver
enigd worden: Gare du Nord
De eerste keer dat hij er aan
kwam, drukte hij al een uur
voor Parijs zijn neus tegen de
ruiten, om een glimp op te van
gen van de Eiffeltoren. Hij zag
alleen de Sacre Coeur.
Gare du Nord, een monument
voor de aankomst in het goede
leven, de eerste plek die iedere
treinreiziger uit het noorden
ziet. Maar ook de plek van waar
uit soldaten naar de loopgraven
werden gestuurd in La grande
guerre. „Nu rijden de Eurostar
1 de Thalys pal langs de frontl-
me." Nord, een station van
kers en drop-outs. Het et#
wat Freriks opviel toen hijg
de trein stapte, was de pislucn.
Parijs is het goede leven,
had hij altijd al gedacht
wist het zeker toen hij de
te tafel zag bij zijn schoon»1-
lie. „Een glas voor de champ3*
ne, een glas voor de witte er
een glas voor de rode wijn
een glas voor het water. I.
noot. Ik ben de zonde infl" --
voorbij. De chnsten drinkt ov
graag wijn["~
