Veere talmt met landgoederen
PZC
Living Colour gewoon té virtuoos
Oratorium
Vereniging
verdient lof
Harmonium is
veel meer dan
psalmenpomp
Roeien op het droge
Initiatiefnemers uit Oostkapelle proberen al jaren landgoed te realiseren
Mannen raken rijbewijs kwijt
Weinig dronkaards op Bevelanden
Verkrachtingszaak op televisie
Man rijdt zes meter hoge dijk af
Automobilist rijdt de sloot in
swb
maandag 8 maart 2004
ifrmrRnn Magnée
OOSTKAPELLE - Twee cam
pinghouders uit Oostkapelle
[ijn al jaren tevergeefs bezig
met plannen voor een landgoed.
Ie beschuldigen de gemeente
Veere van trage besluitvorming
en ontbrekend beleid.
De twee initiatiefnemers, K. Co-
bpoolse van camping Ons Bui-
en T Vermeulen van cam
ping De Pekelinge, werken al ja-
aan het plan om een land-
r'd te realiseren tussen de bei
campings in. Ze hebben ook
de benodigde onderzoeken laten
femchten - van archeologische
fcalvse tot en met juridisch en
fiscaal onderzoek Maar nu is
bet vooral wachten op de ge
beente Veere, zo schrijven ze in
een brief aan de gemeenteraad
van Veere.
Het landgoederenbeleid op pro-
j jinciaie schaal is al jaren oud.
In 1997 werd het idee opgeno
men in het Streekplan Zeeland:
bet overheidssubsidie konden
particulieren voortaan zelf een
landgoed realiseren. Het doel
was om zo, via particulier initia
tief, tot bebossing van bepaalde
gebied te komen.
Bos
voorwaarde om het gebied
Van vegetatie te voorzien, werd
ook opgenomen in het streek
plan: het nieuwe landgoed werd
omschreven als een gebied met
aniumaal vijf hectaren bos en
woning. Natuur en woning
iden daarbij één geheel te
nen. Een andere voorwaar
de was dat het gebied openbaar
toegankelijk was.
De plannen werden nauwgezet
jjitgewerkt in Walcheren 2000+,
it nota waarin de nadere ont-
Eeling van het Walcherse
aland werd geschetst. De
1 campingbazen verwacht
ten hiermee aan de slag te kun
nen gaan, maar de gemeente wil
de de plannen zelf nog nader uit
werken in een een nieuw Be
stemmingsplan Buitengebied.
En op deze nadere uitwerking
wachten de initiatiefnemers nu
nog steeds, schrijven ze in hun
brief aan de Veerse gemeente
raad, terwijl ze vier jaar geleden
hun plannen al bekendmaakten.
„In de loop van 2000 hebben we
onze plannen voor het eerst ken
baar gemaakt aan ambtenaren
van de gemeente Veere. In mei
2001 zijn onze plannen uitge
werkt door Bosch en Slabbers
met een duidelijk referentie aan
de historische landgoederen
waarvan er een eeuw geleden on
geveer tweehonderd op Walche
ren waren", aldus de initiatief
nemers in hun brief.
Verder schrijft het tweetal wel
ke stappen nog meer zijn onder
nomen: aankoop van de gron
den, een planschadeonderzoek,
het laten toetsen van de plannen
op allerlei milieu-richtlijnen en
het laten verrichting van archeo
logisch onderzoek. En dat zijn
nog maar enkele van de stappen
die door de twee campinghou
ders zijn ondernomen.
Verantwoordelijk wethouder J.
Bostelaar kan er wel begrip
voor opbrengen dat de initiatief
nemers het allemaal lang vinden
duren. Hij wijst er echterwei op
dat de procedure van de herzie
ning van het bestemmingsplan
buitengebied op dit moment in
volle gang is.
Verder benadrukt hij de eisen
die aan een meuw landgoed wor
den gesteld: dat het niet moge
lijk is om in het open middenge
bied van Walcheren dergelijke
nieuwe landgoederen te realise
ren. Het beleid voorziet er name
lijk in om juist de Manteling
van Walcheren te voorzien van
bosschages. „Bovendien is de
openbare toegankelijkheid één
van de voorwaarden voor het
verkrijgen van de subsidies", be
klemtoont Bostelaar.
De commissie Ruimtelijke Orde
ning van de gemeente Veere
buigt zich binnenkort over de
zaak. Bostelaar: „Wat het colle
ge betreft voldoet het plan van
de initiatiefnemers aan de voor
schriften Maar het is zo met dua
lisme: de raad heeft hierover het middels de initiatiefnemers la- ook aan de nota Walcheren CDA betreft, meteen worden be-
laatste woord." ten weten dat de plannen wat de 2000+ mogen worden getoetst, gonnen met de vrijstellingspro-
De fractie van het CDA heeft in- christen-democraten betreft Bij groen licht kan dan, wat het cedure voor het landgoed.
door Wilma Valk
BRESKENS - De heren konden zaterdagmorgen bij de dames les
nemen. In fitnesscentrum Way-of-Life in Breskens roeide dames-
ploeg een vlakke race in een poging om een hoge klassering in de
nationale marathonroeiwedstrijd tc halen.
Ongekende krachten kwamen los en menig jaloerse blik van de
mannen was op te merken. Was het apparaat vorige week ver
zwaard met 40 kilo, nu lagen er gewichten tot 60 kilo op de voet
steunen: „Judith (24) trekt zo hard dat heel het apparaat ver
schuift, samen met Ursula en Astrid heeft ze de meeste kracht,"
wist Ingeborg Modde van het fitnesscentrum. Nestor is oma Mar
lies van 52.
Druivensuiker, water en bananen vinden grif aftrek, maar weini
gen zoeken een zitplaats op, kijken naar de anderen en vooral
aanmoedigen is belangrijker.
De spanning stijgt, bij de roeisters, de assistenten en de toeschou
wers. Er is getraind voor een tijd van tweeënhalf uur. Uiteinde
lijk zijn de 42,195 kilometer bereikt bij een tijd van 2 uur. 23 mi
nuten en 52 seconden. De klok met de winnende tijd werd gefoto
grafeerd om naar het nationale wedstrijdsecretariaat opgestuurd
te worden. foto Wim Kooyman
SINT PHILIPSLAND - De politie heeft zaterdagmiddag
een 26-jarige automobilist uit de gemeente Schou-
wen-Duiveland aangehouden, omdat hij op de N257 bij
Sint Philipsland 164 kilometer per uur reed, terwijl 100
het maximum is. De man moest zijn rijbewijs inleveren.
In Yerseke moest een 36-jarige Kapellenaar zijn papiertje
afstaan. Hij reed 140 op de Postweg, waar 80 is toege
staan.
GOES - De politie heeft in de nacht van vrijdag op zater
dag op de Bevelanden massaal alcoholcontroles uitge
voerd. In Rilland, Krabbendijke, Kruimngen, Nieuwdorp
en Goes werden in totaal ruim tweehonderd automobilis
ten aangehouden.
Slechts twee mensen bleken anderhalve keer de maxi
maal toegestane hoeveelheid alcohol te hebben ge
dronken. Zij kregen een boet-e en een rijverbod van twee
uur.
VLISSINGEN - De verkrachtingszaak van een 18-jarige
vrouw uit Vlissingen komt vanavond aan bod in de uitzen
ding van Opsporing Verzocht, rond 19.30 uur en 22.00
uur op Nederland 1.
De vrouw fietste op de vroege ochtend van zaterdag 17 ja
nuari 2004 rond half drie ter hoogte van de splitsing
Korenbloemlaan/Rozengracht in Vlissingen toen ze door
twee onbekende mannen van haar fiets werd getrokken.
Daarna werd ze door een van hen verkracht. Haar fiets
werd later teruggevonden op de kruising Raven-
steinplein/Schuitvaart gracht
VROUWENPOLDER - Een 19-jarige automobilist uit de
gemeente Goes is zaterdagavond rond 19.45 uur van een
dijk in Vrouwenpolder gegleden.
De man reed over de Polderdijk vanuit de richting van
Veere. Ter hoogte van de Liebertsweg dacht de man, in
een bocht naar rechts, dat hij rechtdoor moest. Hier
door raakte hij van de weg en kwam ongeveer zes meter
lager in een sloot tot stilstand. Er was alleen materiële
schade.
ZOUTELANDE - Een 26-jarige automobilist uit Vlissin
gen is zaterdagochtend rond half vier op de Werendijke
in Zoutelande de sloot ingereden. De man en twee inzit
tenden, een 30-jarige plaatsgenoot en een 26-jarige inwo
ner van Amemuiden, verlieten de auto en gingen wande
lend verder. Ze werden korte tijd later op de Langendam
aangehouden.
De twee inzittenden hadden diverse kneuzingen opgelo
pen. Over eventuele verwondingen van de bestuurder is
niets bekend. Deze bleek anderhalf keer toegestane hoe
veelheid alcohol gedronken te hebben. De auto raakte
zwaar beschadigd
kunst
Dorpskerk St.Kruis
Becital Joris Verdin - harmo-
burn. Werken van Lefebu-
re-Wely, Franck, Karg-Elert,
Bodmann, Bizet,Dubois en Guil-
mnt
floor Arie Karreman
Velen onder ons kennen het
harmonium van onze eerste
orgellessen. Vaak werd dit in
strument gezien als een vervan
ger van het kerkorgel. Dat deze
bewering geen enkele grond
heeft bewees wel het recital dat
Joris Verdin gafzaterdagvond
in de fraaie dorpskerk van
St.Kruis.
fyrdin had drie soorten harmo
niums meegenomen voor zijn
toncert.
Het harmonium was in het 19e
jeowse Parijs een echt en volle
dig concertinstrument dat geen
pkele vergelijking met het pijp-
ffgd toelaat In die tijd was er
•cht een behoefte aan expressivi-
Êt En dat kon op zo'n hamo-
un. Daarmee kon je alles spe
len. Het had de mogelijkheid
jan een zeer dynamisch spel
floor meer of minder wind toe te
laten Daarbij de ongekende re-
östratiemogelijkheden. Het was
die tijd een echt salon-instru
ment.
ftt zeker niet in negatieve bete
kenis. De grote werken hoorde
JP in de concertzalen maar de ka-
JBermuziek hoorde je in de sa-
lans.
Zp ook harmoniummuziek. De
fcler moest niet zomaar piano
91 orgel kunen spelen maar
^ocst het instrument door en
won kennen om overtuigend te
finnen musiceren.
Verdin heeft zich in dit
l®1* grondig verdiept en be-
twaamd en is heden ten dage
specialist in de 19e eeuwse
wmomum-muziek. Hij bracht
®l ten gehore een harmonicor-
ccn instrument dat naast de
IJbnoniumklank ook voorzien
van snaren, waardoor bij
y wat sterkere aanslag ook
If1 pianoklank te horen was,
1® zeer boeiend instrument
ufiy°or Louis James Alfred
i, ™Ure-Wely speciaal een aan-
I "«n schreef waarmee hij
een graag geziene gast was in de
Parijse salons.
Daarnaast een gewoon harmo
nium gebouwd door de beroem
de bouwer Victor Mustel. Een in
strument uit 1890 dat nog
steeds in originele staat is en
waaraan nog nooit enige repara
tie is uitgevoerd. Mustel's instru
menten worden dan ook be
schouwd als de Steinway's on
der de harmoniums. Met zijn
krachtige toon hoorden we wer
ken van Cesar Franck, Chamina-
de Boëlmmann en Karg-Elert.
Welk laatse werk zeer boeiend
was door de veelheid aan regis
tratiemogelijkheden. Het derde
instrument dat Verdin bespeel
de was een harmonium -celesta.
Een twee klaviers harmonium
waarin ook metalen plaatjes
zijn aangebracht, hetgeen een
bijzonder interessante combina
tie bleek.
Hierop hoorden we o.a. een re-
cueillement en een virtuoos
scherzo van Guiimant waarin
de harmoniumklank samen met
de celesta bijzonder goed combi
neerden.
Tot slot weer naar de harmom-
corde met weer werken van
Lefébure-Wely. Daarbij sprong
de Sérénade Espagnol er duide
lijk uit. De in die tijd gebruike
lijke Spaanse invloeden waren
heel duidelijk en waren een
fraaie afsluiting van het con
cert.
Dit concert heeft velen onder
het publiek duidelijk gemaakt
dat het harmonium geen ouder
wets instrument is maar in die
tijd zelfs heel vernieuwend was.
En zeker niet te vergelijken met
de funktie die in het in het be
gin van de twintigste eeuw had
in vooral protestants Neder
land. Het was een volwaardig
concertinstrument met ongeken
de mogelijkheden met een heel
belangrijke funktie in het Pa
rijse muziekleven van de 19e
eeuw Alle lof voor Joris Verdin
die feilloos en zeer muzikaal al
le stukken ten gehore bracht. Ei
genlijk een uniek recital dat bo
vendien door het publiek bijzon
der werd gewaardeerd getuige
het lange applaus dat Verdin
mocht ontvangen. Een zeer goe
de keuze van de orgelkring Aar
denburg.
Living Colour aan het werk in het Vlissingse Arsenaaltheater.
foto Ruben Oreel
Vlissingen, Arsenaaltheater
Living Colour
door Ron Magnée
Liefhebbers van virtuoos gi
taar- en slagwerk kwamen
gisteren ruimschoots aan hun
trekken bij het concert van de
Amerikaanse rockband Living
Colour. Hetzelfde geldt voor de
fans van de unieke mix van me
tal en funk. Maar op een of ande
re manier bleef het optreden
van de vier New Yorkse musici
onsamenhangend.
Oorzaak was waarschijnlijk dat
het viertal zowel hun oude als
nieuwe werk in één en hetzelfde
optreden wilde gieten. En dat
betekende af en toe een opval
lende stijlbreuk: dat er minuten
lang meesterlijk spel werd afge
wisseld met bekende krakers uit
de hoogtijdagen van de rock
groep. Dat er met de armpjes
over elkaar naar uitmuntend
pielwerk kon worden gekeken.
Maar dat er ook met de armen
in de lucht op het betere Goud
van Oud-werk kon worden ge-
bangd.
Sowieso had de band in het Ar
senaal moeite om op stoom te ko
men.
Wellicht was de matige opkomst
de oorzaak. De grote zaal van
het Vlissingse theater, waar
maximaal zevenhonderd man in
kunnen staan, was met nog geen
vierhonderd verkochte kaarten
maar half gevuld. En dat terwijl
veel andere zaaltjes die de for
matie in Nederland aandoet, uit
verkocht zijn.
Daarnaast had de groep te kam
pen met nogal wat haperende
toeters en bellen. Vooral de
elektronische rimram die bas
sist Doug Wimbish op de de
bühne had laten opbouwen,
werkte het eerste half uur niet
naar behoren. „Too early for
me", verontschuldigde gitarist
Vernon Reid zich bij het pu
bliek op deze „lazy sunday
afternoon."
Na een aantal klassieke num
mers uit het Living Colour-re
pertoire, zoals Glamour Boys,
kwam de groep echter eindelijk
los. Op dat moment werd duide
lijk dat zanger Corey Glover
nog steeds over een dijk van een
stem beschikt. Moeiteloos haal
de hij de hoogste tonen, om ver
volgens falsetto verder te zin
gen.
Zodra het publiek was opge
warmd met een opzwepend num
mer uit de vorige eeuw, wist het
viertal ook de zaal weer com
pleet stil te krijgen met een lang
durige drumsolo of een virtuoos
intermezzo.
Niet iedereen kon dergelijke
interludia waarderen getuige
het meermaals gescandeerde
„Spélén!" uit de zaal.
De viermansformatie eindigde
met een mengeling van een aan
tal covers die vrolijk door de
zaal werden meegezongen.
Al met al was het een boeiend,
maar onsamenhangend optre
den van vier muzikanten die
gewoon té virtuoos zijn om on
gecompliceerd samen te kunnen
spelen.
Maar voor een lazy sunday after
noon niet verkeerd
GOES, Grote of Maria Magdale-
na Kerk
Christelijke Oratorium Vereni
ging Goes o.l.v. Bemhard Tou
wen m.m.v. het Dordts Kameror
kest, Hieke Meppelink, sopraan,
Joke de Vin, alt, Hans van Dijk,
tenor, Palle Fuhr Jergensen,
bas, Janny Dieleman, orgel en
piano. Werken van Mendelsso
hn, Britten en Haydn.
door Jos Verpoorten
Pet af voor de Goese orato
riumvereniging en haar diri
gent. Met het programmeren
van Brittens Cantata Misericor-
dium, naast meer gebruikelijke
succesnummers van Mendels
sohn en Haydn, toont men aan
over durf en doorzettingsvermo
gen te beschikken.
Welnu, beide positieve eigen
schappen werden beloond, want
de uitvoering van dit, oorspron
kelijk ter gelegenheid van het
honderdjarig bestaan van het In
ternationale Rode Kruis geschre
ven werk was indringend en zon
dermeer het beluisteren waard.
Vooral in haar dynamiek was
het koor overtuigend; hetzij
fluisterzacht of waamodig impo
sant.
In de voorafgaande koraalcanta
te 'Wer nun den lieben Gott
lasst walten' van Mendelssohn
viel er op dit vlak wel het een en
ander af te dingen.
Nu heeft de Grote Kerk in Goes
geen makkelijke akoestiek,
maar hier klonk het koor wel
erg krachteloos en uit de verte.
Waarschijnlijk door gebrek aan
(adem)spanning, lag er over het
gehele kooraandeel van dit
werk een zweem van onzuiver
heid. Het is te begrijpen, dat de
helaas te dun bezette baspartij
mankracht te kort komt om de
cantus firmus in de tweede stro
fe voldoende recht te doen,
maar waar het gehele koor in
het slotdeel unisono de melodie
zingt zou deze toch meer het ka
rakter van klaroenstoten moe
ten hebben.
De delicate inleiding van het
tweede vers viel helaas, door
slordig intoneren der violisten
van het overigens uitstekend
functionerende Dordts Kameror
kest, in het water.
Overigens verdient het koor wel
een pluim voor de getoonde dis
cipline. Dit kwam tot uiting in
articulatie, vooral bij Mendelsso
hn en Haydn, maar ook ih frase
ring en dynamische souplesse,
waarin de aanwijzingen van diri
gent Bernard Touwen goed wer
den gevolgd.
Het koor had het deze avond
goed getroffen met het solisten
kwartet.
Bas Palle Fuhr Jorgensen en te
nor Hans van Dijk waren ter elf
der ure opgetrommeld om door
ziekte verhinderde collega's te
vervangen. Zij deden dit met ver
ve en vakmanschap. Het zal
voor alle betrokkenen bij dit con
cert nog spannend zijn geweest,
want juist in het veeleisende
werk van Britten worden de soli
vertolkt door bas en tenor.
Jergensen heeft een fraaie stem
met een warm timbre en een mu
zikale, sympathieke voordracht.
Hans van Dijk heeft een slank,
enigszins nasaal timbre, dat
goed past bij de muziek van Brit
ten. Bij Haydn zou een ronder
timbre meer op zijn plaats zijn,
maar door zich wat in te houden
overheerste hij, binnen het solis
tenensemble, bijna nergens.
Voor de alt en sopraan niets dan
lof. De altpartij van Haydns The-
resienmesse heeft hier en daar
een behoorlijk hoge inzet voor
de altsolist. Joke de Vin bewees,
dat een goede alt ook hoog kan
zingen, zich daarbij onderschei
dend van een sopraan in het tim
bre
Ook bij sopraan Hieke Meppe
link was elke toon op zijn
plaats. Zij toonde in haar voor
dracht een stevige dosis betrok
kenheid.
Wel leek het of haar hoogte niet
geheel moeiteloos was. Het
kwam enigszins over als een zan
ger die met groot vakmanschap
een verkoudheid weet te maske
ren.
In de mis van Haydn liet het
koor zich wel van haar beste
kant zien.
Behoudens een enkele lastige fu-
gatische inzet bij de tenoren,
werd er enthousiast en wellui
dend muziek gemaakt.
