Europa zit bedrijfsleven dwars
PZC
Kloetingse bezocht de bordelen van Bombay
Dromen over landhuizen
17
Thermphos International zwengelt debat aan over hergebruik stoffen
Inzamelactie
PSD-kaarten
voor Brazilië
lezers schrijven
Staatscannabis
Nobelgate II
Nobelgate III
VVV
Psychotherapie
Historische dia's
over Saeftinge
zaterdag 6 maart 2004
frn,.lnffrev Kutterink
VlISSINGEN - De neus stoten
aan wetten en regels is wat fos-
forfabrikant Thermphos nogal
Éens doet. Het chemiebedrijf
zoekt naar manieren om milieu
vriendelijker te kunnen werken.
Naar eigen zeggen niet alleen
om meer geld te verdienen of in
een goed blaadje te komen bij
de mensen in de omgeving. Het
kan ook veel beter, weten ze bij
het oude Hoechst. Ideeen ge
noeg. Technisch geen probleem.
Maar het mag niet. Van de wet.
&oem maar iets op en er zit wel
fosfor in verwerkt. Koekjes, bat
terijen, wasmiddelen, autobum
pers Thermphos International
in Vlissingen is de enige fabriek
in Europa die het spul op grote
fcchaal maakt. Een continu pro-
'S. zeven dagen in de week.
iljoenen euro's stopt de onder-
ing in het zodanig aanpas-
van de installaties dat de
[chemiereus het milieu minder
tot last is. Maar sommige plan
nen stranden. Zijn te vergaand.
'Althans, voor de (Europese)
overheid. Dat zit de techneuten
zo dwars, dat ze de problemen
eens onder de neus willen wrij
ven van ambtenaren van minis
teries. bestuurders, chemici en
iedereen die het horen wil. Door
middel van een symposium in
hotel Arion. op 18 maart.
Joop van den Bremen houdt
zich al jaren met dit soort vraag
stukken bezig. Het symposium
is tevens zijn afscheid als milieu
coördinator bij Thermphos.
Voordat hij vervroegd met pen
sioen gaat, wil hij nog één keer
zijn keel opzetten. Ervan over
tuigd dat hij geen roepende in
de woestijn is.
Dwarsbomen
Een voorbeeld van hoe de wetge
ver de onderneming dwars
boomt Een Duits bedrijf koopt
bij Thermphos fosforzuur om er
aluminium mee te behandelen.
„Op een gegeven moment is dat
zuur uitgewerkt", vertelt Van
den Bremen. „Thermphos wil
hetgeen overblijft graag inne
men om opnieuw te gebruiken
als grondstof. Maar dat mag
niet. Volgens de Europese regels
is het namelijk afval. Thermp
hos is geen afvalverwerker en
mag het uitgewerkte zuur dus
niet terugnemen. Het wordt ge
neutraliseerd en in Duitsland ge
stort. Slecht voor het milieu, ter
wijl wij het zouden kunnen her
gebruiken."
De oplossing ligt voor de hand.
Vraag een vergunning aan om
wel afval te mogen verwerken.
„Dat kan wel, maar dat wil
Thermphos absoluut niet. De
producten die ze maakt, komen
ook terecht in voedingsmidde
len en medicijnen. Het bedrijf
wil dus niet in één adem ge
noemd worden met afval, omdat
dat een verkeerd imago geeft.
Bovendien betekent het verkrij
gen van zo'n vergunning dat de
fabriek moet voldoen aan veel
meer regels. En dat kost geld."
Met de Nederlandse overheid
viel tot voor 1 juli 2002 nog te
praten. Tot die tijd mocht
Thermphos het restproduct van
dat Duitse bedrijf wel innemen.
„Regels zijn niet altijd duidelijk
en dus is het maar net hoe de
overheid ze interpreteert. Maar
na uitspraken van de Europese
rechter is ook de Nederlandse
overheid met handen en voeten
gebonden. Begrijp me goed; de
afval-regelgeving is opgezet, om
dat er heel slechte dingen ge
beurden met afval. Om dat te
gen te gaan, heeft de (Europese)
overheid de teugels steeds strak
ker aangetrokken. Maar daar
mee komt de regelgeving steeds
verder af te staan van Thermp
hos en het milieu wordt ermee
tekort gedaan."
Afvalverwerker
Te boek staan als afvalverwer
ker is niet goed voor naam en
faam. En meer regels betekent
hogere kosten. Dit lijkt een eco
nomische noodkreet verpakt in
een (milieu)vriendelijk jasje.
„Dat is een verkeerde voorstel
ling van zaken", corrigeert Van
den Bremen. „Als bedrijf sta je
middenin de maatschappij en
moet je je verantwoord gedra
gen Anders accepteren mensen
je vroeg of laat met meer. Dus
we willen al het mogelijke doen
om het milieu minder te vervui
len. Ik ontken niet dat economi
sche motieven een rol spelen.
We denken ook na over hoe de
onderneming op lange termijn
kan blijven voortbestaan. Daar
bij speelt het vraagstuk van het
schaarser en dus duurder wor
den van de huidige grondstof
fen. Ze raken door natuurlijke
processen steeds meer vervuild.
En ja, het heeft ook met imago
te maken. Maar die motieven
zijn niet het uitgangspunt voor
de roep om wetten aan te passen
of anders toe te passen."
Een heleboel andere grote (che-
mie)bednjven lopen tegen de
zelfde muur van regels op, zegt
Van den Bremen.
„Ze durven het alleen niet aan
zich te roeren. Want als je het
GOES - Er is nog voor ongeveer
1 miljoen euro aan waardekaar-
ten van het provinicale veerbe-
drijf PSD in omloop. Dat bracht
ten leerlinge van klas 3 VMBO
van het Buys Ballot College in
Goes op een idee: zamel de kaar
ten in, lever ze in en stuur de op
brengst naar kansarme kinde
ren in Brazilië.
Vorig jaar werden de veerdien
sten van de PSD opgeheven
door de komst van de Wester-
scheldetunnel. Voor de vaste
klanten had het bedrijf een
waardekaart - een soort strip
penkaart Gebruikers konden
50 of 100 euro storten op de
kaart en vervolgens met korting
de oversteek maken. De kaarten
kunnen nog tot 15 maart wor-
Toos Verdegem van de stichting People's Trust: „Sommige kinderen zijn helemaal kapot gemaakt. Je hart breekt erbij.'
foto Willem Mieras
Per ingeleverde kaart worden
administratiekosten gerekend
van 5 euro. Mensen die de actie
vullen steunen, kunnen hun
kaart opsturen naar het Buys
"ïgeinGoes.
door Rob Paardekam
KLOETINGE - De bordelen van
New Delhi en Bombay: ze vor
men een hel voor duizenden min
derjarige meisjes. Toos Verde
gem uit Kloetinge heeft de ellen
de van dichtbij gezien. „Ik heb
kinderen ontmoet die helemaal
kapot zijn gemaakt."
Verdegem is sinds enkele jaren
betrokken bij de stichting Peop
le's Trust, die strijdt tegen kin
derprostitutie in India. Duizen
den meisjes, vooral uit het arme
Nepal, worden door zogeheten
traffickers onder valse voor
wendselen bij hun ouders wegge
haald en vervolgens doorver
kocht aan bordeelhouders in In
diase steden als Calcutta, New
Delhi en Bombay Een meisje
van zeven is 400 euro waard
luidt de veelzeggende slogan
van People's Trust.
Toos Verdegem kwam dinsdag
terug uit India, waar ze met an
dere mensen van de stichting
een bezoek bracht aan Bombay
en New Delhi. In die laatste
plaats ontmoette ze Roma Deba-
brata, een vrouw die met de
stichting STOP meisjes uit de
bordelen bevrijdt. „Met haar
hebben we een clean bordeel be
zocht", vertelt Verdegem. „Daar
van weet Roma zeker dat er
geen minderjarige meisjes wer
ken, maar het geeft wel een
beeld van hoe de bordelen eruit
zien. Het was verschrikkelijk.
Het stonk er naar urine en de af-
werkkamers: het waren gewoon
varkenshokken." De Kloetingse
zag ook de plaatsen waar de
meisjes worden verstopt als de
politie komt. „Ik heb luiken in
het plafond gezien en boeken
kasten zoals in het verhaal van
Anne Frank. Je schuift ze opzij
en hele gangenstelsels duiken
op."
Roma Debabrata vangt de meis
jes die ze samen met de politie
bevrijdt op in haar huis om ver
volgens op zoek te gaan naar de
ouders. „Maar soms worden die
niet gevonden", weet Verdegem.
„In dat geval blijven ze bij Ro
ma en gaan ze, als ze er zelf
weer een beetje bovenop zijn,
emotioneel beschadigde kinde
ren uit de sloppenwijken van
New Delhi helpen.
Gevaarlijk
Het gezelschap van People's
Trust bezocht ook de stad Bom
bay, waar de Rescue Founda
tion is gevestigd. Deze stichting
probeert de minderjarige meis
jes uit de bordelen te bevrijden.
„De mensen van de Rescue
Foundation doen heel goed,
maar ook heel gevaarlijk werk",
vertelt Verdegem. „Er zijn al
vaak bedreigingen geuit, want
bordeelhouders zien de meisjes
niet graag vertrekken. Ze beta
len vierhonderd euro voor zo'n
kind en dat moet vervolgens in
een jaar of vijf het geld terugver
dienen.
Verdegem zegt alleen maar
strijdbaarder te zijn geworden
na wat ze in India zag. „Je hart
breek erbij. Ik heb bevrijde kin
deren gezien die gewoon hele
maal gek zijn. Je kunt er geen
contact meer mee krijgen. Ze
zijn helemaal kapot gemaakt
Hoe kan het ook anders; soms
krijgen ze wel dertig klanten
per dag te verwerken, en dat op
zo'n jonge leeftijd."
Volgens Verdegem worden de
meisjes door en door slecht be
handeld „Eén maaltijd per dag.
meer krijgen ze meestal niet En
voorbehoedmiddelen zijn hele
maal een zeldzaamheid. Veel
van de meisjes hebben dan ook
aids. Het is afschuwelijk alle
maal."
De slachtoffertjes worden nu op
gevangen in het kleine kantoor
van de Rescue Foundation,
maar de bouw van een groot op
vanghuis is in volle gang. Daar
verzamelt Verdegem geld voor
in. Ze hoopt daarbij op de hulp
van scholen. De Vliedberg en
het Willibordcollege in Goes
hebben al acties op touw gezet.
„Bijna elke school doet jaarlijks
iets voor een goed doel. Ik hoop
dat ze dit doel willen steunen.
Dan kunnen we die meisjes
weer een toekomst geven."
doorEmile Calon
TERNEUZEN - Lef is nodig,
hij. „Durf." Hij vreest ech
ter dat zijn om plan om dertien
landhuizen te bouwen en 75 hec-
Itere openbaar bos aan te plan
ten tussen Oostburg en Groede
wn mooie doch onbereikbare
Jroom blijft. Het plan van de
Tcrneuzense makelaar H. van
Hoeve is in kleine kring in
West-Zeeuws-Vlaanderen en-
'rt thousiast ontvangen. Tegelijker-
1 I tijd kreeg hij echter te horen dat
et waarschijnlijk nooit uitge
voerd kan worden omdat tussen
loom en daad nu eenmaal een
wrgketen van regels en regel-
tjes staan.
I Üfl 831,038016 ligt er duimendik
W ^venoP .Zie je het al voor je.
I -aks rijden hier toeristen die
een rij bomen zien. Die stoppen,
toppen vol bewondering uit en
h!!fn c'at ze kijken naar een ge-
lfd waar ooit een oude stroom-
'1CP Hij doelt op het plan
in een deel van de regio een
aantal oude stroomgeulen te
pikeren met rijen bomen
e makelaar maakt een weg-
wpgebaar en wijst naar de
«art van de Snouck-Hurgronje-
er waar ook zo'n rij bomen
°et komen Die complete pol
der, tachtig hectare, is momen
teel te koop
Als makelaar, gespecialiseerd in
de verkoop van agrarische be
drijven, weet hij als geen ander
dat zo'n kans bijzonder is. Hij
vertelt dat hij de hele streek
heeft verkend op zoek naar ge
schikte locaties voor landhuizen
op aanvaardbare afstand van
een woonkern. „Is er verder
niet. Hier en daar zijn wat hecta
res te koop, maar zo'n aaneenge
sloten polder", en wijst daarbij
weer naar de kaart, „is er verder
niet." Hij wijst er ook op dat het
gebied waar hij zijn oog op
heeft laten vallen absoluut geen
ideale landbouwgrond is. „De
zwaarste klei van heel Zeeland
ligt daar
Markt
De makelaar weet zeker dat er
een markt is voor dertien kapita
le villa's. „Zeker als er om de
hoek een mooi bos ligt waar ze
lekker kunnen wandelen." Hij
benadrukt dat het bos volledig
openbaar moet worden zodat
daar iedereen kan recreëren. Er
zou zelfs een terrein kunnen ko
men voor openlucht-concerten
zodat bijvoorbeeld tijdens het
Festival van Zeeuws-Vlaande-
ren daar muziekuitvoeringen
plaats kunnen vinden. Het plan
van Van Hoeve is echter strijdig
met alle bestaande plannen. Ver
stening van het platteland, zoals
het in officiële stukken heet, is
immers uit den boze Het is zelfs
strijdig met de plannen om in
West-Zeeuws-Vlaanderen enke
le landgoederen te realiseren.
Die regeling is al een aantal ja
ren van kracht maar het lukt
niet om er uitvoering aan te ge
ven. „Omdat er geen geschikte
lokaties zijn te vinden die aan
de officiële richtlijnen voldoen;
aanpalend aan en kern."
Van Hoeve zegt dat het de hele
regio doorgereden is op zoek
naar geschikte percelen maar
nergens iets vond dat voldoet
aan de regels en de wensen van
toekomstige bewoners. Hij
hoopt dan ook dat de overheid
inziet dat de bestaande regels
niet voldoen en dat er een aan
passing nodig is Hij wijst er
ook nog eens op dat het plan, zo
als hem voor ogen staat, tiental
len banen oplevert. ..Denk al
leen maar aan het onderhoud
dat nodig is in dat bos. "Hij
hoopt dan ook dat bestuurders
alsnog proberen om het plan
kans van slagen te geven. „Want
West-Zeeuws-Vlaanderen heeft
impulsen nodig. Als we niets
doen gaat het alleen maar ver
der bergafwaarts
ene probleem op tafel legt en de
overheid verandert de regels,
weet je niet of hetgeen je nu als
bedrijf doet dan nog door de
beugel kan. Ze willen geen sla
pende honden wakker maken."
Het symposium op 18 maart
moet de ogen van ambtenaren,
politici en bestuurders openen
Directeur-generaal milieube
heer Hans van der Vlist van
VROM vertegenwoordigt de Ne
derlandse overheid Dorette Cor-
bey het Europees Parlement en
coördinator Tjeu van Mierlo van
de Zeeuwse Milieu Federatie de
milieuorganisaties.
Van den Bremen: „Geloof me.
Het is een zaak van lange adem,
maar ik ben ervan overtuigd dat
het goed komt. Het milieu is er
immers bij gebaat."
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op de in de PZC ver
schenen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactie
tijd beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat
de redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. De
redactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over ge
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd
De Terneuzense makelaar weet zeker dat er een markt is voor dertien kapitale villa's tussen Oostburg
en Groede. „Zeker als er om de hoek een mooi bos ligt waar ze lekker kunnen wandelen."
foto Ruben Oreel
Afgaande op het krantenbericht
'Illegale concurrentie nekt ver
strekking medicinale wiet' be
grijp ik dat de kostprijs van
'staatscannabis' meer dan tien
euro bedraagt. De 'staatscanna
bis' wordt nauwelijks verkocht,
omdat zelfs de enorm winstma-
kende koffieshops wiet voor de
helft van de staatsprijs aanbie
den Nou vraag ik mij af aan
welke stnjkstok een groot ge
deelte van die 'staatskostpnjs'
blijft hangen9 Iedere volkstuin
der die wel eens enkele
(weed)wietplanten geteeld
heeft, wéét dat dit meer dan 200
gram handelswaar op kan leve
ren per vierkante meter! Wan
neer de 'staatscannabis' voor
zo'n absurde prijs aan
geboden/verkocht wordt (om
daarmee mensen met MS of kan
ker te helpen) vind ik het niet
gek dat zovelen dit spul onder
die 'kostprijs' aanbieden. Het
lijkt me dan ook wenselijk de zo
genaamde illegale concurrentie
een legale functie te verlenen,
die in plaats van met zwaar ver
lies te draaien de werkelijke be-
hoeftigen van hun pijnstillers
voorziet en dit voor de helft van
de 'staatsprijs' kan doen Geef
enkele vitale plattelandsboeren
een vergunning en ze leveren
voor een fractie van die 'staats
prijs'!
G. Calon, Oud Vlissingen 28
Hoek
Verbijstering heerst bij de
35.000 inwoners van de gemeen
te Schouwen-Duiveland. Hoe de
gemeente 600.000 euro kon mis
rekenen is inmiddels duidelijk.
Ook werd in de media gemeld
dat de betaling niet zo'n pro
bleem was. omdat men het uit
de ontwikkelingsrekening kan
betalen. Met welk gemak
spreekt men over de betaling
van de 6 ton. Dit terwijl de dor
pen op het eiland moeten 'kie
zen of delen' over de enkele tien
duizenden euro's kostende voor
zieningen als zwembaden, dorps
huizen en sporthallen. Dit mag
niet weer gebeuren. De gemeen
te moet een nieuw begin maken
door de inkoopprocedure te wij
zigen. Elke professionele organi
satie heeft een begrotingssys
teem waarop zichtbaar gemaakt
wordt hoe met inkoopopdrach
ten wordt omgegaan Na deze
uitglijder heeft de bevolking
recht op herziening van het be
leid Ik vind dat de voorzienin
gen in de dorpen de eerste priori
teit moeten krijgen. Als daar
een nieuwe (voorjaars) begro
ting voor nodig is, dan moet dat
maar.
Wim Boog aart
Erling Steenstraat 14
Nieuwerkerk
Naar aanleiding van de nodige
commotie omtrent Nobelgate
(PZC 4-03) het volgende. Bij een
normale werkgever wordt er ge
kozen om: een wekelijks, om de
twee weken of maandelijks een
(minimaal) werk(project)over-
leg te houden! Helemaal handig
is dit dan ook te notuleren! Kan
je indien nodig binnen het uur
zien wie wat en wanneer gezegd
en afgesproken heeft. Natuur
lijk is er een verantwoordelijke
wethouder die moet vertrekken
als het fout gaat. Trouwens frap
pant dat de meeste ook weer te
rug komen in het circuit Maar
bij de gemeente Schouwen-Dui
veland kan en moet men ook
wel eens gaan kijken naar en bij
de ondergelegen afdelingen. De
poppetjes zitten daar toch niet
op de juiste plaats. Stel eens een
vacature open om vers bloed er
in te krijgen met meer visie. Be
drijfsblindheid is namelijk een
slechte eigenschap Stel in het
openbaar de vraag of er nog
meer mensen een afdeling bij de
gemeente aan kunnen wijzen
waar het niet goed draait en je
zal versteld staan van de tips! In
het bedrijfsleven telt de nodige
winst om iedereen gemotiveerd
en actief te krijgen Ook het feit
dat er weinig werk is in Zeeland
motiveert. Ik vraag mij af hoe
men een gemeenteambtenaar zo
ver kan krijgen. Winstpremie
als men binnen het budget
blijft? Duidelijk is in ieder geval
dat diegene die zijn krabbel on
der een opdracht zet ook verant
woordelijk is en nu kan opstap
pen en, lijkt mij, ook niet meer
bij de gemeente hier in dienst
kan/mag komen
R.F. de Vos, Kerkhof 26
Zxerikzee
In de bijlage Reportage van de
PZC van 28 februari wordt een
pagina gewijd aan de
Zeeland op de toeristische
markt. De voorzitter van Recron
Zeeuws-Vlaanderen laat zich
daarin kritisch uit over het
VW-wezen en dat is uiteraard
zijn goed recht.
Het is echter niet juist om daar
bij onjuistheden te roepen. Zo
ervaart hij het 'VW-wereldje'
als gedateerd en dat blijkt vol
gens hem al uit de naam. Over
gedateerd gesproken!
Van oorsprong zijn de drie let
ters V een afkorting van 'Vereni
ging voor Vreemdelingenver
keer'. Deze betekenis komt ech
ter alleen nog voor in vergeelde
archiefstukken. Al tientallen ja
ren geleden - toen recreatie-on
dernemers nog kampeerboer
werden genoemd - hebben de
drie V's de betekenis geregen
van een beeldmerk met een uit
zonderlijk grote naamsbekend
heid.
Een onderzoek heeft ooit uitge
wezen, dat WV met bijbeho
rend logo (laatste restyling in
1978) bij ruim negentig procent
van het publiek bekend is. Veel
organisaties en bedrijven kun
nen daar jaloers op zijn. Dat er
veel schort aan de basispromo
tie van Zeeland als toeristische
bestemming is een juiste consta
tering. Het is echter te gemakke
lijk om de oorzaak hiervan ex
clusief bij het VW-wezen te zoe
ken De radicale poging aan het
eind van de jaren tachtig om de
overkoepelende WV-organisa
tie te 'professionaliseren' was
het resultaat van innige samen
werking tussen overheid en be
drijfsleven. Het succes daarvan
heeft iedereen kunnen waarne
men of - bij gebreke daaraan -
misschien juist niet.
J. P. de Regt
Statenhove II12
Middelburg
Gelukkig dat er nog bezorgde
psychotherapeuten en psychia
ters zijn in Nederland die de
staat voor de rechter willen sle
pen, omdat het aantal door
AWBZ vergoede psychotherapie
sessies is gedaald van 90 naar 60
(PZC 1-3).
Veel psychische ziektes kunnen
ook levensbedreigend zijn net
als hart- en vaatziekten, kanker
e.d. Deze patiënten worden ge
lukkig zonder eigen financiële
bijdrage in Nederland behan
deld. Helaas zijn er ook voor de
ze patiënten vaak lange wacht
lijsten, maar deze zijn vaak nog
niet zo lang als de wachtlijsten
van schokbeton in de GGZ (gees
telijke gezondheidszorg). Psychi
sche pijn bij een psychische ziek
te voel je elke seconde. 24 uur
pej dag.
Bij somatische ziekten kun je
nog pijnstilling gebruiken, waar
door pijn een aantal uren min
der is of weg, waarmee ik aller
minst somatische pijn wil baga
telliseren. In de psychiatrie
moet je het vaak nog maar even
zien uit te houden tot er plaats
is. Veel psychische ziektes geven
overigens ook somatische klach
ten. Daarbij moet je in de psy
chiatrie ook nog financieel bij
dragen aan je eigen (psycho)the-
rapie. Het lijkt wel een straf
maatregel! Blijkbaar kun je in
Nederland nog steeds zonder gê
ne een somatische ziekte heb
ben, maar op psychische ziektes
staan zelfs financiële sancties.
Dit geeft mij een gevoel van on
rechtvaardigheid. boosheid en
miskenning van de tragiek van
vele psychische ziekten. Waar
om deze tweedeling? Lichaam
en geest zijn toch een? Ik geef
toe dat ik een en ander vrij
scherp stel, maar na een behoor
lijk aantal jaren van veel nega
tieve ervaringen in de GGZ is
het soms moeilijk relativeren'
Anda Massink-Stnkwerda
Verdilaan 77
Vlissingen
HULST - Op donderdag 11
maart zijn in restaurant Reynae-
rtshof te Hulst bijzondere beel
den te zien over het Verdronken
Land van Saeftinge.
Ze worden gepresenteerd door
Stan van Dievoet. Hij was vele
jaren als vrijwilliger actief bij
het verzorgen van schapen in
het Land van Saeftinge. Vanaf
1950 fotografeerde hij er ook.
Een deel van zijn collectie dia's
heeft Van Dievoet onlangs over
gedragen (in kopie) aan stich
ting Het Zeeuwse Landschap,
de beheerder van Saeftinge
Ter gelegenheid daarvan laat
Van Dievoet een selectie uit zijn
historische collectie zien. De bij
eenkomst begint om 19.30 uur.
