PZC
Deze wereld is niet
veilig voor kinderen
Het is deze keer de buurman die moet vertrekken
Groeiend verzet
tegen uitzetting
asielzoekers
zaterdag 31 januari 2004 29
Als FBI-geschoolde 'daderpro-
filer' helpt ze justitie bij het
opsporen van kindermoorden
aars en pedofielen. Als psycho
therapeute behandelt ze slachtof
fers én daders. Als activiste voor
de belangen van het kind, klaagt
ze alle overheden aan. Carine
Hutsebaut (47): „Als er een kind
verdwijnt, dan verwacht je toch
dat de hele planeet wordt afge
zocht."
De Belgische Carine Hutsebaut is
niet als een dieselmotor die moet
voorgloeien. We hebben de jas nog
niet uit of ze draait al op volle toeren.
„We weten precies hoeveel kippen,
koeien en varkens in Europa rondlo
pen, maar niet hoeveel kinderen er
jaarlijks verdwijnen of worden mis
bruikt. Zodra ergens varkenspest uit
breekt, draaien allerlei overheidsin
stanties voluit en leggen de media elk
detail vast, want er zijn grote economi
sche belangen mee gemoeid. Maar als
ergens een kind verdwijnt, worden in
veel Europese landen drie of vier
agentjes op de zaak gezet en staat er
hooguit een eenkolommertje in de
krant. Blijkbaar zijn varkens meer
waard dan onze kinderen."
„Stel je voor: er is een kind verdwe
nen! Dan verwacht je toch dat de hele
planeet wordt afgezocht. Ja, als het
een rijkeluiskindje is, zoals in 1996 bij
Antonieke, het neefje van de toenma
lige justitieminister van België, De
Clerck. Maar hoeveel kinderen uit ach
terbuurten of asielzoekerscentra ver
dwijnen er niet zonder enige ophef? Ik
heb rijkswachters tegen ouders horen
zeggen: 'Jullie zijn nog jong genoeg
om een nieuw kindje te maken'. Dan
staat je verstand toch stil." „Ik word
afgeschilderd als onorthodox, provoce
rend en woedend. Het is vooral dat
laatste dat me op de been houdt. Meer
dan eens overvalt me het gevoel dat ik
in een zinloze strijd ben gewikkeld. Ik
heb de laatste achttien jaar zoveel fo
to's en video's van misbruikte en ver
moorde kinderen gezien. Ik heb uren
'rondgewoeld' in de zieke geesten van
moordenaars en verkrachters. Ik heb
tientallen ouders en slachtoffers in
therapie gehad. Ik heb hele studies
doorlopen om motieven en werkwij
zen van daders te doorgronden Ik heb
letterlijk de luguberste shit van deze
wereld gezien en het resultaat is dat
ik me net zo buiten de maatschappij
voel staan als de slachtoffers en de da
ders."
„Je wordt uitgekotst, omdat je een
pain in the ass bent. Ik heb politici, po
litie, justitie, maatschappelijk wer
kers, de hele reutemeteut, gewezen op
het onrecht dat kinderen wordt aange
daan, maar je bent een roepende in de
woestijn. Het interesseert veel mensen
eigenlijk niets, zo lang ze droog zitten,
hun vakantie hebben en regelmatig
uit eten kunnen. Weet je, af en toe
denk ik bij mezelf: waarom ga ik geen
tomaten kweken in Spanje?"
Voor gek
„In Oost- en West-Europa verdwijnen
naar schatting jaarlijks twee- tot drie
duizend kinderen onder criminele om
standigheden. Dan tel ik de kinderen
die door hun vader naar Tunesië of
Marokko worden ontvoerd niet eens
mee. Je gelooft het niet, maar er zijn
nergens exacte Europese statistieken.
De vraag blijft echter: waar zijn al die
kinderen? Als ik beweer dat velen
door lustmoordenaars worden ont
voerd, in netwerken van pedofielen
worden misbruikt en/of worden ver
Carine Hutsebaut: „Ik zie het als mijn taak de samenleving wakker te schudden. De kinderen zelf kunnen dat niet."
foto Frank Toussaint/GPD
moord vanwege de orgaanhandel. dan
word ik voor gek verklaard. Dan ben
ik een ongenuanceerd en hysterisch
mens. En dan zwijg ik nog over de hon
derdduizenden kinderen die in eigen
(familie)kring worden mishandeld. Va
riërend van emotioneel misbruik en
psychologisch misbruik tot allerlei
vormen van daadwerkelijk fysiek en
seksueel geweld."
„Onderzoekers gaan ervan uit dat een
op de drie kinderen slachtoffer is van
enige vorm van seksueel misbruik of
geweld. Realiseren mensen zich wat
dat betekent? Dat er alleen al in Euro
pa zestien miljoen daders rondlopen.
Toch is er niet één overheid die alle fei
ten op een rijtje heeft staan, laat staan
écht onderzoekt. In Spanje niet, in
Frankrijk niet, in Nederland niet en
hier in België al helemaal niet."
„We negeren deze - vergeef me de ver
gelijking - 'holocaust voor kinderen'.
We sussen ons geweten door te roepen
dat het zo niet kan zijn. Het gaat na
melijk ons voorstellingsvermogen te
boven. Er lopen zoveel zieke en agres
sieve geesten rond. Ik wil ouders geen
angstfobie aanpraten, maar deze we
reld is niet veilig voor kinderen. Als
het gevaar al niet uit eigen familie- en
kennissenkring komt, dan loert het
wel elders."
„Zelf ben ik voor de duivel niet bang,
laat staan voor kindermoordenaars.
Als ik ze in hun cel bezoek, vraag ik
het ze recht op de man af: hoe heb je
zo'n prachtig kind kapot kunnen ma
ken? Ze weten doorgaans heel goed
het verschil tussen goed en kwaad,
maar de meesten zijn zo vol van het
leed dat hén ooit is aangedaan, dat ze
zich de pijn van het kind en het ver
driet van de ouders niet kunnen in
beelden. Ze kennen geen medelijden
of compassie.
Velen zijn zelf in hun jeugd mishan
deld, verlaten, afgewezen of gekrenkt.
Dat is geen excuus, maar wel een we
tenschappelijke constatering. Aan het
begin van m'n carrière liet ik me nog
wel eens meeslepen door het trieste
verhaal van een verdachte. Nu ben ik
er tegen gewapend. Dat kost geeste
lijke kracht, want veel (seriemoorde
naars zijn meesters in het manipule
ren van de buitenwereld. Ze leiden ja
renlang een ogenschijnlijk normaal
(gezins)leventje, maar ondertussen..."
Slopend
„Het rechtstreekse contact met moor
denaars ervaar ik als zeer slopend,
maar anderzijds erger ik me aan al die
forensische psychiaters en psycholo
gen die nog nooit een dader hebben ge
sproken. Ze 'interpreteren' zaken van
achter hun bureau. Vreselijk. De be
langrijkste universiteit die ik heb
doorlopen, is juist de letterlijke con
frontatie met de perverse leefwereld
van pedofielen en moordenaars. Ik
ben altijd heel open tegen hen, maar
het is een geslepen en bikkelhard
spel."
„Ik veroordeel wel hun daden, maar
maak ze niet voor smeerlap uit. Ik
toon empathie, geen sympathie. Zo
heeft een Nederlandse kindermoorde
naar me de vreselijkste dingen verteld
die hij met kinderen heeft gedaan.
Van binnen was ik helemaal kapot,
maar uiterlijk bleef ik kalm. Ik vroeg
hem: wat voelde je toen je zelf een
kind was? Toen had ik hem tegen de
vlakte. Rationeel zijn moordenaars
vaak ijzersterk, maar je moet ze emo
tioneel weten te raken.
Hij kwam uit een zeer welgestelde fa
milie en dan wordt al gauw gedacht
dat zo'n kind niets tekort komt. In dat
gezin was het jarenlang horror. Hij
had als jongetje van vier gezien hoe
zijn vader bij zijn oudere zus op de
keukentafel een abortus uitvoerde."
„Ik vrees dat we de komende decennia
met een explosieve toename van sek
sueel geweld en kindermisbruik te ma
ken krijgen. De maatschappij verloe
dert Alles mag, alles moet kunnen. Er
is zoveel seks en geweld op tv en op
straat, dat we het al bijna als normaal
ervaren. Ministers en raadsleden die
naar hoeren gaan en de president van
de Verenigde Staten die zich laat pij
pen door een stagiaire, niemand kijkt
er meer van op."
..Ik houd mijn studenten echter altijd
de metafoor voor van de leeuw die in
de dierentuin een brok vlees krijgt toe
geschoven. Zo'n beest komt nauwe
lijks in actie, maar o wee als er een le
vend muisje door zijn hok loopt, dan
komen verdrongen instincten weer bo
ven. Vandaag de dag krijgen we seks
en geweld als hapklare brokken toege
worpen, maar bij nogal wat mensen
gaat de echte honger uit naar de verbo
den vruchten, het laatste taboe. Juist
ja: kinderen. Dan heb ik het niet al
leen over verknipte mannen, ook vrou
wen worden allengs gewelddadiger en
pedofielen"
„Het griezelige is dat er - mede omdat
de overheid het laat afweten - zo'n
sfeertje ontstaat dat seks tussen vol
wassenen en kinderen tot op bepaalde
hoogte aanvaardbaar is. Normverva
ging gaat altijd heel geleidelijk. Vij
fentwintig jaar geleden was het ook
ondenkbaar dat homo's zouden trou
wen en kinderen konden adopteren.
Nu denken we dat het zo hoort. Na
tuurlijk provoceer ik met zo'n vergelij
king. maar ik zie het als mijn taak de
samenleving wakker te schudden. De
kinderen zelf kunnen dat niet."
„Ik roep al jaren dat politie en justitie
veel voortvarender moeten optreden
tegen kindermisbruik. Er moet ook
veel meer geld vrijgemaakt worden
voor het opzetten van centra waar
mensen met criminele fantasieën kun
nen worden geholpen. Bijna alle pedo
fielen zijn herhalingsdaders als ze
niet worden begeleid. Maar: overhe
den - groot of klein - op hun laksheid
en tekortkomingen wijzen, wordt niet
gewaardeerd. Ik heb ten behoeve van
mijn werk als profiler en voor het ge
ven van gastcolleges, nogal wat kin
derporno op m'n pc. Ik sluit niet uit
dat ze me ooit op zoiets te grazen ne
men."
„Het blijft een rare haat-liefdeverhou
ding met justitie. Enerzijds ben ik een
sta-in-de-weg, anderzijds hebben ze
me als daderprofiler nodig bij de jacht
op onbekende kinderverkrachters en
-moordenaars. In Amerika heb ik ge
leerd hoe je de signatuur van een da
der soms aan kleine details kunt her
kennen. Als iemand altijd tussen
08.00 en 17.30 uur moorden pleegt,
dan weet je dat hij waarschijnlijk een
beroep met veel vrijheid heeft, dus eer
der vertegenwoordiger dan bankem-
ployee. Als een verkrachter de ene
keer een gaaf gezicht heeft en de ande
re keer pokdalig is, dan zijn mogelijk
anabole steroïden in het spel, en kun
je denken aan iemand die zijn manne
lijkheid moet bewijzen in sportscho
len. Nogal wat (kinder)veria-achters
zijn narcistisch van aard, mensen die
ziekelijk verliefd op zichzelf zijn. Dat
gaat zover dat ze wel het lichaam van
hun slachtoffers binnendringen, maar
op het been of op de kleren ejacule-
ren. In hun beleving is niemand hun
'edele' zaad waard."
„De afgelopen achttien jaar heb ik
207 zaken onder handen gehad. Wat
me drijft? Ik kruip in het brein van
moordenaars, om een antwoord te krij
gen op die ene vraag: waarom? Ouders
willen dat weten. Zoals ze ook willen
weten wat hun kind de laatste uren of
minuten van z'n leven heeft meege
maakt, of het zich verzet heeft, wat de
laatste woorden waren. Ouders heb
ben daar recht op. Je kind zal maar
vermoord worden Dat kruis is bijna
niet te dragen. Hou op zeg, ik heb er
zelf drie."
Ron Buitenhuis
7* en snel groeiende groep burgers is onge-
Jkend fel in hun verzet tegen de aange-
indigde uitzetting van 26.000 asielzoekers,
espreken in termen van oorlog en onder-
liken en bieden een plek in hun eigen huis
n.
k wil héél ver gaan om ze te beschermen",
gt Tineke Waslander uit Groningen be
st. Ze zit tussen drie van 'haar' asielzoe-
rs in de huiskamer. Ze heeft hen aan een
)ning in de buurt geholpen door veel ka
al te maken bij de woningbouwvereni-
ig. Geen van de drie heeft een verblijfsver-
nning. Inmiddels blijkt dat ze door minis-
r Verdonk van vreemdelingenzaken ook
it zo schrijnend worden beschouwt dat ze
n uitzondering op de regels wil maken,
(minister kondigde onlangs aan 'een
tra inspanning te doen' om de komende
e jaar 26.000 uitgeprocedeerde asielzoe-
rs het land uit te zetten. Voor veel particu-
ren was dat de druppel. Waslander: „Alle
eels in mijn lijf werden kwaad." Hoe ver
zou willen gaan, laat ze wijselijk in het
dden. „Wel verder dan ze bij mij laten on
tduiken."
Ij vluchtelingenorganisaties staat de tele-
lon roodgloeiend sinds bekend is welke
alsnog een verblijfsvergunning
en vooral welke niet. De pardonrege-
ng was het laatste sprankje hoop voor een
groep die al jaren tevergeefs in Neder-
nd om opvang vraagt. Bij hun Nederland-
ivrienden en buren lijkt een nieuw vuur te
itbranden nu die hoop is vervolgen.
Sek genoeg is het beleid daar wél goed
geweest", zegt John van Tilborg, direc-
ur van de kerkelijke opvangorganisatie In-
s in Groningen. „Mensen zijn wakker ge-
hud. Het is nu een beetje omgekeerde we
id. De laatste jaren probeerden wij hen
tactie aan te zetten, nu manen ze óns."
ïk Vluchtelingenwerk Nederland, het ac-
Van Harte Pardon en Vluchtelin-
in de Knel krijgen een voortdurende
stroom e-mails en telefoontjes. „Het is nu
de buurman of buurvrouw die moet vertrek
ken. Mensen pikken dat niet meer", zegt een
woordvoerder van Vluchtelingenwerk.
Bij Inlia komt nu per dag een telefoontje of
veertig binnen, schat Van Tilborg. De orga
nisatie richt een aparte helpdesk in om alle
vragen te kunnen beantwoorden. De bellers
zijn vooral verontruste buren, schooldirec
teuren, en ouders van kinderen die vrezen
dat hun vriendjes het land uit gezet worden.
Ze bellen met vragen als: ben ik strafbaar
als ik mijn deur barricadeer om te voorko
men dat de politie een asielzoeker uit mijn
huis komt halen?
Asiel bij particulieren is geen nieuw feno
meen, maar het heeft met de invoering van
de nieuwe vreemdelingenwet in 2001 en
door de onrust van de afgelopen week een
enorme impuls gekregen, Vaak gaat het om
asielzoekers die mensen via via kennen.
Soms bemiddelt een organisatie, zoals Inlia
of Vluchtelingen in de Knel, voor een plek.
Vervolgd
Hoeveel mensen op dit moment precies een
asielzoeker in huis hebben, is moeilijk te zeg
gen. De opvangadressen staan nergens cen
traal geregistreerd. Bovendien hangen men
sen vaak niet aan de grote klok dat ze asiel
zoekers of illegalen onderdak bieden. Ze vre
zen dat de vreemdelingendienst ze dan
komt halen of dat ze zelf vervolgd worden.
Die kans is klein. „In theorie is er een kans
dat ze ze komen halen, maar in de praktijk
hebben we dat nog weinig gezien", zegt Van
Tilborg van Inlia. Wie een asielzoeker
'nachtverblijf' biedt dient dit volgens hem
te melden bij het bevoegd gezag. In de toe
lichting op de wet staat echter ook dat het
bieden van onderdak uit humanitaire motie
ven niet vervolgd wordt.
Hoewel de risico's voor particulieren zelf
dus klein zijn, moedigt Inlia particuliere op
vang niet aan. Vluchtelingenwerk raadt het
zelfs ten zeerste af. Zelf heeft de organisatie
tijdens de oorlog in voormalig Joegoslavië
met gastgezinnen gewerkt, maar dat project
was geen succes. Volgens een woordvoerster
beseffen mensen vaak niet waar ze aan be
ginnen. „Als het langer gaat duren wordt
het vaak problematisch."
Asielzoekers die nog in procedure zitten,
kampen met grote spanningen, geeft ze als
voorbeeld. Dat heeft ook zijn weerslag op
de rest van de huisgenoten. „En wat als ie
mand ziek wordt-'"
Willem-Jan van Wijk, coördinator van
Vluchtelingen in de Knel, erkent de moeilijk
heden, maar vindt de houding van Vluchte
lingenwerk te gemakkelijk. „Waar moeten
mensen dan heen? Als je mensen kent en ze
komen bij je voor hulp, dan moet je wel ver
rekte hard zijn om niet te helpen Wij hante
ren wel altijd een proefperiode als we ie
mand onder brengen."
Ook Inlia omkleedt de particuliere opvang
met mitsen en maren, maar is geen uitge
sproken tegenstander. Van Tilborg bena
drukt het belang van goede afspraken. Over
koken en roken, over samen eten of juist
niet. Helemaal bovenaan de lijst staat ech
ter de opvangtermijn. „Het klinkt misschien
afstandelijk, maar je moet echt goed afwe
gen voor hoe lang het is. Is het tijdelijk,
voor iemand die nog perspectief heeft, of is
het een contract voor het leven?"
Angela de Jong en Een paar honderd kinderen en volwassenen demonstreerden deze week in Den Haag voor een ruimere pardonregeling voor asielzoekers
Marloes de Koning foto Juan Vrijdag/ANP
