Je hebt eigenlijk geen teugels nodig Huismus is praatziek tijdens broedperiode Trainingscentrum voor paarden weerwoord Eigentijdse kijk op het landschap 23 De doad waèrt roönd 23 Mazzantini is Spaanse legende 25 Riet waait met alle winden mee 25 fledactie: 0113-315630 S-reda'ctieiSpzc.nl póTtbus 314460 AA Goes advertentie-exploitatie: d en Midden-Zeeland: 0113-315520; Sw-Vlaanderen: 0114-372770; Nationaal: 020-4562500. dinsdag 16 december 2003 Klappert en vlucht de tamme gans, dan is er op buien kans Nieuwe weerwoorden zijn welkom bij de redactie PZC, postbus 31, 4460 AA Goes, fax 0113-315669, e-mail redactie@pzc.nl Buitengebied is een wekelijkse bijlage over natuur en landschap, land- en tuinbouw, streektaal en streekcultuur, visserij, recreatie en vrije tijd. Vragen, opmerkingen en suggesties zijn welkom bij de redactie Buitengebied van de PZC, postbus 31, 4460 AA, Goes, fax 0113-315669, e-mail redactie@pzc.nl Op een andere manier omgaan met paarden. Dat kreeg wereldwijde be kendheid dankzij het ver filmde boek De Paarden fluisteraar van Nicholas Evans. Het verhaal - het ogenschijnlijk onhandelba re paard Pilgrim wordt door de paardenfluisteraar getemd en zo behoed voor een spuitje - is een echte tra nentrekker. Het is niet helemaal verbeel ding. Ook in werkelijkheid zijn er programma's die, uit gaande van wederzijds respect en vertrouwen, het beste halen uit paard en berijder. De Ameri kaan Pat Parelli ontwikkelde zo'n programma. Eddy Modde uit Oostburg is de eerste en tot nu toe enige instructeur in Ne derland. Hij geeft het lachend toe. „Inder daad een soort paardenfluiste raar. Maar je stem hoef je eigen lijk niet te gebruiken. Paarden zijn zelf ook stil. Het is 99 pro cent lichaamstaal. Ook al ge bruik je je stem, dan nog kijkt het paard vooral naar je lichaam. Als je gestresst bent, merkt een paard dat. Het laat zich niet voor de gek houden. Eddy Modde (31) uit Oostburg heeft zijn bestemming gevon den: het uitdragen van de door Pat Parelli ontwikkelde bijzon dere methode in het omgaan met paarden. De Zeeuws-Vlaamse boeren zoon wil op de boerderij aan de Paviljoen weg even buiten Oost burg een Parelli Trainingscen trum oprichten, voor Nederland en Vlaanderen. Daar kunnen paardenhouders terecht om op een andere dan de gebruikelijke manier om te leren gaan met hun edele viervoeters. Meer in zicht krijgen in de belevingswe reld van het paard staat cen traal, evenals wat een paard mo tiveert en hoe je een paard kunt motiveren. Kortom, écht commu niceren. Wollig Het is geen wollig verkooppraa tje, beklemtoont Modde. Het suc ces van de Parelli Natural Horse manship is inmiddels klip en klaar aangetoond en krijgt niet voor niets steeds meer aanhan gers. „Wat we doen is geen kunstjes leren, maar een goede relatie met het paard opbouwen en daar het beste uithalen. Je hebt uiteindelijk geen teugels meer nodig", vertelt hij. In feite is het niet zozeer het paard trainen, maar veel meer nog zijn berijder. Als die het dier anders wil zien dan alleen maar een luxe hobby, is er een goede basis aanwezig voor het ontwikkelen van een hechte band, stelt Eddy Modde. Voor Eddy Modde zonder zadel en stijgbeugels, bestuurt het paard met gevoel. foto Peter Nicolai hemzelf zijn paarden een late roeping. Een vriendin zette hem op z'n achttiende aan het paard rijden. „Het zijn heel mooie die ren. Om die zover te krijgen dat je op hun rug mag zitten en dat ze je vervolgens brengen waar je naar toe wilt, dat vind ik prach tig. Ik geniet van de elegante be wegingen van een paard", stelt Modde. Dat gevoel had hij in het begin in de manege niet. Het strak beteugelen van het rijdier paste niet in zijn droombeeld: in harmonie met het paard om gaan. Op vakantie in Amerika beland de Modde op een ranch, waar hij samen met cowboys reed. „Op die paarden had ik het idee: die weten wat ze moeten doen, vinden het leuk en hebben een goed leven. In Nederland is een paard toch een luxe-voorwerp. Heb je een paard, dan heb je de verantwoordelijkheid hem te le ren begrijpen; je paard heeft geen contract getekend dat hij je altijd moet gehoorzamen." Eén jaar later rondtrekkend door Australië kwam hij in con tact met mensen die het Parel- li-programma volgden. „Dat sprak me meteen aan. Ik dacht: dit is het, dit wil ik ook doen." Modde geeft aan dat Parelli con stateerde dat mensen die proble men hadden in het omgaan met hun paard en de gangbare trai ningsprogramma's volgden, daar weinig mee opschoten. Ge volg: én paard én berijder ge frustreerd. „Parelli stelde: het probleem ligt meer bij de mens, dan bij het paard. Je kunt beter de mens leren zijn dier te begrij pen. Het gaat vaak alleen maar om te leren rijden. Omgaan met het paard wordt niet geleerd. Dat zit juist wel in het Parel- li-programma ingebouwd." In Australië volgde Modde les sen bij een Parelli-instructeur en haalde hij het eerste niveau en vervolgens het tweede en der de niveau. Dat laatste is het mi nimum om zelf als instruc- teur-in-opleiding te mogen op treden. Hij kan nu aan zes rui ters tegelijk les geven in niveau een en twee. Volgend jaar hoopt Modde de instructeursopleiding helemaal af te ronden. Intussen geeft hij in heel Nederland en Vlaande ren cursussen en beheert hij sa men met partner Marieke Mole naar het agentschap van Parel- li-Nederland. Het trainingscentrum op de boerderij moet de kroon op het werk worden. Bouw van een overdekte arena („je moet be schut kunnen werken") en res tauratie van de oude stal. Want bij Parelli past een diervriende lijke manier van paarden hou den. De stal wordt zodanig inge richt dat de paarden als echte kuddedieren zoveel mogelijk in groepjes staan en een royale uit loop naar buiten hebben. Rond de hoeve is acht hectare weiland beschikbaar. Het plan krijgt fi nanciële steun van de Europese Unie en provincie. Modde richt zich samen met zijn partner Marieke Molenaar in eerste aanleg op de recreatie- ruiters van jong tot ouder(de boerderij ligt aan een van de Zeeuws-Vlaamse ruiterroutes). „Maar we willen ook de sportwe reld bereiken. Ook daar kunnen we oplossingen bieden voor pro blemen met paarden." Dat is wel zo verstandig, want, zo weet Eddy Modde inmiddels uit ervaring: „Als een paard zich goed voelt, presteert het ook beter." Rinus Antonisse HET TUINTJE VAN Adri Karman heeft ach ter zijn huis een kleine tuin, waar toch van alles gebeurt. In 'Het tuintje van' schrijft en tekent hij elke week over de beleve nissen in de natuur rond om het huis. meeste kunnen hun kostje nog wel opscharrelen zolang het niet harder vriest en er geen sneeuw ligt. In de es dutten een paar turkse tortels en scharrelt een eenzaam goudhaantje tussen de takken. Ergens jakt een merel en boven ons hoofd trekt een troep gan zen in V-formatie in zuidelijke richting. De waterschaal die we speciaal voor de vogels in het achterste deel van de tuin heb ben geplaatst, in verband met de kat op een verhoging, staat tot het randje toe vol. Er wordt maar weinig gebruik van ge maakt. Kortom er is geen kip, zelfs geen mus te bekennen. ...Mus? Wonderlijk We hebben het afgelopen jaar in de tuin al heel wat dingen opge merkt die onze aandacht vroe gen en daarbij zijn niet eens alle onderwerpen aan bod gekomen. Wonderlijk genoeg is de huis mus, toch één van de vogelsoor ten waaraan je dichtbij huis toch het eerst zou denken, inder daad nog niet aan de orde is ge weest. Te gewoon misschien? Zijn we zo aan de aanwezigheid van het tjilpende vogelvolkje ge wend geraakt dat we vergeten zijn er aandacht aan te beste den? Soms word je er opeens op geattendeerd of kom je tot de ontdekking dat iets wat zo ge woon was, er niet meer is of al thans in mindere mate dan voor heen. Enkele tientallen jaren ge leden waren de- mussen nog vol op aanwezig om niet te zeggen in overmatige aantallen. Het ges- jilp van de dieren was zo ge woon dat je ze ook toen bijna niet meer opmerkte. Waar zijn ze gebleven? En wie heeft er ooit gedacht dat we ze nog eens zouden missen? De huismus is een echte cultuurvol ger. Al vanaf de tijd dat de mens landbouw ging bedrijven en zich nederzettingen ging bou wen is de huismus daar ook pre sent geweest. Ze vonden hun kostje in wat de mens morste of teveel was en de bebouwing bood hen ook onderdak. Geen bebouwing? Praktisch ook geen huismussen. In 1992 is onder zoek gedaan naar de aanwezig heid van vogels in tuinen en par ken en toen al concludeerde men dat het aantal huismussen afnam. Als één van de oorzaken wordt de moderne manier van bouwen en gebruikmaking van meer gesloten dakpannen ge zien, waardoor de huismussen minder gemakkelijk een nestel plaats vinden. Het liefst bouwen ze hun kolonies in beschutte spleten en gaten en de oud-hol- landse dakpannen gaven daar toe alle gelegenheid. Menigeen zal het geritsel van de mussen onder de pannen binnenshuis hebben gehoord. Of de moderne bouw aan de afname voor het grootste deel debet is is echter niet bekend. Stofbad Juist de afname van deze vogels maakt het misschien leuk eens beter op ze te letten. Een opval lende gedrag van de huismussen is het nemen van een zand- of stofbad. Dit dient om zich van parasieten als vogelvlooien en dergelijke te ontdoen. In de win tertijd leven vrouwtjes en man netjes in aparte groepjes, ge scheiden om elkaar in het voor jaar weer op te zoeken. Een ge weldige drukte kunnen vooral de heren dan maken om de vrouwtjes. Huismussen zijn vooral in het broedseizoen praat ziek. Altijd is hun gesjilp te ho ren en verraden ze daarmee hun aanwezigheid die ook, en dat kunnen we van maar weinig vo gels zeggen, een zekere gezellig heid met zich meebrengt al is Een stralende zon lokt ons de tuin in, waar een dun laag je rijp het gazon en het weiland je achter onze tuin siert. Dat beeld bereidt ons voor op de ko mende winter, die voor meteoro logen trouwens al begonnen is. Het is er rustig, wat kunnen we ook anders verwachten in.deze tijd van het jaar? Er gebeurt niet zoveel, en om nu de vogels al te voeren en zodoende leven in de brouwerij te brengen is nog wat vroeg. Trouwens, ver moedelijk is hun belangstelling daarvoor ook nog niet groot. De De huismus neemt in aantal af. Illustratie Adri Karman het voor de mussen meestal on derling gekrakeel. Er is op nieuw een onderzoek begonnen (tot 1 maart 2004) naar de aan wezigheid van vogels in de tuin in de winterperiode. Ook uw me dewerking is daarbij welkom. Meer informatie en het doorge ven van waarnemingen: www.wintervogeltelling.nl Adri Karman

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2003 | | pagina 21