Lichamen lezen Baljurken en kroontjes Bourgondisch nog betaalbaar? Thuis csmiiiftCHii ROY4LCMIIN BOEUF BOURGUIGNON Stoofschotel voor 4 personen 800 gram runderlappen 200 gram blokjes gerookt spek 300 gram sjalotten 1 teen knoflook 75 gram boter of margarine 2 eetlepels olie 400 gram wortel (bolletjes) 3 eetlepels bloem 2 theelepels tijm 2 dl heet water 2 dl rode wijn 150 gram champignons 1 bosje peterselie zout en versgemalen peper Snijd rundvlees in dobbelstenen van 2 cm Bestrooi met peper Pel de sjalotjes en snijd in vieren. Hak de knoflook teen fijn. Bak in een braadpan met 50 gram boter de spekblokjes ca. 5 minuten. Voeg sjalotten en knoflook toe en laat nog 5 minuten bakken. Schep ui en spek met een schuimspaan uit de pan en bewaar Voeg aan het braadvet 25 gram boter en 2 eetlepels olie toe Braad stukjes vlees al roerend snel bruin. Bestrooi met bloem, laat 2 minuten doorbakken Voeg heet water toe goed roeren Voeg wortelbolletjes (stukjes winterwortel mag ook), tijm en het spek en ui mengsel toe Warm de wijn in een steelpan en voeg al roerend toe. Laat minimaal 2, 5 uur heel zacht op een sudderplaatje pruttelen. Af en toe roeren. Maak champignons met een stukje keukenpapier schoon. snijd in vieren. Bak in een koekenpan met een beetje zout en peper in boter snel brum Roer door de boeuf laat een kwartier doorwarmen. Breng op smaak met zout en peper. Was en droog de peterselie, hak fijn. strooi over de schotel en serveer. Heerlijk met kruimig gekookte aardappels en een glas fruitige rode wijn. Wijntip, een rode tuurlijk prima, maar een wat minder dure Chileense Pinot Noir of een Zuid Afrikaanse Pinotage kan ook heel goed. Ook altijd gedacht dat Boeuf Bourguignon, dat beroemde Franse stoofvleesgerecht, zijn naam dankt aan de ro de Bourgognewijn die erin is verwerkt? Ik ook, hoor. Maar wat blijkt; veel be langrijker dan de herkomst van de wijn is het gebruik te rundvlees. Wie een per fecte Boeuf Bourguignon wil maken, gebruikt het malse vlees van het Charo- lais rund. En de meeste Charolaisrunderen (die mooie robuuste blonde koeien) grazen van ouds her in Bourgondië, van daar. Ik voelde me altijd een beetje een culinaire ver valser'- wanneer ik weer eens een paar glazen véél goedkopere Zuid-Afrikaan se of Chileense wijn in de pan mikte. Die Bourgon diërs hebben makkelijk praten, die halen hun wijntjes bij wijze van spreken uit de eigen ach tertuin. Wij moeten bij de slijter een vermogen neertellen voor een flesje rood uit de Bourgogne. Met zo'n peperdure wijn ga je niet koken, dat zul len de Bourgondiërs met me eens zijn. Hun be roemde Boeuf is welis waar een verrukkelijk, maar ook een heel alle daags, boers gerecht. De finesse van de wijn, die je zo mooi proeft in het Voeg de wijn voorverwarmd bij het vlees. Van een koude plens vloeistof krimpend vezels. Dat komt de malsheid niet ten goede. Foto Karei de glas, komt na 2,5 uur sudderen echt niet meer tot zijn recht. De kwali teit van het rundvlees is veel eerder bepalend voor de uiteindelijke smaak en malsheid. Dat wetende is het dus slim om te bezuinigen op de wijn en te investeren in een goed stukje vlees. Vraag bij de sla ger om vlees van het Charolais of Limousin rund. Gelukkig hoef je voor een stoofschotel niet de duur ste magere riblappen te nemen. Een braadlap van de schouder geeft méér smaak en is veel goedkoper. Het is nu ook weer niet zo dat je el ke willekeurige wijn maar kunt ne men voor een goede Boeuf Bourguignon. De wijn moet stoers maar ook iets fris hebben met wat fruitige zuren. Dus ge® zware wijnen met een overduidelf ke houtsmaak. Wijnen gemaafó van de Pinot Noir druif doen h over het algemeen goed, ook glaasje ernaast. Daar mag trouwen ook best een 'echte' rode Boi ne in, als het eraf kan. Maar u rea seert zich hopelijk wel wat er n< is om een goede Bourgognewijn doorgronden. Drie man, volgens beroemde Bourgondische schrijve Henri Vincenot: één gewillige ver en twee man om hem weg dragen. 'Een meisje', jubelt Middelste. Haar Maxima - ze is helemaal idolaat van onze prinses - heeft een dochter gekregen. 'Wauw, een meisje.' Of de vlag maar met een uit kan! De hele zondagmiddag hebben we de beval ling op de voet gevolgd. Via Teletekst en via de ingelaste journaaluitzendingen. Heel toevallig kregen we om halftwaalf al de eer ste melding mee en omdat het een noodge dwongen thuisblijfzondag was - Jongste ho ge koorts, ik snotterig en snifferig - zijn we blijven kijken. En nu, bijna halfzes, is het dan zdver. Middelste wil meteen een tekening gaan maken voor Maxima, Willem en het meisje. Als ze opschiet, kan die vanavond nog op de post en hangt de kaart morgen boven het kraambed. Denkt ze. Van de drie dochters is zij de enige Oranje fan. Ik ben het niet meer, maar als land kon ik ook zo opgaan in het wel en wee van de koninklijke familie. De geboorte van Willem-Alexander, ik weet het nog goed. Ik had de leeftijd die Middelste nu heeft. De hele school werd getrakteerd op beschuiten met muisjes en er ging een felicitatie na mens alle kinderen richting slot Dralcenste- ijn. Wat vond ik het leuk dat Beatrix een zoon had gekregen. Maar wat vond ik het jam mer dat hij bijna zes jaar jonger was dan ik. Dat maakte mij op slag kansloos als huwe lijkskandidate. Want ja, in die tijd leek een prinsessenbestaan mij het absolute einde. Vooral vanwege de kroontjes, de baljurken en de glazen muiltjes. Later zwijmelde ik weg bij de Sissi-fïlms. Wat blonken die kroontjes, wat waren ze zwierig die baljurken en wat zou ik ze graag eens willen passen, die schoenen met gouden gespen. Maar wat Sissi ook duide- Door Susanne Groeneveld redacteur en moeder van drie dochters lijk maakte was dat een prinsessenbestaan verre van een sprookje is. Ze zag haar man te weinig, ze mocht haar kind niet verzor gen, ze lag constant in de clinch met haar betweterige schoonmoeder. Mensen van koninklijke bloede benijd ik al lang niet meer. Zeker niet degenen die door het lot van de eerstgeborene als troonopvol ger worden aangewezen. Nooit een eigen mening mogen uiten, nooit een politieke voorkeur uit mogen spreken, nooit jezelf mogen verdedigen, ook al word je onheus bejegend. Verplichte studies, verplichte rei zen met verplichte diners. Altijd glimla chen, altijd vriendelijk blijven en altijd ach tervolgd worden door camera's en telelen zen. Goed, daar staan voordelen tegenover: geld in overvloed, nooit eten koken, poetsen, boodschappen doen, vakantie vieren in luxe oorden, op de eretribune zitten bij voetbalwedstrijden, EK's en WK's en heel veel vooraanstaande mensen ontmoeten. Dat gun ik ze. Voor geen geld zou ik met Maxima willen ruilen, om nog maar te zwij gen van dat kleine meisje dat misschien wel ooit onze koningin wordt. Maar hoe anders denkt Middelste daarover? Zij ziet alleen nog maar de kroontjes, de baljurken en de glazen muiltjes. "Wauw, een meisje.' woensdag 10 december 2003 Een achteloos veegje met een vinger onder je oog, een glimlach zonder kraaienpootjes of even je handen in je zij zetten. Minieme gebaren die we vaak onbewust maken, maar vol zitten met verborgen boodschappen die onze ware gevoelens onthullen. Je lichaam als taal. Door ANGELIQUE SPANINKS Communicatie draait om taal. Maar lang niet alle taal is ge sproken taal. Inte gendeel. Maar liefst 93 procent van onze communi catie is non-verbaal, dus niet ge vat in woorden. Dat is de taal die wij spreken met ons li chaam (55 procent) en de klank van onze stem (38 procent). Ogen en mond, handen en be nen spreken dus boekdelen. Ons hele lichaam is een theater van signalen. Van km in tot te nen, alles praat mee, al is het vaak subtiel. De vraag is dan ook in hoeverre wij ons bewust zijn van onze lichaamstaal. Nog interessanter is of anderen onze signalen ook opvangen. En in hoeverre wij zelf eigenlijk de signalen van anderen zien, maar ook weten te duiden. Met zijn onlangs in Nederland- Prins Charles frummelt veelvuldig aan zijn manchetknoop; volgens Collett een drempelsignaal. Hij doet het wanneer hij letterlijk of figuurlijk van de ene in de andere situatie stapt. Foto ANP se vertaling verschenen boek 'De verborgen boodschap' helpt de Engelse psycholoog dr. Peter Collett -collega van lichaams taalgoeroe Desmond Morris - ons een heel eind op weg. Geen Ruslands president Vla dimir Poetin is een be trekkelijk kleine man met een weinig uitge sproken kaak. Deze bei de kenmerken maken hem weinig opvallend; iets wat hij compen seert door een vrijwel constante boze frons en het imago van een vechtsporter. Foto AFP lichaamsdeel laat hij onbespro ken, geen onbewust trekje ont snapt aan zijn opmerkzaam oog en geen hoogwaardigheidsbe kleder is veilig voor zijn scher pe analyse van hun houdingen en gewoontes. En hoewel veel van zijn observaties en beschrij vingen heel alledaags en klein lijken, kijk je na lezing van Col- letts boek toch net even anders om je heen dan ervoor. Of om met Freud te spreken: 'Hij die ogen heeft om te zien of oren om mee te horen kan zichzelf ervan overtuigen dat geen enke le sterveling een geheim kan bewaren. Als zijn lippen zwij gen, ldetst hij met zijn vingers; de misleiding druipt uit elke po rie.' In De verborgen boodschap' vergelijkt Collett het leven met het spelen van poker. Niet al leen is het zaak je eigen gevoe lens over een goede of slechte hand met kaarten te beheersen; je moet ook in staat zijn om de signalen van je tegenspeler te doorgronden. Bluft hij of niet? En hoe kun jij hem misleiden? Daarbij kunnen de kleinste han delingen - geffunnik aan een oorlel of het doormidden bre ken van een koekje - doorslag gevend zijn. Maar natuurlijk zijn niet alle signalen beheersbaar. Neem lengtesignalen, ofwel het ver band tussen grootte en sociale status. Dat is bij geen enkele diersoort zo uitgesproken als bij de mens. Statistieken bewijzen dat langere mensen niet alleen succesvoller, maar ook gezon der en intelligenter zijn dan korte mensen. Zo telt op Wall Street letterlijk iedere extra centimeter boven de norm en levert maar liefst 600 dollar in maandsalaris meer op. Trou wens ook op universiteiten is lengte van belang: wetenschap pelijk medewerkers zijn door gaans 3 centimeter langer dan het nationaal gemiddelde, uni versitair hoofddocenten 3,81 centimeter en hoogleraren zelfs 4,93 centimeter dan de gemid delde persoon van hun leeftijd en geslacht. Ook blozen is een signaal dat wij niet kunnen beheersen. Hoe het werkt is nog altijd een mys terie, maar zelfbewustzijn en zorg om de mening van ande ren spelen er een hoofdrol bij. Een blos kan het gevolg zijn van betrapt worden op een fout maar ook van het krijgen van een onverwacht compliment. Er zit een angst onder om buiten de boot te vallen, het is een vorm van onbeheerst behagen, het openlijk tonen van spijt of schaamte. En het werkt: wie bloost wordt minder kwalijk ge nomen. Een van de belangrijkste meer bewuste signalen is de glimlach. Diana's glimlach is een verhaal apart. Ze beheerste meerdere sub tiel verschillende vormen die vrijwel allemaal terug te voeren waren op haar natuurlijke verlegenheid. Veel van haar charme lijkt haar zoon Wil liam te hebben geërfd. Foto EPA Bill Clinton bijt op zijn onderlip, een handelsmerksignaal dat gevoelig heid suggereert en waarmee hij vrijwel ieder publiek massaal voor zich weet in te nemen. Foto EPA Foto ANP Die kan zowel oprecht als vals zijn, waarbij het onderscheid subtiel is. Voor wie de ware van de geveinsde vreugde wil onder scheiden: let niet zozeer op de mond maar op de ogen. Daar zitten de 'orbicularis oculi'; sa mentrekking van deze spiertjes vernauwt de ogen en zorgt voor kraaienpootjes. Volgens de Franse anatoom Guillaume Duchenne bewegen deze alleen wanneer er sprake is van een oprecht gevoel of een aangena me emotie. Zoniet dan heb je te maken met een valse glimlach, die vooral is ingegeven door het verlangen sociaal en onbedreigend over te komen. Overigens weten de meeste mensen dit onderscheid intuïtief te maken. Opmerkelijk is wel dat het ons in de meeste gevallen weinig kan schelen of een glimlach vals of authentiek is; als er maar geglimlacht wordt. Het zijn dit soort wetenswaar digheden waar Colletts boek van overloopt. En al onthoud je er maar een paar van, ze geven het bestuderen van en meespe len in de rituelen rond kerst en oud en nieuw ongetwijfeld een nieuwe impuls. 'De verborgen boodschap. Het ge heim van lichaamstaal ontmaskerd' geschreven door dr. Peter Collett is verschenen bijAW.Bruna Uitgevers. Slijmerige Slubbers Ze zeggen de gekste din; maken geinige gelui en geven licht als je 5 speciale Slubber Sli; stopt. Slubbers is ee: nieuwe vondst van' ger, de maker va? der meer Furby. zijn maffe fla tjes die dol zij; slijm. Ze zijn- in drie kleun De blauwe h Fer Rotting, groene isFij Fieserik ent oranje Kees ter. Ze kosten! euro per stuk, Invloed van merknaam Op de website www.brandchannel.com is de verkiezi van 'the Brand of the Year 2003', het merk met de gr. ste betekenis, losgebarsten. Daarbij draait het niet pe om het merk met de grootste waarde of meeste Het gaat om een merk dat invloed heeft op ons dageE leven en een rol speelt in ons hoofd. Vorig jaar woni internetzoekmachine Google bijvoorbeeld. Daarvoor len onder meer het Rode Kruis, Al-Qaida en Artsen zo der Grenzen in de prijzen. Er kan tot en met 31 ber worden gestemd. De verkiezing is een initiatief^ het merkadviesbureau Interbrand. Stekeltjes op autogordel Om te voorkomen dat peuters de gordel op de achter-; bank per ongeluk loslclikken, zijn er nu stickers met prikkerige stekeltjes. De vingertopjes van peuters ze: den veel te gevoelig zijn voor deze stekeltjes, zodatze van de sluiting afblijven, aldus de importeur. Een king met zes stickers is voor 3,95 euro te koop bij de: tere babywinkels. Speciale hondenbrokken Voor labradors en Duitse herders heeft Royal Caning ciale brokken ontwikkeld. Labradors hebben aanleg^ dik te worden. Daarom hebben de nieuwe brokkenvz} Royal Canin een gematigd ener gie- en een hoog eiwitgehalte om het ideale ge wicht te behou den. Ook is de voeding goed voor de ge wrichten en het gezichtsvermo gen van labra dors. Een pro bleem van de Duitse herder is de spijsverte ring. De specia le voeding be vat licht ver teerbare ingre diënten. Ook zitten er be standdelen in die de kans op huidontstekin gen verminde ren en goed zijn voor de gewrichten. De brokken zijn wel wat duurde dan gewone: 17 euro voor een zak van drie kilo en 5: euro voor twaalf kilo.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2003 | | pagina 24