loodswater Graffiti-expert spoort daders op via unieke databank PZC RUDEN RIEMENS zaterdag 6 december 2003 Babooil en Evil, Carve en Junk, ze willetr'maar één ding: hun naam zo vaak mogelij k op een treinwagon. Want naamsbekendheid, daar draait het om in de wereld van graffiti. Zo vaak moge lijk je tag zetten bij je mooiste pieces. Een eenheid van de spoorwegpolitie van het Korps Landelijke Politiedien sten (KLPD), onder leiding van graffi ti-expert Jos Frissen maakt slim ge bruik van deze ij delheid in de steeds harder wordende strijd tegen de zelf verklaarde kunstenaars. Een unieke databank linkt daders aan tags. Jos Frissen geldt in Nederland als de abso lute top op het gebied van graffitibestrij ding. Gevreesd en gehaat, maar ook een be denkelijke muze voor 'grafiteurs' zoals hij de graffitispuiters noemt. Frissen zag zijn afbeelding al meerdere keren terug op pie ces. Achter zijn bureau hangt het sprekend ste voorbeeld in een lijstje: een cartoon van Frissen, het poppetje uitgerust met een enorme penis. Ingelijst of niet, graffiti is geen kunst, zegt Frissen stellig. De immense verzameling plaatjes van pieces in zijn computerbestand is ook geen kunstcollectie. Natuurlijk, de stukken zijn soms heel erg knap gemaakt, zeker als je bedenkt onder welke omstan digheden, in het pikkedonker op een ran geerterrein met de altijd aanwezige drei ging Om betrapt te worden. Maar de vol- gëkladde treinwagons bezorgen reizigers een gevoel van onveiligheid en de Neder landse Spoorwegen handen vol werk. Dgérom is de strijd ertegen geen kinderspel maar pure criminaliteitsbestrijding. Hard tégen hard, waarbij de spoorwegpolitie steéds zwaardere middelen inzet en droomt van toestemming om de daders niet langer op basis van artikel 141 te vervolgen (open lijke geweldpleging) maar met artikel 140, het veel zwaarder wegende 'deelname aan eén criminele organisatie'. De kans dat deze toestemming er komt is vooralsnog klein. En bovendien, is dat niet wét óverdreven? Het gaat immers om verf. Frissen vindt van niet. „Het gaat om heel grote'belangen en serieuze misdrijven." Vólgens hem is het een kwestie van inleven. „Stel je hebt een mooie middenklasse-auto gekocht en iemand spuit in het holst van de nacht een prachtige piece met vier kleuren op de motorkap. Daar ben je toch niet blij mee. Neem dan de NS. Eén treinstel, één en kele bak van de NS kost 500.000 euro." Dat is nog even iets anders dan een middenklas- sertje. Kinderporno Het paradepaardje van Frissen is de data bank die hij twee jaar geleden in het leven riep. Deze databank buit de geldingsdrang van graffitispuiters uit in hun nadeel. De tags waarmee de verfspuiters hun stukken ondertekenen, vormen keihard bewijsma teriaal in een steeds verbetener strij d van de spoorwegpolitie tegen de vervuilers. Fris sen begon met zijn zes man sterke team in Utrecht twee jaar geleden met het opzetten van deze databank. Als basis gebruikte hij het gangbare computerprogramma Edison, dat onder meer wordt gebruikt in de strijd tegen kinderporno. „Ik stond op het punt naar Australië te gaan om daar een systeem te bekijken, toen ik door een collega op Edi son werd gewezen. Daar moet iets van te maken zijn, wist ik meteen. Ik ben met een blanco versie aan de slag gegaan en het werkte." De graffitiversie van de databank bevat inmiddels 3600 'feiten', wat zoveel betekent als 3600 foto's van pieces, inclusief tag, plaats en omvang van de schade. Ook houdt het programma bij of de schade wel of niet te verhalen valt op de dader en of deze heeft bekend. De studie van een gefotografeerde piece, die Frissen en zijn collega's van de NS krijgen, maar ook vaak zelf van het internet plukken (graffitispuiters maken dankbaar en zeer professioneel gebruik van het www), is een zeer secuur werkje. De tags worden daarom alleen door de vakspecialist zelf gelezen en benoemd. „Niet iedereen leest hetzelfde. Als het fout gaat, raakt het hele systeem in de war. Als ik een tag verkeerd lees, doe ik dat consequent fout, waardoor het in ieder geval wel in het systeem is terug te vinden." Ook het Bombersblad, lijfblad van de graf fitispuiters, is vakliteratuur voor het poli tieteam. „Moeilijk te lezen tags worden daarin uitgelegd, heel handig." Als een graffitispuiter op heterdaad wordt betrapt, kijken de bestrijders meteen in de databank. Frissen: „In één oogopslag is dui delijk wat we van die persoon hebben." Als daar genoeg bewijsmateriaal uit rolt, volgt meestal een huiszoeking, waarbij soms hon- k\ Hi —a:li Het schoonmaken van bekladde treinstellen kost de Nederlandse Spoorwegen kapitalen. derden spuitbussen worden gevonden. En als de speurders echt een goede dag hebben ook een blackbook, de portfolio vol pieces die de meeste professionele spuiters bijhou den, waardevol bewijsmateriaal. Klos Wie gepakt wordt en te plukken valt, is zwaar de klos. Voor het spuitvandalisme staat een boete van veertig euro per bevlekte vierkante meter. En volgend jaar wordt het bedrag zelfs opgetrokken naar honderd eu ro per vierkante meter. De schade loopt daardoor per geval al gauw in de tiendui zenden euro's. Frissen: „Als het lukt, ver haalt de NS de vaak torenhoge kosten.Me- delijden heeft hij zelden. „Graffitispuiters zijn over het algemeen oudere jongeren. Ze zijn meestal goed opgeleid, hebben vaak een goede baan, waardoor ze goed te plukken zijn." Frissen kan de meest gangbare loopbaan en de drijfveren van de grafittispuiters inmid dels wel dromen. „De spuiters werken bijna altijd 's nachts op een emplacement, in het donker tussen de slapende treinen. Door de hoge pakkans staan ze stijf van de adrenali ne. Als je treinen bespuit, tel je pas mee." foto Mark van der Cort/GPD Maar de weg daar naartoe is lang, weet de specialist. „Je loopbaan begint meestal in de eigen woonwijk. Iemand die net begint, spuit zijn naam een paar honderd keer op de muren, alleen maar om naamsbekendheid te krijgen. Zodra je enige bekendheid hebt, zoek je contact met een of meer andere tag gers om samen mee door te gaan. Dan heb je een crew." Tientallen crews lopen er rond in Neder land. Frissen: „Je hebt crews van twee per sonen maar ook crews van honderd. Zodra je bent aangesloten bij zo'n bende begin je weer onderaan als Toy. Dat is het laagste van het laagste. Bovenaan staat del een spuiter die ontzettend veel maal heel erg goed is. Een Toy maakt zel!;- stukken maar mag de pieces van del helpen inkleuren. Puur om spuitere te doen, om te groeien." Horen bij een crew is horen bij eengo organiseerde gemeenschap. Ze hebbf eigen kledinglijn, een eigen postorde drijf en sites op internet waarop jek NS-materieel op schaal kunt vinder: die manier kunnen ze thuis oefenen! sen en meten voordat ze op pad gaar. De crews lijken niet te stuiten, graffc onverminderd populair, maar de ci| wijzen dat de Frissen-aanpak wel wr Dit j aar is in het eerste kwartaal een'; cante' daling van het aantal vierkan' ters graffiti te zien. Frissen: „Een k* minder dan het eerste kwartaal van: jaar." Eenmaal voor de rechter lijkei ders vooralsnog kansloos. Frissen tn „Van alle zaken die wij gedraaid heb! er nog nooit een op vrijspraak uitgefo Dankzij de databank is het aantal sd gemaakte vierkante meters inmidde! dubbeld, tot 100.000 vierkante mete: per jaar. Voor een graffitispuiter ge!: langer de versierde trein rondrijdt, k status dit oplevert. Voor de bestrijde cl geldt: hoe sneller de trein schoon is>c ter. Frissen: „Het streven is om de tri el te laten rijden en binnen 48 uur scho ei hebben." Dit schoonmaken gebeurt; ffl plaatsen in Nederland en kost de NS rt lijks ettelijke miljoenen. Hoewel Frissen en de zijnen zichnofl dwongen alleen op serieus vol gespo: treinen concentreren („Meer zou nik happen zijn") en niet op muurtjes en keersborden, is er vanuit het hele laf langstelling voor de aanpak. „Steedi krijg ik uit diverse regio's het verzot! een presentatie te geven. En regel® landen er foto's op mijn bureau mei: 3 zoek of ik er een dader bij kan vinde: Voorlopig blijft zijn dienst de enigf :J soort, denkt Frissen. „Binnen dereijj tie heeft graffiti geen prioriteit en zei de softwax-e niet in huis.Maar eengn te of een politieregio die met het prob worstelt, zou het systeem heel gemat zelf kunnen oppakken, denkt hij. zorgt dat mensen de foto's maken eni wordt geregistreerd, ben je al eenhf' RivkaGip '•tei >lo

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2003 | | pagina 24