Ondertussen bij Inter Scaldes
Schilderen is voor Cornejo een gevecht
Vissers komen
in actie tegen
quotakortingen
Vogelaars bijeei
in Middelburg
GELICHT
Wederopbouw
Bijeenkomst
over WCT
van een ^arac
kunst
Gitarist Van Teijlingen
stelt zich kwetsbaar op
Expositie in
Oostburg
Dubbelconcert
Porgy Bess
donderdag 4 december 2003
door Harmen van der Werf
ANTWERPEN - Een interna
tionale vissersvloot trekt vol
gende week woensdag over de
Westerschei de naar het centrum
van Antwerpen om actie te voe
ren tegen de voorgestelde kor
tingen op de visquota voor vol
gendjaar. Organisator M. Claes,
medewerker van de christelijke
vakbond in België, verwacht
maximaal vijftien kotters. „We
willen zo een gebaar maken
richting de Europese Unie en
het publiek wakker schudden."
Claes heeft Engelse, Schotse,
Franse, Belgische, Deens en Ne
derlandse vissers gevraagd mee
te doen. Of er Nederlandse sche
pen meevaren, is nog niet duide
lijk. „We gaan het komend
weekeinde mensen benaderen
en vragen mee te doen tegen een
kleine vergoeding", laat secre
taris G. Meun van de Federatie
van Visserij verenigingen weten
Organisator Claes heeft ge
vraagd vier schepen per land af
te vaardigen. Hij hoopt dat
woensdag uiteindelijk maxi
maal vijftien kotters zich 's mor
gens om vijf uur op de rede van
Vlissingen verzamelen om in
konvooi naar Antwerpen op te
stomen. De bedoeling is dat zij
tegen het middaguur afmeren
aan de kade in het centrum van
Antwerpen, op een steenworp
afstand van het Antwerpse
stadhuis.
Brussel
Op de kade wordt een protest
meeting gehouden. Visserijbe
stuurders houden toespraken.
Er is muziek en de in Oostende
beroemde zangeres Lucy Loes
geeft een optreden. Om de Ant
werpenaren warm te krijgen
voor de manifestatie, wordt er
vis gebakken en gratis uitge
deeld.
De actie vindt plaats een week
voordat de Europese ministers
van Visserij in Brussel bijeenko
men om over de quota voor vol
gend jaar te beslissen. Voor Ne
derlandse vissers staat er veel
op het spel. De Europese Com
missie heeft voorgesteld het
scholquotum met veertig p;
cent terug te brengen tot 44,
ton. De Nederlandse mini?.
Veerman zet in op 65.000 te
Hoewel de tongstand in
Noordzee goed is, wil Brus
ook het quotum voor die r,
soort verlagen, omdat tongyr
wordt gevangen in combins'
met schol.
De voor Nederland niet zou
langrijke kabeljauwstandbt,
waarschijnlijk op hetzelfde^
niveau als dit jaar, op 27®
ton.
Volgens visserij bestuurder
Fenijn uit Breskens zijn Frac
vissers van plan de havens;
blokkeren. Zij dreigen ook w
visrechten kwijt te raken inE'
Kanaal en de Golf van Bisks
In Nederland zal het niets
harde acties komen. „De act
bereidheid onder Nederlant
vissers is niet groot", zegt F;
nijn, „en als wij havens blokt;
ren, zoals twee jaar geleden:,
gen de sluiting van visgrond
om kabeljauw te sparen, kri|.
gelijk schadeclaims aan
broek. In Frankrijk werkte
niet zo."
MIDDELBURG - Het Zcet
Vogelaarsoverleg houdt dt
derdag 11 december de jaar!
se bijeenkomst. Dat gebeurt
de aula van de Zeeuwse Bib!
theek in Middelburg, var
19.30 uur.
M. van Roomen van Sovonï
gelonderzoek en C. Berrevcc
coördinator ganzen- en zr.
nentellingen in de Delta sp:
ken over het thema Zeek
watervogelland.
G. Vermeersch van het Instil:
Natuurbeheer Vlaanderen,g
in op de tot nu toe bekende ge,
vens voor de nieuwe Vlaa:
broedvogelatlas, die eindï
verschijnt.
Hij behandelt onder meer
grensoverschrijdende situ|
en enkele typisch Zeeuwseso
ten in Vlaanderen.
door A. J. Snel
Ze hebben geen tijd gehad om ter
neergeslagen te zijn. Al op de dag
na de grote brand die het restaurant
Inter Scaldes vernietigde, hadden ze
het gevoel: 'We gaan er weer voor'. Pa
tron cuisinier Jannis Brevet en zijn
echtgenote Claudia kenden geen twij
fel. Hun zaak, met twee Michelinster-
ren, zou herrijzen. Dagelijks worden
ze nu geconfronteerd met de trooste
loos aandoende restanten van het ge
bouw waarin ze in augustus 2001 met
grote bezieldheid begonnen. Ze zien
achter het casco dat na het vuur over
bleef het nieuwe Inter Scaldes, dat ge
lijk zal zijn aan het oude.
Het liep allemaal uitstekend. Twee
jaar nadat de Brevets het Kxuiningse
restaurant hadden overgenomen van
Maartje en Kees Boudeling, konden ze
vaststellen dat de gasten het restau
rant en het daarnaast staande manoir
trouw waren gebleven. Brevet: „We
wisten dat we risico's liepen. Maartje,
die de zaak een grote naam had gege
ven, vertrok en wij moesten het ver
trouwen winnen. We hielden de twee
sterren en we hielden de gasten, zo
bleek in de eerste twee jaar. En toen
brak op tien september de brand uit.
De schok was enorm. Eerlijk gezegd
zou ik niet weten wat ik op die avond
van de brand heb gedacht. Het gaat in
een roes voorbij. Ik weet wel dat we
geen moment hebben gedacht aan een
definitief einde van Inter Scaldes.
Daar zijn we te veel ondernemer voor.
Het vertrouwen in onszelf is niet ge
broken.
Vrijwel alles waren ze kwijt. Van het
hoofdgebouw met het rieten dak ston
den de buitenmuren nog overeind en
dat was het zo ongeveer. De complete
inventaris, meubilair, servies, bestek,
linnen, alles was weg. Het grootste
deel van de wijnvoorraad was haast
waardeloos geworden; de etiketten
waren van de flessen geweekt. Ook
privé waren ze tot nul teruggebracht.
Brevet: „We woonden boven het res
taurant. Het ergste was het voor onze
zoon Niels. Zijn auto's, zijn knuffels,
zijn kleren, alles was hij kwijt. De dag
na de brand moest hij zonder jas naai
school. Hij heeft er nog wel last van,
denkt terug aan de rook en het vuur.
Claudia en ik hadden ook alleen nog
maar de kleren die we droegen toen de
brand uitbrak. Ik liep een dag later
met de schoenen van mijn broer, een
broek van de sommelier en een hemd
van de oberkelner aan. En wat ik vre
selijk jammer vind; mijn hele verza
meling kookboeken, wel honderden,
is vernietigd. Daar zaten nogal wat
zeldzame uitgaven bij die je nooit
meer kunt kopen. Nee hoor, aan mijn
manier van koken zal niemand het
merken. Het zit allemaal in mijn
hoofd."
Massaal medeleven
Claudia, Niels en Jannis Brevet heb
ben in de tijd van zware tegenslag niet
alleen treurnis ervaren. Er was ook
massaal medeleven. „Van gasten, col
lega's, leveranciers en van bekende en
onbekende mensen uit het dorp. Er
kwam een man met zijn kinderen, die
we helemaal niet kenden, een stuk
speelgoed voor Niels brengen. De
voetbaltrainer belde op of Niels naai
de training zou komen en wij hoefden
nergens voor te zorgen: shirt, broek
schoenen, het werd allemaal geregeld.
De mensen hier uit het dorp weten wel
dat wij ons inkomen voor een deel op
zondag verdienen en daar kan niet ie
dereen zich in vinden. We hebben na
de brand niets gemerkt van zulke ge
voelens. Het was alsof Inter Scaldes
van heel veel mensen is. Geweldig."
De maanden na de brand zijn voor de
Brevets hectisch geweest. „Er is wel
gevraagd of we ons een beetje konden
vermaken. Na zo'n gebeurtenis kun je
je normale werk natuurlijk niet doen.
Wij draaien hier gewoonlijk zo'n
tachtig tot negentig uur per week. Na
de brand bleken er allerlei andere din
gen op ons af te komen. Je hebt opeens
je handen vol aan overleg met de ar
chitect, verzekeringsmensen, aanne
mers. Ik heb alles tot in de kleinste de
tails doorgenomen en merkte dat ik 's
avonds om half negen echt moe was.
Geestelijk moe. Het gaat natuurlijk
niet zonder emoties. We hebben ons
best gedaan om tij deli j k ander werk te
vinden voor ons personeel. Van de ze
ventien mensen werkt het grootste
Jannis Brevet (1) praat met aannemer G. Dronkers over de nieuwbouwplannen voor Inter Scaldes.
foto Dirk-Jan Gjeltema
aantal al dan niet fulltime bij colle
ga's. Om mensen in dienst te houden,
heb je een bedrijfsschadeverzekering.
Die heb je óók nodig om de tij d te over
bruggen dat je compleet zonder inko
men zit. Het hotel draait ook niet
meer. Je kunt gasten niet tegenover de
puinhopen laten zitten en we hebben
geen voorzieningen. Het manoir is een
aanvulling op het restaurant en niet
andersom."
Hoeveel tijd de wederopbouw zal ver
gen, staat nog niet vast. De Brevets
hadden gehoopt in de tweede helft van
april weer gasten te kunnen ontvan
gen, maar het ziet ernaar uit dat het
later wordt. Dat heeft te maken met
een moeizame afwikkeling door de
verzekeringen. Jannis Brevet: „Tien
dagen voor de brand was onze verze
kering van de ene maatschappij over
gegaan naar de andere. Er is nu een
verschil van mening over de vraag wie
cle dekking geeft. De eerste verzeke
ringsmaatschappij, de tweede, of de
aansprakelijkheidsverzekering van
de tussenpersoon. We zitten niet met
de vraag óf er wordt vergoed, maar als
de maatschappijen willen uitmaken
welke moet betalen, dan geeft dat wél
vertraging. Om die zo klein mogelijk
te houden, spannen we een kort ge
ding aan waarbij de rechter de knoop
maar moet doorhakken. Intussen
gaan we, in een wat rustiger tempo,
gewoon door met de wederopbouw.
Het kan wel zomer volgend jaar zijn
voor we weer gasten kunnen ontvan
gen. Jammer. Als ik denk aan koken,
dan kriebelt het. Nu het wat rustiger
is, kan ik misschien hier en daar eens
iets aanpakken."
door Rinus Antonisse
MIDDELBURG - De provin.
Zeeland houdt vrijdag 121
cember enkele informatie!
eenkomsten over de Wea
schelde Container Termii
Daarin komt de analyse aam
orde, die wordt gemaakt m
aanleiding van de afwijzet
uitspraak van de Raad vanS;
te over de WCT. Voor het on4:
zoek is als deskundige F. tenli
aangetrokken.
Hij moet aangeven wat er isc;
gegaan in de besluitvorming
of er mogelijkheden zijns
nieuwe procedure voor de W
in gang. te zetten. Hierbij wc:
onder meer gekeken naar:
afweging van ecologie coë
economie, de (inter)natioa':
regels op het gebied van natï
en de vervoerseconomie
samenhang met regionale li
vens.
In de analyse wordt nadruk,
lijk aandacht besteed aan
problemen die toename van!
goederenvervoer per spoor
oorzaakt. De provincie wilb'
over samen met de gemeen:
op Zuid-Beveland nader ov;
leg plegen met de minister::
Verkeer en Waterstaat.
Tijdens de informatiebij»
komsten worden de eerster»
taten van de analyse toegeli"
Op 13 februari is een Statem
gadering voorzien, waarin e'.
besluit genomen moet wott
over het al dan niet verder gr',
met de WCT.
De eerste bijeenkomst is
stemd voor Statenleden en 'c
gint om 14.30 uur. Vanaf ll$
uur worden in de filmzaal'
de provincie (AbdijMiddèlbi
vertegenwoordigers van oit
heden en maatschappelijke:-
ganisaties (en personen/inS
lingen die tegen het eerste W
besluit in beroep gingen bij
Raad van State) op de hoef
gesteld.
Advertentie
Memoires
^E« JH u' f de goot j
van het i
begon, woonde ik al in Neder
land. Ik bezocht musea in Ne
derland, galeries met werk van
Nederlandse kunstenaars, ik
had oog voor het Nederlandse
landschap en het Nederlandse
licht. Dat zit allemaal in mijn
werk. Als mensen mij vragen of
er niet toch iets Spaans in mijn
schilderijen zit, moet ik ze te
leurstellen. Dat is absoluut niet
het geval."
Landschap
Wat Cornejo fascineert aan het
schilderen van stillevens is dat
hij de werkelijkheid die hij zo
precies naschildert toch naar
zijn hand kan zetten. „Een land
schap is een landschap. Je kant
je eigen positie daarin bepalen,
maar vervolgens moet je schil
deren wat je ziet. In stillevens
kun je alles manipuleren. Ik kan
schilderen wat ik zelf mooi vind.
Het schilderen is steeds op
nieuw een gevecht. Een mooi ge
vecht, waarbij een blanco pa
neel langzaam gevuld wordt
met kleur. Ik schilder bijna in
een roes. Ik ben er uren per dag
mee bezig."
Cornejo schildert graag fruit.
De voorwerpen die hij op zijn
schilderijen afbeeldt, hebben
altijd iets ouderwets. Naar een
moderne keukenmachine of een
elektrisch apparaat is het tever
geefs zoeken. „Oude dingen zijn
mooi, omdat je er vaak een heel
leven in kunt zien", legt Cornejo
uit.,Iets wat dertig j aar lang el
ke dag is gebruikt, krijgt een be
paald patina. Dat is de nostalgie
van het verleden. Dat je die ro
mantiek er vanaf kunt lezen,
vind ik mooi, maar toch probeer
ik juist dat in mijn recente schil
derijen een beetje uit de weg te
gaan. Ik wil een bepaalde sfeer
overbrengen en dat doe ik door
middel van lichtval en kleur. De
scheur in een tegel of de deuk in
de muur doen een te direct appèl
op een romantisch gevoel. Ik
zoek het juist meer in minima
lisme, in een strakke vormge
ving. Dat vind ik een modernere
benadering."
Wat Cornejo met zijn schilderij
en teweeg wil brengen, is onver
anderd. „Ik hoorde laatst van
ouder echtpaar dat twee schil
derijen van mij heeft gekocht
hoe zij soms 's nachts tot vijf uur
opblijven om naar mijn werk te
blijven kijken. Dan ben ik ge
slaagd in wat ik beschouw als de
eerste opdracht van een kunste
naar: mensen blij maken."
Expositie: stillevens van L.J. Corne
jo, t/rn 3 jan in Galerie De Praktijk
in Wissenkerke, open do t/m za van
13.00-17.00 uur.
GOES - Van zijn vorige album
Morgenland zijn in de loop van
vier jaar vijfentwintighonderd
exemplaren verkocht. Dat bete
kent dat de Goese zanger/gita
rist Theo van Teijlingen met zijn
liedjes een gevoelige snaar
raakt. Onlangs bracht hij zijn
tweede cd uit, getiteld Lege
handen. „Ik stel me in mijn lied
jes kwetsbaar op. Mijn nieuwe
plaat is nog persoonlijker dan
de vorige, omdat de afgelopen
drie jaar heftig waren. Daar
schrijf en zing ik over."
Vanaf zijn zestiende zingt Van
Teijlingen (45) en speelt hij gi
taar. Als tiener vormde hij met
een neef het folkduo Benedi-
camus. Vijf jaar lang trokken ze
door Nederland en België, voor
namelijk langs de koffiebars
van Youth fot Christ. Ze brach
ten twee platen uit. Daarna trok
Van Teijlingen als eenmansthe-
ater langs scholen in Nederland,
België en Zweden, werkte hij
vijf j aar in Denemarken en sinds
1987 is hij godsdienstleraar. Hij
is altijd liedjes blijven schrij
ven. Hij vertolkt ze nu meestal
tijdens kerkdiensten.
Hij omschrijft zijn repertoire als
'wat ze in België kleinkunst
noemen'. „Denk aanElly&Rik-
kert of Stef Bos. Mensen verge-
lij ken me ook wel met Boud wij n
de Groot." De gitaar is de rode
draad in zijn muziek, maar de
liedjes op Lege handen hebben
mooie arrangementen meege
kregen waarin bijvoorbeeld ook
orgel en viool een prominente
rol spelen. „Dat is het werk van
Cor de Rijke, die meespeelt op
de plaat en in wiens studio we
alles hebben opgenomen. We
hebben ernaar gestreefd de lied-
jes zo op te nemen, dat ze her
kenbaar zijn als ik ze live speel.
Tegelijkertijd wilden we dat er
wat meer te horen zou zijn dan
alleen gitaar."
Teksten
Hoeveel aandacht ook aan de
muziek is besteed, het draait in
de liedjes van Van Teijlingen om
de teksten. Die gaan altijd over
wat hij meemaakt. „Laatst is
aangetoond dat er in Nederland
veel schrijvers zijn", verklaart
hij. „Daar reken ik mezelf ook
maar toe. Ik heb de behoefte
dingen die ik denk of meemaak
te verwoorden in liedjes. Ik stop
daar iets van mezelf in, omdat ik
merk dat daardoor communica
tie op gang komt.
Van Teijlingen zingt over het
De Goese zanger/gitarist Theo
van Teijlingen bracht onlangs
zijn tweede cd Lege handen uit.
overlijden van zijn moeder, over
de opvang van kinderen met
aids in Oeganda over de dicta
tuur van de televisie en over zijn
geloof. Wat in veel liedjes terug
keert is het besef dat de ware
rijkdom vaak schuilt in een
voud. Van Teijlingen: „In het
liedje 'Het station' observeer ik
mensen die door elkaar krioe
len, die reizen, die het allemaal
druk hebben. Ik stel daar tegen
over dat je steeds minder nodig
hebt in het leven. Het gaat om de
wezenlijke dingen. Dat is eenle
vensles. Niet zozeer één die ik
aan anderen wil opleggen, mis
schien nog wel eerder aan me
zelf. Ik hou ook mezelf een spie
gel voor. Dat relativerende is
iets wat ik wel in mij heb. An
derzijds is juist die instelling de
afgelopen jaren op de proef ge
steld, omdat mijn ouders over
leden en ik zelf mijn werk een
tijd niet meer aankon. Ik heb ge
merkt dat het hielp dat ik dat
soort dingen kon verwoorden in
een liedje. Het helpt je met de
verwerking en je komt een stuk
wijzer uit zo'n periode."
De cd Lege handen is te bestellen bij
stichting De Figurant, Hornïkswei
69, 4464 AT Goes (wiow.defigurant-
,nl). De opbrengst gaat naar de op
vang van zigeunerkinderen in Ser
vië en aidskinderen in Oeganda.
Theo van Teijlingen treedt zondag
op in de Morgenster in Middelburg
(18.45 uur), zon 21 dec in de Sions-
kerk in Oostkapelle (10 uuren 24
dec in de Oostkerk in Middelburg
(22.30 uur).
door Ernst Jan Rozendaal
WISSENKERKE - De Neder
landse stillevenschilder heeft
een voorkeur voor de kleuren
blauw en grijs. Hij ordent zijn
voorwerpen strak en streng, de
compositie is zelden overdadig.
De Spaanse stillevenschilder
houdt van harde en warme kleu
ren. Sienna, oker, rood. Luis Ja-
vier Cornejo (Salamanca, 1943)
is een Spanjaard, maar voelt
zich een Nederlands kunste
naar. „Mijn grootste wens is deel
uit te maken van de Nederland
se kunstgeschiedenis. Al word
'ik maar in ééji regeltje ge
noemd."
De afgelopen jaren is het werk
van Cornejo herhaaldelijk te
zien geweest in Galerie De
Praktijk in Wissenkerke. Deze
maand zijn daar negentwintig
stillevens van zijn hand te be
wonderen. Het is niet alleen re
cent werk. Tot het wat oudere
werk horen twee grote schilde
rijen getiteld Keukenhoek I en
II. De expositie laat zien welke
ontwikkeling het oeuvre van
OOSTBURG - In verpleeghuis
De Stelle in Oostburg exposeren
leerlingen van kunstenaar
Johnny Beerens tot en met fe
bruari pastel-, aquarel-, olie
verf- en acrylwerk.
De cursisten halen inspiratie uit
verschillende onderwerpen en
voorwerpen, zoals verpak
kingsmateriaal, hout en stenen.
In de vitrines zijn droomfiguren
te bezichtigen van mevrouw
Hermans-De Krijger. De stoffen
creaties -gemaakt met materi
aal uit Thailand en Nepal- to
nen verschillende karaktertrek
ken. De Stelle is dagelijks te
bezoeken van 09.00 uur tot
20.30 uur.
TERNEUZEN - De No Long-
field Jazz Crackers en Jurbena
treden zaterdag 13 december op
in de Temeuzense jazzclub Por
gy «Si Bess.
Het dubbeloptreden wordt ge
geven ter gelegenheid van ver
jaardagen van zowel bandleden
als leden van de Stichting Back
to the Dixies. Het concert begint
om 21,00 uur.
Cornejo heeft doorgemaakt.
Zijn composities zijn eenvoudi
ger geworden, hij is zich meer en
meer gaan richten op de essen
tie. Kon hij vroeger zijn hart op
halen aan de precieze uitbeel
ding van een gat in de muur of
een scheur in een vloertegel, nu
laat de schilder dergelijke de
tails weg. Hij wil niet dat de blik
van de toeschouwer zich ver
snippert, hij waagt aandacht
voor het geheel. Is hij steeds Ne-
derlandser gaan schilderen?
Cornejo: „Dat kun je niet zeg
gen, omdat ik in Spanje nooit
heb geschilderd. Twintig jaar
geleden, toen ik met schilderen
Keukenhoek I van Luis Javier Cornejo.