PZC
Het taaie verzet van Murre
Weg geëffend voor
natuurlijkere Delta
Zeeuwse Kunstkring pakt
uit met decemberexpositie
Licht en ruimte vormen hemelladder
Binnen wordt buiten bij
Ruud van Koningsbrugge
EL1CHT
12
57 km per uur
kunst
zaterdag 29 november 2003
Bewoners moeten
meer profiteren
van subsidie
vitaal platteland
Radar
Regionale
brandweer
wint prijs
Serie
MIDDELBURG - Geld voor
verbetering van de leefbaarheid
op het platteland moet méér te
recht komen bij bewoners en
minder bij instanties. Ook moe
ten de regels voor uitvoering
van nieuwe plannen in het bui
tengebied worden versoepeld.
Die opdracht kreeg gedeputeer
de A. Poppelaars (CDA, omge
vingsbeleid) mee van de Staten
commissie Ruimte. Als positief
voorbeeld van 'vitaal platteland
Zeeland' werd de steun voor in
richting van appartementen op
boerderijen genoemd.
Grofweg gaat er van het be
schikbare geld 40 procent naar
ondersteuning (zogenaamde
'proceskosten') en 60 procent
naar projecten. Dat moet an
ders, oordeelden VVD, CDA en
SGP. Daar was de gedeputeerde
het van harte mee eens en hij
slaat in 2004 al die richting in.
Statenlid J. Maris (VVD) wees
op de problemen bij het tot
stand brengen van 'nieuwe eco
nomische dragers', ofwel ne
venactiviteiten op de boerderij
of een andere bestemming voor
agrarische bedrijfsgebouwen.
Zo liggen er bij de gemeente
Schouwen-Duiveland al lange
re tijd plannen op de plank,
waarmee niks gedaan wordt.
„De tijd tussen aanvraag van
een plan en realisering is vier tot
tien jaar", zei Maris. „Dat is veel
te lang. Mensen die iets willen
lopen met hun hoofd tegen de
muur en zeggen: we stoppen er
mee." Hij drong aan op versoep-
ling van de regels en vond
E. Wijffels (CDA) aan zijn zijde.
De SGP'er J. Adriaanse stelde
dat te weinig steun bij de land
bouw terecht komt. Ook meen
de hij dat de mogelijkheden van
vitaal platteland Zeeland te
weinig bekend zijn bij bijvoor
beeld dorpsverenigingen.
Gedeputeerde Poppelaars
merkte op dat Zeeland naar ver
houding juist veel agrarische
plannen ondersteunt. „Ze moe
ten natuurlijk wel vernieuwend
zijn. En er lopen ook nogal wat
projecten buiten de regeling
voor vitaal platteland om." Hij
herinnerde eraan dat aan aan
passing van de regels voor nieu
we economische activiteiten ge
werkt wordt.
door A. J. Snel
De bureaucratie leeft, en wij met
haar. Dat heeft de Vlissinger Wil
lem Cornelis Murre in de afgelopen drie
jaar wel aangetoond. Samen met een
reeks justitiële instanties bouwde hij,
rond een geringe snelheidsovertreding,
een dossier op dat bij afsluiting 685
gram woog. Murre ging een gevecht aan
waarvan de uitkomst bij voorbaat vast
stond: hij zou verliezen.
Wie de heerschappij van de ambtenarij
denkt te kunnen breken, vergist zich.
Murre heeft het nu maar opgegeven.
Moe en niet geheel voldaan kan hij te
rugzien op een periode van argumente
ren en heisa maken. Nog altijd heeft hij
het niet op de in zijn ogen chagrijnige
overheid. Maar hij kan er ook wel om
lachen, al heeft het hem een paar centen
gekost.
De mission impossible van de Vlissin
ger begon op 15 augustus 2000. Volgens
een brief met acceptgiro van het Cen
traal Justitieel Incasso Bureau te Leeu
warden reed Murre op die kwade dag 5 7
kilometer per uur (na meetcorrectie)
over de Schroeweg te Middelburg, ter
wijl de toegestane snelheid daar op ten
hoogste 5 0 ligt. Of hij maar 110 guldens
- die hadden we toen nog - wilde over
maken.
Dat wilde Murre niet. Hij wil achteraf
wel kwijt wat hem zoal tegenstaat in de
gang van zaken. „De politie houdt zich
met dat soort onzin bezig inplaats van
boeven te vangen. Het gaat er alleen
maar om extra geld binnen te krijgen.
Met veiligheid heeft het al helemaal
niks te maken, dat blijkt ook uit het
dossier. De burgers worden op een raz-
zia-achtige manier achternagezeten. Ik
ben een oppassende, nette, belasting
betalende burger met blanco strafblad
en ik wil zo niet behandeld worden.
Maar ja, 'de wet is de wet', zeggen ze
dan. Volgens mij is het gewoon poen-
graaierij die achter de heksenjacht op
de kleine snelheidsovertreder zit. Het
roept weerzin op tegen het bevoegd ge
zag."
Dat bevoegd gezag toonde zich onver
stoorbaar gedurende de drie jaar du
rende strijd met de kleine snelheids
overtreder Murre. Die bleef trouwens
even onverzettelijk. Murre kan zich
niet herinneren ooit op de Schroeweg te
hebben gereden en wil de bewijzen zien.
Hij krijgt te horen de overtreding is
vastgelegd met behulp van een Gatso
Willem Cornelis Murre: „Ik wilde zand in de machine strooien."
Radar 24, constateert dat op de foto die
van zijn nummerplaat is gemaakt niet
te zien is dat het werkelijk om zijn auto
gaat en wenst vervolgens vergaand in
zicht in de manier waarop de Gatso Ra
dar is geijkt. „Het ging me vooral om
mijn principes", zegt hij thans. „De on
zinboetes moeten stoppen.
Vindingrijkheid kan Murre niet worden
ontzegd. Hij ontwikkelt zich tot een
meester in het tijdrekken. Op alle brie
ven en aanzeggingen van een keur aan
instanties te Middelburg en Leeuwar
den levert hij commentaar, hij stelt
aanvullende vragen en gaat in verzet
dan wel in beroep. Als een beroep niet
ontvankelijk wordt verklaard, gaat hij
daartegen in verweer, als hij een eindje
met de auto heeft gereden om ergens
stukken in te zien, dient hij een declara
tie voor gereden kilometers in bij justi
tie en als die zijn verzoek om betaling
afwijst, vraagt hij belangstellend welke
middelen hem verder nog ten dienste
zouden kunnen staan.
Het moet gezegd, justitie blijft onbuig
zaam doch met grote trouw en zorgvul
digheid antwoord geven. Stellig zullen
sommige overheidsdienaren wel eens
klam zijn wakker geworden als Murre
in hun nachtmerries was verschenen,
maar uit hun geschriften blijkt nimmer
dat ze zich door het Vlissings verzet la
ten gek maken. Uit de schriftelijke
stukken die ze produceren, spreekt
geen emotie. Nou ja, één keertje krijgt
Murre een brief van het Justitieel Incas
sobureau, dat hem 'bij wijze van hoge
uitzondering' aanbiedt de oorspronke
lijke boete van 110 gulden te betalen. In
euro's omgezet dan, maar zonder de ge
bruikelijke bijtellingen voor late beta
lers. Er klinkt enige wanhoop door in
die extra voordeelaanbieding. Murre
gaat er niet op in.
foto Ruben Oreel
Omdat het wisselen van twee brieven
als regel tenminste enkele weken vergt,
wordt het moment waarop het eindspel
zal worden gespeeld steeds verder ver
schoven. De komst van een deurwaar
der met dwangbevel vermag Murre niet
te vermurwen. Zijn aanbod een alter
natieve werkstraf te aanvaarden dan
wel in een penitentiaire inrichting te
worden opgenomen wordt door justitie
van tafel geveegd als zijnde niet vol
gens de regels. Ook de gulle geste de
schuld in termijnen te betalen, wordt
door justitie niet in dank aanvaard. In
tussen vermaakt Murre zich tussendoor
met een briefwisseling tussen hem en de
CDA-fractie in de Tweede Kamer. De
fractie toont begrip voor alle betrokken
partijen.
In september van dit jaar kwam de
strijd ten einde. Murre had het gevoel
dat hij toen wel voldoende zand tussen
de raderen had gestrooid. Hij betaalde.
Om precies te zijn 222,13 euro. Volgens
een ruwe, eigen schatting maakte hij in
de afgelopen drie jaar nog zo'n 500 euro
aan griffie-, porto- en diverse kosten.
Wat het gevecht justitie heeft gekost,
valt niet te becijferen, maar als Murre
erover nadenkt, moet hij lachen.
door Harmen van der Werf
GOES - De weg is bestuurlijk
geëffend voor het herstel van
een natuurlijkere Delta in zuid
west-Nederland. De rijksover
heid heeft het licht op groen
gezet, maar nog geen geld toege
zegd.
Gisteren vond er topoverleg
plaats over de Deltawateren.
Staatssecretaris Schultz van
Haegen van Verkeer en Water
staat en minister Veerman van
Landbouw, Natuur en Voedsel
kwaliteit waren aanwezig. Zij
spraken met vertegenwoordi
gers van de Delta-provincies
Zeeland, Zuid-Holland en
Noord-Brabant, onder wie de
Zeeuwse gedeputeerde M. Kra
mer. Hij was na afloop ronduit
tevreden.
De bewindslieden steunen de
toekomstvisie van de drie pro
vincies op de Deltawateren, die
eind vorig jaar is gepresenteerd.
Het wegnemen van de harde
scheidingen tussen zout en zoet
water, door de aanleg van de
Deltawerken, en het herstel van
getij staan centraal in het plan.
Onder meer het verder afkalven
van zandplaten in de Ooster-
schelde moet zo worden voor
komen. En het nu zoute Gre-
velingenmeer moet weer een
overgangsgebied worden tussen
de grote rivieren en de Noord
zee.
Al die ideeën worden de komen
de tijd uitgewerkt in een actie
programma, zo is gisteren afge
sproken. Het is de bedoeling het
actieprogramma begin maart te
presenteren op een symposium.
Geld voor de uitvoering is er nog
niet, maar dat is aldus gedepu
teerde Kramer 'van later zorg'.
Voor het herstelplan, het Delta-
plan-plus, is dertig jaar uitge
trokken.
Actueler zijn de problemen met
blauwalgen in het Volkerak-
Zoommeer. Schultz van Haegen
en Veerman hebben toegezegd
mee te werken aan een actieplan
voor het meer op de grens van
Zeeland en Noord-Brabant.
Eind volgend j aar moet dit klaar
zijn, tegelijk met een studie naar
de zoetwatervoorziening voor
de landbouw.
Schultz van Haegen en Veerman
hebben tijdens het topoverleg
aangegeven vast te houden aan
het gedeeltelijk openstellen van
de Haringvlietsluizen, het eer
ste project op weg naar een na
tuurlijkere Delta. Het grootste
financiële knelpunt is nog het
veilig stellen van de drinkwa
tervoorziening, als Noordzee
water het nu zoete Haringvliet
kan binnenkomen. Kramer
heeft toegezegd te willen be
middelen richting het Zeeuwse
nutsbedrijf Delta, dat uit het
Haringvliet water haalt voor
Goeree-Overflakkee en Schou
wen-Duiveland.
Het Haringvliet-project kwam
deze herfst onder vuur te liggen
in de Tweede Kamer. WD-Ka-
merlid J. Geluk diende een
motie in om het plan te herover
wegen en het Haringvliet als
zoetwaterreservoir voor de
landbouw en industrie te be
houden. Hij hield de motie aan
in afwachting van het topover
leg. De Tweede Kamer kan bin
nenkort een brief tegemoet zien,
waarin Schultz van Haegen en
Veerman aangeven waarom zij
het project willen doorzetten.
GOES - De regionale brand
weer Zeeland heeft uit handen
van minister Remkes van Bin
nenlandse Zaken de oefenprijs
Rampenbestrijding 2003 ont
vangen voor de beste multidis
ciplinaire oefening.
De oefening van het Zeeuwse
korps, 'Duizend bommen en
granaten' geheten, had als the
ma een incident in de Wester-
schelde en is opgezet met de
politie Zeeland, het bureau ge
neeskundige hulpverlening bij
ongevallen en rampen van de
GGD Zeeland en adviesbureau
CMC. De Zeeuwse inzending
werd door een jury onder voor
zitterschap van burgemeester
Mans van Enschede als beste
van de vijftien deelnemers ver
kozen. De bestuurlijke variant
van de rampbestrijdingsprijs
ging dit jaar naar het kabinet
van de commisaris van de ko
ningin van Gelderland.
door Ernst Jan Rozendaal
MIDDELBURG - De Zeeuwse
Kunstkring doet in december
van zich spreken. Nadat het
kofferproject van de 45 jaar
oude kunstvereniging dit jaar
al in iedere Zeeuwse regio de
aandacht trok, wordt de jaar
lijkse decembertentoonstel-
ling in Middelburg dit keer
groter aangepakt dan ooit.
Niet alleen in de Vleeshal is
werk te zien van Kunstkringle
den, maar ook in de galeries De
Brugmans, Miems van Citters,
Leen van Duivendijk, Saskia
Eggink, Marijke Gussenho-
ven, Andre Kappert, Jan Ket-
telerij, Marie Louise Kom-
mers, Mar ja de Lange, Giel
Louws, Renee Mink, Gerda
Rutters en Rijnhard Schregar-
dus. Tijdens de expositie pre
senteert de Zeeuwse Kunst
kring een nieuw logo en wordt
een nieuwe website geopend.
Het adres daarvan is www-
.zeeuwsekunstkring.nl. De
website is vanaf 19 december
toegankelijk.
Vier Gemeten, In Depot, Gale
rie T, 't Haentje te Paart, De
Osseberg en in de mediawinkel
De Drukkerij.
Als vanouds heeft de Zeeuwse
Kunstkring rond de jaarwisse
ling de beschikking over de
Vleeshal in Middelburg. Voor
de tentoonstelling die daar van
20 december tot en met 4 janu
ari plaatsvindt, is de Middel
burgse architect Johan de Ko
ning gevraagd een speciaal pa
viljoen te ontwerpen. Nieuw is
dat ook ruimtes buiten de
Vleeshal worden gebruikt. Het
complete tentoonstellingspro
ject krijgt de titel 'Voorbij de
dag' mee, naar een gedicht van
Theo Raats Voorbij de dag
volg ik het licht dat met de tijd
verdwijnt en nieuw weerbars
tig materiaal wacht hunke
rend op de eeuwigheid).
De kunstenaars die aan de ma
nifestatie meedoen zijn Coby
Boone, Tessa Braat, Jorien
door Ernst Jan Rozendaal
BURGH-HAAMSTEDE - Van
binnen maakt hij buiten en van
buiten maakt hij binnen. Kun
stenaar Ruud van Konings
brugge toont in Galerie Jan Ei
kenaar in Burgh-Haamstede
dertien sculpturen gemaakt van
de binnenbanden van fietsen.
Daarnaast toont hij schilderijen
die voor het grootste deel niet in
een lijst zitten, maar er juist om
heen zijn gemaakt.
Van Koningsbrugge heeft ooit
kostuums vervaardigd voor the
atervoorstellingen. Dat hij weet
hoe hij met naald en draad moet
omgaan, blijkt uit de beelden
die in Burgh-Haamstede zijn
tentoongesteld. Door stukken
binnenband aan elkaar te naai
en heeft hij allerhande figuren
gecreëerd. Er staat een olifant,
een veulen, een bever en een le
guaan. Hij weet de typerende
houdingen te vangen van men
sen die hij uitbeeldt, zoals de
keizer die zijn nieuwe kleren
showt of de acrobaat op een een-
wieler. In een van de tentoon
stellingsruimtes hangt aan het
plafond een zwarte zwerm vo
gels.
De beelden roepen bewonde
ring op door de knappe manier
waarop ze zijn gemaakt. Dat
Van Koningsbrugge graag laat
zien waartoe hij technisch in
staat is, blijkt ook uit zijn schil
derijen - of misschien is geschil
derde objecten een betere term.
Ze zijn in zeker opzicht het om
gekeerde van de beelden. De
doorgaans verborgen binnen
kant is daar buitenkant gewor
den. In de schilderobjecten van
Van Koningsbrugge zit de lijst
niet om het schilderij maar erin.
Buitenkant wordt daar dus bin
nenkant.
Uitgangspunt is steeds een foto.
Meestal is daarop een detail te
zien van een structuur, bijvoor
beeld de oppervlakte van een
rots. Van Koningsbrugge is om
de ingelijste foto heen gaan
schilderen. Dat kan natuurlijk
alleen als hij die lijst in of op een
paneel heeft bevestigd. Zeer
precies is hij vervolgens verder
gaan schilderen aan de struc
tuur zoals die op de foto zicht
baar is. Dat betekent dat de af
beelding een voortzetting krijgt
buiten de lijst. Meestal is het zo
goed gedaan, dat de beschouwer
er met zijn neus op moet staan
om te ontdekken dat het opper
vlak binnen de lijst gefotogra
feerd is en dat daarbuiten ge
schilderd.
Bij een aantal objecten heeft
Van Koningsbrugge allerlei ma
terialen toegevoegd. Is op de fo
to een stuk touw te zien, dan is
het verlengde buiten de lijst
daadwerkelijk een stuk touw.
Hetzelfde geldt voor een gebo
gen stuk ijzer. Omdat de lijst
niet meer het kader is dat de af
beelding begrensd, hebben zijn
geschilderde objecten vreemde
vormen. Als schilder heeft Van
Koningsbrugge de beweging
gevolgd die door de gefotogra
feerde structuur wordt gesug
gereerd. Buiten de lijst kan het
dus alle kanten opgaan.
De zeventien schilderijen en zes
aquarellen die volgens dit prin
cipe zijn ontstaan, zijn meer dan
alleen visuele grapjes. Van Ko
ningsbrugge zet vraagtekens bij
de voor ons zo vanzelfsprekende
manier om de werkelijkheid af
te beelden.
De wereld is niet in een kader te
vangen. Een schilderij houdt
niet op bij de lijst.
Expositie Ruud van Koningsbrug
ge, t/m 14 december in Galerie Jen
Eikenaar in Burgh-Haamstede,
open do, vri en zo van 13-17 uur.
een vrij toevallige reden, bij
voorbeeld omdat de ruimte van
een expositieplek daarom
vraagt, maak ik een nieuw soort
schilderij. Dat wordt dan me
teen een serie. Dat komt omdat
ik aan meerdere schilderijen te
gelijk werk. En ik wil bepaalde
thema's ook echt uitdiepen."
De hemelladders hebben iets
van gestapelde landschappen.
De suggestie van ruimte is heel
anders dan op de landschaps
schilderijen die Schrijver tot
dusver maakte en waarvan ook
exemplaren in Middelburg te
zien zijn. Het is alsof daadwer
kelijk door de sporten van een
ladder naar een landschap
wordt gekeken. Doordat de
schilderijen zo'n twee meter
hoog zijn, leggen ze automa
tisch de nadruk op de ruimte
waar ze worden tentoongesteld.
Zo wordt de bezoeker van 't
Haentje te Paart zich door deze
schilderijen ineens bewust van
de hoge plafonds. „Ik heb in De
nemarken een opdracht gekre
gen voor een schilderij in de hal
van een ziekenhuis", verklaart
Schrijver. „Dat wordt een lad
der van vijf meter hoog.
Door meerdere hemelladders
naast elkaar te hangen, kan
Schrijver per tentoonstelling
schilderijen maken die zo groot
zijn als passend is voor een be
schikbare wand.
„Alle schilderijen zijn op blauw
geschilderd. Daardoor zijn ze
goed te combineren." Wat haar
bovendien bekoort, is dat het
lijkt alsof ze in haar hemellad
ders niet één moment heeft
weergegeven, maar meerdere
tegelijk. „Alsof ik het tijdsver
loop heb gevangen. Dat is na
tuurlijkiets waar iedere kunste
naar naar streeft."
Expositie: schilderijen van Henny
Schrijver, 30 nov t/m 10 jan, open
do, za en zo van 14-16.30 uur (25 dec
en ljan gesloten).
Kunstenaar Ruud van Koningsbrugge toont in Galerie Jan Eikenaar in Burgh-Haamstede dertien
sculpturen gemaakt van de binnenbanden van fietsen. foto Marijke Folkertsma
door Ernst Jan Rozendaal
MIDDELBURG - Licht en
ruimte fijn de onderwérpen van
kunstenares Henny Schrijver.
In de recente schilderijen die ze
aanduidt als hemelladders ko
men die op een bijzondére ma
nier samen. Niet alleen heeft ze,
zoals altijd, het licht in het land
schap op het doek gevangen,
door hun bijzondere maat gaan
de schilderijen ook een relatie
aan met de ruimte waar ze han
gen.
Negen jaar geleden verhuisde
Schrijver van Middelburg naar
Denemarken. In het noorden is
het contrast tussen de seizoenen
groter dan hier en dat biedt haar
als schilderes de gelegenheid
het licht in nog meer verschil
lende gedaanten te vangen. In
de Middelburgse galerie 't
Haentje te Paart is vanaf zondag
te zien hoe ze dat doet. Haar
doeken zijn bijna abstract. In
enkele horizontale lijnen zet ze
het landschap neer. Door de verf
in dunne, transparante lagen
aan te brengen, weet ze de ka
rakteristieke kleuren van het
licht in lente, zomer, herfst of
winter te treffen.
Tot voor kort waren haar schil
derijen vooral landschappelijk,
maar haar laatste werk is monu-
mentaler. „Ik kreeg de gelegen
heid om te exposeren in een
bankgebouw in Rotterdam",
vertelt Schrijver. „Ik wilde iets
doen met de ruimte zelf. Dat is
vaak zo. Mijn werk is niet los te
zien van de ruimte waar het
hangt. Vaak maak ik ook speci
aal iets. Twee jaar geleden expo
seerde ik in De Drukkerij in
Middelburg. Voor die smalle
doorgangen bij de brasserie
maakte ik toen hele lange schil
derijen. De grote ruimten in
Rotterdam vroegen juist om ho
ge schilderijen."
Dat resulteerde in een serie
schilderijen die ze 'hemellad
ders' noemt. Een reeks waarvan
het einde nog niet in zicht is. „Zo
gaat dat vaak bij mij. Vanwege
De bezoeker van Galerie 't Haentje te Paart wordt zich door de schilderijen van Henny Schrijver ineens bewust van de hoge plafonds.
foto Lex de Meester
