PZC
Delta/ Ockenburgh
sleept op valreep
punt uit het vuur
Als Veldkamp gaat fietsen, moet Heijens mee Afwijking leidt
tot voetbalboek
Gezellige ergernis
n
Eersteklasser speelt met tien man gelijk tegen DBS, maar geeft wel terrein prijs
Jaspers
op dreef
RUGNUMMER
maandag 17 november 2003
Wonderen
Confrontatie
Inhaalrace
Balletje hoog
Terneuzen rest slechts een bijrol
door Bauke Boersma
TERNEUZEN - 'Het seizoen is
nog lang' en 'er zijn gekkere din
gen gebeurd'. Alle cliché's die
gistermiddag op sportpark De
Vliegende Hollander te horen
waren ten spijt, rest Terneuzen
dit seizoen een bijrol in de eerste
klasse C van het zondagvoetbal.
De Zeeuws-Vlamingen haalden
gisteren met tien spelers welis
waar knap een punt tegen DBS
(2-2), maar raakten wel weer
verder achterop bij de wederom
winnende koploper Geldrop.
Liefst tien punten scheiden de
Brabanders inmiddels al van
Terneuzen. De ploeg van trainer
Paul Telussa heeft nog wel een
duel tegoed, maar dan nog lijkt
de kloof voor de Zeeuwen nu al
te groot om de zo begeerde rol
van leading lady in IC nog te
mogen spelen.
Dat ziet Erik de Koeijer ook in.
„In mijn laatste jaar zou ik
graag een mooi seizoen willen
draaien, een prijs halen", sprak
de doelman van Terneuzen na de
'hete' slotfase op sportpark De
Vliegende Hollander, waarin
het tiental van de thuisclub op
een 2-1-voorsprong kwam,
maar die in blessuretijd nog
weggaf. „Maar inderdaad, de ti
tel zal dat hoogstwaarschijnlijk
niet zijn. Nu al zeven verlies-
punten meer dan Geldrop zal
wel wat te veel van het goede
blijken."
Paul Telussa, die net als iedere
andere Terneuzenaar graag een
directe terugkeer naar de
hoofdklasse wil, grijpt zich
voorlopig echter nog vast aan
voetbalcliché's. „Zeven verlies-
punten is inderdaad niet niks,
maar het seizoen is nog lang. Ik
moet er voor zorgen dat de ploeg
elke wedstrijd goed voorbereid
is, dat we onszelf doelen blijven
stellen en elke keer weer die drie
punten willen pakken. Dan zien
we aan het eind van de rit wel
wat dat oplevert. Maar één ding
is zeker: de wonderen zijn de
wereld nog niet uit.
De wedstrijd tegen DBS bewees
dat die laatste opmerking een
waarheid als een koe is. Aan
vankelijk koerste Terneuzen
hard richting de ondergang, en
schreef daarvoor eigenhandig
het scenario. Na twee minuten
al verslikten de twee centrale
verdedigers Danny Magito en
Danny ter Steege zich in een
lange Eindhovense 'roei' en tot
overmaat van ramp kwam De
Koeijer ook nog eens zijn doel
uit, terwijl hij beter had kunnen
blijven staan. Rodney van Hees-
wijk kwam, zag en overwon met
een weergaloze lob: 0-1.
Alsof die snelle achterstand nog
niet erg genoeg was, dupeerde
Ronald van Sliedregt zijn ploeg
halverwege de eerste helft ook
nog eens. De met zichzelf en zijn
vorm worstelende spits van Ter
neuzen vond het nodig de op de
grond liggende Daan Geenen
tegen het hoofd te trappen.
Scheidsrechter Tirions stond er
bovenop en kon niet anders dan
Van Sliedregt, die zonder enige
vorm van protest het veld af-
sjokte, de rode kaart geven.
„Stom, Ronald dupeert zo de
ploeg", sprak De Koeijer. „Het
was denk ik een opwelling in het
vuur van het spel. En het feit dat
het met Ronald dit seizoen nog
niet echt soepel gaat, zal ook
hebben meegespeeld. Maar
stom blijft het, we zullen hem
enkele duels moeten missen."
Hoe dan ook, Terneuzen leek
ruim voor de pauze al geklopt.
En dat zou uiteindelijk ook ge
beurd zijn als Erik de Koeijer
niet in grootse vorm had gesto
ken. „Ja, ja, het ging wel lek
ker", zei de doelman die zeker
zes keer een 'zekere' verdubbe
ling van de marge voorkwam.
„Maar ik had liever het eerste
tegendoelpunt voorkomen. Het
was een beoordelingsfout van
mij. Ik dacht dat de bal op dit
natte en gladde veld verder zou
doorschieten. Toen ik zag dat ik
me vergiste, kon ik niet meer te
rug. Ik hoopte nog dat die jon
gen (Rodney van Heeswijk) over
of op de lat zou schieten. Maar
hij mikte de bal precies in de
hoek." Dat deed Chinedu
Chukwugbo in de 76e minuut
ook. De diepgelovige spits, die
een kwartier eerder God al uit
gebreid had geloofd toen hij er
achter kwam dat zijn doelpunt
(terecht) was afgekeurd, haalde
met links vernietigend uit (1-1).
Daarmee luidde hij het wonder
in van de wederopstanding van
Terneuzen, tot dan toe niet meer
dan een tandenloze tijger. Want
drie minuten voor het officiële
einde van de wedstrijd kreeg de
schier onvermoeibare Mike But
een passende beloning voor zijn
noeste arbeid: 2-1.
Omdat Stefan Saey daarbij een
overtreding zou hebben begaan
op de DBS-doelman ontploften
de Eindhovenaren en stormden
massaal op Tirions af. Jeroen
van Bussel was daarbij zo dom
een lij felij ke confrontatie aan te
gaan met de scheidsrechter en
kon logischerwijs richting de
douche. Daar kreeg hij nog geen
twee minuten later gezelschap
van ploeggenoot Stefan Sen
ders. De Eindhovense libero
zette Chukwugbo met een per
fecte sliding van de bal, maar
stond kennelijk hoog genoteerd
op de hitlist van Tirions, die in
de slotfase de kluts volledig
kwijt was. In één vloeiende be
weging trok de Roosendaler
eerst geel en vervolgens rood
voor Senders, die eerder in het
duel ook al beboet was.
Natuurlijk had Terneuzen de
wedstrijd toen simpel moeten
uitspelen. Maar voor Tirions
was het misschien het beste dat
DBS-invaller Yener Kara na
drie minuten blessuretijd de 2-2
van zijn voet liet vertrekken.
Het koelde de Eindhovense
woede enigszins, zodat de
scheidsrechter het veld in elk
geval heelhuids kon verlaten.
Terneuzen-DBS 2-2 (0-1). 2. Rodney
van Heeswijk 1-0, 76. Chinedu
Chukwugbo 1-1, 87. Mike But 2-1,
90+3. Yener Kara 2-2. Scheidsrech
ter: P. Tirions (Roosendaal). Rode
kaarten: Ronald van Sliedregt (Ter
neuzen), Jeroen van Bussel en Ste
fan Senders tweemaal geel(beiden
DBS). Aantal toeschouwers: 250.
Terneuzen: Erik de Koeijer; Andy
Vereertbrughhen, Danny ter Steege,
Danny Magito, Erik Jan Naudts (49.
Roel Alberti)Maik de Wolf (46. Mat-
ti Buysse), Mamadouba Gueye, Mi
ke But, Stefan Saey; Ronald van
Sliedregt, Chinedu Chukwugbo.
Vanwege het drassige terrein volgde Terneuzen-trainer Paul Telusa de verrichtingen van zijn ploeg op
kaplaarzen. foto Peter Nicolai
door
Joop van den Oudenhoven
HOEVEN - De driebanders van
Delta/Ockenburgh hebben het
beladen duel met Service
Pack/'t Tapperijke afgesloten
met een verdienstelijk gelijk
spel. Na een 4-0-achterstand
zorgden Jean-Paul de Bruijn en
Roland Forthomme dat er als
nog een punt kon worden bijge
schreven.
Dat het niet zo maar een wed
strijd zou worden stond op
voorhand wel vast. Ocken-
burgh-speler Jean-Paul de
Bruijn verscheen immers voor
het eerst sinds zijn vertrek uit
Hoeven weer in de arena van
't Tapperijke, de accommodatie
waar hij zo veel triomfen vierde
en waar hij zo veel fans had en
nog heeft.
Dat was tijdens de strijd met
Gerwin Valentijn, de man die
hem vorig jaar onterecht van
woordbreuk beschuldigde, ook
wel te merken. Het publiek leef
de volop mee en de aanmoedi
gingen vanuit beide kampen
waren niet van de lucht. De oude
rivalen wilden niet voor elkaar
onderdoen en het werd dan ook
een partij waarin de verdedi
gende stellingen werden be
trokken. Uiteindelijk bleek De
Bruijn het best met de spanning
om te kunnen gaan. Hij besliste
de wedstrijd in zijn voordeel,
43-50 na 48 beurten.
De Bruijn was na afloop een te
vreden mens: „Hier ben ik blij
mee. Het was voor allebei een
emotionele partij. Er stond veel
druk op. We wilden niet van el
kaar verliezen. Mij is dat gelukt
en daar ben ik heel content mee.
Het publiek leefde enorm mee.
Het was een goed gevoel dat er
ook nog supporters op mijn
hand waren."
Dankzij een ongelooflijk knap
pe inhaalrace van Roland
Forthomme kwam er toch nog
een beloning in de vorm van een
punt voor de bezoekende
Zeeuwse formatie. Forthomme
stond na 22 beurten in zijn partij
tegen Eddy Leppenszo'nte
tig punten achter. In tien bea;
ten werd niet alleen de scha]
gerepareerd maar ook ïJj
winst binnengesleept. De au
hangers van de thuisploeg ble
ven zowel bewonderend alsvti
doof d in hun stoelen achter,
Bij de pauze had niemand»
een stuiver gegeven voor d
kansen van Delta/Ockenbim
Na twee verliespartijen iilj
eerste wedstrijddeel zag hete
donker uit voor de bezoeker
Ron Schumann werd op i
schrikkelijk manier de op
wassen door Jef PhilipoonU
onberekenbare Belg had
eens zo'n dag dat hij aller—
Schumann acteerde als eenS
ginner en ging vreselijk
50-14 na 29 beurten.
Henk Habraken had de ge-
partij tegen Jack Wijnen(deo
volger van De Bruijn bij Send
Pack) het initiatief in hand
maar op het beslissende!
ment sloeg het noodlot toei
kwam Wijnen op voorspn
50-49 na 41 beurten. Delta/O
kenburgh moest het zoi
Martin Spoormans doen
momenteel in India verbli
voor het wereldkampioenstl
carambolebiljarten op
snookertafel.
HENGELO - BiljarterDickli
pers heeft zich een weeknai
vroegtijdige uitschakeling
het WK driebanden in
herpakt in de Nederlandsen
divisie.
Hij speelde magistraal enk
de een gemiddelde van 4,
ramboles per beurt. Jasp
maakte de partij over 50 cara
boles tegen de Duitser Mar
Horn uit in twaalf beurten.
Brabander pakte daarmee
seizoensrecord in de eredii:
Hij nam het over van deZi
Blomdahl en de Belg Cans
die beiden al eens 3,571 te
den. ANP
in
door Roeland van Vliet
Komende zondag vliegt schaatser Bart
Veldkamp naar Zuid-Afrika. Hij
neemt mee: zijn fiets, zijn loopschoenen,
zijn manager en'een ervaren fysiothera
peut. Die fysiotherapeut is de 37-jarige
Middelburger Eric Heijens, die eerder de
schaats-Belg een heel seizoen begeleidde.
Wat gaan jullie in Zuid-Afrika doen?
Eric Heijens: „Bart Veldkamp belegt daar
een trainingsstage van twee weken. Hij
rijdt komend weekend voor de wereldbe
ker in Heerenveen en heeft daarna een paar
weken rust in zijn schema. Die wil hij be
nutten om zich voor te bereiden op de rest
van het seizoen. Maar in Nederland is trai
nen nu niet ideaal. Hij wil namelijk ook
ontspannen kunnen hardlopen en fietsen.
Daarom gaan we naar een warm land,
waar hij gemoedelijk twee keer per dag
kan trainen."
En waarvoor ga jij dan mee?
Eric Heijens: „Hij heeft chronische nek- en
rugklachten. Ik ben naast fysiotherapeut
ook manueel therapeut en met name met de
manuele therapie heeft hij goede ervarin
gen. Ik zal hem dus constant behandelen.
Verder let ik op zijn voeding en controleer
bijvoorbeeld zijn bloedwaarden. Maar ik
ben er ook voor de assistentie tijdens de
trainingen: als hij een stuk gaat fietsen,
moet ik er met het busje achteraan. Alleen
zijn manager en ik gaan namelijk met hem
mee, en iemand moet hem toch volgens tij
dens zijn trainingen
Twee jaar geleden zat je ook in Veldkamps
begeleidingsteam. Toen was je zeven
maanden vpn huis. Staatje dat nu weer te
verwachten?
Eric Heijens: „Nee, hoor. Ik ben nu alleen
gevraagd voor deze oefentrip naar Zuid-
Afrika en de WK-afstanden in Seoel, die in
maart worden gehouden. Ik wilde ook niet
meer de hele tijd van huis zijn. Destijds had
ik een fantastische tijd. Ik heb alle ijsbanen
van de wereld gezien. Maar nu komt mijn
gezin op de eerste plaats.Twee keer op pad
gaan is dan nog wel leuk.
Maar hoe doet hij het dan tussen die evene
menten door?
Eric Heijens: „Dan traint hij mee bij de
DPA-ploeg van Ids Postma, Ralf van der
Rijst en Gretha Smit. En dan kan hij ook
gebruikmaken van hun medische staf. Hij
heeft juist een enkele keer iemand nodig
voor de zaken die buiten die DPA-ploeg om
gaan, zoals een individuele trainingsstage
en een landenwedstrijd als de WK-afstan
den."
En waarom belt hij dan jou?
Eric Heijens: „Ik denk omdat hij weet wat
hij aan mij heeft. Maar wat ook belangrijk
is, is dat ik ingeschreven sta bij de Belgi
sche schaatsbond. Daardoor kan ik mee
naar internationale wedstrijden."
Hoe lang gaat Bart Veldkamp eigenlijk nog
door? Is hij niet onderhand versleten?
Eric Heijens: „Hij kan nog wel even mee en
hij is ook van plan nog wel even mee te
gaan. Hij wil de Olympische Spelen van
2006 in Turijn halen. Tot dan concentreert
hij zich alleen op de lange afstanden en op
de marathon. De trainingsstage in Zuid-
Afrika gebruikt hij namelijk ook om zich
voor te bereiden op de Greenery Six, een
serie belangrijke marathon wedstrijden in
december. Daar zijn we straks net op tijd
voor thuis."
door Koen de Vries
PZC-sportverslaggever Rudy Boogert
noemt het zelf een afwijking: hij kan
geen voetbalboek lezen of geen voetbal
wedstrijd kijken zonder iets op te schrij
ven. Zodra hij wat bijzonders opmerkt,
pakt hij pen en papier en maakt een aante
kening. Die moet hem later doelgericht aan
het werk zetten.
Een voorbeeld: bij een wedstrijd van Gala-
tasaray merkte hij op dat de spelers met de
meest uiteenlopende rugnummers speel
den. Niet van 1 tot en met 11, maar tussen
4
óii
Je moet het zien om het te geloven. De 14-
jarige Soufian Doorns uit Terneuzen
kan heel aardig een balletje hooghouden,
maar 4843 keer? Is dat niet wat overdre
ven? Toch stond het zaterdag in De Tele
graaf, alsof het een dag eerder was gebeurd
op een zaalvoetbaltoernooi in Terneuzen.
En het stond ook nog dagenlang met stip op
teletekst bij de Zeeuwse omroep.
Maar wie heeft het eigenlijk gezien? En
wanneer is het gebeurd? Tsja, dat is ook
wat, zegt de moeder van de jonge balgoo
chelaar. Het blijkt dat iemand de krant (en
de radio) heeft gebeld, maar dat het in elk
geval nu niet echt is gebeurd.
Radio- en tv-mensen zijn kennelijk goed
gelovig. „Soufian Doorns wint de Gerrie
Mühren-trofee", stond er breed uitgeme
ten. Dat is waar gebeurd, maar het is eerlijk
gezegd al een half jaartje geleden. Om pre
cies te zijn op 18 mei.
En die 4843 keer, in twee uur nog wel? Ook
niet echt waar. „Het is wel zijn record,
maar hij heeft het niet gedaan op dat toer
nooi", vertelt zijn moeder. „Hij heeft het
achter in de tuin gedaan." En wie keek er
mee? „Hij zelf, en ik geloof ook zijn broer."
Op het toernooi zelf (het Bierpultoernooi
nog wel) heeft hij één keer gewonnen toen
hij 365 keer het balletje omhoog hield. Dat
is twee jaar geleden. Dit jaar was het meer.
„Misschien wel vijftienhonderd", zegt zijn
moeder. Maar 4843?
Eerst zien, dan geloven.
door Frits Bakker
Kijken deed-ie zaterdag wel, omdat het
zo gezellig druk was in de kantine van
Breskens. Daar hadden een paar nijvere
dames van de voetbalclub voor gezorgd.
Wie Oranje wilde zien spelen, kon het alle
maal van dichtbij volgen op een groot
scherm.
Rinus Zegers (trainer) was er ook: „Ik
weet niet of ik anders wel had gekeken,
want ik heb niet zo veel zin meer om me ie
dere keer weer aan dat Nederlands elftal
te ergeren."
Het clubhuis liep al vroeg in de middag
vol, de clubkleuren waren voor één keer
oranje en rood-wit-blauw en de stemming
zat er goed in. Jong en oud hadden zich
verzameld voor de wedstrijd tegen de
Schotten. Liber Baarends, een van de or
ganisatoren, was wildenthousiast. „Het is
nu al één grote happening", riep hij in het
uur voor de aftrap.
En toen kwam de kater van de hopeloze
wedstrijd. Met zijn allen achter Oranje,
hopen dat het eindelijk weer eens zal ge
beuren en na afloop een sfeer van gekwel
de trots. Rinus Zegers: „Het wordt dus
nooit meer iets met dit Nederlands elftal,
ze kunnen gewoon niet beter."
„Het was deze week al te zien dat het mis
zou gaan", zei de trainer in de nabeschou
wing. „Ik zag ze trainen bij zeven graden
boven nul, onze jongens. Dikke wanten en
een muts op, de ambitie straalde er vanaf.
Dat zou in Breskens dus al nooit gebeuren.
Al vriest het tien graden, mijn spelers trai
nen altijd in korte broek."
En over de wedstrijd: „Ik heb geklokt hoe
lang het duurde voordat we eens een man
voorbij kwamen: de 38e minuut..Het was
weer net als anders, geen bezieling, bal
de 1 en de 100. Boogert ging op onderzoek
uit. Via de Turkse ambassade in DenHaa.'
kwam hij erachter dat de spelers het num
mer van de provincie waar ze geboren zijl
op hun rug droegen.
Waarom Boogert dit soort wetenswaardig
heden wil achterhalen? Hij weet het zeil
niet. „Het is een afwijking. Ik doe het al
sinds mijn achtste en kan het niet laten,
dit soort weetjes kick ik."
In de loop der jaren bouwde Boogert in alle
stilte een enorme verzameling voetbalen-
riosa op. Bij toeval kwam uitgever Bzztól
achter zijn bezit. Zijn vader Huib, journa
list bij De Telegraaf, zou een boek van zijn
verzamelde taalcolumns bij deze uitgeve
rij laten verschijnen en het gesprek kwam
op zoon Rudy. Van het één kwam het andet,
Zo verschijnen er vandaag niet één, maai
twee boeken van de familie Boogert: Taal-
Arsenaal van vader Huib en Inswingersa
afzwaaiers van zoon Rudy.
Een stukje uit het hoofdstuk Rugnumnie'
96.2 uit het boek van Rudy Boogert:
88. Zonder kwade bedoelingen koos Paf-
ma-doelman Gianluigi Buffon aan het te
gin van het seizoen 2000/2001 rugnumme
88. Dat schoot echter in het verkeerde keel
gat van de joodse gemeenschap in tofe
Die beschuldigde Buffon van neonazism'
De achtste letter van het alfabet is imme'>
de H en nummer 88 stond volgens hendai'-
om voor HH, de afkorting voor Heil Hiü"
Buffon had het nummer echter gekort'
omdat 88 gevormd wordt door vier cirkel-
wat moed vertegenwoordigt. Om allesp1'
culaties en verwijten de kop in te drukk"-
verdedigde Buffon dat seizoen zijn-
maar met rugnummer 77, zijn
jaar.
Ot
Oranje-supporters hebben zich verzameld in de kantine van Breskens.
letje breed, beetje tikken, geen diepte,
geen dreiging. Het enige gevaar kwam van
rechts, van Andy van der Meyde. Voor de
rest heb ik niemand een man zien passe
ren." Het vertrouwen stond al op een laag
pitje en is nu helemaal weg. Rinus Zegers
kan er zich niet druk meer over maken. Of
toch ja, nog wel over zijn hooggeplaatste
collega's. „Heb je ze zien zitten op de
bank, Dick Advocaat naast Willem van
foto Peter Nicolai
Hanegem? Ik zag Advocaat nog iets zeg
gen tegen Willem, maar die keek strak
voor zich uit en reageerde niet eens. Wat
een duo zeg. En die Van Hanegem lacht
zich rot. Dik salaris om niks te doen."
De Engelse rugbyer Johnny W®'
inson heeft de meeste dropgoiIs
gemaakt in de WK-historie. Zijnze'
ven drop goals maakte hij op
WK's (1999 en 2003). Met zijn dn'
drop goals van gisteren in de hal"
finale tegen Frankrijk passeert
Wilkinson de Zuid-Afrikaan Jann>e
de Beer, die zes drop goals maakteop
het WK van 1999.
