PZC
1
4
Roemenië zet flinke stap
richting EU-lidmaatschap
Marokkaanse jeugd
doet zichzelf das om
Latij ns-Amerikanen
aanvaarden diepe
kloof arm en rijk
Compleet arsenaal aan draagbare anti-vliegtuigwapens zoek in Irak
- WW volbracht-
y 'nrmmsr^i watmsreees mmopió-eR':
4 november 1953
te gast
dinsdag 4 november 2003
Smokkelroute
Buurtvader
Zat
Miljardairs
Verdeelsleutel
Uncle Sam vreest Strela-raket
Amerikaanse soldaten
worden in Irak bestreden
met eenvoudige wapens.
De raket die zondag een
Amerikaanse Chinook
transporthelikopter ver
nietigde, was waarschijn
lijk een oude Russische
SA-7. Van die gemakke
lijk te bedienen draagbare
raketten zwerven er dui
zenden rond in de wereld.
Ook in Irak. En je kunt er
ook passagiersvliegtuigen
mee neerhalen. Kortom,
een nachtmerrie.
door Martijn Delaere
Het Iraakse leger was snel
verslagen, de tanks en de
trucks brandden uit in de woes
tijn, inaar de eenvoudige gra
naatwerpers, mijnen, explosie
ven en draagbare raketten
werden door Saddams soldaten
mee naar huis genomen. Voor
later. De granaatwerpers en
mijnen zaaien nu dagelijks dood
en verderf onder de Amerikaan
se soldaten en het wachten was
op het moment dat een draagba
re raket een Amerikaans vlieg
tuig zou neerhalen.
Zondag was het zover. Een zwa
re CH-47 Chinook transporthe
likopter werd op weg van Fallu-
jah naar het internationale
vliegveld van Bagdad neerge
haald met een draagbare raket.
De Iraakse luchtmacht deed dit
voorjaar niet mee aan de oorlog.
Die werd begraven in de woes
tijn. Het grootste gevaar voor de
Amerikaanse en Britse vliegtui
gen kwam van grond-lucht (sur-
face-to-air)-raketten. Na de
oorlog verdwenen de draagbare
raketten over heel Irak. Nog niet
zo lang geleden zei de baas van
Amerika's militaire transport
vliegtuigen, generaal-majoor
John Handy, dat 'draagbare ra
ketten de grootste bedreiging
zijn die we waar ook ter wereld
tegenkomen. En de versprei
ding over de wereld is bij ieder
een bekend'. Ze zijn goedkoop,
goed te verstoppen en na wat oe
fening gemakkelijk te bedienen.
Alle alarmbellen gingen af in
Irak en Washington toen een
Amerikaanse generaal vorige
maand verzuchtte dat er hon
derden draagbare Iraakse ra
ketten zoek waren. Wie had ze?
Waar waren ze? Een beloning
van vijfhonderd dollar voor een
ingeleverde raket leverde wei
nig op.
Wereldwijd zijn honderddui
zenden draagbare raketten in
omloop en voor een prikje te
koop (tweeduizend dollar). De
ze zogenoemde Man Portable
Air Defense Systems (Manpads)
hebben een bereik van zo'n vier
kilometer en reiken tot een
hoogte van twee kilometer. Het
doelwit moet wel op zo'n acht
honderd meter afstand van de
schutter vliegen.
De populairste Manpad, na de
Amerikaanse Stinger, die in de
jaren tachtig in buikpartijen
door de CIA werd geleverd aan
het Afghaanse verzet en waar
mee 269 Russische vliegtuigen
werden neergehaald, is de Rus
sische SA-7 Strela. Het Iraakse
leger zat tjokvol met die raket
ten. Dit draagbare wapen weegt
slechts 14,5 kilo en heeft een
lengte van anderhalve meter. De
raket raast met een snelheid van
rond 1300 kilometer per uur op
de hitte van de motoren van een
vliegtuig af door gebruik te ma
ken van infrarood-sensoren. Pi
loten zijn doodsbang voor deze
draagbare raketten, veel banger
dan voor grote radargeleide ra
ketten die gemakkelijker kun
nen worden opgemerkt.
Een Amerikaans militair toestel
werd dit voorjaar in Saoedi-
Arabië onder vuur genomen. In
Irak gebeurt het veel vaker. In
september onderschepte de
Saoedische politie een vracht
wagen vol Manpads.
De SA-7 stamt uit 1972 en heeft
nogal wat beperkingen en is
daarom de afgelopen decennia
voortdurend verbeterd. De
nieuwste versie is de SA-18
Grouse, die dit jaar in het
nieuws kwam toen de Ameri
kaanse en Russische inlichtin
gendiensten een smokkelroute
naar de VS voor vijftig van deze
raketten oprolden. Stel je voor
dat Al Qaeda de moderne SA-18
op het vliegtuig van de Ameri
kaanse president, de Air Force
One, zou richten. Grote passa
giersvliegtuigen lijken een
makkelijke prooi, maar zijn dat
slechts een korte periode: bij het
opstijgen en landen. Twee hitte-
zoekende SA-7 Strela-raketten
misten eind vorig jaar op het
nippertje een Israëlische Boeing
757 die opsteeg vanaf het vlieg
veld van Mombasa in Kenia.
Waarschijnlijk lanceerden de
terroristen hun raketten te
vroeg.
Een helikopter, en zeker de 22
ton zware CH-47 Chinook,
vliegt altijd 'langzaam' en nooit
hoog. Zelfs een middelmatig ge
oefende schutter kan er rustig
de tijd voor nemen. Zo werd de
Amerikaanse Chinook, die zon
dagochtend bij Fallujah werd
neergehaald, van achteren be
stookt met twee raketten. Het is
niet voor niets dat tegenwoor
dig altijd drie helikopters bij het
Witte Huis in Washington lan
den als president Bush vervoerd
moet worden. In welke helikop
ter zit 'ie? Dat is Marine One. De
andere twee zijn lokeenden.
Washington vreest ook op het
thuisfront het ergste.
De Chinook is het werkpaard
van de Amerikaanse landmacht
en wordt gebruikt om troepen
en materieel te verplaatsen. Het
toestel kan zich slechts beperkt
verdedigen. De CH-47 is wel
uitgerust met infrarood stoor-
ders en raketwaarschuwings-
en afleidingsmiddelen, maar
voor een laagvliegende en trage
helikopter is er weinig waar
schuwingstijd. Het Chinook
model bestaat al meer dan veer
tig jaar en er vliegen êr wereld
wijd zo'n achthonderd. Ook bij
de Nederlandse luchtmacht, die
zelf drie Chinooks heeft gesta
tioneerd in het zuiden van Irak.
Luchtmachtwoordvoerder ma
joor Jos van der Leij zegt: ,,Op
de thuisbasis van de Chinooks
in Soesterberg was zondag toe
vallig een thuisfrontdag en
commandant kolonel Theo ten
Haaf heeft zo veel mogelijk ge
probeerd uit te leggen wat er is
gebeurd. De Amerikaanse
Chinook is op vierhonderd kilo
meter van onze basis in Tallil
neergeschoten. Hoe dat alle
maal precies is gegaan, weten
we niet, maar er is voor ons geen
reden om extra bezorgd te zijn.
Het gebied waarin de Neder
landse Chinooks vliegen is rus
tig." Nog wel. GPD
door Rennie Rijpma
Probleemjongeren van
Marokkaanse afkomst
genieten al vijfjaar de warme
belangstelling van politici en
de media. In die vijfjaar lijkt
er niet of nauwelijks iets ver
anderd, tot grote frustratie
van velen, maar toch vooral
van de Marokkanen zelf.
April 1998. Honderd 'Marok
kaanse' jongeren raken
slaags met de politie in Am
sterdam-West. Feitelijk zijn
veel van deze jongeren gebo
ren en getogen Amsterdam
mers, maar wel van Marok
kaanse ouders. Het August
Allebéplein in Amsterdam-
West was toen een gebied dat
je maar beter kon mijden.
Een aantal Marokkaanse va
ders trok zich dit zo aan en
besloot zelf in hun buurt te
gaan surveilleren. De buurt
vaders gingen hun kinderen
tot de orde roepen. Het initi
atief heeft in veel steden en
buurten navolging gekregen.
Wie nu op het August Allebé
plein komt, ziet moeders met
spelende kinderen en nette
winkels. De buurtvaders, ca
mera's, een harde aanpak van
de probleemjongeren door de
politie en de nodige tijd heb
ben van het August Allebé
plein weer een veilige plek
gemaakt.
„Rellen hebben we hier al
lang niet meer", zeggen twee
oudere dames bij het plein.
„Het gaat hier hartstikke
goed. Je moet natuurlijk niet
je radio of je laptop in je auto
achterlaten."
Buurtvader van het eerste
uur A. Arrihani stelt dat de
rol van de buurtvaders is ver
anderd. „We hoeven eigen
lijk niet meer te surveilleren.
Nu zijn de buurtvaders voor
al een denktank, vaders die
meedenken over oplossingen
voor problemen en we geven
advies aan andere buurten",
zegt Arrihani. Aanspreken
van jongeren op hun gedrag
lijkt een tweede natuur ge
worden van ouderen in het
stadsdeel Slotervaart. Daar
voor is een organisatie als de
buurtvaders niet meer nodig.
Ondanks de verbeterde situ
atie in het zuidelijke deel van
Amsterdam-West, blijven 'de
Marokkanen' het nieuws be
palen. Jongeren in het noor
delijker gelegen Osdorp die
een agent bedreigen door een
pop met zijn naam aan een
strop te hangen, jongeren in
Geuzenveld (ook Amster
dam-West) die ouderen las
tigvallen. Deze incidenten
dreigen alle vooruitgang die
in de loop der jaren is geboekt
met Marokkaanse jongeren,
onderuit te halen.
„Ik ontken niet dat er proble
men zijn geweest met Marok
kaanse jongeren bij het ver
zorgingstehuis, maar dat was
in de zomer. De kwestie komt
nu in het nieuws terwijl de
jongeren allang zijn aange
sproken op hun gedrag", zegt
buurtconciërge D. Kalijan in
Geuzenveld. „Hier verderop
waren problemen met Ne
derlandse jongeren, daar
hoor je niemand over", zegt
hij.
De Marokkaanse jongeren
zijn het ook zat. „Als ik in een
winkel kom, staat meteen
een bewaker naast me", zegt
Hassan.
Liever praten ze niet met
journalisten, want door ver
halen over Marokkanen in de
media voelen zij altijd prie
mende ogen in de rug. Zijn
die verhalen dan niet waar?
„Vast wel, maar wij hebben
er niets mee te maken."
In Amsterdam wonen bijna
60.000 Marokkanen. De ge- 1
meenschap concentreert zich
vooral in Amsterdam-West.
Ongeveer 1500 jongeren ver
oorzaken problemen. De po
litie zegt grotendeels te we
ten om wie het gaat en pakt
deze jongeren hard aan. Bur
gemeester Cohen en politie
commissaris Van Riessen
toonden zich donderdag nog
tevreden over die aanpak,
maar weten ook dat ieder in
cident hen de das kan om
doen. ANP
door Frans Lindenkapjp
Overal dikke kinderbuikjes;
Centro do Guilherme (5500
inwoners) in de gortdroge bin
nenlanden van noordoostelijk
Brazilië is de armste gemeente
van het Zuid-Amerikaanse
land. Van de duizend levend ge
boren baby's halen er 135 niet
hun vijfde jaar. De gemiddelde
levensverwachting is 54 jaar.
In Centro do Guilherme is de
overheid in geen velden of we
gen te bespeuren. De medische
voorzieningen zijn abominabel.
Van de 100 gezinnen moeten er
95 rondkomen van minder dan
één euro per dag. Slechts 6 pro
cent van de bevolking beschikt
thuis over stromend water en
riolering. Vrijwel iedereen
kookt op houtvuurtjes en een
koelkast is onbereikbaar.
Het andere uiterste is het vijf
duizend kilometer zuidelijker
gelegen Sao Caetano. In deze in
dustrievoorstad van Sao Paulo
worden de bewoners gemiddeld
tachtig jaar, de kindersterfte is
er te verwaarlozen. Het door
snee inkomen ligt ruim tien
maal hoger dan in Centro do
Guilherme. Elk huishouden be
schikt over moderne faciliteiten
en heeft toegang tot scholing en
goede medische zorg.
Uit een recent onderzoek van de
Wereldbank blijkt dat Latijns-
Amerika het continent is met de
grootste ongelijkheid ter we
reld. Vijftig jaar experimente
ren met uiteenlopende econo
mische en politieke modellen
om de nationale koek eerlijker
te verdelen, hebben geen enkele
verbetering voor de armen ge
bracht. Sterker, de kloof is bre
der geworden. Alleen de rijke
bovenlaag heeft geprofiteerd
van de neo-liberale hervormin
gen. Het aantal miljardairs is
met factor vier gestegen.
„Alles is uitgeprobeerd op het
continent, maar niks heeft ge
werkt. Van stimulering van de
binnenlandse consumptie tot
een agressieve exportpolitiek,
van staatsinterventie tot radi
caal liberalisme, van dictatuur
tot democratie", constateert de
Braziliaanse econoom Francis
co Ferreira, een van de opstel
lers van het 500 pagina's dikke
rapport 'Ongelijkheid in Latijns
Amerika. Breken met de Ge
schiedenis?'
Ferreira zoekt de oorzaak in het
koloniale verleden en consta
teert een historisch gebrek aan
wil om iets aan de onrechtvaar
digheid te doen. De grote onge
lijkheid, stelt hij, is een rem op
de bedrijvigheid. Ferreira:
„Ruim 43 procent van de La
tijns-Amerikanen zit op of on
der de absolute armoedegrens.
Zolang deze 220 miljoen men
sen uitgesloten blijven van con
sumptie, kan de regio niet duur
zaam groeien."
Uit de studie blijkt hoe onrecht
vaardig de verdeelsleutel in dit
deel van de wereld is. De rijkste
10 procent van de Latijns Ame
rikanen strijkt 48 procent van
het 'continentale' inkomen op.
De armste 10 procent moet ge
noegen nemen met 1,6 procent.
Zelfs in Afrika zijn deze cijfers
niet zo gortig.
Door de financiële crises in Ve
nezuela, Uruguay, Bolivia en
met name Argentinië zijn de in
komensverschillen op het conti
nent het afgelopen decennium
flink vergroot. Zelfs in het eco
nomisch bloeiende Chili nam
het verschil tussen rijk en arm
toe. Daardoor werden lichte
verbeteringen in Brazilië, Co
lombia en Mexico tenietgedaan.
Brazilië spant de kroon. Het
land kent mondiaal gezien de op
vijf na grootste ongelijkheid.
Het waarom hiervan blijkt uit
een ander recent onderzoek.
Van elke real (Braziliaanse
munt) aan belastinggeld die de
bovenlaag betaalt, vloeit 60
cent weer terug in hun zakken in
de vorm van (hoger) onderwijs,
medische voorzieningen en sub
sidies. Dat is twaalf maal zoveel
als in Groot-Brittannië.
In veel Latijns Amerikaanse
landen is deze situatie niet an
ders. Volgens de Wereldbank
moeten regeringen en overheid
een actievere politiek voeren om
de armen bij het economische
proces te betrekken. Het beleid
behoort gericht te zijn op het
scheppen van (zachte) kredie
ten, goed basisonderwijs en me
dische voorzieningen. Maar
daarvoor is een radicale ge
dragsverandering nodig, con
stateert de Braziliaanse socio
loog Jose Murilo de Carvalho.
„De armoede van een ander
raakt Latijns-Amerikanen nau
welijks. Onze tolerantie jegens
onrechtvaardigheid is onmen
selijk groot." GPD
Het ziet er naar uit dat
Roemenië in 2007 zal toe
treden tot de Europese
Unie. Via een referendum
heeft het Roemeense volk
inmiddels vóór gestemd.
Dit grote land met meer
dan 22 miljoen inwoners
is prima op weg voor deze
grote stap, meent Huïb
Eversdijk.
door Huib Eversdijk
Een uiterst belangrijke ge
beurtenis is het feit dat dit
najaar is besloten dat buiten
landers voor honderd procent
eigenaar kunnen worden van
gronden in Roemenië. Tot voor
kort had je, om eigenaar te wor
den van grond in Roemenië, al
tijd een Roemeense partner no
dig. Dat zette een rem op de
doelmatigheid, maar bovendien
was de Roemeense partner vaak
niet in staat om fors bij te dra
gen vijftig procent in de investe
ringen.
Dat is nu voorbijInvesteerders
ondervinden op dit gebied dus
geen belemmeringen meer. Ne
derland is al j aren lang de groot
ste investeerder in Roemenië en
door deze maatregel ontstaan er
meer en betere kansen. Deze
mogelijkheid voor landeigen
dom schept grote kansen voor
Nederlandse boeren. Vooral
jonge, ondernemende agrariërs
zijn welkom.
De investeringskosten zijn laag.
Voor gewone 'boerengrond' be
taal je in Roemenië - afhanke
lijk van de ligging - ongeveer
honderd euro per hectare. Als je
daarbij bedenkt dat een redelijk
geschoolde werknemer onge
veer honderd tot honderdvijftig
euro per maand verdient, dan
kan men met niet al te grote in
vesteringen een fors bedrijf op
bouwen. Als men zoiets zou wil
len, is het uiteraard van groot
belang je goed voor te bereiden.
Aan de Nederlandse Ambassa
de in Boekarest is dan ook een
speciale landbouw-attaché ver
bonden, die Nederlandse boe
ren met raad en daad bijstaat.
Bovendien zijn de grote Neder
landse banken zeer actief in
Roemenië. Zo werken bij ING al
zevenhonderd mensen en zijn er
nog eens vijfentwintighonderd
'op pad' in de verzekeringssec
Minister-president Adrian Nastase van Roemenië heeft de strijd
aangebonden met inflatie, corruptie en bureaucratie in zijn land.
foto Robert Ghement/EPA
tor. In een land dat veertig jaar
onder de knoet zat, tieren infla
tie, corruptie en bureaucratie
uiteraard welig. Maar met name
minister-president Adrian Nas
tase, die jarenlang een actief lid
was van de Raad van Europa,
heeft de strijd tegen deze 'drie
kwaden' aangebonden. De in
flatie bedroeg in 2000 nog 40,7
procent en daalde via 30,3 in
2001 tot 17,8 in 2002 en het ziet
er naar uit dat in 2003 een per
centage van 14 wordt gehaald.
In 2004 moet het dan 9 zijn en in
2005 ongeveer 7 procent.
Ook het aanpakken van de cor
ruptie gebeurt onder Nastase
planmatig. Onlangs ontsloeg hij
zelfs drie ministers vanwege
corruptie. Helaas werken ook
nog steeds buitenlandse inves
teerders mee aan corruptie. Ook
zij moeten dus worden aange
pakt.
Lastig is vooral het terugdrin
gen van de bureaucratie die
voor een deel stamt uit de tijd
voor de revolutie. Immers ieder
een poogt zijn 'baan en zeggen
schap' te beschermen. Men
streeft er nu bijvoorbeeld naar
om binnen twintig dagen ver
gunning te verlenen voor het op
richten van een bedrijf. Maar als
zelfs in een land als Nederland
wordt geklaagd over te veel re
gelgeving, zal het duidelijk zijn,
dat dit in een land in 'verande
ring' nog sterker geldt.
Er zijn al verscheidene door Ne
derlanders opgezette campings
in Roemenië. Door het feit dat
grondeigendom nu mogelijk is,
zal ook die bedrijfstak een im
puls krijgen en nieuwe kansen
bieden voor Nederlandse inves
teerders. Roemenië is een
prachtig vakantieland en de
verwende vakantieganger wil
op zijn camping of in zijn hotel
hetzelfde comfort als thuis.
Welnu, dat zal in de naaste toe
komst heel goed mogelijk zijn.
De staat stoot alle hotels af en
overal mogen nieuwe worden
gebouwd. Dat geldt ook voor
campings en complexen vakan
tiewoningen. Hoewel de grond
prijzen in die categorie hoger
zijn dan de 'agrarische' prijs van
honderd euro, staan de prijzen
in geen verhouding tot die in
Nederland. Overigens, nog
steeds bestaat het land voor bij
na 28 procent uit bos vooral ook
in de uitgestrekte berggebieden.
De hoogste top in Roemenië is
2543 meter. Het land is een op
komend wintersportgebied,
waarbij vooral de omgeving van
de historische stad Brasow be
kendheid geniet.
In de Tweede Wereldoorlog
vocht Roemenië mee met de
Duitsers tegen de Russen. Zo
betaalden de Roemenen een
zware tol bij Stalingrad. Aan
het eind van de oorlog koos Roe
menië onder druk van koning
Michael voor de geallieerden.
Het mocht niet meer baten. Roe
menië werd communistisch en
de koning moest in 1948 het
land verlaten. Het land werd
een dictatoriaal geleide repu
bliek.
Nu is de koning terug, maar de
koningsgezinde partij is klein.
De voormalige koning heeft
zich echter met de Roemeense
regering ingezet voor het lid
maatschap van de Navo. Dat is
toch heel bijzonder.
Dat Navo-lidmaatschap is ge
lukt en voor Roemenië is dat een
belangrijke politieke opsteker.
Het land telt weer mee in de Eu
ropese democratische wereld.
Voor de Navo is het eveneens
van groot belang. Want een sta
biele staat in het Balkangebied
is politiek van grote betekenis.
Bovendien is het Roemeense le
ger van goede kwaliteit. Het is
wel sneu voor Roemenië dat het
mag bijdragen aan vrede en sta
biliteit, maar nog niet met de
grote groep mee kon naar de Eu
ropese Unie. Maar 2007 is al in
het zicht en elke goede maatre
gel brengt het lidmaatschap
dichterbij.
Huib Eversdijk (uit Rilland) is con
sul-generaal van Roemenië in Ne
derland.
FRUITAANVOER - Op de
veiling in Goes is gisteren een
half miljoen kilo fruit aange
voerd. Het is de grootste dag-
aanvoer voor dit en vorig
jaar. De meeste kisten waren
gevuld met de appelrassen
Goudreinet en Jonathan.
Omdat de prijs voor de
Goudreinet eerder niet aan
lokkelijk was, hebben veel
telers hun appels een tijdje
achtergehouden. Een andere
reden voor de massale aan
voer is dat vanwege het aan
houdende mooie weer alle
aandacht ging naar de pluk
en er pas later is gesorteerd.
VEERDIENST - Rijkswater
staat heeft bekendgemaakt
dat de veerdienst Kruinin-
gen-Perkpolder op 1 februa
ri 1954 hersteld zal zijn. In
december moeten eerst nog
de caissons die voor de ha
veningang van Kruiningen
liggen, verwijderd worden.
De eerste boten gaan ver
moedelijk in januari weer
varen. De nieuwe veerhaven
in Kruiningen wordt ruim
drie keer groter dan de oude.
MIJNWERKERS - Voor de
staatsmijnen zijn rond de
duizend nieuwe mijnwerkers
nodig. Het Rijksarbeidsbu
reau houdt hiervoor een wer
vingscampagne. De door de
watersnood getroffen gebie
den worden overgeslagen.
PZC
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 315500
Fax: (0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 264
4380 AG Vlissingen
Tel. (0118) 493000
Fax: (0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115) 645769
Fax. (0115) 645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114) 372776
Fax. (0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111) 454647
Fax. (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8,00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30-17.00 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden,
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen
0800-0231231
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag)
per maand 19,45
per kwartaal: 56,60
perjaar: €217.00
Voor toezending per post geldt
een toeslag
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag 1,20
zaterdag: 1,70
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentie-orders worden
uitgevoerd overeenkomstig
de Algemene Voorwaarden van
Wegener NV en volgens de
Regelen voor het Advertentiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag: tijdens kantoorurer
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0113) 315555
Fax(0113)315549
Personeelsadvertenties:
Tel. (0113)315540
Fax(0113)315549
Rubrieksadvertenties (kleintjes)
Tel. (0113) 315550
Fax:(0113)315549
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel: (0113) 315520
Fax:(0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114) 372770
Fax:(0114)372771
lnternet:www.pzc.nl/adverteren
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern. De door
u aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor on
ze (abonnementen)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten en
producten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselec
teerde derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij:
PZC, afdeling lezersservice, Postbus 3229, 4800 MB Breda.
-
Behoort tot
5 -
