De werkelijke macht
ligt niet in de Kamer
Zwitserse populisten
gaan weer voor goud
Syrië staat onder druk door
opleving moslimextremisme
Campagnes voor meer donoren mislukken keer op keer
18 oktober 1953
Springlevend
zaterdag 18 oktober 2003
Gemiste kans
Xenotransplantatie
Afspiegeling
Onstuimig
Simpel
Studenten
Rap tempo
Ruim twintig jaar is er al een tekort aan donororganen. Wet
ten, publiekscampagnes en wijlen Bart de Graaff hebben daar
niets aan veranderd. De vraag is onderhand of het probleem
eigenlijk wel is op te lossen. Deze week nog maakte minister
Hoogervorst van Volksgezondheid bekend dat hij afziet van
een overheidscampagne om mensen aan te moedigen reeds bij
hun leven een vrij makkelijk te missen orgaan als een nier af te
staan. Het donorschap moet een eigen initiatief van mensen
blijven, vindt hij. Maar waarom stellen zich dan zo weinig
mensen beschikbaar? „Het is vooral angst voor de eigen
dood."
door Paul Koopman
Sinds deze week weten we
weer waar de echte
macht ligt in dit land. Niet bij
de Tweede Kamer, formeel
het hoogste politieke orgaan
in onze constitutionele mo
narchie. Het werkelijke
zwaartepunt van de besluit
vorming ligt bij een stich
ting. Om precies te zijn: de
Stichting van de Arbeid.
In deze stichting van werk
gevers en werknemers werd
deze week het kabinetsbeleid
voor volgend jaar vrij rigou
reus op de schop genomen.
Voor naar schatting twee
miljard euro aan kabinets
plannen werd herzien. Dat
staat in nogal schril contrast
met de kruistocht van de Ka
mer tegen de zogeheten me
dicijnknaak. Slechts 210
miljoen euro was daarmee
gemoeid, maar het CDA én
de voltallige oppositie moes
ten hemel en aarde bewegen
om het kabinet op dit punt op
iets andere gedachten te
brengen. Met deze pyrrhus-
overwinning had de Kamer
meteen al zijn kruit verscho
ten.
Het kabinet zette bij het
overleg met de Kamer over
de begroting voor volgend
jaar de hakken zo diep in het
zand, omdat het nog een veel
belangrijker onderhande
lingsronde voor de boeg had:
het najaarsoverleg met de so
ciale partners. Vrijwel elke
concessie aan het parlement
zou immers zijn betaald van
het wisselgeld dat nodig was
voor een centraal akkoord.
En zo'n akkoord met werk
gevers en werknemers -
bleek uit alle rekenmodellen
van het Centraal Planbureau
- was weer doorslaggevend
voor het halen van de belang-
rijkste kabinetsdoelstelling:
meer banen.
Met het eindresultaat mag
het kabinet best tevreden
zijn. Net als in 1982 is de
Stichting van de Arbeid im
mers een centrum-rechtse
coalitie te hulp geschoten.
Dat was destijds zuur voor
toenmalig PvdA-chef Jom 1
den Uyl, die naar verluidt
briesend door de kamergan.
gen liep toen het 'akkoord'1
van Wassenaar' het funda.
ment legde voor economised i
herstel én voor de kabinet-1i
ten-Lubbers.Ruim twintig
jaar later zijn de druiven
even zuur voor PvdA-leider
Wouter Bos, die in de verkie
zingscampagne van 2002 zijn'
eigen kansen op een baan-
brekende deal met werkge
vers en werknemers hoog in.
schatte. Maar uiteindelijk j
zo blijkt maar weer, zijnde
historische banden tussen i
FNV en PvdA niet bepalend
voor het slagen of falen van
centraal overleg. Uiteinde
lijk interesseert de politieke
kleur van een kabinet sociale
partners minder dan de
noodzaak iets te doen aan om
zich heen grijpende econo
mische malaise en de wensde
afbraak van de sociale zeker
heid een halt toe te roepen.
De Tweede Kamer kandeko-
mende maanden weinig an-
ders doen dan de indrukwek
kende reeks wijzigingen o
het belasting- en begrotings
plannen voor volgend jaar
alsnog goedkeuren. Want het
nu al 'historisch' genoemde
najaarsakkoord achteraf on
dergraven zullen de meeste
partijen niet op hun geweten
willen hebben.
Het is al eerder gezegd maai
het is daarom niet minder
waar: het 'poldermodel' in
Nederland is vaak doodver
klaard, maar nog springle
vend. Als de nood hoog
genoeg is, slaan kabinet,
werkgevers en werknemers-
gelukkig - nog steeds de han
den in elkaar. Wat dat be
treft, is er sinds 1982 weinig
veranderd. De Kamer kan
zich intussen troosten met de
gedachte dat deze sociale
vrede op de lange duur van
zelf weer meer geld in de
schatkist brengt, waarover
het parlement wellicht wat
méér te vertellen heeft dan
over de huidige bezuinigin
gen GPD
Angst voor afstaan van organen
door Dick Hofland
Het is een onmogelijke vraag
op een onmogelijk moment:
„Mag ik de organen bij uw part
ner wegnemen?" De meeste na
bestaanden denken op zo'n mo
ment: nu even niet. En dan is het
al te laat, want ze moeten direct
in een ander lichaam worden
geplaatst. Bewaren kan niet.
Driekwart van de bevolking
laat zich niet registreren als po
tentiële donor, waardoor de be
slissing bij de achterblijvers
komt te liggen. Als die geen toe
stemming geven, en dat is
meestal het geval, gaat de trans
plantatie niet door. Als mensen
wel geregistreerd staan, zeggen
familieleden in ongeveer tien
procent van de gevallen op het
moment suprème alsnog nee.
De groep die dan nog overblijft,
is voor het overgrote deel weer
niet geschikt als donor, omdat
ze te oud zijn, de organen niet
meer goed genoeg zijn of omdat
ze niet op tijd kunnen worden
beademd.
Dat is nodig, want de donor
moet in de meeste gevallen her
sendood zijn. Het hart moet nog
kloppen. Een belangrijke groep
donoren bestaat uit verkeers
slachtoffers en dat aantal is in
Nederland de afgelopen jaren
bijna gehalveerd.
„De grote vraag is: over hoeveel
donoren hebben we het eigen
lijk?", zegt Bert Elbertse, pro
gramma-coördinator van het
Nederlands Instituut voor Ge
zondheidszorg (NIGZ). „De
kans is heel klein dat je daad
werkelijk donor zult worden.
Van de 140.000 mensen die jaar
lijks overlijden, blijven er uit
eindelijk slechts tweehonderd
als donor over." Dat is, denkt
hij, een belangrijke verklaring
waarom het de afgelopen twin
tig jaar maar niet is gelukt het
tekort aan donororganen weg te
werken. „Er moeten dus echt
heel veel donoren bij komen."
Bernadette Haase schat dat er in
Nederland jaarlijks een poten
tieelis van drie- tot vierhonderd
geschikte donoren. De directeur
van de Nederlandse Transplan
tatie Stichting (NTS) vindt dat
die moeten worden opgespoord,
zodat de wachtlijsten in de ko
mende jaren kunnen worden
weggewerkt. Zij is ervan over
tuigd dat dit mede mogelijk is
door het donorsysteem te veran
deren. Dat vindt ook directeur
Paul Beerkens van de Nierstich
ting. „Nu moet je je laten regis
teren als je donor wilt zijn, maar
ik ben er voor dat iedereen do
nor is tenzij je laat registeren
dat je dat pertinent niet wilt."
Eind jaren negentig was er in
het parlement net geen meer
derheid voor dat systeem. Een
gemiste kans, zeggen Haase en
Beerkens. Het voorstel van mi
nister Hoogervorst om familie
en vrienden vaker bij leven al
een nier af te laten staan, vinden
ze goed bedoeld, maar zal niet
echt helpen. „Bovendien", zegt
Beerkens, „moet je opereren, in
grijpen in een gezond lichaam,
en dat moet je tot het minimum
beperken."
De Nierstichting hield dit jaar
een enquête, waarbij acht van
de tien Nederlanders zei voor
orgaandonatie te zijn. In de
praktijk laat echter driekwart
zich niet registeren. „Ik denk
Een menselijke nier, gereed voor transplantatie. Minister Hoogervorst vindt dat meer mensen bij leven een nier moeten afstaan om zo het
chronische tekort aan organen op te vangen. foto Academisch Ziekenhuis Groningen
toch dat het vooral angst is",
zegt Beerkens. „.Je moet naden
ken over je eigen dood en dat
doen we liever niet, dat duwen
we weg." Elbertse, van het
NIGZ: „Als je er aan wilt mee
doen, moet je wel doodgaan. Het
is een goed doel dat je niet met
geld kunt steunen, maar alleen
met j e eigen leven
In december begint de Nier
stichting met een campagne om
mensen er meer met elkaar over
te laten praten. „Ouders met
kinderen, partners met elkaar.
Als je dan een beslissing moet
nemen, weet je in elk geval hoe
de ander er over dacht. Nu is het
vrijwel altijd: 'Eh, daar hebben
we het nooit over gehad, dus hij
zal het wel niet willen.' En dan
mag de arts niet ingrijpen." De
insteek van de Nierstichting is
dat er ongeveer zevenhonderd
nieren per jaar meer beschik
baar komen voor transplanta
tie. Daarmee kan de wachtlijst
van ongeveer dertienhonderd
mensen in een j aar of zes worden
weggewerkt. Het tekort aan
nieren is veruit het grootst,
tachtig procent van het totale
aantal benodigde organen. Pa
tiënten wachten bijna vieren
half jaar op transplantatie. Dan
nog is de kans op succes niet ver
zekerd, omdat het lichaam het
nieuwe orgaan kan afstoten.
Als alle Nederlanders in princi
pe donor worden en als nabe
staanden nog maar bij hoge uit
zondering kunnen weigeren, zal
het aantal beschikbare organen
volgens schattingen met onge
veer de helft toenemen. Xeno-
transpantatie, het transplante
ren van dierlijke organen, leek
even een oplossing. Maar na re
cente dierziekten en de angst
dat virussen kunnen worden
overgebracht op mensen, is deze
vorm vooralsnog verboden. Cel
therapie, waar Beerkens van de
Nierstichting zijn hoop op heeft
gevestigd, zal zeker nog tien tot
vijftien jaar duren. Daarom is
het volgens Haase van de Trans
plantatiestichting noodzakelijk
dat ziekenhuizen zorgen voor
betere voorlichting en opvang,
zodat patiënten en nabestaan
den weten wat er aan de hand is.
In de praktijk is dan de bereid
heid tot toestemming voor het
uitnemen van organen veel gro
ter. GPD
door Wendy Kind
Zwitserland kiest morgen een
nieuw parlement. Vorige
keer, in 1999,'was zomaar spra
ke van een politieke aardver
schuiving. De rechtsnationale
Zwitserse Volkspartij (SVP)
haalde de sociaal-democrati
sche SPS in en werd met 23 pro
cent van de stemmen de grootste
in de Zwitserse Tweede Kamer.
Ook dit keer lijkt de SVP te gaan
winnen. Volgens een opiniepei
ling tien dagen voor de stembus
gang gaat een op de vier mensen
op deze partij stemmen. Dat is
dus nog meer dan vorige keer.
Maar spannend blijft het, want
volgens hetzelfde onderzoek
klimt ook de SPS licht, tot iets
boven de 23 procent.
De populistische SVP passeerde
in 1999 de sociaal-democraten,
de christen-democratische CVP
en de liberale FDP. De interna
tionale gemeenschap was be
zorgd. SVP-voorman Christoph
Blocher, een schatrijk industri
eel, werd over één kam gescho
ren met de Oostenrijker Jörg
Haider en de Fransman Jean-
Marie Le Pen.
Zwitserland, een federale repu
bliek, kent al ruim veertig jaar
een afspiegelingskabinet, waar
links, midden en rechts geza
menlijk de federale regering
vormen. Het Alpenland staat
bekend om zijn neutraliteit en
onafhankelijkheid. Zwitser
land wist buiten de twee we
reldoorlogen te blijven. De ban
den met de buurlanden zijn de
afgelopen jaren versterkt, onder
meer door 's lands rol in interna
tionale organisaties. Pas in 2002
overigens werd Zwitserland lid
van de Verenigde Naties, als
190e land. Christoph Blocher
was er zwaar op tegen. Deson
danks laat Zwitserland zich nog
steeds voorstaan op een neutra
le positie en dat verklaart deels
ook de winst voor de SVP, die te
gen 'asielmisbruik' en 'te veel
vreemdelingen' is.
Zwitserland is niet aangesloten
bij de Europese Unie, ondanks
dat het er middenin ligt. Het
volk was er, in een referendum
twee jaar geleden, allerminst
voor te porren. Het land is mo
menteel niet betrokken bij in
ternationale disputen. Intern
liep het de afgelopen jaren min
der. In 2001 ging het drie keer
flink mis: een man schoot in het
kantonsparlement Zug veertien
politici dood; luchtvaartmaat
schappij Swissair ging failliet
en er brak brand uit in de Got-
thardtunnel. Eén op de vier
Zwitsers raakte depressief van
alle ellende, zo bleek uit een on
derzoek eind 2001. (Dat waren
er een jaar eerder nog maar één
op de zestien.) Medio vorig jaar
botsten ook nog eens twee vlieg
tuigen op elkaar boven het
Duitse Bodenmeer, waar een
Zwitserse luchtverkeersleiding
de verantwoording had.
Maar ook politiek heeft Zwit
serland een onstuimige tijd ach
ter de rug, begonnen bij de enor
me verkiezingswinst van de
SVP in 1999. De grote rechtsna
tionale Zwiterse Volkspartij wil
dat het land 'eeuwig neutraal'
blijft. Geen aansluiting bij de
EU en zo min mogelijk buiten
landers, dat is het beleid. De ve
le tegenstanders spreken van
ordinair racismeen antisemitis
me. Israël reageerde vier jaar
geleden bezorgd op de winst
voor de SVP; de rechtse Jörg
Haider in buurland Oostenrijk
was verheugd.
Veel onbelangrijke, maar ook
vooraanstaande SVP-leden
kwamen in opspraak, onder
meer wegens racistische affi
ches, discriminatie op internet
en antisemitische uitgaven.
Boegbeeld van de partij is
Christoph Blocher die in het so
cialisme het grootste probleem
voor Europa ziet. Ooit werd de
ultranationalist nog afgedaan
als een 'lokaal piepend stekel
varken', maar na de winst in
1999 moet hij wel serieus wor
den genomen.
Blocher maakte de SVP tot de
grootste van het land, met sim
pele beloftes als een krachtige
overheid, lagere lasten en meer
veiligheid. Als directeur van het
chemieconcern EMS-Chemie is
hij voorstander van open gren
zen, politiek zegt hij vooral
overal nee tegen. In zo'n twintig
Duitstalige kantons krijgt de
SVP veel steun. Romaanse kan
tons zijn minder onder de in
druk van de anti-buitenlander-
praat.
Zwitserland is rijk, met een sta
biele economie, een lage werk
loosheid (vorig jaar 1,9 procent)
en goed geschoolde arbeids
krachten. Het presidentschap
rouleert. Dit jaar is het de beurt
aan Pascal Couchepin, die in de
cember het stokje weer moet
overgeven aan een andere fede
rale minister. ANP
door Arthur Blok
Voortdurende onrust in de buurlanden en
trage binnenlandse hervormingen zor
gen voor een opleving van het moslimextre
misme in Syrië. Analisten verwachten dat
nieuwe islamitische stromingen een bepa
lende rol zullen spelen in de toekomst.
De moskeeën in de Syrische hoofdstad zijn
dagelijks afgeladen met jonge mannen. Da
mes kiezen er steeds vaker voor om met een
hoofddoekje over straat te gaan. Geheime
religieuze discussiegroepen zijn immens
populair, ook al zijn ze bij wet verboden.
„De islamitische wederopstanding domi
neert vooral conservatieve stadswijken en
kleine dorpen", legt politiek analist Ali
Boustani uit. Volgens hem is er op dit mo
ment 'een netwerk van moskeeën' in het
land actief, dat 60 tot 65 procent van de ge
matigde bevolking probeert te beïnvloeden.
Boustani onderzocht de toename van het
moslimextremisme in opdracht van de uni
versiteit van Damascus. Eén van de opmer
kelijkste uitkomsten van zijn onderzoek is
dat ook een flinke groep traditionele 'niet
gelovigen', zoals de communisten, zich nu
tot de islam bekeert.
Volgens zijn rapport is de 'Sahwa Islamiya'
- vrij vertaald 'de islamitische heront-
waking' - een directe reactie op de Ameri
kaanse invasie van Afghanistan en buur
land Irak. Ook het voortdurende geweld
tussen Israël en de Palestijnen heeft zijn
weerslag op de Syriërs. Boustani benadrukt
dat daar nog het falen van de binnenlandse
hervormingen bijkomt.
De islamitische 'opleving' uit zich ook in de
honderden buitenlandse studenten die
jaarlijks 'islam' en 'Arabisch' komen stude
ren in Syrië. Deze studierichtingen kwamen
het afgelopen jaar in opspraak vanwege de
'wervingspraktijken' voor terreuracties die
daar zouden plaatsvinden. Onlangs viel nog
de naam Mohammed Atta, een van de kop
stukken van de aanslag op het World Trade
Center in New York, in september 2001. Hij
studeerde in het begin van de jaren negentig
aan de universiteit van Aleppo.
In april van dit jaar blies een Britse moslim,
Mohammed Hanifzichzelf op in een nacht
club in Tel Aviv. Hij studeerde in 2000 Ara
bisch aan de universiteit van Damascus.
Tijdens zijn studie zou hij zijn benaderd
door de Palestijnse organisatie Harnas.
Nog geen drie weken geleden werd James
Yee, werkzaam op de Amerikaanse basis
Guantanamo Bay op Cuba gearresteerd op
verdenking van spionage. Ook Yee studeer
de vier jaar Arabisch in Damascus. De auto
riteiten doen de voorvallen af als 'inciden
ten', die berusten op 'niet meer dan toeval'.
Dat de extreme moslimleer wordt onderwe
zen op scholen, wordt ontkend.
Syrië kent echter een lange en vooral bloe
dige geschiedenis wat betreft de strijd tegen
het moslimextremisme. Zo leidden aansla-
Een Syrische vrouw tilt haar sluier op voor de oude Omayyad-moskee in Damascus. Steeds
meer vrouwen in Syrië bedekken hun hoofd en gelaat onder invloed van oprukkend mos
limfundamentalisme. foto Haled al Hariri/EPA
gen door de moslimbroederschap begin ja
ren tachtig, waarbij vooraanstaande leden
van de regerende Baath-partij het doelwit
waren, bijna tot de val van het regime. De
opstand werd in 1982 uiteindelijk hard
neergeslagen. In een buitenwijk van de
hoofdstad Damascus ligt de As-Umjad
moskee van imam Mohsen Karmi. In het af
gelopen jaar is het aantal bezoekers van de
ze moskee bijna vertienvoudigd. Imam Kar
mi is razend populair, met name vanwege
zijn anti-Amerika preken: „Elk Ameri
kaans slachtoffer in Irak wordt hier als een
overwinning gevierd", glimlacht hij. „Wij
blijven God vragen om onze Iraakse broe
ders de overwinning te schenken."
Bij de ingang van de moskee hangt een pos
ter met de woorden 'Nee Tegen Explosies'.
Naast de tekst hangt een tekening van een
bom met daar doorheen een dikke rode
streep. Een symbool dat duidelijk moet ma
ken dat imam Karmi tegen geweld is.
Met zijn zwarte gewaad en licht grijze baard
maakt de imam een strenge indruk. Als één
van de weinigen in Syrië roept hij openlijk
om de stichting van een islamitische staat,
compleet met strenge sharia-wetgeving.
Een ideologie die loodrecht staat op die van
de regerende Baath-partij.
Sinds duidelijk is geworden dat de VS voor
lopig niet van plan zijn buurland Irak te
verlaten, neemt het aantal 'volgelingen' van
Karmi in rap tempo toe. De dreigende taal
die Washington uitslaat en de Israëlische
aanval op Damascus twee weken geleden
zijn 'olie op het vuur'.
Een vervelende ontwikkeling, oordeelt Ali
Boustani. „Voorlopig hoeven we nog niet te
vrezen voor een islamitische staat. De schei
ding van kerk en staat is nog steeds diep ge
worteld in de Syrische maatschappij. Maar
het blijft oppassen." GPD
WETSVOORSTEL - De Twee
de Kamer heeft ingestemd met
het wetsontwerp watersnood
19 5 3De Kamer bleek gevoelig
voor kritiek uit Zeeland op het
eerste ontwerp en heeft de wet
op een aantal punten laten
aanpassen. De wet regelt de
schadevergoeding voor
slachtoffers van de waters
noodramp. Op aandringen van
de Tweede Kamer heeft de re
gering toegezegd snel tot uit
kering over te gaan.
KOEIEN - Op het Marktplein
in Kruiningen zijn gisteren 46
koeien, vaarzen, pinken en
kalveren aangeboden aan boe
ren die door de watersnood
ramp hun vee zijn kwijtge
raakt. De dieren werda
aangeboden door Drentseboe
ren, die hun getroffen Zeeuwse
collega's wilden helpen, ft
handel verliep dan ook met ge
sloten beurzen.
RUIL - Tegen twee mannen li
Zuid-Beveland is zes weka
gevangenisstraf geëist. De
één, een chauffeur, had t
betaling van tweehondeis
gulden twee weken voor dean-
der, een expediteur, in de ge
vangenis gezeten. De expedi
teur was veroordeeld we
dronken rijden, maar vreesde
daardoor een belangrijke klus
mis te lopen.
PZC
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel (0113)315500
Fax: (0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 264
4380 AG Vlissingen
Tel. (0118) 493000
Fax. (0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114) 372776
Fax. (0114)372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111) 454647
Fax (0111)454657
E-mail redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst'
8.30-17.00 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden; t
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen
0800-0231231
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag)
per maand: 19.45
per kwartaal: 56,60
per jaar: 217.00
Voor toezending per post geldt
een toeslag
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk. 1 maand voor i
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag 1.20
zaterdag 1,70
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentie-orders worden
uitgevoerd overeenkomstig
de Algemene Voorwaarden van
Wegener NV en volgens de
Regelen voor het Advertentiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag: tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (0113) 315555
Fax(0113)315549
Personeelsadvertenties:
Tel (0113)315540
Fax(0113)315549
Rubrieksadvertenties (kleintjes)
Tel. (0113)315550
Fax:(0113)315549
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel: (0113) 315520
Fax:(0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114) 372770
Fax:(0114)372771
lnternetwww.pzc.nl/adverteren
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern. Dedwr
u aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor on
ze (abonnementen (administratie enomute (laten) informeren over voor u relevante diensten en
producten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldiggeselec
teerde derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij
PZC, afdeling lezersservice. Postbus 3229,4800 MB Breda.
Behoort tot LUSQGnGf"