wil levert
gouden plak op
Susanne Ljungskog snoept
Mirjam Melchers goud af
Maarten Lafeber
ziet zijn droom op
Hilversum uitkomen
21
Piet Vroon vaart als eerste Vlaamse havenstad binnen
m
maandag 13 oktober 2003
startverbod
oor Jeanson
Gelijk
Onderzoek naar
omkoping
n toptennis
Wachten
UCI kiest voor topcompetitie
Bartoli tekent contract bij CSC
WK wielrennen 2004 week eerder
Polgar verrast Karpov
Rutto dicht bij wereldrecord
groter en groter
^Jasper Harthoorn
jüESKENS - De Antwerprace
«seen prachtig gezicht voor de
eilliefhebber. Een bonte stoet
an grote en kleine boten voer
aet volle zeilen over de Wester-
chelde richting Antwerpen. De
25 deelnemers kregen te ma
in met mooi weer en een mati-
e wind. Piet Vroon wist met
ijn 'Tonnerre de Breskens' als
erste de Belgische havenstad
innen te varen, waarmee hij de
ine honours'kreeg.
lij de start werd er gerekend op
en snelle race. In Breskens
tond er een redelij k sterke wind
nwas het water onstuimig. De
tart was indrukwekkend, de
(ten werden in verschillende
roepen weggeschoten en ver-
nikken onder spinaker. On-
ianks het mooie zicht ging de
tart van de zeilers over het al-
emeen slecht. Wedstrijdleider
acques Jacobsen legde uit
laarom de start in zijn ogen
elfs 'abominabel' was. „Het
tarten is een kunst. Ze hebben
ettij niet goed genoeg ingecal-
uleerd, dat nog vol tegen stond,
tigenlijk moet je dan een paar
roefstarts maken om te kijken
oe je uitkomt. Als je dat niet
oet, krijg je dus dat boten veel
;ver van de startlijn varen als
IAM1LTON - De Canadese
ielrenster Jeanson mocht za-
:rdag niet deelnemen aan de
ereldtitelstrijd wielrennen
Dor vrouwen in Hamilton. Ze
reeg een startverbod, omdat
ij controle een te hoge hemato-
■ietwaarde was vastgesteld,
let een waarde van boven de 4 7
rijgt eed renster van de inter-
ationale wielrenunie een start-
:rbod van twee weken. Een te
age hematocrietwaarde kan
iiden op het gebruik van het
irboden middel epo. Jeanson
itkende zich illegaal te hebben
;prepareerd voor het WK in
aar eigen land. ANP
het startschot wordt gegeven.
Alleen Piet Vroon kende een
goede start, hij voer wel over de
startlijn toen het startschot
viel."
In Breskens vertrokken de tach
tig grootste boten voor de race
over 46,5 zeemijl richting Ant
werpen. Al snel in de wedstrijd
voeren ze tussen de ongeveer
150 kleinere schepen, die in Ter-
neuzen waren gestart en 35 zee
mijl af moesten leggen. Het le
verde een mijlenlang lint op van
zeilschepen in alle soorten en
maten. De verschillen tussen de
schepen werden steeds groter,
vooral omdat de wind afnam.
Door het wisselende tij en de
veranderlijke wind werd er veel
van de zeilers gevraagd. Er
moest afwisselend, afhankelijk
van de wind, worden getrimd en
gegijpt om zoveel mogelijk goe
de wind mee te pakken. Het
deelnemersveld was groot,
waardoor er veel duels te zien
waren tussen zeilers die elkaar
de wind uit de zeilen probeerden
te nemen om zelf zoveel moge
lijk 'schone wind' mee te pak
ken.
Jacobsen, die over dertig jaar
zeilervaring beschikt, genoot
zichtbaar van de wedstrijd. „Er
komt zoveel bij kijken. Vroeger
kon je nog aankomen met een
kompas, een log- en een diepte
meter. Tegenwoordig gaat alles
via computers die de meest uit
eenlopende berekeningen kun
nen maken. De snelheid op het
water, de snelheid over de
grond, de windsnelheden op
verschillende hoogten, de
windinvalshoek, de stromin
gen, noem maar op. Al die gege
vens zijn van belang om een goe
de wedstrijd te varen."
Piet Vroon was uiteindelijk de
eerste die Antwerpen bereikte.
Vooraf was hij al getipt als één
van de grote favorieten. Vroon:
„Als je een goede bemanning bij
elkaar weet te krijgen, maak je
hier kans. En omdat dit toch wel
het evenement van het jaar is,
wil je wel wat laten zien." De
Bressiaanse schipper kende
weinig problemen met de
weersomstandigheden. „We
waren gelijk goed weg, waarna
we aan onze inhaalrace konden
beginnen. Er stond wat minder
wind dan verwacht, maar de
weersomstandigheden waren
verder erg goed vandaag."
Er waren natuurlijk meerdere
winnaars in de Antwerprace,
waar in meer dan tien klasses
werd gevaren. Volgens Mare
Persoons, voorzitter van de
Antwerpse watersportvereni
ging Vlaamse Vereniging voor
Watersport, zijn alle categorie-
en even belangrijk. „Wij maken
geen onderscheid tussen de ca
tegorieën. Iedereen is gelijk
De grootste boten vertrokken in Breskens voor de race over 46,5 zeemijl richting Antwerpen.
foto Ronald den Dekker
voor ons. En dat is tekenend
voor de Antwerprace."
De organisatie van het evene
ment ging niet zonder proble
men. Persoons; „Ons startschip,
een Belgische driemaster van de
marine, liet drie weken van te
voren pas weten niet te komen.
We waren dus erg gelukkig dat
we Paul Aloy bereid hebben ge
vonden om als startschip te die
nen." De aimabele Belgische
schipper wilde graag meewer
ken. „Eigenlijk heb je geen
keus", grapte Aloy. „Het is ge
woon van: U heeft toch een der
tigtonner? Wilt u als startschip
dienen? Ja of ja?" Met de Wande
laar van Aloy als startschip kon
de race zonder verdere moeilijk
heden van start gaan.
De Antwerprace werd zestien
jaar geleden voor het eerst ge
houden. De organisatie is in al
die jaren bij de vijf Antwerpse
watersportverenigingen geble
ven, al is de Bressiaanse water
sportvereniging bij de organisa
tie betrokken. In die zestien jaar
is het evenement uitgegroeid
van een wedstrijdje om de sche
pen naar de onderkomens voor
de winter te brengen tot een eve
nement waarbij duizenden zei
lers betrokken zijn.
En de Antwerprace blijft groei
en. Raymond Bassette, secreta
ris van de Koninklijke Liberty
Jachtclub, ziet vooral rondom
de race nog genoeg mogelijkhe
den. „We zitten wel aan ons
maximale aantal deelnemers.
Dat zal om veiligheidsredenen
niet meer groeien de komende
jaren. Al moeten we dan wel
steeds meer zeilers teleurstel
len. Dit jaar hadden we al een
overschrijving van meer dan
dertig boten. Maar er wordt te
genwoordig ook veel meer rond
om de race georganiseerd. Zo is
er morgen nog een race voor de
Antwerpse rede. Er is ook pas
een roeiwedstrijd gehouden.
Daarnaast is er ook een speciale
markt en hebben we de drie
master Mercator, waar vroeger
kadetten werden opgeleid, naar
de Antwerpse haven gehaald.
Daarop mag iedereen een kijkje
nemen. En de belangstelling
voor het evenement wordt elk
jaar groter."
oorEdward Swier
IAMILTON - Het was bij het
igaan van de laatste ronde dat
iniorcnbondscoach Egon van
.essel de verlossende woorden -
n nu gaan' - sprak. Wielrenner
.ai Reus zette prompt een knop
m. „Wil je hier nou weer ach-
-rin eindigen, vroeg ik mezelf
f." Nee dus. Met een impone-
tnde inhaalrace zette de acht-
ienjarige krachtpatser uit het
■oord-Hollandse Winkel als-
og de wereldtitelstrijd naar
ijn hand. „Ach, ik kan wel af-
ien."
'inds Reus anderhalf jaar terug
en wielerlicentie aanvroeg,
erbaast hij iedereen keer op
■eer. Als marathonrijder reed
iai Reus het hele C-peloton al
ens op drie rondjes. Maar de
Tolijke, eigenzinnige knaap
oelde dat het schaatsen hem
'ooit de faam zou kunnen bren
gen die hij met fietsen wel kon
'ereiken. „Met wielrennen is
leer te halen. Internationaal
ONDEN - De spelersvakbond
■oor tennisprofs ATP is een on-
krzoek begonnen naar omko-
,lng binnen het internationale
■ireuit.
ie Engelse krant Sunday Tele
graph berichtte gisteren dat
■pelers voor vele duizenden
jonden op hun eigen wedstrij-
n wedden en het resultaat
•ouden beïnvloeden. De wed
denschappen zouden op inter-
iet door coaches en andere tus
senpersonen worden gedaan,
olgens de krant staan de mees-
;e ^Missers buiten de tophon-
ercJ- Maar de ATP heeft vorige
jeek een voormalige speler uit
e toptien gewaarschuwd zich
net in te-laten met zulke prak-
yken. Op een van zijn partijen
'verd zwaar gegokt. De ver
eende omkoping kwam aan
ticht nadat bookmakers
jadden ontdekt dat om ondui-
e 'jke redenen hoge bedragen
j en ingezet op bepaalde
Jjedstrijden.
e spelersvakbond neemt de
aoK zeer serieus. „Een tennis
ser die zich schuldig maakt aan
R oping, kan rekenen op een
'c orsing van drie jaar en een
'lra£ van 100.000 dollar. AFP
zeker. Voor marathonschaatsers
is de wereld veel kleiner."
Het lijkt mede dankzij Reus wel
goed te zitten met de toekomst
van het Nederlandse wielren
nen. Het WK in Canada leverde
de Nederlandse afvaardiging in
de jeugdcategorieën liefst zes
medailles - twee van elke kleur -
op. Reus pakte zonder twijfel de
mooiste, goud met een briljant
randje. Zijn extreme inspan
ning in de ultieme ronde deed de
gehele wielerwereld verwon
derd toekijken.
In de tijdrit was Reus, die drie
weken terug last kreeg van zijn
knie, woensdag slechts twintig
ste. De Cios-student moest be
langrijke trainingen overslaan.
„Er waren momenten dat ik
dacht dat ik het WK helemaal
niet zou halen, vanwege mijn
knie. Maar Van Kessel heeft al
tijd vertrouwen in me gehou
den."
Reus kan het goed vinden met
Van Kessel.,Hij kan me motive
ren. Ik weet dat er mensen zijn
die zeggen: trap die Egon een
keer van zijn troon af. Waar
schijnlijk omdat hij zegt wat hij
denkt. Maar ik houd wel van
mensen die wat agressief zijn,
dat houdt me scherp.
Doorgaans geeft Van Kessel zijn
renners mee „altijd van voren te
rijden". Maar Reus moest wach
ten. De bondscoach: „Normaal
gesproken is Kai veel sterker,
zou ik hem geadviseerd hebben
het al drie ronden voor het eind
te proberen, maar in zijn condi
tie moest hij hier op gokken."
Reus overbrugde in recordtem
po de kloof tussen peloton en
kopgroep, demarreerde daarna
opnieuw. Het peloton streek la
ter nog neer op de groep met Se-
bastiaan Langeveld, maar Reus
werd niet meer achterhaald.
Behalve een ijzeren wil („Ik
moest en zou die trui pakkéri')
heeft Reus ook een eigen wil.
Daarom ook twijfelt hij hardop
of hij volgend jaar kiest voor de
opleidingsploeg van Rabobank,
of dat hij voor een Belgisch con
tract bij Palmans gaat. Zeven
ploegen deden hem reeds een
aanbieding. „Maar Rabobank
wilde van de zomer dat ik eerst
een test bij hun inspanningsfy
sioloog deed voor ze met me wil
den praten. Daar had ik toen,
midden in het seizoen, geen trek
in. Misschien dat ze nu alsnog
met me willen praten." Hoe dan
ook neigt Reus meer naar een
overstap naar België. „Een
kwestie van gevoel." GPD
door Edward Swier
HAMILTON - Susanne Ljungskog weet
hoe het werkt in het wielrennen. De
Zweedse, vorig jaar ook al wereldkampi
oen, at zaterdag tijdens het WK in Hamil
ton eerst andermans bord leeg, voor aan
haar eigen maaltijd te beginnen. En daar
nam ze - nadat ze de hele koers geen kop-
werk had gedaan - zelfs pas op tien, twin
tig meter voor de streep een hap van. Het
was juist voldoende om Mirjam Melchers
de wereldtitel te ontfutselen.
„Takkenwijf", foeterde Melchers' levens
gezel Jean-Paul van Poppel aan de meet.
„Ze steelt die trui. Weer", jammerde
bondscoach Egon van Kessel. Melchers
won zilver, de zevende Nederlandse plak
in Canada. „Maar voorlopig voelt het nog
wel even alsof ik vooral het goud heb ver
loren."
Ljungskog (27), rijdend voor de Neder
landse formatie BIK-Powerplate, staat
bekend om haar afwachtende houding.
„Ze speelt altijd blufpoker", wist Van
Kessel. „Te beroerd om een keer over te
nemen", sprak Van Poppel giftig.
Zo ook zaterdag. In de jacht op de twintig
kilometer van de meet ontketende groot
moeder van het peloton, Jeannie Longo-
Ciprelli, deed Ljungskog geen trap teveel.
De voortdurend attente Melchers wel. Ze
had het gevaar onderkend én gehoopt op
steun van de rest van het uitgedunde pelo
ton.
Op Claremont Access, de laatste klim,
reed de 28-jarige renster uit Moergestel
eigenhandig de kloof zo goed als dicht. „Ik
had één nadeel. Ik was de sterkste en de
rest voelde dat waarschijnlijk ook. Ik heb
me wel een beetje kwaad gemaakt, maar
de anderen konden het waarschijnlijk
niet meer en Ljungskog wilde niet. En al
leen wegrijden lukte ook niet meer,
daarvoor waren de klimmetjes niet lastig
genoeg."
Melchers, die de laatste vier ronden niet
meer op steun kon rekenen van landgeno-
tes, erkende dat de Zweedse ook recht van
spreken had. „Die dacht natuurlijk: ik
ben al eens kampioen geworden, heb die
trui gedragen. Doen jullie het maar. Ze
gokte op alles of niets."
Het werd alles. Longo zag zich op 400 me
ter voor de streep ingerekend, waardoor
het gezicht van het vrouwenwielrennen
werd gered. Een 44-jarige in een regen
boogtrui zou de sport geen goed hebben
gedaan, vond ook Melchers.
„Het kan toch niet zo zijn dat die oude
tang gaat winnen, dacht ik. Ze is een maf
wijf, maar donderstaai." Op het laatste
rechte eind kwam Melchers al snel op kop,
met haar kop in de wind. Ljungskog
kwam pas vlak voor de streep uit Mel
chers' wiel en pakte net als in 2002 het
goud. Achter de Nederlandse greep Nicole
Cooke - die gedurende de enerverende fi
nale ook veel werk had verricht - brons.
Ljungskog bij de persconferentie,
schaamteloos: „Die twee meiden waren
geweldig. They did a great job."
De ontwikkeling van Melchers vordert
gestaag. Ze behoort al jaren tot de wereld
top. De laatste drie jaar eindigde ze in de
topdrie van het wereldbekerklassement.
En elk jaar wint ze meer, zoals zaterdag
het zilver op het wereldkampioenschap.
Met de ervaring hoe het is om op een WK in
de medailles te rij den - vorig j aar in België
werd haar die kans ontnomen door een
valpartij in de slotronde - zet Melchers
voor 2004 in op olympisch goud in Athene.
De Giro of Tour dienen als voorbereiding
op de olympische wegwedstrijd en het
WK in Verona. „Wat ik nodig heb om die
twee wedstrijden te winnen? Een beetje
meer mazzel, dat is alles." En misschien
een mes en vork om eerst andermans bord
eens leeg te eten. GPD
Susanne Ljungskog (rechts) verslaat Melchers op de streep. foto Don Emmert/AFP
HAMILTON - Binnen drie jaar bestaat de top van het interna
tionale wielrennen uit twintig topploegen die in een cyclus
van dertig wedstrijden uitmaken wie zich het beste team ter
wereld mag noemen. Het plan, bedacht door UCI-baas Ver-
bruggen, is door de Raad van het Professionele Wielrennen,
geaccepteerd. De Pro Tour, een voorlopige werktitel, bestaat
uit de drie grote ronden (Giro, Tour en Vuelta), tien wereldbe-
kerkoersen en zeventien andere eendaagse of meerdaagse
wedstrijden in Europa. De twintig topploegen zijn verplicht
in de dertig wedstrijden uit te komen. Alleen daarin zijn pun
ten te verdienen voor het ploegenklassement en een individu
eel klassement waarin elk jaar met nul punten wordt begon
nen. Onder die „Champions League" komen vijf continentale
competities. De keuze voor Europa als enige locatie voor de
topwedstrijden is volgens Verbruggen logisch. „Van de grote
coureurs en ploegen komt 98 procent uit Europa." ANP
HAMILTON - De Italiaanse wielrenner Michele Bartoli heeft
een tweejarig contract getekend bij de Deense ploeg CSC. De
33-jarige Bartoli won afgelopen seizoen onder meer de Am-
stel Gold Race, toen nog in dienst van Fassa Bortolo. De CSC-
formatie krijgt bovendien versterking van de Deense renner
Frank HojHij is afkomstig van de Faktaploeg en tekent voor
één jaar. De ploeg verloor overigens wel kopman Tyler Hamil
ton, die overstapt naar de Zwitserse Phonakploeg. AFP
HAMILTON - Het WK wielrennen voor de profs in 2 004 wordt
verreden op 3 oktober, een week eerder dan de afgelopen ja
ren. Uit door de internationale wielrenunie UCI vrijgegeven
wielerkalender blijkt dat Parijs-Tours nu na de wereldtitel
strijd wordt verreden.
Kalender Wereldbekerwedstrijden: 20-3: Milaan-San Remo, 4-4:
Ronde van Vlaanderen, 11-4: Parijs-Roubaix, 18-4: Amstel Gold Ra
ce, 25-4: Luik-Bastenaken-Luik, 1-8: HEW Cyclassics, 7-8: Clasica
San Sebastian, 22-8: Kampioenschap van Zürich, 10-10: Parijs-
Tours, 16-10: Ronde van Lombardije.
Groten rondes: 8-30 mei: Ronde van Italië, 3-25 juli: Ronde van
Frankrijk, 4-26 september: Ronde van Spanje.
Andere Nederlandse wedstrijden op UCI-kalender: 12/14-3: GPErik
Breukink, 10-4: Ronde van Drenthe, 16-4: Veenendaal-Veenendaal,
25-4: Ronde van Noord-Holland, 16/20-6: SterElektrotoer, 27-6: NK
profs, 21-8: Tour Beneden-Maas, 22-8: Dwars door Gendringen,
24/28-8: Eneco Tour, 4-9: Delta Profronde. ANP
HOOGEVEEN - De Hongaarse topschaakster Judit Polgar is
het Essent schaaktoernooi in Hoogeveen begonnen met een
daverende overwinning op ex-wereldkampioen Anatoli Kar
pov. Tactiek won het van positiespel. ANP
CHICAGO - De Keniaan Evans Rutto heeft gisteren in Chica
go bij zijn debuut meteen de marathon gewonnen. Rutto (25)
liep nog een geweldige tijd ook: 2.05.50. Dat was slechts acht
seconden boven het oude wereldrecord (2.05.42) van Khalid
Khannouchi dat pas vorige week sneuvelde.
Landgenoot Willy Cheruiyot heeft gisteren de marathon van
Eindhoven gewonnen. Na ruim 42 kilometer bleef hij zijn
landgenoot Wilson Chelal één seconde voor. Cheruiyot finish
te na twee uur, negen minuten en vijf seconden. Dat beteken
de een parkoersrecord.
door Eric Korver
HILVERSUM - De erfenis van
Joop Rühl is vergeven. Maarten
Lafeber maakte gistermiddag
op de Hilversumse Golfclub een
einde aan de mythe rond de man
die in 1947 als laatste Nederlan
der het Dutch Open op zijn
naam schreef. Lafeber was al
eerder dicht bij een overwin
ning, maar had succes op het
voor hem mooist denkbare mo
ment: in eigen land, voor het oog
van familie, vrienden en fans.
„Dat is dus écht een droom",
stelde hij breed lachend vast.
Met gebalde vuist begroette
Maarten Lafeber gisteren aan
het einde van de middag zijn
eerste overwinning op de Euro
pese Tour. Alle spanning, alle
druk en frustratie ook, rolden in
dat ene moment van zijn schou
ders. Hij, de 27-jarige Braban
der, geldt al lang als de meest ta
lentvolle golfer van ons land.
Maar hij moest toezien hoe Rolf
Muntz in Qatar een zege bin
nenhaalde, en een paar maan
den terug ook Robert-Jan Derk-
sen, in Dubai. Nü kreeg hij zelf
het succes waar zo lang naar
was uitgekeken. En dus viel hij
zielsgelukkig zijn moeder Mar
git en vriendin Kim in de armen,
liet zijn manager Michiel Floris
de tranen de vrije loop en knuf
felde Lafeber lang na de huldi
ging met vader Erik.
Natuurlijk, Maarten Lafeber
kende zijn kwaliteiten. Wist dat
hij goed genoeg was om te win
nen. Maar tussen weten en dóen
zit nog een heel verschil. „Maar
ik ben altijd geduldig gebleven,
voelde dat het uiteindelijk een
keer mijn week moest worden,
de week waarin alles op z'n
plaats zou vallen.
Twee weken terug, in de Dunhill
Links Championship leek het
daar even op. Maar aan de
Schotse oostkust moest Lafeber
nog terrein prijsgeven aan de
wereldtoppers Lee Westwood
en Ernie Els. Die ervaring bleek
uiteindelijk cruciaal voor zijn
prestaties de afgelopen week in
Hilversum. „Wat ik daar geleerd
heb, had niet op een beter mo
ment kunnen komen. Ook van
daag heb ik daar baat bij gehad.
Ik voelde niet echt de druk van
Soren Hansen en Mathias Grön-
berg. In Schotland moest ik
Westwood en Els weerstaan. En
op de zeventiende hole was het
even lastig, maar daar moest ik
weer denken aan de Road Hole
(de beroemde zeventiende hole
op St. Andrews). Vergeleken
daarbij was dit een eitje."
En zo bleef Lafeber achttien ho
les lang ijzig kalm in zijn fasci
nerende tweestrijd met Hansen,
die met een slag voorsprong als
leider aan de slotronde begon.
Na een vlot begin raakte de
Deen op de negende hole aan de
verkeerde kant van de score.
Hansen belandde na zijn tweede
slag in het bos en scoorde uitein-
delijk een dubbele bogey. Lafe
ber trok met een birdie maxi
maal profijt en boog zijn slag
achterstand om in een voordeli
ge marge van twee.
Die voorsprong kwam niet echt
meer in gevaar, ook al verklein
de Hansen het gat nog wel .Maar
Lafeber hield zich feilloos aan
de raad van zijn mental coach
Jos van Stiphout. De Belg - met
wie hij sinds half juli weer suc
cesvol samenwerkt - had hem 's
ochtends nog meegegeven voor
al slag voor slag te spelen. „En
dat is precies wat ik heb gedaan.
Ik heb nooit verder gedacht,
nooit naar het leidersbord geke
ken." Hij voelde daardoor am
per druk. „Ik heb gewoon ge
speeld zoals ik waar dan ook ter
wereld zou hebben gespeeld.
'Doe maar alsof je in Maleisië
bent' zei Jos. En dat het mislo
pen van de winst niets zou ver
anderen aan mijzelf als persoon.
Daar heeft hij natuurlijk gelijk
in. Het heeft ook gewerkt."
Lafeber slaagde er bovendien
tijdens het weekeinde in de
stomme fouten te vermijden die
zijn spel in de eerste twee dagen
nog overschaduwden. Dat was
weer de verdienste van Gregor
Jameson, zijn Amerikaanse
'coach op afstand'. „Ik heb hem
vrijdag gebeld, waarna hij wat
tips gaf. Daar heb ik dezelfde
dag aan gewerkt en vervolgens
sla ik in de laatste 36 holes geen
enkele bogey meer. Mijn spel
was goed, heel solide. Ik gaf me
zelf voldoende birdiekansen en
heb daarom altijd het vertrou
wen gehouden dat het goed zou
komen."
Na de winst in Hilversum, die
hem 166.660 euro oplevert, weet
Lafeber zich de komende twee
jaar verzekerd van een start
kaart voor de Europese Tour.Hfj
kan, weet hij nu, zijn doelen bij
stellen. Hij mikt op een plaatsje
bij de beste vijftig van de we
reld. „Dan kan ik tenminste
spelen waar ik wil." GPD
