PZC
Tiende Bluesroute
is net iets anders
Verleden speelt rol in werk
Uitreiking Four Freedoms Awards in New York
Brancheorganisatie vindt mix grote en kleine bedrijven beter
kunst
lezers schrijven
donderdag 9 oktober 2003
Zeeland groen
Sculpturen
Anders
Demo
Afrit
Bezuinigen
Dierenactivisme
Wisse Smit III
Werk II
Imagocampagne
Radiouitzending
voor jazzfestival
in Middelburg
Recron tegen groei minicamping
door Harmen van der Werf
MIDDELBURG - Kampeerboeren
moeten hun minicampings niet gro
ter willen maken. Zeeland heeft, stelt
T. Wegman van de organisatie van re
creatieondernemers Recron Zeeland,
juist een mix van grote en kleine kam-
peerbedrijven nodig.
Wegman reageert op een voorstel van
CD A-Kamerlid A. Schreijer-Pierik om
twintig tot vijfentwintig kampeer
plaatsen op Zeeuwse minicampings
mogelijk te maken. Momenteel zijn
maximaal vijftien kampeermiddelen
toegestaan in het hoogseizoen en rond
feestdagen als Pasen en Pinksteren. In
Zeeland is de markt, aldus Schreijer-
Pierik, groot genoeg om een uitbrei
ding door te voeren.
Zeeland telt ruim 250 minicampings.
Wordt het idee van het CDA-Kamerlid
uitgevoerd, dan komen er 1250 tot 2500
kampeerplaatsen bij. Wegman moet
daar niet aan denken. „Het karakter
van de minicampings wordt dan heel
anders. Het worden kampeerterreinen.
Die campings moeten dan, net zoals de
huidige grote en middelgrote cam
pings, aan strengere eisen voldoen. Met
een ontheffing, waarmee kampeerboe
ren momenteel werken, kom je er dan
niet."
Het is bedrijfseconomisch geen goed
plan, vindt Wegman. Grote en middel
grote kampeerondernemers zullen de
concurrentie gaan merken, maar dat is
niet het enige. „Minicampings passen
nu heel goed in het landschap. Zo hou
den we Zeeland groen. Ga je minicam
pings uitbreiden, dan verander je dat.
Niemand zou dat moeten willen."
Schreijer-Pierik lanceerde haar idee
dinsdag in Den Haag bij de overhandi
ging van een petitie door de Vekabo, de
vereniging van kampeerboeren. De Ve
kabo reageerde daarmee op het voor
stel om de Wet op de Openluchtrecrea
tie in te trekken. Het intrekken van die
wet moet het mogelijk maken een re
gionaal kampeerbeleid te voeren,
waarbij in Zeeland bijvoorbeeld meer
mogelijk wordt op minicampings dan
in pakweg Overijssel. De Vekabo voelt
weinig voor het loslaten van de wet. Zij
wil vooral duidelijkheid én permanent
vijftien kampeerplaatsen op minicam
pings.
Ook de Recron voelt weinig voor het in
trekken van de Wet op de Openluchtre
creatie, laat Wegman weten. Tegelij
kertijd wil de brancheorganisatie van
recreatieondernemers 't liefst het hui
dige beleid voor minicampings hand
haven, dat wil zeggen maximaal
vijftien kampeerplaatsen in het hoog
seizoen en rond de feestdagen en maxi
maal tien daarbuiten.
„Willen kampeerboeren meer", stelt
Wegman, „dan hebben ze in Zeeland de
mogelijkheid hun bedrijf uit te breiden
als landschapscamping, maar ze moe
ten dan wel aan strengere eisen vol
doen."
Naar het oordeel van Wegman moet het
Zeeuwse recreatiebeleid inzetten op
productdifferentiatie, oftewel een
breed pakket aan verblijfsmogelijkhe
den voor vakantiegangers. Van mini
campings tot en met luxe bungalow
parken. Wegman wil daarom niet
spreken van een tegenstelling tussen
kampeerboeren en 'gewone' recreatie
ondernemers. „Wij richten ons op ver
schillende markten." In het verlengde
door Maurits Sep
HYDE PARK - Twee Democra
tische senatoren, een journalist-
/schrijver, een priester en een
vakbondsleidster ontvangen op
15 november een Four Free
doms Award. De uitreiking
vindt plaats in Hyde Park, New
York. De Four Freedoms
Awards worden volgend jaar
weer in Middelburg uitgereikt,
naar verwachting in de eerste
helft van mei.
De Four Freedoms Medal wordt
toegekend aan George J. Mit
chell (70). Naast een carrière als
advocaat maakte hij naam als
senator voor de Democratische
PartijHij verkreeg in Amerika
landelijke bekendheid als lid
van de commissie die in de jaren
tachtig het Iran-Contra-schan-
daal onderzocht.
Mitchell is onderscheiden voor
zijn initiatieven om vrede in
Noord-Ierland te bewerkstelli
gen. Hij werd op verzoek van de
Verenigde Staten, Israël en de
PLO bovendien voorzitter van
een onderzoekscommissie naar
de voortdurende crisis tussen de
Israëliërs en de Palestijnen.
Mitchell bekleedde tevens di
verse adviseursfuncties bij uit
eenlopende bedrijven, zoals
Unilever en de Walt Disney
Company.
Een andere senator van de De
mocratische Partij, Robert
C. Byrd (85), krijgt de onder
scheiding voor vrijwaring van
vrees. Byrds politieke loopbaan
begon in 1946, toen hij een zetel
bemachtigde in het Huis van Af
gevaardigden voor de staat
West-Virginia.
Via de Senaat van diezelfde
staat trad hij in 1958 toe tot de
federale Senaat, waarin hij
twaalf jaar lang de Democraten
aanvoerde.
De medaille voor vrijheid van
meningsuiting gaat naar Louis
'Studs' Terkei (91), die in eigen
land bekend staat als 'de man
die Amerika interviewde'. Ter
kei heeft zich tientallen jaren
beziggehouden met 'gesproken
geschiedenis'. Voor zijn eigen
radioprogramma, de Studs Ter
kei Show, sprak hij met gewone
Amerikanen, onder wie een
voormalige Ku Klux Klan-man
die zich was gaan inzetten voor
gelijke rechten voor blank en
zwart. Terkei, die begon als
nieuwslezer en diskjockey, pu
bliceerde ook diverse boeken
over oral history.
Dolores C. Huerta (73) ontvangt
een onderscheiding voor de vrij
waring van gebrek. Zij was me
de-oprichtster van een vakbond
voor landarbeiders en opricht
ster van een organisatie die se
gregatie en politiegeweld be
streed.
Huerta speelde ook een voorna
me rol in de Amerikaanse Bur
gerrechtenbeweging. Als voor
vechtster voor de rechten van
landarbeiders werd ze 22 keer
gearresteerd bij geweldloze
vakbondsacties.
De onderscheiding voor vrij
heid van godsdienst wordt toe-
Galerie T heeft de schilderijen van Vera Pouw gecombineerd met bronzen sculpturen van Loes Schelle-
kens. foto Ruben Oreel
door Ernst Jan Rozendaal
MIDDELBURG - Het duurt
even voor de schilderijen van
Vera Pouw, te zien in Galerie T
in Middelburg, hun geheim
prijsgeven. In eerste instantie
ogen ze tijdloos en abstract.
Maar wie langer (of beter) kijkt,
ziet vage gestalten opdoemen.
Het zouden schaduwen kunnen
zijn uit een ver verleden.
Pouw schildert met acrylverf op
doek. Ze brengt meerdere lagen
over elkaar aan, schraapt ge
deeltes weer weg, krast in het
oppervlak en voegt soms mate
rialen toe, zoals zand. Doordat
ze een voorkeur heeft voor aard
se kleuren, ontstaat de indruk
dat ze een aardoppervlak weer
geeft. Alsof een stukje natuur is
ingelijst. De lijnen die door de
verf zijn getrokken, versterken
dat idee. Zijn het wellicht land
kaarten?
De associatie zal de kunstenares
niet onwelgevallig zijn. Een
landschap draagt immers vaak
sporen uit het verleden en het
lijkt erop dat het Pouw te doen is
om dat verleden. Maar niet al
leen om menselijke sporen, ook
om de mens zelf. Wie namelijk
de schilderijen nog wat nader
bestudeert, ze eens van een af
standje bekijkt en er dan weer
met zijn neus op gaat staan, ziet
dat in vrijwel elk werk een ge
stalte is verborgen. Soms lijkt
het een geest, soms een scha
duw, dan weer een geraamte.
Het zijn ongrijpbare figuren,
vergaan in de loop der tijd, of al
tijd vluchtig geweest. Het is aan
de bezoeker welke betekenis hij
aan deze gestalten hecht. Zijn
het spoken in zijn eigen hoofd?
Is het een verwijzing naar vroe
ger tijden en als zodanig een
motief om eeuwigheid uit te
beelden? Pouw geeft het ant
woord niet, maar de tijdloze,
aardse vorm van haar schilde
rijen versterkt het idee dat ze
iets essentieels in verf heeft we
ten te vangen. Haar schilderijen
stralen een natuurlijke wijsheid
uit.
In Galerie T is het werk van
Pouw gecombineerd met bron
zen sculpturen van Loes Schel-
lekens. Dat is op andere locaties
al eerder gebeurd en het ligt ook
voor de hand. Net als bij Pouw
speelt in het werk van Schelle-
kens het verleden een grote rol.
Alleen is de uitbeelding concre
ter. Schellekens vangt menselij
ke figuren in niet al te voor de
hand liggende, ietwat theatrale
houdingen. Hun kleding ver
wijst naar oude en inheemse
culturen. Ze heeft ook een voor
keur voor engelen. Schellekens
heeft haar figuren zowel na
tuurlijk als gestileerd uitge
beeld. Gestileerd omdat de figu
ren vaak uit vlakjes zijn
opgebouwd, wat doet denken
aan de schubben van een vis, of
beter nog: de platen van een
harnas. Dat zorgt vooreen zeke
re hoekigheid, maar die staat de
natuurlijkheid niet in de weg.
Bij Schellekens kunnen de
plooien in een mantel kaars
recht en toch volstrekt geloof
waardig zijn. Net als het werk
van Pouw hebben de beelden
van Schellekens iets tijdloos. Ze
beeldt het algemeen menselijke
uit in beelden die verwijzen
naar oudheid en mythologie.
Pouw en Schellekens exposeren
op de parterre, de kelder van de
galerie is voor Elmar Gille en
zijn collega's van de Haagse Ets
club. Gille is degene die er dit
maal is uitgelicht. Hij heeft de
zomer doorgebracht in Toscane
en in Galerie T is nu te zien wat
dat heeft opgeleverd. Het zijn
vooral schilderijen, aangevuld
met grafisch werk. Gilles onder
werpen zijn het felle zonlicht en
het heldere maanlicht. De zon
schijnt zo fel op zijn schilderijen
dat de hitte bijna voelbaar
wordt. Beeldt hij het landschap
uit in maanlicht, dan is de sfeer
eerder magisch. Het is doodstil,
maar elk ogenblik kan er iets ge
beuren.
De expositie in Galerie T duurt tot
en met 25 oktober. Open do t/m za
van 11.00-16.00 uur.
door Mieke van derJagt
GOES - Grote gebeurtenissen
werpen hun schaduw vooruit.
Wie in Goes regelmatig de
kroeg bezoekt, weet wat er te
gebeuren staat als Peter Kem-
pe en Kees Wielemaker ergens
in de nazomer korte cafébe
zoekjes afleggen: binnenkort
is het weer Bluesroute. In na
genoeg alle cafés in de stad
speelt op een vrijdagavond
weer een goede band.
Vrijdag 17 oktober gebeurt
het in Goes voor de tiende
keer. Er veranderde niks in al
die kroegentochten. Peter
Kempe programmeerde, Kees
Wielemaker deed het papier
werk en de kroegbazen hoef
den alleen maar te zorgen dat
er genoeg te drinken was.
Peter Kempe, al twintig jaar
drummer en zanger van The
Juke Joints, de band die Kem-
pe's woonplaats Kwaden-
damme tot een bluesbolwerk
heeft gemaakt, liep al langer
met het idee voor een blues
route rond. Kees Wielemaker,
de man achter Pedaal Produc
tions, filosofeerde in café De
Pompe over een kroegentocht.
Daar had de voormalige
kroegbaas, Han, ook wel zin
in. Kees overlegde met zijn
maat Peter en vijf weken later
was de eerste Bluesroute een
feit én een groot succes.
Toen al kon het duo Kempe-
Wielemaker putten uit een
groot reservoir van bands in
de volle breedte van de blues
en aanverwante stijlen.
Swing, jazz, Chicago-blues,
rock-a-billy, zydeco... alles
kan een plaats krijgen in de
Bluesroute. Peter Kempe: „Ie
dere kroeg is anders. In de
Vrijbuiter zet je een heel ande
re band dan in Bolsjoi of café
Baarends. De klanten ver
schillen, de ruimte is anders,
in het ene café is het licht, in
het andere donker. Daar moet
je rekening mee houden. De
doelstelling voor ons is altijd:
goede muziek. En de uitbaters
willen een volle tent. Dat lukt
altijd."
Het lukt zo goed dat binnen
een paar jaar Middelburg ook
wel zo'n bluesroute wilde, en
Check out the Zydeco treedt op in Tapasbar Gaudf in Goes.
daarna Bergen op Zoom. Toen
kwam Vlissingen er nog bijen
Terneuzen, met als gevolg dat
de heren nu vijf bluesroutes
organiseren. „Een groot deel
van de organisatie gaat bijna
vanzelf. We steken onze kop
pen om de cafédeur en ze roe
pen al dat ze van 't jaar weer
meedoen."
Dat de organisatoren vervol
gens kunnen kiezen uit een in
ternationaal gezelschap van
muzikanten, is te danken aan
de manier waarop ze zijn in
gevoerd in de festivalwereld.
Peter speelt ieder weekeinde
met The Juke Joints op festi
vals in binnen- en buitenland
en doet daar ook zijn contac
ten op voor de festivals in
Kwadendamme. Kees heeft
inmiddels een website waarop
een schat aan informatie
voortdurend wordt bijgevuld.
„Ieder beginnend bandje
stuurt zijn demo meteen op."
De tiende editie van de Blues
route is net iets anders dan de
vorige negen. Omdat er spra
ke is van een jubileum mag
de Goese cultuurwethouder
C. Linssen de route openen,
samen met The Juke Joints,
die hun twintigjarig bestaan
en een nieuwe dubbel-cd vie
ren. De opening is vroeg, van
21.00 tot 22.30 uur in 't Beest.
„Zo rond tienen begint het pas
in de andere cafés, zodat het
publiek gespreid aan de route
kan beginnen."
Het programma is als volgt: In
de Post speelt de Belgische
band Blues Lee, in De Pompe
de groep JcLake. Heartbreak
Café huisvest Bugaboo Tang
en in Bolsjoi komt de Belg
Howlin Bill his Blues Cir
cus. The Ride speelt in Pub
bles, Jive for your Life in
Lambik en the Blue Chevy's,
ook uit België, komen in La
StradaNog meer Belgen in de
Vrijbuiter: Bacon Fat, en in
Karei 5: Joey'sBoogie Woogie.
Tapasbar Gaudf vormt het po
dium voor Check out the Zy
deco en De Snor tapt ander
maal onder de klanken van
Philippe Menard, de een-
mansformatie uit Frankrijk
die de Snor al eerder op z'n
grondvesten deed schudden.
Peter de Vries en Joris Lutz
bevolken het podium in Mur
phy's Corner en de swingende
Marble Tones zetten hun in
strumenten op het biljartpo
dium van café Baarends.
Oude bekende in Zeeland is
gitaarvirtuoos Kees Schipper
die met John Schuursma
(vroeger van Brainbox) in The
New Inn komt spelen. Gino
the Bulldose Band komt ten
slotte in Pake Sake, waar de
luidsprekers wat later, vanaf
2.00 uur, worden openge
draaid.
Kunst Uit, pagina 23: als Peter
Kempe belt...
daarvan geeft hij kampeerboeren een
advies. „Schoenmaker blijf bij uw
leest."
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC versch
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De reactietï
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet dat
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft.
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen worden
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. Dere.
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Overat
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
gekend aan Robert F. Dri
nan (83). De priester/professor
in rechtsgeleerdheid was ook
politiek actief, totdat paus Jo
hannes Paulus II hem dwong te
kiezen tussen politiek en pries
terschap. Drinan heeft zich in
ternationaal ingezet voor men
senrechten.
De F our Freedoms Awards wor
den in oneven jaren uitgereikt in
Hyde Park en in even jaren in
Middelburg. Namens de provin
cie Zeeland zullen commissaris
van de koningin W. van Gelder,
provinciesecretaris V. Verduit
en de gedeputeerden A. Poppe-
laars en G. van Heukelom de
plechtigheid in de Verenigde
Staten bijwonen.
Dat de selectieve afrit van de
A58 naar het Oosterscheldezie-
kenhuis niet door bezoekers en
patiënten mag gebruikt worden
is al een grote teleurstelling. Im
mers, ieder die vanaf Goes-West
over de Fruitlaan richting zie
kenhuis rijdt, merkt al snel dat
veel automobilisten om dezelf
de reden dezelfde route nemen.
Het zou het een grote ontlasting
voor het verkeer daar geven als
ook zij van de afrit gebruik
mochten maken. Maar dat mag
niet. Sterker nog, zelfs de huis
artsen mogen er op last van de
provincie, lees Rijkswaterstaat,
geen gebruik van maken.
Schandalig! Voor huisartsen is
tijd meer dan geld, ze kan ook
een leven redden. Zijn ze nou in
Den Haag helemaal gek? Voor
de zoveelste keer fungeert de
Rijkswaterstaat weer eens als
een Staat binnen de Staat. Voor
de zoveelste keer dicteert het ar
rogante Den Haag de provincie,
terwijl nota bene de provincie
zelf de afrit heeft betaald. Wie
was het ook weer die zei de af
stand tussen politiek en publiek
kleiner te willen maken? Hoe
kan dat nou met zulke borden
voor je kop.
Wim van Gilst
Boogerdlaan 23
Kortgene
Het huidige kabinet wil zoveel
mogelijk bezuinigen. In de beste
traditie van het poldermodel
trachten de bonden de plannen
nog wat te verzachten (PZC, 8-
10), maar het kabinet geeft geen
krimp. Voor de sociaal zwakke
ren in de samenleving valt dit
zwaar. De huidige politiek doet
mij terugdenken aan de dertiger
jaren. De zogenoemde 'crisisja
ren'. Toen was de regering-Co-
lijn aan de macht. Dat was de
tijd van de steun en werkver
schaffing. De werklozen had
den het toen niet gemakkelijk.
Eer. steuntrekker op een dorp
kreeg toen 7,50 per week als
hij gehuwd was en een onge
huwde 5,- per week. In de zo
mer van 1934 besloot de rege
ring vier procent te korten op de
steunnormen. Dit had tot gevolg
dat in Amsterdam het honger
oproer uitbrak. Dit oproer werd
op bevel van de regering-Colijn
in bloed gesmoord. Volgens de
officiële rapporten vielen er
toen zeven doden en veel ge
wonden. Niet-officiële bronnen
spraken van veel hogere aantal
len. Dit is een zeer droevige ge
beurtenis geweest. Het is te ho
pen, dat de geschiedenis zich
niet herhaalt.
F.M. Geluk
Gr. Wissestraat 1
Grijpskerke
Het behoeft geen betoog dat ge-
weldadig dierenactivisme
(PZC, 2-10) moet worden be
streden. Terecht maken enkele
Kamerleden zich hier zorgen
over. Maar waar ik mij zorgen
over maak, is dat ik nog geen en
kel Kamerlid heb gehoord dat
zich zorgen maakt over het ver
schrikkelijke dierenleed overal
in de wereld. Nederland loopt
altijd voorop om een mening te
verkondigen wanneer er waar
ook ter wereld iets hapert. Over
het dierenleed hoor ik nooit iets,
bijvoorbeeld over de schapen
die momenteel de hele wereld
over worden gestuurd. Ook niet
over het immense leed dat die
ren met allerlei transporten on
dergaan. Waarom hoor ik daar
de minister van Landbouw niet
eens over of een Kamerlid? Vol
gens mij bestrijd je de dierenac
tivisten het best door iets aan
het dierenleed te doen.
J. van Nieuwenhuyzen
Boulevard Bankert 408
Vlissingen
De Neeltje Jacoba is nieuws. Als
onderkomen van topcrimineel
Bruinsma speelt het schip een
rol in de berichtgeving omtrent
de mogelijke relatie van Mabel
Wisse Smit met deze Bruinsma.
Als directeur van de Koninklij
ke Nederlandse Redding Maat
schappij, de voormalige eige
naar van de Neeltje Jacoba, wil
ik graag reageren op deze
nieuwsberichten. Dit vanuit
mijn persoonlijke betrokken
heid bij de Neeltje Jacoba en
haar voormalige bemanningen.
De Neeltje Jacoba deed van
1930 tot 1968 dienst als red
dingboot van IJmuiden. Na
haar actieve loopbaan is de
Neeltje Jacoba verkocht en ver
volgens meerdere malen door
verkocht. Eén van de eigenaren
was Bruinsma. De indruk kan
worden gewekt dat de Reddb
Maatschappij op enigerlei wijf
verbonden zou zijn geweest me
de duistere praktijken die doe
Bruinsma c.s. aan boord
Neeltje Jacoba zijn verricht,Üt
directeur van de Redding Maat
schappij hecht ik er veel waant
aan dat die gedachte met krach-
wordt tegengesproken.
De Neeltje Jacoba maakte tit
sen 1930 en 1968 honderd-,
reddingsacties. Vrijwillige be
manningen hebben gedureij
die jaren hun leven gewaagdot
in nood verkerende scheepsbt.
manningen te redden. Het par
niet om deze bemanningen
wij binnen de Redding Maat
schappij in ere herdenken, tebe-
lasten met ook maar enige vont
van verdenking. Met dit schij.
ven hoop ik deze verwarriii;
omtrent mogelijke betrokken
heid van de Redding Maat
schappij bij criminele praktij,
ken te hebben ontzenuwd.
De Neeltje Jacoba blijft bij oiï
gevoelens van trots en dank
baarheid oproepen, daarb:
vooral ook denkend aan de be
manningen die met de Neelt-
Jacoba grootse daden hebbt:
verricht.
S.E. Wiebettji
Directeur KMH
Haringkadtl
IJmuiier.
W. C. Murre schrijft in de PZC
(3-10) dat werken gezond is
Daarmee ben ik het eens, behal
ve wanneer je door je vele wer
ken al jaren in de WAO zit
Neemt niet weg dat je dan iets
anders kunt gaan doen dan je
voorheen deed. Zo had ik tot on
langs een WIW-baan, maar dit
contracten worden gewoonwet
niet verlengd. Dus dat houdtop
In de WW dan maar. Wie zit te
wachten op iemand die al jaren
in de WAO zit en 56 j aar is?Solli-
citeren doen we inderdaad tol
we er suf van worden, evenzove-
le afwijzingen krijgen
maar denkt u nu echt dat wt
voor onze lol gebruik maker
van ons recht op uitkering? La:
me niet lachen. Beschuldig om
niet langer van onterecht ge
bruik van wat ons zuurverdien
de recht is.
J. Bertj
Kalkoensprenkl
Vlissinger
Ik twijfel niet. De imagocam
pagne raakt mijn trots voor Zee
land (PZC, 2-10). Voor mij gaat
het om een truttige manier van
campagne voeren met een uit
straling van: 'Nederlanders, wi;
weten dat jullie denken datr
hier in Zeeland truttig zijn
maar we zijn het niet, hoor
Jammer. Volgens mij is het cam
pagnegeld wel beter en doelge
richter te besteden. Gezien het
structurele karakter van de
campagne (jaarlijks 800.000eu
ro, misschien iets minder) hoop
ik nog op een beter vervolg.
C. van Tilburg
Turfkaaili
Middelburg
MIDDELBURG - Radio Cool
FM besteedt vanavond aan
dacht aan de Stichting Jasz. De
stichting, die jaarlijks het jazz
festival in Middelburg organi
seert, dreigt ter ziele te gaan. Er
zijn te weinig bestuursledenen
de stichting heeft meer geld no
dig om een volwaardig festival
in elkaar te zetten. De gemeente
Middelburg weigert echter de
subsidie te verhogen.
Voorzitter Hans Hamelink van
Jasz zei tijdens het vorige festi
val in juni, dat het waarschijn
lijk de laatste keer was dat de
stichting een festival in Middel
burg organiseert. Jasz had plan
nen om het festival uit te
breiden. Hamelink wilde ver
schillende muziekstijlen op dne
podia programmeren. Boven
dien lanceerde de stichting het
idee om jazz te combineren met
andere kunstvormen zoals beel
dende kunst en literatuur
Daarvoor is meer geld nodige"
dat is er niet.
In de rubriek JazZealand be;
steedt Johan Sinke vanavono
tussen 21.00 en 22.00 uur in een
extra uitzending aandacht aan
het festival.
Tijdens de uitzending is muziek
te horen van bands die de afge
lopen jaren tijdens het festiva
optraden. Cool FM is op Wa"
cheren en de Bevelanden te ont
vangen via de etherfrequentie
FM 105.3, FM 107.1 en FM
107.7.
Ai:''2fe5al
»S'- -
„Minicampings passen nu heel goed
cron Zeeland.
in het landschap", vindt T. Wegman van de organisatie van recreatieondernemers Re-
foto Willem Mieras