V erenigingsklassementen
Inwoner van Kapelle ijzersterk op overnachtvluchten
mm
m' 0
m
m m
HF
OOI I
duiven
schaken
a ~i±
dammen
I
0
1
O
D B
Sf
a
El
Eni
i
DO m m u
■TO M O E
p g l
bridge
zaterdag 4 oktober 2003
Vier jaar
Rekenen
If
Stefan Leloux ieder jaar sterker
door Fred Rabout
KAPELLE - Elf jaar was Stefan
Leloux toen hij zich als zelf
standig lid aanmeldde hij Oost
West Thuis Best in Kapelle. Het
hardnekkige duivenvirus, ken
merkend voor deze sport, kreeg
hij niet te pakken in de ouderlij
ke woning. Wel van de toenma
lige achterbuurmannen, wo-
nendaande Warretjes. Hij kreeg
het ondermeer van Rein Evers-
dijk en Piet Dieleman.
„Er stonden toen we in de Sta
tionsstraat woonden wel zes
hokken bij ons achter", herin
nert Leloux zich. Stefan Leloux
is nu 32 en heeft zich een plaats
verworven in de provinciale top
op de overnachtfond. „Ik ben
geboren onder de kerktoren van
Kapelle. Daarna ben ik steeds
Kapellenaar gebleven, maar
ondertussen wel een aantal ke-
ren verhuisd. De laatste keer
was dat in 2000, naar de Post
weg."
„Feest was het toen Rein Evers-
dijk in 1983 de eerste provinci
aal pakte op Saint Vincent. Toen
is mijn liefde voor de overnacht-
fond begonnen. Ik mocht helpen
met de verzorging van zijn dui
ven, maar ik mocht er van mijn
moeder niet voor zeven uur 's
ochtends naartoe. Ik heb met
name in mijn beginperiode veel
van Rein en Piet Dieleman ge
leerd. Later ook van Cees Hee-
ren&Zn uit Roosendaal, een
oom van me."
Het was die Cees Heeren die
Stefan Leloux het hok duiven
bezorgde waarmee hij de laatste
jaren zoveel furore maakt. „In
het begin heb nog wel vitesse ge
speeld. Ik was ooit nog een keer
derde in het jeugdkampioen
schap van Nederland met het
ras van Dies Wagenaar uit
Koetinge. Later kwamen dui
ven van Rein Eversdijk op mijn
hok en nog later, eind jaren
tachtig, van Cees Heeren."
„Die wist in 1988 een nationale
zege op Saint Vincent binnen te
doorCorJansen
Niet iedere schaker houdt op
dezelfde wijze van het
schaakspel. De een geeft ^.dp
voorkeur aan flitsend combina
tiespel met verrassende offers,
de ander ziet liever diep door
wrochte positiepartijen. Er zijn
ook liefhebbers, die het meest
geboeid zijn door onevenwich
tige en ingewikkelde partijen.
Maar alle schakers hebben een
zwak voor het onverwachte, het
bizarre en tegendraadse.
Een stuk dat zich daar bij uit
stek voor leent, is het paard. In
het Duits zeer toepasselijk
Springer genoemd, want dat is
het! Een stuk dat huppelt en
springt dat het een aard is. Het
enige stuk ook dat over andere
stukken heen kan springen. Bo
vendien is zijn wijze van voort
bewegen heel apart.
De kracht van een paard komt
het best tot zijn recht in het mid
den van het bord. Daar beheerst
hij acht velden. Aan de rand is
dat tot vier gereduceerd en in de
hoek kan een paard slechts twee
velden onder controle houden.
Een wit paard op e5 of d5, dat
goed gedekt is en moeilijk te
verjagen, is een macht van bete
kenis. Maar een paard in de
hoek is een armzalig kreupel
dier. Slechts in zeer uitzonder
lijke gevallen brengt een paard-
zet naar de hoek de beslissing.
Beroemd is de volgende partij
waarin de paardhoekzet de pre
mière beleefde.
halen. Als cadeau kreeg ik toen
een volle broer en neef van de
duif die toen had gewonnen. Het
zijn mijn stamdoffers gewor
den. De stamduivin kwam in
1991, een witpen, eveneens van
oom Cees. Die vloog sterk op de
overnacht. Een dochter van die
witpen promoveerde ik even
eens tot stamduivin en ik was
vertrokken. In 1995 begon de
dagfond te lopen, in de seizoe
nen '98 en '99 had ik zelfs topsei-
zoenen op de dagfond, later
werd het datgene waarop Rein
Eversdijk in 1983 succes had ge
kend, de overnachtfond."
„Je moet op een bepaald mo
ment keuzes maken. Als fruitte
ler en coniferenkweker maak ik
meer dan veertig uur in de week.
Een volledig programma spelen
gaat dan niet. Nog steeds be
staat mijn hok uit duiven van
Cees Heeren. Vrijwel het gehele
hok is inteelt. Ik heb wel een
keer geprobeerd te kruisen met
ander bloed, maar daar ben ik
vrij vlug van afgestapt. Het
bleek geen succes, al was het ras
waarmee ik experimenteerde
goed."
In 2000 kwam hij dus naar de
Postweg. Toen werd nog dag- en
overnachtfond gespeeld. Nu ligt
de nadruk duidelijk op de over
nacht. „Jonge duiven speel ik
niet. Die breng ik zelf een aantal
keren weg richting Rillandof ik
geef ze een keer mee op een
vlucht vanuit Hensies. Wat het
is weet ik niet, maar ik raak ze
steeds kwijt op een vlucht. Ik
kan dan het land doortoeren om
ze op te halen, want als ik weet
waar ze zitten ga ik er om."
„Staat een duif me aan, dan
wordt hij ongeacht of hij prijzen
pakt of niet bij mij minimaal
vier jaar oud. Dit jaar nog vliegt
een driejarige doffer die nog
geen platte prijs had gevlogen
de eerste op Mont de Marsan in
het Rayon, de tweede provinci
aal. Op Saint Vincent meldt hij
zich weer in de prijzen, om een
aantal weken later van Dax niet
meer terug te keren."
„Drie jaar buiten de prijzen en
dan twee keer raak. Ik weet bij
na zeker dat die duif veronge-
A. Nimzowitsch-A. Rubinstein.
Dresden, 1926
l.c4 c5 2.Pf3 Pf6 3.Pc3 d5 4.cxd5
Pxd5 5.e4
Een zet, die anno 1926 niet bela
chelijke werd gevonden omdat
Nimzowitsch hem speelde,
maar anders... De reden voor die
twijfel is die vreselijke zwakte
op de d-lijn!
5...Pb4 6.Lc4 e6
Een moderne variant is het pi
onoffer 6...Pd3+ 7.Ke2 Pf4+
8.KflPe6 9.b4ü]
7.0-0 P8c6 8.d3 Pd4
Waarschijnlijk zou een heden
daagse meester deze zet niet
spelen. Zo wordt wit van zijn
enige zwakte afgeholpen.
9.Pxd4 cxd4 10.Pe2 a6 ll.Pg3
Ld6 12.f4 0-0 13.Df3 Kh8
14.Ld2 f5 15.Tael Pc6 16.Te2
Dc7 17.exf5 exf5
Zie diagram 1
A
Ai.
Diagram 1
Een beroemde stelling. Niet we
gens een fantastische combina
tie die wit nu zou kunnen doen,
lukt is, anders was hij ook van
Dax naar huis gekomen. Op die
Dax-vlucht maakte ik met een
36ste en 58ste trouwens een ma
tige uitslag."
Het door vogelpest gekortwiek
te seizoen mocht er voor Leloux
overigens wel zijn. „Mont de
Marsan pak ik provinciaal twee,
negen en vijftien. Ook op Saint
Vincent pak ik provinciaal de
tweede, en zelfs de twaalfde na
tionaal. Het was een duif die
's nachts, toen ik toch maar even
uit bed stapte om te kijken, op
het dak van mijn hok zat. In
mijn vereniging won ik alle
overnachtvluchten." Het ging
nog beter dan het seizoen 2002,
toen ik toch derde werd in het
provinciale hokkampioenschap
op de overnacht. Tweeëntwin
tigste nationaal met uitschie
ters op Mont de Marsan, waar ik
nationaal de zesde en negende
plaats pakte. In 2001 heb ik pro
vinciaal Dax gewonnen en was
ik tweede provinciaal op de
overnacht uit Limoges. Ook
toen werd 's nachts in het donker
geklokt."
Gespeeld wordt voor negentig
procent op weduwschap, tien
procent op het nest. Gekweekt
wordt er met de vijf kweekkop-
pels, bij uitzondering worden
eieren van de vliegduiven ver
legd. Het aantal jongen blijft
beperkt tot een kleine twintig.
In totaal heeft Leloux zo'n der
tig koppels vliegduiven. Daar is
geen megahok voor nodig.
Wat de kampioenschappen be
treft wordt er dit jaar stevig ge
rekend aan de Postweg. „Hand
haven ze de aftrekvlucht - dat
hoeft voor mij niet omdat er
maar drie vluchten zijn geweest
en er dan dus maar twee over
blijven - dan word ik eerste en
Sjaak de Keijzer uit Hansweert
tweede. Pakken ze drie vluch
ten, Mont de Marsan, Dax en
Saint Vincent, dan wordt Sjaak
de Keijzer eerste en ik zou daar
nog een keer vrede mee hebben
ook. Hij verdient het dan eigen
lijk. Twee vluchtjes is toch geen
maatstaf. Wat mezelf betreft
dacht ik dat het seizoen 2002
niet verbeterd zou kunnen wor
den, maar het ging dit seizoen
nog beter. Maar ik besef dat het
ook wel eens minder zal gaan.
Zo zit de duivensport nu één
maal in elkaar."
Stephan Leloux met zoontjes Bart en Peter (rechts).
maar wegens de absurdistisch
uitziende, maar volkomen logi
sche zet die Nimzowitsch speelt.
18.Phlü
Een absurd uitziende zet, die
echter volkomen logisch is.
18...Ld7 19.Pf2 Tae8 20.Tfel
Txe2 21.Txe2 Pd8 22.Ph3 Lc6
23.Dh5 g6 24.Dh4 Kg7 25.Df2
Lc5 26.b4 Lb6 27.Dh4 Te8
28.Te5 Pf7
Tweemaal slaan op e5 gaat niet
wegens opvolgend Dh6+ en mat
28...Txe5 29.fxe5 Dxe5 30.Dh6+
Kf6 31.Lg5 mat. Juist was
28...h6!
29.Lxf7 Dxf7 30.Pg5 Dg8
31.Txe8 Lxe8 32.Del Lc6
33.De7+ Kh8 34.b5!
Meteen 34.Pe6 was goed ge
noeg.
34...Dg7 35.Dxg7+ Kxg7
36.bxc6 bxc6 37.Pf3 c5 38.Pe5
Lc7 39.Pc4 Kf7 40.g3 Ld8
41.La5 Le7 42.Lc7 Ke6 43.Pb6
hO 44.h4 g5 45.h5 g4 46.Le5
Zwart gaf het op. Geen super
partij, want Rubinstein liet zich
wel erg gemakkelijk opknopen,
maar wel bijzonder dooréén zet:
18.Phl!
Veel interessanter is eigenlijk de
volgende partijwegens de unie
ke escapades van een paard.
P. Lukacs-G. Horvath. Kampi
oenschap van Hongarije 1989.
I.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pf3 b6 4.g3
Lb7 5.Lg2 Lb4+ 6.Ld2 Le7
7.Pc3 0-0 8.0-0 c5 9.d5!
Een bekend schijnoffer in dit
soort stellingen.
9...exd5 10.Ph4 Pe4 ll.Pf5
Het paard straalt hier verwoes
ting uit. Zwart moet daar iets te
gen ondernemen.
ll...Lf6 12.cxd5 Pxc3 13.Lxc3
Lxc3 14.bxc3 Df6 15.e4 d6
Na 15...Dxc3 16.Dh5 staat
zwart slecht wegens zijn onder
ontwikkelde damevleugel.
16.Dd2 Lc8 17.Pe3 Pd7 18.f4
La6 19.Tfel Tae8 20.Pg4
Het paard is van f5 verjaagd,
maar begint een nieuw leven.
20...Dd8 21.Te3 Lc8 22.Pf2 b5
23.Tael f6 24.Lfl Da5 25.De2 c4
26.Lh3 Pb6 27.Lxc8 Txc8
28.Dd2Tc5 29.g4!
Men kan erop voorhand over fi
losoferen wat het nut van deze
zet is, maar de realiteit, het par
tijverloop, brengt klaarheid.
29...Da6
Zie diagram 2
Diagram 2
30.Phlü
De zet van Nimzowitsch.
30...Dc8 31.h3 Te8 32.Pg3! g6
33.Pe2 Dd7 34.Pd4 Tcc8 35.Tdl
Pa4 36.Pc6ü
De fantastische reis is voltooid:
Pg 1 -f 3-h4-f 5-e3-g4-f-
2-hl-g3-e2-d4-c6. Een dame
offeren en de tegenstander mat-
zetten, dat kan iedereen
maar dit kunnen realiseren is
voor zeer weinigen weggelegd.
De partij is meteen beslist. De
doorbraak e4-e5 staat voor de
deur en breekt de zwarte stel
ling in stukken.
36...a6 37.Dd4 Tf8 38.e5! fxe5
39.fxe5 dxe5 40.Txe5 Txc6
Dat helpt natuurlijk ook niet.
41.dxc6 Dxc6 42.Te7 Df6
43.Dxf6 Txf6 44.Td8+ Tf8
45.Tdd7
Zwart gaf het op. Een partij die
een onuitwisbaar esthetische
indruk achterlaat wegens het
swingende paard. Althans voor
schakers die gevoelig zijn voor
mooi positiespel en originele
manoeuvres.
Een paardhoekzet van de beste
en origineelste schaker van de
laatste decennia mag hier na
tuurlijk ook niet ontbreken.
J.Piket-G. Kasparov. Tilburg
1989.
I.d4 Pf6 2.Pf3 g6 3.c4 Lg7 4.Pc3
00 5.e4 d6 6.Le2 e5 7.00 Pc6 8.d5
Pe7 9.Pel Pd7 10.Le3 f5 ll.f3 f4
12.Lf2 g5 13.b4 Pf6 14.c5 Pg6
15.cxd6 cxd6 16.Tcl Tf7 17.a4
Lf8 18.a5 Ld7 19.Pb5 g4 20.Pc7
g3 21.Pxa8 Ph5 22.Khl gxf2
23.Txf2 Pg3+ 24.Kgl Dxa8
25.Lc4 a6 26.Dd3 Da7 27.b5
axb5 28.Lxb5 Phlü
foto DirkJan Gjeltema
Wit gaf het op. De juiste beslis
sing. Hij had nog wel even kun
nen doorspartelen, maar men
moet weten wanneer het genoeg
is geweest.
Probleem van de week
V.Pachman, 1981. Wit: Kcl,
Td2, Pfl, pion e2 (4 stukken).
Zwart: Kb3, Dc3, Pc2, Pgl (4
stukken). Zie diagram 3. Wit
speelt en maakt remise.
Diagram 3
Oplossing vorige week
V. Kalandadze, 1967. Wit: Ka4,
Tb7, pionnen op b4, b6, c7 (5
stukken). Zwart: Ka6, Dd5, Lc5
(3 stukken). Wit aan zet. Wat
was juist? A. Wit redt zich met
een patcombinatie. B. Zwart
wint, de dreiging Da2 is te sterk.
C. Wit forceert remise in 3 zet
ten.
Bent u ook op het verkeerde
been gezet door de vraagstel
ling, of zag u de matcombinatie
l.Ta7+ Kxb6 2.c8P+ Kc6 3.b5
mat
door Leo Anderson
Dat een partij door een mooie
combinatie wordt beslist is
in feite nog altijd een vrij unieke
gebeurtenis. Dikwijls komt het
voor dat de mogelijkheden
daartoe over het hoofd worden
gezien. Dat geldt voor alle klas
sen, maar het kan ook zijn, dat
vooral de sterkste spelers el-
kaars plannen zo doorzien, dat
elke poging wordt verijdeld.
Maar bij de analyse van een par
tij - al dan niet met behulp van
de computer - komen de gemiste
kansen aan het licht. Een een
voudig voorbeeld zien we in de
partij Nico de Winter - Ad Bou-
wens gespeeld in de provinciale
bekercompetitie. Zie diagram 1.
Door zeer onregelmatige ope-
ningsspel is deze merkwaardige
constructie op het bord versche
nen. Twee vleugels houden el
kaar in bedwang, waardoor, een
groot aantal schijven buitenspel
iÉÉii
g$Hg p**®
M_fÊ W fl
Diagram 1
is gezet. In deze stand begaat
wit de fout 48-42 te spelen
waarna een aardige combinatie
mogelijk is.
De secretaris van de Stichting
Damevenementen Zeeland liet
deze kans echter liggen. Hij
speelde 6-11? verloor zelfs de
partij, terwijl hij had kunnen
winnen via 22-28; 33x13 24x33
de pointe!; 13x24 20x29; 34x23
14-20;25xl4 10x39!
Tot welke ongekende diepten de
Diagram 2
combinatiemogelijkheden kun
nen gaan wordt gedemon
streerd door Ton Sijbrands. Na
afloop van zijn winstpartij te
gen Vladimir Veytsman in het
WK te Zwartsluis maakte een
groepje Zeeuwse dammers ken
nis met diens fenomenale dam-
talent.
Op het omslag van het Gazetje
van Middelburg plaatste redac
teur Jaap de Jonge het plaatje
van diagram 2.
m m m
Diagram 3
Tijdens de analyse van de partij
liet Sijbrands tot grote verba
zing van de toeschouwers de
volgende variant zien, die bij
een kleine verandering van de
stand mogelijk zou zijn geweest.
31-26 22x42; 33x22 18x40; 29x9
40x20; 26x17 25x43; 9-3 12x21;
3x32!!
Tot welke duizelingwekkende
varianten bij analyse te voor
schijn kunnen worden getoverd
blijkt wederom uit een door
Diagram 4
Sijbrands aangetoonde winst
mogelijkheid in een tegen een
zekere J. Besuyen gespeelde
partij. Zie diagram 3.
De winnende forcing wordt in
gezet met het thematische offer
1. 27-22 17x28 2. 26x17 11x22 3.
33-29 13-18 gedwongen. 4. 39-
33 28x48 5.29-24 20x29 6.42-38
48x26 7. 41-37 26x33 Letwel: er
staan nu nog slechts acht witte
schijven op het bord tegen een
overmacht van veertien zwarte
plus een zwarte dam. Maar die
wordt in drie zetten wegge
veegd! 8. 32-28 23x32 9. 34x3
25x34 10. 3x48! over 14-33-32-
22-19-34.
Ter afsluiting van dit combina-
tiegeweld een fraai stukje vuur
werk van de Rus Igor Teresko,
dat door Tsjizjov aan de deelne
mers van het Kennisstadtoer-
nooi te Delft werd voorgelegd.
Zie diagram 4.
Opmerkelijk is, dat er in de
winstgang geen witte dam aan
te pas komt, maar wordt afge
sloten met de welhaast onmoge
lijk lijkende slag van schijf 42
naar 15. Komt dat zien! 1.41-37
16x27 2. 37-32 27x38 3. 28-23
19x28 4. 26-21 17x26 5. 49-43
38x49 6. 29-24 49x35 Weereen
zelfde zwarte overmacht als bij
diagram 3. Maar nu de verras
sing: 7. 24-19! 35x38 8. 19x17
22x11 9. 42x15! Inderdaad ver
bluffend, zoals Tsjizjov op
merkte.
van onze sportredactie
GOES - Leo Breepoel pakte in
Sas van Gent bij PV De Vrede de
generale titel 2003. De routinier
uit Hoek deed dit met meer dan
3000 punten voorsprong op B.
van de Berghe.
Bij De Blauwe doffer in Hans-
weert en Schore zijn Jeremiasse
&Zn (oud) en Combinatie van
den Dries (jong) de nieuwe 'ge
neraals'. De Telegraaf uit Mid
delburg mag op 6 december A.
Walraven, G. Baan en R Offers
als generalen huldigen. Ook De
Eendracht uit Terneuzen heeft
de eindstanden opgemaakt. De
generale titels gingen hier naar
de combinatie Moes/Witte.
Eindstanden. De Vrede-Sas van
Gent. Oude Duiven, vitesse: On-
aang: B. van de Berghe, Aang: M.
van Dam, Duifkamp: B. van de
Berghe. Midfond: Onaang: L. Bree
poel, Aangew: Th. van Zeele, Duif
kamp: L. Breepoel. Dagfond:
Onaang: L. Breepoel, Aang: L. Bree
poel, Duifkamp: G. Roegiers. Over
nacht: Onaang: L. Breepoel, Aang: 1.
Breepoel, Duifkamp: R. Soethaert.
Jonge duiven: Vitesse: Onaang: L.
Breepoel, Aang: Th. van Zeele, Duif
kamp: Th. van Zeele. Midfond: On
aang: L. Breepoel, Aang: L. Bree
poel, Duifkamp: L. Breepoel.
Natoer: Onaang: L. Breepoel, Aang:
L. Breepoel, Duifkamp: L. Breepoel.
Generaal: 1. L. Breepoel 9090 ptn, 2.
B. van de Berghe 6025, 3. Th. van
Zeele 5811,4. M. van Dam 5062,5. R.
de Caluwé 4454.
Eendracht Terneuzen. Oude duiven,
vitesse: Onaang: A. Verpoorte,
Aang: Comb. Geelhoedt/Snap,
Duif kamp: Comb. Geelhoedt/Snap.
Midfond: Onaang: A. Verpoorte,
Aang: Comb. Neels/Geijsels, Duif
kamp: Comb. Neels/Geijsels. Dag
fond: Onaang: D. de Smet, Aang: D.
de Smet, Duifkamp: D. de Smet.
Overnacht: Onaang: D. de Smet,
Aang: D. de Smet, Duifkamp: G. van
Houdt.
Jonge duiven, vitesse: Onaang:
Comb. Moes/Witte, Aang: R. de
Schoolmeester, Duifkamp: Comb.
Moes/Witte. Midfond: Onaang:
Comb. Moes/Witte, Aang: Comb.
van de Berg/de Blaeij, DuifkaJ
Comb, van de Berg/de Blaeij. k|
toer: Onaang: Comb. Moes/%
Aang: Comb. Moes/Witte, Du-
kamp: Comb. Moes/Witte.
Generaal Hok: 1. Comb. Moes/wit
2. Comb. Geelhoedt/Snap, 3j,
Schoolmeester. Generaal 4
Comb. Moes/Witte. Koch Trolt.
Comb. Geelhoedt/Snap. Plad
Trofee: Comb. Moes/Witte. Mi
Trofee: D. de Smet
Wisselbokaal: Comb. Neels/Gt.
seis.
Telegraaf Middelburg. Oude 4.
ven, vitesse: Onaang: A. Walrand
Aang: A. walraven, Duifkamp:]
walraven. Midfond: Onaang:
Walraven, Aang: A. Walraven. Dt.
kamp: A. Walraven. Dagfond:
aang: D. Beekman, Aang:
Walraven, Duifkamp: G. Bat
Overnacht: Onaang: G. Baan, Aar
J. Coppoolse, Duifkamp: G. Baat1
Jonge Duiven: Vitesse: Onaang
Offers, Aang: P. Offers, Duifkamp
Offers. Midfond: Onaang: P. Offe
Aang: A. Houmes&Zn, Duifkamp;
Offers. Natoer: Onaang: A. Bee;
man&Zn, Aang: A. Beekman©
Duifkamp: Joshua Hoek (jeugd!
Generaal: Onaang: 1. A. Walrave
2. comb. Haan/de Buck, 3. A. Bef,
man&Zn.
Aang: 1. G. Baan, 2. A. Beek®
&Zn, 3. P. Offers. Duifkamp: l.p.j
fers, 2. A. Walraven, 3. A. Houa
&Zn.
Blauwe Doffer Hansweert: Ou
duiven, vitesse: Onaang: Jeremias
&Zn, Aang: Jeremiasse&Zn, Dit
kamp: Jeremiasse&Zn. Midfoi;
Onaang: Comb, van den Dm
Aang: Jeremiasse&Zn, Duifkaa:
Comb. Van den Dries. Dagfond:/
aang: J. Flips, Aang: K. Niemeijs
Duifkamp: K Niemeijer. 0\r
nacht: Onaang: S. de Keijzer©
Aang: S. de Keijzer&Zn, Duifka»
S. de Keijzer&Zn.
Jonge duiven, vitesse: Onaang: S
't Hof, Aang: S. op 't Hof, Duifkai
S. op 't Hof. Midfond: Onaang: fc
miasse&Zn, Aang: S. op 't Ha
Duifkamp: Jeremiasse&Zn. Natos
Onaang: Jeremiasse&Zn. Aar)
remiasse&Zn, Duifkamp: Jeremis
se&Zn. Generaal: 1. Jeremiasse©
29937 ptn, 2. Comb, van den Dn
29134, 3. K. Niemeijer 22907,4.:
op 't Hof 22229,5. J. Flips 17560.6
neraal duif: Oud: Jeremiasse©
Jong: Comb, van den Dries.
door Berry Westra
Bijna onvermijdelijk draait
de meesterklasse paren
jaarlijks uit op een nek-aan-ne-
krace. De krachtsverschillen
zijn nu eenmaal klein, waardoor
toppen en nullen zich bij ieder
een in een hoog tempo afwisse
len. Na het eerste weekend lei
den de jeugdige kernploegparen
Brink-Van Prooijen en Drijver-
Schollaardt de dans. Zij vielen
in de tweede akte wat terug en
speelden op de slotdag niet meer
mee om de titel.
De eerste dag van het tweede
weekend was voor de oud-we
reldkampioenen. De Boer-Mul-
ler scoorden 64% en stegen van
5 naar 1.
Nog spectaculairder was de op
mars van Ramondt-Westra: met
67 procent van 9 naar 2. Op de
slotdag meldden de Tilburgers
Bertens-Bakkeren zich aan het
front en gedrieën stormden deze
paren op de finish af. Met nog
acht spellen te gaan waren de
verschillen minimaal.
In de slotfase toonden Wubbo de
Boer en Bauke Muller zich het
meest slagvaardig. Zij gaven
met een zittingscore van ruim 71
procent iedereen het nakijken.
Het was de tweede parentitel
voor De Boer-Muller, want in
1991 wonnen zij deze competi
tie al eens als gelegenheidspaar.
Dat succes vormde toen het be
gin van een serieus partner
schap.
Deze tweede titel zal de heren
wellicht nog meer bevrediging
schenken; het was na het beëin
digen van het partnership twee
jaar geleden voor het eerst dat
ze weer tegenover elkaar aan de
bridgetafel zaten. Vincent Ram
ondt en Berry Westra moesten
na titels in 1999 en 2001 voor de
tweede achtereenvolgende
maal genoegen nemen met een
tweede plaats. Voor Huub Ber-
tens en Ton Bakkeren restte het
brons.
De meesterklasse paren vergt
veel van de concentratie. In een
wedstrijdvorm waar elke slag
telt, moet je continu op je tellen
passen. Bauke Muller was op
zondagochtend al vroeg bij de
pinken. Zie diagram 1.
was de Truscott conventie: w
kaart harten en 10-11 punta
(drie harten zou preëmptiefe
weest zijn). Oosts drie klaveit
bod deed de zuidhand nogü
verder in waarde stijgen (i
kans dat noord verspilde ki
verpunten had werd kleiner)!
Muller besloot vier harten
wagen.
Een vlijmscherpe manche ir
slechts 20 punten samen. Opl
oog moet de leider daarin vi
slagen verliezen: twee scho
pens, een harten en een ruit!
Muller vond echter een elegar
weg naar tien slagen. Hij nam
klaverstart met het aas en trof
de een klaveren in de hand 0
een ruiten naar de heer te sp
len. West won de tweede ruiti
met het aas en speelde klaven
door, getroefd in zuid. De leid
sloeg harten aas, troefde zi
laatste ruiten in dummy eni
laatste klaveren in de handi
gaf west vervolgens harten hef
Die moest nu van schoppens
vandaan spelen of ruiten in:
dubbele renonce. Muller verlo
slechts een schoppenslag 1
maakte zo zijn contract.
De tegenstander op het verkef
de been zetten is een van
leukste onderdelen van 1
bridgespel. Misleidend tege
spel is echter zeldzaam. Dei
den is simpel: meestal zet
daarmee ook je partner op t
verkeerde been. Niels van d
Gaast tekende echter voor
volgende klassieker. Zie d
gram 2.
noord
£V86
^B832
<>H2
£A 1083
west
oost
£A1054
£B73
<?H6
<?4
O A874
Ov 1053
B42
£HV976
zuid
£>H92
S?A V10975
O B96
£5
Oost gever, niemand kwetsbaar
West Noord Oost Zuid
pas 1<y>
dbl 2SA
3£ 4<?
pas pas
pas
2 noord
£HB74
"\2HV963
ÓB8
<£>93
west oost
£A93 £1082
<?A S?10874
<>AV75 <>10963
<£>610754 £>62
zuid
£V65
S?B52
OH42
£AHV8
Oost gever, Noord/Zuid kwetsbaai
West Noord Oost Zuid
pas
pas 2 O Pas
pas 2 pas
pas pas pas
1SA
29
49
Diagram 1
Muller vond zijn hand te sterk
voor een zwakke twee en begon
met een harten. Noords 2S A bod
Diagram 2
Van der Gaast als west rei
seerde zich dat zijn partner*
wel poploos moest zijn. Die:
dus weinig in de melk te brokl
len hebben. Het ideale mom
voor een misleidende uitkon
Van der Gaast legde klave
tien op tafel, daarmee svster
tisch de boer ontkennend.
Het succes was boven ver*»
ting. De leider won in de hanc
deblokkeerde klaveren nege
dummy. Harten was voor het
van west, die met schoppen'
slag ging.
Zuid trok de troeven en spee
daarna vol vertrouwen een»
veren naar de acht. Toen die*
loor aan de boer was de zaa
klein. Zelfs de arbiter moest
aan te pas komen. Bridgers*
den nu eenmaal niet graag n
luren gelegd!