SFEER
Wooncomplex De Muralt
Brouwershaven
B
Genoeg panden die een verfje kunnen gebruiken
17
I WOON
aterdag 30 augustus 2003
C"3 GEBR. DOMINICl'S B\'
Ontdekking
Geen senior
s
jvertentie-exploitatie:
oord- en Midden-Zeeland: 0113-315520;
jeuws-Vlaanderen: 0114-372770;
lationaal: 020-4562500.
edactie: 0113-315680
«w.pzc.nl
.mail; redactie@pzc.nl
ostbus 314460 AA Goes.
ZOALS SFEER BEDOELD IS
TIG E LS« S AN1TAIft H AA 8 0 E W
•SCHOUWEN «NATUURSTEEN»
•HOT TUBS •INFRAROODCAetNES
'H <it b t> f? (5'W>r 'J»x -v
Hier is
altijd wat
te zien
De opvallend uitstulpende erker biedt uitzicht op de
Markt, het pas opgeknapte standbeeld van Jacob Cats
en het monumentale voormalige stadhuis. Vanuit het keu
kenraam zijn de jachthaven en de jachtwerf van Kesteloo te
ontwaren evenals de jachten die vanuit de Grevelingen de
haven invaren. „Hier is altijd wat te zien", zegt J. Niemants-
verdriet, bewoonster van wooncomplex De Muralt,
gebouwd tegen de Oosthavendijk in Brouwershaven.
Niemantsverdriet (77) was
twaalf jaar lang burge
meester van de toenmalige ge
meente Westerschouwen en
woonde destijds in een villa te
gen de duinrand van Haamste
de. Dat prachtige plekje ver
ruilde ze voor haar huidige stek
in De Muralt. Het weidse uit
zicht speelde daarbij een zeer
belangrijke, zo niet doorslagge
vende rol. Vooral het zicht op
het water. „Want op het water is
het altijd levendig. Het enige
wat ik hier mis is mijn tuin. In
Haamstede hadden we 1600
vierkante meter tuin. Hier al
leen een balkon."
Niemantsverdriet is een gebo
ren en getogen Rotterdamse,
maar ze woont inmiddels al
ruim 24 jaar op Schouwen-Dui-
veland. Ze is ook niet van plan
daar ooit nog weg te gaan. De
frisse lucht aan de kust trekt
haar, evenals de gemoedelijke
sfeer van het platteland. „Ik heb
graag mensen om me heen en
wat dat betreft was het huis in
Haamstede soms wel wat een
zaam. Hier ken ik iedereen. En
alles wat ik nodig heb - winkels
en dergelijke - zit vlakbij.
Onder meer omdat de 1600 vier
kante meter tuin een te grote
last begon te worden, besloot
het echtpaar Niemantsverdriet
bijna zes jaar geleden de villa in
Haamstede te verkopen en op
zoek te gaan naar een andere
stek. „Mijn man reed toen nogal
eens met zijn auto de havens
langs, want hij was dol op water.
En tijdens één van die tochten
zag hij dat ze hier in Brouwers
haven aan het bouwen waren.
Hij was meteen dolenthousiast.
We zijn snel gaan kijken en er
was nog één appartementen te
koop. We hebben het meteen ge
kocht. Het was echt een ontdek
king."
Plan De Muralt is een initiatief
van de Humanistische Bouw-
stichting Bejaardenhuisvesting
uit Amsterdam en de Stichting
Huisvesting en Zorg voor Oude
ren in Brouwershaven. Idee er
achter is het realiseren van een
wooncomplex voor 50-plussers.
In principe wonen die daar zelf
standig, maar indien nodig
kunnen ze zich - via het nabijge-
De Muralt biedt uitzicht op een levendig stukje Brouwershaven
foto's Marijke Folkertsma
legen woonzorgcentrum Poor
tershof - abonneren op diverse
vormen van hulpverlening.
De totstandkoming van het luxe
wooncomplex - dat zestien
koopappartementen telt - ging
niet van een leien dakje. Het was
eigenlijk de bedoeling dat de
bouw van De Muralt in 1995zou
beginnen, maar het plan liep een
jaar vertraging op, toen bleek
dat de grond waarop het com
plex moest verrijzen vervuild
was. De provincie weigerde op
te draaien voor de kosten van
sanering. Plan De Muralt werd
uiteindelijk gered door de toen
malige gemeente Brouwersha
ven die al een aantal verplich
tingen aangegaan was en
verwachtingen had gewekt. Om
schadeclaims te voorkomen leg
de de gemeenten de voor sane
ring benodigde 180.000 gulden
op taf elIn 19 9 8 werd het woon
complex opgeleverd.
Kort daarna betrok het echt
paar Niemantsverdriet het
nieuwe huis. Niet lang na de
verhuizing overleed Niemants-
verdriets al geruime tijd ernstig
zieke echtgenoot en bleef zij als
weduwe achter. Het overlijden
van haar levensgezel was voor
Niemantsverdriet geen aanlei
ding achter de begonia's te gaan
zitten. Het bestuurdersbloed
(„In mijn tijd als burgemeester
maakte ik 60, 70 uur per week")
kroop waar het niet gaan kan.
Stilzitten is er niet bij.
Niemantsverdriet heeft zitting
in tal van adviescommissies, is
voorzitter van een plattelands
vrouwenkoor én voorzitter van
de Vereniging van Eigenaren
van De Muralt. „Daar vraag ik
ook niet om hoor, maar ik word
meestal gevraagd. Zo van 'Jo, jij
bent burgemeester geweest, jij
moet maar voorzitter worden.
En zolang je de mogelijkheid
nog hebt jezelf nuttig te maken,
moet je dat doen, vind ik."
Het huis in De Muralt is voor
Niemantsverdriet een gerieflij
ke, van alle gemakken voorzie
ne uitvalsbasis. Als haar agenda
enige blanco uren vertoont, mag
zij zich graag in de zachtlederen
fauteuil in de erker nestelen.
„Dat is echt mijn lievelings
plekje. Van hieruit heb je een
heel mooi zicht op Brouwersha
ven. Druk verkeer? Nee hoor,
valt wel mee. En bovendien
houd ik wel van een beetje leven
in de brouwerijIk voel me ook
nog helemaal geen senior."
Mocht dat gevoel veranderen,
dan weet Niemantsverdriet zich
indien nodig gesteund door de
andere bewoners van De Mu
ralt. „Iedereen hier kent elkaar.
Het is een kleine op zichzelf
staande gemeenschap." Nie
mantsverdriet heeft onlangs be
cijferd, dat de gemiddelde leef
tijd van de De Muralt-bewoners
rond de 72 jaar ligt. „De oudste
bewoner is 89, de jongste rond
de 50En we houden elkaar goed
in de gaten. Het is echt een heel
goede, fijne club mensen."
Wooncomplex De Muralt is op
vallend en onopvallend tegelijk.
Opvallend vanwege de ligging,
pal tegen de dijk. Opvallend ook
vanwege de markante, van veel
glas voorziene, erkers die tegen
de gevel geplakt lijken te zitten.
Tegelijkertijd onopvallend van
wege de ingetogen, bijna klas
sieke vormen van het gebouw en
de rustige kleuren van de ge
bruikte steenso®rt.
Niemantsverdriet heeft het er
prima naar de zih. Het apparte
ment is van alle gemakken voor
zien. Er zit een forse garage bij
waar Niemantsverdriet haar
auto stalt en als de kleinkinde
ren komen logeren is er een ste
vig uit de kluiten gewassen lo
geerkamer met eigen toilet en
douche.
Nu en dan moet ze als voorzitter
van de Vereniging van Eigena
ren in het geweer komen tegen
het instituut waar ze nog niet zo
gek lang geleden zelf deel van
uitmaakte: de gemeente. Dat
was onder meer het geval toen
de eilandelijke bestuurderen
geen toestemming gaven voor
verbreding van het tegelpad aan
de voet van het appartementen
complex.
Die verbreding was vooral be
doeld om de glazenwassers een
goede plek te geven hun ladders
stevig neer te zetten. Moet kun
nen, vonden de bewoners. Kan
niet, mag niet, oordeelde de ge
meente. Niemantsverdriet trok
onvervaard ten strijde. Met suc
ces. Het tegelpad werd ver
breed. De gemeente meende
daarop dan toch in ieder geval
precariorechten te moeten hef
fen. Dat voornemen deed de De
Muralt-bewoners in de gordij
nen klimmen. Niemantsver
driet ging de strijd opnieuw aan.
„En uiteindelijk hebben we wel
mooi gewonnen."
Piet Kleemans
serie woonberoepen staat
jelijks een beroep op het ge-
kan wonen centraal. De
uiteenlopende personen
aan bod: van stucadoor
Tchitect tot ambtenaar wel-
idscommissie of glazenwas-
indaag: de schilder
foto Lex de Meester
Naam: Johan Rademaker (45)
Woonplaats: Vlissingen
Beroep: Huisschilder
Belangrijkste gereedschap:
Plamuurmes en kwast
Hij heeft de fijne kneepjes van het schildersvak
geleerd van zijn oudere broer, die hem voor
ging met een eigen bedrijf. „Je begint natuurlijk
met kleine rotkarweitjes zoals afkrabben, schu
ren en ontvetten. Kortom de voorbereiding voor
het echte schilderwerk. Een schilder heeft daar
vaak geen zin in."
Johan zit inmiddels al twintig jaar in het vak. Hij
heeft het vakmanschap en de passie voor het
schilderen op zijn beurt weer overgedragen aan
zijn zoon, die samen met hem het bedrijf JFR
Schilderwerken vormt. Vorig jaar kregen zij daar
bij assistentie van een uitzendkracht, die volgens
Rademaker 'zijn vak verstaat'.
Hij houdt van de kleinere overzichtelijke klusjes.
„We werken het liefst voor particulieren. Dat mag
in principe overal zijn, als het dan maar wel wat
oplevert." De opdrachten zijn volgens Rademaker
vaak duidelijk omschreven, hij doet wat de klant
vraagt. „De mensen weten vaak heel goed wat ze
willen. Als iemand zijn huis in vier tinten roze wil
hebben, zal die dat gewoon écht willen. Daar zal
ik niets aan willen veranderen. De klant is koning
en wie ben ik om daar iets van te zeggen. Heel af en
toe kan je ze wel suggeren dat iets lichter moet of
juist donker. Maar daarover wordt eigenlijk maar
zelden onderhandeld."
Rademaker doet niet aan de bouwvakvakantie, de
zomer is de beste periode voor een schilder. Het
schildersbedrijf heeft de warme zomermaanden
dan ook gewoon doorgewerkt. „Tijdens het week
je van de hittegolf hanteerden wij wel een tropen
rooster. We begonnen vroeg en na zes uurtjes hiel
den we op. Je kon dan 's avonds wel weer verder
gaan, maar meestal was je dan wel gaar." Als hij
dan toch met vakantie is, houdt zijn vak hem nog
steeds bezig. „Als ik bijvoorbeeld door de straat
jes van grote steden als Antwerpen loop, zie ik ge
noeg panden die wel een verf j e kunnen gebruiken
Mooie panden die er vaak smerig uitzien. Dat vind
ik ook eigenlijk het mooiste van het schildersvak.
Zulke dingen weer opknappen en mooi maken.
Dat is naast de vrijheden van het zelfstandig on
dernemen, het mooiste van het schildersvak. Het
eindresultaat dat telt voor mij
Gerard Montsnia
